Overig
alle pijlers
Ernstig ongeval eerste hulp verleend
maandag 5 augustus 2013 23:53
Waarschuwing, kan schokkend zijn, als je niet tegen bloed en ongelukken kan vooral niet verder lezen:
Ik zat vanavond in de stadsbus, in de bus zaten nog een stelletje van rond de 22, en een meisje van ongeveer 17, en ik dan.
Opeens zag ik op het fietspad naast de bus iets donkers liggen, ik dacht, wat raar, een boomstronk? ( het was een scooter)
Buschauffeur ging ineens zachter rijden en ik dacht, hey, daar ligt een man in de berm. Ik, de zenuwpees die heel slecht kan organiseren en wegkijk als ik bloed zie en draaierig wordt als ik op tv een operatie zie of wonden, stapte heel koelbloeding de bus uit, in een flits dacht ik nog wel, godverdomme, dit is echt en ik moet handelen. Ik riep, bel 112, rende naar de man, riep hallo, hij was bij bewustzijn, ik zei meneer ik kom terug. Ik riep naar de chauffeur voor de verbandtrommel en zocht de handschoenen. Ik dacht ik moet dat hoofd vasthouden. Heel het hoofd onder het bloed en de oogkas zag er compleet verbrijzeld uit, heel afschuwelijk. Rond het hoofd in het gras allemaal bloed. Ik dacht, ik moet hem er bij houden, ik vroeg hoe heet je, waar woon je, heb je erge pijn, vooral je hoofd niet bewegen. Hij heette Lucas zei hij ( fictieve naam) en hij vertelde zijn achternaam wat ik niet kon verstaan, ik dacht ik moet hem steeds met zijn naam aan blijven spreken en vooral dat hoofd goed vasthouden. Lucas zei ik, de ambulance is onderweg en we zijn allemaal bij je, als je voelt dat je flauw valt, heel hard je best doen om wakker te blijven, misschien slaat dat nergens op maar ik dacht dat dat misschien belangrijk is om niet dood te gaan.
Lucas, erbij blijven en je hoofd niet bewegen, hij begon minder te reageren, ik dacht godverdomme, ik moet nu zijn pols voelen, en ik moet straks reanimeren als de ambulance er nog niet is. Ik zei, Lucas, ik laat je hoofd even los want ik moet je pols voelen, ik voelde die pols heel zwak, shit , hij gaat dood,onder zijn pols voelen streelde ik zijn hand, van hoofd vast houden naar pols, ik dacht als ik pols niet voel, en hij reageert niet meer moet ik dan de pijnprikkel toepassen of direct gaan reanimeren. Zijn hoofd onder het bloed, ik zag bloed op zijn tanden. Ik maakt in een flits een risico analyse op HIV en hepatitis, ik dacht, het moet als het moet. Vreselijk. Gelukkig, daar hoorde ik sirene in de verte. Ik zei, Lucas, hoor je dat? Ze zijn onderweg, ze zijn er bijna. Ambulance kwam en even later politie. Ambulance broeder en zuster vroegen of ik zijn hoofd vast wilde blijven houden. Ze knipten zijn tas van hem af en alle kleren. Hij kreeg een infuus en meisje van 17 hield het infuus omhoog. Een tweede ambulance kwam en ik hoorde iets over een traumahelicopter. Mannen van de tweede ambulance gingen heel snel bezig met zo'n schild op zijn hoofd en in zijn nek.
Ik zei, zeg maar wat ik moet doen, je doet het goed zei die broeder. Even graag hand aan de kant en nu weer vasthouden.
