Gezondheid
alle pijlers
Slapend/doof gevoel in gezicht
donderdag 15 november 2007 21:50
Dit heb ik sinds een tijdje in de linker kant van mijn gezicht en het trekt achter mijn oor langs naar achter in mijn nek. Niet constant. Soms een dag, dan een dagje weer wat minder.
Ik ben hiermee naar de dokter geweest en hij denkt dat het vanuit mijn nek komt. Ook zit mijn oor een beetje dicht (heb eigenlijk altijd al gezeur met mijn oren).. Dus ben nu één keer naar een manueeltherapeut geweest. Hij kan niet vaststellen of het wel uit mijn nek komt. Het tweede werveltje zit wel scheef, maar als hij daar aan zit dan zit juist de spanning aan de rechterkant. Terwijl ik links die doof/slaapheid voel...
Hij gaat me wel een paar keer behandelen, maar maak me wel een beetje zorgen of het niet iets anders is...
Kan iemand me advies geven of misschien dat iemand dit ook heeft gehad??
Ik ben hiermee naar de dokter geweest en hij denkt dat het vanuit mijn nek komt. Ook zit mijn oor een beetje dicht (heb eigenlijk altijd al gezeur met mijn oren).. Dus ben nu één keer naar een manueeltherapeut geweest. Hij kan niet vaststellen of het wel uit mijn nek komt. Het tweede werveltje zit wel scheef, maar als hij daar aan zit dan zit juist de spanning aan de rechterkant. Terwijl ik links die doof/slaapheid voel...
Hij gaat me wel een paar keer behandelen, maar maak me wel een beetje zorgen of het niet iets anders is...
Kan iemand me advies geven of misschien dat iemand dit ook heeft gehad??
donderdag 15 november 2007 23:43
Ik heb het zelf nooit gehad in mijn gezicht maar mijn arm slaapt regelmatig doordat ik een autoongeluk heb gehad waardoor mijn zenuw van mijn arm in mijn ruk/nek in de knel is gekomen. Het zou dus uit je nek kunnen komen. Ik ben toen ook naar de manueeltherapeut geweest en die heeft mij goed geholpen. Al kon ik meteen duidelijk voelen dat het daar vandaan kwam. Als hij twijfelt zou ik tocht terug gaan naar je huisarts en vragenvoor een uitgebreider onderzoek. Het is wel je gezicht, het eerste wat mensen zien en vlak bij je hersens. Als er iets anders is kunnen ze dit beter maar zo goed mogelijk onderzoeken.
vrijdag 16 november 2007 00:20
Ik had het een jaar of vijf geleden en maakte me ook erg zorgen. Het begon met af en toe een lichte tinteling die over één helft van mijn gezicht liep en langs mijn oor wegliep. Het gebeurde steeds vaker en op een morgen werd ik wakker met één hele tintelende helft (gezicht, arm, been) In de loop van de dag voelde mijn gezichtshelft verdoofd, alsof ik net bij de tandarts vandaan kwam. Ik ben snel naar de huisarts gegaan, ik was bang voor een propje in de hersenen oid.
Volgens de huisarts kondigt een hersenbloeding zich - helaas - nooit zo duidelijk van te voren aan. Hij zei dat het overbelasting van het zenuwstelsel was en vroeg naar mijn situatie. Ik zat inderdaad in een periode waarin ontzettend veel gebeurde, net een nieuwe vriend, net besloten een nieuwe opleiding te gaan doet, etc. Stress dus, waardoor ik dmv spierspanning mijn zenuwen overbelastte. Volgens hem was het zo dat aangezien ik de verschijnselen rechts had, de overbelasting vanuit links zou komen. Bij mij verdween het vrij snel toen ik weer wat tot rust kwam. Bij een scheefstaand nekwerveltje is het natuurlijk lastiger, maar ik had dus soortgelijke verschijnselen door beklemming van zenuwen (alleen door iets andere oorzaak wsl).
Hele lap tekst, maar misschien stelt mijn verhaal je gerust. Ik was er toen na een paar weken vanaf en heb het daarna niet meer gehad.
Volgens de huisarts kondigt een hersenbloeding zich - helaas - nooit zo duidelijk van te voren aan. Hij zei dat het overbelasting van het zenuwstelsel was en vroeg naar mijn situatie. Ik zat inderdaad in een periode waarin ontzettend veel gebeurde, net een nieuwe vriend, net besloten een nieuwe opleiding te gaan doet, etc. Stress dus, waardoor ik dmv spierspanning mijn zenuwen overbelastte. Volgens hem was het zo dat aangezien ik de verschijnselen rechts had, de overbelasting vanuit links zou komen. Bij mij verdween het vrij snel toen ik weer wat tot rust kwam. Bij een scheefstaand nekwerveltje is het natuurlijk lastiger, maar ik had dus soortgelijke verschijnselen door beklemming van zenuwen (alleen door iets andere oorzaak wsl).
Hele lap tekst, maar misschien stelt mijn verhaal je gerust. Ik was er toen na een paar weken vanaf en heb het daarna niet meer gehad.
vrijdag 16 november 2007 00:27
Er zijn heel veel oorzaken voor dit dove gevoel, de meeste zijn onschuldig en voorbijgaand van aard. Stress is zoals eerder al gezegd er een major factor in.
