Overig
alle pijlers
Spanningen door kerstdiner
dinsdag 23 december 2008 om 13:06
Ik lees hier wel eens topics waarin vrouwen klagen over (schoon)familie waar ze met de kerst moeten 'opdraven', waar te weinig rekening wordt gehouden met hun eigen wensen etc.
Ik wil vandaag eens een keer een verhaal van de andere kant vertellen.
Mijn vriend en ik hebben besloten om 1e kerstdag zijn familie uit te nodigen: ouders, twee zussen waarvan 1 met vriend en 1 met man en kind (1,5 jaar) die ook ongeveer halverwege een zwangerschap is (de tweede komt er dus aan). Deze uitnodiging is door zijn ouders enorm gewaardeerd, wat ik erg leuk vond om te horen.
Ik ben redelijk planmatig, maar de zus-met-kind van mijn vriend is in dat opzicht de overtreffende trap. De dag na Sinterklaas belde ze me op om te 'overleggen' hoe de dag eruit moest gaan zien. Ik had nog geen idee maar beloofde haar erop terug te komen.
Ik heb een menu samengesteld, waarbij ik uiteraard rekening hebben gehouden met de zwangere zus van mijn vriend (dus gegaard vlees, geen spannende visdingen, kazen of rauw spul). Ik had haar dus al voor half december gebeld om (onder andere) even netjes te melden dat we uiteraard alleen dingen klaar zouden maken die zij ook mag eten.
Misschien dat sommigen zich nu afvragen waarom ik bel met haar ipv mijn vriend. De reden is dat hij het in december standaard belachelijk druk heeft op zijn werk en ik juist veel vrije dagen op kan maken. Ik 'doe' dus kerstmis, en eerlijk gezegd vind ik het nog best leuk om boodschappen te doen, voor te bereiden etc.
De eerste vraag die ik kreeg was of ik het vlees wel echt goed zou doorbakken. Ik zeg, ja natuurlijk, en als het per ongeluk toch een beetje rood is gooien we het toch gewoon nog even in de pan? Vervolgens kwam er een verhaal over een restaurant waar dat mis was gegaan, het duurde lang voordat het vlees alsnog goed was, toen had iedereen zijn eten al op, kortom haar avond was helemaal bedorven door een stuk vlees...
Vervolgens vroeg ze wat voor wijn er kwam. Dus ik zeg, hier hoort rode wijn bij, dat regelt je broer wel. Zij: 'ja maar ik mag geen wijn'. Ik zeg, nee dat kan ik me voorstellen, ik ga het je ook niet opdringen. Zij: 'thuis drinken wij al maanden geen wijn meer' (stilte). Ik zeg: tja, misschien wil de rest wel een glas wijn. Zij: 'ja maar het is wel vervelend als de een wel drinkt en de ander niet'. Ik: ik ben gastvrouw, je broer is gastheer en we willen het iedereen naar de zin maken, ook jouw ouders, jouw zus en haar vriend die misschien wel graag wijn drinken.... Om een lang verhaal kort te maken, zijn zus kan tegenover mijn vriend wel eens een kreng zijn (lang niet altijd) maar tegenover mij had ze zich niet eerder zo gedragen. Ik heb het gesprek vriendelijk afgekapt.
