Geloof je of geloof je niet?

02-01-2011 12:10 1283 berichten
Alle reacties Link kopieren
's Zondagsochtends heb ik altijd de tv aanstaan op 1 of 2, waarop van die kerkelijke programma's uitgezonden worden.

Of het Hour of Power of i.d.



Ik vind het wel rustgevend en prettig zo'n ochtend met dat op de achtergrond, zelf bezig met de laptop, mijn administratie bijwerkend, de planning voor de komende week, een lekkere mok koffie verkeerd, en noem maar op.



Ik vang dingen op van de preken die gegeven worden, ik pak het positieve er wel uit, vind dat er wel iets van waarheid in zit, maar ik kan er in mee gaan tot op zekere hoogte.

Waar het gaat om echte vergeving, en de 'relatie met God' het échte geloven, daar wordt het me te onwerkelijk.



Toch zie ik mensen die in die kerk zijn, die in het koor zingen of op andere manier met de kerk en het geloof bezig zijn, die geinterviewd worden, mensen die dit heel serieus beleven.



Ik ben oprecht geïnteresseerd hoe dat ontstaat, zo'n leidraad in je leven, is het iets dat je toelaat, geef je je eraan over, of zit het gewoon in je?

Ik bedoel dan niet de EO-story's van wie eerst in de goot lag en die op een dag het licht heeft ontvangen.

Ik bedoel ook niet het 'ik geloof wel dat er íets is', dat is te vaag.

Meer: wat is dat precies binnenin iemand, als hij gelooft?



Zijn er ook gelovige forummers hier (van welke religie dan ook)?

Je hoeft je religie dan niet te noemen, maar hoe je het persoonlijk beleeft. Hoe overtuigd je bent.
Alle reacties Link kopieren
quote:jufdoortje schreef op 03 januari 2011 @ 20:47:

[...]

Voor de duidelijkheid: ik noem dat geen God o.i.d. Ik hou het op: Het.Dat vindt Het vast ook uitstekend.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ste_ schreef op 03 januari 2011 @ 20:48:

[...]



Ik heb pas een site gevonden, http://www.thebecompany.nl/ die in principe hetzelfde beschrijft als wat Frankie33 zei.

Je zelf vinden.



Waarom dit gegeven voor haar en anderen dan 'God' genoemd moet worden ontgaat me.Grappig...daar is mijn zoektocht ook begonnen! Daarna ging ik over naar Het Thomas evangelie van Bram Moerland.
quote:Cateautje schreef op 03 januari 2011 @ 20:49:

[...]



Al noem je het Kees, komt allemaal op hetzelfde neer.Dan noem ik het Iris, want ik ben het zelf .
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 03 januari 2011 @ 20:52:

[...]

Dan noem ik het Iris, want ik ben het zelf .Mooie naam. Niks mis mee.
Alle reacties Link kopieren
quote:Frankie33 schreef op 03 januari 2011 @ 20:45:

[...]





Het naar-buiten-toe is de almaar voortgaande bestemming van de reis inderdaad. En ik heb bij mezelf gemerkt, dat dit een spontaan bijprodukt is van het hierboven beschreven proces. Het lijkt wel op het weer kinderlijk worden (dus niet kinds en ook niet kinderachtig): ook kleine kinderen denken niet steeds na hoe ze over willen komen enzo. Ze handelen spontaan (en in het woord spontaan zit de betekenis van 'antwoorden'). Natuurlijk weer met de paradoxale kanttekening dat de volwassene in mijzelf dat kind moet geleiden.





Hmmm, daar doelde ik niet echt op, hoewel ik begrijp wat je wil zeggen. Ik ben meer bezig met het proces dat een belangrijk element binnen geloven toch wel is dat je je naaste liefhebt. Actief, dus. Ik weet niet hoe dat in alle geloven is, ik ben niet zo bekend met alle regels van andere religies, maar misschien zegt Tzedakah je iets?



Ik weet niet of Neshama nog meeleest?
Am Yisrael Chai!
quote:jufdoortje schreef op 03 januari 2011 @ 20:51:

[...]





Grappig...daar is mijn zoektocht ook begonnen! Daarna ging ik over naar Het Thomas evangelie van Bram Moerland.

Waarom sommigen genoegen nemen met wat het 'is' en wat de wetenschap er soms over te zeggen heeft, en anderen verder en dieper gaan zoeken naar een God of in een religie, dat zal wel altijd de crux blijven.