Als je oren echt vervelend doen, kan het zijn dat de zwelling van een ooronsteking op de zenuw die er net langs loopt drukt. Deze stuurt weer je gezicht aan en daardoor kan het raar voelen.
Ook gebeurt het dove gevoel soms na een virusinfectie (zou ook met je oren te maken kunnen hebben) als de zenuw daardoor aangetast is. Dit trekt meestal weer bij in een paar weken.
Bedenk ook eens of je veel knarsetand (in je slaap), je kaken altijd stevig op elkaar klemt of juist kauwgom kauwt, je kunt het namelijk ook krijgen door klachten van je kaakkopje.
Als het niet in een paar weken bijtrekt, ga dan terug naar je huisarts of als het veel erger wordt.
Als je oren echt vervelend doen, kan het zijn dat de zwelling van een ooronsteking op de zenuw die er net langs loopt drukt. Deze stuurt weer je gezicht aan en daardoor kan het raar voelen.
Ook gebeurt het dove gevoel soms na een virusinfectie (zou ook met je oren te maken kunnen hebben) als de zenuw daardoor aangetast is. Dit trekt meestal weer bij in een paar weken.
Bedenk ook eens of je veel knarsetand (in je slaap), je kaken altijd stevig op elkaar klemt of juist kauwgom kauwt, je kunt het namelijk ook krijgen door klachten van je kaakkopje.
Als het niet in een paar weken bijtrekt, ga dan terug naar je huisarts of als het veel erger wordt.
vrijdag 16 november 2007 10:46
Ik heb het al jaren aan mijn hele linke lichaamshelft.
Ook in mijn gezicht.
Er zijn meerdere mri's gemaakt e.d. en heb meerdere neurologen gezien. Maar ze zeggen dat het tussen mijn oren zit, omdat het verhaal dat ik vertel neurologisch gezien niet zou kloppen.
De laatste neuroloog die ik gezien heb vond zelfs dat ik niet zo moest zeuren, omdat ik nog gewoonn kon lopen en bewegen. Tja...
Dus echt een advies heb ik niet voor je, sorry...
Ook in mijn gezicht.
Er zijn meerdere mri's gemaakt e.d. en heb meerdere neurologen gezien. Maar ze zeggen dat het tussen mijn oren zit, omdat het verhaal dat ik vertel neurologisch gezien niet zou kloppen.
De laatste neuroloog die ik gezien heb vond zelfs dat ik niet zo moest zeuren, omdat ik nog gewoonn kon lopen en bewegen. Tja...
Dus echt een advies heb ik niet voor je, sorry...
vrijdag 16 november 2007 11:11
Bedankt voor de reacties!! Jullie stellen me inderdaad wel een beetje gerust. Bij mij is er ook veel gebeurt, even een opsomming:
- Anderhalve maand geleden getrouwd, waar je erg druk mee bent natuurlijk
- Gezeur met beide schoonzusjes (is nu weer over gelukkig)
- We moeten bepalen wat we allemaal in ons nieuwbouwhuis verandert willen hebben, die ze in december gaan bouwen. Druk met hypotheek en alles.
- Vanmiddag krijg ik een neusoperatie voor de tweede keer en hoop dat het nu eindelijk goed komt. En denk daar veel over na.
Op mijn werk is het nu juist rustig. En de bruiloft stress heb ik ook niet meer. De kapster zei ook dat ik nu ineens na de bruiloft haaruitval heb. Dus misschien is het nu ook iets van ontlading?? De drukte vóór de bruiloft was groot. En nu heb je dat ineens niet meer.
Het beste kan ik misschien dan de Manueeltherapie afwachten?? Mijn neus zit ook steeds verstopt, dus mijn dichte oor kan ook van een verkoudheidje komen.
Ik zit ook gelijk aan tumoren te denken en alles. Echt ik raak er helemaal door in de stress. Zo erg, dat ik er vorige week een hyperventilatie aanval aan overhield.
De Manueelthereapeut zat ook aan de ziekte van Meniere te denken, maar voel je dat helemaal in je gezicht?? Dat is toch iets in je oren en je evenwicht. Ik ben wel snel duizelig, maar niet dat ik gauw mijn evenwicht verlies of iets.
Omdat ik ook af en toe een piep in mijn oor heb, maar dit houd heel kort aan en heb ik niet elke dag ofzo..
- Anderhalve maand geleden getrouwd, waar je erg druk mee bent natuurlijk
- Gezeur met beide schoonzusjes (is nu weer over gelukkig)
- We moeten bepalen wat we allemaal in ons nieuwbouwhuis verandert willen hebben, die ze in december gaan bouwen. Druk met hypotheek en alles.
- Vanmiddag krijg ik een neusoperatie voor de tweede keer en hoop dat het nu eindelijk goed komt. En denk daar veel over na.
Op mijn werk is het nu juist rustig. En de bruiloft stress heb ik ook niet meer. De kapster zei ook dat ik nu ineens na de bruiloft haaruitval heb. Dus misschien is het nu ook iets van ontlading?? De drukte vóór de bruiloft was groot. En nu heb je dat ineens niet meer.
