Overig
alle pijlers
Cultuurverschillen in Nederland
donderdag 6 december 2007 08:54
Hallo everybody?
Ik vraag me af of meer mensen dit hebben: je komt van oorsprong uit een bepaald gedeelte van Nederland en dan verhuis naar 100 km verderop en vindt het lastig om aan de cultuur aldaar te wennen?
In mijn geval ben ik van Limburg naar de Randstad verhuisd voor baan etc., maar ik merk nu ik hier een kleine 1,5 jaar woon dat het toch "anders" blijft: met andere woorden ik mis de gastvrijheid/openheid van het zuiden..
Ben benieuwd of meer mensen dit hebben
Ik vraag me af of meer mensen dit hebben: je komt van oorsprong uit een bepaald gedeelte van Nederland en dan verhuis naar 100 km verderop en vindt het lastig om aan de cultuur aldaar te wennen?
In mijn geval ben ik van Limburg naar de Randstad verhuisd voor baan etc., maar ik merk nu ik hier een kleine 1,5 jaar woon dat het toch "anders" blijft: met andere woorden ik mis de gastvrijheid/openheid van het zuiden..
Ben benieuwd of meer mensen dit hebben
donderdag 6 december 2007 09:35
heel herkenbaar simone
het is soms makkelijker om in een ander land te wonen dan om naar een andere gedeelte van nederland te verhuizen, weet ik inmiddels uit eigen ervaring.
ben zelf in amsterdam geboren en opgegroeid en ooit naar enschede verhuist, dit werd geen succes, had echt het idee in een ander land terecht te zijn gekomen. men dacht daar ook dat ik uit het buitenland kwam, na een half jaar weer terug naar de randstad. inmiddels al twee keer in het buitenland gewoond en dat vond ik toch wel een heel stuk makkelijker (speelde natuurlijk wel mee dat ik wist dat dat zeker tijdelijk zou zijn)
het is soms makkelijker om in een ander land te wonen dan om naar een andere gedeelte van nederland te verhuizen, weet ik inmiddels uit eigen ervaring.
ben zelf in amsterdam geboren en opgegroeid en ooit naar enschede verhuist, dit werd geen succes, had echt het idee in een ander land terecht te zijn gekomen. men dacht daar ook dat ik uit het buitenland kwam, na een half jaar weer terug naar de randstad. inmiddels al twee keer in het buitenland gewoond en dat vond ik toch wel een heel stuk makkelijker (speelde natuurlijk wel mee dat ik wist dat dat zeker tijdelijk zou zijn)
donderdag 6 december 2007 11:36
Ja hoor Simone, maar ik heb het precies andersom!
Ik kwam als zesjarig kind vanuit de Randstad via een jaartje Overijssel naar Kerkrade. Verstond er zelfs mijn juf niet! Tegen de tijd dat ik ze een beetje begreep, verhuisten we weer een kilometer of 12 en kon ik opnieuw beginnen
Uiteindelijk heb ik tot mijn 19e in het zuiden gewoond. Ben daar veel buitengesloten, maar heb ook veel vrienden gemaakt (met een daarvan woon ik nog samen 
) Knelpunt bleef dat ik thuis leerde voor mezelf en mijn ideeën op te komen op een manier de ze over het algemeen niet zo waardeerden in het zuiden. Ze vonden me vreg.
De gastvrijheid die jij mist, zorgde bij mij voortdurend voor verwarring. Ik wist daardoor nooit goed wat ik aan mensen had, dacht ik dat ze me aardig vonden, wast het gewoon hun aardige cultuur. Voor mij horen bij dat soort aardigheid ook vriendschappelijke gevoelens en trouw. Dus dat viel wel eens tegen.
Wat een verademing toen ik in Amsterdam ging studeren! Alsof ik thuiskwam. Ze deden daar net als ik. Gewoon duidelijk. En dat vond niemand onaardig. Heerlijk!
Uiteindelijk ben ik nog ongeveer twee jaar teruggeweest in het zuiden omdat mijn vriend daar werkte. Het was dat ik wist dat hij zelf ook graag weg wilde, anders was ik denk ik niet gegaan.
