Thuis
alle pijlers
Buren buren buren...
maandag 15 december 2008 10:16
Ik ben die buur met twee kinderen die door het huis rennen, of erger kruipen. Onze onderburen werden daar helemaal gek van, bonkten dan met een bezemsteel tegen het plafond. Ze zijn nu verhuisd...
Ik ben die buur die om half acht 's ochtends met haar twee kinderen in de keuken zit te ontbijten (ook in het weekend, sorry), waarbij er regelmatig eentje zit te bleren of te bonken met zijn kinderstoel. Daar worden onze buren rechts weer gestoord van, hun slaapkamer grenst aan onze keuken.
En daarnaast hebben we regelmatig gasten met hakken, diners waarbij met stoelen wordt geschoven, maar natuurlijk vooral twee kinderen die met blokken gooien, met duplo smijten, met ballen spelen, met fietsjes door het huis gaan, in het portiek stennis schoppen omdat ze niet naar binnen cq naar buiten willen.
Vooral die kinderen, dus. Maar sorry, ik ga ze niet vastbinden. Dus mogen ze kruipen, rennen en huilen in huis. Ze gaan drie dagen per week naar het kinderdagverblijf, we gaan regelmatig met ze uitstapjes maken, ze slapen van half acht tot half acht, en daarnaast zijn er nog allerlei ochtend- en middagdutjes. Die paar uur dat ze wakker en thuis zijn, mogen ze hun gang gaan.
Als compensatie lopen we tegenwoordig nooit meer met schoenen aan in huis. En als de buren onder of boven beginnen te bonken op muren en plafond uit ergernis, proberen we de kinderen wel wat stiller te laten zijn. Maar dat is het wel, de huizen waarin we wonen zijn nu eenmaal oud en gehorig. Als je daar niet tegen kunt, moet je voor een ander soort woning kiezen. Onze onderburen hebben dat gedaan, ik ben benieuwd hoe de nieuwe onderburen ons gaan ervaren.
Ik ben die buur die om half acht 's ochtends met haar twee kinderen in de keuken zit te ontbijten (ook in het weekend, sorry), waarbij er regelmatig eentje zit te bleren of te bonken met zijn kinderstoel. Daar worden onze buren rechts weer gestoord van, hun slaapkamer grenst aan onze keuken.
En daarnaast hebben we regelmatig gasten met hakken, diners waarbij met stoelen wordt geschoven, maar natuurlijk vooral twee kinderen die met blokken gooien, met duplo smijten, met ballen spelen, met fietsjes door het huis gaan, in het portiek stennis schoppen omdat ze niet naar binnen cq naar buiten willen.
Vooral die kinderen, dus. Maar sorry, ik ga ze niet vastbinden. Dus mogen ze kruipen, rennen en huilen in huis. Ze gaan drie dagen per week naar het kinderdagverblijf, we gaan regelmatig met ze uitstapjes maken, ze slapen van half acht tot half acht, en daarnaast zijn er nog allerlei ochtend- en middagdutjes. Die paar uur dat ze wakker en thuis zijn, mogen ze hun gang gaan.
Als compensatie lopen we tegenwoordig nooit meer met schoenen aan in huis. En als de buren onder of boven beginnen te bonken op muren en plafond uit ergernis, proberen we de kinderen wel wat stiller te laten zijn. Maar dat is het wel, de huizen waarin we wonen zijn nu eenmaal oud en gehorig. Als je daar niet tegen kunt, moet je voor een ander soort woning kiezen. Onze onderburen hebben dat gedaan, ik ben benieuwd hoe de nieuwe onderburen ons gaan ervaren.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 15 december 2008 10:23
Ik ben ook geen leuke buur. Heb gewoon geen zin in gezelligheid 24 uur per dag. Onze buren daarentegen wel, die hebben altijd behoefte aan een kletspraatje, zelfs al is het 6 uur 's morgens.
Als ik mijn katten kwijt ben loop ik heel hard te roepen. Ze lopen trouwens niet in de tuin van anderen.
Heel soms wil ik wel mijn oude hardcore house mp3-tjes luisteren (jeugdsentiment), dat gaat dan misschien ook wat te hard.
Ik wil niet oppassen op de buurkinderen. Dat werd me niet in dank afgenomen, maar ik vind dat ik al genoeg zorg heb aan mijn eigen kind. Bovendien is hun oudste kindje erg gehandicapt. Ik snap sowieso niet dat ze die alleen laten met de babyfoon bij ons in huis. Ik zou dat nooit doen.
En wij willen graag een doorlopende schutting en de buren niet dus dat zal nog wel discussie opleveren binnenkort. Want zoals gezegd, ik wil niet de hele dag vrolijke kletspraatjes houden. Ik vind het heerlijk om lekker chagrijnig in mijn eigen tuin te zitten zonder gestoord te worden
Als ik mijn katten kwijt ben loop ik heel hard te roepen. Ze lopen trouwens niet in de tuin van anderen.
