32 jaar single kinderwens?

22-01-2017 07:44 97 berichten
Werd een beetje raar wakker vanmorgen, had vannacht een nogal rare droom. Ik met een dikke zwangere buik, in verwachting van een tweeling. Nog nooit zo'n droom gehad, maar maakte wel iets in mij los.

Ik had er altijd vrede mee dat de kans erin zit dat ik nooit kinderen zal gaan krijgen. Daarvoor ben ik te graag alleen, vind het heerlijk niemand om mij heen te hebben en het moet wel een heel bijzonder iemand in mijn leven komen wil dat veranderen. Ik ben ook zeker niet op zoek, en zoals mijn levensstijl nu is zal ik ook niet zo snel een man tegenkomen en dat vind ik prima.

Ik ben namelijk niet zo goed in relaties, en al helemaal niet in het vinden van een leuke lieve man. Mijn laatste 'relatie' was met een verslaafde, zwaar alcoholist. Toen ik daar een punt achter heb moeten zetten was ik alles kwijt, huis, baan en mezelf. Inmiddels plus twee jaar verder heb ik weer een fijn leven voor mezelf opgebouwd met leuke baan, leuk huis en voel ik me weer mezelf.

Maar op een relatie zit ik gewoon niet te wachten heb te weinig vertrouwen in mannen en vooral mezelf om daaraan te beginnen. Maar na zo'n droom als vannacht voel ik ook wel dat een gezinnetje toch ook wel fijn had kunnen zijn. Een leuke man, goede vader en een kindje. Ik weet het ik ben zo tegenstrijdig als de pest. (Dat is echt mijn karakter)

Ik ben ook gelukkig zo, met leuke baan, huis, liefste kat terwereld in huis, familie/vrienden en het lekker doen en laten wat ik wil. Maar soms knaagt dat gevoel van zal man, gezin ook voor mij zijn weggelegd?

Weet niet zo goed wat ik hiermee wil, gewoon even mijn verhaal kwijt denk ik.

Misschien iemand die zich hierin herkent?
Alle reacties Link kopieren
quote:mr2ndopinion schreef op 22 januari 2017 @ 09:02: Bv. adoptie is heel nobel!Andere discussie, maar deze opmerking is erg kort door de bocht. Adoptie heeft het nodig om genuanceerder benadert te worden. Adoptie kan ook mensenhandel in de hand helpen en vaak krijgen kinderen grote problemen (mede veroorzaakt door "Ow mijn ouders zijn zo nobel ik moet maar dankbaar zijn"?) Veel kinderen zijn beter af in de eigen omgeving. Het hangt echt heel erg af van de situatie.
Alle reacties Link kopieren
quote:Cassanova schreef op 22 januari 2017 @ 08:01:

En je kinderen? Zijn die er ook zo blij mee? Lekker bezig hoor!Ja, heel blij.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
quote:Solomio schreef op 22 januari 2017 @ 09:17:

[...]



Ja, heel blij.



:-D :-)

Solomio, echt belangrijk om verhalen te horen van moeders met al wat grotere kinderen. Fijn dat het zo goed gaat!
Ikzelf zou er niet voor kiezen om alleen een kind te krijgen.

Het kind heeft recht op een vader en een moeder.

Als jullie later uit mekaar gaan weet je kind in elk geval wel nog wie zijn of haar vader is en kan indien gewenst kiezen contact met hem te hebben of niet mocht de vader na de scheiding niet een deel van de zorg opnemen.

Als een kind zijn vader of moeder nooit kent blijft het zich altijd afvragen wie diegene precies geweest is. Vergelijkbaar met een adoptiekind. Er kunnen hechtingsstoornissen en identiteitstoornissen door ontstaan omdat hun roots ontbreken.

Als het echt niet anders kan, dan is scheiding beter en adoptie maar anders geef ik de voorkeur aan een kind bij zijn vader en moeder te laten opgroeien.