Hij werd op een harde schaal gelegd, ook hier hiep ik zelfs nog mee. Ondertussen voordat de ambulance kwam heb ik andere buspassagiers ieder een een kant van het fietspad gevraagd en verkeer tegen te houden. Ook kwamen er nog 2 jongens op een scooter die op een meter afstand hun scooters stationair lieten lopen met herrie en uitlaatgassen. Ik vertelde ze op te donderen met die herrie en uitlaatgassen, wegwezen, opdonderen, ze gingen. Ok, man op de brancard en politie agente zei heel koelbloedig dat de bus weer kon rijden. Agenten kwamen naar me toe en vroegen hoe het met me ging, prima, ik ben niet eens geschrokken???????????????? Ik heb niet eens het idee dat het echt is gebeurt vanavond?????? OK, ze wilden mijn ID, ik zei waarom, ik ben niet betrokken ik zat in de bus. Ja zei die agent, je hebt eerste hulp verleend, huh? Ik ? Oh? Ik zei ik heb toch niks verkeerd gedaan,( hoezo raar reageren, ik schaam me) , nee zei die agent, dit is niet Amerika. Hij gaf me heel officieel een hand en zie "bedankt, je hebt vandaag heel goed werk gedaan". En ik heb ook zijn naam en telefoonnummer. Ik zou eigenlijk heel graag willen weten hoe het met Lucas is, ik ben zijn achternaam vergeten. Ik zou zelfs graag morgen naar hem toe gaan in het ziekenhuis.
Zo, ik heb mijn moeder al gebeld, mijn zus, een nicht en 2 vriendinnen en nu het hier neer geplempt, ik ben nog steeds helemaal hyper, bla bla bla bla, is dat adrenaline? Ik wil nog meer mensen bellen, maar zo laat kan dat niet meer.
Ik zat vanavond in de stadsbus, in de bus zaten nog een stelletje van rond de 22, en een meisje van ongeveer 17, en ik dan.
Opeens zag ik op het fietspad naast de bus iets donkers liggen, ik dacht, wat raar, een boomstronk? ( het was een scooter)
Buschauffeur ging ineens zachter rijden en ik dacht, hey, daar ligt een man in de berm. Ik, de zenuwpees die heel slecht kan organiseren en wegkijk als ik bloed zie en draaierig wordt als ik op tv een operatie zie of wonden, stapte heel koelbloeding de bus uit, in een flits dacht ik nog wel, godverdomme, dit is echt en ik moet handelen. Ik riep, bel 112, rende naar de man, riep hallo, hij was bij bewustzijn, ik zei meneer ik kom terug. Ik riep naar de chauffeur voor de verbandtrommel en zocht de handschoenen. Ik dacht ik moet dat hoofd vasthouden. Heel het hoofd onder het bloed en de oogkas zag er compleet verbrijzeld uit, heel afschuwelijk. Rond het hoofd in het gras allemaal bloed. Ik dacht, ik moet hem er bij houden, ik vroeg hoe heet je, waar woon je, heb je erge pijn, vooral je hoofd niet bewegen. Hij heette Lucas zei hij ( fictieve naam) en hij vertelde zijn achternaam wat ik niet kon verstaan, ik dacht ik moet hem steeds met zijn naam aan blijven spreken en vooral dat hoofd goed vasthouden. Lucas zei ik, de ambulance is onderweg en we zijn allemaal bij je, als je voelt dat je flauw valt, heel hard je best doen om wakker te blijven, misschien slaat dat nergens op maar ik dacht dat dat misschien belangrijk is om niet dood te gaan.
Lucas, erbij blijven en je hoofd niet bewegen, hij begon minder te reageren, ik dacht godverdomme, ik moet nu zijn pols voelen, en ik moet straks reanimeren als de ambulance er nog niet is. Ik zei, Lucas, ik laat je hoofd even los want ik moet je pols voelen, ik voelde die pols heel zwak, shit , hij gaat dood,onder zijn pols voelen streelde ik zijn hand, van hoofd vast houden naar pols, ik dacht als ik pols niet voel, en hij reageert niet meer moet ik dan de pijnprikkel toepassen of direct gaan reanimeren. Zijn hoofd onder het bloed, ik zag bloed op zijn tanden. Ik maakt in een flits een risico analyse op HIV en hepatitis, ik dacht, het moet als het moet. Vreselijk. Gelukkig, daar hoorde ik sirene in de verte. Ik zei, Lucas, hoor je dat? Ze zijn onderweg, ze zijn er bijna. Ambulance kwam en even later politie. Ambulance broeder en zuster vroegen of ik zijn hoofd vast wilde blijven houden. Ze knipten zijn tas van hem af en alle kleren. Hij kreeg een infuus en meisje van 17 hield het infuus omhoog. Een tweede ambulance kwam en ik hoorde iets over een traumahelicopter. Mannen van de tweede ambulance gingen heel snel bezig met zo'n schild op zijn hoofd en in zijn nek.
Ik zei, zeg maar wat ik moet doen, je doet het goed zei die broeder. Even graag hand aan de kant en nu weer vasthouden.
Hij werd op een harde schaal gelegd, ook hier hiep ik zelfs nog mee. Ondertussen voordat de ambulance kwam heb ik andere buspassagiers ieder een een kant van het fietspad gevraagd en verkeer tegen te houden. Ook kwamen er nog 2 jongens op een scooter die op een meter afstand hun scooters stationair lieten lopen met herrie en uitlaatgassen. Ik vertelde ze op te donderen met die herrie en uitlaatgassen, wegwezen, opdonderen, ze gingen. Ok, man op de brancard en politie agente zei heel koelbloedig dat de bus weer kon rijden. Agenten kwamen naar me toe en vroegen hoe het met me ging, prima, ik ben niet eens geschrokken???????????????? Ik heb niet eens het idee dat het echt is gebeurt vanavond?????? OK, ze wilden mijn ID, ik zei waarom, ik ben niet betrokken ik zat in de bus. Ja zei die agent, je hebt eerste hulp verleend, huh? Ik ? Oh? Ik zei ik heb toch niks verkeerd gedaan,( hoezo raar reageren, ik schaam me) , nee zei die agent, dit is niet Amerika. Hij gaf me heel officieel een hand en zie "bedankt, je hebt vandaag heel goed werk gedaan". En ik heb ook zijn naam en telefoonnummer. Ik zou eigenlijk heel graag willen weten hoe het met Lucas is, ik ben zijn achternaam vergeten. Ik zou zelfs graag morgen naar hem toe gaan in het ziekenhuis.
Zo, ik heb mijn moeder al gebeld, mijn zus, een nicht en 2 vriendinnen en nu het hier neer geplempt, ik ben nog steeds helemaal hyper, bla bla bla bla, is dat adrenaline? Ik wil nog meer mensen bellen, maar zo laat kan dat niet meer.
dinsdag 6 augustus 2013 00:00
dinsdag 6 augustus 2013 00:07
quote:NymphadoraTonks schreef op 06 augustus 2013 @ 00:00:
Natuurlijk heb je dit heel goed gedaan.
Ik denk dat er contact opgenomen gaat worden met slachtofferhulp oid voor je. Weet gelukkig niet precies hoe dat gaat.
Het is ook heel heftig om dit mee te maken. Goed dat je het even van je afschrijft.Dat is zo raar, ik ben altijd een emotionele jankerd, heb bovendien gigantisch ADD kan heel slecht handelen en tegen stress, maar ik was ijzig kalm van buiten en van binnen alle radertjes die draaiden heel georganiseerd. Ik zit hier hyper en hoop dat ik de buurvrouw nog buiten hoor zo, ik heb enorm behoefte om het aan iedereen te vertellen.
Natuurlijk heb je dit heel goed gedaan.
Ik denk dat er contact opgenomen gaat worden met slachtofferhulp oid voor je. Weet gelukkig niet precies hoe dat gaat.
Het is ook heel heftig om dit mee te maken. Goed dat je het even van je afschrijft.Dat is zo raar, ik ben altijd een emotionele jankerd, heb bovendien gigantisch ADD kan heel slecht handelen en tegen stress, maar ik was ijzig kalm van buiten en van binnen alle radertjes die draaiden heel georganiseerd. Ik zit hier hyper en hoop dat ik de buurvrouw nog buiten hoor zo, ik heb enorm behoefte om het aan iedereen te vertellen.
dinsdag 6 augustus 2013 00:09
dinsdag 6 augustus 2013 00:14
Wow.....
Goed van je! Ik kan me voorstellen dat je dit van je af moet ratelen. En nog een keer en nog een keer.
Dat snap ik echt heel goed want dat zou ik ook willen als ik dit zou hebben meegemaakt.
Goed van je! Ik kan me voorstellen dat je dit van je af moet ratelen. En nog een keer en nog een keer.
Dat snap ik echt heel goed want dat zou ik ook willen als ik dit zou hebben meegemaakt.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 6 augustus 2013 00:16
quote:jippie55 schreef op 06 augustus 2013 @ 00:12:
[...]
