Relaties
alle pijlers
happy single?
vrijdag 2 november 2007 om 15:41
De laatste tijd verschijnen weer steeds meer onderzoeken in het nieuws over de gunstige effecten van een relatie op de prestaties en gezondheid van een individu. Lijkt me erg moeilijk om dan nog happy single te zijn. Terwijl we toch in een land leven waar je ervoor kunt kiezen om single te blijven, niks mis mee toch? Voor het levensonderhoud hoef je in ieder geval geen relatie meer aan te gaan. Ieder individu zou zich praktisch gezien alleen moeten kunnen redden. Emotioneel is wat anders natuurlijk.
Vind je de keuze als single vrijblijvend, of voel je de druk van de omgeving? En is dit voor vrouwen anders dan voor mannen?
Vind je de keuze als single vrijblijvend, of voel je de druk van de omgeving? En is dit voor vrouwen anders dan voor mannen?
vrijdag 2 november 2007 om 19:11
Hoi evelien,
Ik vind de keuze als single inderdaad vrijblijvend. Van mijn omgeving trek ik me wat dat aangaat weinig tot niets aan.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik het niet leuk zou vinden om iemand te hebben waar je lief en leed mee kunt delen.
Maar om nou zo maar een relatie te beginnen... Nee, dan liever single.
Met mijn eigen leven, mijn eigen ding, mijn eigen rituelen. Lekker klungelen als ik dat wil, actief zijn als ik dat wil. Baas over mijn eigen afstandbediening![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
Als die bovenstaande dingen zijn goed voor mijn prestaties en mijn gezondheid
Ik zal dan wel de spreekwoordelijke uitzondering op de regel zijn.
In mijn beleving heeft het nl niets met elkaar te maken.
Maar dat zijn enkel mijn gedachten hierover. Misschien hebben anderen er andere ideeën over?
Ik vind de keuze als single inderdaad vrijblijvend. Van mijn omgeving trek ik me wat dat aangaat weinig tot niets aan.
Dat wil overigens niet zeggen dat ik het niet leuk zou vinden om iemand te hebben waar je lief en leed mee kunt delen.
Maar om nou zo maar een relatie te beginnen... Nee, dan liever single.
Met mijn eigen leven, mijn eigen ding, mijn eigen rituelen. Lekker klungelen als ik dat wil, actief zijn als ik dat wil. Baas over mijn eigen afstandbediening
Als die bovenstaande dingen zijn goed voor mijn prestaties en mijn gezondheid
Ik zal dan wel de spreekwoordelijke uitzondering op de regel zijn.
In mijn beleving heeft het nl niets met elkaar te maken.
Maar dat zijn enkel mijn gedachten hierover. Misschien hebben anderen er andere ideeën over?
vrijdag 2 november 2007 om 19:19
Zo'n beetje iedereen met wie ik omga is 35+ en single. En eigenlijk is het al of niet een relatie hebben zelden onderwerp van gesprek tussen ons. Het is simpelweg niet iets waar we mee bezig zijn, of wat belangwekkend genoeg is om het over te hebben. Iedereen is bezig met (soms) kinderen, werk en passies op een ander vlak dan het relationele.
vrijdag 2 november 2007 om 20:44
Tja, van die onderzoeken zijn altijd zo algemeen.. Ik geloof zeker dat een goede fijne relatie ook gunstige effecten heeft op de rest van je leven.. dat je er meer zelfvertrouwen uit zou kunnen behalen bijvoorbeeld. Maar er zijn ook zat relaties waarin dat NIET gebeurt.., die zelfs de andere kant op werken missschien..
Natuurlijk is het hartstikke fijn als er iemand is waar je lief en leed mee deelt, die er voor je is en waarbij je jezelf kan zijn.. Maar het is niet zo dat je zonder dat niet gelukkig zou kunnen zijn ofzo, ik zou bijna zeggen integendeel: Nu ik single ben hoef ik me iig niet meer druk te maken over allerlei relatieperikelen
Daarnaast wordt ook vaak vergeten dat je wat veel dingen die je in een relatie hebt ook hebt in andere relaties om je heen: Ik heb bijvoorbeeld gewoon veel vrienden om leuke dingen mee te doen en 'lief en leed' mee te delen. Ik denk zeker wel dat het voor een mens prettig is om zijn ei kwijt te kunnen etc.. maar dat hoeft niet perse in 1 relatie..
