Spastische darm en divertikels...pijn, pijn, pijn...

Ja, ik herken dit heel goed. Een paar weken geleden was ik het weer zo zat dat ik heb aangedrongen op bloedonderzoek (dat was ook alweer een jaar of 10 geleden, ik heb nog nooit darmonderzoek gehad). Uitslag was helemaal goed. Aan de ene kant is dat natuurlijk hartstikke positief, maar ik vind het heel moeilijk om te accepteren dat ik iets heb wat niet aangetoond kan worden. Ik heb het gevoel alsof ik me aanstel. De omgeving helpt ook niet echt: als ik uitleg dat ik een spastische darm heb, krijg ik regelmatig als antwoord "ja, ik heb ook weleens last van mijn buik". Nou, ik hoef jou niet uit te leggen dat "last van mijn buik" een ontzettend understatement is. En ik heb dan geen zin om uit te leggen dat ik élke dag buikpijn heb, ik élke dag moeite heb om naar het toilet te gaan (ik heb vooral last van obstipatie), ik élke dag moet oppassen met wat ik eet, ik bijna nooit uit eten ga omdat ik niet weet wat voor effect dat heeft, ik me nu al druk maak over een bedrijfsuitje omdat dat weer extra stress oplevert (met alle gevolgen van dien), etc. Het zijn niet echt onderwerpen die je met jan en alleman bespreekt.



Ik heb geen oplossing, helaas. Hopelijk helpt het om hier af en toe tegen elkaar aan te zeuren en begrip te krijgen.

Ik herken het ook.



Ik heb door endometriose zware darmklachten gehad. Er was bij mij een endometriose-cyste door de darmwand gegroeid die de darm grotendeels blokkeerde. Ik had altijd slijm en bloed bij de ontlasting. Iedere dag stond ik op met buikpijn. De cyste groeide steeds verder zodoende dat ik op een gegeven moment niet meer naar de wc kon. In die tijd kreeg ik een keer per maand een buikpijnaanval (waarschijnlijk ook door een spastische reactie) en dan zat ik een uur of 4 op het toilet, zo’n buikpijn dat ik ervan moest overgeven, enorm zweten van de pijn. En dan kon ik weer een week of 4 niet naar het toilet. Wel minstens 15 keer per dag aandrang, maar zonder resultaat.



Het erge is dat het op een gegeven moment “gewoon” wordt. De pijn is een deel van je leven. Ik heb in een half jaar tijd tig onderzoeken gehad (2 darmonderzoeken, 2 MRI-scans, kijkoperatie) en toen werd eindelijk, eindelijk, eindelijk besloten om te opereren. Ik had ook nog de pech dat het ook bij mijn blaas zat, waardoor ik ook altijd verging van de pijn als ik moest plassen (zeer hevige blaasontstekingpijn).



Uiteindelijk hebben ze bij mij 20 cm van mijn darm moeten weg nemen (mijn rectum), omdat op 35 cm hoogte een cyste zat die zo in de darm was gegroeid dat er nog maar een ½ cm doorgang was en op 15 cm hoogte begon er een flink te groeien. Van mijn blaas hebben ze 20% moeten wegnemen.



Toen ik voor het eerst weer kon plassen zonder pijn, heb ik flink moeten huilen. Zo’n onwerkelijk gevoel was dat. Toen ik voor het eerst (sinds anderhalf jaar) weer gewoon kon poepen (excuus), heb ik van pure blijdschap iedereen opgebeld om ze van het heuglijke nieuws op de hoogte te brengen.



Ik ben nu 10 maanden verder en het gevoel zit me nog steeds zo dwars. Ik hoef maar kramp in mijn buik te hebben of niet naar de wc te kunnen en ik raak volkomen in paniek. Zal er wel mee moeten leren leven. En hopen dat het niet meer terugkomt.

Ik weet dat ik ook een spastische darm heb en dus moet opletten met bepaalde voedingsmiddelen. Best naar, ook de buikkrampen ervan. Het enige voordeel van mijn geschiedenis zie ik dan maar in het feit dat ik wel aan buikkrampen gewend ben geraakt en ze dus vrij goed kan opvangen.



Trek aan de bel als je last hebt. Ik heb ook te lang gewacht, maar op een gegeven moment moet het genoeg zijn. Mijn oorspronkelijke gyn wilde 2 jaar wachten met opereren. Ik ben toen op eigen initiatief naar een specialist gegaan en dus een half jaar later geopereerd. Daar bleek toen dat ik niet veel langer had kunnen wachten ivm de conditie van de darm.

Jullie hebben ook recht op een pijnvrij leven. Ik geloof trouwens dat je aan divertikels geopereerd kunt worden. Misschien een idee? Ik zou mijn operatie zo duizend keer overdoen, want het heeft mijn levenswaarde 100.000 keer vergroot!!



Het is een flink verhaal geworden. Als ik het weer oprakel, blijf ik erover schrijven/praten, haha.



Sterkte meiden!!



Liefs,

Majo

Oh ja, tips!



Venkelthee helpt goed tegen buikkrampen, al heb ik wel begrepen dat thee verstopt.

Jus d'orange met olijfolie schijnt laxerend te werken.

Movicolon.

En buscopan, deze pilletjes verminderen de krampen. Ik had ze altijd bij me!



En de allerbelangrijkste tip: ontspannen als je buikpijn krijgt. Rustig in en uitademen. Als je gaat focussen op de pijn, verkrampt je lichaam en krijg je dus meer pijn. Een bad wil ook wel eens heel goed helpen.

[u]~[quote]Mariska76 schreef op 06 september 2007 @ 11:14:

De omgeving helpt ook niet echt: als ik uitleg dat ik een spastische darm heb, krijg ik regelmatig als antwoord "ja, ik heb ook weleens last van mijn buik". Nou, ik hoef jou niet uit te leggen dat "last van mijn buik" een ontzettend understatement is.



Herkenbaar! Toen ik een darmonderzoek had laten doen zeiden (onder andere) mijn collega's: waarom laat je nou zo;n heel onderzoek doen voor een beetje buikpijn

@ TO, ik zou toch maar naar de huisarts gaan, je doorlaten verwijzen naar de darmspecialist.

Ik had ook jaren last van een spastische darm met divertikels en na een periode van dagelijks pijn bleek ik dus divertikulitis te hebben. De uitstulpingen waren dusdanig vol gelopen met ontlasting dat ze waren gaan ontsteken. Ik heb er stom genoeg te lang mee doorgelopen waardoor er 20 cm dikke darm is verwijderd, ik heb daarna nog een maand of 2 met een tijdelijk stoma gelopen om de resterende darm rust te geven. Gelukkig heeft dat geholpen en kon de darmen weer aan elkaar gezet worden. Maar ja, heb nu wel een ontzettend lelijk litteken op mijn buik

bij mj is een aantal jaren geleden ook een spastische darm geconstateerd, en heb daar met regelmaat flink last. als ik aandrang heb moet ik ook meteen gaan en niet ophouden want dan kan ik zeker twee dagen niet naar het toilet. en KAN ik uiteindelijk, dan heb ik wel zoveel pijn dat ik het weleens vergelijk met een bevalling. ben daarna ook heel moe. het is bij mij alleen "maar" obstipatie en gelukkig geen diarree. soms let ik op wat ik eet ,maar vaak uit niet. ik lust alles zo graag!!! net als chinees eten, ik weet dat ik daar in de loop van de avond last van krijg,maar ben bereid daar de last van te nemen. maar het is wel zeer vervelend. de gene om bij iemand anders op het toilet mijn behoefte te doen is er niet {meer} het weegt niet op tegen de pijn die ik anders krijg als ik niet ga. vaak heb ook het gevoel dat er "lucht" in mijn buik zit. daarbij heb ook nog eens last van mijn aambei en dit in combinatie met de spastische darm en de bij behorende obstipatie, vervloek ik vaak mijn toiletbezoekjes. ben blij dat ik hier mijn hart er eens over kan luchten.

Ik had op een gegeven moment echt koorts en ontzettend veel pijn. Daardoor ook met een "acute buik" opgenomen in het ziekenhuis. De volgende dag geopereerd en het stuk darm weggehaald. Ze dachten in eerste instantie aan een beklemde darm maar het bleken dus ontstoken divertikuls te zijn.

Ik heb nu alleen nog last van de normale klachten van een spastische dikke darm, dus krampen, wisselnd ontlastingspatroon. De gewone dingen dus, maar soms wel lastig.

Ik kan wel weer alles doen, alleen niet meer in een bikini zonnen maar dat deed ik toch al niet.

Mijn dochter heeft ook een spastische darm. Een arts van het radboud ziekenhuis had aangeraden: elke dag een yakult en 1 keer per week een sapdag. Je kunt het altijd proberen.Neem wel yakult light, want al die suiker in de gewone versie is ook weer niet aan te bevelen. Maar gewone probiotica capsules lijken me ook dezelfde werking te geven.

Door meer onoplosbare vezels te nemen (zemelen en alles wat daar op lijkt) prikkel je de darm nog meer en kan er nog meer pijn optreden. Oplosbare vezels (fruit, groente) geven wel prikkels aan de darmen af maar

anders en kunnen soms wel helpen.

Hallo allemaal, ik herken heel veel van jullie verhalen.

Ik heb zelf al jaren last van mijn darmen en maag (te veel maagzuur). Als ik niet heel erg uitkijk wat ik eet s'avonds dan weet ik bij voorbaat al dat ik er s'nachts last van krijg. Het begint met buikpijn en meestal word ik ook misselijk als ik op de wc zit (nee, niet van de lucht ). Na een aantal uur zakt het meestal weer en kan ik weer slapen.

Ik probeer nu voor mezelf vast te stellen wat voor soort eten er invloed op heeft. Chinees, te veel vlees (vooral biefstuk), vette sausjes, te veel olijfolie, rode wijn, zware pasta's en ga zo maar door. Maar nu had ik het van de week ook al terwijl ik alleen maar een paar stukjes stokbrood met gerookte zalm had gegeten en thee had gedronken.

Ik ben er nooit mee naar de dokter geweest, ik ben veel te bang dat ik zo'n darmonderzoek krijg (daar ben ik echt als de dood voor).

Die venkelthee zal ik eens proberen. En Majo, je hebt het over Buscopan, wat is dat precies? En is dat de merknaam? Ik woon in Zwitserland, dus ik weet niet of ik datzelfde hier kan krijgen.



Ik sukkel maar gewoon een beetje door, ik hou gewoon te veel van lekker eten, dus ik neem de pijn en het ongemak soms maar gewoon voor lief. Maar als het te erg gaat worden zal ik wel naar de dokter moeten.

Zonder eerst alle reacties gelezen te hebben, hier even mijn ervaring. Je verhaal klinkt mij bekend in de oren, sinds een aantal jaar heb ik PDS (prikkelbaar darm syndroom). Enorm irritant EN pijnlijk (ik weet precies hoe je je voelt), maar er is helaas weinig aan te doen. Er staat wat informatie op de site van Maag-lever-darm-stichting (www.mlds.nl), waar je wellicht wat aan hebt. Wat ik een tijdje heb gedaan; vaak adviseerd de huisarts veel vezels te eten, ik heb echter een tijdje een tarwe-loos dieet gevolgt (let wel: anders dan gluten-vrij!!), en dat heeft mij enorm geholpen. Misschien dat het jou ook helpt?

Verder is PDS overigens alleen irritant, maar niet ernstig!

Hoi Jill.



Ik heb afgelopen zomer, juli 2007, een fikse dunne darm onsteking gehad. Het is onbekend wat daarvan de oorzaak is. Ik dacht eerst dat het door stress kwam, maar dat schijnt volgens de maag/lever/darm arts niet mogelijk te zijn. Hij zei dat een bacterie meestal de oorzaak is van zo'n dunne darm ontsteking.

Afijn, ze dachten dat ik mogelijk de ziekte van Crohn had, dus ik

moest ook een darmendoscopie, dat was echt heel naar. Bij mij deed het vreselijk zeer en ik voelde me na dat onderzoek intens verdietig en gewoon een beetje "aangerand". Vond het gewoon niet meer menselijk zoals dat ging. Ook het drinken van die laxeerdrank was een ramp, 4 liter! En smerig!!! De tweede dag heb ik het maar met een vrolijk rietje opgedronken, alsof het een cocktail was, dat hielp een heeeeeel klein beetje, haha

Het personeel in het ziekenhuis was gelukkig heel,lief, dat scheelde wel.



Na het darmonderzoek bleek dat de kans op Crohn nihil was, maar om het uit te sluiten moest ik nog een darm onderzoek.

Dit keer een endoscopie d.m.v. een camera capsule. Een grote pil die je inslikt en dan het hele traject door je maag en je darmen aflegt en dan 50.000 foto's maakt. Dit onderzoek was alles behalve belastend. Ik had helemaal nergens last van. De avond voor dit onderzoek was ik erg gespannen en had daardoor een acute aanval. Ik had zulke heftige krampen, kon niet meer normaal zitten, staan of lopen. Het trok helemaal door naar m'n billen en m'n rug en heb toen s'achts de spoedeisende hulp gebeld. Die gaven me het advies een asperientje te nemen...

Gek genoeg hielp dat meteen. Dat had ik niet verwacht omdat de pijn zo heftig was. Ik heb nog nooit zoveel pijn in m'n lijf gehad als die bewuste avond. Mijn vriend was erbij dus die gelooft me voor 100 % Maar als je het dan de volgende dag aan iemand anders verteld, terwijl je weer gewoon oke bent, dan zie je ze denken: "ja, ja, het zal wel meevallen".

Dat is zo frustrerend! Ik heb nl ineens acute pijn, maar de volgende dag kan het ook zomaar weer helemaal weg zijn.

Ik heb echt goede en slechte dagen. Op een goede dag kan ik lekker gaan stappen en ben ik als nieuw. Als ik een paar dagen erna dan flink last heb komt dat wel ongeloofwaardig over op mensen.

Dan denken ze: ja, ja, je hebt gister nog de hele nacht staan dansen. Ik snap dat ergens ook wel, maar het is wel iritant.

Daar baal ik dan wel van. Maar probeer dat maar van me af te zetten..

Ik merk wel dat te weinig rust, spanningen, stress en ongezond eten vaak de oorzaak zijn van m'n pijn. Hoewel dit niet altijd het geval is. Soms heb ik gezond gegeten, veel geslapen en geen stress en dan heb ik alsnog last... zucht.. ;-(



De uitslag van de camera capsule was wel positief.

Ik had geen chronische aandoening. Geen Crohn of een andere darmziekte.

Eindconclusie was: fikse dunne darm ontsteking mogelijk veroorzaakt door een bacterie. Door deze ontsteking heeft m'n darm een flinke opdonder gekregen. Hierdoor is m'n darm nu enorm spastisch en heb ik veel last van darmkrampen. Dit moet vanzelf genezen en kan nog maanden of jaren duren.

Ik kon het eerst niet geloven. Was het mogelijk dat ik zo enorm veel pijn en last had van een spastische darm??

Ja dus..!! Het is welliswaar begonnen door een fikse ontsteking. Maar de pijn die ik nu voel komt echt alleen doordat 'n darm spastisch is. Ik heb meestal een flinke stekende pijn zowel links, rechts, in het midden en in m'n onderbuik. Is dit voor jullie herkenbaar? Of hebben jullie het op 1 plek?



En de reactie: "ik heb ook weleens last van buikpijn/van m'n darmen" is zo herkenbaar! Ik spreek ook vaak mensen die zeggen ook een spastische darm te hebben maar die zijn dan gewoon aan de diaree als ze te vaak patat gegeten hebben. En die denken dan dat ze hetzelfde hebben als jij..aarg!!!



Nou meid, hou je taai en bedenk maar dat je niet de enige bent! Misschien helpt dat een beetje..?



Veel liefs!

Gisteren was het weer zover. Ik had tijdens de lunch een saucijzenbroodje en een glas cassis op, maar dat is helemaal verkeerd gevallen. Ik heb de rest van de dag met flinke maagpijn gelopen. Toen ik er uiteindelijk ook nog pijn in mijn rug van kreeg, heb ik maar een paracetamol genomen en dat hielp gelukkig wel. Vandaag zijn mijn darmen aan de beurt, het is lekker aan het borrelen

Hallo,

helaas heb ik ook last van spastische darm, maar zonder (zover ik weet) divertikels. De verhalen zijn heel herkenbaar voor mij. De pijn en jezelf beroerd voelen.....het zweet dat je uitbreekt.....Ik heb bij een aanval meestal diarree . Ook maagpijn is mij niet onbekend.

Inmiddels heb ik het redelijk onder controle en dat wilde ik met jullie delen, want wie weet heeft iemand er nog iets aan.



Ik eet in de ochtend yoghurt of biogarde met crusli/ vezelrijke cornflakes. Bruin brood of de bekende vezelzakjes hebben weinig effect op mijn darmen.

Ik drink geen groene thee meer, ik dronk dit best veel maar het blijkt erg prikkelend te werken.

Vet werkt heel negatief, heb dan ook vaker in het weekend last.

Buikademhaling werkt bij mij goed bij krampen, je moet dan "door de pijn heen" ademen en dan neemt de pijn gedeeltelijk of helemaal af.

Maagzuurremmers zorgen ervoor dat de maagpijn onder controle te houden is. Dit zijn wel sterkere als bv. Rennie, ze zijn voorgeschreven door mijn huisarts.

Stress is helaas moeilijker te regelen, maar dit heeft ook zeker een groot effect bij mij.



groetjes Wendy

Ik herken me erg in de verhalen hier, heb ook een spastische darm en had ontzettend veel krampen en pijn .



Ik kwam in de reguliere wereld niet veel verder (je moet het ermee doen) en ik ben toen alternatief verder gaan zoeken. Ik heb nu een aangepast dieet en ik moet eerlijk zeggen dat het voor mij een hele verbetering is. De mate waarin ik kramp heb en pijn heb is een stuk minder geworden. Wellicht voor jou/jullie ook een optie om eens verder te kijken dan de reguliere wereld?



Ik geloof dat voeding een grote invloed heeft (en stress ook) op je darmen, en alle kleine beetjes helpen.

Ik heb meestal een flinke stekende pijn zowel links, rechts, in het midden en in m'n onderbuik. Is dit voor jullie herkenbaar? Of hebben jullie het op 1 plek?





Ook ik heb al jaren last van een spastische dikke darm , jaren geen last gehad en nu sinds een maand of 2 is alles weer helemaal mis.

Moet deze week bloed laten prikken op mogelijke ontsteking wat inhoud dat ze het volgende gaan controleren : bloedarmoede,

rode bloedcellen, witte bloedcellen ,eiwit,leverenzymen , nierfunctie ,suiker ,en de schildklier .

Ook ik heb het door de hele buik heen van links naar rechts dan weer in het midden enz . daarom heb ik bovenstaande weer even aangehaald .

Dus afwachten maar weer ...

Laat ik een oud onderwerp eens een schop geven in de hoop dat er nog wat mensen lezen.



Afgelopen vrijdag (23-10-2009) kwam ik thuis van mijn werk en kreeg ik na een uurtje ontzettende pijn links onder in mijn buik. In eerste instantie schreef ik dit toe aan te weinig drinken die dag (had slechts 1 blikje red bull op om 0900 uur en daarna niets meer)



Ik heb snel veel gedronken in de hoop dat het overging maar het hield niet op. Het gevoel: aandrang om te poepen maar er kwam maar niets. Heftige pijnscheuten links onder. Het koude zweet brak me uit toen ik op het toilet zat en ik had het gevoel dat ik ging flauw vallen. Ik heb mezelf toen in een stabiele zijligging op de grond op het kleedje en mijn badjas weten te leggen en heb daar zeker een 20 minuten liggen janken van de pijn. Daarna ging het wonderlijk snel over en heb ik nergens meer last van gehad. Ik zou die avond naar vrienden gaan maar dat heb ik voor de zekerheid maar even uitgesteld omdat ik er een weekend heen zou gaan. Zaterdag morgen voelde ik me echter weer 100% tip top in orde en ben ik alsnog gegaan. De rest van de dag nergens last van gehad. geen pijn geen rare ontlasting of wat dan ook. Zondag ook niets aan de hand en maandag weer gewerkt.



Tot maandag nacht: half 4 (de nacht van maandag 26-10 op dinsdag 27-10 dus) Ik werd wakker van de pijn. Eerst was het het gevoel wat je hebt als je diaree krijgt/hebt. krampen en scheuten dus ik als een streep naar het toilet maar niets. Wel weer die pijn en het gevoel alsof ik moest poepen. Dinsdag morgen zo ongeveer jankend de dokter gebeld. (die was zoals altijd als ik hem nodig heb weer eens op vakantie voor de 10de keer dit jaar dus moest ik weer naar een plaatsvervanger)



Omdat ik geen zin had om telefonisch afgepoeierd te worden ben ik er meteen heen gereden en stond ik om 0800 uur voor de deur. Lijkbleek van de pijn werd ik binnengelaten en binnen tien minuten werd ik geholpen. De bekende vragenlijst: heeft u....:

Bloed in de ontlasting ? NEE

Misselijk ? NEE

etc etc



Zij onderzoeken: voelen aan de buik. luisteren met stethoscoop. Nog even van binnen voelen maar niets bijzonders te merken verder. Waarschijnlijk dus ergens een verstopping. Ik kreeg een recept mee voor Duspatalin wat als ik het goed begrepen heb de darm tot rust brengt. En movicolon wat smerig smaakt en een laxeer middel is. Dit zou 24-48 uur na inname moeten gaan werken.



Woensdag 28-10 begon goed. Ik werd dan wel om 0400 uur wakker omdat ik moest poepen maar daarna heerlijk geslapen tot 0900 uur. Dat poepen viel vies tegen trouwens, was maar heel weinig en niet echt opluchtend.



's Middags rond 1400 uur begonnen de krampen en steken weer. Dus ik als de sodemieter de medicijnen ingenomen maar ja dan is het alweer te laat. Weer liggen janken van de pijn en om 1530 in slaap gevallen op bed.



Ondertussen had mijn baas gebeld die gelukkig erg begaan is met het hele gebeuren. Ik herken gelukkig niet de ervaringen van mensen hier dat ze niet geloofd worden of dat mensen in hun omgeving het afwimpelen met een: ja-ik-heb-ook-wel-eens-buikpijn.



Morgenochtend ga ik de dokter weer bellen. Moet er vrijdagmorgen eigenlijk heen maar wil morgen horen hoe het kan dat ik toch weer pijn krijg.



---5 minuten pauze ingelast hier...---



Ik moest toch nodig ineens. Zal de gore details besparen maar er kwam heel veel uit. Wel erg dun. Misschien dat de medicijnen toch beginnen te werken. Meteen weer een nieuwe dosis ingenomen van het laxeermiddel!!



Indien je wil regeren: graag geen medische adviezen van het kan dit of dat zijn. Ik doe niet aan internet dokteren. Waar ik zeker wel voor opensta zijn adviezen omtrend wat kun je wel en niet eten en drinken want ik heb 3 bruine boterhammen met kaas gegeven vanmorgen en wellicht is dat verkeerd gevallen. Of de jus d'orange die ik gedronken heb...



gr.



Gozertje



-edit-



PS Verder ben ik overigens gezond. Ik gebruik wel maagzuurremmers vanwege een scheurtje in mijn middenrif waardoor er maagzuur terug de slokdarm in kan komen maar dat heeft hier verder niets mee te maken verzekerde mijn arts mij.

ik ken dit ook! Wat doet dat pijn zeg! ben er wel mee naar de dokter geweest en heb wel een middeeltje tegen gekregen (voor verstopping) hebben jullie ook een specifiek plekje? Bij mij is het altijd links direct naast de navel.

Hebben jullie ook dat er soms voedingsmiddelen zijn die maar een bepaalde periode klachten veroorzaken, ik heb het soms na koffie drinken en dan ineens weer een hele periode niet.