Ik vind die site soms best verhelderend, ik denk genoeg na over mezelf, en filosofeer ook een hoop over het leven, maar de behoefte om daar God of geloven bij te halen dat komt gewoon niet in me op.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ste_ schreef op 03 januari 2011 @ 20:54:

[...]



Waarom sommigen genoegen nemen met wat het 'is' en wat de wetenschap er soms over te zeggen heeft, en anderen verder en dieper gaan zoeken naar een God of in een religie, dat zal wel altijd de crux blijven.

Ik vind die site soms best verhelderend, ik denk genoeg na over mezelf, en filosofeer ook een hoop over het leven, maar de behoefte om daar God of geloven bij te halen dat komt gewoon niet in me op.



Dat was ook precies het punt waarmee ik dus moeite had en met vragen bleef zitten...het 'klopte' voor mij gewoon nog niet.

Misschien vind jij ook wel antwoorden op deze site?



http://www.brammoerland.com/thomasevang ... hting.html
Alle reacties Link kopieren
quote]fashionvictim schreef op 03 januari 2011 @ 20:54:

[...]

Hmmm, daar doelde ik niet echt op, hoewel ik begrijp wat je wil zeggen. Ik ben meer bezig met het proces dat een belangrijk element binnen geloven toch wel is dat je je naaste liefhebt. Actief, dus. Ik weet niet hoe dat in alle geloven is, ik ben niet zo bekend met alle regels van andere religies, maar misschien zegt Tzedakah je iets?[/quote]



Nee, Tzedakah zegt me niets. Ga het wel 'ns googlen.



Ik ben actief. Het fijne vind ik om te merken dat de naastenliefde steeds meer van binnenuit komt. Spontaan dus, veeleer dan aan de hand van gulden regels. Ik wórd de regels. En dat als ik (oh, onvermijdelijkheid) op mijn bek ga en een ander pijn doe, ik vergeving durf te vragen.
Alle reacties Link kopieren
Het Thomas-evangelie vind ik ook je-van-het.
Alle reacties Link kopieren
quote:Frankie33 schreef op 03 januari 2011 @ 21:05:

quote]fashionvictim schreef op 03 januari 2011 @ 20:54:

[...]

Hmmm, daar doelde ik niet echt op, hoewel ik begrijp wat je wil zeggen. Ik ben meer bezig met het proces dat een belangrijk element binnen geloven toch wel is dat je je naaste liefhebt. Actief, dus. Ik weet niet hoe dat in alle geloven is, ik ben niet zo bekend met alle regels van andere religies, maar misschien zegt Tzedakah je iets?[/quote]



Nee, Tzedakah zegt me niets. Ga het wel 'ns googlen.



Ik ben actief. Het fijne vind ik om te merken dat de naastenliefde steeds meer van binnenuit komt. Spontaan dus, veeleer dan aan de hand van gulden regels. Ik wórd de regels. En dat als ik (oh, onvermijdelijkheid) op mijn bek ga en een ander pijn doe, ik vergeving durf te vragen.



Ik ervaar dat ik veel meer mededogen voor andere mensen voel, vergevingsgezinder ben......

(Overigens totaal zonder mezelf tekort te doen, kan dingen die voor mij eventueel naar zijn, veel makkelijker loslaten en veel minder persoonlijk opvatten dan eerder, zeg maar.)
Alle reacties Link kopieren
quote:Frankie33 schreef op 03 januari 2011 @ 21:06:

Het Thomas-evangelie vind ik ook je-van-het.Hoe bedoel je dat? Jij hebt er niet veel mee?
Alle reacties Link kopieren
quote:jufdoortje schreef op 03 januari 2011 @ 21:09:

[...]

Hoe bedoel je dat? Jij hebt er niet veel mee?Heel veel juist.
quote:jufdoortje schreef op 03 januari 2011 @ 21:01:

[...]





Dat was ook precies het punt waarmee ik dus moeite had en met vragen bleef zitten...het 'klopte' voor mij gewoon nog niet.

Misschien vind jij ook wel antwoorden op deze site?



http://www.brammoerland.com/thomasevang ... hting.html

Wat klopte er voor jou nog niet?



Ik heb ook vragen over het leven, en (vooral ook) over mezelf. Maar om die antwoorden dan in een geloof of een evangelie te gaan zoeken, die behoefte voel ik gewoon niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Frankie33 schreef op 03 januari 2011 @ 21:11:

[...]





Heel veel juist.:-) Kon toch ook niet anders? (ik was al lichtelijk verbaasd)
Alle reacties Link kopieren
quote:Ste_ schreef op 03 januari 2011 @ 20:54:

[...]



