Kinderen
alle pijlers
Onopgevoed?
zondag 9 december 2007 om 21:09
Naar aanleiding van een ander topic (ja, zo gaat dat vaak) vraag ik me iets af. Het valt mij op dat er in discussies erg snel wordt gesproken over slecht opgevoede kinderen. Die zich misdragen in de winkel bijvoorbeeld.
Mijn inschatting is dat het meestal mensen zonder kinderen zijn die er zo over denken. Want als je zelf kinderen hebt, weet je dat, ook al ben je nog zo standvastig en streng, je kinderen altijd wel weer een keer vervelend of brutaal zijn.
Dus ik zou zo n moeder in de supermarkt niet zo snel veroordelen. De volgende keer ben ik het die daar in mn hemd staat, als Mannetje (5) loopt te jengelen en te zaniken.
Maar ik zie ook wel dat sommige kinderen zich echt kunnen misdragen. En dat de moeder (m/v) daar dan lekker niks van zegt. Niet alleen toevallig 1 x, nee, altijd. Zoals ons ouwe buurjongetje....wat een etterbakkie. Maar evengoed gewoon een klein kind dat gewoon zijn fouten maakt.
Iemand anders nog gedachten hierover?
Mijn inschatting is dat het meestal mensen zonder kinderen zijn die er zo over denken. Want als je zelf kinderen hebt, weet je dat, ook al ben je nog zo standvastig en streng, je kinderen altijd wel weer een keer vervelend of brutaal zijn.
Dus ik zou zo n moeder in de supermarkt niet zo snel veroordelen. De volgende keer ben ik het die daar in mn hemd staat, als Mannetje (5) loopt te jengelen en te zaniken.
Maar ik zie ook wel dat sommige kinderen zich echt kunnen misdragen. En dat de moeder (m/v) daar dan lekker niks van zegt. Niet alleen toevallig 1 x, nee, altijd. Zoals ons ouwe buurjongetje....wat een etterbakkie. Maar evengoed gewoon een klein kind dat gewoon zijn fouten maakt.
Iemand anders nog gedachten hierover?
zondag 9 december 2007 om 21:16
Vroeger kon ik me al dood ergeren aan andermans/vrouws kinderen, en nu ik zelf een zoon van vijf jaar heb kan ik me nog steeds ergeren aan het grut van anderen. Natúúrlijk is die van mij een lichtend voorbeeld van hoe een kind zich hoort te gedragen.
Maar ik moet daarbij wel aangeven dat wij behoorlijk ouderwets opvoeden, de drie R'en, in combinatie met veel te veel knuffels en strakke regels, waar de juffen op school zelfs moeite mee schijnen te hebben. Stelletje softies. Een kind heeft vooral duidelijkheid nodig. Iets leuks in de winkel ? Krijgt hij NIET als hij er om vraagt/zeurt/jengelt (maar onthoudt mama wel, voor later).
Maar ik moet daarbij wel aangeven dat wij behoorlijk ouderwets opvoeden, de drie R'en, in combinatie met veel te veel knuffels en strakke regels, waar de juffen op school zelfs moeite mee schijnen te hebben. Stelletje softies. Een kind heeft vooral duidelijkheid nodig. Iets leuks in de winkel ? Krijgt hij NIET als hij er om vraagt/zeurt/jengelt (maar onthoudt mama wel, voor later).
zondag 9 december 2007 om 21:19
Ik ben ook streng Moppie. Zeker vergeleken met de buuf van de overkant hier. Vreselijk aardig, maar haar dochtertje van 5 mag alles. En dat merk je als ze hier is. Ze pakt gewoon dingen zonder te vragen. Of ze vraagt het wel, maar is enorm onbescheiden. Is duidelijk niet gewend om "nee" te horen.
Maar nu wel. Van mij. Zeg ik er wel "lieverd" achteraan hoor, ik ben geen onmens. :-)
Anyway, ik weet dus uit ervaring dat je nog zo je best kan doen op de sociale drill van je kinderen, maar dat wil nog niet zeggen dat ze zich altijd voorbeeldig gedragen. En ik vind het heel vervelend als ik dan achter mn rug blikken of gemompel krijg van "wat een slechte moeder zeg".
