Kinderen
alle pijlers
niet zwanger door onvruchtbare partner....
dinsdag 11 december 2007 om 22:30
Dit is mijn verhaal; al 2 jaar bezig, na uitgebreid onderzoek door specialst in het ziekenhuis, conclusie;verkleeft zaad waar veel antistoffen in worden aangemaakt. Dat betekent dat het zaad zichzelf vernietigd. Zo, en dat hoor je dan op je 28ste 
je wereld stort in en iedereen om je heen heeft kinderen of is zwanger. Wat een kutwereld!
En nu verder, ga je IVF of ICSI proberen, wat een hell lijkt me dat en dan nog niet eens zeker te weten o het iets uithaalt. Het zou veel makkelijker zijn om een andere lees vruchtbare vent te nemen en hoppa; dikke buik...maar ja, mag je dit wel denken? Ik denk eraan maar de stap zetten is natuurlijk ff iets anders...
je wereld stort in en iedereen om je heen heeft kinderen of is zwanger. Wat een kutwereld!En nu verder, ga je IVF of ICSI proberen, wat een hell lijkt me dat en dan nog niet eens zeker te weten o het iets uithaalt. Het zou veel makkelijker zijn om een andere lees vruchtbare vent te nemen en hoppa; dikke buik...maar ja, mag je dit wel denken? Ik denk eraan maar de stap zetten is natuurlijk ff iets anders...
dinsdag 11 december 2007 om 22:35
Ik begrijp het niet helemaal, want uit jouw hardop denken kan ik alleen maar opmaken dat je vent slechts een zaaddonor is. Je bent -hoop ik- ook nog om andere redenen bij hem?
Hoe vervelend ik het overigens ik ook voor jou/jullie vind hoor. Maar je gedenk ik nogal kort door de bocht en zal niet op veel sympathie kunnen rekenen denk ik. Want daarmee doe je je vriend te kort (er vanuit gaande dat hij nog veel meer kwaliteiten heeft dan wat zaadcellen)
Hoe vervelend ik het overigens ik ook voor jou/jullie vind hoor. Maar je gedenk ik nogal kort door de bocht en zal niet op veel sympathie kunnen rekenen denk ik. Want daarmee doe je je vriend te kort (er vanuit gaande dat hij nog veel meer kwaliteiten heeft dan wat zaadcellen)
dinsdag 11 december 2007 om 22:49
Ik snap jullie kritische reacties wel en natuuurlijk ben ik niet bij deze man om de zaadjes, maar je kan ook begrijpen dat als je al 10 jaar gelukkig samen bent en al vanaf dag 1 een kinderwens hebt en het allemaal niet lukt, je staat voor de deur van het ziekenhuis voor een manier van bevruchting die je niet wilt....dat je dan af en toe denkt; was het maar niet zo moeilijk..
dinsdag 11 december 2007 om 22:53
Tuurlijk! Snap ik helemaal!
Ik heb zelf wel altijd de stelling gehad (toen ik een relatie had): als hij geen kinderen wil, dan zou ik een relatie kunnen beeindigen. Als hij ze niet kan krijgen, dan is dat een probleem van ons samen. Daar vraagt een man ook niet om, en waarom hem dan extra straffen.
Niet alleen jij kunt geen kind krijgen op een reguliere manier, hij ook niet, vergeet dat niet!
Ik heb zelf wel altijd de stelling gehad (toen ik een relatie had): als hij geen kinderen wil, dan zou ik een relatie kunnen beeindigen. Als hij ze niet kan krijgen, dan is dat een probleem van ons samen. Daar vraagt een man ook niet om, en waarom hem dan extra straffen.
Niet alleen jij kunt geen kind krijgen op een reguliere manier, hij ook niet, vergeet dat niet!
dinsdag 11 december 2007 om 22:55
Het betekent zeker niet dat ik bij hem weg ga, kijk het is makkelijk geschreven en gedacht en zeker ook egoistisch, maar zo voelt het nu even als je weeer voelt dat de ongi eraan komt..Hij heeft het er ook erg moeilijk mee, ik zou er alles aan willen doen en hij ook om dit probleem te verhelpen maar hier heb je geen invloed op en dat frustreert en dat leidt dan tot dit topic...
dinsdag 11 december 2007 om 22:57
Goh, zoiets wilde ik ook typen....
