Overig
alle pijlers
Dringend! Dank je wel.
vrijdag 2 februari 2007 13:15
DAg,
Ik heb een vraag: Weet iemand van jullie of het zo is dat wanneer iemand overlijdt de schulden (IB-lening....nog niet afgeronde studie etc) direct overgaan op de ouders. Ik ben 22 jaar...en woon niet meer thuis.
Tweede vraag is of jullie weten dat wanneer iemand een testament schrijft, deze alleen goedgekeurd wordt mits deze opgemaakt is door de notaris, of kan het ook zo zijn dat het hoe dan ook in behandeling wordt genomen door officiele instanties, mits er een getuige is die het heeft ondertekend. En wordt het uberhaupt in behandeling genomen, als jij zelf zonder getuigen e.d. d testament hebt geschreven.
De derde en tevens laatste vraag is: Stel je neemt nu een overlijdenisverzekering. Is deze dan ook per direct van kracht, laten we zeggen wanneer je de eerste termijn hebt betaald. Of wordt de rekening hoe dan ook gepresenteerd bij de nabestaanden?
BEste lezers, ik weet dat mijn schrijfstijl te wensen over laat en dat bepaalde gedeeltes niet duidelijk geformuleerd zijn, desondanks hoop ik dat jullie mijn vraagstelling begrijpen en er op zullen antwoorden, mits jullie er verstand van/ervaring mee hebben.
Bedankt!
Ik heb een vraag: Weet iemand van jullie of het zo is dat wanneer iemand overlijdt de schulden (IB-lening....nog niet afgeronde studie etc) direct overgaan op de ouders. Ik ben 22 jaar...en woon niet meer thuis.
Tweede vraag is of jullie weten dat wanneer iemand een testament schrijft, deze alleen goedgekeurd wordt mits deze opgemaakt is door de notaris, of kan het ook zo zijn dat het hoe dan ook in behandeling wordt genomen door officiele instanties, mits er een getuige is die het heeft ondertekend. En wordt het uberhaupt in behandeling genomen, als jij zelf zonder getuigen e.d. d testament hebt geschreven.
De derde en tevens laatste vraag is: Stel je neemt nu een overlijdenisverzekering. Is deze dan ook per direct van kracht, laten we zeggen wanneer je de eerste termijn hebt betaald. Of wordt de rekening hoe dan ook gepresenteerd bij de nabestaanden?
BEste lezers, ik weet dat mijn schrijfstijl te wensen over laat en dat bepaalde gedeeltes niet duidelijk geformuleerd zijn, desondanks hoop ik dat jullie mijn vraagstelling begrijpen en er op zullen antwoorden, mits jullie er verstand van/ervaring mee hebben.
Bedankt!
vrijdag 2 februari 2007 15:02
ik denk alleen maar als ik jou schrijven lees......
ja mv met je advies zat je goed ... maar ik neem de vrijheid om je aan te vullen
neem contact op met de vertrouwens persoon van je opleiding of van je werk
heb je die niet ? bel je huisarts . en of .. maatschappelijk werk... ik denk dat je daar nu meer aan hebt dan aan een notaris !
vrijdag 2 februari 2007 15:03
Niet lullig bedoeld ofzo hoor, maar zegt T.O. ergens dat ze er een eind aan gaat maken? Ik haal dat er niet direct uit.
Wel vreemd dat ze niet op de vragen reageert.
Als ze wel met deze plannen rondloopt: niet doen, het leven is te kostbaar. Zoek hulp voor je problemen en de zon zal ook voor jou weer gaan schijnen.
Dikke*;!
Wel vreemd dat ze niet op de vragen reageert.
Als ze wel met deze plannen rondloopt: niet doen, het leven is te kostbaar. Zoek hulp voor je problemen en de zon zal ook voor jou weer gaan schijnen.
Dikke*;!
vrijdag 2 februari 2007 15:08
Beste dames,
Ik waardeer het ontzettend dat jullie me proberen op te peppen. Ik ben me op dit moment aan het orienteren hoe en wat. Ik hoop dat ik in ieder geval een klein beetje verstandig naar voren ben gekomen en dat ik me heus wel zorgen maak om de nabestaanden, anders zou ik me totaal niet bekommeren om zaken zoals begravenisverzekering (dank je wel ellen, dat was het woord dat ik zocht...kwam er niet op, maar dank zij jou is het opgehelderd), schulden etc. Ik wil niet dat iemand er door in problemen kom, dus ik vind het al met al een fijne gedachten dat alle schulden uiteindelijk gesaneerd worden.