Het beste kan ik misschien dan de Manueeltherapie afwachten?? Mijn neus zit ook steeds verstopt, dus mijn dichte oor kan ook van een verkoudheidje komen.
Ik zit ook gelijk aan tumoren te denken en alles. Echt ik raak er helemaal door in de stress. Zo erg, dat ik er vorige week een hyperventilatie aanval aan overhield.
De Manueelthereapeut zat ook aan de ziekte van Meniere te denken, maar voel je dat helemaal in je gezicht?? Dat is toch iets in je oren en je evenwicht. Ik ben wel snel duizelig, maar niet dat ik gauw mijn evenwicht verlies of iets.
Omdat ik ook af en toe een piep in mijn oor heb, maar dit houd heel kort aan en heb ik niet elke dag ofzo..
vrijdag 16 november 2007 14:59
zaterdag 17 november 2007 11:58
Bedankt voor je tip thais.
Al is het eigenlijk meer iets dat ik inmiddels heb geaccepteerd.
Ik weet zelf haast zeker dat het begonnen is, nadat ik bij de fysiotherapeut ben geweest. Alles begon aan de linkerkant te verkrampen en te tintelen.
Het is wel bijgetrokken, maar ik voel nog altijd precies waar mijn zzenuwen lopen (moeilijk uit te leggen, sorry)
Al is het eigenlijk meer iets dat ik inmiddels heb geaccepteerd.
Ik weet zelf haast zeker dat het begonnen is, nadat ik bij de fysiotherapeut ben geweest. Alles begon aan de linkerkant te verkrampen en te tintelen.
Het is wel bijgetrokken, maar ik voel nog altijd precies waar mijn zzenuwen lopen (moeilijk uit te leggen, sorry)
dinsdag 20 november 2007 18:02
Ik herken veel van wat hier is geschreven. Zelf ben ik zelfstandig ondernemer in de IT, veel gewerkt, veel gestress, niets was teveel, totdat je lichaam gaat sputteren. Het is niet gezegd dat werk en stress echt de oorzaken zijn van mijn klachten, maar je hebt de schijn tegen he 
Ik heb met name last van een verdoofd/stijf gevoel in de linkerkant van mijn gezicht, of soms in mijn been, voet of arm. Vroeger zaten daar ook tintelingen bij in mijn vingers/tenen. Alles links, hoewel ik soms nu ook een stijvig/stressig gevoel aan de rechterkant van mijn hoofd heb. Daarnaast ook nog een knellende pijn in mijn linkershouder zo af en toe.
Vorig jaar was het allemaal stukken erger, toen had ik ook wisselende pijnklachten links, oorpijn, raar gevoel in oog (alsof je oog "verdoofd" is, zonder een clue te hebben hoe dat echt voelt natuurlijk) tot aan nare/rare hoofdpijn toe, en ben toen weer naar de huisarts gegaan, voor de 3e keer voor deze klachten. Ik was al bij een manueel therapeut geweest begin 2006, wat in mijn geval niets tot weinig leek te helpen. Dus eind 2006 mocht ik naar de neuroloog. Die vond niets, en op een MRI van mijn hoofd was ook niets te zien.
Tip van de neuroloog: vergeet het, zet het uit je hoofd, relax. Zo gezegd zo gedaan, ook minder gaan werken (dat deed ik al) en zowaar, de klachten reduceerden van "paniek waar is de dokter" tot "hmm, dit zou een tijd vol te houden moeten zijn en misschien gaat het nog 's echt over".
Lieke80, wat jij mankeert weet ik natuurlijk niet. Voor mij was de MRI scan een zenuwachtige toestand (aargh, ze zullen vast denken dat er iets ergs is), maar de uitslag was uiteindelijk een geschenk uit de hemel en heeft me waarschijnlijk veel geholpen om de klachten uit mijn hoofd te zetten en door te gaan met leven zonder al te veel te hypochonderen. Ik had nl. toch ook wel de vrees dat er wat engs in mijn hoofd zat.
In jouw geval, ik zou eerst 's zien wat de manueel therapeut voor effect heeft, en daarna overleggen met de huisarts. De neuroloog wordt vanzelf wel bespreekbaar, maar bij veel van de gevallen werkt de manuele therapie misschien wel gewoon. Ondertussen zou ik ook proberen om me er juist minder zorgen om te maken als dat lukt...
In ieder geval sterkte.
PS. The usual disclaimer, ik ben dus geen dokter enz, alleen "ervaringsdeskundige" voor wat betreft mijn eigen klachten, je weet zelf tenslotte het beste wat je voelt, en als je je zorgen maakt gewoon naar de huisarts gaan. Zoals een invallende arts (nog jong en dienstbaar) ooit 's zei: "daar zijn wij voor"
PS2. Ben vandaag voor het eerst bij een osteopaat geweest, de eerste ervaring is goed. Of het een aanrader wordt kan ik helaas nog niet vertellen.