Heel soms wil ik wel mijn oude hardcore house mp3-tjes luisteren (jeugdsentiment), dat gaat dan misschien ook wat te hard.
Ik wil niet oppassen op de buurkinderen. Dat werd me niet in dank afgenomen, maar ik vind dat ik al genoeg zorg heb aan mijn eigen kind. Bovendien is hun oudste kindje erg gehandicapt. Ik snap sowieso niet dat ze die alleen laten met de babyfoon bij ons in huis. Ik zou dat nooit doen.
En wij willen graag een doorlopende schutting en de buren niet dus dat zal nog wel discussie opleveren binnenkort. Want zoals gezegd, ik wil niet de hele dag vrolijke kletspraatjes houden. Ik vind het heerlijk om lekker chagrijnig in mijn eigen tuin te zitten zonder gestoord te worden
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 15 december 2008 10:38
eh, linndaatje, ik snap eigenlijk niet waarom je die man zo dwars zat? Jij hebt een kleine auto, hij een grote, en als jij een beetje opschuift pwasen ze er beiden in. Kon je dat niet opbrengen?
Tuurlijk moet hij verder niet zo aso doen, dat spreekt voor zich, maar ik snap gewoon niet waarom je er neit in mee wilde gaan.
Tuurlijk moet hij verder niet zo aso doen, dat spreekt voor zich, maar ik snap gewoon niet waarom je er neit in mee wilde gaan.
maandag 9 augustus 2010 21:14
bij ons is het een beetje van ...hoor ik je niet dan stoor ik je niet...ik ken lang niet alle mensen in de flat en sommige zie je juist weer heel vaak...Vandaag woningbouw gebeld...er is een kapot brievenbus die propvol post ligt (reclame en normale post) en we hebben ineens n vliegen plaag in de flat met grote dikke zwarte vliegen...tel 1+1 bij elkaar op ...... het zal toch niet??? Maar heb liever dat er een keer teveel naar gekeken wordt dan dat er inderdaad straks iemand aan eht weg rotten is ...moet er iig niet aan denken ...heb de uitslag niet gehoord nog dus ben benieuwd!Is dit nu bemoeizuchtig of gewoon oplettend?ik vind het de gewoonste zaak van de wereld om hier n melding van te maken iig toch?
maandag 9 augustus 2010 23:21
Ik woon in een vrijstaand studenten huis. Ik woon er wel voor vast, ook in het weekend dus.
Is de rest vd buurt niet blij mee, dat dit een studentenhuis is. Wordt weinig aan onderhouden, het onkruid begint alweer te groeien (2xper jaar verwijder ik dat) en de tuin is lelijk verder kunnen ze echt nergens last van hebben dus snap het niet helemaal maargoed. Ze mogen de huisbaas niet dus ons ook niet. Ik ben wel altijd heel vriendlijk though. Zijn toch je buren he.
Is de rest vd buurt niet blij mee, dat dit een studentenhuis is. Wordt weinig aan onderhouden, het onkruid begint alweer te groeien (2xper jaar verwijder ik dat) en de tuin is lelijk verder kunnen ze echt nergens last van hebben dus snap het niet helemaal maargoed. Ze mogen de huisbaas niet dus ons ook niet. Ik ben wel altijd heel vriendlijk though. Zijn toch je buren he.
dinsdag 10 augustus 2010 08:30
God wat ben ik blij dat ik niet de enige ben met een oerwoud als tuin... Doorn in het oog voor sommige buren. Jammer dan, ik heb geen groene vingers en niet het geduld om er iets aan te doen.
Verder zijn wij die rare buren zonder kinderen die veuls te vaak 'feestjes' hebben in het weekend, die buuf die constant achter haar laptop zit (want dat kan je goed zien vanaf de straat), die buuf die nooit haar container op tijd binnen haalt en de buuf die altijd van die vieze ramen heeft (ben niet zo'n ster in ramen zemen..)
Aan de andere kant: wij zijn van die buren waar kinderen en pubers graag in de boekenkast komen neuzen, even hun verhaal kwijt kunnen over hoe óneerlijk ouders kunnen zijn, die zonder gezeur passen op buurkatten/konijnen/kippen en planten, die de druiven-oogst graag uitdelen aan de hele straat en die nooit, maar dan ook nooit klagen over gedoe van de buren (gillende kinderen, geklus, luide muziek --> lees: vorige buurjongen met een drumstel en geen muzikaal gen in zijn lijf te vinden, en dat soort dingen).
Verder zijn wij die rare buren zonder kinderen die veuls te vaak 'feestjes' hebben in het weekend, die buuf die constant achter haar laptop zit (want dat kan je goed zien vanaf de straat), die buuf die nooit haar container op tijd binnen haalt en de buuf die altijd van die vieze ramen heeft (ben niet zo'n ster in ramen zemen..)