De volgende dag belde ze weer om 'af te stemmen hoe het met de kleine moest'. Ik vraag: wat vindt hij lekker, dan haal ik dat wel. Zij: op feestdagen eet hij graag friet. Ik: dan haal ik wel ovenfriet in huis. Zij: nee, echte friet, ovenfriet vindt hij niet lekker. Ik: maar we hebben geen frietpan. Zij (na een korte stilte): misschien moeten wij de frietpan meenemen. Ik zeg: dat is onzin, want als dat niet goed gaat zit je auto onder de frituurolie en bovendien is er een reden dat wij geen frietpan hebben: ik wil geen baklucht door het hele huis. Zij: ik wil wel in de tuin friet bakken. Ik: je bent dan 5 maanden zwanger, je gaat toch niet friet bakken in de tuin? Zij: ja maar (naam zoontje) is echt dol op friet. Grrrrrrrr
Ik zeg, hier is je broer, die wil je even spreken (hij zag dat het gesprek niet helemaal de goede kant op ging). Om een lang verhaal kort te maken: mijn vriend is wat directer dan ik, maakte een paar botte opmerkingen over dat ze normaal moest, zij gooit boos/huilend de telefoon erop, 10 minuten later belt mijn schoonmoeder helemaal bezorgd op om de beginnende ruzie weer te sussen en uit te leggen dat haar dochter last heeft van zwangerschapshormonen (goh..).
Goed, de ovenfriet is dus uiteindelijk akoord, samen met een stukje kip, appelmoes en boontjes...
Twee dagen later gaat weer de telefoon. Ik herken het nummer, mijn vriend ook, hij zegt dat hij geen zin heeft om met 'zwangerosaurus' te praten, dus ik neem op. Ze had een vraag: hoe ziet de planning er uit. Ik zeg, hoe bedoel je, planning? Nou, in verband met het middagslaapje en bedtijd. Ik zeg, als je wilt kunnen we op tijd beginnen met eten, rond een uur of zes. Zij: dat is niet op tijd, dat is hartstikke laat. Ik zeg: nou dan maken we er half zes van. Zij: hoe laat zijn we dan klaar met eten? Ik: wat wil je nou precies? Zij: ik wil om zeven uur naar huis zodat de kleine in bad en naar bed kan. Ik: zeven uur is wel heel krap, je zou toch een campingbedje meenemen? Zij: ja, maar dat is zo veel gedoe. Ik: denk je dat het geen gedoe is om voor zeven uur een heel kerstdiner af te werken? Zij: is het nou zo veel moeite om hier rekening mee te houden?
Op dat moment voelde ik dat ik mijn kalmte en beleefdheid dreigde te verliezen en gaf ik de telefoon maar weer aan mijn vriend. Dit keer escaleerde het wat meer. De, toegegeven, niet heel vriendelijke opmerking dat hij 'diep medelijden' had met haar man (een vriendelijke kerel die zich echter volledig afzijdig houdt van dit soort dingen) was voor haar reden om de hoorn erop te gooien. We zijn nu een paar dagen verder en ze heeft niet meer gebeld. Mijn schoonmoeder heeft al een paar keer bezorgd gebeld naar ons, maar het komt erop neer dat mijn vriend niet met zijn zus wil bellen en omgekeerd.
En ik? Ik voel mij inmiddels meer een waarnemer in een soap dan een direct betrokkene. Ik zorg dat er voldoende eten in huis is voor het geval zijn zus komt met haar gevolg. En als ze niet komen... ook prima. Of we volgend jaar weer hier zijn familie uitnodigen, daar ben ik in ieder geval nog niet helemaal uit...
Ik wil vandaag eens een keer een verhaal van de andere kant vertellen.
Mijn vriend en ik hebben besloten om 1e kerstdag zijn familie uit te nodigen: ouders, twee zussen waarvan 1 met vriend en 1 met man en kind (1,5 jaar) die ook ongeveer halverwege een zwangerschap is (de tweede komt er dus aan). Deze uitnodiging is door zijn ouders enorm gewaardeerd, wat ik erg leuk vond om te horen.
Ik ben redelijk planmatig, maar de zus-met-kind van mijn vriend is in dat opzicht de overtreffende trap. De dag na Sinterklaas belde ze me op om te 'overleggen' hoe de dag eruit moest gaan zien. Ik had nog geen idee maar beloofde haar erop terug te komen.
Ik heb een menu samengesteld, waarbij ik uiteraard rekening hebben gehouden met de zwangere zus van mijn vriend (dus gegaard vlees, geen spannende visdingen, kazen of rauw spul). Ik had haar dus al voor half december gebeld om (onder andere) even netjes te melden dat we uiteraard alleen dingen klaar zouden maken die zij ook mag eten.
Misschien dat sommigen zich nu afvragen waarom ik bel met haar ipv mijn vriend. De reden is dat hij het in december standaard belachelijk druk heeft op zijn werk en ik juist veel vrije dagen op kan maken. Ik 'doe' dus kerstmis, en eerlijk gezegd vind ik het nog best leuk om boodschappen te doen, voor te bereiden etc.
De eerste vraag die ik kreeg was of ik het vlees wel echt goed zou doorbakken. Ik zeg, ja natuurlijk, en als het per ongeluk toch een beetje rood is gooien we het toch gewoon nog even in de pan? Vervolgens kwam er een verhaal over een restaurant waar dat mis was gegaan, het duurde lang voordat het vlees alsnog goed was, toen had iedereen zijn eten al op, kortom haar avond was helemaal bedorven door een stuk vlees...
Vervolgens vroeg ze wat voor wijn er kwam. Dus ik zeg, hier hoort rode wijn bij, dat regelt je broer wel. Zij: 'ja maar ik mag geen wijn'. Ik zeg, nee dat kan ik me voorstellen, ik ga het je ook niet opdringen. Zij: 'thuis drinken wij al maanden geen wijn meer' (stilte). Ik zeg: tja, misschien wil de rest wel een glas wijn. Zij: 'ja maar het is wel vervelend als de een wel drinkt en de ander niet'. Ik: ik ben gastvrouw, je broer is gastheer en we willen het iedereen naar de zin maken, ook jouw ouders, jouw zus en haar vriend die misschien wel graag wijn drinken.... Om een lang verhaal kort te maken, zijn zus kan tegenover mijn vriend wel eens een kreng zijn (lang niet altijd) maar tegenover mij had ze zich niet eerder zo gedragen. Ik heb het gesprek vriendelijk afgekapt.
De volgende dag belde ze weer om 'af te stemmen hoe het met de kleine moest'. Ik vraag: wat vindt hij lekker, dan haal ik dat wel. Zij: op feestdagen eet hij graag friet. Ik: dan haal ik wel ovenfriet in huis. Zij: nee, echte friet, ovenfriet vindt hij niet lekker. Ik: maar we hebben geen frietpan. Zij (na een korte stilte): misschien moeten wij de frietpan meenemen. Ik zeg: dat is onzin, want als dat niet goed gaat zit je auto onder de frituurolie en bovendien is er een reden dat wij geen frietpan hebben: ik wil geen baklucht door het hele huis. Zij: ik wil wel in de tuin friet bakken. Ik: je bent dan 5 maanden zwanger, je gaat toch niet friet bakken in de tuin? Zij: ja maar (naam zoontje) is echt dol op friet. Grrrrrrrr
Ik zeg, hier is je broer, die wil je even spreken (hij zag dat het gesprek niet helemaal de goede kant op ging). Om een lang verhaal kort te maken: mijn vriend is wat directer dan ik, maakte een paar botte opmerkingen over dat ze normaal moest, zij gooit boos/huilend de telefoon erop, 10 minuten later belt mijn schoonmoeder helemaal bezorgd op om de beginnende ruzie weer te sussen en uit te leggen dat haar dochter last heeft van zwangerschapshormonen (goh..).
Goed, de ovenfriet is dus uiteindelijk akoord, samen met een stukje kip, appelmoes en boontjes...