Ik heb met name last van een verdoofd/stijf gevoel in de linkerkant van mijn gezicht, of soms in mijn been, voet of arm. Vroeger zaten daar ook tintelingen bij in mijn vingers/tenen. Alles links, hoewel ik soms nu ook een stijvig/stressig gevoel aan de rechterkant van mijn hoofd heb. Daarnaast ook nog een knellende pijn in mijn linkershouder zo af en toe.
Vorig jaar was het allemaal stukken erger, toen had ik ook wisselende pijnklachten links, oorpijn, raar gevoel in oog (alsof je oog "verdoofd" is, zonder een clue te hebben hoe dat echt voelt natuurlijk) tot aan nare/rare hoofdpijn toe, en ben toen weer naar de huisarts gegaan, voor de 3e keer voor deze klachten. Ik was al bij een manueel therapeut geweest begin 2006, wat in mijn geval niets tot weinig leek te helpen. Dus eind 2006 mocht ik naar de neuroloog. Die vond niets, en op een MRI van mijn hoofd was ook niets te zien.
Tip van de neuroloog: vergeet het, zet het uit je hoofd, relax. Zo gezegd zo gedaan, ook minder gaan werken (dat deed ik al) en zowaar, de klachten reduceerden van "paniek waar is de dokter" tot "hmm, dit zou een tijd vol te houden moeten zijn en misschien gaat het nog 's echt over".
Lieke80, wat jij mankeert weet ik natuurlijk niet. Voor mij was de MRI scan een zenuwachtige toestand (aargh, ze zullen vast denken dat er iets ergs is), maar de uitslag was uiteindelijk een geschenk uit de hemel en heeft me waarschijnlijk veel geholpen om de klachten uit mijn hoofd te zetten en door te gaan met leven zonder al te veel te hypochonderen. Ik had nl. toch ook wel de vrees dat er wat engs in mijn hoofd zat.
In jouw geval, ik zou eerst 's zien wat de manueel therapeut voor effect heeft, en daarna overleggen met de huisarts. De neuroloog wordt vanzelf wel bespreekbaar, maar bij veel van de gevallen werkt de manuele therapie misschien wel gewoon. Ondertussen zou ik ook proberen om me er juist minder zorgen om te maken als dat lukt...
In ieder geval sterkte.
PS. The usual disclaimer, ik ben dus geen dokter enz, alleen "ervaringsdeskundige" voor wat betreft mijn eigen klachten, je weet zelf tenslotte het beste wat je voelt, en als je je zorgen maakt gewoon naar de huisarts gaan. Zoals een invallende arts (nog jong en dienstbaar) ooit 's zei: "daar zijn wij voor"
PS2. Ben vandaag voor het eerst bij een osteopaat geweest, de eerste ervaring is goed. Of het een aanrader wordt kan ik helaas nog niet vertellen.
dinsdag 20 november 2007 19:35
Dankje wel Sim69...
Mijn ouders zeggen ook dat ik mezelf compleet aan het gek maken ben. Eerst die hyperventilatie nu op elk dingetje letten wat ik "mankeer". Mijn moeder werd echt boos op me. Ze zegt echt dat ik vol met spanning zit en mezelf in de stress werk op deze manier. Haar advies is ook om er niet meer aan te denken. Juist om er steeds over na te denken en dingen op te gaan zoeken op het internet maakt het alleen maar erger.
Ik moet gewoon even afwachten. Ben nu ook al vier dagen niet buiten geweest ivm mijn neus en ik moet nog drie dagen. Dus dat zal er ook wel mee te maken hebben.
Ben zo blij dat jij ook zo'n apart gevoel in je oog had. Niet dat dat zegt dat het bij mij hetzelfde zal zijn. Maar het stelt me toch gerust.
De manueeltherapeut heeft al bevestigd dat mijn tweede nekwervel scheef zit en daar gaat ie aan werken. Het kan dus ook allemaal aan dat nekwerveltje liggen...
Mijn ouders zeggen ook dat ik mezelf compleet aan het gek maken ben. Eerst die hyperventilatie nu op elk dingetje letten wat ik "mankeer". Mijn moeder werd echt boos op me. Ze zegt echt dat ik vol met spanning zit en mezelf in de stress werk op deze manier. Haar advies is ook om er niet meer aan te denken. Juist om er steeds over na te denken en dingen op te gaan zoeken op het internet maakt het alleen maar erger.
Ik moet gewoon even afwachten. Ben nu ook al vier dagen niet buiten geweest ivm mijn neus en ik moet nog drie dagen. Dus dat zal er ook wel mee te maken hebben.
Ben zo blij dat jij ook zo'n apart gevoel in je oog had. Niet dat dat zegt dat het bij mij hetzelfde zal zijn. Maar het stelt me toch gerust.
De manueeltherapeut heeft al bevestigd dat mijn tweede nekwervel scheef zit en daar gaat ie aan werken. Het kan dus ook allemaal aan dat nekwerveltje liggen...
donderdag 22 november 2007 18:12
Hoi yoyo en Sim69,
niet om jullie bang te maken, maar bij een TIA (= een lichte beroerte) kan je tijdelijk van klachten last hebben. Meeste klachten moeten dan binnen 24 uur weg zijn. Máár, een TIA is bijna altijd te zien op een MRI-scan. Wat het ook geweest zou kunnen zijn: vaatspasmen. Niet te zien op een MRI maar wel dezelfde soort klachten als bij een beroerte. Alleen worden vaatspasmen niet vaak herkend/erkend door neurologen. Wil je er toch meer over weten? Kijk dan eens www.cvaforum.nl en typ bij de zoekfunctie "vaatspasme" in.