Het enige hekele punt vind ik de begrvaniskosten, maar we hebben een redelijk vermogende familie, dus ik denk dat iedereen wel z'n steentje zou bijdragen.
Verder ben ik van mening dat als je ergens mee zit, en je hebt voor jou de beste oplossing gevonden...je daar ook aan moet houden. Want jij bent degene die met je zelf moet leven en ik zie geen zonneschijn in de toekomst meer. Ik ben gelovig (katholiek) en ik geloof dat in een hemel na de dood. Dat vind ik een fijne gedachte, alhoewel er van alle kanten wordt gezegd dat als je je van het leven beneemt je in de hel komt. Maar the only way to discover that is to do that. En het is nergens voor nodig om bang te zijn voor de dood, want uiteindelijk zullen we allen eraan moeten geloven.
HEt zou mooi zijn als er op dit moment iets zou gebeuren dat me enigzins zou opvrolijken, maar dat zal wel niet zo snel gaan, afgelopen 4 jaar is het ook niet gebeurd, dus tjah....en het laatste wat ik erover kwijt wil is dat ik helemaal niet triest of zielig ben, en jullie abosluut geen medelijden met me moeten hebben op welke manier dan ook. Ik heb nu een rust over me heen en dat voelt erg prettig, prettiger dan het doelloze leven dat ik op dit moment leid. Ondanks al mijn inspanningen om positief te blijven en alles rooskleurig te zien.
Wat de nabestaanden betreft afscheidsbrief zal er zoiezo zijn, en vinden zullen ze me zeker niet als eersten. Ik heb daar ook over nagedacht.
Ik hoop dat ik zo min of meer jullie vragen heb kunnen benatwoorden.
Ik waardeer het ontzettend dat jullie me proberen op te peppen. Ik ben me op dit moment aan het orienteren hoe en wat. Ik hoop dat ik in ieder geval een klein beetje verstandig naar voren ben gekomen en dat ik me heus wel zorgen maak om de nabestaanden, anders zou ik me totaal niet bekommeren om zaken zoals begravenisverzekering (dank je wel ellen, dat was het woord dat ik zocht...kwam er niet op, maar dank zij jou is het opgehelderd), schulden etc. Ik wil niet dat iemand er door in problemen kom, dus ik vind het al met al een fijne gedachten dat alle schulden uiteindelijk gesaneerd worden.
Het enige hekele punt vind ik de begrvaniskosten, maar we hebben een redelijk vermogende familie, dus ik denk dat iedereen wel z'n steentje zou bijdragen.
Verder ben ik van mening dat als je ergens mee zit, en je hebt voor jou de beste oplossing gevonden...je daar ook aan moet houden. Want jij bent degene die met je zelf moet leven en ik zie geen zonneschijn in de toekomst meer. Ik ben gelovig (katholiek) en ik geloof dat in een hemel na de dood. Dat vind ik een fijne gedachte, alhoewel er van alle kanten wordt gezegd dat als je je van het leven beneemt je in de hel komt. Maar the only way to discover that is to do that. En het is nergens voor nodig om bang te zijn voor de dood, want uiteindelijk zullen we allen eraan moeten geloven.
HEt zou mooi zijn als er op dit moment iets zou gebeuren dat me enigzins zou opvrolijken, maar dat zal wel niet zo snel gaan, afgelopen 4 jaar is het ook niet gebeurd, dus tjah....en het laatste wat ik erover kwijt wil is dat ik helemaal niet triest of zielig ben, en jullie abosluut geen medelijden met me moeten hebben op welke manier dan ook. Ik heb nu een rust over me heen en dat voelt erg prettig, prettiger dan het doelloze leven dat ik op dit moment leid. Ondanks al mijn inspanningen om positief te blijven en alles rooskleurig te zien.
Wat de nabestaanden betreft afscheidsbrief zal er zoiezo zijn, en vinden zullen ze me zeker niet als eersten. Ik heb daar ook over nagedacht.
Ik hoop dat ik zo min of meer jullie vragen heb kunnen benatwoorden.
vrijdag 2 februari 2007 15:32
Lieve meid, wat erg om te lezen dat je serieus bent met je plannen. Er moet wel iets heel erg zijn gebeurd om zover te komen. Heb je echt niemand met wie je goed kunt praten en die je begrijpt? Heb je alles geprobeerd?
