Overig
alle pijlers
De meest lullige/kwetsende opmerking die je ooit kreeg...
zondag 17 februari 2013 06:48
Ik krijg soms opmerkingen naar mijn hoofd dat ik denk... nou moe!
Ik vroeg me af of jullie ook weleens een opmerking hebben gehad waarvan je echt dacht, wat moet ik hier nou op antwoorden.
Lullig, mijn vriend en ik hadden het over zelfverdediging. Ik ben lang en lomp gebouwd en zei dat ik dat wel fijn vond, dat ik voor mijn gevoel een verkrachter beter te lijf kon dan een heel fragiel meisje (zegt niet altijd wat hoor) Weet je wat hij zei? "Ik denk niet dat jij het type bent waar verkrachters op af zullen gaan". Nou... en bedankt! Niet dat ik er op zit te wachten hoor, helemaal niet maar ik vond em toch best lullig overkomen.
nog een lullige, normaal ben ik nogal van een staart in mn haar, of opsteken, niks moeilijks. We gingen die dag met bijna de hele familie naar een jaarlijkse markt en ik besloot eens uit te pakken met mijn haar. In plaats van de gebruikelijke minuut stond ik nu maar liefst 20 minuten voor de spiegel. En en zat heel erg leuk (daar blijf ik bij). Afijn, we lopen daar op die markt en ineens zegt een ouder, vrouwelijk familielid vanuit het niets "heb je gisteren je haar gewassen?" Dus ik zeg ja, hoezo? (ik was elke avond mijn haar). "Ja zegt ze, dan wil het nooit zo zitten hè?" Ik ben er maar niet op ingegaan. Er stond een man foto's te maken en te verkopen en een aantal wilden op de foto, ik niet, ik hou niet van op de foto gaan. Later zitten we te koffiedrinken buiten en vraagt mijn moeder waarom ik nou niet op de foto wilde, is toch leuk, aandenken enzo. Dus ik zeg, nee joh, ik zie er niet uit vandaag. En dat is valse bescheidenheid, zodat een ander kan zeggen dat dat reuze meevalt en dat ik er juist leuk uitzie. Jullie kennen het wel. Zegt dat zelfde vrouwelijke familielid "nou dat vond ik ook al", dat ik er niet uitzag dus. Nah, tis tenminste eerlijk moet je maar denken...
Ik vroeg me af of jullie ook weleens een opmerking hebben gehad waarvan je echt dacht, wat moet ik hier nou op antwoorden.
Lullig, mijn vriend en ik hadden het over zelfverdediging. Ik ben lang en lomp gebouwd en zei dat ik dat wel fijn vond, dat ik voor mijn gevoel een verkrachter beter te lijf kon dan een heel fragiel meisje (zegt niet altijd wat hoor) Weet je wat hij zei? "Ik denk niet dat jij het type bent waar verkrachters op af zullen gaan". Nou... en bedankt! Niet dat ik er op zit te wachten hoor, helemaal niet maar ik vond em toch best lullig overkomen.
nog een lullige, normaal ben ik nogal van een staart in mn haar, of opsteken, niks moeilijks. We gingen die dag met bijna de hele familie naar een jaarlijkse markt en ik besloot eens uit te pakken met mijn haar. In plaats van de gebruikelijke minuut stond ik nu maar liefst 20 minuten voor de spiegel. En en zat heel erg leuk (daar blijf ik bij). Afijn, we lopen daar op die markt en ineens zegt een ouder, vrouwelijk familielid vanuit het niets "heb je gisteren je haar gewassen?" Dus ik zeg ja, hoezo? (ik was elke avond mijn haar). "Ja zegt ze, dan wil het nooit zo zitten hè?" Ik ben er maar niet op ingegaan. Er stond een man foto's te maken en te verkopen en een aantal wilden op de foto, ik niet, ik hou niet van op de foto gaan. Later zitten we te koffiedrinken buiten en vraagt mijn moeder waarom ik nou niet op de foto wilde, is toch leuk, aandenken enzo. Dus ik zeg, nee joh, ik zie er niet uit vandaag. En dat is valse bescheidenheid, zodat een ander kan zeggen dat dat reuze meevalt en dat ik er juist leuk uitzie. Jullie kennen het wel. Zegt dat zelfde vrouwelijke familielid "nou dat vond ik ook al", dat ik er niet uitzag dus. Nah, tis tenminste eerlijk moet je maar denken...
woensdag 20 februari 2013 19:54
Ik zat een keer in de trein op weg naar een vriendin. Het was zomer en warm en ik had een jurkje aan (had maat 40 /42 denk ik). Schuin achter mij zaten een paar jongens, die op een gegeven moment begonnen te praten over hun voorkeuren wat betreft vrouwen. 1 gast zei 'ja ik hou niet van die hele slanke dennen, geef mij er maar 1 waar wat spek op zit, zoals dat mokkel daar in dat zwarte jurkje'. Waarmee de ander instemde. Niet zozeer kwetsend, maar serieus, waarom bespreek je dit soort dingen waar de persoon waar het over gaat bij zit?