Groet, Ilse
PS> ben ook geen medicus, alleen 'ervaringsdeskundige' omtrent beroertes aangezien ik zelf een herseninfarct heb gehad.
niet om jullie bang te maken, maar bij een TIA (= een lichte beroerte) kan je tijdelijk van klachten last hebben. Meeste klachten moeten dan binnen 24 uur weg zijn. Máár, een TIA is bijna altijd te zien op een MRI-scan. Wat het ook geweest zou kunnen zijn: vaatspasmen. Niet te zien op een MRI maar wel dezelfde soort klachten als bij een beroerte. Alleen worden vaatspasmen niet vaak herkend/erkend door neurologen. Wil je er toch meer over weten? Kijk dan eens www.cvaforum.nl en typ bij de zoekfunctie "vaatspasme" in.
Groet, Ilse
PS> ben ook geen medicus, alleen 'ervaringsdeskundige' omtrent beroertes aangezien ik zelf een herseninfarct heb gehad.
vrijdag 23 november 2007 11:34
Hoi IIz, bedankt voor je reactie, maar dat ik bij mij zeker niet het geval geweest. Ik heb daarna 3x een MRI gehad en het enige dat gevonden is, dat is een afgekneld bloedvat aan de hersenstam. De klachten die ik heb zouden daar absoluut niet mee in verbinding staan. Toevallig heb ik vorig jaar opnieuw een MRI gehad, omdat ik epileptische aanvallen kreeg. Maar er is nogsteeds niets gevonden.
Ik herken ook veel in het verhaal van Sim. Ik heb het gevoel dat mijn linkerkant altijd zwaarder is. Ook zijn de laatste 3 vingers van mijn vaak verkrampt. En heb ik meer moeite om mijn vingers en tene te coordineren.
Toen ik 17 was kreeg ik 3 keer in de week een massage bij de fysio omdat ik fybromyalgie klachten had en ontzettend veel spierpijn. Naar mijn weten zijn de tintelingen en verkrampingen direct begonnen na een bezoek aan de fysio. Het eerste dat ik mij opkwam was dat de fysio iets geraakt heeft (was overigens een hele zachte massage, enkel om de pijn te verlichten).
Volgens de verschillende neurologen was het onmogelijk dat mijn fysio er iets mee te maken had. Ze vonden zowiezo dat mijn klachten niet mogelijk waren, aangezien mijn verhaal over de verkramping in mijn hand aan de linkerkant, maar tevens de gevoelloosheid in mijn gezicht niet met elkaar in verbinding konden staan. Maar het is net of er een lijn door het midden van mijn lichaam is getrokken en de ene kant zwaarder en "aanwezig" is.
Lieke, ik weet niet hoe jij dat voelt. Maar als ik bijvoorbeeld in bed lig, dan ben ik me zeg maar heel bewust van mijn linkerkant, dus ook van mijn gezicht. Ik voel altijd dat mijn oog, wang e.d. er bewust zit (of zeg ik nu iets heel vreemds
).
Misschien voel je je er gerust bij om een MRI te laten maken. Dan kunnen er iig een aantal dingen worden uitgesloten.
Gr. yoyo
Ik herken ook veel in het verhaal van Sim. Ik heb het gevoel dat mijn linkerkant altijd zwaarder is. Ook zijn de laatste 3 vingers van mijn vaak verkrampt. En heb ik meer moeite om mijn vingers en tene te coordineren.
Toen ik 17 was kreeg ik 3 keer in de week een massage bij de fysio omdat ik fybromyalgie klachten had en ontzettend veel spierpijn. Naar mijn weten zijn de tintelingen en verkrampingen direct begonnen na een bezoek aan de fysio. Het eerste dat ik mij opkwam was dat de fysio iets geraakt heeft (was overigens een hele zachte massage, enkel om de pijn te verlichten).
Volgens de verschillende neurologen was het onmogelijk dat mijn fysio er iets mee te maken had. Ze vonden zowiezo dat mijn klachten niet mogelijk waren, aangezien mijn verhaal over de verkramping in mijn hand aan de linkerkant, maar tevens de gevoelloosheid in mijn gezicht niet met elkaar in verbinding konden staan. Maar het is net of er een lijn door het midden van mijn lichaam is getrokken en de ene kant zwaarder en "aanwezig" is.
Lieke, ik weet niet hoe jij dat voelt. Maar als ik bijvoorbeeld in bed lig, dan ben ik me zeg maar heel bewust van mijn linkerkant, dus ook van mijn gezicht. Ik voel altijd dat mijn oog, wang e.d. er bewust zit (of zeg ik nu iets heel vreemds
). Misschien voel je je er gerust bij om een MRI te laten maken. Dan kunnen er iig een aantal dingen worden uitgesloten.
