Mode & Beauty
alle pijlers
Collega in exact hetzelfde setje en ik val stil
dinsdag 22 oktober 2013 10:12
Ik twijfel of ik dit onderwerp bij mode moet plaatsen. Toch maar gedaan. In eerste instantie een non-onderwerp op andijvie niveau, maar toch de moeite waard om over te sparren.
Ik koop niet veel kleding, maar als ik iets koop is speciaal; geen setjes waar er 30 van hangen bij C&A of H&M. Ik ga graag naar speciaalzaakjes waar ze slechts enkele stuks van een item verkopen. Meestal spaar ik daar dan ook voor zodat ik echt blij en trots ben. Ik doe ook lang met kleding, ben er zuinig op en verzorg het goed.
Vorige week een mooi en compleet setje gescoord. Aparte broek, bloes en jasje erover. Set armbanden erbij en ik was superblij. Aangetrokken naar mijn werk waar ik een dik vet compliment kreeg van mijn collega.
Ik viel gisterenochtend echter van mij stoel toen ik mijn collega binnen zag komen in precies dezelfde outfit. Alles idem dito, behalve de schoenen. Ik kon geen woord uitbrengen van verbazing.
Ik begrijp zoiets niet maar ik snap nog veel minder van mijn reactie; waarom val ik stil op zo'n moment? Het liefst zou ik zeggen: Hee collega, ik zie dat je precies hetzelfde hebt gekocht als ik. Waarom doe je dat? Maar ik zeg helemaal niks en ben eigenlijk best boos.
Hoe gaan jullie om met zulke situaties? Recht op de man of broeden van ergernis? Ik heb het wel vaker hoor.. dat ik thuis kom en denk "had ik maar".
Ik koop niet veel kleding, maar als ik iets koop is speciaal; geen setjes waar er 30 van hangen bij C&A of H&M. Ik ga graag naar speciaalzaakjes waar ze slechts enkele stuks van een item verkopen. Meestal spaar ik daar dan ook voor zodat ik echt blij en trots ben. Ik doe ook lang met kleding, ben er zuinig op en verzorg het goed.
Vorige week een mooi en compleet setje gescoord. Aparte broek, bloes en jasje erover. Set armbanden erbij en ik was superblij. Aangetrokken naar mijn werk waar ik een dik vet compliment kreeg van mijn collega.
Ik viel gisterenochtend echter van mij stoel toen ik mijn collega binnen zag komen in precies dezelfde outfit. Alles idem dito, behalve de schoenen. Ik kon geen woord uitbrengen van verbazing.
Ik begrijp zoiets niet maar ik snap nog veel minder van mijn reactie; waarom val ik stil op zo'n moment? Het liefst zou ik zeggen: Hee collega, ik zie dat je precies hetzelfde hebt gekocht als ik. Waarom doe je dat? Maar ik zeg helemaal niks en ben eigenlijk best boos.
Hoe gaan jullie om met zulke situaties? Recht op de man of broeden van ergernis? Ik heb het wel vaker hoor.. dat ik thuis kom en denk "had ik maar".
dinsdag 22 oktober 2013 10:43
Ik denk dat je niet direct reageerde omdat je ergens ook wel begrijpt dat het nogal kinderachtig is om te vinden dat die kleding exclusief voor jou is.
Ik vind dit echt middelbare school problematiek. Toen was je boos als een vriendin exact dezelfde Levi's 501 kocht. Maar kom op zeg, tegenwoordig weet je toch wel dat je eigenheid en eigenwaarde niet zit in de kleding die je draagt?
Ik zou het dus gewoon van me af laten glijden.
Hoe weet je trouwens zeker dat ze het later heeft gekocht dan jij? En misschien heeft de verkoopster die daar werkt het setje ondertussen wel aan nog 4 andere mensen verkocht. Good for her, dat is namelijk haar werk, zorgen dat de dure en exclusieve items weggaan voor de sale begint.
Ik vind dit echt middelbare school problematiek. Toen was je boos als een vriendin exact dezelfde Levi's 501 kocht. Maar kom op zeg, tegenwoordig weet je toch wel dat je eigenheid en eigenwaarde niet zit in de kleding die je draagt?
Ik zou het dus gewoon van me af laten glijden.
Hoe weet je trouwens zeker dat ze het later heeft gekocht dan jij? En misschien heeft de verkoopster die daar werkt het setje ondertussen wel aan nog 4 andere mensen verkocht. Good for her, dat is namelijk haar werk, zorgen dat de dure en exclusieve items weggaan voor de sale begint.
dinsdag 22 oktober 2013 11:07
dinsdag 22 oktober 2013 11:11
quote:winkelfanaat schreef op 22 oktober 2013 @ 11:07:
Ik denk dat je niet reageert omdat de reactie die als eerste in je hoofd opkomt je niet zou uitspreken. Kennelijk vind je deze collega aardig en wil je haar niet kwetsen. Dat maakt het voor jou moeilijk een gepaste opmerking te maken én toch niet onaardig over te komen.Dat is het denk ik! Toch vind ik dat je, als volwassen mensen onder elkaar, wel zoiets naar elkaar zou moeten uitspreken. Zonder boze ondertoon maar wel zeggen!
Ik denk dat je niet reageert omdat de reactie die als eerste in je hoofd opkomt je niet zou uitspreken. Kennelijk vind je deze collega aardig en wil je haar niet kwetsen. Dat maakt het voor jou moeilijk een gepaste opmerking te maken én toch niet onaardig over te komen.Dat is het denk ik! Toch vind ik dat je, als volwassen mensen onder elkaar, wel zoiets naar elkaar zou moeten uitspreken. Zonder boze ondertoon maar wel zeggen!
dinsdag 22 oktober 2013 11:17
quote:Bergje65 schreef op 22 oktober 2013 @ 10:12:
Ik begrijp zoiets niet maar ik snap nog veel minder van mijn reactie; waarom val ik stil op zo'n moment? Het liefst zou ik zeggen: Hee collega, ik zie dat je precies hetzelfde hebt gekocht als ik. Waarom doe je dat? Maar ik zeg helemaal niks en ben eigenlijk best boos.
Waarom zou je dat vragen? Ze heeft het duidelijk gekocht omdat ze het mooi vindt.
Ik begrijp zoiets niet maar ik snap nog veel minder van mijn reactie; waarom val ik stil op zo'n moment? Het liefst zou ik zeggen: Hee collega, ik zie dat je precies hetzelfde hebt gekocht als ik. Waarom doe je dat? Maar ik zeg helemaal niks en ben eigenlijk best boos.
Waarom zou je dat vragen? Ze heeft het duidelijk gekocht omdat ze het mooi vindt.
dinsdag 22 oktober 2013 11:17
Een goede vriendin van me kocht vroeger vaak dezelfde kleding als ik. Als het om een shirtje ging of een broek vond ik dat echt geen probleem, tot ze op een gegeven moment hele outfits kopieerde. Dat vond ik gewoon stomvervelend.
Helaas durfde ik er ook niets van te zeggen, wilde haar ook niet voor het hoofd stoten. Dus ik begrijp je reactie helemaal. Het irritantste was eigenlijk dat ik een XL droeg en zij een S/M Ze was een soort mini-me toen.
Helaas durfde ik er ook niets van te zeggen, wilde haar ook niet voor het hoofd stoten. Dus ik begrijp je reactie helemaal. Het irritantste was eigenlijk dat ik een XL droeg en zij een S/M Ze was een soort mini-me toen.
dinsdag 22 oktober 2013 11:24
Ik zou er ook van balen. Dan maar kinderachtig..
Ik heb laatst koffiegedronken met een vriendinforumster die net een geweldige trui voor weinig had gekocht.
heb ik even gevraagd of ze het erg vond als ik die ook haalde.
We zien elkaar niet heel vaak en ik zal het ook niet aandoen als we elkaar zien.
En mijn zus en ik winkelen wel eens samen, vinden veel dezelfde dingen leuk.
Kopen we een andere andere kleur, ook klaar.
Maar dat spreek je wel even af vind ik dan.
Ik heb laatst koffiegedronken met een vriendinforumster die net een geweldige trui voor weinig had gekocht.
heb ik even gevraagd of ze het erg vond als ik die ook haalde.
We zien elkaar niet heel vaak en ik zal het ook niet aandoen als we elkaar zien.
En mijn zus en ik winkelen wel eens samen, vinden veel dezelfde dingen leuk.
Kopen we een andere andere kleur, ook klaar.
Maar dat spreek je wel even af vind ik dan.
dinsdag 22 oktober 2013 11:37
Ik heb zoiets ook wel eens. Gewoon pure verbazing. En hoe langer je wacht, hoe lastiger het wordt om iets te zeggen.
Beetje flauw van collega: het gaat niet om één stuk, maar om een hele outfit. Dan zie je eruit als een kopie van iemand anders.
Als je dezelfde spijkerbroek draagt, valt dat nauwelijks om, maar een heel setje...
Ik heb ooit tegelijk met een collega hetzelfde model laarzen gekocht, vrij opvallend. We spraken met elkaar af het dragen af te stemmen, maar dat lukte dus nooit.
Beetje flauw van collega: het gaat niet om één stuk, maar om een hele outfit. Dan zie je eruit als een kopie van iemand anders.
Als je dezelfde spijkerbroek draagt, valt dat nauwelijks om, maar een heel setje...
Ik heb ooit tegelijk met een collega hetzelfde model laarzen gekocht, vrij opvallend. We spraken met elkaar af het dragen af te stemmen, maar dat lukte dus nooit.
dinsdag 22 oktober 2013 11:37
quote:Bergje65 schreef op 22 oktober 2013 @ 10:22:
[...]
Dat kan niet anders. Ze zag me vorige week en zei dat ze het helemaal fantastich vond wat ik droeg. Ze is een leuke en aardige meid en we kletsten wat. In dat praatje vertelde ik dus dat ik was gaan shoppen. Ik zei ook nog dat ze daar ook eens kon gaan kijken omdat ze daar van die speciale kleding verkopen.
Geen haar op mn hoofd die zou bedenken dat zij exact hetzelfde zou gaan kopen. De set zal ik niet meer snel aandoen nu, of ik moet met haar gaan afstemmen.
Dus eigenlijk bied je het eerst aan en vindt het dan achteraf niet leuk. Jammer voor jou.
Ik zou trouwens de set niet meer zo dragen, maar het jasje combineren met een mooie jeans of een andere rok, bij de broek een andere blouse en sjaaltje kopen. Ofzo.
En Dochter heeft een vriendinnetje gehad dat de vriendschap opzegde omdat Dochter sneakers had gekocht. Niet eens dezelfde, maar ja, wel dezelfde stijl, sneakers zijn sneakers tenslotte. Nou gaat het dan om kinderen (8 jaar waren ze toen) dus het kwam weer helemaal goed. Totdat Dochter van mij een stapel sokken van een bepaald merk kreeg. Die waren lekker in de aanbieding, 10 paar in 1x. Maar toevallig had dat andere kind ook sokken van dat merk. En daar ging de vriendschap weer.
En voor Dochter koop ik nagenoeg alleen maar H&M, C&A en Coolcat. Daar loopt de hele school in rond. Dat is ook heel belangrijk, want ze willen allemaal niet uit de toon vallen . En fijn ook dat daardoor niemand zeurt over dure merkkleding, want dat kunnen de meesten niet (meer) betalen.
Dat je stil valt heeft te maken met je verwachtingen. Ik zou, als ik iemand ´mijn´ adresjes doorgeef, verwachten dat ze misschien hetzelfde zou kunnen kopen. Ik had dus heel anders gereageerd.
Maar je kunt in de pauze wel iets zeggen in de trant van; Goh, ik had nooit gedacht dat je mijn kleren zó leuk vond. Misschien zegt ze er wat over terug, misschien ook niet. Maar boos worden is wel wat kinderachting.
[...]
Dat kan niet anders. Ze zag me vorige week en zei dat ze het helemaal fantastich vond wat ik droeg. Ze is een leuke en aardige meid en we kletsten wat. In dat praatje vertelde ik dus dat ik was gaan shoppen. Ik zei ook nog dat ze daar ook eens kon gaan kijken omdat ze daar van die speciale kleding verkopen.
Geen haar op mn hoofd die zou bedenken dat zij exact hetzelfde zou gaan kopen. De set zal ik niet meer snel aandoen nu, of ik moet met haar gaan afstemmen.
Dus eigenlijk bied je het eerst aan en vindt het dan achteraf niet leuk. Jammer voor jou.
Ik zou trouwens de set niet meer zo dragen, maar het jasje combineren met een mooie jeans of een andere rok, bij de broek een andere blouse en sjaaltje kopen. Ofzo.
En Dochter heeft een vriendinnetje gehad dat de vriendschap opzegde omdat Dochter sneakers had gekocht. Niet eens dezelfde, maar ja, wel dezelfde stijl, sneakers zijn sneakers tenslotte. Nou gaat het dan om kinderen (8 jaar waren ze toen) dus het kwam weer helemaal goed. Totdat Dochter van mij een stapel sokken van een bepaald merk kreeg. Die waren lekker in de aanbieding, 10 paar in 1x. Maar toevallig had dat andere kind ook sokken van dat merk. En daar ging de vriendschap weer.
En voor Dochter koop ik nagenoeg alleen maar H&M, C&A en Coolcat. Daar loopt de hele school in rond. Dat is ook heel belangrijk, want ze willen allemaal niet uit de toon vallen . En fijn ook dat daardoor niemand zeurt over dure merkkleding, want dat kunnen de meesten niet (meer) betalen.
Dat je stil valt heeft te maken met je verwachtingen. Ik zou, als ik iemand ´mijn´ adresjes doorgeef, verwachten dat ze misschien hetzelfde zou kunnen kopen. Ik had dus heel anders gereageerd.
Maar je kunt in de pauze wel iets zeggen in de trant van; Goh, ik had nooit gedacht dat je mijn kleren zó leuk vond. Misschien zegt ze er wat over terug, misschien ook niet. Maar boos worden is wel wat kinderachting.
dinsdag 22 oktober 2013 11:59
quote:Exces schreef op 22 oktober 2013 @ 11:37:
[...]
Dus eigenlijk bied je het eerst aan en vindt het dan achteraf niet leuk. Jammer voor jou.
Maar je kunt in de pauze wel iets zeggen in de trant van; Goh, ik had nooit gedacht dat je mijn kleren zó leuk vond. Misschien zegt ze er wat over terug, misschien ook niet. Maar boos worden is wel wat kinderachting.
Dat bied ze toch niet aan?
En ik geloof nou niet dat Bergje ziedend is, meer geïrriteerd.
[...]
Dus eigenlijk bied je het eerst aan en vindt het dan achteraf niet leuk. Jammer voor jou.
Maar je kunt in de pauze wel iets zeggen in de trant van; Goh, ik had nooit gedacht dat je mijn kleren zó leuk vond. Misschien zegt ze er wat over terug, misschien ook niet. Maar boos worden is wel wat kinderachting.
Dat bied ze toch niet aan?
En ik geloof nou niet dat Bergje ziedend is, meer geïrriteerd.
dinsdag 22 oktober 2013 12:06
quote:Melpomene schreef op 22 oktober 2013 @ 11:37:
Ik heb zoiets ook wel eens. Gewoon pure verbazing. En hoe langer je wacht, hoe lastiger het wordt om iets te zeggen.