Een andere keer, ook in de trein. Ik was inmiddels wat kilo's aangekomen, maat 44 denk ik. Ik kwam uit mijn werk en had nog niet gegeten, en het was weekend dus ik gunde mezelf een patatje. Het was heel rustig in de trein en ik zat rustig mijn patatje op te eten. Op een gegeven moment kwamen er 4 oudere dames binnenlopen die naast mij in zo'n 4 zits gingen zitten. En wederom werd er over mij gepraat alsof ik er niet bij was. 'Ja zie dat dan... die geniet van een vette hap.' 'Ja ik snap niet wat ze er lekker aan vindt, aan die vette zooi'. 'Ja ze zou het ook beter kunnen laten.' *gelach* 'Maar zo te zien geniet ze er wel van'. 'Dat zal wel anders eet ze het niet he'.
Ik heb de dames een vernietigende blik toegeworpen maar was te verbouwereerd om er iets over te zeggen.
Een andere keer, ook in de trein. Ik was inmiddels wat kilo's aangekomen, maat 44 denk ik. Ik kwam uit mijn werk en had nog niet gegeten, en het was weekend dus ik gunde mezelf een patatje. Het was heel rustig in de trein en ik zat rustig mijn patatje op te eten. Op een gegeven moment kwamen er 4 oudere dames binnenlopen die naast mij in zo'n 4 zits gingen zitten. En wederom werd er over mij gepraat alsof ik er niet bij was. 'Ja zie dat dan... die geniet van een vette hap.' 'Ja ik snap niet wat ze er lekker aan vindt, aan die vette zooi'. 'Ja ze zou het ook beter kunnen laten.' *gelach* 'Maar zo te zien geniet ze er wel van'. 'Dat zal wel anders eet ze het niet he'.
Ik heb de dames een vernietigende blik toegeworpen maar was te verbouwereerd om er iets over te zeggen.
woensdag 20 februari 2013 20:14
woensdag 20 februari 2013 20:19
Als tiener had ik veel last van acne. En eens in de zoveel tijd (eens in de twee maanden of zo) kwam mijn vader bij langs, dat hij "Een beroep op me wilde doen de hygiene wat meer in acht te nemen, want het liep helemaal uit de hand met mijn gezicht".
Dat vond ik zo erg! Want ik wás heel hygienisch en deed er alles aan om van die puisten af te komen, maar niets hielp, en ik werd er ook op school veel mee gepest.
Acné heeft natuurlijk ook totaal niks te maken met een gebrek aan hygiene.
Dat vond ik zo erg! Want ik wás heel hygienisch en deed er alles aan om van die puisten af te komen, maar niets hielp, en ik werd er ook op school veel mee gepest.
Acné heeft natuurlijk ook totaal niks te maken met een gebrek aan hygiene.
woensdag 20 februari 2013 20:19
Als tiener had ik veel last van acne. En eens in de zoveel tijd (eens in de twee maanden of zo) kwam mijn vader bij langs, dat hij "Een beroep op me wilde doen de hygiene wat meer in acht te nemen, want het liep helemaal uit de hand met mijn gezicht".
Dat vond ik zo erg! Want ik wás heel hygienisch en deed er alles aan om van die puisten af te komen, maar niets hielp, en ik werd er ook op school veel mee gepest.
Acné heeft natuurlijk ook totaal niks te maken met een gebrek aan hygiene.
Dat vond ik zo erg! Want ik wás heel hygienisch en deed er alles aan om van die puisten af te komen, maar niets hielp, en ik werd er ook op school veel mee gepest.
Acné heeft natuurlijk ook totaal niks te maken met een gebrek aan hygiene.
woensdag 20 februari 2013 20:28
Vogel, ik vind dat altijd zo'n onzin. Iedereen moet eten, en wisten zij veel wat jij in die week had gegeten en of dit je traktatie was. Ik vind zulke mensen echt heel onbeschoft. Moet je voorstellen dat je een van die vier als schoonmoeder had...
Wat mij heel erg gekwetst heeft is dat mijn schoonmoeder over mij heeft lopen lullen tegenover haar zoon toen ze met hem en onze kinderen een daguitstapje deed. Het ging over warmte tonen ofzo. De volgende dag vroeg mijn dochter mij iets in die trant en barste in huilen uit. Toen ik vroeg wat er was zei ze: "Oma zei dat..." en verder kon ze niet uit haar woorden komen. Dat heeft bij mij heel veel kapot gemaakt. Dat je een probleem met mij hebt: prima, maar ga dat niet bespreken met een 7jarig meisje in de auto!
Wat mij heel erg gekwetst heeft is dat mijn schoonmoeder over mij heeft lopen lullen tegenover haar zoon toen ze met hem en onze kinderen een daguitstapje deed. Het ging over warmte tonen ofzo. De volgende dag vroeg mijn dochter mij iets in die trant en barste in huilen uit. Toen ik vroeg wat er was zei ze: "Oma zei dat..." en verder kon ze niet uit haar woorden komen. Dat heeft bij mij heel veel kapot gemaakt. Dat je een probleem met mij hebt: prima, maar ga dat niet bespreken met een 7jarig meisje in de auto!
woensdag 20 februari 2013 20:33
Ik lag vorige week in het ziekenhuis. Niks ernstigs maar wel vervelend. Vriend werkt ver weg en is doordeweeks niet thuis nu. Van mij hoefde hij niet thuis te blijven.
Woon in het buitenland, dus geen eigen familie om me heen. Schoonmoeder heeft de hele week niet gebeld tot vrijdag om 5 uur. Toen vroeg ze of ik naar huis mocht. Ik had dat idd net te horen gekregen dus zei blij ja, ik ben net ontslagen. Het enige wat ze gezegd heeft is: 'Oh wat ben ik blij, dan komt (naam vriend) tenminste vanavond niet in een leeg huis thuis.
Later belde ze vriend om hetzelfde te zeggen. Ik kan er nog steeds niet over uit.
Woon in het buitenland, dus geen eigen familie om me heen. Schoonmoeder heeft de hele week niet gebeld tot vrijdag om 5 uur. Toen vroeg ze of ik naar huis mocht. Ik had dat idd net te horen gekregen dus zei blij ja, ik ben net ontslagen. Het enige wat ze gezegd heeft is: 'Oh wat ben ik blij, dan komt (naam vriend) tenminste vanavond niet in een leeg huis thuis.
Later belde ze vriend om hetzelfde te zeggen. Ik kan er nog steeds niet over uit.
woensdag 20 februari 2013 20:51
Ja ach die arme jongen in dat lege enge huis is natuurlijk ook rot voor hem terwijl jij gezellig een aantal dagen in het ziekenhuis aan het liggen bent. Jammer dat iemand dan zo reageert, totaal geen interesse tonen, snap dat dat niet leuk is ook al zou ze er misschien niet bij stil staan hoe dat bij jou overkomt..
woensdag 20 februari 2013 21:06
woensdag 20 februari 2013 21:09
CM, schoonmoeder denkt niet graag aan anderen, behalve haar jongste godenzoon. Die (andere kutopmerking) een kind krijgt zonder getrouwd te zijn, van een vrouw die geen katholiek is. Weet je wel hoe moeilijk dat is voor haar. Kan ze toch niet blij over doen en tegen de priester zeggen?
Nou ja, ze kon wel zeggen dat ik hem in dit alles meegesleurd heb.
Nou ja, ze kon wel zeggen dat ik hem in dit alles meegesleurd heb.
woensdag 20 februari 2013 21:18
woensdag 20 februari 2013 21:58
Mijn oma heeft een gigantische voorkeur qua kleinkinderen betreft, maakt mij niet uit ik ben nooit niets te kort gekomen alleen was het voor mij een Irritatie punt omdat mijn andere nichtjes etc het wel af moesten leggen tegenover mijn oma's "wonderkind" toen ik moet gebroken vliezen (let:ik was 29 weken zwanger) in het ziekenhuis kwam te liggen lag "wonderkind" ook in het ziekenhuis omtrent blindedarmontsteking... Zodra mijn oma langs L was gegaan kwam ze daarna bij mij even uitgebreid verslag doen over hoe zielig L wel niet was etc..dikke dikke drama..... En niet eens een Hoe gaat het met jou en de baby... Na 3 dagen werd ik dit beu en toen oma weer binnenkwam al jammerend over het lelijke litteken van L en de pijn en drama heb ik gezegd dat ik nu onderhand wel weet dat L zielig is... Als reactie daarop kreeg ik een "ja maar L is ziek en jij niet...een week laten is mijn veel te kleine mannetje geboren... (in de tussentijd een stoer mannetje van 2)
Ik ben nu zwanger van ons tweede kind er werd zwaar afkeurend gereageerd door mijn oma... Laatst was ze op de koffie bij mijn moeder en ik was daar ook, en op t moment dat ik achter haar stoel loop schuift ze (per ongeluk natuurlijk) haar stoel naar achteren.t kwam maar zachtjes tegen mijn buik aan, deed geen zeer ofzo maar ze grapte wel; oh, dat wordt een miskraam...
Ik ben nu zwanger van ons tweede kind er werd zwaar afkeurend gereageerd door mijn oma... Laatst was ze op de koffie bij mijn moeder en ik was daar ook, en op t moment dat ik achter haar stoel loop schuift ze (per ongeluk natuurlijk) haar stoel naar achteren.t kwam maar zachtjes tegen mijn buik aan, deed geen zeer ofzo maar ze grapte wel; oh, dat wordt een miskraam...
woensdag 20 februari 2013 22:25
Dat is echt misselijk! Niet normaal! Hoe reageer je daar op spieker?
Moest door dit topic aan mijn vader denken. Die had het volgende; Vol trots ging hij naar oma met zijn rapport. Mijn vaders, eveneens super trotse, vader liet dat rapport zien aan oma. Hete enige wat oma zag was een nul, eenzaam tussen de negens, op het rapport. Een welverdiende nul. Een nul voor.... absentie! Nadat vader het tien keer had proberen uit te leggen ging oma vooral door over neef Peter... liefkozend neef Peety genoemd.... die had wel een heel mooi rapport. Geen gezellig bezoek.
Zelf; man met lang haar. Zegt mijn tante doodleuk dat ik mijn haar zo mooi getoupeerd heb. Alsof ik dat als man zou doen... BAH!
Moest door dit topic aan mijn vader denken. Die had het volgende; Vol trots ging hij naar oma met zijn rapport. Mijn vaders, eveneens super trotse, vader liet dat rapport zien aan oma. Hete enige wat oma zag was een nul, eenzaam tussen de negens, op het rapport. Een welverdiende nul. Een nul voor.... absentie! Nadat vader het tien keer had proberen uit te leggen ging oma vooral door over neef Peter... liefkozend neef Peety genoemd.... die had wel een heel mooi rapport. Geen gezellig bezoek.
Zelf; man met lang haar. Zegt mijn tante doodleuk dat ik mijn haar zo mooi getoupeerd heb. Alsof ik dat als man zou doen... BAH!
woensdag 20 februari 2013 22:40
Ik was veel van haar gewend maar dit sloeg echt alles....
Ik zei niets, er ging op dat moment van alles Door me heen, terwijl ik normaal gesproken niet op mijn mondje ben gevallen kon ik geen woord uitbrengen, maar volgens mijn moeder keek ik mijn oma met pure walging aan.... Ik ben ook weggegaan en heb mijn oma ook niet meer gesproken, maar het hoeft voor mij ook helemaal niet meer, dat er voorkeur is, dat maakt me niet uit, dat een ander zijn lijden erger is, dat tot daar aan toe, maar als je werkelijkwaar zo gestoord bent om zo'n opmerking te maken, ben je mij de moeite niet meer waard....
Oh dedeurkruk,
ook zoiets ergs! De haren gaan gewoon omhoog staan achter in mijn nek van je verhaal, ik kan er gewoon kwaad om worden! Verschrikkelijk als mensen zo ver "heen" zijn van bepaalde mensen en die koosnaampjes gaan geven...
Ik zei niets, er ging op dat moment van alles Door me heen, terwijl ik normaal gesproken niet op mijn mondje ben gevallen kon ik geen woord uitbrengen, maar volgens mijn moeder keek ik mijn oma met pure walging aan.... Ik ben ook weggegaan en heb mijn oma ook niet meer gesproken, maar het hoeft voor mij ook helemaal niet meer, dat er voorkeur is, dat maakt me niet uit, dat een ander zijn lijden erger is, dat tot daar aan toe, maar als je werkelijkwaar zo gestoord bent om zo'n opmerking te maken, ben je mij de moeite niet meer waard....
Oh dedeurkruk,
ook zoiets ergs! De haren gaan gewoon omhoog staan achter in mijn nek van je verhaal, ik kan er gewoon kwaad om worden! Verschrikkelijk als mensen zo ver "heen" zijn van bepaalde mensen en die koosnaampjes gaan geven...
donderdag 21 februari 2013 11:31
Bij deze had ik ook zoiets van hallo. Mijn schoonzusje vroeg mij hoe zwaar ik was, om er vervolgens achter te komen dat we dus niet alleen even groot zijn, maar ook even zwaar. Zegt ze vervolgens doodleuk, oh maar ja spieren wegen natuurlijk ook meer dan ... Ze keek mij aan en durfte toen het woord vet niet meer te zeggen 
Maar goed ik weet wie het zegt.
Maar goed ik weet wie het zegt.
vrijdag 22 februari 2013 12:30
Wat erg die verhalen hier! Ik kan er zo boos om worden, sommige opmerkingen!
Het was net uit met mij en mijn (inmiddels ex-)vriend, samen hadden wij een koophuis met onderwaarde. Een college zei tegen mij: "Zoooo, dus je bent weer vrijgezel. Leuk he?" Ik: "Ja, leuk, mijn hele toekomst is weg, ik heb geen huis meer en een dikke schuld! LEUK JA!" en ben toen hard weg gestampt, met tranen in mijn ogen. Hij zal het vast goed bedoelen, maar kom op, dat zeg je toch niet?
Of de opmerking dat ik wel genoeg moet eten, ik ben zo dun en zie zo witjes... (Ik ben niet zo dun hoor, maat 36 bij een lengte van 1.73) en ik heb nou eenmaal een lichte huidskleur. Ook lief bedoeld, vat het ook niet kwetsend op, maar vervelend is het wel.
(Sinds kort weet ik dat ik ADHD heb, waardoor ik veel dingen niet afmaak of gewoonweg vergeet) Mensen (vooral leerkrachten en mijn ouders) zeiden: "Oh, heb je nu wéér dat en dat niet gedaan...?" Nu weet ik hoe dat komt, en werk ik er aan, maar toen wist ik dat nog niet, en leidde bij mij tot pure frustraties en ik zat er zelf al mee in de knoop, maar dan nog die opmerkingen... Grmbl..
Ik was 17 en had toen een vriendje. Dat vriendje vond dat ik wel moest gaan sporten, want ik kreeg wel een buikje (??). En als we dan ergens waren, op een festival of zo, en ik at een patatje zei hij "het is maar goed dat je morgen begint te sporten". Overigens ben ik nooit in de sportschool geweest, want ik wilde niet sporten en vond ook dat ik niet te dik was (maat 34!)
In die tijd was ik nogal verlegen en niet zo mondig als ik nu ben, dus ik was vooral bij nieuwe mensen nogal stil.
Zegt hetzelfde vriendje toen we naar vrienden van zijn ouders fietsten voor o&n: "Je moet vanavond wel wat meer gaan praten hoor, als je weer zo stil bent vind ik echt niet leuk, dus je moet met iedereen praten en leuk mee doen in gesprekken!" Ja, dat helpt. Ik durfde toen helemaal niks meer te zeggen uit angst dat wat ik zei, toch niet leuk of grappig was. Waarom ben ik toch 4 jaar bij hem gebleven?
Het was net uit met mij en mijn (inmiddels ex-)vriend, samen hadden wij een koophuis met onderwaarde. Een college zei tegen mij: "Zoooo, dus je bent weer vrijgezel. Leuk he?" Ik: "Ja, leuk, mijn hele toekomst is weg, ik heb geen huis meer en een dikke schuld! LEUK JA!" en ben toen hard weg gestampt, met tranen in mijn ogen. Hij zal het vast goed bedoelen, maar kom op, dat zeg je toch niet?
Of de opmerking dat ik wel genoeg moet eten, ik ben zo dun en zie zo witjes... (Ik ben niet zo dun hoor, maat 36 bij een lengte van 1.73) en ik heb nou eenmaal een lichte huidskleur. Ook lief bedoeld, vat het ook niet kwetsend op, maar vervelend is het wel.
(Sinds kort weet ik dat ik ADHD heb, waardoor ik veel dingen niet afmaak of gewoonweg vergeet) Mensen (vooral leerkrachten en mijn ouders) zeiden: "Oh, heb je nu wéér dat en dat niet gedaan...?" Nu weet ik hoe dat komt, en werk ik er aan, maar toen wist ik dat nog niet, en leidde bij mij tot pure frustraties en ik zat er zelf al mee in de knoop, maar dan nog die opmerkingen... Grmbl..
Ik was 17 en had toen een vriendje. Dat vriendje vond dat ik wel moest gaan sporten, want ik kreeg wel een buikje (??). En als we dan ergens waren, op een festival of zo, en ik at een patatje zei hij "het is maar goed dat je morgen begint te sporten". Overigens ben ik nooit in de sportschool geweest, want ik wilde niet sporten en vond ook dat ik niet te dik was (maat 34!)
In die tijd was ik nogal verlegen en niet zo mondig als ik nu ben, dus ik was vooral bij nieuwe mensen nogal stil.
Zegt hetzelfde vriendje toen we naar vrienden van zijn ouders fietsten voor o&n: "Je moet vanavond wel wat meer gaan praten hoor, als je weer zo stil bent vind ik echt niet leuk, dus je moet met iedereen praten en leuk mee doen in gesprekken!" Ja, dat helpt. Ik durfde toen helemaal niks meer te zeggen uit angst dat wat ik zei, toch niet leuk of grappig was. Waarom ben ik toch 4 jaar bij hem gebleven?
vrijdag 22 februari 2013 13:37
quote:Aimee86 schreef op 22 februari 2013 @ 12:30:
Het was net uit met mij en mijn (inmiddels ex-)vriend, samen hadden wij een koophuis met onderwaarde. Een college zei tegen mij: "Zoooo, dus je bent weer vrijgezel. Leuk he?" Ik: "Ja, leuk, mijn hele toekomst is weg, ik heb geen huis meer en een dikke schuld! LEUK JA!" en ben toen hard weg gestampt, met tranen in mijn ogen. Hij zal het vast goed bedoelen, maar kom op, dat zeg je toch niet?
Ik snap dat je het toen niet makkelijk had, maar ik vind je reactie echt enorm overtrokken.
Die man zei niks verkeerds, in mijn ogen.
Het was net uit met mij en mijn (inmiddels ex-)vriend, samen hadden wij een koophuis met onderwaarde. Een college zei tegen mij: "Zoooo, dus je bent weer vrijgezel. Leuk he?" Ik: "Ja, leuk, mijn hele toekomst is weg, ik heb geen huis meer en een dikke schuld! LEUK JA!" en ben toen hard weg gestampt, met tranen in mijn ogen. Hij zal het vast goed bedoelen, maar kom op, dat zeg je toch niet?
Ik snap dat je het toen niet makkelijk had, maar ik vind je reactie echt enorm overtrokken.
Die man zei niks verkeerds, in mijn ogen.
Your luck's about to change, cher.
vrijdag 22 februari 2013 14:54
Ja sommige dingen zijn heel erg zeg wat ik hier lees.
-Mijn schoonmoeder keek met haar vuilste blik naar mijn buik. Je bent toch niet wéér zwanger he! We hebben al genoeg kleinkinderen,
Ik was niet zwanger, maar de maand erop wel.
-Toen ik zwanger was zei mijn schoonmoeder: Ik hoop op een meisje. En wat een teleurstelling dat het weer een jongen is. (en dat zei ze dan geregeld in die zwangerschap).
-Na miskraam en curretage die ik moest ondergaan, was ik algauw weer zwanger. En de verloskundige zei: Oh ik zie dat je een abortus hebt gehad. (NEEEEEE! een miskraam)
-Jongen uit mijn klas op de mavo zei, nee ze verkrachten jou niet, daar ben je te lelijk voor.
-Mijn schoonmoeder keek met haar vuilste blik naar mijn buik. Je bent toch niet wéér zwanger he! We hebben al genoeg kleinkinderen,
Ik was niet zwanger, maar de maand erop wel.
-Toen ik zwanger was zei mijn schoonmoeder: Ik hoop op een meisje. En wat een teleurstelling dat het weer een jongen is. (en dat zei ze dan geregeld in die zwangerschap).
-Na miskraam en curretage die ik moest ondergaan, was ik algauw weer zwanger. En de verloskundige zei: Oh ik zie dat je een abortus hebt gehad. (NEEEEEE! een miskraam)
-Jongen uit mijn klas op de mavo zei, nee ze verkrachten jou niet, daar ben je te lelijk voor.