Je schrijft dat je Katholiek bent en dat men zegt dat je na zelfdoding in de hel komt. Ik ben niet kerkelijk gelovig en (ik geloof op mijn eigen manier, ook in rvorige en volgende levens).Maar mijn visie is dat een mens door zelfdoding uitstelt wat toch een keer op zijn pad zal komen. Met andere woorden; je komt al je problemen (levenslessen) net zo lang tegen tot je er wat mee doet/ervan leert. Zelfmoord plegen is dus geen oplossing denk ik.
Wil je niet een beetje toelichten wat je tot zo'n daad brengt?
Je schrijft dat je Katholiek bent en dat men zegt dat je na zelfdoding in de hel komt. Ik ben niet kerkelijk gelovig en (ik geloof op mijn eigen manier, ook in rvorige en volgende levens).Maar mijn visie is dat een mens door zelfdoding uitstelt wat toch een keer op zijn pad zal komen. Met andere woorden; je komt al je problemen (levenslessen) net zo lang tegen tot je er wat mee doet/ervan leert. Zelfmoord plegen is dus geen oplossing denk ik.
Wil je niet een beetje toelichten wat je tot zo'n daad brengt?
vrijdag 2 februari 2007 15:35
Ik weet dat je antwoorden zoekt op praktische vragen, maar deze vragen samen in een topic maken ons ongerust. Uit je antwoorden neem ik aan dat je geen geestelijke hulp ( meer ? ) wilt, maar weet iemand anders wel van je plannen. Een lieve vriendin of zo.
Heb je wel eens contact gezocht met hulpstichtingen die werken voor mensen die ook rond lopen met hetzelfde als jou? Zij hebben een andere kijk dan de gemiddelde psych.
Veel meer kan ik je hier niet bieden. Maar mocht je je hart willen luchten dan kan ik je mijn e-mailadres geven. Sterkte.
vrijdag 2 februari 2007 15:36
Lieverd, als je gelovig bent dan weet je dat je geen rechte heb om je leven te nemen. Geloof me ik heb ook vaak genoeg de behoefte gehad alles en iedereen achter te laten en lekker bij God te zijn waar rust en geluk is maar dat is niet de oplossing, jij bent hier ook om een reden al zie je dat nu totaal niet:)
vrijdag 2 februari 2007 15:38
Iepa, ik kan je helaas niet helpen. Hoe graag ik het ook zou willen. Ik zou zo graag hier pagina's willen vullen dat ik dezelfde gevoelens heb soms. Dat mijn vader zm heeft gepleegd en dat ik er (bijna) letterlijk aan onderdoor ben gegaan. Ik heb zelf ook een poging gedaan maar ben gered. Ik kan je dus niet helpen want ik begrijp te goed jouw gevoel. Maar ik zeg 1 ding, jij bent zo bezig om dingen te regelen, vaak als je het leven niet aan kan, kan je die dingen niet meer regelen en wil je alleen dood. Dus misschien dat je hier aandacht vraagt is toch een teken dat je in jezelf wel dood wilt maar misschien toch niet helemaal. Volgens mij vraag je ons op hulp schat. Anders doe je het en dan gaat het niet om de kosten van de verzekering. Je zei zelf al dat je familie het zou kunnen betalen. Lieverd, het leven is je nu even te zwaar. Geloof mij, je moet NU hulp hebben. NIET OVER EEN UURTJE, NEE NU GGZ BELLEN. Ik heb in hetzelfde schuitje gezeten hoor, dus weet wat je voelt. Hou contact iig met ons anders.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 2 februari 2007 15:41
Als je wilt praten is dit mijn mail adres donnaxxx@gmail.com ik ben niet nieuwsgierig maar je verhaal kwijt kan wel helpen
vrijdag 2 februari 2007 15:43
Iepa, ik heb ooit eens een poging gedaan dus ik weet wat ik anderen toendertijd heb aangedaan. Dat ik laatst weer dacht dat ik niet meer wilde leven heb ik een vriendin gebeld en die heeft het GGZ voor mij gebeld. Doe dat aub. Je kan 24 uur per dag bellen voor dit soort dingen. Die mensen kunnen je iig vandaag helpen en waarschijnlijk ook verder. *;
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 2 februari 2007 15:46
vrijdag 2 februari 2007 15:47
Iepa, ben je dan helemaal niet nieuwsgierig wat de toekomst voor jou nog zou kunnen brengen? Ik weet je beweegredenen natuurlijk niet maar ik kan me persoonlijk bij zelfmoord weinig voorstellen, als ik naar mezelf kijk. Ik ben namelijk té benieuwd naar wat ik allemaal nog ga mee maken.Ik heb in het verleden genoeg vervelende dingen meegemaakt, maar toch wist ik dat het ooit beter zou worden. En dat is ook zo! Ergens vind ik zelfmoord heel erg laf, heel erg zwak. Iedereen kan dit leven aan! Kijk eens om je heen, er zijn miljarden mensen die het ook kunnen! Dus dan moet het jou ook zeker lukken!Ik weet niet zo goed wat ik tegen je moet zeggen, doe inderdaad geen overhaaste dingen en misschien helpt het om hier van je af te schrijven...