Gr. yoyo
vrijdag 23 november 2007 17:46
Hoi IIz,
Ook in mijn geval geloof ik niet zo in een TIA. Helaas zijn de klachten niet tijdelijk te noemen, en bij een TIA heb je toch ook last van echte verlammingsverschijnselen zoals een hangende mondhoek of zo?
yoyo2:
Herkenbaar. De gewaarwording van de linkerkant ervaar ik ook. Soms voelt het gelukkig normaal. Normaal is in dit geval dat je niets voelt, neutraal. Het lichaamsdeel is "neuraal" gezien "in rust" (of hoe je dat noemt). Als ik trouwens last heb van deze gewaarwording in bv. mijn gezicht, en ik slaap op mijn linkerkant dan "overstemt" de aanraking met het kussen meestal de klachten.
Wat ook herkenbaar is is dat de huisarts niets kan met het klachtenbeeld dat je klachten aan je hele linkerkant hebt. "Dat kan niet" heb ik 'm ook wel 's horen zeggen.
PS.
Ik ben dinsdag voor het eerst bij de osteopaat geweest, en dat lijkt me veel goeds gedaan te hebben. Er zit/zat wel het een en ander mis zo bleek, van schouder en nek tot aan de dikke darm toe
Nou ben ik erg van het 'eerst zien, dan geloven' soort, en ging er wat schoorvoetend naartoe, maar de resultaten overtreffen tot nu toe al mijn verwachtingen. Uiteraard zullen de ervaringen afhangen van wat er precies met je lichaam is, en de deskundigheid van de therapeut. En het eerst uitsluiten van enge dingen middels een MRI lijkt me altijd verstandig (na een onsuccesvolle poging met manuele therapie).
Het is trouwens niet zo dat ik ineens klachtenvrij ben of zo, maar ik voel duidelijk dat mijn lichaam meer in balans is, en dat er ook een hoop spanning weg is.
Ook in mijn geval geloof ik niet zo in een TIA. Helaas zijn de klachten niet tijdelijk te noemen, en bij een TIA heb je toch ook last van echte verlammingsverschijnselen zoals een hangende mondhoek of zo?
yoyo2:
Herkenbaar. De gewaarwording van de linkerkant ervaar ik ook. Soms voelt het gelukkig normaal. Normaal is in dit geval dat je niets voelt, neutraal. Het lichaamsdeel is "neuraal" gezien "in rust" (of hoe je dat noemt). Als ik trouwens last heb van deze gewaarwording in bv. mijn gezicht, en ik slaap op mijn linkerkant dan "overstemt" de aanraking met het kussen meestal de klachten.
Wat ook herkenbaar is is dat de huisarts niets kan met het klachtenbeeld dat je klachten aan je hele linkerkant hebt. "Dat kan niet" heb ik 'm ook wel 's horen zeggen.
PS.
Ik ben dinsdag voor het eerst bij de osteopaat geweest, en dat lijkt me veel goeds gedaan te hebben. Er zit/zat wel het een en ander mis zo bleek, van schouder en nek tot aan de dikke darm toe
Nou ben ik erg van het 'eerst zien, dan geloven' soort, en ging er wat schoorvoetend naartoe, maar de resultaten overtreffen tot nu toe al mijn verwachtingen. Uiteraard zullen de ervaringen afhangen van wat er precies met je lichaam is, en de deskundigheid van de therapeut. En het eerst uitsluiten van enge dingen middels een MRI lijkt me altijd verstandig (na een onsuccesvolle poging met manuele therapie).
Het is trouwens niet zo dat ik ineens klachtenvrij ben of zo, maar ik voel duidelijk dat mijn lichaam meer in balans is, en dat er ook een hoop spanning weg is.
vrijdag 23 november 2007 19:47
Lijkt me spanning; je hebt nu ook last van je oog. Je zegt zelf dat je dit altijd hebt na een aanval van hyperventilatie. En hyperventilatie heeft vaak weer te maken met spanningen...
Echter het zou ook te maken kunnen hebben met je pijnlijke oor. Heb je geen oorontsteking? De aangezichtszenuw loopt door je oor, en komt uit vóór je oor, loopt zeg maar ter hoogte van je kaak. Enige tijd geleden sprak ik iemand die een operatie had gehad in zn gezicht, hij had ook een doof gevoel aan de voorkant van zn oor (bij de kaak). Volgens de arts kwam dat omdat de aangezichtszenuw wat geïrriteerd was.
Maar ja, blijft natuurlijk moeilijk om zomaar even te zeggen wat je hebt, wij zijn natuurlijk geen arts. Bij twijfel zou ik toch even naar mn huisarts gaan.
Pien
Echter het zou ook te maken kunnen hebben met je pijnlijke oor. Heb je geen oorontsteking? De aangezichtszenuw loopt door je oor, en komt uit vóór je oor, loopt zeg maar ter hoogte van je kaak. Enige tijd geleden sprak ik iemand die een operatie had gehad in zn gezicht, hij had ook een doof gevoel aan de voorkant van zn oor (bij de kaak). Volgens de arts kwam dat omdat de aangezichtszenuw wat geïrriteerd was.