Waarom sommigen genoegen nemen met wat het 'is' en wat de wetenschap er soms over te zeggen heeft, en anderen verder en dieper gaan zoeken naar een God of in een religie, dat zal wel altijd de crux blijven.

Ik vind die site soms best verhelderend, ik denk genoeg na over mezelf, en filosofeer ook een hoop over het leven, maar de behoefte om daar God of geloven bij te halen dat komt gewoon niet in me op.





Persoonlijk denk ik dat "jezelf vinden" pas stap 1 in geloven is. Da's ook direct de makkelijkste stap, volgens mij. Alles wat daarna komt, wordt alweer veel moeilijker.



Vandaar dat ik daar ook steeds om vraag, ik snap dat het misschien vervelend klinkt ofzo, alsof ik denk dat ik als enige gelijk heb, maar het probleem is een beetje dat de meeste mensen die reageren of geen religie aanhangen, of zelf-verzonnen invullingen van religie, die in mijn oren toch een beetje klinken als de McDrive-versie van geloven.



Want, ik vroeg er net al naar bij Frankie: een van de belangrijkste elementen in de meeste religies, ik weet in ieder geval zeker dat in het jodendom, de islam, sikhisme, jehova's getuigen en volgens mij ook in het christendom, naastenliefde niet alleen met de mond beleden moet of mag worden, maar zelfs een voorwaarde is om door God als gelovige gezien te worden. En dan moet je denken aan bijvoorbeeld liefdadigheid, en het geven aan hen die het minder hebben. Ook is het belangrijk om "terug te geven" en dat hangt ook weer samen met "liefdadigheid", want liefdadigheid mag niet gedaan worden vanuit een gevoel van weldoenerschap, maar vanuit de oprechte behoefte orde en eerlijkheid in de wereld te scheppen.





Waarom zeg ik dit nu als reactie op jouw post? Een van de redenen waarom ik dus wel degelijk God bij mijn gedachten over mezelf en over het leven erbij haal, is omdat God of religie me ervan weerhoudt om te vervallen in een soort extreme vorm van narcissisme of zelfliefde. Natuurlijk is het geloof in mezelf en hoe ikzelf in het leven sta de basis van alles, en ik geloof inderdaad best dat je dat ook kunt vinden zonder een religieuze leidraad. Maar ik heb een soort instinctief weten dat dat nou ook weer niet de bedoeling is, dat ik mezelf het centrum van het universum maak, en dat ik onderdeel ben van het grotere geheel en daar dus ook een taak in heb. En wat die taak precies is, en hoe ik die moet invullen, dat vind ik dus oa in religie en in God.



Daarom hoopte ik ook op ervaringen van meer traditionele gelovigen, die geloven niet alleen zien als dingen die mogen, maar ook als dingen die moeten.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
@ FV



Juist om de redenen die je noemt ga ik hier niet vertellen wat ik actief aan naastenliefde praktiseer. Dat is iets tussen God/Het/Kees en mij.
Alle reacties Link kopieren
quote:Frankie33 schreef op 03 januari 2011 @ 21:05:

quote]fashionvictim schreef op 03 januari 2011 @ 20:54:

[...]

Hmmm, daar doelde ik niet echt op, hoewel ik begrijp wat je wil zeggen. Ik ben meer bezig met het proces dat een belangrijk element binnen geloven toch wel is dat je je naaste liefhebt. Actief, dus. Ik weet niet hoe dat in alle geloven is, ik ben niet zo bekend met alle regels van andere religies, maar misschien zegt Tzedakah je iets?[/quote]



Nee, Tzedakah zegt me niets. Ga het wel 'ns googlen.



Ik ben actief. Het fijne vind ik om te merken dat de naastenliefde steeds meer van binnenuit komt. Spontaan dus, veeleer dan aan de hand van gulden regels. Ik wórd de regels. En dat als ik (oh, onvermijdelijkheid) op mijn bek ga en een ander pijn doe, ik vergeving durf te vragen.Tzedakah is de goddelijke plicht om een rechtvaardig en eerlijk leven te leiden, en een van de manieren om die plicht te vervullen is door het geven aan hen die het minder hebben dan jij. Zelfs als je zelf arm bent en van anderen krijgt, heb je de plicht om alsnog zelf ook te geven. Volgens de regels ben je verplicht minimaal 10% van wat je zelf hebt weg te geven, en dan niet vanuit de behoefte "kijk mij eens een genereuze weldoener zijn", maar gewoon omdat het eerlijk is en rechtvaardig.
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
quote:Ste_ schreef op 03 januari 2011 @ 21:12:

[...]



