Psyche
alle pijlers
Filosofie
donderdag 24 januari 2008 om 16:56
Hey allemaal,
dit topic gaat niet zozeer over depressie of over persoonlijke problemen. Wel ben ik geinteresseerd in filosofie en ben er zeker van dat anderen dat ook zijn. Nu kom je in de geschiedenis enkel en alleen mannelijke filosofen tegen, wat ook wel logisch is vanwege de algemeen geldende emancipatie in die tijd.
Toch wil ik bij deze wat viva forummers proberen te prikkelen om zich bezig te houden met het denken over de wereld, mensen, waarheid, etc. Daarom begin ik even met een kort voorbeeld van een oude griekse filosoof 'Zeno'. Wat ik graag wil horen zijn geinteresseerde, twijfelende, bewonderende of kritische reacties over dit verhaal. Wat ik nu even liever buiten beschouwing laat is of het 'nut' heeft om over dit soort dingen na te denken, dat is een heel andere discussie, die zich misschien nog wel eens voor kan gaan doen als dit topic enig succes heeft.
Maar goed, Zeno aan het woord:
Zintuigen lichten ons verkeerd voor, de wereld om ons heen is niet de werkelijkheid. Dat is duidelijk aan te tonen met een enkel voorbeeld:
We organiseren een hardloopwedstrijd tussen Achilles, de snelste hardloper van de Grieken, en een schildpad. We geven de schildpad een voorsprong. De wedstrijd begint. Op het moment dat Achilles het punt bereikt waar de schildpad startte, is de schildpad al een stukje verder. Wanneer Achilles dat (tweede) punt bereikt, is de schildpad wéér een stukje, zij het een klein stukje, verder (!). Enzovoorts. De afstand tussen Achilles en de schildpad wordt dus wel steeds kleiner, maar wordt nooit nul. Conclusie: Achilles haalt de schildpad nooit in. Met onze eigen ogen zien we echter dat Achilles de schildpad wél inhaalt. Zie je wel: onze zintuigen bedriegen ons.
dit topic gaat niet zozeer over depressie of over persoonlijke problemen. Wel ben ik geinteresseerd in filosofie en ben er zeker van dat anderen dat ook zijn. Nu kom je in de geschiedenis enkel en alleen mannelijke filosofen tegen, wat ook wel logisch is vanwege de algemeen geldende emancipatie in die tijd.
Toch wil ik bij deze wat viva forummers proberen te prikkelen om zich bezig te houden met het denken over de wereld, mensen, waarheid, etc. Daarom begin ik even met een kort voorbeeld van een oude griekse filosoof 'Zeno'. Wat ik graag wil horen zijn geinteresseerde, twijfelende, bewonderende of kritische reacties over dit verhaal. Wat ik nu even liever buiten beschouwing laat is of het 'nut' heeft om over dit soort dingen na te denken, dat is een heel andere discussie, die zich misschien nog wel eens voor kan gaan doen als dit topic enig succes heeft.
Maar goed, Zeno aan het woord:
Zintuigen lichten ons verkeerd voor, de wereld om ons heen is niet de werkelijkheid. Dat is duidelijk aan te tonen met een enkel voorbeeld:
We organiseren een hardloopwedstrijd tussen Achilles, de snelste hardloper van de Grieken, en een schildpad. We geven de schildpad een voorsprong. De wedstrijd begint. Op het moment dat Achilles het punt bereikt waar de schildpad startte, is de schildpad al een stukje verder. Wanneer Achilles dat (tweede) punt bereikt, is de schildpad wéér een stukje, zij het een klein stukje, verder (!). Enzovoorts. De afstand tussen Achilles en de schildpad wordt dus wel steeds kleiner, maar wordt nooit nul. Conclusie: Achilles haalt de schildpad nooit in. Met onze eigen ogen zien we echter dat Achilles de schildpad wél inhaalt. Zie je wel: onze zintuigen bedriegen ons.
donderdag 24 januari 2008 om 17:10
Dit voorbeeld is misschien niet zo handig gekozen, nee.
Maar wat wel klopt is dat de wereld om ons heen niet de werkelijkheid is. Het is hoogstens de werkelijkheid zoals ieder individu dat persoonlijk waarneemt. En omdat we allemaal anders waarnemen, hebben/beleven we allen een andere werkelijkheid.
Maar wat wel klopt is dat de wereld om ons heen niet de werkelijkheid is. Het is hoogstens de werkelijkheid zoals ieder individu dat persoonlijk waarneemt. En omdat we allemaal anders waarnemen, hebben/beleven we allen een andere werkelijkheid.
Loretta is De Mol. Punt.
donderdag 24 januari 2008 om 17:12
Ik denk toch niet dat dit voorbeeld hiermee afgedaan is. Waar de wiskundigen vanuit gaan, die ongetwijfeld hebben bijgedragen aan het wikipedia artikel, is dat de wereld die wij zien de werkelijkheid is. We kunnen het ook van de andere kant bekijken en juist zeggen dat er méér is.
De hele bedoeling was ook om juist een keer het leven van een minder exacte kans te bekijken. Wis- en natuurkundige formules bewijzen uiteraard het ongelijk van dit verhaaltje. Maar die twee wetenschappen gaan wel uit van onze zintuigen en waarnemingen.
Dat doet filosofie zeker niet in alle gevallen.
De hele bedoeling was ook om juist een keer het leven van een minder exacte kans te bekijken. Wis- en natuurkundige formules bewijzen uiteraard het ongelijk van dit verhaaltje. Maar die twee wetenschappen gaan wel uit van onze zintuigen en waarnemingen.
Dat doet filosofie zeker niet in alle gevallen.
donderdag 24 januari 2008 om 17:15
donderdag 24 januari 2008 om 17:22
Juist niet over óf het verhaal klopt of niet, want dat is duidelijk. Maar meer over wat de visie van mensen over dit (of dit type) onderwerp zijn. Wat vind jij bijvoorbeeld over het feit dat Zeno zo over dingen dacht? Verder is het toch niet allemaal onzin wat hij vertelt en zou ik dus ook graag weten of je het bijvoorbeeld met hem eens bent. Geloof jij in iets méér dan wat wij waarnemen met onze zintuigen? Dat hoeft niet per se iets met natuurkunde te zijn, wat te denken over bijvoorbeeld relaties met andere mensen? Dat zit misschien ook wel hoger dan het idee wat veel mensen erover hebben (je houdt van elkaar en meer is er niet, toch?)
Verder is dit niet bedoeld om een echt antwoord te krijgen, maar als een stimulans om over dit soort onderwerpen na te denken.
Verder is dit niet bedoeld om een echt antwoord te krijgen, maar als een stimulans om over dit soort onderwerpen na te denken.
donderdag 24 januari 2008 om 17:26
Je stelt heel veel onderwerpen aan de orde nu, van de waarneming van Zeno tot de waarneming van menselijke relaties, en alles wat er verder nog zou kunnen zijn. Wil je je specifiek op een van deze aspecten richten, of mag ik kiezen? (of andere lezers, natuurlijk, wil niet iemand de kaas van het brood eten )
donderdag 24 januari 2008 om 17:29
donderdag 24 januari 2008 om 17:38
Ik weet wel iets, maar misschien vind je dat niet zo leuk. Ik bedoel het overigens wel serieus, mocht je je dat afvragen. Het valt me namelijk op dat levensbeschouwelijke onderwerpen heel populair zijn bij mensen tussen de 14 en de 20. Ik werk veel op middelbare scholen en ik merk dat dat echt bij veel leerlingen speelt, ongeacht leerniveau. Nu weet ik niet veel van de geestelijke ontwikkeling van de mens, dus ik weet niet of er iets over bekend is ergens, maar misschien leuk om over na te denken.
Toen ik zelf zo oud was, dacht ik er ook vaak over na hoe de wereld in elkaar zat, of wat we zagen de werkelijkheid was en wat er zou gebeuren na de dood. Ik las hele filosofische verhandelingen, ik heb me in new age verdiept, zelfs boedisme en hindoeisme, maar nu ik ouder ben, en zelfs nog dichter bij de dood dan toen, houd me dat veel minder bezig. Ik vraag me af waardoor dat komt.
Misschien heeft het te maken met de ontwikkeling die je doormaakt als jong volwassene. De zoektocht naar jezelf die je dan houdt, bepaalt misschien voor een groot deel hoe je later in het leven staat, voor mij tenminste wel. Maar toch, waarom zo'n zoektocht aangaan? Enig idee?
Toen ik zelf zo oud was, dacht ik er ook vaak over na hoe de wereld in elkaar zat, of wat we zagen de werkelijkheid was en wat er zou gebeuren na de dood. Ik las hele filosofische verhandelingen, ik heb me in new age verdiept, zelfs boedisme en hindoeisme, maar nu ik ouder ben, en zelfs nog dichter bij de dood dan toen, houd me dat veel minder bezig. Ik vraag me af waardoor dat komt.
Misschien heeft het te maken met de ontwikkeling die je doormaakt als jong volwassene. De zoektocht naar jezelf die je dan houdt, bepaalt misschien voor een groot deel hoe je later in het leven staat, voor mij tenminste wel. Maar toch, waarom zo'n zoektocht aangaan? Enig idee?
donderdag 24 januari 2008 om 18:19
Ja, ik denk dat een zodanige zoektocht inderdaad te maken heeft met het vinden van je eigen plekje in de wereld. Zij zijn in mijn ogen dan ook zeker bepalend voor je toekomst. Wat me overigens wel opvalt, is dat een aantal jongeren inderdaad erg belangstellend is voor filosofische levensvragen als 'wat is de mens, wat is ethiek, wat is nu belangrijk in het leven, hoe verwerf je geluk, wat is het 'nut' van veel dingen, etc.', maar dat religieuze onderwerpen juist niet bespreekbaar zijn.
Veel mensen waar ik mee om ga, waaronder, dat moet ik wel toegeven, mijzelf, zijn afgesloten voor het onderwerp religie. Ik heb het niet zo op dingen die echt door mensen zijn verzonnen. Met alle respect voor de gelovigen onder ons, een geloof is en blijft iets wat door de loop van generaties heen verzonnen is om verschijnselen te verklaren.
Dit is eigenlijk een vreemde tegenstelling (of paradox?), want veel filosofische onderwerpen hebben een belangrijke link met godsdiensten.
Het is ook raar dat sommige van de bovengenoemde dingen mij enorm boeien, maar dat ik gewoon niet open sta voor bijvoorbeeld 'leven na de dood'.
Als je dood bent, vervallen al je zintuigen en is er geen mogelijkheid meer om dingen waar te nemen en dus te beleven. Dat is mijn visie.
Andere meningen hierover?
Veel mensen waar ik mee om ga, waaronder, dat moet ik wel toegeven, mijzelf, zijn afgesloten voor het onderwerp religie. Ik heb het niet zo op dingen die echt door mensen zijn verzonnen. Met alle respect voor de gelovigen onder ons, een geloof is en blijft iets wat door de loop van generaties heen verzonnen is om verschijnselen te verklaren.
Dit is eigenlijk een vreemde tegenstelling (of paradox?), want veel filosofische onderwerpen hebben een belangrijke link met godsdiensten.
Het is ook raar dat sommige van de bovengenoemde dingen mij enorm boeien, maar dat ik gewoon niet open sta voor bijvoorbeeld 'leven na de dood'.
Als je dood bent, vervallen al je zintuigen en is er geen mogelijkheid meer om dingen waar te nemen en dus te beleven. Dat is mijn visie.
Andere meningen hierover?
donderdag 24 januari 2008 om 18:31
Nou, ik snap het voorbeeld niet, want ook al blijft het schildpad een stukje voor, dat stukje wordt toch steeds kleiner? Op een gegeven moment wordt hij dus wel degelijk ingehaald, toch? Maar volgens mij is dat wel het hele punt....
Ik denk wel dat de wereld niet precies is wat we met onze zintuigen waarnemen. Je ziet toch wat je verwacht te zien, hoort wat je verwacht te horen enzovoort. Daar zijn genoeg voorbeelden van.
Maar ik denk dat het geen zin heeft om hierover na te denken, ik heb toch wel wat meer belangrijke dingen te doen. Vroeger dacht ik wel vaker over dit soort dingen. Tegenwoordig vind ik van die filosofische gesprekken alleen maar vermoeiend.
Zoals Onderdezon zegt, misschien heeft het iets met je ontwikkeling te maken. Je wordt zelfstandiger, leert jezelf en de wereld om je heen wat beter kennen, althans....je moet jezelf zien te redden, dus je wilt die wereld beter kunnen begrijpen. Misschien probeer je in die tijd een concreter beeld van de wereld te creëren. Maar je bent je zelf en je persoonlijkheid ook aan het ontwikkelen, je bent bezig met dingen zoals "wie ben ik?" en "wat wil ik?"
Er zijn mensen die daarin blijven hangen, niet zozeer in die levensfase, maar die blijven zich afvragen hoe dingen in elkaar zitten, andere mensen leggen zich erbij neer dat de wereld is zoals het is en gaan verder met de meer tastbare dingen. Ik kan bijvoorbeeld het universum niet begrijpen....waar houdt het op? Houdt het op? Als het niet ophoudt......gaat het voor altijd door? Maar het moet toch ergens stoppen dan? Maar als het stopt, wat is er dan? Is er niks? Wat is dan niks? .....Dit vind ik wel interessant, maar het heeft geen zin om me dat soort dingen te blijven afvragen, ik zal er toch nooit achter kunnen komen en ondertussen gaat mijn leven gewoon door, dus ik denk dat ik me beter daarmee bezig kan houden
Nou...heb ik toch nog heel veel gezegd over iets waarvan ik het onzinnig vind om erover na te denken Over wat er gebeurt na je dood ga ik al helemaal niks zeggen....ik heb namelijk geen idee en alle ideeën die ik heb kan ik me toch niks bij voorstellen. Ik zie het vanzelf wel tegen die tijd....
Ik denk wel dat de wereld niet precies is wat we met onze zintuigen waarnemen. Je ziet toch wat je verwacht te zien, hoort wat je verwacht te horen enzovoort. Daar zijn genoeg voorbeelden van.
Maar ik denk dat het geen zin heeft om hierover na te denken, ik heb toch wel wat meer belangrijke dingen te doen. Vroeger dacht ik wel vaker over dit soort dingen. Tegenwoordig vind ik van die filosofische gesprekken alleen maar vermoeiend.
Zoals Onderdezon zegt, misschien heeft het iets met je ontwikkeling te maken. Je wordt zelfstandiger, leert jezelf en de wereld om je heen wat beter kennen, althans....je moet jezelf zien te redden, dus je wilt die wereld beter kunnen begrijpen. Misschien probeer je in die tijd een concreter beeld van de wereld te creëren. Maar je bent je zelf en je persoonlijkheid ook aan het ontwikkelen, je bent bezig met dingen zoals "wie ben ik?" en "wat wil ik?"
Er zijn mensen die daarin blijven hangen, niet zozeer in die levensfase, maar die blijven zich afvragen hoe dingen in elkaar zitten, andere mensen leggen zich erbij neer dat de wereld is zoals het is en gaan verder met de meer tastbare dingen. Ik kan bijvoorbeeld het universum niet begrijpen....waar houdt het op? Houdt het op? Als het niet ophoudt......gaat het voor altijd door? Maar het moet toch ergens stoppen dan? Maar als het stopt, wat is er dan? Is er niks? Wat is dan niks? .....Dit vind ik wel interessant, maar het heeft geen zin om me dat soort dingen te blijven afvragen, ik zal er toch nooit achter kunnen komen en ondertussen gaat mijn leven gewoon door, dus ik denk dat ik me beter daarmee bezig kan houden
Nou...heb ik toch nog heel veel gezegd over iets waarvan ik het onzinnig vind om erover na te denken Over wat er gebeurt na je dood ga ik al helemaal niks zeggen....ik heb namelijk geen idee en alle ideeën die ik heb kan ik me toch niks bij voorstellen. Ik zie het vanzelf wel tegen die tijd....
donderdag 24 januari 2008 om 18:34
donderdag 24 januari 2008 om 19:07
donderdag 24 januari 2008 om 19:13
Er was ooit een Simone de Beauvoir een vrouwelijke filosofe, en Hannah Arendt. Wellicht niet lang genoeg dood maar ik vind zelf Simone de Beauvoir een filosofe, die volgens mij meer voor het existentialisme heeft betekend als we denken. Volgens mij zijn veel van haar ideeen bij Sartre terechtgekomen.
donderdag 24 januari 2008 om 19:39
Filosofie geen nut en je gooit het na de puberteit in de prullenmand?? Ik denk dat jij nu meer denkt aan enkel en alleen denken over 'wat is het leven en wie ben ik?' hekate, niet zozeer aan echte filosofie. Overigens is er ook niks mis mee om over die dingen na te denken ná je puberteit natuurlijk.