My thoughts exactlyOh God, bedoel je dat je denkt dat ik 1 of andere ziekte geest ben die dit verzint? Ik kan het jullie aan de ene kant ook niet kwalijk nemen, er bestaan inderdaad zulke mensen. Maar ik zweer bij God en mijn moeder en kinderen dit is helaas echt.
[...]
My thoughts exactlyOh God, bedoel je dat je denkt dat ik 1 of andere ziekte geest ben die dit verzint? Ik kan het jullie aan de ene kant ook niet kwalijk nemen, er bestaan inderdaad zulke mensen. Maar ik zweer bij God en mijn moeder en kinderen dit is helaas echt.
dinsdag 6 augustus 2013 00:17
quote:jippie55 schreef op 06 augustus 2013 @ 00:12:
[...]
My thoughts exactly
Aha.
Gisternacht stoorde je je nog en ik lees gelukkig dat dit vandaag al weer héél stuk minder is. Sja.
[...]
My thoughts exactly
Aha.
Gisternacht stoorde je je nog en ik lees gelukkig dat dit vandaag al weer héél stuk minder is. Sja.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 6 augustus 2013 00:18
quote:netniet schreef op 06 augustus 2013 @ 00:16:
[...]
Oh God, bedoel je dat je denkt dat ik 1 of andere ziekte geest ben die dit verzint? Ik kan het jullie aan de ene kant ook niet kwalijk nemen, er bestaan inderdaad zulke mensen. Maar ik zweer bij God en mijn moeder en kinderen dit is helaas echt.Nee, dat staat er toch niet? Als ik jouw topics lees het afgelopen jaar maak jij gewoon veel mee. Dat valt me op.
[...]
Oh God, bedoel je dat je denkt dat ik 1 of andere ziekte geest ben die dit verzint? Ik kan het jullie aan de ene kant ook niet kwalijk nemen, er bestaan inderdaad zulke mensen. Maar ik zweer bij God en mijn moeder en kinderen dit is helaas echt.Nee, dat staat er toch niet? Als ik jouw topics lees het afgelopen jaar maak jij gewoon veel mee. Dat valt me op.
dinsdag 6 augustus 2013 00:20
dinsdag 6 augustus 2013 00:31
dinsdag 6 augustus 2013 00:36
quote:Enn schreef op 06 augustus 2013 @ 00:31:
Maar goed.
Heb je iemand om tegen aan te kletsen nu dan? Anders gooi je het maar hier neer hoor!Enn, ik heb van die agent een telefoonnummer gekregen, het is denk ik een rechtstreeks nummer en hij vertelde dat hij van bureau zuid is. Het is een telefoonnummer van hier in de stad ( kengetal) dus niet het politienummer. Er wordt niet opgenomen, ik heb wel zijn achternaam met een nummer erachter, is denk ik een personeelsnummer. Is het heel stom als ik nu het landelijke nummer ga bellen? Ik ben zo benieuwd hoe het met het slachtoffer is?
Maar goed.
Heb je iemand om tegen aan te kletsen nu dan? Anders gooi je het maar hier neer hoor!Enn, ik heb van die agent een telefoonnummer gekregen, het is denk ik een rechtstreeks nummer en hij vertelde dat hij van bureau zuid is. Het is een telefoonnummer van hier in de stad ( kengetal) dus niet het politienummer. Er wordt niet opgenomen, ik heb wel zijn achternaam met een nummer erachter, is denk ik een personeelsnummer. Is het heel stom als ik nu het landelijke nummer ga bellen? Ik ben zo benieuwd hoe het met het slachtoffer is?
dinsdag 6 augustus 2013 00:42
Ik denk dat je de nacht even voorbij kan laten gaan en misschien morgen eens kan gaan informeren. De kans bestaat dat men bezig is met het slachtoffer en dat er nog helemaal geen informatie is om te delen hè?
Daarnaast is het denk ik ook voor jou even genoeg geweest, of niet? Je kan nu toch verder niets doen voor die man? Jouw psyche en handelen staan denk ik nu nog gefocust op 'redden en leven' en dat maakt misschien wel dat je zo graag iets wilt doen?
Logisch dan hoor maar wat voegt bellen dan nu toe hè?
Wat zie je het meest voor je nu van alles wat je hebt gezien? Was je bang op bepaalde momenten? Waar was de buschauffeur eigenlijk? Waar kwam je vandaan? Heb je eigenlijk een leuke avond gehad voordat dit gebeurde?