Ik kwam als zesjarig kind vanuit de Randstad via een jaartje Overijssel naar Kerkrade. Verstond er zelfs mijn juf niet! Tegen de tijd dat ik ze een beetje begreep, verhuisten we weer een kilometer of 12 en kon ik opnieuw beginnen
Uiteindelijk heb ik tot mijn 19e in het zuiden gewoond. Ben daar veel buitengesloten, maar heb ook veel vrienden gemaakt (met een daarvan woon ik nog samen ) Knelpunt bleef dat ik thuis leerde voor mezelf en mijn ideeën op te komen op een manier de ze over het algemeen niet zo waardeerden in het zuiden. Ze vonden me vreg. De gastvrijheid die jij mist, zorgde bij mij voortdurend voor verwarring. Ik wist daardoor nooit goed wat ik aan mensen had, dacht ik dat ze me aardig vonden, wast het gewoon hun aardige cultuur. Voor mij horen bij dat soort aardigheid ook vriendschappelijke gevoelens en trouw. Dus dat viel wel eens tegen.
Wat een verademing toen ik in Amsterdam ging studeren! Alsof ik thuiskwam. Ze deden daar net als ik. Gewoon duidelijk. En dat vond niemand onaardig. Heerlijk!
Uiteindelijk ben ik nog ongeveer twee jaar teruggeweest in het zuiden omdat mijn vriend daar werkte. Het was dat ik wist dat hij zelf ook graag weg wilde, anders was ik denk ik niet gegaan.
donderdag 6 december 2007 11:41
typisch is dat randstad en limburg zijn idd 2 uitersten volgens mij. k heb 4 maandjes in delft gewoond, en t was totaal niet mijn plek. buiten mn vriend en wat collega's was er niemand die ook maar n btje intresse in me toonde. doe mij dan maar die limburgse gezelligheid waarbij iedereen met elkaar kan babbelen ;)
en dan heb je aan de andere kant weer friesland bijvoorbeeld, waar eerst ongelofelijk de kat uit de boom gekeken wordt.
en toch zou k niet in n ander land willen wonen ;)
randstad en limburg zijn idd 2 uitersten volgens mij. k heb 4 maandjes in delft gewoond, en t was totaal niet mijn plek. buiten mn vriend en wat collega's was er niemand die ook maar n btje intresse in me toonde. doe mij dan maar die limburgse gezelligheid waarbij iedereen met elkaar kan babbelen ;)en dan heb je aan de andere kant weer friesland bijvoorbeeld, waar eerst ongelofelijk de kat uit de boom gekeken wordt.
en toch zou k niet in n ander land willen wonen ;)
donderdag 6 december 2007 12:40
Ik woon in Noord-Holland en vind de Limburgse mentaliteit vreselijk. We zijn daar een paar keer op vakantie geweest, maar nooit meer. In Drenthe en Groningen zijn de mensen veel gezelliger en spontaner. Wij gaan dus voor de vakantie alleen nog maar naar het noord oosten. Ik zal ook nooit verhuizen uit Noord-Holland.
donderdag 6 december 2007 12:46
Deze discussie over limburg versus randstad was er laatst ook al.
Mijn vriend komt er vandaan en is inmiddels hierheen verhuisd. Net als wat Yette zegt; die "gastvrijheid" komt op mij soms nogal achterbaks over. Mensen durven absoluut niet eerlijk naar elkaar te zijn en te zeggen wat ze ervan vinden. Zijn familie vindt mij dan ook maar een bazig typje Ik ben alleen maar eerlijk en direct en zeg het als ik het ergens niet mee eens ben. In hun ogen ben je dan echt de boeman.
Wat ik pas onaardig vind is dat daar heel veel achter de ruggen van mensen omgaat. "Maar wel je mond houden hoor," zeggen ze er dan altijd achteraan. Ik vind dat echt een vervelende mentaliteit.
