Kinderen
alle pijlers
Curretage ZONDER verdoving, is dat normaal?
woensdag 12 september 2007 00:39
Hallo,
Ik heb een vraag die me erg bezig houdt.
Afgelopen maandag ben ik gecurreteerd na een miskraam van 5wk. Dit gebeurde in het buitenland, maar wel in een vooraanstaande privekliniek. Doordat het in het buitenland is gebeurd, kun je het misschien niet helemaal vergelijken met de Nederlandse situatie, maar ik hoor toch graag jullie ervaringen.
Curretage ZONDER verdoving, en binnen een uurtje weer buiten 'gezet worden'. Is dat normaal?
Mij lijkt het niet, ik heb ontzettend veel pijn geleden en was te verbouwereerd en ontzet van de pijn om stampij te maken. Na afloop ging ik steeds meer denken: curretage zonder verdoving, is dat normaal? Op internet heb ik nergens kunnen vinden dat het zo gebeurd, altijd met plaatselijke of zelfs volledige verdoving met opname in het ziekenhuis (of kliniek).
Hoe meer ik erover nadenk, hoe kwader ik word. Ik weet het antwoord ergens al, maar ik wil toch graag jullie ervaringen/meningen horen voor mijn eigen gemoedsrust.
Bedankt.
Ik heb een vraag die me erg bezig houdt.
Afgelopen maandag ben ik gecurreteerd na een miskraam van 5wk. Dit gebeurde in het buitenland, maar wel in een vooraanstaande privekliniek. Doordat het in het buitenland is gebeurd, kun je het misschien niet helemaal vergelijken met de Nederlandse situatie, maar ik hoor toch graag jullie ervaringen.
Curretage ZONDER verdoving, en binnen een uurtje weer buiten 'gezet worden'. Is dat normaal?
Mij lijkt het niet, ik heb ontzettend veel pijn geleden en was te verbouwereerd en ontzet van de pijn om stampij te maken. Na afloop ging ik steeds meer denken: curretage zonder verdoving, is dat normaal? Op internet heb ik nergens kunnen vinden dat het zo gebeurd, altijd met plaatselijke of zelfs volledige verdoving met opname in het ziekenhuis (of kliniek).
Hoe meer ik erover nadenk, hoe kwader ik word. Ik weet het antwoord ergens al, maar ik wil toch graag jullie ervaringen/meningen horen voor mijn eigen gemoedsrust.
Bedankt.
zondag 23 september 2007 16:40
Hallo,
Hierbij wil ik nog even vertellen wat er de afgelopen week gebeurd is, en nogmaals bedankt voor al jullie reacties.
Na de tweede bloedtest bij gyn2 bleek dat het HCG was toegenomen, en na een echo bleek dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (BBZ) heb. Daarmee bleek ook gelijk dat die helse curettage die ik ben ondergaan totaal overbodig was, en enkel is uitgevoerd voor het geld (''Gelijk afrekenen aub'') door gyn1.
Gyn2 meldde dus dat ik voor die BBZ geopereerd diende te worden, ik kon diezelfde dag al terecht voor de operatie van ¤1200 (''Gelijk afrekenen aub''). Ik was door het nieuws van operatie best overstuur en wilde eerst even naar huis om bij te komen en te praten. Een collega van mijn man belde en heeft ons na deze laatste ontwikkelingen een ander ziekenhuis aanbevolen waar hij goede ervaringen mee had. Mijn man is gelijk langsgegaan om te informeren, en daar bleek ten eerste een vrouwelijke gynaecoloog te zijn -wat ik graag wilde- en deze BBZ-operatie bleek daar slechts ¤175 te kosten! Zelfde operatie. Bij kennismaking met de vrouwelijke gyn3 had ik gelijk een erg goed, vertrouwd gevoel, en dat was al een enorm pak van mijn hart.
Zij legde uit dat er nog een alternatief was voor operatie, namelijk een injectie dat het vruchtje zou oplossen. Dit is het veiligste voor mijn eileider die hierdoor onbeschadigd blijft. Toen kon ik eindelijk weer lachen, want er was eindelijk een goede diagnose gesteld, én een goede oplossing aangedragen!
Die injectie heb ik diezelfde dag gehad, en dinsdag moet ik terug voor controle van mijn bloed. Als het HCG dan iets gedaald is, geeft dat goede hoop dat alles binnen ongeveer een maand weer 'normaal' is, dwz HCG op 0 en dan is mijn lichaam weer klaar om mijn natuurlijke cyclus op gang te laten komen. Als het HCG nog niet gedaald is, krijg ik een tweede dosis van die injectie en dan moet het alsnog goedkomen.
