Actueel
alle pijlers
Vrouwen in deeltijdbaan het gelukkigst?
maandag 24 september 2007 om 13:30
Hallo! Vandaag in het nieuws: vrouwen zijn het gelukkigst wanneer ze een deeltijdbaan hebben, waarbij ze hun beroep kunnen combineren met hun gezinsleven. Deze vrouwen zijn gelukkiger dan vrouwen die een volle werkweek hebben en ze voelen zich ook beter dan huisvrouwen.
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
zondag 21 oktober 2007 om 17:00
En precies dit soort opmerkingen, maakt dat er zo over je wordt gedacht. '' Geen goede ervaring met MBO-ers''. Dat kan natuurlijk, maar komt wel heel onsympathiek over. Ben ik helemaal met Noa eens.:
Waar beweer ik dat ik wars ben van vooroordelen? Wijs mij die post eens aan. Het zou best kunnen dat ik zo af en toe eens "last" heb van vooroordelen...niets menselijks is mij vreemd.
Ik ben niet "trots" op het afgerond hebben van twee HBO opleidingen...ik denk dat dat een verkeerde interpretatie is van jullie beide, Noa en Jaschenka.
Ik wil nog wel een toelichting geven:
Zelf heb ik (als docent) geen goede ervaringen met mensen die op het MBO een opleiding doen. Te weinig zelfreflectie en te weinig verantwoordelijkheidsgevoel. Natuurlijk generaliseer ik nu. Er zijn altijd weer (gelukkig) uitzonderingen. En natuurlijk schop ik nu weer mensen tegen het zere been. Dat spijt me dan bij deze.
zondag 21 oktober 2007 om 17:24
zondag 21 oktober 2007 om 19:10
Wat malu zegt is voor haar geen vooroordeel maar een feit. Ze heeft het vaker gedaan (parttimers aannemen) en vaker bleek (in haar geval!!) dat parttimers de kantjes eraf lopen en zich vaak ziek melden. Het had een vooroordeel geweest als je het zelf nooit hebt ervaren. Wat zamirah claimt zou ook zo kunnen zijn, maar misschien moet ze zich nader verklaren waarom zij vindt dat MBO 'ers gemakzuchtig zijn.
zondag 21 oktober 2007 om 19:36
zondag 21 oktober 2007 om 19:46
Daar heb je inderdaad wel gelijk in traincha. Bovendien staat er in die wet dat parttime werken wel mogelijk moet zijn in de functie die je bekleed, dus de meeste werkgevers zullen het erop gooien dat je je huidige functie toch echt alleen maar in 40 uur kan doen. In de praktijk komt het erop neer dat als je parrtime werken wil afdwingen, je een baan moet accepteren op een lager niveau.Anderzijds is dat ook wel normaal, je kan bijvoorbeeld niet directeur van Unilver worden als je maar bereid bent 20 uur per week te werken. Dat zijn inderdaad banen waar je fulltime (and more!) voor moet werken.
zondag 21 oktober 2007 om 19:53
Dat bedoel ik dus. Eigenljik zou de keuze gewoon moeten zijn minimaal 4 dagen werken of niet werken. Dat zou het allemaal een stuk makkelijker maken en je hebt geen scheven gezichten meer van werkgevers die om de lieve vrede te bewaren toch maar hebben toegestaan dat een werknemer 3 dagen mag werken.
zondag 21 oktober 2007 om 20:14
Booyah, ik heb lesgegeven op een MBO instelling. Leerlingen hebben daar vaker gebrek aan zelfreflectie en verantwoordelijkheidsgevoel (ik verval in herhaling, ik weet het) dan op het HBO. (Ook daar heb ik lesgegeven. ) Weet ik veel waardoor dat komt..! Ik zou het niet weten hoor. Kwestie van instelling ook denk ik. Ze missen gewoon de motivatie.
Maar nogmaals: het zijn generalisaties. Maar daarmee staat dit forum bol van.
