Ik ben saai: ik hou niet van uitgaan

07-01-2017 22:19 134 berichten
Ik ga oprecht graag vroeg naar bed en heb een hekel aan (lange) avonden, wakker blijven voor oud en nieuw, sporten in het donker of feestjes van vrienden in de avond.



Na 8 uur gaat mijn lichtje uit, om 9 uur draal ik nog wat, rond 10 uur lig ik meestal in bed.



En 's morgens vroeg ben ik heel op tijd weer wakker en heb ik een lekker lange dag met daglicht voor de boeg.



Ik ben een dagmens. Niet perse een ochtendmens maar op mijn best tussen de middag zeg maar



Vroeger was ik al zo dat ik soms vóór ging slapen of 'ziek' was voor we de stad in gingen. Want hoezo ga je pas om middernacht überhaupt weg?

En dan pas 's morgens totaal verrot je bed in rollen en vervolgens een week moeten bijkomen.

Ik kan níet uitslapen. Nooit.

Ik was ook geen puber die tot 2 uur in haar nest lag te meuren.

En hoewel ik heus wel uit ging of naar house feestjes (zat best wel in de house en festival scène opzich) begreep ik als ik heel eerlijk was nooit echt de lol: het kost je geld, en je verstaat elkaar niet eens door die herrie dus een goed gesprek zit er ook al niet in.



Wie is er hier ook geen uitgaander of ziet tegen feestjes op?

Wie ligt er ook vroeg op bed en voelt zich af en toe een watje?

Ik mis nml best wel wat en als ik de foto's van vriendinnen bekijk op feestjes voel ik altijd wel een steek.

Maar ik het lukt me niet, ik zie er altijd zo tegenop dat ik er dagenlang naar van kan zijn.

Ik vind dat zo stom van mezelf. (Ik drink mijn wijntjes ook oprecht het liefste overdag :-) )

Ik heb het wel geaccepteerd, zeker nu ik ouder ben, maar ken eigenlijk niemand die net zo is als ik.



(En ja ik lig momenteel idd in bed )
quote:Yggdrasil- schreef op 08 januari 2017 @ 13:37:

Ik hou dan wel weer van wonen in het centrum. De levendigheid en de anonimiteit van een grote stad en haar faciliteiten trekken mij enorm.

Ik ben er graag; overdag.

En ik erger me ook niet aan geluiden om mij heen.

Ik hou alleen echt niet van laat naar bed gaan en veel drank en de daaropvolgende brakheid



Ik vind het centrum best okay, heb er ook gewoond. Dat was wel in een rustiger stuk, anders had ik het denk ik niet zo lang volgehouden. Ik hou zelf helemaal niet van de constante drukte die een stad met zich meebrengt. Voor even vind ik het wel okay, maar ik ben toch blij dat ik tegenwoordig rustig woon.



Dat van het uitgaan heb ik ook. Ik hou niet van zo laat naar bed gaan (hou ook niet van uitslapen en ben echt een dagmens, krijg 's avonds niets nuttigs gedaan eigenlijk) en drinken doe ik zelden (omdat ik het effect van alcohol niet prettig vind en het eigenlijk ook niet nodig vind om alcohol te drinken).



Rust vind ik heel belangrijk en dat haal ik echt uit alleen zijn (of samen met mijn man) in een rustige omgeving met weinig omgevingsgeluid.



En inderdaad, ik hoor wel eens dat ik me gedraag als een oude vrouw (ben de midden twintig voorbij) en krijg wel eens rare blikken als ik zeg dat ik niet van uitgaan, herrie en alcohol hou. Ach ja, dat is dan maar zo, ik kan me er onder mijn kleedje op de bank met mijn man naast me en een boek erbij niet druk over maken
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook totaal geen uitgaanstype. Vroeger wel gedaan, maar heb het nooit heel leuk gevonden. Dus doe het nu dan ook niet meer. Vind het wel leuk om lekker uiteten te gaan of met vriendinnen te chillen/borrelen/kletsen ergens of thuis.