Wat klopte er voor jou nog niet?



Ik heb ook vragen over het leven, en (vooral ook) over mezelf. Maar om die antwoorden dan in een geloof of een evangelie te gaan zoeken, die behoefte voel ik gewoon niet.



Ik had altijd een enorme sterke hang naar de persoon/mens Jezus, maar alles wat ik daarover las, klopte voor mijn gevoel gewoon niet.

Tot ik de uitleg van Het Thomas-evangelie las van Moerland.

Nou ja...even heel dramatisch gezegd: maar ik kwam thuis!

Het gaat hier niet om geloven in een God of het opvolgen van allerlei wetten en regels.

Hierin wordt uitgelegd hoe Jezus het werkelijk bedoeld heeft. En toen dacht ik: Zie je wel! Die Jezus, ik wist het wel, daar zocht ik naar!

Maar je moet het helemaal zelf doen, hoor! Lees het maar eens!
quote:fashionvictim schreef op 03 januari 2011 @ 21:13:

[...]





Persoonlijk denk ik dat "jezelf vinden" pas stap 1 in geloven is. Da's ook direct de makkelijkste stap, volgens mij. Alles wat daarna komt, wordt alweer veel moeilijker.



Vandaar dat ik daar ook steeds om vraag, ik snap dat het misschien vervelend klinkt ofzo, alsof ik denk dat ik als enige gelijk heb, maar het probleem is een beetje dat de meeste mensen die reageren of geen religie aanhangen, of zelf-verzonnen invullingen van religie, die in mijn oren toch een beetje klinken als de McDrive-versie van geloven.



Want, ik vroeg er net al naar bij Frankie: een van de belangrijkste elementen in de meeste religies, ik weet in ieder geval zeker dat in het jodendom, de islam, sikhisme, jehova's getuigen en volgens mij ook in het christendom, naastenliefde niet alleen met de mond beleden moet of mag worden, maar zelfs een voorwaarde is om door God als gelovige gezien te worden. En dan moet je denken aan bijvoorbeeld liefdadigheid, en het geven aan hen die het minder hebben. Ook is het belangrijk om "terug te geven" en dat hangt ook weer samen met "liefdadigheid", want liefdadigheid mag niet gedaan worden vanuit een gevoel van weldoenerschap, maar vanuit de oprechte behoefte orde en eerlijkheid in de wereld te scheppen.





Waarom zeg ik dit nu als reactie op jouw post? Een van de redenen waarom ik dus wel degelijk God bij mijn gedachten over mezelf en over het leven erbij haal, is omdat God of religie me ervan weerhoudt om te vervallen in een soort extreme vorm van narcissisme of zelfliefde. Natuurlijk is het geloof in mezelf en hoe ikzelf in het leven sta de basis van alles, en ik geloof inderdaad best dat je dat ook kunt vinden zonder een religieuze leidraad. Maar ik heb een soort instinctief weten dat dat nou ook weer niet de bedoeling is, dat ik mezelf het centrum van het universum maak, en dat ik onderdeel ben van het grotere geheel en daar dus ook een taak in heb. En wat die taak precies is, en hoe ik die moet invullen, dat vind ik dus oa in religie en in God.



Daarom hoopte ik ook op ervaringen van meer traditionele gelovigen, die geloven niet alleen zien als dingen die mogen, maar ook als dingen die moeten.Moeten kan nooit vanuit je hart komen, dat is onmogelijk.
Ik vind het mooi beschreven hoor FV, maar de omschrijving 'MC-drive versie van geloven' vind ik wel een beetje disrespectvol.



'Jullie geloven niet echt, of niet goed genoeg' daar kunnen rare toestanden van komen.



Het is geweldig dat het voor jou zo helder en duidelijk is, maar als mensen met een andere, misschien meer zoekende manier, vrede vinden in hun geloof is dat toch ook goed? (Mits er geen enge sektarische toestanden met attributen bij komen kijken )
Alle reacties Link kopieren
quote:Frankie33 schreef op 03 januari 2011 @ 21:17:

@ FV



Juist om de redenen die je noemt ga ik hier niet vertellen wat ik actief aan naastenliefde praktiseer. Dat is iets tussen God/Het/Kees en mij.Oh, dat hoeft ook niet, hoor. Ik was eigenlijk vooral benieuwd óf er mensen in deze discussie deelnamen die zich aan dergelijke leefregels hielden, omdat ik op een gegeven moment de indruk had dat geloven vooral om wat het jezelf oplevert ging, en ik ben gewoon nu zelf op een ander punt aanbeland. Dus misschien betekent dat wel dat ik het toch weer binnen de grenzen van een georganiseerde religie moet gaan zoeken.
Am Yisrael Chai!
quote:fashionvictim schreef op 03 januari 2011 @ 21:17:

[...]