Twee dagen later gaat weer de telefoon. Ik herken het nummer, mijn vriend ook, hij zegt dat hij geen zin heeft om met 'zwangerosaurus' te praten, dus ik neem op. Ze had een vraag: hoe ziet de planning er uit. Ik zeg, hoe bedoel je, planning? Nou, in verband met het middagslaapje en bedtijd. Ik zeg, als je wilt kunnen we op tijd beginnen met eten, rond een uur of zes. Zij: dat is niet op tijd, dat is hartstikke laat. Ik zeg: nou dan maken we er half zes van. Zij: hoe laat zijn we dan klaar met eten? Ik: wat wil je nou precies? Zij: ik wil om zeven uur naar huis zodat de kleine in bad en naar bed kan. Ik: zeven uur is wel heel krap, je zou toch een campingbedje meenemen? Zij: ja, maar dat is zo veel gedoe. Ik: denk je dat het geen gedoe is om voor zeven uur een heel kerstdiner af te werken? Zij: is het nou zo veel moeite om hier rekening mee te houden?
Op dat moment voelde ik dat ik mijn kalmte en beleefdheid dreigde te verliezen en gaf ik de telefoon maar weer aan mijn vriend. Dit keer escaleerde het wat meer. De, toegegeven, niet heel vriendelijke opmerking dat hij 'diep medelijden' had met haar man (een vriendelijke kerel die zich echter volledig afzijdig houdt van dit soort dingen) was voor haar reden om de hoorn erop te gooien. We zijn nu een paar dagen verder en ze heeft niet meer gebeld. Mijn schoonmoeder heeft al een paar keer bezorgd gebeld naar ons, maar het komt erop neer dat mijn vriend niet met zijn zus wil bellen en omgekeerd.
En ik? Ik voel mij inmiddels meer een waarnemer in een soap dan een direct betrokkene. Ik zorg dat er voldoende eten in huis is voor het geval zijn zus komt met haar gevolg. En als ze niet komen... ook prima. Of we volgend jaar weer hier zijn familie uitnodigen, daar ben ik in ieder geval nog niet helemaal uit...
dinsdag 23 december 2008 om 13:18
hahaha , wat een hylarisch topic .
Sorry , kon me niet inhouden .
Meid, bestaan zulke mensen écht ?
Ik denk dat de stemming er bij de rest goed in komt omdat de rest zich massaal gaat ergeren en gaat samenspannen ; de weinig verhullende steken onder water zouden op humoristische wijze onder en over de tafel vliegen .....tenminste , zo zou dat bij mijn familie gaan . Misschien drukt het bij jullie een enorme - vervelende - stempel op de sfeer , dat kan ook .
Ik zou er maar van uitgaan dat wát er ook gebeurt het bij voorbaat niet in goede aarde valt bij je hormoonzus schoonzus , maar laat je partner het dan maar zeggen ; dat is nog altijd " eigen " en minder zwaarwegend .
Heeeeeeeeeeeeeel veel succes en laat aub weten hoe het gegaan is .
Kun je niet , of je man , even bellen met de man van je schoonzus ? Die zal toch minder last hebben van zijn hormonen , neem ik aan ? Dat je even meldt dat jullie doen wat jullie kunnen maar dat je met meer mensen rekening moet houden en of hij met zijn wandelendehormoonbom kan praten ? Of is hij minstens net zo'n meut ?
Sorry , kon me niet inhouden .
Meid, bestaan zulke mensen écht ?
Ik denk dat de stemming er bij de rest goed in komt omdat de rest zich massaal gaat ergeren en gaat samenspannen ; de weinig verhullende steken onder water zouden op humoristische wijze onder en over de tafel vliegen .....tenminste , zo zou dat bij mijn familie gaan . Misschien drukt het bij jullie een enorme - vervelende - stempel op de sfeer , dat kan ook .
Ik zou er maar van uitgaan dat wát er ook gebeurt het bij voorbaat niet in goede aarde valt bij je hormoonzus schoonzus , maar laat je partner het dan maar zeggen ; dat is nog altijd " eigen " en minder zwaarwegend .
Heeeeeeeeeeeeeel veel succes en laat aub weten hoe het gegaan is .
Kun je niet , of je man , even bellen met de man van je schoonzus ? Die zal toch minder last hebben van zijn hormonen , neem ik aan ? Dat je even meldt dat jullie doen wat jullie kunnen maar dat je met meer mensen rekening moet houden en of hij met zijn wandelendehormoonbom kan praten ? Of is hij minstens net zo'n meut ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 december 2008 om 13:18
Gossie, ik krijg echt medelijden met je! Na je openingsalinea had ik al bewondering dat je het aandurfde om een heel echt kerstdiner voor een grote groep te maken, maar nu dan het gevecht met de zus. Gelukkig dat je man achter je staat en je schoonmoeder (zoals ik lees) ook wel met redelijkheid behept is.
Ik denk dat je een prima oplossing hebt gevonden. Je zou nog even kunnen bellen, van 'we beginnen zo-en-zo laat, als jullie willen aanschuiven, dan van harte welkom'. Dat vinden ze vast wel leuk. En dan houd je het aardig over en weer.
Ik denk dat je een prima oplossing hebt gevonden. Je zou nog even kunnen bellen, van 'we beginnen zo-en-zo laat, als jullie willen aanschuiven, dan van harte welkom'. Dat vinden ze vast wel leuk. En dan houd je het aardig over en weer.
dinsdag 23 december 2008 om 13:20
Met de kerstgedachte in je gedachten zou ik gewoon bellen. En netjes zeggen dat alles voor hun geregeld is. Dan eet je toch een uur eerder of al om 4 uur dat ze erna op tijd weg kan? Ben je van dat gezeur af. Verder mag in mijn ogen iemand niet bepalen dat als zij geen wijn drinkt, jullie ook niet. Daarbij, als ze weg is dan nemen jullie savonds een lekker hapje met een drankje, en zij kan dan niet aan je hoofd zeuren.
Maar beter nu op te lossen want ik zie anders niet dat ze komen. Zonde van je eten. En de sfeer. En een familieruzie erbij. Gewoon verstand op nul en denken aan die horrormonen van haar. Zal best moeilijk zijn maar doe je het niet dan is het volgend jaar helemaal een drama. Dan moeten je schoonouders tussen jullie kiezen waar ze heen gaan. :Moet je daar weer een topic over openen.
Sterkte.
Maar beter nu op te lossen want ik zie anders niet dat ze komen. Zonde van je eten. En de sfeer. En een familieruzie erbij. Gewoon verstand op nul en denken aan die horrormonen van haar. Zal best moeilijk zijn maar doe je het niet dan is het volgend jaar helemaal een drama. Dan moeten je schoonouders tussen jullie kiezen waar ze heen gaan. :Moet je daar weer een topic over openen.
Sterkte.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 23 december 2008 om 13:22
Pffff ik herken dit gelukkig helemaal niet, wát een ellende! Denk dat je inderdaad niet veel anders kunt doen dan gewoon afwachten of ze komen. Zo niet, dan maak je het toch gewoon gezellig met de mensen die er wel zijn?
En om zeven uur klaar met het kerstdiner? Dan hebben wij misschien net het eerste gerechtje gegeten...
En om zeven uur klaar met het kerstdiner? Dan hebben wij misschien net het eerste gerechtje gegeten...
dinsdag 23 december 2008 om 13:23
Ik zou helemaal over de top gaan zelf ; een enorme hoeveel friet bakken in de geleende pan van de buren , en kind bij elke gang wéér een volgeladen bord geven " mama zegt dat je er dól op bent " ......en glaasjes ranja voor iedereen ; mét rietje natuurlijk .
Wat een geluk voor je schoonzus dat ze mij niet als schoonzus heeft .
Wat een geluk voor je schoonzus dat ze mij niet als schoonzus heeft .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 23 december 2008 om 13:27
dinsdag 23 december 2008 om 13:27
Ik dacht dat mijn schoonzus (die ht een keer gepresteerd heeft om tot drie keer toe het gedeelte van het Kerstdiner dat ik gemaakt had van de tafel te werken) erg was, maar dit exemplaar steelt de show! Gefeliciteerd.