Maar nu wel. Van mij.
Zeg ik er wel "lieverd" achteraan hoor, ik ben geen onmens. :-)Anyway, ik weet dus uit ervaring dat je nog zo je best kan doen op de sociale drill van je kinderen, maar dat wil nog niet zeggen dat ze zich altijd voorbeeldig gedragen. En ik vind het heel vervelend als ik dan achter mn rug blikken of gemompel krijg van "wat een slechte moeder zeg".
zondag 9 december 2007 om 21:22
Mop, ons exbuurkind was 6. En hij groeide op met de oppas ipv met zijn moeder. De oppas zat dan in de tuin te sms´ en terwijl Etterbakkie de planten uit de grond trok. Mama Nijn was dan degene die dat jochie daarop aansprak. Daar reageerde hij dan wel goed op hoor. het was echt geen rotkind, hij miste gewoon sturing.
zondag 9 december 2007 om 21:26
Nijntje, ik weet niet of je mij bedoelt in het andere topic maar ik had het over kinderen die onbedaarlijk kunnen janken en mij op mijn zenuwen werkte, in een situatie dat ik dan niet weg kan lopen van het gejank. Maar ik bedoelde niet daarmee dat ze dan per definitie slecht zijn opgevoed.
Maar om ontopic te blijven. Ja tuurlijk heb je ook veel slecht opgevoede kinderen erbij zitten. Ik denk alleen dat de slecht opgevoede kinderen meer opvallen dan de kinderen waar je geen last van hebt.
Van de week was ik in de AH, ik sta in de schappen te kijken en hoor opeens een hoop stampij achter mij. Was een winkeldame naar 2 kinderen gelopen die (volgens haar zeggen) zich misdroegen in de supermarkt en moesten eruit. Die jochies zeggen van maar mijn moeder is in de winkel. Nou dan moesten ze naar hun moeder toe van die winkeldame. Daarna ging die winkeldame met andere vrouwen een gesprek aan hoe ongemanierd sommige kinderen waren (wat ze in de winkel meemaakte). Ja zegt ze, moeders lekker shoppen en die kinderen mogen doen wat ze willen en daar hebben ze geen omkijken naar. En die kinderen trekken gewoon iets open, niemand die daar op let. Volgens haar komt het ook vaak voor dat kinderen alvast in de winkel te eten en drinken krijgen en dat ze de lege verpakking ergens in een vak dumpen en niet afrekenen.
Het ene verhaal na het andere kwam en ik ben doorgegaan met boodschappen doen. Ik heb niet in een supermarkt gewerkt en weet niet of het klopt.
Maar om ontopic te blijven. Ja tuurlijk heb je ook veel slecht opgevoede kinderen erbij zitten. Ik denk alleen dat de slecht opgevoede kinderen meer opvallen dan de kinderen waar je geen last van hebt.
Van de week was ik in de AH, ik sta in de schappen te kijken en hoor opeens een hoop stampij achter mij. Was een winkeldame naar 2 kinderen gelopen die (volgens haar zeggen) zich misdroegen in de supermarkt en moesten eruit. Die jochies zeggen van maar mijn moeder is in de winkel. Nou dan moesten ze naar hun moeder toe van die winkeldame. Daarna ging die winkeldame met andere vrouwen een gesprek aan hoe ongemanierd sommige kinderen waren (wat ze in de winkel meemaakte). Ja zegt ze, moeders lekker shoppen en die kinderen mogen doen wat ze willen en daar hebben ze geen omkijken naar. En die kinderen trekken gewoon iets open, niemand die daar op let. Volgens haar komt het ook vaak voor dat kinderen alvast in de winkel te eten en drinken krijgen en dat ze de lege verpakking ergens in een vak dumpen en niet afrekenen.
Het ene verhaal na het andere kwam en ik ben doorgegaan met boodschappen doen. Ik heb niet in een supermarkt gewerkt en weet niet of het klopt.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 9 december 2007 om 21:30
zondag 9 december 2007 om 21:37
Nee hoor MV, het was niet specifiek nav jouw opmerking, maar wel nav dat topic. Het is ook meer een tendens van sommige discussies hier. Er wordt naar mijn smaak te snel geroepen dat een kind onopgevoed is. Dat vind ik te veroordelend naar de ouders toe.