Verder zijn het gewoon gezellige mensen hoor
Mijn vriend komt er vandaan en is inmiddels hierheen verhuisd. Net als wat Yette zegt; die "gastvrijheid" komt op mij soms nogal achterbaks over. Mensen durven absoluut niet eerlijk naar elkaar te zijn en te zeggen wat ze ervan vinden. Zijn familie vindt mij dan ook maar een bazig typje
Ik ben alleen maar eerlijk en direct en zeg het als ik het ergens niet mee eens ben. In hun ogen ben je dan echt de boeman. Wat ik pas onaardig vind is dat daar heel veel achter de ruggen van mensen omgaat. "Maar wel je mond houden hoor," zeggen ze er dan altijd achteraan. Ik vind dat echt een vervelende mentaliteit.
Verder zijn het gewoon gezellige mensen hoor
donderdag 6 december 2007 13:39
Even ter verduidelijking: het gaat me niet zo zeer om de manier van communiceren, daar kun je wel aanwennen, soms is het ook verfrissend:
Ik bedoel meer de vanzelfsprekendheid dat je kunt blijven eten, waar ik vandaan kom is het vanzelfsprekend dat iedereen kan blijven eten, er worden geen dure cadeau`s gekocht als je een keer met vriendinnen bij een van de ouders gaat eten (en al zeker niet zelf het eten betalen), dat bedoel ik meer met de gastvrijheid die ik mis.
Ik bedoel meer de vanzelfsprekendheid dat je kunt blijven eten, waar ik vandaan kom is het vanzelfsprekend dat iedereen kan blijven eten, er worden geen dure cadeau`s gekocht als je een keer met vriendinnen bij een van de ouders gaat eten (en al zeker niet zelf het eten betalen), dat bedoel ik meer met de gastvrijheid die ik mis.
donderdag 6 december 2007 14:51
Ik woon midden in de Randstad en in de zomervakantie gaan we altijd een paar dagen naar mijn ouders die een stacaravan in de Achterhoek hebben. Elke keer verbaas ik me weer over het gemoedelijke daar. en dat alles zo traaaaag gaat. In het begin kan ik me erg opwinden over dat slome gedoe bij kassa's en dergelijke maar als ik dan weer een weekje later thuisben moet ik weer erg wennen aan dat jachtige, gehaaste en mopperige!
donderdag 6 december 2007 16:54
Oh joepie, weer een spuitopic!
Ik heb een tijdje in Brabant gewoond, en ik vond het er verschrikkelijk. Nu kwam ik uit het hoge noorden, dus de afstand was misschien wel erg groot, maar wat een cultuurshock zeg! Ik begreep, en begrijp, helemaal niets van Brabanders. Hun mond vol van gastvrijheid, ha, m'n neus. Ik ben nog nooit zo eenzaam geweest als in Brabant, waar iedereen die niet met een zachte g praat wantrouwend wordt bekeken. Waar elke keer als iets niet volgens de heilige regels gaat, de Brabander in paniek raakt.
Ik was heel erg blij dat ik weer weg mocht, naar mensen die wel normaal doen. (Oeh, stereotyperend van me... normaal kan ik best relativerend, maar ik heb echt een schurfthekel aan Brabant gekregen, erg is dat. En ik heb nog wel Brabanders onder m'n beste vrienden! Dat zijn dan wel weer Brabanders die al jaren niet meer in Brabant worden. Zou er een verband zijn?)
Ik heb een tijdje in Brabant gewoond, en ik vond het er verschrikkelijk. Nu kwam ik uit het hoge noorden, dus de afstand was misschien wel erg groot, maar wat een cultuurshock zeg! Ik begreep, en begrijp, helemaal niets van Brabanders. Hun mond vol van gastvrijheid, ha, m'n neus. Ik ben nog nooit zo eenzaam geweest als in Brabant, waar iedereen die niet met een zachte g praat wantrouwend wordt bekeken. Waar elke keer als iets niet volgens de heilige regels gaat, de Brabander in paniek raakt.
Ik was heel erg blij dat ik weer weg mocht, naar mensen die wel normaal doen. (Oeh, stereotyperend van me... normaal kan ik best relativerend, maar ik heb echt een schurfthekel aan Brabant gekregen, erg is dat. En ik heb nog wel Brabanders onder m'n beste vrienden! Dat zijn dan wel weer Brabanders die al jaren niet meer in Brabant worden. Zou er een verband zijn?)
donderdag 6 december 2007 17:04
Ik kom uit het Noorden, heb tussendoor een jaar onder de rook van R'dam gewoond (echt een complete hel voor me) en nu woon ik alweer een hele tijd in het noorden.
Oorspronkelijk kom ik uit Drenthe waar ik de eerste 19 jaar van mijn leven gewoond heb, nu alweer, op dat ene jaar na dan, 20 jaar in Friesland en ik verlang weer terug naar Drenthe.
Maar zal ik daar na 20 jaar nog wel vinden waar ik naar op zoek ben?
Maar toch, als we daar zijn voel ik de warmte, het geaccepteerd worden, de echte hartelijkheid. Het is als een warm bad voor me.
Heb 5 jaar geleden beloofd dat zoon zijn havo hier in Friesland af mag maken maar nu hij in het laatste jaar zit, volgend jaar wil gaan studeren begint het bij mij te kriebelen.
Ik moet er namelijk niet aan denken dat stel dat er iets met lief gebeurd ik hier in mijn uppie in Friesland zit! Van die gedachte krijg ik het spaans benauwd.
Vraag van mij, kun je je ooit ergens helemaal compleet thuisvoelen ergens anders dan waar je opgegroeid bent?
Oorspronkelijk kom ik uit Drenthe waar ik de eerste 19 jaar van mijn leven gewoond heb, nu alweer, op dat ene jaar na dan, 20 jaar in Friesland en ik verlang weer terug naar Drenthe.
Maar zal ik daar na 20 jaar nog wel vinden waar ik naar op zoek ben?
Maar toch, als we daar zijn voel ik de warmte, het geaccepteerd worden, de echte hartelijkheid. Het is als een warm bad voor me.
Heb 5 jaar geleden beloofd dat zoon zijn havo hier in Friesland af mag maken maar nu hij in het laatste jaar zit, volgend jaar wil gaan studeren begint het bij mij te kriebelen.
Ik moet er namelijk niet aan denken dat stel dat er iets met lief gebeurd ik hier in mijn uppie in Friesland zit! Van die gedachte krijg ik het spaans benauwd.
Vraag van mij, kun je je ooit ergens helemaal compleet thuisvoelen ergens anders dan waar je opgegroeid bent?
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
donderdag 6 december 2007 17:36
Ook toevallig! Van de vrienden die wij in Limburg heb leren kennen, hebben we vreemd genoeg geen contact meer met de Limburgers die daar nog wonen. Wèl met een verhuisde Limburger en met drie in het zuiden wonende, maar in de Randstad geboren en als kind geëmigreerde vriendinnen. Ook vregge hollengers dus. Ik houd het er maar op dat die misschien mobieler zijn?
donderdag 6 december 2007 20:05
Ja hoor, dat kan. Voor zover ik het kan beoordelen tenminste, want ik heb als kind eigenlijk nergens lang genoeg gewoond om te kunnen zeggen dat ik daar vandaan kom. Nadat ik in Noord-Holland, Overijssel en Limburg had gewoond, kwam ik in Amsterdam terecht en daar voelde ik me voor het eerst echt thuis. Waarschijnlijk omdat heel veel mensen daar, net als ik, ergens anders vandaan komen. Nu woon ik in Gelderland en hier in de buurt is eigenlijk hetzelfde aan de hand. We zijn met een heleboel vreemde eenden in de bijt, wat ons op een bepaalde manier ook weer gelijk maakt. Contacten verlopen vrij makkelijk, misschien juist wel omdat er zoveel mensen wonen die geen familie in de buurt hebben om op terug te vallen. Dit soort wijken kan je ongetwijfeld overal wel vinden.