/ Ziet het voor zich; nee ik ben zwanger dus wij schenken geen wijn. Ik ben niet zwanger... Ja maar dat is niet gezellig voor mij. Krijgen we ook allemaal collectief aambeien, hersenverweking, een blaas formaat pinda en horrormonen? Of is dat niet gezellig?
/ Ziet het voor zich; nee ik ben zwanger dus wij schenken geen wijn. Ik ben niet zwanger... Ja maar dat is niet gezellig voor mij. Krijgen we ook allemaal collectief aambeien, hersenverweking, een blaas formaat pinda en horrormonen? Of is dat niet gezellig?
dinsdag 23 december 2008 om 13:29
of gewoon wel later beginnen met jullie kerstdiner, en als je t voorgerechty op hebt (zo rond 19.00 uur) haar bord weghalen en doodleuk alleen met de rest van de mensen verdereten. als ze dan heeeeel verbaasd kijkt zeg je gewoon dat je ervan uitging dat ze er na 19.00 uur niet meer zo zijn, en dat je dus ook geen rekening meer met dr hebt gehouden
dinsdag 23 december 2008 om 13:32
Oeh wat een portret!
Ik hoop dat ze een paar maanden na de bevalling tot haar positieven komt en je haar excuses aanbiedt.
Wat ik zou doen:
- Zorgen dat er lekkere ovenfrietjes zijn.
- Gewoon koken en wijn in huis halen.
- Als zij om zeven uur naar huis wil, kan ze meeëten met de ovenfrietjes en het voorgerecht, anders lukt het niet.
- Alle lullige opmerkingen af laten glijden.
- Als ze weg zijn, volgende fles dure wijn openscheuren en er lekker om lachen met z'n allen.
Wat misschien ook helpt: zeggen dat je je er erg op hebt verheugd, dat je niet had overzien dat het zoveel werk en geregel voor haar betekent, dat je haar op alle mogelijke manieren tegemoet wilt komen, dat je het zo ontzettend gezellig vindt dat ze er is... Kortom: prijs ze de hemel in (en probeer daarbij je lachen in te houden).
Ik hoop dat ze een paar maanden na de bevalling tot haar positieven komt en je haar excuses aanbiedt.
Wat ik zou doen:
- Zorgen dat er lekkere ovenfrietjes zijn.
- Gewoon koken en wijn in huis halen.
- Als zij om zeven uur naar huis wil, kan ze meeëten met de ovenfrietjes en het voorgerecht, anders lukt het niet.
- Alle lullige opmerkingen af laten glijden.
- Als ze weg zijn, volgende fles dure wijn openscheuren en er lekker om lachen met z'n allen.
Wat misschien ook helpt: zeggen dat je je er erg op hebt verheugd, dat je niet had overzien dat het zoveel werk en geregel voor haar betekent, dat je haar op alle mogelijke manieren tegemoet wilt komen, dat je het zo ontzettend gezellig vindt dat ze er is... Kortom: prijs ze de hemel in (en probeer daarbij je lachen in te houden).
dinsdag 23 december 2008 om 13:33
Oh mijn god...sorry ik schoot gewoon zo in de lach bij Zwangosaurus
Dit is erg zeg. Is ze altijd zo of zijn het meer de hormonen op dit moment?? Maar ja...dan nog......je kunt toch niet van iedereen verlangen dat ze VOOR 7 uur een heel kerstdiner naar binnen proppen EN geen wijn drinken alleen maar omdat JIJ zwanger bent?? Wat een enorm egoisme.
Gelukkig klinkt je schoonmoeder nog redelijk.....vaak lees je in dit soort topics dan ook nog dat de hele familie samenspant en jij de gebeten hond bent, maar volgens mij ziet iedereen wel in hoe onredelijk die zus bezig is.