Ik ben zo blij en opgelucht! Na 2 dagen behoorlijke krampen te hebben gehad door de injectie -ik mocht gelukkig thuis zijn en hoefde niet opgenomen te worden- voel ik me nu al veel beter en heb bijna geen klachten meer. Ik heb er weer vertrouwen in, en ben ook gelijk gerust gesteld dat ik nu bij een volgende zwangerschap een vrouwelijke gynaecoloog heb die ik vertrouw. Want dat is toch wel het allerbelangrijkste!
Nogmaals bedankt voor jullie medeleven.
Let
Hierbij wil ik nog even vertellen wat er de afgelopen week gebeurd is, en nogmaals bedankt voor al jullie reacties.
Na de tweede bloedtest bij gyn2 bleek dat het HCG was toegenomen, en na een echo bleek dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (BBZ) heb. Daarmee bleek ook gelijk dat die helse curettage die ik ben ondergaan totaal overbodig was, en enkel is uitgevoerd voor het geld (''Gelijk afrekenen aub'') door gyn1.
Gyn2 meldde dus dat ik voor die BBZ geopereerd diende te worden, ik kon diezelfde dag al terecht voor de operatie van ¤1200 (''Gelijk afrekenen aub''). Ik was door het nieuws van operatie best overstuur en wilde eerst even naar huis om bij te komen en te praten. Een collega van mijn man belde en heeft ons na deze laatste ontwikkelingen een ander ziekenhuis aanbevolen waar hij goede ervaringen mee had. Mijn man is gelijk langsgegaan om te informeren, en daar bleek ten eerste een vrouwelijke gynaecoloog te zijn -wat ik graag wilde- en deze BBZ-operatie bleek daar slechts ¤175 te kosten! Zelfde operatie. Bij kennismaking met de vrouwelijke gyn3 had ik gelijk een erg goed, vertrouwd gevoel, en dat was al een enorm pak van mijn hart.
Zij legde uit dat er nog een alternatief was voor operatie, namelijk een injectie dat het vruchtje zou oplossen. Dit is het veiligste voor mijn eileider die hierdoor onbeschadigd blijft. Toen kon ik eindelijk weer lachen, want er was eindelijk een goede diagnose gesteld, én een goede oplossing aangedragen!
Die injectie heb ik diezelfde dag gehad, en dinsdag moet ik terug voor controle van mijn bloed. Als het HCG dan iets gedaald is, geeft dat goede hoop dat alles binnen ongeveer een maand weer 'normaal' is, dwz HCG op 0 en dan is mijn lichaam weer klaar om mijn natuurlijke cyclus op gang te laten komen. Als het HCG nog niet gedaald is, krijg ik een tweede dosis van die injectie en dan moet het alsnog goedkomen.
Ik ben zo blij en opgelucht! Na 2 dagen behoorlijke krampen te hebben gehad door de injectie -ik mocht gelukkig thuis zijn en hoefde niet opgenomen te worden- voel ik me nu al veel beter en heb bijna geen klachten meer. Ik heb er weer vertrouwen in, en ben ook gelijk gerust gesteld dat ik nu bij een volgende zwangerschap een vrouwelijke gynaecoloog heb die ik vertrouw. Want dat is toch wel het allerbelangrijkste!
Nogmaals bedankt voor jullie medeleven.
Let
zondag 23 september 2007 20:07
Wat verschrikkelijk meid! Ik leef met je mee. Dit moet wel een erg dubieus gevoel geven dat je aan je lot wordt overgelaten. Een buitenbaarmoderlijke zwangerschap kan levensgevaarlijk zijn en dat daar dus zo laconiek mee wordt omgesprongen.
Niet voor het een of ander, maar kun je niet nog eens navraag doen (al dan niet telefonisch of via mail) bij Nederlandse artsen? Want aangezien het kennelijk maar willekeur is wat je aantreft in het ziekenhuis, zou dat dusdanig mijn vertrouwen aantasten.
Ik heb weinig tot geen verstand van buitenbaarmoderelijke zwangerschappen. Maar ik heb onlangs bij een ander topic gelezen dat bij een soortement mola zwangerschap er een kleine chemokuur tegenaan werd gegooid om de zwangerschapscellen te doen afbreken. Weet jij wat dat is geweest wat je aan vloeistof ingespoten hebt gekregen? Voor hetzelfde geldt heb je een soortgelijk iets gekregen of anders een anders soort vorm van vergif. Waarbij er voor een zwangerschap op korte termijn ook weer risicos aan verbonden kunnen zijn.