Kinderen zijn werk in uitvoering is mijn devies. Ze zijn nog niet perfect.
Kinderen zijn werk in uitvoering is mijn devies. Ze zijn nog niet perfect.
zondag 9 december 2007 om 21:39
Aan het ene kind kan ik me wild ergeren terwijl ik bij heta ndere kind die hetzelfde doet alleen maar moet lachen.
Het ligt heel erg aan de situatie. Een jankend kind in de trein om 0700 uur, daar erger ik me wild aan en denk dan ook iets als 'voedt dat kind eens op'.
Ben ik bijvoorbeeld lekker relaxed aan het shoppen, dan merk ik een huilend kind meestal niet eens op. (een niet huilend kind ook niet trouwens
)
En ken ik het kind en de ouders dan ligt het er ook maar net aan. Als je weet dat kindlief normaal wordt opgevoed dan erger ik me niet. Is kindlief een verwend kreng, dan erger ik me er wel aan.
Het ligt heel erg aan de situatie. Een jankend kind in de trein om 0700 uur, daar erger ik me wild aan en denk dan ook iets als 'voedt dat kind eens op'.
Ben ik bijvoorbeeld lekker relaxed aan het shoppen, dan merk ik een huilend kind meestal niet eens op. (een niet huilend kind ook niet trouwens
)En ken ik het kind en de ouders dan ligt het er ook maar net aan. Als je weet dat kindlief normaal wordt opgevoed dan erger ik me niet. Is kindlief een verwend kreng, dan erger ik me er wel aan.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 9 december 2007 om 21:42
Wat verstaan jullie onder streng?
Het ligt er bij mij maar aan hoe de ouders reageren als kinderen lastig doen. Kinderen doen nou eenmaal soms lastig, en bij voorkeur in het openbaar, omdat ze weten dat dat beter werkt.
Als een ouder begint te meppen of begint te schreeuwen denk ik al snel 'goh, gek dat je van die onopgevoede kinderen hebt.
En wat ik ook afschuwelijk vind: ik stond laatst in de super achter een moeder met 2 kinderen en een oma. Jongetje was de hele tijd aan het zeuren, schreeuwen en gooide steeds snoep in de kar. Moeder heeft wel 1000x gewaarschuwd, zei steeds dat ze met hem in de auto zou gaan zitten tot oma klaar was met de boodschappen als hij niet ophield en dat hij geen snoep mocht.
En op een gegeven moment tilde ze het joch ook echt op en liep met hem weg. Ik dacht nog: goed zo! Maar toen ik 2 minuten later klaar was met afrekenen zag ik ze gewoon in de winkel, jochie compleet met het snoep waar hij daarvoor enorm om zeurde.....Die had dus duidelijk gewonnen.
Zelf ga ik in de negeerstand bij driftbuien in het openbaar.
Zelf ben ik volgens mij helemaal niet zo streng. Vraag me weleens af of ik strenger zou moeten zijn, maar dochter is 20 maanden en zoon 8 weken, dus ik moet het ook nog leren. Juna mag van mij heel veel. Ik probeer wel áls ik iets verbied ook gewoon consequent te blijven. Daarvan leert ze volgens mij het beste dat nee ook echt nee is. Heb alleen niet veel zin om de hele dag nee te roepen, en dat doe ik dus ook niet.
Het ligt er bij mij maar aan hoe de ouders reageren als kinderen lastig doen. Kinderen doen nou eenmaal soms lastig, en bij voorkeur in het openbaar, omdat ze weten dat dat beter werkt.
Als een ouder begint te meppen of begint te schreeuwen denk ik al snel 'goh, gek dat je van die onopgevoede kinderen hebt.
En wat ik ook afschuwelijk vind: ik stond laatst in de super achter een moeder met 2 kinderen en een oma. Jongetje was de hele tijd aan het zeuren, schreeuwen en gooide steeds snoep in de kar. Moeder heeft wel 1000x gewaarschuwd, zei steeds dat ze met hem in de auto zou gaan zitten tot oma klaar was met de boodschappen als hij niet ophield en dat hij geen snoep mocht.