Ik vind het helemaal niet "erg" dat ik zo ben en geniet er enorm van. Ben dan ook niet jaloers op mensen die wel veel uitgaan enzo.

Maar waar ik wel tegenaan loop: hoe vind ik een partner op deze manier? Ik heb het gevoel dat je tegenwoordig een fantastisch druk en geweldig leven moet leiden met veel reizen, een goede baan en uiteraard ook veel feestjes, en als je wat rustiger bent hebben mannen vaak al minder interesse in je en vinden ze het raar dat je zo bent (meerdere malen gehoord). Zeker nu met de datingsapps vind ik het helemaal oppervlakkig. Ik hoef tinder maar te openen of elke jongen heeft in zn tekstje de volgende woorden wel staan: reizen - feestjes/uitgaan/stappen - ambitieus.

Meer mensen hier last van?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben serieus opgelucht dat ik niet de enige ben die niet (meer) van uitgaan houd, ik geniet zo ontzettend van mijn leven, als ik 's avonds in mijn ( vaak roze) pyama op de bank zit met een kopje thee, samen met mijn man dan voel ik mij intens gelukkig, als het buiten koud en guur is dan heb ik bijna medelijden met de mensen die nog de deur uit moeten om te gaan stappen.

Maar hebben jullie er wel eens over nagedacht wat er na deze fase volgt?
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
Ik vond uitgaan vroeger heel leuk, in de tijd van elke week maand een ander liefje. Nu ik al 100 jaar vast zit aan dezelfde man, de 40 gepasseerd ben en druk ben met werk en gezin hoeft het voor mij niet meer.



Ik zie op fb vaak dat vrouwen van mijn leeftijd of ouder in groepjes naar een of ander feestje speciaal geschikt voor mijn leeftijd gaan, maar het beeld wat ik van dat soort feestjes heb is toch een beetje sneu. Ik heb er in ieder geval geen behoefte aan. Festivals vind ik ook niks, ik trek de massaliteit niet. Dan blijft er ook best weinig over, qua uitgaansmogelijkheden voor 40 plussers. Dus ik ben ook heel saai en ik voel me er prima bij.
quote:Miskotto schreef op 08 januari 2017 @ 20:09:

Ik ben serieus opgelucht dat ik niet de enige ben die niet (meer) van uitgaan houd, ik geniet zo ontzettend van mijn leven, als ik 's avonds in mijn ( vaak roze) pyama op de bank zit met een kopje thee, samen met mijn man dan voel ik mij intens gelukkig, als het buiten koud en guur is dan heb ik bijna medelijden met de mensen die nog de deur uit moeten om te gaan stappen.

Maar hebben jullie er wel eens over nagedacht wat er na deze fase volgt?Ik had het er nog over met een vriendin met o&n. Dat we zo blij waren dat we niet in onze panty, minirok en mouwloze topje in de vrieskou naar een of andere tent aan de andere kant van de stad moesten fietsen om daar eerst een uur in de rij te klappertanden en eenmaal binnen te feesten na het vuurwerk. En dan met een dronken kop weer terug. En de rest van de week brak. Wij waren blij dat we gewoon weer naar binnen konden voor meer bitterballen, oliebollen en champagne .
Ben ik de enige die al begint te knikkebollen en baalt dat het nog geen bedtijd is ?
quote:Cateautje schreef op 08 januari 2017 @ 10:56:

[...]



Wandelen is echt altijd een hobby van me geweest, maar het is er sinds de depressie een beetje ingeschoten.

Moet ik maar weer eens oppakken.

Van mij ook, daar word ik erg rustig van.

Ik heb er echt niet altijd zin in maar ik word deprie en somber als ik het niet regelmatig doe.

(Ik sport verder niet, ik heb een hekel aan de sportschool )
quote:Alicemorgan82 schreef op 07 januari 2017 @ 23:44:

[...]