Dit is erg zeg. Is ze altijd zo of zijn het meer de hormonen op dit moment?? Maar ja...dan nog......je kunt toch niet van iedereen verlangen dat ze VOOR 7 uur een heel kerstdiner naar binnen proppen EN geen wijn drinken alleen maar omdat JIJ zwanger bent?? Wat een enorm egoisme.
Gelukkig klinkt je schoonmoeder nog redelijk.....vaak lees je in dit soort topics dan ook nog dat de hele familie samenspant en jij de gebeten hond bent, maar volgens mij ziet iedereen wel in hoe onredelijk die zus bezig is.
dinsdag 23 december 2008 om 13:34
quote:Pien252 schreef op 23 december 2008 @ 13:25:
is het niet gewoon zo dat schoonzus geen zin heeft om bij jullie te komen??
Het bizarre is dat het tot pakweg twee jaar geleden (voor de geboorte van haar eerste kind) een leuke en ontspannen meid was waar ik het heel goed mee kon vinden. Wat er in mijn waarneming gebeurd is dat ze het hele moederschap veeeel te ernstig en serieus opneemt en de zwangerschap nu erbij zal ook best lastig zijn. Ik heb wel eens voorzichtig gezegd dat het niet het einde van de wereld is als een baby een keer 10 minuten blijft huilen of een peuter van 1 een slaapje over slaat. Maar dan krijg ik natuurlijk direct terug dat ik geen kinderen heb, einde discussie.
Het laatste nieuws krijg ik net per mail: haar man ('meneer goedzak') heeft mijn vriend gebeld en ze komen met campingbedje... misschien dat hij nu toch een keer met zijn vuist op tafel heeft geslagen.
is het niet gewoon zo dat schoonzus geen zin heeft om bij jullie te komen??
Het bizarre is dat het tot pakweg twee jaar geleden (voor de geboorte van haar eerste kind) een leuke en ontspannen meid was waar ik het heel goed mee kon vinden. Wat er in mijn waarneming gebeurd is dat ze het hele moederschap veeeel te ernstig en serieus opneemt en de zwangerschap nu erbij zal ook best lastig zijn. Ik heb wel eens voorzichtig gezegd dat het niet het einde van de wereld is als een baby een keer 10 minuten blijft huilen of een peuter van 1 een slaapje over slaat. Maar dan krijg ik natuurlijk direct terug dat ik geen kinderen heb, einde discussie.
Het laatste nieuws krijg ik net per mail: haar man ('meneer goedzak') heeft mijn vriend gebeld en ze komen met campingbedje... misschien dat hij nu toch een keer met zijn vuist op tafel heeft geslagen.
dinsdag 23 december 2008 om 13:34
Jee, wat een drama! Sorry, moet er ondanks dat ik het heel naar voor je vind toch een beetje om lachen.
Op zich niet gek dat schoonzus vraagt naar de plannen (qua eten en tijd). Met dreumessen is het a thin line tussen een gezellig etentje en een urenlange jengel- en driftbui (ik gok dat jullie zelf geen kinderen hebben?). Maar de manier waarop is natuurlijk raar. Is ze altijd zo of is het een gevalletje zwangerschapshormonen?
Die stress over eten en drinken tijdens de zwangerschap, daar heb ik helemaal niks mee. Je gaat toch geen eisen stellen aan het menu als je uitgenodigd wordt (tenzij er echt medische gronden zijn - en nee, zwangerschap is geen ziekte, vegetarisme ook niet trouwens)? Dan maar een keertje geen vlees hoor...
Op zich niet gek dat schoonzus vraagt naar de plannen (qua eten en tijd). Met dreumessen is het a thin line tussen een gezellig etentje en een urenlange jengel- en driftbui (ik gok dat jullie zelf geen kinderen hebben?). Maar de manier waarop is natuurlijk raar. Is ze altijd zo of is het een gevalletje zwangerschapshormonen?