Aan de andere kant: wij zijn van die buren waar kinderen en pubers graag in de boekenkast komen neuzen, even hun verhaal kwijt kunnen over hoe óneerlijk ouders kunnen zijn, die zonder gezeur passen op buurkatten/konijnen/kippen en planten, die de druiven-oogst graag uitdelen aan de hele straat en die nooit, maar dan ook nooit klagen over gedoe van de buren (gillende kinderen, geklus, luide muziek --> lees: vorige buurjongen met een drumstel en geen muzikaal gen in zijn lijf te vinden, en dat soort dingen).
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
dinsdag 10 augustus 2010 12:20
Wij wonen op het platteland, het enige wat ik kan bedenken is dat de buren er last van hebben als we mest uitrijden. Vooral als buuf de was buiten heeft hangen! En wij hebben er last van als hun hond op ons land poept en kuilen maakt.
Verder wonen we te ver van elkaar af om echt overlast te bezorgen..
Verder wonen we te ver van elkaar af om echt overlast te bezorgen..
dinsdag 10 augustus 2010 18:13
en vier stuks eigen nageslacht.
dinsdag 10 augustus 2010 19:22
Ik ben ''die blonde meisje die het kat uit laat'' Jup, ik laat m'n lieve katje uit aangezien ik op 4 hoog in een achterstandswijk woon en ik niet wil dat ie word platgereden of lastiggevallen door hangjongeren. Maar goed, daardoor ken ik wel al m'n buren en het zijn opzich best toffe mensen O ja, en mijn buurman kent me als ''dat chicky van hiernaast''. Daar gaan m'n nekharen echt recht van overeind staan
dinsdag 10 augustus 2010 21:12
quote:summer73 schreef op 10 augustus 2010 @ 18:11:
[...]
oh wat erg lijkt me dat om naast te wonen...
Doe je daar trouwens ook iets mee, vraag ik me af?
O, een keer gedaan en was meteen de laatste keer. Zijn een stelletje oostblok-hoeren die er wonen en ik hoorde erg veel lawaai. Ander lawaai dan normaal. Ik keek om het randje van het balkon en zag dat een vent op een van die vrouwen in stond te beuken. We hebben toen de politie gebeld en die was er binnen no time.
Het is erg gehorig en het volgende hoorden we door de muur heen:
politie door telefoon: van wie is deze melding binnengekomen?
ja
ja
ja
(toetste ws een nummer in)
En na zijn laatste ja ging de telefoon van vriend.
Belt de politie gewoon vanuit dat huis naar ons. "Ja, maar ze verstaan geen Nederlands hoor, want ze zijn Oostbloks". Hoezo gestoord? "Wat heeft u gezien mevrouw, want ze zeggen dat er niks aan de hand is en zo kunnen we ook niets doen". "Zou u een getuigenverklaring af willen leggen?"
Eh, nou nee. Ze weten nu dus van wie de melding kwam en ik vertrouw die gasten voor geen cent. Bovendien, als jullie hem nu meenemen, is ie over een uurtje toch weer thuis. Dat konden ze idd niet ontkennen. En wat zou een getuigenverklaring doen? Het enige wat er gebeurt is dat ík me niet meer veilig voel en ik kan mezelf wel redden maar ik denk meer aan mijn kinderen en daar kunnen jullie ook niets aan doen. Dus... Ik heb nog gezegd dat het misschien anders had gelegen als zij buiten hadden gebeld, iig níet waar die buren bij stonden.
[...]
oh wat erg lijkt me dat om naast te wonen...
Doe je daar trouwens ook iets mee, vraag ik me af?
O, een keer gedaan en was meteen de laatste keer. Zijn een stelletje oostblok-hoeren die er wonen en ik hoorde erg veel lawaai. Ander lawaai dan normaal. Ik keek om het randje van het balkon en zag dat een vent op een van die vrouwen in stond te beuken. We hebben toen de politie gebeld en die was er binnen no time.
Het is erg gehorig en het volgende hoorden we door de muur heen:
politie door telefoon: van wie is deze melding binnengekomen?
ja
ja
ja
(toetste ws een nummer in)
En na zijn laatste ja ging de telefoon van vriend.
Belt de politie gewoon vanuit dat huis naar ons. "Ja, maar ze verstaan geen Nederlands hoor, want ze zijn Oostbloks". Hoezo gestoord? "Wat heeft u gezien mevrouw, want ze zeggen dat er niks aan de hand is en zo kunnen we ook niets doen". "Zou u een getuigenverklaring af willen leggen?"
Eh, nou nee. Ze weten nu dus van wie de melding kwam en ik vertrouw die gasten voor geen cent. Bovendien, als jullie hem nu meenemen, is ie over een uurtje toch weer thuis. Dat konden ze idd niet ontkennen. En wat zou een getuigenverklaring doen? Het enige wat er gebeurt is dat ík me niet meer veilig voel en ik kan mezelf wel redden maar ik denk meer aan mijn kinderen en daar kunnen jullie ook niets aan doen. Dus... Ik heb nog gezegd dat het misschien anders had gelegen als zij buiten hadden gebeld, iig níet waar die buren bij stonden.