NYC: dat is juist heel erg knap, dat je dat kan, en voor je geest is dat erg goed, die rust daar in ieder geval van uit.Wat vind je knap? Alleen in stilte kunnen zitten? Het is voor mij een echte must. Ik zou er alleen goed aan doen om zelf gewoon eerder naar boven te gaan. Of ik nou ga lezen, even een spel op de iPad doe of ga slapen, is om het even. Maar in de praktijk geniet ik dus het meest van als laatst naar boven gaan en ook van als eerst kunnen opstaan 's morgens. Eigenlijk zou ik een persoon willen zijn die aan vijf uur slaap meer dan genoeg had. Alleen ben ik die persoon helaas niet. Ik hoop nog op ooit. Lijkt me héérlijk.
Ik vind dat knap omdat ik weet dat het niet gemakkelijk is en dat je veel oefenen moet.

Als je namelijk even helemaal niks doet dan neigt je hoofd namelijk 'los te gaan' met denken. (Volkomen normaal, denken is wat het verstand doet..)

Daar kun je je erg ongemakkelijk van gaan voelen en daar moet je mee leren omgaan.
Oh, dus eigenlijk is het vooral een groot geluk dat ik dit kan/voel dat ik het nodig heb zonder dat ik het heb hoeven oefenen of dat ik het moeiljk vind? Ik voel alleen dat het mij zo goed doet.



Ik bedacht mij eigenlijk wel dat ik vijf uur nachtrust wel zou kunnen behalen als ik wellicht ooit een middagslaap zou kunnen doen. Het leven laat dat alleen nooit zo toe.



Ideaal zou ik vinden:

Slapen van 14:00 tot 15:00

Slapen van 1:00 tot 6:00
quote:Cateautje schreef op 08 januari 2017 @ 10:56:

[...]



Wandelen is echt altijd een hobby van me geweest, maar het is er sinds de depressie een beetje ingeschoten.

Moet ik maar weer eens oppakken. Bij mij de laatste tijd ook, maar ik wil het deze week weer oppakken.
Ik zag deze quote vanmorgen in mijn Instagram: https://instagram.com/p/BPAzGf2lOxM/ Vond ik wel toepasselijk
Alle reacties Link kopieren
Mensen je moet er toch niet aan denken om vanavond nog de deur uit te moeten, om te gaan stappen en dan rond een uur of 4 op de fiets terug naar huis met wind tegen.

Heerlijk om saai te zijn.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
Alle reacties Link kopieren
En vergeet niet de sneeuw die overal is gevallen brrrrrr koud. Ik zit lekker warm op de bank saai te zijn heerlijk.
Ik ook heerlijk!

Ben sowieso nog kapot van gister, personeelsfeestje en nog ff de kroeg in.

Vervolgens in de sneeuw naar huis en onderweg een sneeuwballengevecht midden in de nacht met wildvreemden .

En toen kon ik niet meer slapen...

Ik ben echt helemaal kapot.... gaaaaap, mag ik al naar bed
Alle reacties Link kopieren
Vanaf mn 20e hoeft het stappen voor mij niet zo meer. Daarvoor wel veel gedaan. Maar ben ook al vanaf mn 17e bij mn partner (ben nu 28) dus ik hoef ook niet op 'jacht'



Nu ga ik 1 a 2x per jaar, daar kan ik dan gelijk een half jaar op teren.

De combi van een flinke kater en een drukke peuter de volgende dag vind ik toch niet zo prettig.



Een verjaardag van vrienden vind ik op zn tijd ook wel gezellig, maar hoeft voor mij niet elke maand. En zo af en toe eens met een vriendin uit eten of naar de bios.

Maar samen met mn partner de zaterdagavond op de bank doorbrengen vind ik ook heerlijk!
Alle reacties Link kopieren
En 23u naar bed gaan is voor mij trouwens al aan de late kant. Heb mn slaap nodig en als je weet dat je de volgende dag door je kind gewekt word, is langer opblijven wanneer je gewoon thuis tv kijkt niks aan.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb iets afgesproken waar ik totaal geen zin in heb. Over 2 weken ga ik 's avonds iets drinken in een café in mijn dorp met een vriendin. De vorige keer dat ze dat vroeg zei ik dat zoiets me teveel prikkels geeft. Maar dat lijkt niet aan te komen bij haar. Ik vroeg wat ze daar wil gaan doen. "Gewoon er even uit zijn, anders zit je steeds maar thuis. Nieuwe mensen leren kennen. Vrienden kun je niet genoeg hebben."

Ik heb gezegd dat ik even iets drinken als break nog wel oké vind. Maar geen hele avond daar rondhangen. Dat hoeft ook niet van haar. We kunnen zo weer naar huis. Ik heb me over laten halen omdat ik denk dat ze me anders zo'n vriendin gaat vinden die niks wil proberen. Cafés heb ik wel met anderen geprobeerd, niet met haar. Maar ik vind het gewoon niet leuk. Het is verder een leuke meid. Maar zij is extraverter. Nu zit ik te denken om haar gewoon thuis uit te nodigen. Dan kunnen we elkaar tenminste verstaan. Irritant als je steeds moet uitleggen waarom je iets niet wil. Ze is het zo weer vergeten.
Alle reacties Link kopieren
quote:hondenmens schreef op 13 januari 2017 @ 22:26:

Ik heb iets afgesproken waar ik totaal geen zin in heb. Over 2 weken ga ik 's avonds iets drinken in een café in mijn dorp met een vriendin. De vorige keer dat ze dat vroeg zei ik dat zoiets me teveel prikkels geeft. Maar dat lijkt niet aan te komen bij haar. Ik vroeg wat ze daar wil gaan doen. "Gewoon er even uit zijn, anders zit je steeds maar thuis. Nieuwe mensen leren kennen. Vrienden kun je niet genoeg hebben."

Ik heb gezegd dat ik even iets drinken als break nog wel oké vind. Maar geen hele avond daar rondhangen. Dat hoeft ook niet van haar. We kunnen zo weer naar huis. Ik heb me over laten halen omdat ik denk dat ze me anders zo'n vriendin gaat vinden die niks wil proberen. Cafés heb ik wel met anderen geprobeerd, niet met haar. Maar ik vind het gewoon niet leuk. Het is verder een leuke meid. Maar zij is extraverter. Nu zit ik te denken om haar gewoon thuis uit te nodigen. Dan kunnen we elkaar tenminste verstaan. Irritant als je steeds moet uitleggen waarom je iets niet wil. Ze is het zo weer vergeten.Dan ga je toch een uurtje.Zeg van voren tegen de vriendin dat je niet van plan bent om lang te blijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:hondenmens schreef op 13 januari 2017 @ 22:26:

Ik heb iets afgesproken waar ik totaal geen zin in heb. Over 2 weken ga ik 's avonds iets drinken in een café in mijn dorp met een vriendin. De vorige keer dat ze dat vroeg zei ik dat zoiets me teveel prikkels geeft. Maar dat lijkt niet aan te komen bij haar. Ik vroeg wat ze daar wil gaan doen. "Gewoon er even uit zijn, anders zit je steeds maar thuis. Nieuwe mensen leren kennen. Vrienden kun je niet genoeg hebben."

Ik heb gezegd dat ik even iets drinken als break nog wel oké vind. Maar geen hele avond daar rondhangen. Dat hoeft ook niet van haar. We kunnen zo weer naar huis. Ik heb me over laten halen omdat ik denk dat ze me anders zo'n vriendin gaat vinden die niks wil proberen. Cafés heb ik wel met anderen geprobeerd, niet met haar. Maar ik vind het gewoon niet leuk. Het is verder een leuke meid. Maar zij is extraverter. Nu zit ik te denken om haar gewoon thuis uit te nodigen. Dan kunnen we elkaar tenminste verstaan. Irritant als je steeds moet uitleggen waarom je iets niet wil. Ze is het zo weer vergeten.



Maar als jij het fijn vind om steeds maar thuis te zitten dan is dat toch jou keuze?