Onwijs rot voor je TO, dat jullie niet op de normale manier kinderen kunnen krijgen samen. Maar vergeet je niet dat jullie dit probleem samen hebben? Je man kan zelfs niet eens naar een andere partner stappen...
Hoe lullig ook voor jou, probeer het samen te verwerken en op te lossen!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
(idioot 
)
dinsdag 11 december 2007 om 22:59
Hij voelt zich teleurgesteld in zjn lichaam..in zijn man zijn en gaat daar anders mee om dan ik. Ik moet alles kwijt, tegen 1 vriendin vertel ik echt alles, en 2 vriendinnen weten ietswat en hier type ik alles neer....hij reageert het eerder af door hard te werken enzo..maar volgende week gaan we op vakantie en dat is nu echt nodig!
dinsdag 11 december 2007 om 23:03
Buiten dat het niet netjes is naar je vriend toe, is het ook nog eens heel erg vervelend voro hem. Voor jou net zo goed begrijp me niet verkeerd hetis echt heel vervelend om dat te horen maar voor een man niet zo goed misschien zelfs nog wel erger. Jij kan eventueel met ander zaad of zijn opgepepte zaad zwanger worden. Hij heeft zijn zaad wat niet werkt en dat lijkt me nog altijd erger.
Een vriendin vanmij heeft hetzelfde meegemaakt, over 6 weken wordt hun gezamelijke kindje geboren!
Maak je dus nog niet te druk voor je weet wat voor mogelijkheden er zijn
Een vriendin vanmij heeft hetzelfde meegemaakt, over 6 weken wordt hun gezamelijke kindje geboren!
Maak je dus nog niet te druk voor je weet wat voor mogelijkheden er zijn
dinsdag 11 december 2007 om 23:09
Bianca;Zijn ouders weten het niet
Poezewoes: thanx, gewoon ff een hard onder de riem, dat heb ik nodig:)
En wat betreft voor wie het rger is, daar kan niemand over oordelen vind ik.
Ik wil een kind van hem, we leven er al jaren naartoe..en dan ineens die klap...en voor een vrouw die voelt het iedere maand weer dat het niet gelukt is. Kijk hij is niet onvruchtbaar maar sterk verminderd vruchtbaar dus iedere maand heb je eigenlijk nog kans zolang er nog maar 1 zaadje zwemt...dus die hoop en die tegenvaller zijn bitter
Poezewoes: thanx, gewoon ff een hard onder de riem, dat heb ik nodig:)
En wat betreft voor wie het rger is, daar kan niemand over oordelen vind ik.
Ik wil een kind van hem, we leven er al jaren naartoe..en dan ineens die klap...en voor een vrouw die voelt het iedere maand weer dat het niet gelukt is. Kijk hij is niet onvruchtbaar maar sterk verminderd vruchtbaar dus iedere maand heb je eigenlijk nog kans zolang er nog maar 1 zaadje zwemt...dus die hoop en die tegenvaller zijn bitter
dinsdag 11 december 2007 om 23:30
Ik heb het idee dat jij vindt dat het erger is voor jou , omdat jij het elke maand als éérste merkt ............dat mag je gerust vinden , maar hou wel rekening met de gevoelens van je man ..... het zou zomaar kunnen dat hij er net anders over denkt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 11 december 2007 om 23:54
btje flauwe reactie's weer... loekie wil dr verhaal kwijt.. moet ze dan eerst een hele analyse van dr relatie neerplempen om maar zeker te zijn dat hier iedereen ook wel weet dat zij van dr vent houdt!? of gaat het hier om het probleem wat ze op t moment ervaren?
ik wens je iig heel veel sterkte en succes met wat je ook gaat doen loekie! kan me heel goed voorstellen hoe oneerlijk je op dit moment alles vind!
ik wens je iig heel veel sterkte en succes met wat je ook gaat doen loekie! kan me heel goed voorstellen hoe oneerlijk je op dit moment alles vind!
woensdag 12 december 2007 om 06:41
je mag alles denken, je gedachtes zijn van jou.
maar er is een groot verschil tussen vluchtige gedachtes, en gedachtes die je die uiteindelijk bijdragen tot je mening vorming.
dat mijn beste vrienden in het tijdsbestek dat mijn partner en ik nog steeds voor het eerste kindje proberen, voor de tweede keer zwanger waren dacht ik
Godverd**, waarom hun wel het was nu verdorie mijn beurt
mag je dat denken ? je zou het ze toch lachend moeten gunnen, het zijn immer je beste vrienden, die alles voor je over hebben.
