Een partner alléén om er één te hebben!

23-12-2007 18:48 156 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo hallo mensen,



Naar aanleiding van het topic "weggelopen" en verhalen/gebeurtenissen in mijn omgeving dacht ik aan het volgende:



Ik heb het idee dat sommige mensen een partner hebben of willen alléén om er één te hebben! Dat zij het idee hebben dat ze zonder niet compleet zijn! Dat het eigenlijk niet uitmaakt wie het is, als ze er maar één hebben!



Voorbeeld 1: Het topic "weggelopen".



Voorbeeld 2:



Een studiegenote.

Zij date zoveel en gaat zoveel uit om leuke mannen te ontmoeten, maar heeft nog geen vriend. En ze is zo enthousiast bij elke man! Elke keer is het misschien de 'ware'. Het is altijd van korte duur, soms is het alleen een date en soms meer. Het zijn ook altijd van die 'gare' gasten, maar dat terzijde! Zij wil echt een vriend.



Bij haar denk ik echt van: vreet dat geen energie. Dat hele tijd zoeken naar een vriend. En dan tijd steken in een gozer, waar ik bij voorbaat al van weet ( bij het aanhoren van haar verhalen over 'de' verovering en de dates ) dat hij maar een ding wil(seks) en geen 'serieuze' relatie , wat wel haar intentie is.



Voorbeeld 3: Gearrangeerde huwelijken.



Waarom doen mensen dat?

Ik ken een aantal gehuwde mensen waarvan ik weet dat zij een gearrangeerde huwelijk hebben! Dan denk ik van: hoe kun je je daartoe zetten, een leven leiden met iemand die je pas 'echt' tijdens het huwelijk gaat leren kennen! Ik bedoel je kent elkaar zowel in mentale- als in fysieke zin niet.

Ik heb het hierbij niet over 'gedwongen' gearrangeerde huwelijken.

Even voor de duidelijkheid: ik veroordeel dit niet. Ik verbaas mij er alleen over.





In alle gevallen denk ik soms dat ze het geduld niet hebben om op iemand te wachten die ze echt leuk vinden en waarmee het klikt! Dat ze een partner willen, alléén om er één te hebben naar de buitenwereld toe.

En dat ze zichzelf voorhouden anders niet compleet zijn!!



Hoe denken jullie erover? Kennen jullie mensen waarbij je hetzelfde denkt?



Even een kanttekening plaatsen:

Het gaat niet om mensen die gewoon een scharrel of iets dergelijks hebben.

Maar om mensen die een serieuze relatie hebben of willen.
Sorry Tjilla maar ik geloof je niet.

En Zamira jij hebt waarschijnlijk een zeer (paar) slechte ervaring(en) gehad waardoor jij nu alle mannen als varkens ziet maar ik weet zeker dat de dag komt dat jij gewoon weer een man om je heen wilt.
Chocoladesoesje schreef op 23 december 2007 @ 20:26:

[...]





Op ieder potje past een deksel, zeggen ze!

:-]
Ik heb mijn dekseltje nog nooit gevonden :-(
Dat klinkt zieliger dan ik bedoel trouwens.



Ik heb nooit vriendjes 'om maar niet alleen te zijn'. Ik heb eigenlijk sowieso nooit vriendjes, hooguit een iets kortere of langere scharrel. Over het algemeen vind ik het prima zo. Ik vind het niet erg om alleen te wonen, ben behoorlijk gesteld op mijn privacy en heb hartstikke leuke vrienden. Over het algemeen ben ik gelukkig. Máár toch hoop ik iemand te vinden met wie ik wél een huis zou willen delen, met wie ik sámen gelukkig kan zijn. Dus ondanks dat ik gelukkig ben, zou ik het een leuke toevoeging vinden om iemand te hebben om dingen mee te delen. Maar ja, ik ben toch dan weer zo gelukkig en zo ontzettend kieskeurig dat ik mijn leven alleen wil delen met iemand die mij nog nog nog gelukkiger maakt ;-). Dus nee, die deksel, die ben ik nog nie tegengekomen.. Helaas...
Alle reacties Link kopieren
Zamirah schreef op 23 december 2007 @ 20:43:

Schimmelteentje, hoe kom je erbij, dat mensen liegen als ze zeggen heel goed alleen te kunnen zijn? Wat een boude uitspraak.



Ik ben heel graag alleen. Ik vind het zalig om alle tijd voor mezelf te hebben op een vrije ochtend.

Ik heb wel een SV, maar die bel ik alleen als ik geil ben. Verder heb ik eigenlijk geen vent nodig. Ik heb mijn eigen (goedbetaalde) baan, een groot huis met dito tuin, een eigen auto, en kinderen hoef ik niet.

Waarom zou ik hopen/wachten op een vent, die vervelende gewoonten heeft, stinkvoeten heeft, zijn was niet opruimt, in zijn neus peutert, op mijn zak teert, te veel drinkt...en vreemd gaat na verloop van tijd.

Dankje feestelijk.



Dat ik af en toe zin heb in een flinke worst, wil nog niet zeggen dat ik alle dagen een varken in huis wil.




:worship:

Ik begon al te denken dat er iets mis met mij was..
Alle reacties Link kopieren
tangerine schreef op 23 december 2007 @ 21:07:

[...]





Ik heb mijn dekseltje nog nooit gevonden :-(




Ik ook niet..

Alleen maar scheve dekseltjes die niet passen.. X-D
Schimmelteentje, toch denk ik er ook zo over.

Tuurlijk is het prettig af en toe een man om je heen te hebben, met de nadruk op af en toe!

Ik ben al zo lang alleen, moet er echt niet aan denken oom een man in huis te hebben 24/7.

Voor mij zou, mocht ik een exemplaar tegen komen waar het mee klikt, de optie latten ook bovenaan staan!
Alle reacties Link kopieren
Schimmelteentje, geloof maar gewoon dat er ook mensen op deze aardkloot rondlopen met een andere mening dan de jouwe.
Mijn reactie op voorbeeld 1. Ik heb jaren in zo'n relatie gezeten. Ik heb me laten vernederen en tot 0 laten reduceren. Waarom ik dat toen heb laten gebeuren? Heel simpel. Ik was jong toen ik met hem een relatie kreeg, ik was onzeker en vatbaar.

Zijn vernederingen waren subtiel. Ik heb er jaren geen erg in gehad wat er gebeurde. Toen ik het gevoel kreeg dat het niet klopte wees mijn omgeving het van de hand. Zo was hij niet, hij was zo aardig en vriendelijk.

Inmiddels was mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde volleldig weg. Ik geloofde echt dat niemand mij aardig of lief vond, dat mensen niet met mij af wilden spreken maar met hem, dat ik zonder hem geen leven meer zou hebben.

Hij ging met zijn (stiekeme) minnares naar feestjes omdat ik te lelijk was om mee te mogen. En ik slikte het.

En niet omdat ik dan tenminste iemand naast me had of niet alleen was. Maar omdat ik echt geloofde dat ik gewoon niet meer verdiende, dat hij me terecht zo behandelde.

Inmiddels ben ik 3 jaar uit die relatie en voer het gevecht met zelfvertrouwen en eigenwaarde nog bijna dagelijks.
Alle reacties Link kopieren
Zammm, jij klinkt gewoon ideaal :P



Maarre er zijn ook leuke mannen die geen vervelende gewoontes hebben...ahum.. ha ha :smile: die heel leuk gezelschap kunnen zijn!!
Alle reacties Link kopieren
IvyRosa schreef op 23 december 2007 @ 21:15:

Mijn reactie op voorbeeld 1. Ik heb jaren in zo'n relatie gezeten. Ik heb me laten vernederen en tot 0 laten reduceren. Waarom ik dat toen heb laten gebeuren? Heel simpel. Ik was jong toen ik met hem een relatie kreeg, ik was onzeker en vatbaar.