De hele avond in dat cafe rondhangen hoeft niet voor haar, dat is wat ze nu zegt, ik ken dit soort mensen, aah joh nog een drankje, jemig wat ben jij ongezellig we doen er nog eentje en dan gaan we, en uiteindelijk zit je daar tot diep in de nacht ongelukkig te wezen.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
Alle reacties Link kopieren
Maar daar ben je zelf toch bij. Wanneer je huis wil moet je gewoon gaan. Zorgen dat je je eigen vervoer heb zodat je niet afhankelijk bent van iemand ander. Maar wat ik lees heb je er echt geen zin in, dus als ik jou was zou ik niet gaan. Wat maakt het uit wat je vriendin daar van vind als ze een goeie vriendin van je is zal ze het begrijpen en het thuis met jou gezellig maken.
Ik ben trouwens erg blij met dit topic...

Niet alleen omdat ik niet de enige ben die niet iedere week flink door wil zakken, ook omdat het me wijst op dat ik vooral lekker doen moet waar ik zin in heb.

En ik vind het echt wel leuk hoor, om soms s'avonds wat te doen, maar ik hoef niet over mijn grenzen te gaan en doorgaan tot ochtendglorie, moet er niet aan denken...



Ik heb lekker een stuk gewandeld, ben net thuis, lekker ff netflixen met thee en een pistoletje.



Hondenmens: geef gewoon duidelijk aan wat je wil, en als je echt geen zin hebt ga je lekker niet.
Nou ben ik al 100 jaar getrouwd met de liefste man van het noorderlijk én zuiderlijk halfrond en heeft hij voor mij een verrassingsfeest georganiseerd en mijn hele adresboek uitgenodigd.



Echt: what was he thinking??
Alle reacties Link kopieren
quote:lievekleine schreef op 08 januari 2017 @ 19:58:

Ik ben ook totaal geen uitgaanstype. Vroeger wel gedaan, maar heb het nooit heel leuk gevonden. Dus doe het nu dan ook niet meer. Vind het wel leuk om lekker uiteten te gaan of met vriendinnen te chillen/borrelen/kletsen ergens of thuis.

Ik vind het helemaal niet "erg" dat ik zo ben en geniet er enorm van. Ben dan ook niet jaloers op mensen die wel veel uitgaan enzo.

Maar waar ik wel tegenaan loop: hoe vind ik een partner op deze manier? Ik heb het gevoel dat je tegenwoordig een fantastisch druk en geweldig leven moet leiden met veel reizen, een goede baan en uiteraard ook veel feestjes, en als je wat rustiger bent hebben mannen vaak al minder interesse in je en vinden ze het raar dat je zo bent (meerdere malen gehoord). Zeker nu met de datingsapps vind ik het helemaal oppervlakkig. Ik hoef tinder maar te openen of elke jongen heeft in zn tekstje de volgende woorden wel staan: reizen - feestjes/uitgaan/stappen - ambitieus.

Meer mensen hier last van?



Doorzoeken

Ze bestaan wel hoor.



Ik ben tussen mijn 18-21e wel regelmatig uitgeweest maar ben nooit een diehard stapper geweest. Nu ben ik 32 en ga nooit meer uit. Althans, niet stappen. Hoewel ik dansen best leuk vind.

Ik vind het heerlijk om naar de film te gaan, uit eten te gaan en in de zomer een lange avond op een terrasje te zitten, kletsen, drankje, bitterballen ... ik hou ervan.
Alle reacties Link kopieren
quote:Yggdrasil- schreef op 14 januari 2017 @ 13:39:

Nou ben ik al 100 jaar getrouwd met de liefste man van het noorderlijk én zuiderlijk halfrond en heeft hij voor mij een verrassingsfeest georganiseerd en mijn hele adresboek uitgenodigd.



Echt: what was he thinking??

Thuis of op een externe locatie?

Persoonlijk vind ik zoiets wel leuk, ook al ben ik geen stapper. Jij niet dus?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven