Overig
alle pijlers
Wat geven aan ouders overleden kindje?
woensdag 17 september 2014 00:04
Hoi,
Helaas is het vier maanden oude kindje van een kennis overleden
We wilden met een groepje een mooi boeket laten bezorgen maar ze hebben liever geen bloemen. We willen graag iets geven waarmee we ze een hart onder de riem kunnen steken.
Een kaartje is al gestuurd.
Iemand een idee?
Helaas is het vier maanden oude kindje van een kennis overleden
We wilden met een groepje een mooi boeket laten bezorgen maar ze hebben liever geen bloemen. We willen graag iets geven waarmee we ze een hart onder de riem kunnen steken.
Een kaartje is al gestuurd.
Iemand een idee?
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
woensdag 17 september 2014 07:13
quote:Suzy65 schreef op 17 september 2014 @ 02:20:
Even ter verduidelijking: mrsnem kent kennelijk de betrokkenen via social media, niet mij..
Enne, nee, een cadeau hoeft natuurlijk niet, maar mensen kunnen ook geen bloemen sturen oid, wat meestal wel kan bij een afscheid, uit respect en/of medeleven betonen, maar in dit geval niet. En dan is het moeilijk om iets anders te bedenken wat je in zo'n situatie wel of niet kan doen om ietsje van dat leed te verzachten. En dat is niet veel, ben ik bang..
Meer dan laten blijken dat je meeleeft en hulp aanbieden als dat gewenst is, kan je niet doen, denk ik. Het is hun rouwproces, daar helpt vrijwel niks van buitenaf bij..Bij de wereldwinkel verkopen ze beeldjes dat verdriet symboliseert. Of een beeldje van 2 ouders met een kindje. Google anders even, er is genoeg te vinden...
Even ter verduidelijking: mrsnem kent kennelijk de betrokkenen via social media, niet mij..
Enne, nee, een cadeau hoeft natuurlijk niet, maar mensen kunnen ook geen bloemen sturen oid, wat meestal wel kan bij een afscheid, uit respect en/of medeleven betonen, maar in dit geval niet. En dan is het moeilijk om iets anders te bedenken wat je in zo'n situatie wel of niet kan doen om ietsje van dat leed te verzachten. En dat is niet veel, ben ik bang..
Meer dan laten blijken dat je meeleeft en hulp aanbieden als dat gewenst is, kan je niet doen, denk ik. Het is hun rouwproces, daar helpt vrijwel niks van buitenaf bij..Bij de wereldwinkel verkopen ze beeldjes dat verdriet symboliseert. Of een beeldje van 2 ouders met een kindje. Google anders even, er is genoeg te vinden...
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
woensdag 17 september 2014 07:25
Mijn zus en zwager hebben hun dochtertje en zoontje verloren, beide waren onder het jaar.
Ik heb geen cadeau gegeven, maar ik was bij de begrafenis van beide kinderen.
Bloemen geven is in onze familie niet gebruikelijk.
Luisteren en klaar staan voor de ouders dat heb ik gedaan.
Een keer lekker koken, wat vaker op bezoek.
Het gevoel geven dat zij niet alleen staan in hun verdriet.
Ik heb geen cadeau gegeven, maar ik was bij de begrafenis van beide kinderen.
Bloemen geven is in onze familie niet gebruikelijk.
Luisteren en klaar staan voor de ouders dat heb ik gedaan.
Een keer lekker koken, wat vaker op bezoek.
Het gevoel geven dat zij niet alleen staan in hun verdriet.
woensdag 17 september 2014 07:44
Hoe goed bevriend zijn jullie? In je OP schrijf je 'kennis'. Dan zou ik het zeker bij een persoonlijke kaart laten. Een cadeaubon voor het een of ander, daar zit je helemaal niet op te wachten als je zoveel verdriet hebt, dan wil je troost.
Ik vind het idee van 'we willen iets geven want ze willen geen bloemen' ook een beetje jaar trouwens.
Als het goede vrienden zijn kun je inderdaad aanbieden om een maaltijd te maken (als ze al trek hebben) of op een later moment zeggen dat je een boompje gaat planten ofzo.
Ik vind het idee van 'we willen iets geven want ze willen geen bloemen' ook een beetje jaar trouwens.
Als het goede vrienden zijn kun je inderdaad aanbieden om een maaltijd te maken (als ze al trek hebben) of op een later moment zeggen dat je een boompje gaat planten ofzo.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 17 september 2014 07:56
quote:Snoesje666 schreef op 17 september 2014 @ 00:08:
De geboortedag van het kindje op de kalender schrijven en op die dag een lief kaartje sturen.
Dit.
Plus de sterfdag.
En dan niet alleen volgend jaar, maar ook het jaar daarna en het jaar daarna en over 5 jaar en over 10 jaar en over 20 jaar.
Het grootste verdriet vind ik dat niemand op die data meer iets laat horen.
De geboortedag van het kindje op de kalender schrijven en op die dag een lief kaartje sturen.
Dit.
Plus de sterfdag.
En dan niet alleen volgend jaar, maar ook het jaar daarna en het jaar daarna en over 5 jaar en over 10 jaar en over 20 jaar.
Het grootste verdriet vind ik dat niemand op die data meer iets laat horen.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
woensdag 17 september 2014 08:03
Als ouder van een stil geboren kindje merk ik dat ik gewoon behoefte heb aan een luisterend oor, gewoon af en toe wat aandacht. Goede vrienden hebben een heel persoonlijke kaart gemaakt of ons een brief geschreven. Daarna geholpen met praktische dingen. Toen ze op bezoek kwamen, hebben zij allemaal lekkere dingen meegenomen (soort van high tea) . Op die manier moest ik niet perse naar de supermarkt of de bakker.
woensdag 17 september 2014 08:07
quote:yette schreef op 17 september 2014 @ 00:17:
Mijn eerste reactie was ook: hou het bij een kaartje.
Maar misschien is een cadeaubon om een mooi fotoalbum te laten maken een idee?
Nee, kom nou? Een cadeaubon? Het is geen feestelijke gelegenheid en als compensatie voor zo'n groot verlies misplaatst.
Een kaartje volstaat prima, laten weten dat je er bent wanneer de ouders je nodig hebben!
Mijn eerste reactie was ook: hou het bij een kaartje.
Maar misschien is een cadeaubon om een mooi fotoalbum te laten maken een idee?
Nee, kom nou? Een cadeaubon? Het is geen feestelijke gelegenheid en als compensatie voor zo'n groot verlies misplaatst.
Een kaartje volstaat prima, laten weten dat je er bent wanneer de ouders je nodig hebben!
woensdag 17 september 2014 08:08
quote:ollekebollekeknolleke schreef op 17 september 2014 @ 08:03:
Als ouder van een stil geboren kindje merk ik dat ik gewoon behoefte heb aan een luisterend oor, gewoon af en toe wat aandacht. Goede vrienden hebben een heel persoonlijke kaart gemaakt of ons een brief geschreven. Daarna geholpen met praktische dingen. Toen ze op bezoek kwamen, hebben zij allemaal lekkere dingen meegenomen (soort van high tea) . Op die manier moest ik niet perse naar de supermarkt of de bakker.
Dit is wel op een mooie manier gegaan, voor jou, ollekebollekeknolleke, maar ook voor je vrienden!
Als ouder van een stil geboren kindje merk ik dat ik gewoon behoefte heb aan een luisterend oor, gewoon af en toe wat aandacht. Goede vrienden hebben een heel persoonlijke kaart gemaakt of ons een brief geschreven. Daarna geholpen met praktische dingen. Toen ze op bezoek kwamen, hebben zij allemaal lekkere dingen meegenomen (soort van high tea) . Op die manier moest ik niet perse naar de supermarkt of de bakker.
Dit is wel op een mooie manier gegaan, voor jou, ollekebollekeknolleke, maar ook voor je vrienden!
woensdag 17 september 2014 08:16
woensdag 17 september 2014 08:17
Op dit moment kun je niet veel doen. Hoewel ik nog geen kind kwijt ben, maar wel mijn vader, staat me die periode nog helder bij.
Stikjaloers was ik, op mijn zus, die een vriendin had die vlak na het sterven binnen kwam en Zus omhelsde en niet meer losliet totdat ze uitgehuild was. Eéntje die liet merken dat ze er echt was. Eéntje, van de 20. En ik heb er zelf ook genoeg. Kaartjes, bloemen, allemaal lief bedoeld maar die ene vriendin van mijn zus, daar kan ik nu nog om huilen (zometeen make-up bijwerken dus).
Als je echt iets wilt doen voor een goede vriendin, dan ben je lijfelijk aanwezig.
Stikjaloers was ik, op mijn zus, die een vriendin had die vlak na het sterven binnen kwam en Zus omhelsde en niet meer losliet totdat ze uitgehuild was. Eéntje die liet merken dat ze er echt was. Eéntje, van de 20. En ik heb er zelf ook genoeg. Kaartjes, bloemen, allemaal lief bedoeld maar die ene vriendin van mijn zus, daar kan ik nu nog om huilen (zometeen make-up bijwerken dus).
Als je echt iets wilt doen voor een goede vriendin, dan ben je lijfelijk aanwezig.
woensdag 17 september 2014 08:22
Het ligt er inderdaad wel aan hoe goed je bevriend bent. Je moet je voorstellen dat er in het begin gewoon zoveeeel chaos is. Huisarts komt langs, uitvaart moet geregeld worden, familie en vrienden willen allemaal langs komen. Heel erg fijn, maar ik zat toen ook niet te wachten op dag en nacht bezoek. We hebben echt de rust voor ons zelf moeten pakken, anders hadden we continu bezoek. Laat weten dat je er voor ze bent, maar laat het aan hun afhangen of ze behoefte hebben aan cadeautjes/bezoek (als je enkel kennis bent).
woensdag 17 september 2014 08:30
woensdag 17 september 2014 08:40
Ik vind cadeaus in de vorm van bomen, sterren (braak) en medaillons behoorlijk overdone en eigenlijk heel erg ongepast.
Er moet vanalles geregeld worden, het verdriet in inmens groot en dan komen mensen nu al, in dit stadium zo kort na het overlijden met bomen en sterren en bonnen voor fotoboeken op de proppen! Echt, hoe respectloos.
Als je gewoon kennis bent volstaat een kaatt, en als je echt wil helpen bied dan aan om de boodschappen te halen, de stofzuiger door het huis te halen, te koken, alleen in praktische zin hulp bieden en er zijn.
Maar cadeaus! Doe normaal!
Er moet vanalles geregeld worden, het verdriet in inmens groot en dan komen mensen nu al, in dit stadium zo kort na het overlijden met bomen en sterren en bonnen voor fotoboeken op de proppen! Echt, hoe respectloos.
Als je gewoon kennis bent volstaat een kaatt, en als je echt wil helpen bied dan aan om de boodschappen te halen, de stofzuiger door het huis te halen, te koken, alleen in praktische zin hulp bieden en er zijn.
Maar cadeaus! Doe normaal!
woensdag 17 september 2014 08:40
quote:ollekebollekeknolleke schreef op 17 september 2014 @ 08:22:
Het ligt er inderdaad wel aan hoe goed je bevriend bent. Je moet je voorstellen dat er in het begin gewoon zoveeeel chaos is. Huisarts komt langs, uitvaart moet geregeld worden, familie en vrienden willen allemaal langs komen. Heel erg fijn, maar ik zat toen ook niet te wachten op dag en nacht bezoek. We hebben echt de rust voor ons zelf moeten pakken, anders hadden we continu bezoek. Laat weten dat je er voor ze bent, maar laat het aan hun afhangen of ze behoefte hebben aan cadeautjes/bezoek (als je enkel kennis bent).
Dit dus
Zeker bij een kennis ga je toch geen beelden, sterren, bomen, cadeau bonnen geven??
Het ligt er inderdaad wel aan hoe goed je bevriend bent. Je moet je voorstellen dat er in het begin gewoon zoveeeel chaos is. Huisarts komt langs, uitvaart moet geregeld worden, familie en vrienden willen allemaal langs komen. Heel erg fijn, maar ik zat toen ook niet te wachten op dag en nacht bezoek. We hebben echt de rust voor ons zelf moeten pakken, anders hadden we continu bezoek. Laat weten dat je er voor ze bent, maar laat het aan hun afhangen of ze behoefte hebben aan cadeautjes/bezoek (als je enkel kennis bent).
Dit dus
Zeker bij een kennis ga je toch geen beelden, sterren, bomen, cadeau bonnen geven??
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 17 september 2014 08:44
quote:WellieB schreef op 17 september 2014 @ 08:40:
Ik vind cadeaus in de vorm van bomen, sterren (braak) en medaillons behoorlijk overdone en eigenlijk heel erg ongepast.
Er moet vanalles geregeld worden, het verdriet in inmens groot en dan komen mensen nu al, in dit stadium zo kort na het overlijden met bomen en sterren en bonnen voor fotoboeken op de proppen! Echt, hoe respectloos.
Als je gewoon kennis bent volstaat een kaatt, en als je echt wil helpen bied dan aan om de boodschappen te halen, de stofzuiger door het huis te halen, te koken, alleen in praktische zin hulp bieden en er zijn.
Maar cadeaus! Doe normaal!
Mee eens!
Mensen moeten eens leren gepaste afstand te nemen
Ik vind cadeaus in de vorm van bomen, sterren (braak) en medaillons behoorlijk overdone en eigenlijk heel erg ongepast.
Er moet vanalles geregeld worden, het verdriet in inmens groot en dan komen mensen nu al, in dit stadium zo kort na het overlijden met bomen en sterren en bonnen voor fotoboeken op de proppen! Echt, hoe respectloos.
Als je gewoon kennis bent volstaat een kaatt, en als je echt wil helpen bied dan aan om de boodschappen te halen, de stofzuiger door het huis te halen, te koken, alleen in praktische zin hulp bieden en er zijn.
Maar cadeaus! Doe normaal!
Mee eens!
Mensen moeten eens leren gepaste afstand te nemen
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 17 september 2014 08:46
quote:jane-doe, 3 uur geleden
Hoi,
Ik heb ook weleens gehoord dat je een ster kan kopen en volgens mij kan laten vernoemen. Dan zou ik de naam van 't kindje geven en kunnen ze altijd naar boven kijken.
Dat kunnen ze ook zonder een gekocht stukje papier met wat tekst er op ook hoor.
Hoi,
Ik heb ook weleens gehoord dat je een ster kan kopen en volgens mij kan laten vernoemen. Dan zou ik de naam van 't kindje geven en kunnen ze altijd naar boven kijken.
Dat kunnen ze ook zonder een gekocht stukje papier met wat tekst er op ook hoor.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 17 september 2014 08:54
quote:suomi98 schreef op woensdag 17 september 2014 04:13 Onze zoon is 4 jaar geleden overleden met 4 maanden en wij werden idd geraakt door kaarten en een geplant boompje door vrienden. Mensen die aangaven af en toe langs het grafje te gaan. Vrienden die op de geboorte en sterfdag even iets laten horen, dat zijn de fijne dingen. Het hoeft niet groot te zijn. Het gaat om de aandacht. Wat ook bijzonder is vrienden die de begravenis hebben gefotografeerd en gefilmd. Kan het nog steeds niet bekijken maar als zijn zus het later wil weten hoe het was, zijn er beelden.
Dit inderdaad, precies mijn verhaal bijna vijf jaar geleden. Het zijn de kleine dingen die het doen wat het soms wat dragelijker maken.
Hopelijk kom je eruit, heel veel sterkte.
Dit inderdaad, precies mijn verhaal bijna vijf jaar geleden. Het zijn de kleine dingen die het doen wat het soms wat dragelijker maken.
Hopelijk kom je eruit, heel veel sterkte.
woensdag 17 september 2014 08:58
Eens met Solomio, die data zijn voor altijd belangrijk.
Op de 2e sterfdag van ons kindje kregen wij een kaart uit onverwachte hoek, dat deed ons zoveel. Terwijl sommige mensen om ons heen niets lieten horen. Dat is verdrietig en doet pijn, maar ergens weet je ook dat niet iedereen even attent is. Wel is het fijn als zijn naam genoemd wordt en wij gewoon kunnen praten over hem. Dat doen we ook gewoon, soms merk je dat mensen dat lastig vinden maar dat is dan aan hun en niet aan ons.
Verder alleen een kaartje sturen, dat is voldoende.
Geen lantaarns neerzetten bij het graf. Althans, dat hadden wij niet gewaardeerd. Wij willen zelf bepalen wat er komt te staan. Knuffelberen en andere ellende worden nat en vies.
Op de 2e sterfdag van ons kindje kregen wij een kaart uit onverwachte hoek, dat deed ons zoveel. Terwijl sommige mensen om ons heen niets lieten horen. Dat is verdrietig en doet pijn, maar ergens weet je ook dat niet iedereen even attent is. Wel is het fijn als zijn naam genoemd wordt en wij gewoon kunnen praten over hem. Dat doen we ook gewoon, soms merk je dat mensen dat lastig vinden maar dat is dan aan hun en niet aan ons.
Verder alleen een kaartje sturen, dat is voldoende.
Geen lantaarns neerzetten bij het graf. Althans, dat hadden wij niet gewaardeerd. Wij willen zelf bepalen wat er komt te staan. Knuffelberen en andere ellende worden nat en vies.