Maar ja, blijft natuurlijk moeilijk om zomaar even te zeggen wat je hebt, wij zijn natuurlijk geen arts. Bij twijfel zou ik toch even naar mn huisarts gaan.
Pien
maandag 26 november 2007 11:10
yoyo2:
Stromend water overstemt bij mij ook de gevoelsklachten, tenminste in mijn gezicht. Vergelijkbaar met aanraking, als ik met de linkergezichtshelft op mijn kussen lig.
Mijn theorie is dat ze dan verdwijnen tussen de 'echte zenuwinformatiestroom' die doorgeven dat er water over je huid stroomt. Of je overstemt gewoon het 'fake' gevoel met echt gevoel. Het is dan wel echt douchen he, dat zijn geen druppels maar stralen. Als ik een 'stijf/verdoofd been heb werkt dat minder goed, maar ik heb nooit geprobeerd om daar 's apart een flinke straal water op te zetten.
Stromend water overstemt bij mij ook de gevoelsklachten, tenminste in mijn gezicht. Vergelijkbaar met aanraking, als ik met de linkergezichtshelft op mijn kussen lig.
Mijn theorie is dat ze dan verdwijnen tussen de 'echte zenuwinformatiestroom' die doorgeven dat er water over je huid stroomt. Of je overstemt gewoon het 'fake' gevoel met echt gevoel. Het is dan wel echt douchen he, dat zijn geen druppels maar stralen. Als ik een 'stijf/verdoofd been heb werkt dat minder goed, maar ik heb nooit geprobeerd om daar 's apart een flinke straal water op te zetten.
maandag 26 november 2007 15:21
Dag allemaal,
Afgelopen donderdag op vrijdagnacht heb de hele nacht door alleen maar liggen trillen, net alsof je het ijskoud hebt. Maar dat had ik het niet. Het ging de hele nacht door en heb niet geslapen. De volgende ochtend ben ik gelijk naar de huisarts gegaan en heb ik mijn klachten opnieuw neergelegd. Het enige wat kon zei hij was spanning en hyperventilatie. Heb iets rustgevends meegekregen. 's Middags ging mijn kap van mijn neus en dat was al een hele opluchting.
Later op de middag had ik een afspraak staan bij de Chiropractor (en neuroloog). (iedereen is denk ik wel bekend wat dat is??). Het draait daar allemaal om je zenuwstelsel en dus je wervelkolom. Daar hebben ze een scan gemaakt van mijn rug en nek. En heb vandaag de uitslag gekregen.
Mijn 1e/ 2e werveltje zit niet goed (deze zit bovenin tegen je schedel aan zeg maar), ergens in het midden zit er een niet goed en 1 onderin mijn rug zit niet goed. Die bovenin veroorzaakt de klachten in mijn gezicht (incl. oren en ogen) De middelste veroorzaakt de vele hartkloppingen die ik heb en problemen met de ademhaling en nog andere organen en de onderste veroorzaakt de klachten in mijn benen...
Alles klopt gewoon helemaal aan het verhaal!! Dit heb ik in mijn hele leven opgebouwd, eerst kan je het allemaal nog wel aan en verdwijnt de pijn. Maar op een gegeven moment wordt het chronisch en wordt de klacht alleen maar erger. En bij mij is het dus zo erg dat er in deze tijd van stress (trouwen, nieuw huis, familieproblemen) de top is behaald en ik dus deze klachten heb.
Nu word ik de eerste maand 2 keer in de week behandelt, daarna 1 keer in de week, dan twee keer in de maand enz enz....
Duizeligheid, misselijk, moeheid, neerslachtigheid heeft hier dus alles mee te maken.
Ik ben wel opgelucht, maar sta natuurlijk aan het begin van een lang proces.
Moet wel zeggen dat de spanning al een stuk is afgenomen nu ik weet waar de klachten vandaan komen.
Afgelopen donderdag op vrijdagnacht heb de hele nacht door alleen maar liggen trillen, net alsof je het ijskoud hebt. Maar dat had ik het niet. Het ging de hele nacht door en heb niet geslapen. De volgende ochtend ben ik gelijk naar de huisarts gegaan en heb ik mijn klachten opnieuw neergelegd. Het enige wat kon zei hij was spanning en hyperventilatie. Heb iets rustgevends meegekregen. 's Middags ging mijn kap van mijn neus en dat was al een hele opluchting.
Later op de middag had ik een afspraak staan bij de Chiropractor (en neuroloog). (iedereen is denk ik wel bekend wat dat is??). Het draait daar allemaal om je zenuwstelsel en dus je wervelkolom. Daar hebben ze een scan gemaakt van mijn rug en nek. En heb vandaag de uitslag gekregen.
Mijn 1e/ 2e werveltje zit niet goed (deze zit bovenin tegen je schedel aan zeg maar), ergens in het midden zit er een niet goed en 1 onderin mijn rug zit niet goed. Die bovenin veroorzaakt de klachten in mijn gezicht (incl. oren en ogen) De middelste veroorzaakt de vele hartkloppingen die ik heb en problemen met de ademhaling en nog andere organen en de onderste veroorzaakt de klachten in mijn benen...