Zijn vernederingen waren subtiel. Ik heb er jaren geen erg in gehad wat er gebeurde. Toen ik het gevoel kreeg dat het niet klopte wees mijn omgeving het van de hand. Zo was hij niet, hij was zo aardig en vriendelijk.

Inmiddels was mijn zelfvertrouwen en eigenwaarde volleldig weg. Ik geloofde echt dat niemand mij aardig of lief vond, dat mensen niet met mij af wilden spreken maar met hem, dat ik zonder hem geen leven meer zou hebben.

Hij ging met zijn (stiekeme) minnares naar feestjes omdat ik te lelijk was om mee te mogen. En ik slikte het.

En niet omdat ik dan tenminste iemand naast me had of niet alleen was. Maar omdat ik echt geloofde dat ik gewoon niet meer verdiende, dat hij me terecht zo behandelde.

Inmiddels ben ik 3 jaar uit die relatie en voer het gevecht met zelfvertrouwen en eigenwaarde nog bijna dagelijks.




Blijf altijd in jezelf geloven!!

:hug:
Alle reacties Link kopieren
Die zijn er, Soes, maar die mannen zijn (hoe gek) meestal al bezet.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat er wel een verchil is tussen en verstandshuwelijk of een relatie om de relatie. Je kan een huwelijk ook puur zien als een overeenkomst voor het leven, die niet gebaseerd is op liefde. Als je daar beiden tevreden mee bent en je er ook beiden bewust van bent, lijkt dat me een prima oplossing. Er zijn genoeg mensen die getrouwd zijn zonder dat er liefde aanwezig was, maar die van elkaar zijn gaan houden of in ieder geval op elkaar gesteld zijn geraakt. Het is gewoon een modern westers idee dat je verliefd moet zijn om te trouwen of een relatie aan te gaan.



Als je bij elke scharrel of (slechte) relatie ervan overtuigd bent dat dit 'de ware' is, dan kan je a) niet alleen zijn en b) hou je jezelf gewoon voor de gek. Je hersens kunnen ook rare trucjes uithalen wat dat betreft. Je pretendeert dus dat er sprake is van liefde verliefdheid. En als diegene je geweldig vindt, en jij hebt jezelf wijsgemaakt dat je ook verliefd bent (maar eigenlijk ben je verliefd op de verliefdheid van de ander) dan hou je niet alleen jezelf, maar ook de ander voor de gek.
Alle reacties Link kopieren
Zamirah schreef op 23 december 2007 @ 21:22:

Die zijn er, Soes, maar die mannen zijn (hoe gek) meestal al bezet.
Wie zegt dat ik bezet ben!!!
Chocoladesoesje schreef op 23 december 2007 @ 21:22:

[...]





Blijf altijd in jezelf geloven!!

:hug:




Zo mooi gezegd, zo moeilijk waar te maken ;-)

Als je ouders je nooit goed genoeg vonden en je partner dit eigenlijk ook 15 jaar lang uitdraagt, dan is het gewoon een waarheid.

Inmiddels ben ik 31 en eindelijk zo ver dat ik geloof dat ik wel meer verdien. 1,5 jaar geleden had ik een relatie van ongeveer een half jaar. Hij sloeg me letterlijk en figuurlijk het huis door en ik slikte. Ineens gingen alle knoppen om en vond ik dat ik meer verdiende. Was ik bij hem om bij iemand te zijn? Nee. Was ik bij ex om bij iemand te zijn? Nee.

Ik wist gewoon niet beter.



Dus bij deze, je stelling klopt niet ;-)
Alle reacties Link kopieren
fille schreef op 23 december 2007 @ 21:23:

Ik vind dat er wel een verchil is tussen en verstandshuwelijk of een relatie om de relatie. Je kan een huwelijk ook puur zien als een overeenkomst voor het leven, die niet gebaseerd is op liefde. Als je daar beiden tevreden mee bent en je er ook beiden bewust van bent, lijkt dat me een prima oplossing. Er zijn genoeg mensen die getrouwd zijn zonder dat er liefde aanwezig was, maar die van elkaar zijn gaan houden of in ieder geval op elkaar gesteld zijn geraakt. Het is gewoon een modern westers idee dat je verliefd moet zijn om te trouwen of een relatie aan te gaan.