Meid, ik hoop dat je je heel goed laat informeren en het naadje van de kous wil weten. Want tis wel jóuw lijf waar in gepookt wordt! Sterkte met de hele nasleep van dit alles!
Niet voor het een of ander, maar kun je niet nog eens navraag doen (al dan niet telefonisch of via mail) bij Nederlandse artsen? Want aangezien het kennelijk maar willekeur is wat je aantreft in het ziekenhuis, zou dat dusdanig mijn vertrouwen aantasten.
Ik heb weinig tot geen verstand van buitenbaarmoderelijke zwangerschappen. Maar ik heb onlangs bij een ander topic gelezen dat bij een soortement mola zwangerschap er een kleine chemokuur tegenaan werd gegooid om de zwangerschapscellen te doen afbreken. Weet jij wat dat is geweest wat je aan vloeistof ingespoten hebt gekregen? Voor hetzelfde geldt heb je een soortgelijk iets gekregen of anders een anders soort vorm van vergif. Waarbij er voor een zwangerschap op korte termijn ook weer risicos aan verbonden kunnen zijn.
Meid, ik hoop dat je je heel goed laat informeren en het naadje van de kous wil weten. Want tis wel jóuw lijf waar in gepookt wordt! Sterkte met de hele nasleep van dit alles!
woensdag 26 september 2007 14:03
Hallo,
Ik wilde de mensen die hier zo lief hebben meegeleefd laten weten dat het weer de goede kant op gaat.
Na de injectie met een medicijn dat -inderdaad Intiem- ook voor kankergezwellen wordt gebruikt, is mijn HCG hormoon sinds afgelopen zaterdag (1900) gedaald tot 1000 (3 dagen daarna op dinsdag). Dus dat gaat de goede kant op.
Lichamelijk voel ik me best goed, ben alleen ontzettend moe, ik slaap bijna hele dagen en volle nachten. Ik hoop dat deze moeheid minder wordt naarmate het HCG afneemt.
Ik heb inmiddels van veel mensen te horen gekregen dat curettage zonder verdoving uiterst ongepast is en iedereen reageerde geschokt. Daaronder waren ook verschillende mensen die in de zorg werken. Ook op internet en het zwanger-worden-groepje waar ik schrijf heb ik veel steun gehad.
Nu leef ik toe naar het moment dat mijn lijf weer 'normaal' wordt, zonder hormonen. Voordat we weer opnieuw gaan proberen zwanger te worden zullen we er wel eventjes wat tijd overheen laten gaan..
Bedankt voor jullie medeleven!
Let
Ik wilde de mensen die hier zo lief hebben meegeleefd laten weten dat het weer de goede kant op gaat.
Na de injectie met een medicijn dat -inderdaad Intiem- ook voor kankergezwellen wordt gebruikt, is mijn HCG hormoon sinds afgelopen zaterdag (1900) gedaald tot 1000 (3 dagen daarna op dinsdag). Dus dat gaat de goede kant op.
Lichamelijk voel ik me best goed, ben alleen ontzettend moe, ik slaap bijna hele dagen en volle nachten. Ik hoop dat deze moeheid minder wordt naarmate het HCG afneemt.
Ik heb inmiddels van veel mensen te horen gekregen dat curettage zonder verdoving uiterst ongepast is en iedereen reageerde geschokt. Daaronder waren ook verschillende mensen die in de zorg werken. Ook op internet en het zwanger-worden-groepje waar ik schrijf heb ik veel steun gehad.
Nu leef ik toe naar het moment dat mijn lijf weer 'normaal' wordt, zonder hormonen. Voordat we weer opnieuw gaan proberen zwanger te worden zullen we er wel eventjes wat tijd overheen laten gaan..
Bedankt voor jullie medeleven!
Let
vrijdag 28 september 2007 20:20
hoi letje,
hoe gaat het?
ik had je een paar x gemaild maar ik weet niet of je de zelfde email nog hebt als een paar maanden terug?
want het had me namelijk leuk geleken om je te ontmoeten toen ik in juli naar alanya ging
naja hoe dan ook, het lijkt me leuk om nog contact met je te hebben via de mail, als het goed is heb ik je mijn email gestuurd via viva?
nou, ik hoor het van je, ben benieuwd
Groetjes Rianne
hoe gaat het?
ik had je een paar x gemaild maar ik weet niet of je de zelfde email nog hebt als een paar maanden terug?
want het had me namelijk leuk geleken om je te ontmoeten toen ik in juli naar alanya ging
naja hoe dan ook, het lijkt me leuk om nog contact met je te hebben via de mail, als het goed is heb ik je mijn email gestuurd via viva?
nou, ik hoor het van je, ben benieuwd
Groetjes Rianne
vrijdag 28 september 2007 21:28
Hoi Let,
Wat een toestand allemaal, nu ook nog een bbz. Gelukkig heb je een gyn. gevonden die je wel serieus neemt. De behandeling met de injectie doen ze volgens mij ook in Nederland. Als het vruchtje tenminste niet te groot is. Bovendien curreteren ze volgens mij meestal ook.(Wel onder narcose)
Heb je nu ook kans op nog een bbz.? Een vriendin van mij had dit namelijk wel na haar bbz. Ze mocht ook niet bij een verloskundige lopen, maar moest bij een volgende zwangerschap gelijk naar de gyn. en ook niet pas na een aantal weken, maar vrij snel. Ze kreeg dan extra echo's om te kijken of het vruchtje die keer wel in de baarmoeder zat.
Ik hoop dat je snel zal herstellen.
Groetjes
Wat een toestand allemaal, nu ook nog een bbz. Gelukkig heb je een gyn. gevonden die je wel serieus neemt. De behandeling met de injectie doen ze volgens mij ook in Nederland. Als het vruchtje tenminste niet te groot is. Bovendien curreteren ze volgens mij meestal ook.(Wel onder narcose)
Heb je nu ook kans op nog een bbz.? Een vriendin van mij had dit namelijk wel na haar bbz. Ze mocht ook niet bij een verloskundige lopen, maar moest bij een volgende zwangerschap gelijk naar de gyn. en ook niet pas na een aantal weken, maar vrij snel. Ze kreeg dan extra echo's om te kijken of het vruchtje die keer wel in de baarmoeder zat.
Ik hoop dat je snel zal herstellen.
Groetjes
anoniem_15025 wijzigde dit bericht op 28-09-2007 21:32
Reden: Laatste opmerking was niet van toepassing.
Reden: Laatste opmerking was niet van toepassing.
% gewijzigd
zaterdag 15 januari 2011 08:52
hallo,
ik ben een meisje van 24 en heb 2 dagen geleden een abortus laten doen. ik wou het kind houden maar mijn vriend en zijn moeder hebben mij gedwongen om het weg te laten doen. de abortus is zonder verdoving gedaan en heb enorm veel pijn geleden en nu nog altijd. ik verlies ook nog bloed. volgens mijn vriend is die pijn snel weg maar dat betwijfel ik. ik weet nie waarom ik geen verdoving heb gekregen, het enige dat ik weet is dat ik 14 dagen ver was. is dat de reden waarom ze geen verdoving hebben gebruikt? ik ben ook een paar seconden buiten westen geweest omdat de pijn nie te verdragen was. ik heb gebruld van de pijn en mijn vriend toont ook geen medelijden met me. tis mijn eigen gout volgens hem terwijl ik het wou en hij nie. moet ik op controle gaan bij een andere gyn om zeker te zijn dat er geen beschadeging is?
wie kan mij aub helpen.
xxx
ik ben een meisje van 24 en heb 2 dagen geleden een abortus laten doen. ik wou het kind houden maar mijn vriend en zijn moeder hebben mij gedwongen om het weg te laten doen. de abortus is zonder verdoving gedaan en heb enorm veel pijn geleden en nu nog altijd. ik verlies ook nog bloed. volgens mijn vriend is die pijn snel weg maar dat betwijfel ik. ik weet nie waarom ik geen verdoving heb gekregen, het enige dat ik weet is dat ik 14 dagen ver was. is dat de reden waarom ze geen verdoving hebben gebruikt? ik ben ook een paar seconden buiten westen geweest omdat de pijn nie te verdragen was. ik heb gebruld van de pijn en mijn vriend toont ook geen medelijden met me. tis mijn eigen gout volgens hem terwijl ik het wou en hij nie. moet ik op controle gaan bij een andere gyn om zeker te zijn dat er geen beschadeging is?
wie kan mij aub helpen.
xxx
zaterdag 15 januari 2011 11:53
zaterdag 15 januari 2011 22:28
de dokter had geen medelijden, moest maar effe op mijn tanden bijten en het zou zo voorbij zijn maar het duurde zolang dak het nie kon uithouden. heb zo hard gebruld dat ze mij tot buiten hebben gehoord en dan ben ik een paar sec buiten westen geweest. ik had zoveel pijn dak amper op mijn benen kon staan. en veel medeleven van mijn vriend had ik ook al nie. stond er helemaal alleen voor. mijn lichaam voelt verkeerd aan, er klopt precies iets niet. ik mocht ook direct werken. maar doorda te doen heb ik een lichte bloeding gekregen en zware krampen. mijn werk heeft mij naar huis gestuurd en maandag ga ik naar de dokter want die pijn is niet normaal.