Dat mijn ex die toevallig samen woont met de ex van Yamman samen een blakend gezond jongetje op de wereld hebben gezet dacht ik niet als eerste Goh wat leuk voor ze. nee toen dacht ik: tssssk zíj wel !!!
mag je dat denken? je zou toch blij voor ze moeten zijn omdat je niemand de weg toewenst met alle onzeker heden die wij aan het bewandelen zijn. nee ook je ex gun je die weg niet !
en ja, dat wij de eerste uitslagen terugkregen van de fertiliteits onderzoeken heb ik ook wel eens vluchtig gedacht.... is mijn relatie zo goed dat ik er kinderloosheid voor over zou hebben? stel straks ben ik 42 en gescheiden ... mijn kansen bekeken .... zal ik dan niet denken ..... ik heb mijn tijd weggegooid?
maar dat zijn de primaire gedachten die omhoog komen als je dit soort slecht nieuws krijgt.
mijn nare gedachten zijn verdwenen, de vluchtige gedachtes hebben plaatsgemaakt voor een mildere mening, voor mijn beste vrienden ben ik oprecht blij, de lieverds een tweede kind straks bij hun in huis wat heerlijk voor ze!! en ik mag van de zijlijn lekker een beetje meegenieten !
mijn ex en die van yamman, wat fijn voor ze dat het allemaal zo gemakkelijk bij ze is gegaan. en het menneke is blakend gezond, wat een zege voor ze !
De vluchtige gedachten over mijn relatie , mijn partner en mijn keuzes hebben na enkele maanden plaatsgemaakt voor de volgende gedachte :
ik hou van yamman, met heel mijn hart en ziel. samen gaan we dit aan, ik heb hem verteld dat ik deze weg van het ziekenhuis niet kan bewandelen zonder hem onvoorwaardelijk aan mijn zijde. hij geeft alles naar zijn beste kunnen, ookal doet hij daarmee niet altijd wat ik van hem wens of verwacht maar ik zie en voel dat hij alles vanuit zijn visie goed probeert te doen.
en dat maakt alles goed.
dat maakt ons relatie goed en dat maakt dat ik het idee heb dat we hier samen doorheen komen.
dit fertiliteits probleem heeft ons als parters dichter tot elkaar gebracht, het heeft ons relatie sterker gemaakt.
je gedachtes zijn van jou, je mag alles denken.
maar behoed je voor het gegeven dat je gedachtes die ontsproten zijn uit teleurstelling en angst niet blijvende gedachtes zijn die je leven beinvloeden en je mening kleuren. laat ze vormen tot realistische gedachtes, geef jezelf tijd.
maar er is een groot verschil tussen vluchtige gedachtes, en gedachtes die je die uiteindelijk bijdragen tot je mening vorming.
dat mijn beste vrienden in het tijdsbestek dat mijn partner en ik nog steeds voor het eerste kindje proberen, voor de tweede keer zwanger waren dacht ik
Godverd**, waarom hun wel het was nu verdorie mijn beurt
mag je dat denken ? je zou het ze toch lachend moeten gunnen, het zijn immer je beste vrienden, die alles voor je over hebben.
Dat mijn ex die toevallig samen woont met de ex van Yamman samen een blakend gezond jongetje op de wereld hebben gezet dacht ik niet als eerste Goh wat leuk voor ze. nee toen dacht ik: tssssk zíj wel !!!
mag je dat denken? je zou toch blij voor ze moeten zijn omdat je niemand de weg toewenst met alle onzeker heden die wij aan het bewandelen zijn. nee ook je ex gun je die weg niet !
en ja, dat wij de eerste uitslagen terugkregen van de fertiliteits onderzoeken heb ik ook wel eens vluchtig gedacht.... is mijn relatie zo goed dat ik er kinderloosheid voor over zou hebben? stel straks ben ik 42 en gescheiden ... mijn kansen bekeken .... zal ik dan niet denken ..... ik heb mijn tijd weggegooid?
maar dat zijn de primaire gedachten die omhoog komen als je dit soort slecht nieuws krijgt.
mijn nare gedachten zijn verdwenen, de vluchtige gedachtes hebben plaatsgemaakt voor een mildere mening, voor mijn beste vrienden ben ik oprecht blij, de lieverds een tweede kind straks bij hun in huis wat heerlijk voor ze!! en ik mag van de zijlijn lekker een beetje meegenieten !
mijn ex en die van yamman, wat fijn voor ze dat het allemaal zo gemakkelijk bij ze is gegaan. en het menneke is blakend gezond, wat een zege voor ze !
De vluchtige gedachten over mijn relatie , mijn partner en mijn keuzes hebben na enkele maanden plaatsgemaakt voor de volgende gedachte :
ik hou van yamman, met heel mijn hart en ziel. samen gaan we dit aan, ik heb hem verteld dat ik deze weg van het ziekenhuis niet kan bewandelen zonder hem onvoorwaardelijk aan mijn zijde. hij geeft alles naar zijn beste kunnen, ookal doet hij daarmee niet altijd wat ik van hem wens of verwacht maar ik zie en voel dat hij alles vanuit zijn visie goed probeert te doen.
en dat maakt alles goed.
dat maakt ons relatie goed en dat maakt dat ik het idee heb dat we hier samen doorheen komen.
dit fertiliteits probleem heeft ons als parters dichter tot elkaar gebracht, het heeft ons relatie sterker gemaakt.
je gedachtes zijn van jou, je mag alles denken.
maar behoed je voor het gegeven dat je gedachtes die ontsproten zijn uit teleurstelling en angst niet blijvende gedachtes zijn die je leven beinvloeden en je mening kleuren. laat ze vormen tot realistische gedachtes, geef jezelf tijd.
woensdag 12 december 2007 om 06:59
Esther en intiem, ik merk aan jullie reactie dat jullie niet de pad van het medisch circuit hebben hoeven doorlopen.
Als je na anderhalf jaar te horen krijgt dat het zonder ziekenhuis niet gaat lukken, ben je intens teleurgesteld. een mes tussen je ribben. je voelt de klap in elke cel van je lijf.
persoonlijk heb ik er nooit over getwijfeld, ik wilde later moeder worden van een "groot" gezin drie of vier kinderen ... leek me het mooiste wat er was...
nooit aan getwijfeld of dat ook wel mogelijk was. Tot op eens het bericht
dan blijkt opeens de realiteit dat je in je handjes mag klappen ALS je er überhaupt eentje mag krijgen, en dan niet gemaakt gezellig thuis in je eigen bed, met zijn twee.....
nee, met je benen wijd terwijl er drie man in je kijkdoos staan te koekeloeren onder TL verlichting. niet wat ik er ooit van dacht ....
begrijp me niet verkeerd, ik mag in mijn handjes klappen dat ik in nederland woon en dat de mogelijkheid van het ziekenhuis mogelijk opties bied. maar mag je daarnaast niet teleurgesteld zijn? de onzekerheden, relaties die de onzekerheden van de medische weg niet aankunnen gaan kapot ... sommige kunnen de behandelingen fysiek of psychisch niet meer aan en stoppen ermee, blijven kinderloos achter. adoptie is een mogelijkheid, maar ook loekie en ik willen een kind van onszelf en ons partner, het voelen groeien in jezelf , het leven mogen geven bij de geboorte....
als je aan de medische molen begint dan is de kans dat je geen kinderen gaat krijgen groter dan dat je ze wel gaat krijgen, en als je ze wel krijgt bedenk dan wat voor weg vol angst pijn en onzekerheden je daarvoor dient te bewandelen.
ik zeg op mijn beurt Sorry , dat ik soms hele lelijke dingen denk.
maar mijn gedachten zijn van mij ik mag alles denken wat ik wil.
wel boehoed ik mezelf ervoor dat ik me er bewust van ben dat dat soort gedachtes niet mijn mening worden. met de tijd gaan de gedachtes weg en maken plaats voor realistische gedachtes.
intiem en esther .... probeer eens je ogen dicht te doen en in gedachte de schoenen van loekie te passen op dit punt van haar leven ....