Daarnaast is het denk ik ook voor jou even genoeg geweest, of niet? Je kan nu toch verder niets doen voor die man? Jouw psyche en handelen staan denk ik nu nog gefocust op 'redden en leven' en dat maakt misschien wel dat je zo graag iets wilt doen?
Logisch dan hoor maar wat voegt bellen dan nu toe hè?
Wat zie je het meest voor je nu van alles wat je hebt gezien? Was je bang op bepaalde momenten? Waar was de buschauffeur eigenlijk? Waar kwam je vandaan? Heb je eigenlijk een leuke avond gehad voordat dit gebeurde?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 6 augustus 2013 00:44
Goed gehandeld, knap.
Ik begrijp de opwinding. Ineens zit je in een situatie die je je alleen uit een film kent, maar dan is het opeens echt.
En je kunt opeens op een manier handelen die je van jezelf niet kende en waarvan je ook nooit verwacht had dat je dit zo zou kunnen.
Een soort roes, film waar je in zit. In korte tijd gebeurt er zoveel.
Dat je nu hyper bent en je verhaal keer op keer kwijt moet is een heel normale en natuurlijke reactie.
Blijf praten, verwerk het. En als je de behoefte hebt om de agent te bellen, doe dat ook gewoon.
Mocht je nu of (veel) later nog eens behoefte hebben om erover te praten, neem contact op met slachtofferhulp.
Nogmaals: fantastisch gehandeld!
Ik begrijp de opwinding. Ineens zit je in een situatie die je je alleen uit een film kent, maar dan is het opeens echt.
En je kunt opeens op een manier handelen die je van jezelf niet kende en waarvan je ook nooit verwacht had dat je dit zo zou kunnen.
Een soort roes, film waar je in zit. In korte tijd gebeurt er zoveel.
Dat je nu hyper bent en je verhaal keer op keer kwijt moet is een heel normale en natuurlijke reactie.
Blijf praten, verwerk het. En als je de behoefte hebt om de agent te bellen, doe dat ook gewoon.
Mocht je nu of (veel) later nog eens behoefte hebben om erover te praten, neem contact op met slachtofferhulp.
Nogmaals: fantastisch gehandeld!
dinsdag 6 augustus 2013 00:48
dinsdag 6 augustus 2013 00:50
Wat zie je het meest voor je nu van alles wat je hebt gezien? Was je bang op bepaalde momenten? Waar was de buschauffeur eigenlijk? Waar kwam je vandaan? Heb je eigenlijk een leuke avond gehad voordat dit gebeurde?[/quote]
Wat ik het meest voor me zie is dat er echt iemand onder het bloed in de berm lag en dat het geen boomstronk was midden op het fietspad maar een scooter. Ik heb het niet zien gebeuren, de busschauffeur vertelde dat hij hem zo ineens in de lucht zag. Ik was alleen bang toen ik zijn pols voelde en ik was heel bang dat de ambulance te laat zou komen en ik was heel bang dat hij dood zou gaan en ik iets niet goed zou hebben gedaan. De chauffeur deed helemaal niks, hij riep in de bus wie heeft er EHBO en niemand zei wat. Inderdaad leuke avond gehad, op bezoek geweest bij een nichtje die een nieuw appartement heeft, daar lekker gegeten en mijn kinderen mochten daar logeren. Die waren dus gelukkig niet bij me maar zijn uit logeren.
Wat ik het meest voor me zie is dat er echt iemand onder het bloed in de berm lag en dat het geen boomstronk was midden op het fietspad maar een scooter. Ik heb het niet zien gebeuren, de busschauffeur vertelde dat hij hem zo ineens in de lucht zag. Ik was alleen bang toen ik zijn pols voelde en ik was heel bang dat de ambulance te laat zou komen en ik was heel bang dat hij dood zou gaan en ik iets niet goed zou hebben gedaan. De chauffeur deed helemaal niks, hij riep in de bus wie heeft er EHBO en niemand zei wat. Inderdaad leuke avond gehad, op bezoek geweest bij een nichtje die een nieuw appartement heeft, daar lekker gegeten en mijn kinderen mochten daar logeren. Die waren dus gelukkig niet bij me maar zijn uit logeren.