Maar nogmaals: het zijn generalisaties. Maar daarmee staat dit forum bol van.
maandag 22 oktober 2007 om 19:32
Zamirah , mbo of hbo leerlingen scheelt ook alweer een paar jaar in leeftijd , toch ? Zou dat ook nog meespelen , misschien ? ( een vroege leerling is met net /net geen 16 al van het vmbo af ........ da's nou niet écht een " verstandige " leeftijd , zullen we maar zeggen 
)
)
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 22 oktober 2007 om 22:26
Malu, de meeste vrouwen hier hebben een baan(tje) in de secundaire of tertiaire sector. Ik kan me heel goed voorstellen dat je geen vrouwen aanneemt die minder dan 32 uur willen werken, maar er komt een tijd dat ze een kindje willen, en hup, dan wordt het op z'n gunstigst een deeltijdbaan van hooguit 24 uur. Zelfs de WO-opgeleiden (meestal de juridische kant of accountancy) vragen om nog minder uren dan dat. Soms werken ze 2 dagen op kantoor, 1 dag thuis, en als je ze dan belt hoor je een boel kindergekrijs op de achtergrond. Ik zou me zo niet kunnen concentreren tijdens m'n werk, denk ik dan, laat staan dat ik er gelukkig van word om zo'n deeltijdbaan te hebben.
dinsdag 23 oktober 2007 om 10:53
Dan komt het dus allemaal goed met het verstrijken der jaren.:
Zamirah , mbo of hbo leerlingen scheelt ook alweer een paar jaar in leeftijd , toch ? Zou dat ook nog meespelen , misschien ? ( een vroege leerling is met net /net geen 16 al van het vmbo af ........ da's nou niet écht een " verstandige " leeftijd , zullen we maar zeggen
![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif){kind=small}
dinsdag 23 oktober 2007 om 12:05
Nu werk ik nog full-time, maar zodra kindlief is geboren in april, ga ik wel deeltijd werken.
Zowiezo wil ik mijn baan niet opgeven, mijn eigen geld verdienen maakt mij minder afhankelijk van mijn vriend. Daarbij heb ik een dure hobby (eigen paarden) en zou ik het belachelijk vinden als hij financieel voor mijn hobbies moet opdraaien.
Ik heb alles afgewogen. Omdat mijn vriend teveel verdient, hebben wij weinig recht op Kinderopvangtoeslag. Als ik full-time zou werken, zou ongeveer EUR 1100.- opgaan aan kinderopvang. Ik houd dan net zoveel over als dat ik part-time zou werken en kindlief 1 of 2 dagen per week naar de creche zou brengen.
We hebben het nu zo geregeld dat mijn vriend 1 x per 2 weken een 'papadag' kan opnemen en ik ga werken. 1 x per 2 weken passen mijn schoonouders 2 dagen op ons kindje, dan ben ik werken en heb ik tijd voor de paarden.
Ons kindje zou ongeveer 4 a 5 dagen per maand naar de creche gaan. Ik verdien mijn eigen geld om zo ook mijn gedeelte van wat we gezamelijk in het huishouden stoppen te kunnen bijdragen. Ook kan ik de verzorging van mijn paarden zelf blijven bekostigen. En eigen kleding kopen.
Het gevoel dat ik ook 'eigen' centjes inbreng en niet volledig afhankelijk ben van mijn vriend is belangrijk voor mij.
Ik ga kijken of ik hier gelukkig van word.
Als kindje naar de basisschool gaat kan ik ook weer wat meer uren aan de slag. Mijn baan opgeven is voor mij gewoon geen optie. Het geeft me vrijheid en ik mijn sociale contacten worden niet beperkt tot de kring moeders om mij heen.
Zowiezo wil ik mijn baan niet opgeven, mijn eigen geld verdienen maakt mij minder afhankelijk van mijn vriend. Daarbij heb ik een dure hobby (eigen paarden) en zou ik het belachelijk vinden als hij financieel voor mijn hobbies moet opdraaien.