Beetje flauw van collega: het gaat niet om één stuk, maar om een hele outfit. Dan zie je eruit als een kopie van iemand anders.
Als je dezelfde spijkerbroek draagt, valt dat nauwelijks om, maar een heel setje...
Ik heb ooit tegelijk met een collega hetzelfde model laarzen gekocht, vrij opvallend. We spraken met elkaar af het dragen af te stemmen, maar dat lukte dus nooit.
Juist, dit dekt de lading. Het betreft een hele set, een behoorlijk opvallende ook nog, incl. de accessoires. Een compete kopie dus. Heel raar om dat te zien. Daarnaast ben ik heel vrouwelijk en zij is meer een tomboy. Maakt verder niet uit, maar het valt gewoon op. Ik heb geen zin om haar elke week te vragen of zij haar setje morgen aandoet.
Ik zie haar straks en zal er wat humor ingooien. Dat was een goede tip en haalt de lading er waarschinlijk wat van af.
Maar goed ladies, de insteek van dit verhaal was mijn reactie. Dat ik wat assertiever wil leren zijn, als het op zulke zaken aan komt. Ik kan nog elke dag leren
Ik heb zoiets ook wel eens. Gewoon pure verbazing. En hoe langer je wacht, hoe lastiger het wordt om iets te zeggen.
Beetje flauw van collega: het gaat niet om één stuk, maar om een hele outfit. Dan zie je eruit als een kopie van iemand anders.
Als je dezelfde spijkerbroek draagt, valt dat nauwelijks om, maar een heel setje...
Ik heb ooit tegelijk met een collega hetzelfde model laarzen gekocht, vrij opvallend. We spraken met elkaar af het dragen af te stemmen, maar dat lukte dus nooit.
Juist, dit dekt de lading. Het betreft een hele set, een behoorlijk opvallende ook nog, incl. de accessoires. Een compete kopie dus. Heel raar om dat te zien. Daarnaast ben ik heel vrouwelijk en zij is meer een tomboy. Maakt verder niet uit, maar het valt gewoon op. Ik heb geen zin om haar elke week te vragen of zij haar setje morgen aandoet.
Ik zie haar straks en zal er wat humor ingooien. Dat was een goede tip en haalt de lading er waarschinlijk wat van af.
Maar goed ladies, de insteek van dit verhaal was mijn reactie. Dat ik wat assertiever wil leren zijn, als het op zulke zaken aan komt. Ik kan nog elke dag leren
dinsdag 22 oktober 2013 12:10
dinsdag 22 oktober 2013 12:12
dinsdag 22 oktober 2013 12:15
Welke kleren zijn het? Grote kans dat veel forummers het dan ook gaan kopen. Als je dan weer een kopie van jou ziet lopen op straat, oefen je telkens om wel te zeggen wat je in je hart had willen zeggen. En wij lopen er stylish verantwoord bij 
.
Ik moet bekennen dat ik geen gevoel voor mode heb. En de mode vind ik vaak ook niet mooi. Dus het valt me daarom op als ik iemand er wel leuk bij zie lopen. Maar helemaal kopiëren heb ik nog nooit gedaan, wel inspiratie uit gehaald. Ik ken jou probleem dus niet, ik loop er zelf niet bijzonder mooi bij. Ik vind het dus een compliment, zou het nooit doen, maar biedt me voor je leerproces graag als oefenmateriaal
. Ik moet bekennen dat ik geen gevoel voor mode heb. En de mode vind ik vaak ook niet mooi. Dus het valt me daarom op als ik iemand er wel leuk bij zie lopen. Maar helemaal kopiëren heb ik nog nooit gedaan, wel inspiratie uit gehaald. Ik ken jou probleem dus niet, ik loop er zelf niet bijzonder mooi bij. Ik vind het dus een compliment, zou het nooit doen, maar biedt me voor je leerproces graag als oefenmateriaal