Tzedakah is de goddelijke plicht om een rechtvaardig en eerlijk leven te leiden, en een van de manieren om die plicht te vervullen is door het geven aan hen die het minder hebben dan jij. Zelfs als je zelf arm bent en van anderen krijgt, heb je de plicht om alsnog zelf ook te geven. Volgens de regels ben je verplicht minimaal 10% van wat je zelf hebt weg te geven, en dan niet vanuit de behoefte "kijk mij eens een genereuze weldoener zijn", maar gewoon omdat het eerlijk is en rechtvaardig.



Dan zit ik wel goed, want dat doe ik al. Zal het de ene week 1 procent zijn, dan is het de andere week 30%, dat hou ik niet bij, maar ik vind het belangrijk om sámen te leven in deze samenleving, ik vind het belangrijk om welvaart eerlijk te verdelen zodat niemand tekort komt, ik vind het belangrijk om goed voor het milieu te zorgen want dat is voor onze kinderen, ik vind het belangrijk om op te staan tegen onrecht en dat ook uit te dragen, maar al deze levensovertuigingen heb ik zelf gekozen, zonder inmenging van welke religie dan ook.



Gewoon omdat ìk dat wil.
quote:Cateautje schreef op 03 januari 2011 @ 21:18:

[...]



Moeten kan nooit vanuit je hart komen, dat is onmogelijk.Jawel hoor. Ik kan met heel mijn ziel geen zin hebben om de lege flessen naar de glasbak te brengen, maar ik moet dat van mezelf, omdat ik een fijne leefomgeving voor mijn en andermans kinderen wil.
Alle reacties Link kopieren
quote:fashionvictim schreef op 03 januari 2011 @ 21:21:

[...]

Ik was eigenlijk vooral benieuwd óf er mensen in deze discussie deelnamen die zich aan dergelijke leefregels hielden, omdat ik op een gegeven moment de indruk had dat geloven vooral om wat het jezelf oplevert ging, en ik ben gewoon nu zelf op een ander punt aanbeland. Dus misschien betekent dat wel dat ik het toch weer binnen de grenzen van een georganiseerde religie moet gaan zoeken.Voor velen is georganiseerde religie een prima weg.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ste_ schreef op 03 januari 2011 @ 21:21:

Ik vind het mooi beschreven hoor FV, maar de omschrijving 'MC-drive versie van geloven' vind ik wel een beetje disrespectvol.



'Jullie geloven niet echt, of niet goed genoeg' daar kunnen rare toestanden van komen.



Het is geweldig dat het voor jou zo helder en duidelijk is, maar als mensen met een andere, misschien meer zoekende manier, vrede vinden in hun geloof is dat toch ook goed? (Mits er geen enge sektarische toestanden met attributen bij komen kijken )





Nee, het was niet respectloos bedoeld, maar het valt me op dat op Zanne en Mirjam na, de andere mensen die zeggen te geloven tegelijkertijd een aantal belangrijke basisprincipes zeggen te verwerpen. Daar ging het gister ook al even over, toen zeiden Zanne en ik ook al dat geloven voor ons ook heel veel met plichten te maken heeft en met offers brengen.



Ik ben wellicht toch gewoon wat strenger in de leer, in de zin dat ik wel degelijk de bijbel als uitgangspunt neem en in de bijbel staat nu eenmaal heel duidelijk beschreven dat bij leven ook heel veel plichten horen. En een van de redenen waarom ik mezelf al meermaals heb aangeduid als geen echte gelovige komt omdat ik weliswaar in God geloof, maar daar verder op zich niet zo heel veel mee doe. Ik verspreid het evangelie niet, ik hou me niet aan leefregels, ik doe niet heel fanatiek aan liefdadigheid, ga zo maar door.



En ik was vooral benieuwd naar ervaringen van anderen daarover, ook als ze die zonder georganiseerde religie hebben "ontdekt" of vormgegeven. Maar met "God houdt van iedereen" als enige principe kan ik gewoon niet zoveel, omdat ik dat ten eerste absoluut niet geloof (want dan zou hij ook van die pedo uit de Amsterdamse zedenzaak houden, bijvoorbeeld) en ten tweede omdat ik zelf geen twijfel heb over of er een God is en veel meer benieuwd ben naar hóe mensen God dan in hun leven, concreet, inpassen.
Am Yisrael Chai!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven