Angst bij het daten

Hallo allen,

Het zit dieper dan alleen een beetje angst. Ik heb het er niet met mijn omgeving over omdat het best een zware onderwerp is. Maar ik heb inmiddels wel een afspraak bij een psycholoog gepland om het op een gezonde manier te navigeren.

Ik zit heel erg in de knel met omgang met anderen en daten is omdat ik bang ben geconfronteerd te worden met mijn uiterlijk.
Ik heb twee relaties gehad, de eerste was echt verliefd op mij, heeft 5 jaar met mij samengewerkt en is oprecht verliefd geworden op wie ik ben als persoon en hij zag mij acne littekens en slechte huid niet meer. Ik heb toen wel ooit gezien dat hij een topic had geopend één jaar in onze relatie om te vragen hoe hij om moet gaan met kritiek van zijn familie omdat hij bang was dat ze mij lelijk zouden vinden. In zijn topic zag ik nog dat hij had gemeld mij wel aantrekkelijk te vinden. Hij was zich er van bewust dat ik algemeen gezien onaantrekkelijk wordt beschouwd. En die mening deel ik zelf ook, als ik in de spiegel kijk schrik ik soms zelf. Dan denk ik wow ik zie er niet echt fris uit, voornamelijk mijn huid wat de boosdoener is. Zijn vrienden hadden hem ook gevraagd waar hij mee bezig was toen ze zagen dat wij een relatie kregen. Hij was namelijk een hele knappe jongen, met genoeg opties maar in die relatie had ik nooit twijfels of hij mij leuk vond. Hij was altijd heel lief en goed voor mij. Maar ik vond wel altijd dat hij beter kon krijgen, en was voornamelijk zelf onzeker. Nooit met hem gedeeld. Wou hem daar nooit mee lastig vallen, eindstand is het uit gegaan omdat ik gewoon bang was niet geaccepteerd te worden door zijn familie. Die pijn zou mij teveel zijn. Ik ben namelijk ook altijd gepest in mijn jeugd door klasgenoten maar ook door familieleden vanwege mijn acne en exceem in mijn gezicht.
Mijn tweede relatie was slecht, hij bleef kritisch zijn op mijn uiterlijk en behandelde mij slecht. Ik dacht altijd dat het lag aan hoe ik eruit zag. Heb toen vooral gezocht naar middelen om dit verbeteren, ergens gaf ik mezelf de schuld.
Nu ik wat ouder ben kijk ik er anders na, ik besef dat uiterlijk je gegeven wordt en soms moet je het doen met wat je krijgt of mogelijk is, maar het is een soort dna Lotto. Ook vind ik genoeg mensen lief en leuk vanwege hun mooie ziel. Dus mijn ervaring heeft mij alles behalve oppervlakkig gemaakt en dat is de voordeel die ik eruit haal.

Het probleem nu is, ik ben nu al een tijd vrijgezel, daten in deze tijd met al die mooie mensen lijkt mij bijna zinloos. Ik ben gewoon serieus bang dat als ik bijv zou daten met iemand van een app dat hij schrikt als hij mij van dichtbij ziet. Ik denk ook dat de confrontatie mij heel erg weerhoud om het überhaupt te proberen en te pijnlijk zal zijn.
Ik ben van mezelf ook best gesloten op sociaal gebied omdat ik toch door mijn ervaring bang ben beoordeeld te worden.

ik weet gewoon even niet wat verstandig is om te doen, gewoon erbij neerleggen en mezelf de pijn besparen of dit overwinnen en toch proberen te daten.

Pupke schreef: ↑

17-05-2024 09:36

Wat rot dat je je zo voelt!

In je eerste alinea geef je aan dat je een afspraak met een psycholoog gepland hebt en ik denk dat dit een hele goede keus is. Je moet eerst tevreden worden/zijn met jezelf voordat je een ander gelukkig kan maken. En eerst met jezelf aan de slag want in je onzekerheid/kwetsbaarheid trek je vaak de verkeerde mannen aan waar het niet veel beter van wordt.

Later zeg je ‘’Daten in deze tijd met al die mooie mensen lijkt bijna zinloos’’, iedereen is mooi op zijn eigen manier! En er zijn echt niet alleen maar mooie/knappe mensen aan het daten, ook de normale, standaard vrouw/man daten wel. Probeer je daar op te focussen ipv op al die ‘modellen’. Ik ben nu zelf 2 jaar vrijgezel, eerste jaar niet gedate omdat ik tijd voor mijzelf wou. Vorig jaar een paar maand gedate en dat was leuk maar ook heel vermoeiend, tijdrovend en het kost veel energie. Als je onzeker bent, word je alleen maar onzekerder want je wordt geregeld ontmatcht en tijdens een date zijn veel heel kritisch. Ik volg ook Lang leve de Liefde op SBS6 een beetje en daar wordt iemand al afgewezen op zijn gebit (terwijl er niets mis mee is) of dat iemand snurkt, noem het op en je kan iemand er op afwijzen. Ik ben vorig jaar gestopt met daten omdat ik het niet leuk meer vond, werd er onzeker van en nu een jaar later nog steeds niet gedate. Ik wil namelijk eerst zelf alles lekker op de rit hebben (woon sinds januari op mijzelf) en echt goed in mijn vel zitten want ik ben zo’n 10kg te zwaar, geen maatje 36 en ook absoluut niet zo’n model wat je op instagram ziet. Nu hoeft dat voor een man niets uit te maken maar ik voel mij er zelf niet fijn bij en dat straal je dan ook uit naar een potentiele date.

Anyway ik zou inderdaad eerst lekker aan jezelf gaan werken en pas gaan daten als je sterk in je schoenen staat. En wat je acné betreft: Als dat zo erg je leven beheerst zou je daarvoor niet naar een dermatoloog kunnen?

Klopt, daten nu doe ik sowieso niet. Ik ga kijken hoe ik dit samen met een psycholoog kan verhelpen want deze negatieve gedachtes helpen sowieso niet. En ik denk ook zeker dat het meteen op te merken valt. Ik heb bijv één afspraak gehad na mijn relatie en ik had al moeite met oogcontact maken bij het voorstellen. Het brengt niet mijn beste versie naar voren. Maar ik heb het gewoon nu op dit moment niet onder controle.

Ja ik ben zeker naar een dermatoloog geweest, homeopathische huisarts, schoonheidsspecialiste, huidtherapeute. Heb allerlei cosmetische producten geprobeerd, of juist de natuurlijk aanpak gehanteerd. Medicijnen geslikt, gelaserd, peelings echt alles wat je kan bedenken. Niks heeft echt geholpen behalve roaccutane. Maar mooi of normaal is m’n huid nooit geworden.

Maargoed in de normale dagelijkse dingen functioneer ik gewoon normaal, maar als het gaat om daten met mannen dan heb ik bijna een paniek aanval bij de gedachte dat ik mezelf moet presenteren. Ik ga er al vanuit dat ik opval in negatieve zin. En dat is best jammer want zo zien ze eigenlijk niet dat ik ook leuk kan zijn en grappig ben bijvoorbeeld. Dat kreeg ik vroeger van een vriendin altijd te horen, zij dacht dat ik gewoon introvert was maar ze zei dan, ze hebben eigenlijk geen idee hoe leuk je bent omdat je zo stil bent. Onbewust klap ik gewoon dicht.

Dankjewel dat je jou beleving deelt

Gerbera schreef: ↑

17-05-2024 10:01

Lieve hoedan,

Je post trof mij, wat naar dat je je zo voelt, maar ook begrijpelijk.
Uiterlijk is t eerste wat je ziet he.
Maar ze zijn er hoor, de mannen die voor een leuk karakter gaan.
Ik ben ook moeders mooiste niet en heb een gebrekje wat ook gelijk opvalt, toch al bijna 40 jaar een relatie met iemand die van mij houd hoe ik ben.
Als je gaat daten, soms klikt het en soms niet.
Maar als iemand afknapt op je uiterlijk dan is hij je niet waard toch.
Ik zou voor een iets langere online kennismaking kiezen (zodat je elkaar al een beetje leert kennen, en geef t aan na een paar dagen, wil hij je niet, so be it, zijn verlies)
Maar neem geen genoegen met iemand die niet vol voor je gaat, je moet er een leven mee doen .

Dat is ook wat ik wil voor mezelf, iemand die echt voor mij gaat. Dat is ook wat ik iedereen gun.

aikidoka schreef: ↑

17-05-2024 10:32

Wat mij opvalt is dat jij denkt dat kennelijk ofwel iedereen mooi is, of dat alleen de mooie mensen daten. Nou ik kan je verzekeren dat deze gedachten niet kloppen. Er zijn allerlei soorten mensen qua uiterlijk en daten is niet voorbehouden aan de aantrekkelijke mensen. Wellicht dat je op social media vooral veel aantrekkelijke mensen ziet, maar daar worden veel filters gebruikt. Ik ken iemand die vrij veel IG volgers heeft en zij is erg aantrekkelijk, maar heeft wel regelmatig een slechte huid eczeem, uitslag etc). Op haar IG zie je dat niet, omdat ze daar altijd filters gebruikt. Daardoor lijkt ze dus op IG heel perfect, maar dat is ze niet. Echt, ga naar buitrn en kijk om je heen.

Op een of andere manier zie ik mezelf echt als volkomen onaantrekkelijk. En ik wil echt geen medelijden ofzo of mezelf omlaag halen. Maar in mijn hoofd is huid echt het eerste waar een man naar kijkt. En ja natuurlijk niet allemaal, maar ik heb het gevoel dat als ik volop zou gaan daten dat ik de ene afwijzing naar de andere zou meemaken.

En ja als ik om mij heen kijk dan lijkt iedereen er gewoon normaal of mooi uit te zien. En ik denk dan echt dat ik minder als normaal ben zeg maar. Het is ook echt raar omdat mijn exen wel weer heel knap zijn. Of ik heb geluk gehad dat ik knapper heb gescoord dan wat ik zelf ben of ik zie het erger als wat het is.
Ik zou dat natuurlijk niet vragen in mijn omgeving omdat ik de antwoord eigenlijk niet wilt horen.

Hello schreef: ↑

17-05-2024 12:07

Volgens mij moet je het sowieso overwinnen als je een relatie wilt, omdat bij je eerste relatie dit ook het punt was waarop het strandde: angst dat je vanwege je huid niet door zijn familie zou worden geaccepteerd.
En ook als je geen relatie wilt, dan is het toch ook veel fijner voor jezelf dat je inziet dat je ondanks je slechte huid wel zeker aantrekkelijk bent! Misschien heb je een mooi figuur of mooie ogen en!of een mooie mond, enz.
Is de roaccutane blijven slikken geen optie? Het is een heftig middel maar je hoeft het ook niet je leven lang te slikken.
Sterkte, ik heb zelf ook gekampt met huidproblemen en het kan je onzeker maken maar dat is niet terecht. Je bent meer dan je huid

Ja ik ga waarschijnlijk voor een derde kuur idd, alleen ik moet er nu even mee wachten omdat ik bezig ben ongewenste haargroei laseren want dat gaat niet samen.

Klopt ben ik mee eens, ik moet het echt overwinnen. Sowieso. Ik hoop dat het gaat lukken.

Marianneke schreef: ↑

17-05-2024 12:21

Misschien kun je ipv daten, maar leuke dingen gaan doen met andere mensen. Je eerste vriend wist hoe leuk jij was omdat hij met je samenwerkte. Als mensen je leren kennen zien ze dat je meer bent dan je huid. En kun jij de gedachte dat je lelijk zou zijn wellicht ook los laten. Zoek een hobby die je samen met anderen (mannen en vrouwen) kunt uitoefenen en bouw zo meer zelfvertrouwen op.

Ja dat is wel een goed idee, lijkt me ook wel leuk.

Anderlicht schreef: ↑

17-05-2024 12:49

Wat goed dat je hulp hebt gevraagd!
Je hebt een hyperfocus gecreëerd op jouw huid. Alles wat je aandacht geeft groeit en nu zit je met forse sociale angst.
Negatieve overtuigingen ( voelen als een waarheid maar dit is een denkfout!) Beïnvloeden jouw emoties en gedrag dus dit moet je nu bewust leren ombuigen.
Ik zou maximaal inzetten op het vergroten van jouw zelfbeeld en zelfliefde. Daar zit de angel van dit probleem. Wees lief voor jezelf en leer om je eigen beste vriendin te zijn.
Nog een tip. Creëer een betere wereld op sociaal media. Ontvolg de mensen die perfect lijken of waarbij je een rot gevoel krijgt. Ga leuke authentieke mensen volgen die een kwetsbare en reeële kant laten zien.
Ken je Amy van B&B? Zij heeft het in jouw ogen goed voor elkaar maar regelmatig behoorlijke acnee waar ze heel eerlijk over is.
Misschien is het bij jou “erger” of anders maar er zijn juist zoveel meiden die te dun/dik/wijnvlek/kaal of een beperking hebben die goed in hun vel zitten en ook daten of een partner hebben. Ga deze volgen en laat je inspireren! Je bent echt goed en perfect zoals je bent!

Dankjewel
De rest ook, heeft me toch wel iets opgepept om ermee aan de slag te gaan.
Amy kende ik niet, maar wel echt een leuke meid.