En op een gegeven moment tilde ze het joch ook echt op en liep met hem weg. Ik dacht nog: goed zo! Maar toen ik 2 minuten later klaar was met afrekenen zag ik ze gewoon in de winkel, jochie compleet met het snoep waar hij daarvoor enorm om zeurde.....Die had dus duidelijk gewonnen.
Zelf ga ik in de negeerstand bij driftbuien in het openbaar.
Zelf ben ik volgens mij helemaal niet zo streng. Vraag me weleens af of ik strenger zou moeten zijn, maar dochter is 20 maanden en zoon 8 weken, dus ik moet het ook nog leren. Juna mag van mij heel veel. Ik probeer wel áls ik iets verbied ook gewoon consequent te blijven. Daarvan leert ze volgens mij het beste dat nee ook echt nee is. Heb alleen niet veel zin om de hele dag nee te roepen, en dat doe ik dus ook niet.
zondag 9 december 2007 om 21:48
Hier een reactie van zo'n "Toos Kindloos".
Ik vind kinderen onopgevoed (en irritant), als ze iets uitvreten of jengelen, vader of moeder ziet het en reageert niet.
Kinderen die wat uitspoken (en álle kinderen doen dat), maar die wel gecorrigeerd worden, vind ik helemaal niet irritant. Grenzen verkennen noem ik dat. Of soms als ze er zelf rode wangetjes door schaamte van krijgen, dan moet ik ook (stiekem) lachen.
zondag 9 december 2007 om 21:51
Eowyn, jouw kinderen zijn natuurlijk nog heel klein. Maar wel goed dat je nu al consequent ben over wat wel en niet mag. Ik ben er heilig van overtuigd dat dat beter is voor een kind dan maar een beetje alles goedvinden. Kinderen zijn blanco paginas en moeten alles nog leren. Als jij niet zegt wat wel en niet mag, van wie leren ze het dan? En helaas moet je het meeste 100 x zeggen voordat het blijft hangen....
Ik had buren (ja, ik heb heel veel buren :-)) en hun dochtertije was echt een kreng. Ik zeg het niet snel, maar wat een rotkind. Ze was destijds 4 geloof ik. Op een gegeven moment komt Grote Nijn (toen 5) huilend binnen; Isabella had gezegd dat ze lelijk was en dat ze niet mee mocht spelen. Grrrrrr.
Dus ik die moeder opgebeld. Ik zeg; niet om het een of ander, maar ik wil je even laten weten dat je dochter de andere kinderen aan het plagen is. Het is maar dat je het weet.
Zegt zij; ach Nijn, het zijn maar kinderen hoor.
Dan denk ik dus echt; En wanneer ga je dán met de opvoeding beginnen? Als ze 18 is?
Ik had buren (ja, ik heb heel veel buren :-)) en hun dochtertije was echt een kreng. Ik zeg het niet snel, maar wat een rotkind. Ze was destijds 4 geloof ik. Op een gegeven moment komt Grote Nijn (toen 5) huilend binnen; Isabella had gezegd dat ze lelijk was en dat ze niet mee mocht spelen. Grrrrrr.
Dus ik die moeder opgebeld. Ik zeg; niet om het een of ander, maar ik wil je even laten weten dat je dochter de andere kinderen aan het plagen is. Het is maar dat je het weet.
Zegt zij; ach Nijn, het zijn maar kinderen hoor.
Dan denk ik dus echt; En wanneer ga je dán met de opvoeding beginnen? Als ze 18 is?
zondag 9 december 2007 om 21:57
Nijn, ik ben het met je eens hoor. Wat ik bedoel is alleen dat ik er soms voor kies om iets maar even níet te zien (in huis) of om haar af te leiden of gewoon iets buiten bereik te zetten, omdat ik anders de gansche dag 'nee, niet doen, neehee, afblijven, nee, dat mag niet, nee, dat ook niet' aan het roepen ben.
Ik vind alleen van mezelf dat áls ik 1 keer nee heb gezegd, ik dat ook moet blijven volhouden, anders heeft het nooit effect.