vrijdag 2 februari 2007 15:49
Gelukkig is dat meestal niet waar, wipkipje. Een zelfmoordpoging is heel vaak een opwelling en opwellingen zakken ook weer weg. Een voorbeeldje: het heeft flink gescheeld in het aantal zelfmoorden dat het tegenwoordig gebruikelijk is om psychiatrisch patienten met weekendverlof zelf weer terug te brengen in plaats van ze zelf het OV te laten nemen. En de meeste mensen die een mislukte zelfmoordpoging doen zijn later heel blij dat het niet is gelukt en begrijpen soms ook niet meer hoe het heeft kunnen bestaan dat ze niet meer wilden leven.
Kortom, ook voor lepa_ana, het is wel degelijk mogelijk om te herstellen van een zware depressie met suicidale gevoelens. Dat gaat alleen niet vanzelf. Ga alsjeblieft praten met de huisarts. Heb je al medicatie geprobeerd? Gesprekstherapie? Heb je uberhaupt al met mensen gepraat over hoe het met je gaat en hoe je je voelt? Kan ook een vertrouwenspersoon van je opleiding zijn bijvoorbeeld. Er zijn zoveel wegen en er is er een die bij jou past. Maar je moet wel wat moeite doen om die weg te vinden! Je zou de eerste niet zijn waarvan iedereen zegt "hadden we het maar geweten". Dat heb ik in mijn gelukkig niet heel directe omgeving ook meegemaakt en echt, het is verschrikkelijk voor alle nabestaanden om van niets te hebben geweten en de rest van je leven te blijven denken: had ik het maar geweten, dan had ik iets kunnen doen.
Sterkte meis, het is niet gemakkelijk. Maar de beloning is groot, niemand die zo bewust van het leven kan genieten als iemand die een zware periode heeft meegemaakt.
vrijdag 2 februari 2007 15:50
Wat iedereen hier zegt, doe geen overhaaste dingen. Het leven kan heel rot zijn. Er zal niemand zijn die dat ontkent. Echt niet. Maar je bent nog zo jong. En 4 jaar ellende is niet niks, dat zal je me niet horen zeggen, maar het cliche is waar, achter de wolken schijnt de zon. Geloof me, echt.Ik las dat je gelovig bent, misschien is het een idee om via de kerk hulp te zoeken.
vrijdag 2 februari 2007 15:58
Iepa, ik ga nu iets ergs schrijven. JE WILT HULP. Schat, anders had je het al gedaan. Lieverd, je weet alleen nu niet hoe je het moet doen. Logisch. Doe mij een plezier, ik wil ook hulp voor je vragen. Dat ik het niet meer zag zitten heeft ook iemand het voor mij gedaan. Geef een vinger en het komt goed. Oke? Geef aub hier antwoord. Dan kunnen we wat voor je doen/helpen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
vrijdag 2 februari 2007 16:02
Dat wilde ik net schrijven Myleen.
LepeAna, ik denk ook dat je hulp wilt. Ik zie dit als een schreeuw om aandacht, een hulpvraag. Zoek alsjeblieft dan ook hulp. Als je er echt een eind aan wilde maken had je dat inderdaad al gedaan en was je niet deze discussie opgestart denk ik.
Zoek hulp, misschien medicijnen of een goede therapeut. Dat gun ik je.
Iedereen kan op je inpraten of jou vertellen wat je moet doen of juist niet, uiteindelijk ben jij degene die er voor staat. Daarom denk ik ook dat goede hulp noodzakelijk is om je weer gelukkig te voelen.
LepeAna, ik denk ook dat je hulp wilt. Ik zie dit als een schreeuw om aandacht, een hulpvraag. Zoek alsjeblieft dan ook hulp. Als je er echt een eind aan wilde maken had je dat inderdaad al gedaan en was je niet deze discussie opgestart denk ik.
Zoek hulp, misschien medicijnen of een goede therapeut. Dat gun ik je.
Iedereen kan op je inpraten of jou vertellen wat je moet doen of juist niet, uiteindelijk ben jij degene die er voor staat. Daarom denk ik ook dat goede hulp noodzakelijk is om je weer gelukkig te voelen.
vrijdag 2 februari 2007 16:02