Als je bij elke scharrel of (slechte) relatie ervan overtuigd bent dat dit 'de ware' is, dan kan je a) niet alleen zijn en b) hou je jezelf gewoon voor de gek. Je hersens kunnen ook rare trucjes uithalen wat dat betreft. Je pretendeert dus dat er sprake is van liefde verliefdheid. En als diegene je geweldig vindt, en jij hebt jezelf wijsgemaakt dat je ook verliefd bent (maar eigenlijk ben je verliefd op de verliefdheid van de ander) dan hou je niet alleen jezelf, maar ook de ander voor de gek.
Ik ken ook mensen die een verstandshuwelijk hebben. Maar dat vind ik een raar fenomeen.
Chocoladesoesje schreef op 23 december 2007 @ 21:19:

Zammm, jij klinkt gewoon ideaal :P



Maarre er zijn ook leuke mannen die geen vervelende gewoontes hebben...ahum.. ha ha :smile: die heel leuk gezelschap kunnen zijn!!




Ja hoor, die zijn er. Mijn man is er zoeen. Hij is netjes, stinkt niet, schrijft de kerstkaarten omdat ik daar een pesthekel aan heb, laat mij alles doen wat ik wil, inclusief kroeg en dancing, als 'ie maar niet mee hoeft ;-), slaat niet, zeurt niet en hij heeft een geweldig gevoel voor humor.

In return zeur ik ook niet, stink ik ook niet, laat hem van zijn band en zijn metalmuzieksmaak genieten als ik maar niet mee hoef ;-) , pak de kadootjes in omdat hij daar een pesthekel aan heeft en lach om zijn grapjes. Oh, en ik sla hem ook niet. Het kan zo makkelijk zijn X-D
fille schreef op 23 december 2007 @ 21:23:

Ik vind dat er wel een verchil is tussen en verstandshuwelijk of een relatie om de relatie. Je kan een huwelijk ook puur zien als een overeenkomst voor het leven, die niet gebaseerd is op liefde. Als je daar beiden tevreden mee bent en je er ook beiden bewust van bent, lijkt dat me een prima oplossing. Er zijn genoeg mensen die getrouwd zijn zonder dat er liefde aanwezig was, maar die van elkaar zijn gaan houden of in ieder geval op elkaar gesteld zijn geraakt. Het is gewoon een modern westers idee dat je verliefd moet zijn om te trouwen of een relatie aan te gaan.
Een verstandshuwelijk komt uit de periode dat een vrouw niet alleen mocht en kon leven. Ze had een man nodig voor haar levensonderhoud en je status verbeteren via huwelijk was belangrijk ivm de financiële middelen die daar bij hoorden. Inmiddels is dit allang niet meer noodzakelijk. Wat is dan het doel nog van zo'n verstandshuwelijk?
Alle reacties Link kopieren
IvyRosa schreef op 23 december 2007 @ 21:26:

[...]





Zo mooi gezegd, zo moeilijk waar te maken ;-)

Als je ouders je nooit goed genoeg vonden en je partner dit eigenlijk ook 15 jaar lang uitdraagt, dan is het gewoon een waarheid.

Inmiddels ben ik 31 en eindelijk zo ver dat ik geloof dat ik wel meer verdien. 1,5 jaar geleden had ik een relatie van ongeveer een half jaar. Hij sloeg me letterlijk en figuurlijk het huis door en ik slikte. Ineens gingen alle knoppen om en vond ik dat ik meer verdiende. Was ik bij hem om bij iemand te zijn? Nee. Was ik bij ex om bij iemand te zijn? Nee.

Ik wist gewoon niet beter.