Ik vind alleen van mezelf dat áls ik 1 keer nee heb gezegd, ik dat ook moet blijven volhouden, anders heeft het nooit effect.
zondag 9 december 2007 om 22:05
Inmiddels denk ik wel dat ieder kind ook een bepaald karakter heeft waar je als opvoeder/ouder niet heel veel invloed op hebt. Mijn zoon van 15 maanden kan heel boos worden als het niet naar zijn zin is, als zijn fietsje vastloopt tegen de muur of hij iets niet open kan krijgen, en gaat dan wel eens heel hard gillen (hij heeft dan ook de bijnaam Geer - Gerard Joling - gekregen). Ik corrigeer wel, de ene keer strenger dan de andere, maar merk dat het weinig indruk op hem maakt.
Ik vind het allemaal best moeilijk, wil net als Eowynn, geen zin om de hele dag NEE te moeten zeggen. Hij mag dus ook best veel. Toch kan hij ook heel lief alleen zitten spelen en is hij heel lief. En tja, alle kinderen proberen nu eenmaal grenzen te verkennen. Als je maar duidelijk grenzen aangeeft, weten ze in ieder geval dat je er bent en ze in de gaten houdt.
Er wonen hier mensen verderop die een meisje hebben van een paar maand ouder dan mijn zoon. Ze trekken zich weinig van het schattige meisje aan. Haar moeder vindt haar helemaal maar lastig en moet altijd alle verzorging op zich nemen. Als haar luier vol is, roept moeder: He, DAT KIND heeft een vieze kont. Het is zo sneu, alsof ze helemaal niet gewenst is.
Het effect is echter dat het meisje heel gemeen is geworden. Ze knijpt mijn zoon stiekem, slaat hem, duwt hem omver of schopt hem. Laatst kreeg hij een voet tegen zijn hoofd toen zij op de bank zat. Dat meisje is nog zo klein, maar blijkbaar door gebrek aan aandacht en sturing thuis, zijn haar grenzen voor haar heel onduidelijk.
Als ik het zie, pak ik haar wel aan. Of die ouders dat nu goedvinden of niet. Het is mijn zoon, hij doet haar niets en ze kan normaal met hem spelen. Ze reageert daar best goed op. In ieder geval komt ze met open armen op me afrennen als ik er kom.
Ik vind het allemaal best moeilijk, wil net als Eowynn, geen zin om de hele dag NEE te moeten zeggen. Hij mag dus ook best veel. Toch kan hij ook heel lief alleen zitten spelen en is hij heel lief. En tja, alle kinderen proberen nu eenmaal grenzen te verkennen. Als je maar duidelijk grenzen aangeeft, weten ze in ieder geval dat je er bent en ze in de gaten houdt.
Er wonen hier mensen verderop die een meisje hebben van een paar maand ouder dan mijn zoon. Ze trekken zich weinig van het schattige meisje aan. Haar moeder vindt haar helemaal maar lastig en moet altijd alle verzorging op zich nemen. Als haar luier vol is, roept moeder: He, DAT KIND heeft een vieze kont. Het is zo sneu, alsof ze helemaal niet gewenst is.
Het effect is echter dat het meisje heel gemeen is geworden. Ze knijpt mijn zoon stiekem, slaat hem, duwt hem omver of schopt hem. Laatst kreeg hij een voet tegen zijn hoofd toen zij op de bank zat. Dat meisje is nog zo klein, maar blijkbaar door gebrek aan aandacht en sturing thuis, zijn haar grenzen voor haar heel onduidelijk.
Als ik het zie, pak ik haar wel aan. Of die ouders dat nu goedvinden of niet. Het is mijn zoon, hij doet haar niets en ze kan normaal met hem spelen. Ze reageert daar best goed op. In ieder geval komt ze met open armen op me afrennen als ik er kom.
zondag 9 december 2007 om 22:16
zondag 9 december 2007 om 22:39
Ja, het zijn ook nog maar kinderen . En ik weet het ; het is heel dubbel met dit soort dingen . Je wilt niet dat een ander ( kind ) jouw kind pijn doet , maar ze zullen ook moeten leren zoiets zélf op te lossen .