Die stress over eten en drinken tijdens de zwangerschap, daar heb ik helemaal niks mee. Je gaat toch geen eisen stellen aan het menu als je uitgenodigd wordt (tenzij er echt medische gronden zijn - en nee, zwangerschap is geen ziekte, vegetarisme ook niet trouwens)? Dan maar een keertje geen vlees hoor...
dinsdag 23 december 2008 om 13:35
ik zou overigens absoluut NIET al om half 6 gaan eten voor mevrouw....lekker gezellig zeg.
Dan maak je voor haar om half 7 ook maar een bordje friet zodat ze op tijd weg kan, maar ik zou niet bakken met geld en veel tijd en moeite in een kerstdiner stoppen als men dat dan vervolgens in een krap uurtje op borreltijd naar binnen moet proppen
Dan maak je voor haar om half 7 ook maar een bordje friet zodat ze op tijd weg kan, maar ik zou niet bakken met geld en veel tijd en moeite in een kerstdiner stoppen als men dat dan vervolgens in een krap uurtje op borreltijd naar binnen moet proppen
dinsdag 23 december 2008 om 13:35
ik vindt dit echt overdreven zwanger gedrag........ pfffft. Wat een gedoe zeg.
Maar idd toch ff bellen, onder het mom van de kerstgedachte, want die horrormonen zijn gewoon niet fijn. Kan me voorstellen dat ze graag bij tijds wil eten vanwege de kleine (weet uit ervaring dat het niet prettig is om een dreinende dreumes aan tafelte hebben zitten ook niet voor de rest van eht gezelschap) Maar ik snap niet dat ze het teveel "gedoe" vindt om even een bedje mee te nemen, blijft ze met de 2e dan alleen nog maar thuis/ dat wordt pas een gedoe.
Heeft je schoonmoeder niet toevallig een bedje wat ze mee zou kunnen nemen zodat de kleine van je schoonzus daar in kan slapen?
sterkte en ben idd wel benieuwd hoe dit is afgelopen!
ringel
Maar idd toch ff bellen, onder het mom van de kerstgedachte, want die horrormonen zijn gewoon niet fijn. Kan me voorstellen dat ze graag bij tijds wil eten vanwege de kleine (weet uit ervaring dat het niet prettig is om een dreinende dreumes aan tafelte hebben zitten ook niet voor de rest van eht gezelschap) Maar ik snap niet dat ze het teveel "gedoe" vindt om even een bedje mee te nemen, blijft ze met de 2e dan alleen nog maar thuis/ dat wordt pas een gedoe.
Heeft je schoonmoeder niet toevallig een bedje wat ze mee zou kunnen nemen zodat de kleine van je schoonzus daar in kan slapen?
sterkte en ben idd wel benieuwd hoe dit is afgelopen!
ringel
dinsdag 23 december 2008 om 13:37
quote:blijfgewoonbianca schreef op 23 december 2008 @ 13:23:
Ik zou helemaal over de top gaan zelf ; een enorme hoeveel friet bakken in de geleende pan van de buren , en kind bij elke gang wéér een volgeladen bord geven " mama zegt dat je er dól op bent " ......en glaasjes ranja voor iedereen ; mét rietje natuurlijk .
Wat een geluk voor je schoonzus dat ze mij niet als schoonzus heeft . Zie het al helemaal voor me!!
Ik zou helemaal over de top gaan zelf ; een enorme hoeveel friet bakken in de geleende pan van de buren , en kind bij elke gang wéér een volgeladen bord geven " mama zegt dat je er dól op bent " ......en glaasjes ranja voor iedereen ; mét rietje natuurlijk .
Wat een geluk voor je schoonzus dat ze mij niet als schoonzus heeft . Zie het al helemaal voor me!!
Ja, dat vind ik echt.