Alles klopt gewoon helemaal aan het verhaal!! Dit heb ik in mijn hele leven opgebouwd, eerst kan je het allemaal nog wel aan en verdwijnt de pijn. Maar op een gegeven moment wordt het chronisch en wordt de klacht alleen maar erger. En bij mij is het dus zo erg dat er in deze tijd van stress (trouwen, nieuw huis, familieproblemen) de top is behaald en ik dus deze klachten heb.
Nu word ik de eerste maand 2 keer in de week behandelt, daarna 1 keer in de week, dan twee keer in de maand enz enz....
Duizeligheid, misselijk, moeheid, neerslachtigheid heeft hier dus alles mee te maken.
Ik ben wel opgelucht, maar sta natuurlijk aan het begin van een lang proces.
Moet wel zeggen dat de spanning al een stuk is afgenomen nu ik weet waar de klachten vandaan komen.
dinsdag 27 november 2007 19:00
Hoi Lieke, ik ben door je andere topic hier naar toe verwezen en heb alle reakties gelezen. Fijn om te horen dat je je opgelucht voelt nu er duidelijkheid is over de oorzaak van je problemen. Ik wens je heel veel sterkte en beterschap. Ennuh..... als nog gefeliciteerd met je trouwen.
Groetjes Pastcy
Groetjes Pastcy
vrijdag 25 juli 2008 15:59
Ik ben zo blij dat ik dit topic gevonden heb! Gisteren ben ik naar de tandarts geweest omdat ik last had van een tintelent / doof gevoel in mijn kaak in combinatie met kiespijn. Ik zag de bui al hangen en dacht een wortelkanaalbehandeling te moeten ondergaan. Bij de tandarts bleek dat er helemaal niks aan de hand was, op de foto's was ook niets te zien.
Vandaag ben ik eens op internet gaan rondsnuffelen omdat ik toch wilde weten wat het kon zijn. Ik kwam onder andere dit topic tegen. Ik zit momenteel in een stressvolle periode en merk, nu ik er bewust mee bezig ben, dat ik overdag regelmatig met gespannen kaken zit. 's Nachts word ik wakker van het tintelende gevoel en nu ik terugkijk ben ik wel vaker wakker geworden van het gevoel dat in eens mijn tanden / kiezen langs elkaar schieten, of op elkaar klappen. Alles is ineens verklaarbaar en ik ben opgelucht.
Vandaag ben ik eens op internet gaan rondsnuffelen omdat ik toch wilde weten wat het kon zijn. Ik kwam onder andere dit topic tegen. Ik zit momenteel in een stressvolle periode en merk, nu ik er bewust mee bezig ben, dat ik overdag regelmatig met gespannen kaken zit. 's Nachts word ik wakker van het tintelende gevoel en nu ik terugkijk ben ik wel vaker wakker geworden van het gevoel dat in eens mijn tanden / kiezen langs elkaar schieten, of op elkaar klappen. Alles is ineens verklaarbaar en ik ben opgelucht.
dinsdag 2 januari 2018 11:50
thaisweetchili schreef: ↑16-11-2007 14:59quote:yoyo2 schreef op 16 november 2007 @ 10:46:
Ik heb het al jaren aan mijn hele linke lichaamshelft.
Ook in mijn gezicht.
Er zijn meerdere mri's gemaakt e.d. en heb meerdere neurologen gezien. Maar ze zeggen dat het tussen mijn oren zit, omdat het verhaal dat ik vertel neurologisch gezien niet zou kloppen.
De laatste neuroloog die ik gezien heb vond zelfs dat ik niet zo moest zeuren, omdat ik nog gewoonn kon lopen en bewegen. Tja...
Dus echt een advies heb ik niet voor je, sorry...Yoyo, misschien moet je eens met een orthopeed gaan praten. Maak dan van tevoren een röntgenfoto. Ik herken deze klachten ook en bij mij wist de orthopeed direct te vertellen wat het was. De disciplines overleggen onderling niet vanzelfsprekend.
Helemaal niets tussen je oren: ik heb middels nieuws en wat blijkt : ik heb een ernstige vorm van spasmofilie.
http://www.tlichtpuntje.be/info/Chronis ... ofilie.htm
Bovendien had ik 30 jaar geleden een whiplash, dat komt na jaren terug. Ze kunnen mijn hals NIET meer manipuleren. Dus moet ik bij heftige pijn een maal Voltaren slikken - Voltaren is ZEER slecht je moet het dus herleidden tot het minimale gebruik.
Een whiplash is door de meeste idioten niet te zien, je moet een verschrikkelijk goede specialist hebben die er op let.
Voor spasmofilie ( 2 vormen ) heb je een eenmalige specifieke test nodid.
Voor Fybro heb je een specifieke MRI nodig maar Fybro is op de dag van vandaag nog steeds moeilijk vast te stellen, het brengt hen te weinig op, alles wat chirurgisch te behandelen is en de kassa rinkelen laat wordt erntig genomen.
Mijn klachten deden mij belanden in een psychiatrische vleugel, na zes maand daar gezeten te hebben bleken mijn klachten puur lichamelijk.
Of hoe belabberd onze gezondheidszorg is.