Ik denk ook dat het méér effect heeft als jouw kind met een opmerking " terugslaat " dan wanneer haar moeder zegt dat ze geen andere kindjes mag plagen en lief moet gaan spelen .
Maar ik begrijp ook dat je die moeder wil laten weten dat ze toch echt geen lief engeltje gebaard heeft.........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 9 december 2007 om 22:47
@BGB
Bedankt voor de opmerkingen en tips die je mij eens gaf. Bij de tip voor mijn zoontje om eerst een schop uit te delen en vervolgens zelf jankend naar de juf te rennen kreeg mijn kleuterzoon een hele grote grijns op zijn gezicht.
Hier gaat het wel beter nu, één "pestkoppie" stoof tijdens de Sint-intocht alhier enthousiast op mijn zoon af om te vertellen hoeveel snoep hij had gekregen van Zwarte Piet. Inmiddels vindt mijn zoon dat jochie "wel liever".
Moppeman en ik zijn zelf trouwens al eerder begonnen om dat ventje "positieve aandacht" te geven in de groep, bijvoorbeeld op knuffeldag vragen welke knuffel hij heeft meegenomen, en die kleintjes dan iets over hun knuffel te laten vertellen.
Bedankt voor de opmerkingen en tips die je mij eens gaf. Bij de tip voor mijn zoontje om eerst een schop uit te delen en vervolgens zelf jankend naar de juf te rennen kreeg mijn kleuterzoon een hele grote grijns op zijn gezicht.
Hier gaat het wel beter nu, één "pestkoppie" stoof tijdens de Sint-intocht alhier enthousiast op mijn zoon af om te vertellen hoeveel snoep hij had gekregen van Zwarte Piet. Inmiddels vindt mijn zoon dat jochie "wel liever".
Moppeman en ik zijn zelf trouwens al eerder begonnen om dat ventje "positieve aandacht" te geven in de groep, bijvoorbeeld op knuffeldag vragen welke knuffel hij heeft meegenomen, en die kleintjes dan iets over hun knuffel te laten vertellen.
zondag 9 december 2007 om 22:49
Ik zit eens even te denken aan alle verjaardagen en andere waren het dan juist de moeders die zich duidelijk ergeren aan andermans kids enniet de kindvrijen / kinderlozen.
De gezichten die de dames konden trekken, het geroddel als een moeder met haar kids weg was gegaan, echt vals. Het zijn inderdaad ook altijd andermans kids die niet leuk zijn. Logisch, want denk je nu echt dat je kind naar je toe komt hollen om te zeggen dat ie Pietje een klap heeft gegeven? Hij kijkt wel linker uit.
De gezichten die de dames konden trekken, het geroddel als een moeder met haar kids weg was gegaan, echt vals. Het zijn inderdaad ook altijd andermans kids die niet leuk zijn. Logisch, want denk je nu echt dat je kind naar je toe komt hollen om te zeggen dat ie Pietje een klap heeft gegeven? Hij kijkt wel linker uit.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 9 december 2007 om 22:58
:
[...]
Het zijn toch maar kinderen... En die moeten eerst regeltjes leren voor ze ze kunnen toepassen.
(heb een hekel aan lakse ouders)
Jawel , maar ik vraag me af wat effectiever is.......... één kind huilend thuis en een ander kind wat een half uur na het gebeurde wordt toegesproken OF een kind wat terug gaat ( liefst meteen natuurlijk ) en zegt "joh , ik wil helemaal niet met jou spelen want ik vind jou de allerallergrootste tuttenbol van de hele wereld en nog verder " .....lik op stuk beleid , zeg maar .
Ik denk dat beide kinderen daar meer van leren ; de één dat actie reactie is en dat een niet-leuke actie ook een niet-leuke reactie oproept ...en het andere kind dat het héél goed voor zichzelf op kan komen .
Er zullen best moeders zijn die niks zeggen als ze hun eigen kind zoiets onaardigs horen zeggen , hoor . Maar toch niet allemaal mag ik hopen ?
Ik denk ook dat wanneer er niets gezegd wordt in zo'n geval dat het uit schaamte is en ze daarom zo'n beetje doen alsof ze niks horen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