En het is denk ik niet zozeer een 'keus' of je in een relatie zit of single bent, meer dat je toevallig iemand tegenkomt waarmee het zo leuk is dat je er een relatie mee begint. Ik zou iig nooit een relatie beginnen omdat dat volgens onderzoek de meest gelukkige levensvorm zou zijn
en ook niet omdat 'men' vindt dat mensen in relaties samen moeten leven.
Natuurlijk is het hartstikke fijn als er iemand is waar je lief en leed mee deelt, die er voor je is en waarbij je jezelf kan zijn.. Maar het is niet zo dat je zonder dat niet gelukkig zou kunnen zijn ofzo, ik zou bijna zeggen integendeel: Nu ik single ben hoef ik me iig niet meer druk te maken over allerlei relatieperikelen
Daarnaast wordt ook vaak vergeten dat je wat veel dingen die je in een relatie hebt ook hebt in andere relaties om je heen: Ik heb bijvoorbeeld gewoon veel vrienden om leuke dingen mee te doen en 'lief en leed' mee te delen. Ik denk zeker wel dat het voor een mens prettig is om zijn ei kwijt te kunnen etc.. maar dat hoeft niet perse in 1 relatie..
En het is denk ik niet zozeer een 'keus' of je in een relatie zit of single bent, meer dat je toevallig iemand tegenkomt waarmee het zo leuk is dat je er een relatie mee begint. Ik zou iig nooit een relatie beginnen omdat dat volgens onderzoek de meest gelukkige levensvorm zou zijn
en ook niet omdat 'men' vindt dat mensen in relaties samen moeten leven.
woensdag 7 november 2007 om 15:12
pfff van die onderzoeken gaan zachies aan mijn haren overeind staan.
dat soort onderzoeken doen ze nu nooit onder singels denk ik dan, en aan wie bellen ze dan voor die onderzoeken ik ben daarvoor nog nooit gebeld, jullie wel?
zolang je maar positief in het leven staat, dat heeft een gunstige invloed op je prestaties en gezondheid.
ik ben altijden allen, ook nooit echt vrienden gehad, en het dus ook zelf op moeten lossen. kort om ik wil niet eens meer een partner. voor mij is dat iets waar je rekening mee moet houden. nooit meer ineens in de auto springen en een weekendje weg, of een keer niet het huishouden doen. trouwens mijn baas vind het ook erg prettig, hij kan me inzetten waneer een ander uitval, hoef dus met niemand te overleggen, ligt eraan of ik iets gepland heb voor mezelf. en als ik dan dat gezeur hoor van collega's met een partner, dan ben ik hel;emaal blij dat ik HAPPY SINGEL ben :-))
dat soort onderzoeken doen ze nu nooit onder singels denk ik dan, en aan wie bellen ze dan voor die onderzoeken ik ben daarvoor nog nooit gebeld, jullie wel?
zolang je maar positief in het leven staat, dat heeft een gunstige invloed op je prestaties en gezondheid.
ik ben altijden allen, ook nooit echt vrienden gehad, en het dus ook zelf op moeten lossen. kort om ik wil niet eens meer een partner. voor mij is dat iets waar je rekening mee moet houden. nooit meer ineens in de auto springen en een weekendje weg, of een keer niet het huishouden doen. trouwens mijn baas vind het ook erg prettig, hij kan me inzetten waneer een ander uitval, hoef dus met niemand te overleggen, ligt eraan of ik iets gepland heb voor mezelf. en als ik dan dat gezeur hoor van collega's met een partner, dan ben ik hel;emaal blij dat ik HAPPY SINGEL ben :-))
woensdag 7 november 2007 om 15:21
Ik ben ook al weer ff single en moet eerlijk zeggen dat het me op dit moment goed bevalt, vooral dat ik zelf de verantwoordelijkheid heb over me financieen dat ik zelf bepaal wat ik met mijn vrije tijd doe bijv. Maar mijn omgeving heeft er toch wel meer moeite mee dat ik dus helemaal niet op zoek ben naar een man en dat wordt ik soms wel zat, hoe vaak ik wel niet moet aanhoren dat iemand nog zo leuke vent kent en dat alleen toch ook maar alleen is en of ik soms van plan ben om een oude vrijster te worden. Blijkbaar vinden de meeste mensen dat je toch iemand nodig hebt om gelukkig te zijn terwijl ik vind dat als je dus om die reden een relatie heb dat niet echt een gezonde relatie is. En dan de blikken van mensen als je zegt dat je het prima naar je zin hebt zo in je uppie, alsof je ze staat voor te liegen of zo.
woensdag 7 november 2007 om 15:24
Tsja happy single....