voel de angst, teleurstelling, onzekerheden... voel de pijn voel hoe de droom kapot geslagen is .... voel hoe het is om je relatie waar je eerst zo zeker over was aan twijfel te onderwerpen .... is mijn relatie zo goed en sterk en zo vervuld met voldoening, dat ik mijn toekomst daarvoor wil geven...ookal moet ik mijn lifelong dream daarvoor opgeven???
dat ik 8 jaar oud was droomde ik niet van mijn partner .... wel van de kinderen die de toekomst zou bieden ....
probeer het eens te voelen
en kom dan nog eens met harde woorden smijten !
amen
Als je na anderhalf jaar te horen krijgt dat het zonder ziekenhuis niet gaat lukken, ben je intens teleurgesteld. een mes tussen je ribben. je voelt de klap in elke cel van je lijf.
persoonlijk heb ik er nooit over getwijfeld, ik wilde later moeder worden van een "groot" gezin drie of vier kinderen ... leek me het mooiste wat er was...
nooit aan getwijfeld of dat ook wel mogelijk was. Tot op eens het bericht
dan blijkt opeens de realiteit dat je in je handjes mag klappen ALS je er überhaupt eentje mag krijgen, en dan niet gemaakt gezellig thuis in je eigen bed, met zijn twee.....
nee, met je benen wijd terwijl er drie man in je kijkdoos staan te koekeloeren onder TL verlichting. niet wat ik er ooit van dacht ....
begrijp me niet verkeerd, ik mag in mijn handjes klappen dat ik in nederland woon en dat de mogelijkheid van het ziekenhuis mogelijk opties bied. maar mag je daarnaast niet teleurgesteld zijn? de onzekerheden, relaties die de onzekerheden van de medische weg niet aankunnen gaan kapot ... sommige kunnen de behandelingen fysiek of psychisch niet meer aan en stoppen ermee, blijven kinderloos achter. adoptie is een mogelijkheid, maar ook loekie en ik willen een kind van onszelf en ons partner, het voelen groeien in jezelf , het leven mogen geven bij de geboorte....
als je aan de medische molen begint dan is de kans dat je geen kinderen gaat krijgen groter dan dat je ze wel gaat krijgen, en als je ze wel krijgt bedenk dan wat voor weg vol angst pijn en onzekerheden je daarvoor dient te bewandelen.
ik zeg op mijn beurt Sorry , dat ik soms hele lelijke dingen denk.
maar mijn gedachten zijn van mij ik mag alles denken wat ik wil.
wel boehoed ik mezelf ervoor dat ik me er bewust van ben dat dat soort gedachtes niet mijn mening worden. met de tijd gaan de gedachtes weg en maken plaats voor realistische gedachtes.
intiem en esther .... probeer eens je ogen dicht te doen en in gedachte de schoenen van loekie te passen op dit punt van haar leven ....
voel de angst, teleurstelling, onzekerheden... voel de pijn voel hoe de droom kapot geslagen is .... voel hoe het is om je relatie waar je eerst zo zeker over was aan twijfel te onderwerpen .... is mijn relatie zo goed en sterk en zo vervuld met voldoening, dat ik mijn toekomst daarvoor wil geven...ookal moet ik mijn lifelong dream daarvoor opgeven???
dat ik 8 jaar oud was droomde ik niet van mijn partner .... wel van de kinderen die de toekomst zou bieden ....
probeer het eens te voelen
en kom dan nog eens met harde woorden smijten !
amen
woensdag 12 december 2007 om 07:15
Loekie: Meis........ik ben er stil van.
Kan me helemaal aansluiten bij de woorden van Yamuna..........
Blijf praten hoor samen met je vriend en je omgeving want deze
gevoelens van onmacht boosheid en intens verdriet kunnen je wel
zo de weg doen kwijtraken.........och laat maar weet zelf niet waar
ik heen wil. Maar meis dikke hug en weet dat je er niet alleen voor
staat he? (forum)
Kan me helemaal aansluiten bij de woorden van Yamuna..........
Blijf praten hoor samen met je vriend en je omgeving want deze
gevoelens van onmacht boosheid en intens verdriet kunnen je wel
zo de weg doen kwijtraken.........och laat maar weet zelf niet waar
ik heen wil. Maar meis dikke hug en weet dat je er niet alleen voor
staat he? (forum)
woensdag 12 december 2007 om 07:19
