Psyche
alle pijlers
Onderzoeken of je autisme hebt als volwassene, ervaringen?
vrijdag 29 maart 2024 13:11
Ik weet niet anders dan dat ik mij anders voel dan anderen, de vreemde eend in de bijt zegmaar. Er nooit echt bijhoren. Ik dacht altijd dat het een gevolg was van jarenlang gepest worden. Maar steeds vraag ik mij meer af of ik niet in het autistisch spectrum zit. Ik zit te twijfelen om hierin testen af te gaan nemen, maar brengt dit mij ook wat?
Ik heb eigenlijk maar 1 vriendin, meestal vind ik dit heel erg prima want ik hou van rust. Aan de andere kant baal ik er soms van omdat het zo anders is. Als ik kijk naar mijn schoonzus heeft zij een hele grote groep om haar heen. Lijkt me prachtig, maar eigenlijk ook vooral vermoeiend. Ik maak ook niet makkelijk vrienden, weet in oppervlakkige gesprekken soms mij goed te redden (bijvoorbeeld met collega’s) maar met mensen die minder bekend zijn voor me kan ik daar al meer moeite mee hebben. Ik kan ontzettend blijven malen over de stomste dingen. Zelfs of de hoi die ik tegen iemand zei niet vreemd klonk, en of ik niks geks heb gezegd. Ik kan mijzelf daar echt mee vermoeien. Ook met andere onderwerpen trouwens. Vorige week overleed een buurman en dan kan ik daar zo over na blijven denken, veel meer dan bijvoorbeeld mijn partner. Overigens kom ik op werkgebied goed mee en vind daar ook veel waardering in.
Dit zijn een aantal dingen, en zo kan ik ook nog wel doorgaan. Maar dit zijn dingen waardoor ik denk dat er mogelijk wel sprake is van (hoogfunctionerend) autisme. Ik twijfel alleen zo…. Wel of niet testen?
Ik ben benieuwd of er ook anderen zijn die zich op volwassen leeftijd nog hebben laten testen. Ben je blij dat je het hebt gedaan? Heeft het jou rust gegeven of wat heeft het jou gebracht?
Misschien dat ervaringen van anderen mij ook kunnen helpen in mijn eigen keuze om wel of niet te testen.
Ik heb eigenlijk maar 1 vriendin, meestal vind ik dit heel erg prima want ik hou van rust. Aan de andere kant baal ik er soms van omdat het zo anders is. Als ik kijk naar mijn schoonzus heeft zij een hele grote groep om haar heen. Lijkt me prachtig, maar eigenlijk ook vooral vermoeiend. Ik maak ook niet makkelijk vrienden, weet in oppervlakkige gesprekken soms mij goed te redden (bijvoorbeeld met collega’s) maar met mensen die minder bekend zijn voor me kan ik daar al meer moeite mee hebben. Ik kan ontzettend blijven malen over de stomste dingen. Zelfs of de hoi die ik tegen iemand zei niet vreemd klonk, en of ik niks geks heb gezegd. Ik kan mijzelf daar echt mee vermoeien. Ook met andere onderwerpen trouwens. Vorige week overleed een buurman en dan kan ik daar zo over na blijven denken, veel meer dan bijvoorbeeld mijn partner. Overigens kom ik op werkgebied goed mee en vind daar ook veel waardering in.
Dit zijn een aantal dingen, en zo kan ik ook nog wel doorgaan. Maar dit zijn dingen waardoor ik denk dat er mogelijk wel sprake is van (hoogfunctionerend) autisme. Ik twijfel alleen zo…. Wel of niet testen?
Ik ben benieuwd of er ook anderen zijn die zich op volwassen leeftijd nog hebben laten testen. Ben je blij dat je het hebt gedaan? Heeft het jou rust gegeven of wat heeft het jou gebracht?
Misschien dat ervaringen van anderen mij ook kunnen helpen in mijn eigen keuze om wel of niet te testen.
sansi wijzigde dit bericht op 29-03-2024 13:14
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
4.69% gewijzigd
vrijdag 29 maart 2024 13:25
vrijdag 29 maart 2024 13:43
Ik lees even mee want ik twijfel of ik het wil laten onderzoeken. Heb al jaren sterke vermoedens dat ik het wel eens zou kunnen hebben, helemaal toen een vriendin van me vertelde dat ze recent de diagnose had gekregen. Ik loop wel steeds tegen bepaalde dingen aan waarvan ik denk komt dat nou doordat ik gewoon introvert ben of is er toch iets meer aan de hand?
Wat ik eigenlijk niet zo zie zitten is dat ik er anderen een soort van lastig moet vallen. Heb begrepen dat bekenden ook een vragenlijst of gesprek moeten voeren. Heb als puber een tijdje bij het Riagg gelopen voor iets anders en mijn ouders vonden het niks, de vuile was buiten hangen, terwijl het mij heel erg geholpen heeft.
Wat ik eigenlijk niet zo zie zitten is dat ik er anderen een soort van lastig moet vallen. Heb begrepen dat bekenden ook een vragenlijst of gesprek moeten voeren. Heb als puber een tijdje bij het Riagg gelopen voor iets anders en mijn ouders vonden het niks, de vuile was buiten hangen, terwijl het mij heel erg geholpen heeft.
vrijdag 29 maart 2024 14:17
Niet gediagnosticeerd in elk geval. Mijn vader is ontzettend jong overleden, hoe hij was heb ik helaas geen herinneringen aan. Geen verdere familie meer aan die kant. Moeder heeft wel wat dezelfde kenmerken als ik denk ik, wel in mindere mate.
En het anderen lastig vallen, dat zie ik ook niet zo zitten. Ik vraag niet graag om hulp. Liever in m’n uppie. Had uit de websites die ik tot nu toe had bekeken ook niet echt begrepen dat dat een onderdeel is.
Het zou bij mij ook introvert kunnen zijn hoor, maar ik vraag het mij de laatste tijd toch steeds vaker af. Vind wel veel van de kenmerken overeenkomen. Maar of een diagnose mij nou wel iets zou brengen weet ik ook niet zo goed.
En het anderen lastig vallen, dat zie ik ook niet zo zitten. Ik vraag niet graag om hulp. Liever in m’n uppie. Had uit de websites die ik tot nu toe had bekeken ook niet echt begrepen dat dat een onderdeel is.
Het zou bij mij ook introvert kunnen zijn hoor, maar ik vraag het mij de laatste tijd toch steeds vaker af. Vind wel veel van de kenmerken overeenkomen. Maar of een diagnose mij nou wel iets zou brengen weet ik ook niet zo goed.
vrijdag 29 maart 2024 14:27
Ik spreek niet voor mijzelf, maar voor mijn man. Hij heeft dit 6 jaar geleden laten testen en is nog elke dag blij dat hij dit gedaan heeft. Het heeft hem opgeleverd dat hij veel beter snapt hoe zijn hoofd werkt zeg maar. Kan nu beter op de rem stappen en keuzes maken die goed voor hem zijn.
Bij zo'n test wordt vaak ook een IQ test afgenomen. Het kan ook zijn dat je hoogbegaafd bent en al dan niet ook autistisch. Ik zou je dus aanraden het wel te doen.
Wat zou een overweging zijn om het niet te doen? Je blijft dan altijd met de vraag lopen of je jezelf wel of niet wilt testen.
Bij zo'n test wordt vaak ook een IQ test afgenomen. Het kan ook zijn dat je hoogbegaafd bent en al dan niet ook autistisch. Ik zou je dus aanraden het wel te doen.
Wat zou een overweging zijn om het niet te doen? Je blijft dan altijd met de vraag lopen of je jezelf wel of niet wilt testen.
vrijdag 29 maart 2024 15:28
Ik ben op 29 jarige leeftijd getest (ben nu 31) en daar is bij mij een diagnose uitgekomen. Ik moet er wel bij zeggen dat ik volledig vastliep en het initatief om te testen is gekomen van de praktijkondersteuner. Ik ben nu blij dat ik weet wat er aan de hand is en dat ik de hulp krijg die ik nodig heb. Tevens vielen na de diagnose een hoop puzzelstukjes op hun plek.
Vlak na de diagnose ben ik me wel gaan realiseren dat ik nu een etiketje heb en dat er niet zo makkelijk iets aan mijn klachten is te doen dan ik hoopte. Ik moest mezelf ook weer helemaal opnieuw leren kennen. Daardoor ben ik in een depressie geraakt.
Ik heb nu al 2 jaar behandeling/begeleiding en ben op de goede weg, maar weet ook dat ik nog even te gaan heb.
Ik denk dat je je vooral wil afvragen wat zo een diagnose met je gaat doen (ook al is dat nu heel lastig inschatten). Wat wil je erna met deze info? Heb je ondersteuning nodig of wil je het vooral voor jezelf weten?
Vlak na de diagnose ben ik me wel gaan realiseren dat ik nu een etiketje heb en dat er niet zo makkelijk iets aan mijn klachten is te doen dan ik hoopte. Ik moest mezelf ook weer helemaal opnieuw leren kennen. Daardoor ben ik in een depressie geraakt.
Ik heb nu al 2 jaar behandeling/begeleiding en ben op de goede weg, maar weet ook dat ik nog even te gaan heb.
Ik denk dat je je vooral wil afvragen wat zo een diagnose met je gaat doen (ook al is dat nu heel lastig inschatten). Wat wil je erna met deze info? Heb je ondersteuning nodig of wil je het vooral voor jezelf weten?
vrijdag 29 maart 2024 16:24
Dat hoort er bij een onderzoek naar autisme in principe wel bij. Autisme is namelijk een ontwikkelingsstoornis en er wordt vanuit gegaan dat het aangeboren is. Dit betekent dat er in je jeugd ook al kenmerken zichtbaar moeten zijn geweest om het vast te kunnen stellen en daarvoor zijn vaak anderen nodig die je in je jeugd hebben gekend om daar meer informatie over te geven gezien je dat zelf minder objectief kunt doen. Niet iedere instelling doet het, maar officieel gezien hoort het er wel bij.
vrijdag 29 maart 2024 17:00
Ik heb ongeveer 2 jaar geleden, toen ik 37 was, een onderzoek gehad omdat ik ook twijfelde en tegen van alles opliep. Bij mij kwam er geen autisme uit. Ik heb uiteindelijk een andere diagnose gekregen.
Een IQ-onderzoek heb ik trouwens niet gehad. Wel is er ook een gesprek geweest met mijn vader en hebben mijn ouders een vragenlijst ingevuld. Ze willen weten hoe je als kind was.
Een IQ-onderzoek heb ik trouwens niet gehad. Wel is er ook een gesprek geweest met mijn vader en hebben mijn ouders een vragenlijst ingevuld. Ze willen weten hoe je als kind was.
vrijdag 29 maart 2024 17:04
Ouder werd wel gevraagd een vragenlijst in te vullen, mits ouder daartoe in staat is. Er heeft geen gesprek met ouder plaats gevonden, is ook niet om gevraagd. IQ werd gedaan omdat dat voor hem wel meerwaarde zou hebben en dat heeft echt iets toevoegd.minnimouse schreef: ↑29-03-2024 17:00Een IQ-onderzoek heb ik trouwens niet gehad. Wel is er ook een gesprek geweest met mijn vader en hebben mijn ouders een vragenlijst ingevuld. Ze willen weten hoe je als kind was.
vrijdag 29 maart 2024 17:06
Als er geen ouder meer is of die ouder is er niet toe in staat, dan houdt het inderdaad op. Maar ze willen het liefst wel die informatie om een zo compleet mogelijk beeld te krijgen.
vrijdag 29 maart 2024 17:23
Bij mij heeft ouder een vragenlijst ingevuld en is ook op gesprek geweest. Tevens heb ik ook een IQ test gehad.
Het process wat intensief. Ik heb verschillende gesprekken/testen gehad en nog een IQ test. Tevens ook nog een aantal vragenlijsten moeten invullen.
Het onderzoek is bij mij vergoed vanuit de basisverzekering.
Het process wat intensief. Ik heb verschillende gesprekken/testen gehad en nog een IQ test. Tevens ook nog een aantal vragenlijsten moeten invullen.
Het onderzoek is bij mij vergoed vanuit de basisverzekering.
vrijdag 29 maart 2024 18:05
Vriendin van mij twijfelde ook zo lang. Belangrijkste bezwaar van haar bleek dar ze zich zorgen maakt dat er niets was en ze de tijd van de psycholoog enz zou verdoen. Ja ik moest daar om lachen (niet uitlachen) dar zij autistisch was dat vermoedde ik al eerste keer dat ik haar ontmoette (ook gezegd toen ze zo twijfelde en over testen maar goed dat overtuigde haar niet)
Ze was super opgelucht toen ze we had getest en vooral bijeenkomsten met een autisme coach en andere mensen met autisme in soort groepsgesprekken hebben haar heel goed gedaan. Dingen die mii zo superlogisch in de oren klinken bleken dat. voor haar niet
Sommige dingen zijn bij twijfel niet doen. Dit is nu bij uitstek iets, bij twijfel gewoon doen. Het kan je alleen maar meer inzicht in jezelf geven. Nou dat is ook op latere leeftijd fijn
Ze was super opgelucht toen ze we had getest en vooral bijeenkomsten met een autisme coach en andere mensen met autisme in soort groepsgesprekken hebben haar heel goed gedaan. Dingen die mii zo superlogisch in de oren klinken bleken dat. voor haar niet
Sommige dingen zijn bij twijfel niet doen. Dit is nu bij uitstek iets, bij twijfel gewoon doen. Het kan je alleen maar meer inzicht in jezelf geven. Nou dat is ook op latere leeftijd fijn
vrijdag 29 maart 2024 18:10
Het is dus geen gesprek maar een vragenlijst? Dat scheelt al, ik denk dat een van mijn ouders daar wel toe bereid is mocht ik het toch willen laten onderzoeken. In mijn directe familie heeft niemand een diagnose autisme maar hoe dat zit met de neven en nichten, en daar de kinderen van, van mijn ouders geen idee. Door dit topic ben ik wel weer aan het denken gezet van wat wil ik? En wat als mijn gevoel niet klopt en er niks uit komt?
vrijdag 29 maart 2024 18:23
Het gaat erom dat iemand kan vertellen hoe je was als kind.
Ik wist zelf vrij weinig over autisme tot mijn kind de diagnose kreeg. Toen ik er eenmaal meer over ging lezen, vielen er ineens allemaal puzzelstukjes op hun plek en kon ik de familieleden aanwijzen die ook op zijn minst wat bijzonder gedrag vertonen. Mijn ex heeft zichzelf laten testen nadat al zijn kinderen de diagnose hadden. Zelf heb ik het niet, ik herken althans niet de overprikkeling die anderen ervaren. Wel wat problemen in sociale interactie, maar ik schat in dat die op zichzelf staan.
vrijdag 29 maart 2024 18:32
Ha TO, ik kan er (nog) niet over meepraten, maar ik ben toevallig onlangs bij de huisarts geweest omdat ik me ook wil laten testen. Ik weet nog niet hoe het gaat zijn, maar ik kan me voorstellen dat een diagnose kan helpen om jezelf beter te begrijpen. Als je weet hoe je brein werkt, is het ook makkelijker om er achter te komen wat je nodig hebt om echt lekker in je vel te zitten en te floreren. Ik sta voor nu nog op de wachtlijst.
En dit is heel goed om alvast over na te gaan denken.
vrijdag 29 maart 2024 18:34
Ik zou er persoonlijk niet te licht over denken. Een diagnose als ASS kan allerlei implicaties hebben voor de zaken zoals rijbewijsverlenging, medische keuring voor hypotheken/verzekeringen. Je bent verplicht dit te melden, ook over 60 jaar nog.
Uit een onderzoek kunnen andere dingen naar voren komen zoals cptss of een persoonlijkheidsstoornis. Dat zijn geen dingen die je zomaar even naast je neerlegt en waar je vervolgens iets mee moet.
Tot slot is psychodiagnostiek geen harde wetenschap. Ik ken alleen al in mijn directe omgeving meerdere mensen bij wie een ASS diagnose later omgezet is naar persoonlijkheidsstoornis/cptss. Dit had grote impact op hun zelfbeeld, familiebanden, mensen belanden hierdoor in een identiteiscrisis.
Het goede nieuws is dat de vooruitzichten wel veel beter zijn voor cptss dan voor ASS.
Maar ik zou wel rekening houden met deze factoren. En wellicht niet aan de voorkant al focussen op autisme, maar eerst over je klachten in gesprek gaan met een professional zoals je huisarts.
Ik dacht ook ooit dat ik autisme had en mensen om me heen ook, maar dat was al van tafel na een kort intakegesprek.
Uit een onderzoek kunnen andere dingen naar voren komen zoals cptss of een persoonlijkheidsstoornis. Dat zijn geen dingen die je zomaar even naast je neerlegt en waar je vervolgens iets mee moet.
Tot slot is psychodiagnostiek geen harde wetenschap. Ik ken alleen al in mijn directe omgeving meerdere mensen bij wie een ASS diagnose later omgezet is naar persoonlijkheidsstoornis/cptss. Dit had grote impact op hun zelfbeeld, familiebanden, mensen belanden hierdoor in een identiteiscrisis.
Het goede nieuws is dat de vooruitzichten wel veel beter zijn voor cptss dan voor ASS.
Maar ik zou wel rekening houden met deze factoren. En wellicht niet aan de voorkant al focussen op autisme, maar eerst over je klachten in gesprek gaan met een professional zoals je huisarts.
Ik dacht ook ooit dat ik autisme had en mensen om me heen ook, maar dat was al van tafel na een kort intakegesprek.
vrijdag 29 maart 2024 18:42
Ik wist al jaren dat ik autisme had. Het stond alleen nooit op papier en zonder papier geen hulp en nergens recht op.
Ook mijn moeder wist het al jaren en kan zo aanwijzen van welke kant ik de boel cadeau heb gekregen.
Zij stond nog net niet te springen om op gesprek te gaan.
Naast een paar miljard testen, een gesprek met mij én apart met mijn moeder hebben ze geloof ik ook een gesprek met mijn partner gehad.
Ik liep vast in mijn leven en had gewoon een die hard diagnose op papier nodig om verder te kunnen met officiële instanties en hulp.
Zonder dat vastlopen was ik niet aan het traject van de officiële diagnose begonnen, want op zich heeft die niet echt veel veranderd.
Ik ben nog altijd dezelfde persoon, maar kreeg ineens wel recht op jobbegeleiding en erkenning door de overheid door dat papiertje.
Ook mijn moeder wist het al jaren en kan zo aanwijzen van welke kant ik de boel cadeau heb gekregen.
Zij stond nog net niet te springen om op gesprek te gaan.
Naast een paar miljard testen, een gesprek met mij én apart met mijn moeder hebben ze geloof ik ook een gesprek met mijn partner gehad.
Ik liep vast in mijn leven en had gewoon een die hard diagnose op papier nodig om verder te kunnen met officiële instanties en hulp.
Zonder dat vastlopen was ik niet aan het traject van de officiële diagnose begonnen, want op zich heeft die niet echt veel veranderd.
Ik ben nog altijd dezelfde persoon, maar kreeg ineens wel recht op jobbegeleiding en erkenning door de overheid door dat papiertje.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 29 maart 2024 18:50
Ik heb dit proces recent doorlopen. Ik vond het best een toestand, zowel mijn man als mijn vader als mijn broer werden telefonisch geïnterviewd en mijn moeder heeft een meer dan 30 pagina's tellende vragenlijst moeten invullen over mijn vroege ontwikkeling en daarna nog een gesprek op locatie. Ikzelf kreeg natuurlijk ook vragenlijsten, maar ik voelde me ook wel bezwaard om iedereen op te trommelen. Met name mijn moeder, omdat dat aandeel erg uitgebreid was en we een moeilijke band hebben.
Uiteindelijk was het een heel eenduidig beeld: ASS. Ik ben blij dat ik het gedaan heb omdat het me nu eindelijk lukt wat milder naar mezelf te zijn en ik snap alles wat misgaat en wat mij niet goed lukt veel beter (ik hou ervan dingen te snappen
) Ik zit nu midden in het 'En wat nu?'-traject met allerlei hulpverlening. Ik kreeg het onderzoek omdat ik niet voor het eerst was vastgelopen en het ging steeds slechter met me, het niet meer kunnen passen in de maatschappij. Ook sociaal hield ik het steeds moeilijker vol om te 'voldoen'. Ik leer nu ook andere vrouwen met autisme kennen en dat geeft zoveel opluchting, die herkenning 
Ik heb ook een intake gehad met een coach die zelf autisme heeft en het is zo'n nieuwe en geweldige ervaring voor me dat we aan een half woord genoeg blijken te hebben. Dat doet me erg goed, dus ik wou dat ik het eerder had gedaan.
Succes met je proces en hopelijk heb je iets aan mijn verhaal.
Uiteindelijk was het een heel eenduidig beeld: ASS. Ik ben blij dat ik het gedaan heb omdat het me nu eindelijk lukt wat milder naar mezelf te zijn en ik snap alles wat misgaat en wat mij niet goed lukt veel beter (ik hou ervan dingen te snappen
) Ik zit nu midden in het 'En wat nu?'-traject met allerlei hulpverlening. Ik kreeg het onderzoek omdat ik niet voor het eerst was vastgelopen en het ging steeds slechter met me, het niet meer kunnen passen in de maatschappij. Ook sociaal hield ik het steeds moeilijker vol om te 'voldoen'. Ik leer nu ook andere vrouwen met autisme kennen en dat geeft zoveel opluchting, die herkenning Ik heb ook een intake gehad met een coach die zelf autisme heeft en het is zo'n nieuwe en geweldige ervaring voor me dat we aan een half woord genoeg blijken te hebben. Dat doet me erg goed, dus ik wou dat ik het eerder had gedaan.Succes met je proces en hopelijk heb je iets aan mijn verhaal.
vrijdag 29 maart 2024 19:13
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