Dus bij deze, je stelling klopt niet ;-)




Tja ...dat is ook wat!!!



Nog een keer dan:

:hug:
fille schreef op 23 december 2007 @ 21:23:

Als je bij elke scharrel of (slechte) relatie ervan overtuigd bent dat dit 'de ware' is, dan kan je a) niet alleen zijn en b) hou je jezelf gewoon voor de gek. Je hersens kunnen ook rare trucjes uithalen wat dat betreft. Je pretendeert dus dat er sprake is van liefde verliefdheid. En als diegene je geweldig vindt, en jij hebt jezelf wijsgemaakt dat je ook verliefd bent (maar eigenlijk ben je verliefd op de verliefdheid van de ander) dan hou je niet alleen jezelf, maar ook de ander voor de gek.
En als dat dan zo is, wat is daar dan erg aan? Als je je hele leven leeft met iets dat alleen een truukje is van je hersenen, dan merk je dat toch niet? En je partner toch ook niet? Dus wat boeit het dan? In welk opzicht verschilt dat dan met 'ware' liefde? Wat maakt 'ware' liefde dan zo 'waar'? Want eerlijk gezegd is alle liefde een truukje van je hersenen. Dus om aan de ene soort nou meer status toe te kennen dan aan de andere vind ik een beetje raar.
Alle reacties Link kopieren
Ik kende ook een stel, dat een verstandshuwelijk had. Ze waren ook en misschien wel vooral om de financien bij elkaar. Hij had een eigen zaak, waar zij ook in werkte, en zij had een rijke familie.

Maar er was geen fysieke klik, volgens haar.



Recent zijn ze gescheiden; zij heeft inmiddels haar ware liefde gevonden.
Hier nog iemand die het op zichzelf prima naar haar zin heeft en daar voorlopig ook geen verandering in wil aanbrengen. Idd, hooguit wil gaan latten en zelfs daar staat mijn hoofd niet naar.



Ik hou mijn BBB zones (bed, badkamer en bank) graag voor mezelf, moet er niet aan denken iemand bijna 24/7 om me heen te hebben, daarvoor ben ik inmiddels veel te veel gesettled geraakt om dat te willen delen.

Je moet het voor jezelf leuk maken want een ander doet het niet voor je.



Een relatie om een relatie zal geen aanvulling maar invulling zijn en dat is pas leeg.
Schimmelteentje, waarom geloof je me niet???!!!!! Heel vreemd vind ik dat! Waarom zouden mensen er niet anders over kunnen denken dan jij? Er is werkelijk geen letter gelogen van wat ik hier heb geschreven.
Alle reacties Link kopieren
IvyRosa schreef op 23 december 2007 @ 21:32:

[...]





Een verstandshuwelijk komt uit de periode dat een vrouw niet alleen mocht en kon leven. Ze had een man nodig voor haar levensonderhoud en je status verbeteren via huwelijk was belangrijk ivm de financiële middelen die daar bij hoorden. Inmiddels is dit allang niet meer noodzakelijk. Wat is dan het doel nog van zo'n verstandshuwelijk?
Alle reacties Link kopieren
IvyRosa schreef op 23 december 2007 @ 21:32:

[...]





Een verstandshuwelijk komt uit de periode dat een vrouw niet alleen mocht en kon leven. Ze had een man nodig voor haar levensonderhoud en je status verbeteren via huwelijk was belangrijk ivm de financiële middelen die daar bij hoorden. Inmiddels is dit allang niet meer noodzakelijk. Wat is dan het doel nog van zo'n verstandshuwelijk?
Precies!
Schoonzus gezocht !!!!! Signalement: leuke meid, kinderwens mag.



Mijn zwager is na een relatie van bijna 10 jaar verneukt door zijn verloofde, die is er met haar internetliefde vandoor en meteen gaan hokken. Dochter van een jaar of acht mag nu af en toe nog naar papa. Mijn zwager is panisch om "over te blijven" en kan niet koken........... (dus je bent gewaarschuwd). :)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven