Actueel
alle pijlers
handtekeningenactie wetswijziging partneralimentatie
maandag 21 januari 2008 om 14:24
dinsdag 22 januari 2008 om 14:22
dinsdag 22 januari 2008 om 14:23
Ik heb bij mijn huwelijk ook nooit een folder of mondelinge toelichting ontvangen over de rechten en plichten van het huwelijk.
@Yasmijn
Ik denk dat de gang naar de bijstand voorkomen kan worden als de eventueel niet-werkende partner voldoende in de gelegenheid wordt gesteld (qua tijd) om werk te vinden. Een partneralimentatie van maximaal 2 of 3 jaar zou daar meer dan toereikend voor moeten zijn, denk ik zo. Dat de bijstand op de ex-partner verhaald wordt gedurende die 2 of 3 jaar, vind ik redelijk.
Het voordeel van die constructie vind ik ook dat de ex in nkwestie direct een sollicitatieplicht krijgt. Op die manier wordt voorkomen dat een ex-partner werk kan weigeren, puur en alleen om de betalende ex-partner te jennen. Natuurlijk zijn er zat gescheiden paren die wel goede afspraken kunnen maken, zoals bij jullie, maar helaas komt dit soort - in mijn ogen - misbruik van de alimentatieplicht ook vaak genoeg voor. Er zijn ook op dit forum al wat voorbeelden aangedragen van gedrag dat eigenlijk echt niet door de beugel kan, zoals het gaan reizen op kosten van de ex. En dat vind ik dan ook weer niet fair.
@Yasmijn
Ik denk dat de gang naar de bijstand voorkomen kan worden als de eventueel niet-werkende partner voldoende in de gelegenheid wordt gesteld (qua tijd) om werk te vinden. Een partneralimentatie van maximaal 2 of 3 jaar zou daar meer dan toereikend voor moeten zijn, denk ik zo. Dat de bijstand op de ex-partner verhaald wordt gedurende die 2 of 3 jaar, vind ik redelijk.
Het voordeel van die constructie vind ik ook dat de ex in nkwestie direct een sollicitatieplicht krijgt. Op die manier wordt voorkomen dat een ex-partner werk kan weigeren, puur en alleen om de betalende ex-partner te jennen. Natuurlijk zijn er zat gescheiden paren die wel goede afspraken kunnen maken, zoals bij jullie, maar helaas komt dit soort - in mijn ogen - misbruik van de alimentatieplicht ook vaak genoeg voor. Er zijn ook op dit forum al wat voorbeelden aangedragen van gedrag dat eigenlijk echt niet door de beugel kan, zoals het gaan reizen op kosten van de ex. En dat vind ik dan ook weer niet fair.
dinsdag 22 januari 2008 om 14:34
Mijn zus is nu bijna 9 jaar getrouwd, maar niet in Amsterdam.
overigens komen de verhalen van alimentatie misbruikende exen vaak van de nieuwe vriendin, en die neem ik liever met een korreltje zout. aan reizen op ksten van de ex is idd niet fair, maar zoudat nu echt zo vaak voorkomen dat de wet daarvoor aangepast moet?ik denk dat in de meeste gevallen de partneralimentatie vooral die kosten compenseert die bespaard zijn doordat vrouwlief al die jaren onbetaald huishoudster en kinderoppas geweest is.
Als nu de meestverdiendende partner zijn ex de gangbare uurtarieven betaalt vor elk uur dat zij thuis was terwijl hij werkte, zou dat niet een veel hoger bedrag opleveren dan de gemiddelde alimentatie?
overigens komen de verhalen van alimentatie misbruikende exen vaak van de nieuwe vriendin, en die neem ik liever met een korreltje zout. aan reizen op ksten van de ex is idd niet fair, maar zoudat nu echt zo vaak voorkomen dat de wet daarvoor aangepast moet?ik denk dat in de meeste gevallen de partneralimentatie vooral die kosten compenseert die bespaard zijn doordat vrouwlief al die jaren onbetaald huishoudster en kinderoppas geweest is.
Als nu de meestverdiendende partner zijn ex de gangbare uurtarieven betaalt vor elk uur dat zij thuis was terwijl hij werkte, zou dat niet een veel hoger bedrag opleveren dan de gemiddelde alimentatie?
dinsdag 22 januari 2008 om 14:34
Eensch.
Maar geef zo'n vrouw (man kan ook) wel even de tijd.
Ik ben trouwens ook op kosten van ex weggeweest. Dwz, van de alimentatie.
Ik nam onbetaald verlof en ben een hele tijd weggeweest in Kenia.
Ex deed daar niet moeilijk over, want ik mag natuurlijk zelf beslissen hoe ik het geld uitgeef.
Hij steunt me in alles wat ik doe, nog steeds.
Ik weet wel dat dit voor de meeste mensen een utopie is.
Hoewel ik het bij mijn ouders ook zie, die gaan ook goed met elkaar om, incl de nieuwe partners.
Maar geef zo'n vrouw (man kan ook) wel even de tijd.
Ik ben trouwens ook op kosten van ex weggeweest. Dwz, van de alimentatie.
Ik nam onbetaald verlof en ben een hele tijd weggeweest in Kenia.
Ex deed daar niet moeilijk over, want ik mag natuurlijk zelf beslissen hoe ik het geld uitgeef.
Hij steunt me in alles wat ik doe, nog steeds.
Ik weet wel dat dit voor de meeste mensen een utopie is.
Hoewel ik het bij mijn ouders ook zie, die gaan ook goed met elkaar om, incl de nieuwe partners.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
dinsdag 22 januari 2008 om 14:38
Kreng en Tilalia, volgens mij is er een misverstand.
Ik ben helemaal niet tegen elke vorm van expartneralimentatie in welke situatie dan ook.
Ik ben wel tegen het misbruik dat tegenwoordig van die wet gemaakt kan worden, omdat die wet volgens mij te algemeen gesteld is.
Er wordt niet gekeken of de ex-vrouw misschien zelf meer kan werken.
Een concreet voorbeeld dat ik ken: een gescheiden vrouw (die er zelf voor koos om te scheiden, omdat ze heftig verliefd geworden was op een andere man) en die géén inwonende kinderen meer heeft, werkt parttime en vult haar inkomen aan met de alimentatie die ze van haar ex krijgt. Ze zou heel goed wat meer kunnen werken maar kiest ervoor om twee dagen te werken en de rest van haar ex te krijgen. Dat vind ik krom. (Bovendien woont ze in de praktijk ook samen, maar niet officieel.)
Daarom ben ik voor 'aanpassing' en modernisering (niet 'afschaffing') van de wet, bijvoorbeeld door sollicatieplicht in sommige gevallen (ook als er geen uitkering ontvangen wordt.) Ik hoop dat ik mijn standpunt nu duidelijker gemaakt heb.
Ik ben helemaal niet tegen elke vorm van expartneralimentatie in welke situatie dan ook.
Ik ben wel tegen het misbruik dat tegenwoordig van die wet gemaakt kan worden, omdat die wet volgens mij te algemeen gesteld is.
Er wordt niet gekeken of de ex-vrouw misschien zelf meer kan werken.
Een concreet voorbeeld dat ik ken: een gescheiden vrouw (die er zelf voor koos om te scheiden, omdat ze heftig verliefd geworden was op een andere man) en die géén inwonende kinderen meer heeft, werkt parttime en vult haar inkomen aan met de alimentatie die ze van haar ex krijgt. Ze zou heel goed wat meer kunnen werken maar kiest ervoor om twee dagen te werken en de rest van haar ex te krijgen. Dat vind ik krom. (Bovendien woont ze in de praktijk ook samen, maar niet officieel.)
Daarom ben ik voor 'aanpassing' en modernisering (niet 'afschaffing') van de wet, bijvoorbeeld door sollicatieplicht in sommige gevallen (ook als er geen uitkering ontvangen wordt.) Ik hoop dat ik mijn standpunt nu duidelijker gemaakt heb.
dinsdag 22 januari 2008 om 14:40
En dan even vanuit mijn eigen situatie benaderd. Ik heb mijn hele leven keihard gewerkt om een goed salaris te verdienen. Hiermee ben ik in mijn huwelijk de meest verdienende partner geworden. Mijn echtgenoot werkt ook, maar is niet echt ambitieus en heeft om die reden een minder stressvolle baan met een aanzienlijk lager salaris. Wij hebben geen kinderen en de wekelijkse hulp, de extra luxe vakanties, de duurderdere auto, het riantere huis, enz. worden vooral van mijn salaris betaald. Stel dat wij nu uit elkaar gaan, bijvoorbeeld omdat hij verliefd wordt op een ander, dan moet ik hem dus - volgens de huidige wetgeving - nog 16 jaar een riante toelage betalen. Ik vind dat niet fair...
Wij zijn nu samen en dus genieten wij ook samen van onze gezamenlijke inkomsten. Maar ik zie echt niet in waarom hij na het beeindigen van ons huwelijk nog steeds van mijn riante salaris mee zou moeten kunnen genieten.
dinsdag 22 januari 2008 om 14:43
dinsdag 22 januari 2008 om 14:48
Ik ben het eens met Kreng, het zijn veelal diegenen die klagen over de pa, waarvan de exen van de nieuwe partner het ontvangen.
Het kan mij geen biet schelen dat de ex van mijn partner alimentatie ontvangt en hoe zij dat besteedt. Zo is het nou eenmaal gelopen en zo is het bij wet geschreven.
Er zijn wel wetten waar ik me drukker om maak. Dit is het risico van een juridische verbintenis aangaan, die 'huwelijk' heet.
Het kan mij geen biet schelen dat de ex van mijn partner alimentatie ontvangt en hoe zij dat besteedt. Zo is het nou eenmaal gelopen en zo is het bij wet geschreven.
Er zijn wel wetten waar ik me drukker om maak. Dit is het risico van een juridische verbintenis aangaan, die 'huwelijk' heet.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
dinsdag 22 januari 2008 om 14:49
Dat vind ik ook weer te bot gesteld.
Ik zal mijn eigen situatie als voorbeeld nemen. 11 jaar getrouwd, twee kinderen en vier jaar geleden heb ik mijn werk opgezegd, hebben we ons huis verkocht en zijn we, voor mijn Lief's werk in Belgie gaan wonen. Ik bouw geen pensieon op, omdat ik in het buitenland woon. Ik werk niet in Belgie, maar zorg voor de kinderen, het huishouden en het hele expatgebeuren. Lief timmert hard aan zijn carriere, en met effect.
Stel dat Lief mij niet leuk genoeg meer vindt en mij dumpt. (want ik vind hem nog steeds erg leuk, dus ik zal em niet dumpen)
Dan moet ik dus terug naar Nederland. Ik krijg weliswaar de helft van ons kapitaal, maar verder moet ik van scratch beginnen, want ik ben er immers vier jaar uitgeweest. Vanwege de kinderen kan ik niet meer op oude niveau werken, want niet fulltime. Dan zou hij dus gewoon vrolijk verder gaan met zijn carriere, en ik na twee jaar geacht worden ook weer op mijn oude niveau te zitten en dus geen partneralimentatie meer ontvangen? Ik dacht het niet.
Ter verduidelijking: ik zou, als we in NL gebleven zouden zijn, gewoon hebben gewerkt. Simpelweg omdat dat financieel nodig was. Dan had ik dus nog wel een baan gehad, weliswaar parttime, maar met meer carrierekansen dan nu.
Ik weet dat er mensen zijn die misbruik maken van partneralimenatie. Maar zoals de wet er nu is, vind ik em prima. Als je hebt geholpen je partner hogerop te laten komen in zijn werk, mag je daar de vruchten van plukken, is niet meer dan eerlijk. En helemaal als er kinderen in het spel zijn. De kinderen wel alimentatie krijgen en mama lekker laten barsten. Dat kan dus niet.
dinsdag 22 januari 2008 om 14:57
Inderdaad, 12 jaar, dank voor de correctie. (En ja, ik ben langer dan 6 jaar getrouwd).
Ik heb net even gegoogled en de hoogte van de alimentatie lijkt wel het best bewaarde geheim. Tal van calculators e.d. te vinden, maar alleen te verkrijgen na betaling! (Ik snap het wel, die echtscheidingsadvocaten doen natuurlijk gouden zaken en hebben liever niet dat wij dit eventueel zelfs al voor het huwelijk zouden kunnen berekenen!
)
dinsdag 22 januari 2008 om 15:21
@Steph
Je begrijpt mij denk ik niet helemaal goed, want zoveel verschillen wij helemaal niet van mening. Jij schrijft zelf dat je gestopt bent met werken om de carriere van je man voorrang te geven en dat dit een gezamenlijke en weloverwogen keuze binnen jullie huwelijk is geweest. In dat geval ben ik er helemaal niet op tegen dat er langer alimentatie wordt betaald. (Lees anders ook even mijn eerdere post, het was de allereerste reactie op dit topic).
Je begrijpt mij denk ik niet helemaal goed, want zoveel verschillen wij helemaal niet van mening. Jij schrijft zelf dat je gestopt bent met werken om de carriere van je man voorrang te geven en dat dit een gezamenlijke en weloverwogen keuze binnen jullie huwelijk is geweest. In dat geval ben ik er helemaal niet op tegen dat er langer alimentatie wordt betaald. (Lees anders ook even mijn eerdere post, het was de allereerste reactie op dit topic).
dinsdag 22 januari 2008 om 15:32
Volgens mij ontvang je een wezenuitkering net zolang je op school zit of aan het studeren bent. Daarbij opgemerkt dat tot 18 jaar deze wordt ontvangen door vader/moeder en vanaf 18 jaar door het kind zelf ontvangen wordt.
Zo was het in ieder geval bij mij
De wonderen zijn de wereld nog niet uit en ik geloof ik wonderen.
dinsdag 22 januari 2008 om 15:38
nog even off topic!
Oja en daarbij. Een wezenuitkering (in dit geval een halfwezen uitkering) houd wel degelijk rekening met de leeftijd!
Kijk maar eens op:
http://www.svb.nl/Images/7007NZ_0804_tcm47-30045.pdf
En heb het even nagezocht de uitkering is tot je 21e . Foutje van mijn kant want ik dacht hem te ontvangen te hebben zolang ik studeerde (heb HBH gedaan dus volgens mij was ik een jaar op 23 toen ik klaar was). Maar ik denk dat mijn wezenpensioen was via het bedrijfpensioen van mijn moeder.
Oja en daarbij. Een wezenuitkering (in dit geval een halfwezen uitkering) houd wel degelijk rekening met de leeftijd!
Kijk maar eens op:
http://www.svb.nl/Images/7007NZ_0804_tcm47-30045.pdf
En heb het even nagezocht de uitkering is tot je 21e . Foutje van mijn kant want ik dacht hem te ontvangen te hebben zolang ik studeerde (heb HBH gedaan dus volgens mij was ik een jaar op 23 toen ik klaar was). Maar ik denk dat mijn wezenpensioen was via het bedrijfpensioen van mijn moeder.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit en ik geloof ik wonderen.
dinsdag 22 januari 2008 om 15:38
Ik snap je redenering Tila en als er kinderen in het spel zijn vind ik het ook niet meer dan redelijk dat de ex partner meebetaalt maar betalen voor een ex partner terwijl er geen kinderen in het spel zijn en er gewoon door beiden gewerkt wordt vind ik echt flauwekul. Dat zal best de wet zijn en dat is ooit vanwege toen zwaarwegende redenen ingesteld maar die redenen zijn zolangzamerhand weleens achterhaald, dus dan is er geen enkele reden om die wet niet eens aan te passen.