Ik ben het een hele tijd geweest. Heb in mijn eentje de wereld over gereisd, heerlijk! Niemand waar ik aan vast zat, waar ik verantwoording aan verschuldigd was, niks. Ik kon helemaal mijn eigen gang gaan. Heel lang was ik bang dat ik burgerlijk zou worden als ik in een relatie zou stappen. En wat is er nou lekkerder dan in je studententijd van het single-leven te kunnen genieten?!
Vorig jaar kwam het omslagpunt. Mijn single-leven was niet heel "happy" meer. Ik ben gaan daten en dit jaar kwam ik de man van mijn dromen tegen. Helaas heeft hij nog niet zo lang geleden de relatie verbroken. Ik ben er kapot van. Ben weer single. En zeker niet happy. Ik kijk nu zo op tegen het nieuwe single-leven. Heb het natuurlijk helemaal meegemaakt, maar nu ik zo'n fantastische relatie achter de rug heb, weet ik dat een relatie niet burgerlijk en afhankelijk hoeft te zijn. Je kunt elkaar vrij laten, prima nog spontane dingen met anderen doen. Als je maar niet zo'n afhankelijke partner hebt! En die had ik niet en die zal ook nooit bij mij passen.
Nee "happy single", die tijd heb ik gehad. Ik weet dat het bestaat, ben het zeker geweest. Maar nu wil ik een leuke man en evt kindertjes. Klinkt burgerlijk he?![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
Ik ben het een hele tijd geweest. Heb in mijn eentje de wereld over gereisd, heerlijk! Niemand waar ik aan vast zat, waar ik verantwoording aan verschuldigd was, niks. Ik kon helemaal mijn eigen gang gaan. Heel lang was ik bang dat ik burgerlijk zou worden als ik in een relatie zou stappen. En wat is er nou lekkerder dan in je studententijd van het single-leven te kunnen genieten?!
Vorig jaar kwam het omslagpunt. Mijn single-leven was niet heel "happy" meer. Ik ben gaan daten en dit jaar kwam ik de man van mijn dromen tegen. Helaas heeft hij nog niet zo lang geleden de relatie verbroken. Ik ben er kapot van. Ben weer single. En zeker niet happy. Ik kijk nu zo op tegen het nieuwe single-leven. Heb het natuurlijk helemaal meegemaakt, maar nu ik zo'n fantastische relatie achter de rug heb, weet ik dat een relatie niet burgerlijk en afhankelijk hoeft te zijn. Je kunt elkaar vrij laten, prima nog spontane dingen met anderen doen. Als je maar niet zo'n afhankelijke partner hebt! En die had ik niet en die zal ook nooit bij mij passen.
Nee "happy single", die tijd heb ik gehad. Ik weet dat het bestaat, ben het zeker geweest. Maar nu wil ik een leuke man en evt kindertjes. Klinkt burgerlijk he?
woensdag 7 november 2007 om 15:38
De druk van de omgeving is volgens mij vooral dat je niet ongelukkig mag zijn met je situatie. De Happy Single uithangen mag, maar als je aangeeft dat je er niet blij mee bent dan is er toch serieus iets ernstigs mis.
Wat die onderzoeken betreft, vraag ik me altijd af wat kip en ei is. Ben je succesvol, gezond, en gelukkig omdat je een relatie hebt ?? Of heb je een relatie omdat je succesvol, gezond en gelukkig bent ?