zaterdag 15 januari 2011 22:33
quote:mousty schreef op 15 januari 2011 @ 08:52:
hallo,
ik ben een meisje van 24 en heb 2 dagen geleden een abortus laten doen. ik wou het kind houden maar mijn vriend en zijn moeder hebben mij gedwongen om het weg te laten doen. de abortus is zonder verdoving gedaan en heb enorm veel pijn geleden en nu nog altijd. ik verlies ook nog bloed. volgens mijn vriend is die pijn snel weg maar dat betwijfel ik. ik weet nie waarom ik geen verdoving heb gekregen, het enige dat ik weet is dat ik 14 dagen ver was. is dat de reden waarom ze geen verdoving hebben gebruikt? ik ben ook een paar seconden buiten westen geweest omdat de pijn nie te verdragen was. ik heb gebruld van de pijn en mijn vriend toont ook geen medelijden met me. tis mijn eigen gout volgens hem terwijl ik het wou en hij nie. moet ik op controle gaan bij een andere gyn om zeker te zijn dat er geen beschadeging is?
wie kan mij aub helpen.
xxx
hallo,
ik ben een meisje van 24 en heb 2 dagen geleden een abortus laten doen. ik wou het kind houden maar mijn vriend en zijn moeder hebben mij gedwongen om het weg te laten doen. de abortus is zonder verdoving gedaan en heb enorm veel pijn geleden en nu nog altijd. ik verlies ook nog bloed. volgens mijn vriend is die pijn snel weg maar dat betwijfel ik. ik weet nie waarom ik geen verdoving heb gekregen, het enige dat ik weet is dat ik 14 dagen ver was. is dat de reden waarom ze geen verdoving hebben gebruikt? ik ben ook een paar seconden buiten westen geweest omdat de pijn nie te verdragen was. ik heb gebruld van de pijn en mijn vriend toont ook geen medelijden met me. tis mijn eigen gout volgens hem terwijl ik het wou en hij nie. moet ik op controle gaan bij een andere gyn om zeker te zijn dat er geen beschadeging is?
wie kan mij aub helpen.
xxx
woensdag 26 januari 2011 22:08
Hallo Mousty,
Ik zag toevallig dat er op mijn oude topic onlangs gereageerd was. Wat een afschuwelijke ervaring heb jij gehad, en gedwongen nog wel! De pijn die je omschrijft herken ik helemaal, bij mij is het toentertijd ook zo gegaan, vreselijk. Bij welke kliniek/ziekenhuis heb je dit laten doen? Het klinkt mij echt on-Nederlands in de oren, een arts die zo te werk gaat. Hoe gaat het nu met je? Ben je nog samen met je 'vriend'? Ik wens je veel sterkte bij het verwerken van deze vreselijke ervaring.
Voor degenen die het interesseert: als TO heb ik dus 3,5 jaar geleden die nare curettage ondergaan bij mijn eerste bbz, maar uiteindelijk ben ik nu bijna moeder van mijn tweede dochter! Het is dus allemaal goedgekomen! Heb tussen nr.1 en nr.2 nog wel wéér een bbz gehad, maar nogmaals: uiteindelijk is het allemaal goedgekomen. Hoop dat anderen hier toch hoop uit kunnen halen.
Ik zag toevallig dat er op mijn oude topic onlangs gereageerd was. Wat een afschuwelijke ervaring heb jij gehad, en gedwongen nog wel! De pijn die je omschrijft herken ik helemaal, bij mij is het toentertijd ook zo gegaan, vreselijk. Bij welke kliniek/ziekenhuis heb je dit laten doen? Het klinkt mij echt on-Nederlands in de oren, een arts die zo te werk gaat. Hoe gaat het nu met je? Ben je nog samen met je 'vriend'? Ik wens je veel sterkte bij het verwerken van deze vreselijke ervaring.
Voor degenen die het interesseert: als TO heb ik dus 3,5 jaar geleden die nare curettage ondergaan bij mijn eerste bbz, maar uiteindelijk ben ik nu bijna moeder van mijn tweede dochter! Het is dus allemaal goedgekomen! Heb tussen nr.1 en nr.2 nog wel wéér een bbz gehad, maar nogmaals: uiteindelijk is het allemaal goedgekomen. Hoop dat anderen hier toch hoop uit kunnen halen.