vrijdag 7 december 2007 14:23
Ik ben opgegroeid in Gelderland (stad in het oostelijke deel ervan), en woon nu in 1 van de steden die tegen R'dam aan liggen. Ik zou heel erg graag weer terug willen, ook al komt mijn hele familie oorspronkelijk uit het westen (toendertijd allemaal naar het oosten of het zuiden getrokken) en ben ik de mentaliteit dus wel gewend. Ik mis echter de ruimte, de bossen en de stilte. Waar ik ben opgegroeid wacht de bus met rijden totdat de oude vrouw die is ingestapt een plaats heeft gevonden. Dat zal hier niet gebeuren. Ook zijn de mensen gewoon anders; schreeuweriger, meer aanwezig, volkser. Vreemden spreken elkaar hier - bijv. bij de bushalte - veel sneller aan dan in het oosten. Ik heb daar nooit zo'n behoefte aan, dus wat dat betreft pas ik hier niet zo. Ik ben er nu wel aan gewend om hier te wonen, maar ik zal altijd het oosten blijven missen. Ik heb ook nog in een grote stad in het midden van het land gewoond, en dat beviel me eigenlijk beter dan het westen.
vrijdag 7 december 2007 14:32
Ik ben een jaar of negen geleden van het westen naar het oosten verhuisd vanwege mijn lief. Hij kon met geen mogelijkheid wennen aan het westen. In het begin moest ik enorm wennen: de mensen hier waren nauwelijks te verstaan, enorm afwachtend en vonden mij maar vreg. Ook het niet zeggen wat ze bedoelen kon ik niet plaatsen.
Nu ben ik prima gewend. Ik mis het dat hier niet zoveel eten af te halen valt (), dat het erg "wit" is, en dat er weinig te doen valtin cultureel opzicht. Daarentegen vind ik de rust en ruimte heerlijk. En er is hier ook nog een "leven en laten leven" mentaliteit.
Ach, ik voel me in beide culturen wel thuis: kom ik in het westen kan ik verzuchten dat ik thuis kom. En hetzelfde doe ik als ik nu in het oosten kom. Het went dus. UIteindelijk.
Nu ben ik prima gewend. Ik mis het dat hier niet zoveel eten af te halen valt (
), dat het erg "wit" is, en dat er weinig te doen valtin cultureel opzicht. Daarentegen vind ik de rust en ruimte heerlijk. En er is hier ook nog een "leven en laten leven" mentaliteit.Ach, ik voel me in beide culturen wel thuis: kom ik in het westen kan ik verzuchten dat ik thuis kom. En hetzelfde doe ik als ik nu in het oosten kom. Het went dus. UIteindelijk.
zaterdag 8 december 2007 18:03
Hallo everybody? Dit klinkt komt bekent voor. In mij geval ben ik van , Leeuwarden naar franeker verhuisd. In het begin, vond ik mensen zijn daar wat stug en gesloten. Ik wist daardoor nooit goed wat ik aan mensen had, dacht ik dat ze me aardig vonden, wast het gewoon hun aardige cultuur. ik voelde mee zoals buitenstaande .Als jij ze tegen komt zegt ze nooit wat. Ze kijkt naar jou echt onaardigd.Ze staan nooit opent voor ander menigen en leveven visie.Ze bedenkt een smoesjes zoals jij kan niet goed nederlands spreken. Dat soort onzinige dingen. eerlijk gezeg ik voelt hier niet thuis. En ik vind ze zijn wel hard voor zicht zelf maar ook voor de anderen.
maandag 10 december 2007 00:20
Ik kan me enorm verbazen (in positieve en negatieve zin) over de verschillen in NL, ondanks dat het zo'n klein land is. Ik ken de verschillen alleen van weekendjes weg, want ben nogal honkvast, dus heb hier verder weinig toe te voegen. Maar ik zie nu al een paar x "vreg" voorbij komen... wat betekent dat??
Happiness is nothing more than good health and a bad memory - Albert Schweitzer.