Ik heb alles afgewogen. Omdat mijn vriend teveel verdient, hebben wij weinig recht op Kinderopvangtoeslag. Als ik full-time zou werken, zou ongeveer EUR 1100.- opgaan aan kinderopvang. Ik houd dan net zoveel over als dat ik part-time zou werken en kindlief 1 of 2 dagen per week naar de creche zou brengen.
We hebben het nu zo geregeld dat mijn vriend 1 x per 2 weken een 'papadag' kan opnemen en ik ga werken. 1 x per 2 weken passen mijn schoonouders 2 dagen op ons kindje, dan ben ik werken en heb ik tijd voor de paarden.
Ons kindje zou ongeveer 4 a 5 dagen per maand naar de creche gaan. Ik verdien mijn eigen geld om zo ook mijn gedeelte van wat we gezamelijk in het huishouden stoppen te kunnen bijdragen. Ook kan ik de verzorging van mijn paarden zelf blijven bekostigen. En eigen kleding kopen.
Het gevoel dat ik ook 'eigen' centjes inbreng en niet volledig afhankelijk ben van mijn vriend is belangrijk voor mij.
Ik ga kijken of ik hier gelukkig van word.
Als kindje naar de basisschool gaat kan ik ook weer wat meer uren aan de slag. Mijn baan opgeven is voor mij gewoon geen optie. Het geeft me vrijheid en ik mijn sociale contacten worden niet beperkt tot de kring moeders om mij heen.
zaterdag 27 oktober 2007 om 19:54
Momenteel ben ik nog fulltime moeder. Mijn dochtertje is nu 13 maanden. Het bevalt mij prima en ik voel mij helemaal niet minder dan een vrouw die wel carrière maakt en werkt. Ik vind dat iedereen voor zichzelf moet bepalen waar zij het gelukkigst van is. Het is natuurlijk ook wel zo,dat je in deze tijd er bijna wel bij MOET werken. Puur omdat er dan ook geld is om leuke dingen te doen, om te sparen of eens een keertje lekker te shoppen.
Ben momenteel druk bezig met solliciteren naar een parttime baan ( ong. 32 uur) Ik moet wel zeggen dat wanneer de dag aanbreekt dat ik naar mijn werk zal gaan even een paar keer moet slikken. Dat komt misschien ook omdat ik vanaf mijn bevalling niet gewerkt heb en dag en nacht met mijn dochtertje heb doorgebracht. Je geeft op dat moment de zorg uit handen en dat lijkt mij wel moeilijk.
Verder wil ik even zeggen dat ik mijn petje afneem voor vrouwen die een fulltime/parttime baan hebben naast hun kleintje(s). Ik vind dat heel knap!
Ben momenteel druk bezig met solliciteren naar een parttime baan ( ong. 32 uur) Ik moet wel zeggen dat wanneer de dag aanbreekt dat ik naar mijn werk zal gaan even een paar keer moet slikken. Dat komt misschien ook omdat ik vanaf mijn bevalling niet gewerkt heb en dag en nacht met mijn dochtertje heb doorgebracht. Je geeft op dat moment de zorg uit handen en dat lijkt mij wel moeilijk.
Verder wil ik even zeggen dat ik mijn petje afneem voor vrouwen die een fulltime/parttime baan hebben naast hun kleintje(s). Ik vind dat heel knap!
maandag 29 oktober 2007 om 22:02
Vooropgesteld, en dat heb ik al eerder aangegeven, ik geloof best dat er een heleboel vrouwen in deeltijdbaan gelukkig zijn met hun werk. Of ze het gelukkigst zijn (daar gaat dit topic over) waag ik te betwijfelen. De echt interessante banen liggen bij een werktijd van minder dan 32 uur niet voor het oprapen, en ook als je minder werkt voelen de werkende moeders zich vaak net zo schuldig. Het lijkt mij juist dat als je een klein baantje hebt, het moeilijker is. Doordat je werktijden zo kort zijn werk je als hoogopgeleide vaak onder je kunnen, wat nogal frusterend kan zijn. Dan ben je zowel op je werk als thuis ongelukkig, vandaar dat ik vraagtekens zet bij de stelling.