Wat die onderzoeken betreft, vraag ik me altijd af wat kip en ei is. Ben je succesvol, gezond, en gelukkig omdat je een relatie hebt ?? Of heb je een relatie omdat je succesvol, gezond en gelukkig bent ?
donderdag 8 november 2007 om 14:24
Mwoah, op een bepaalde leeftijd wordt er op de een of andere manier toch van je ... "verwacht" dat je een relatie hebt en word je als afwijkend bestempeld als dit niet het geval is. Daarbij is er wel onderscheid tussen mensen die gescheiden zijn of net uit een relatie komen en mensen die echt al jaren bewust als single leven.
Want wil je dan niet samenwonen, lief en leed delen, misschien wel trouwen, kindjes krijgen? Geen kinderen willen of kunnen krijgen als stel is dan weer 1, maar echt single zijn en willen blijven en "de rest" daarmee ook maar laten voor wat het is, ik denk dat veel mensen dat toch raar zullen blijven vinden.
Zoals eerder gezegd kan je echter best nog een vriendenkring met mensen vinden die ook geen kinderen hebben en/of single zijn tegenwoordig lijkt mij. En als je je hart gebroken hebt gehad en liever niet afhankelijk van iemands liefde wilt leven... Ik vind dat het moet kunnen. Je voldoening uit je werk halen als echte Powerbabe ofzo, sommigen vinden het intimiderend, ik heb respect. Ik denk dat er best zoiets is als de happy single, maar dat de aard van het beestje ervoor zorgt dat de meeste mensen gewoon liever een relatie hebben. Doch zoals er homoseksuelen, biseksuelen, transseksuelen en non seksuelen (hoe noemen ze zulke mensen?) bestaan kan je ook prima zonder een relatie willen leven. Moet je jezelf definieren aan de hand van je seksualiteit is dan mijn vraag?
Want wil je dan niet samenwonen, lief en leed delen, misschien wel trouwen, kindjes krijgen? Geen kinderen willen of kunnen krijgen als stel is dan weer 1, maar echt single zijn en willen blijven en "de rest" daarmee ook maar laten voor wat het is, ik denk dat veel mensen dat toch raar zullen blijven vinden.
Zoals eerder gezegd kan je echter best nog een vriendenkring met mensen vinden die ook geen kinderen hebben en/of single zijn tegenwoordig lijkt mij. En als je je hart gebroken hebt gehad en liever niet afhankelijk van iemands liefde wilt leven... Ik vind dat het moet kunnen. Je voldoening uit je werk halen als echte Powerbabe ofzo, sommigen vinden het intimiderend, ik heb respect. Ik denk dat er best zoiets is als de happy single, maar dat de aard van het beestje ervoor zorgt dat de meeste mensen gewoon liever een relatie hebben. Doch zoals er homoseksuelen, biseksuelen, transseksuelen en non seksuelen (hoe noemen ze zulke mensen?) bestaan kan je ook prima zonder een relatie willen leven. Moet je jezelf definieren aan de hand van je seksualiteit is dan mijn vraag?
donderdag 8 november 2007 om 16:14
Wat stel je die keuze toch negatief ? Voor veel dingen die je in een leven meemaakt maakt het niets uits. De appeltaart smaakt voor een single even goed als voor iemand die een relatie heeft, en de ontstoken verstandskies doet even zeer.
Wel vinden heel veel mensen het prettiger om dit lief en leed met een bijzonder iemand te delen.
zondag 18 november 2007 om 19:51
Heb ff snel door dit topic heen gelezen en kwam dit tegen wat voor mij zo herkenbaar is. Soms heb ik inderdaad het idee dat sommige maar een relatie " nemen" omdat ze anders zo alleen zijn. Dan is het net uit met de een en dan komt de volgende alweer. Ik heb dan zoiets joh, zit deze periode ff rustig uit en kijk dan es rustig wat er op je pad komt. Maar dan zijn er die zo wanhopig lijkt wel op pad gaan en bijna de eerste de beste die ze tegenkomen beetpakken, niet meer los te laten om vervolgens weer gedumpt te worden en het hele verhaal zich herhaalt.en dan denk ik waarom ? is het dan zo erg om alleen te zijn ? Ja ik geef toe dat ik na ruim 5 jaar, of is het alweer langer geleden ben de tel kwijtgeraakt, ook wel weer eens de behoefte heb om samen te zijn, maar dat lijkt me logischer dan dat je na een dag alweer snakt naar een leven samen.