Dus er zelf bewust voor kiezen om je kind zonder vader te laten opgroeien alleen omdat jij zelf een kind wilt en geen man wil vind ik dan ook niet een geschikte reden om je kind een vader te onthouden.
anoniem_176533 wijzigde dit bericht op 22-01-2017 09:23
Reden: Spelfout
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
quote:clemance schreef op 22 januari 2017 @ 08:17:

Als je heel graag alleen bent en veel tijd voor jezelf nodig hebt, zou ik niet aan kinderen beginnen. Want kinderen verzorgen en opvoeden is hartstikke intensief en 24/7. Tijd voor jezelf zit er zeker de eerste paar jaar niet zoveel in.

Dit was mijn belangrijkste twijfel voordat ik aan kinderen begon.

En het is een 'strijd' gebleken, voor mij iig, maar ik denk dat ik er een aardig evenwicht in gevonden heb.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 09:21:

Ikzelf zou er niet voor kiezen om alleen een kind te krijgen.

Het kind heeft recht op een vader en een moeder.

Als jullie later uit mekaar gaan weet je kind in elk geval wel nog wie zijn of haar vader is en kan indien gewenst kiezen contact met hem te hebben of niet mocht de vader na de scheiding niet een deel van de zorg opnemen.

Als een kind zijn vader of moeder nooit kent blijft het zich altijd afvragen wie diegene precies geweest is. Vergelijkbaar met een adoptiekind. Er kunnen hechtingsstoornissen en identiteitstoornissen door ontstaan omdat hun roots ontbreken.

Als het echt niet anders kan, dan is scheiding beter en adoptie maar anders geef ik de voorkeur aan een kind bij zijn vader en moeder te laten opgroeien.

Dus er zelf bewust voor kiezen om je kind zonder vader te laten opgroeien alleen omdat jij zelf een kind hebt en geen man wil vind ik dan ook niet een geschikte reden om je kind een vader te onthouden.

Ooooooo, wat een heerlijke post vol vooroordelen: er is een zeer wezenlijk verschil tussen adoptie (waarbij het kind is afgestaan dus, en dus ergens 'niet welkom was' ook al heeft dat zeer goede redenen) en een kind dat bij een bewust alleenstaande moeder opgroeit, want dat kind is supergewenst.

Daarbij is het tegenwoordig meestal wel mogelijk om de donor te achterhalen, als het kind dat wil.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
quote:Stjerna83 schreef op 22 januari 2017 @ 09:18:

[...]





:-D :-)

Solomio, echt belangrijk om verhalen te horen van moeders met al wat grotere kinderen. Fijn dat het zo goed gaat!

Het gaat niet echt goed, maar dat heeft niets met het ontbreken van een vader te maken.

Kinderen hebben allebei behoorlijk ernstig autisme, ik blijk dat ook te hebben. Daardoor is het behoorlijk pittig voor mij, maar ik geloof niet dat dat met een partner makkelijker geweest was.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Dank je wel voor de reacties, fijn om jullie inzichten te lezen!

Het is ook absoluut niet zo dat ik nu perse kinderen wil hoor! Zoals ik al zei ben ik heel gelukkig in mijn leven en juist stabieler dan ik ooit ben geweest! En het hebben van geen relatie geeft mij rust. Ik denk ook niet dat ik daarvoor geschikt ben. Het ooit alleen moeder worden is iets wat weleens door mijn hoofd heeft gespookt, maar echt alle respect voor de mensen die daar bewust voor kiezen, denk ik ook niet dat dat de juiste keuze voor mij zal zijn sowieso nu nog niet. Ik kan me er ook prima bij neer leggen dat dit niet voor mij is weggelegd. Maar soms heel soms ga ik verder denken in de toekomst en hoop ik geen spijt hiervan te hebben. Ik ben nu nog jong het idee van ooit kinderen krijgen zou nog best eens kunnen, maar wat als ik 50 ben hoe denk ik er dan over? Door mijn droom ben ik er teveel over na gaan denken. Het is ook koffiedik kijken ik weet het! En ik weet en ik ben ook blij met hoe mijn leven er nu uitziet wel of geen gezin.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte Solomio
quote:Solomio schreef op 22 januari 2017 @ 09:23:

[...]



Ooooooo, wat een heerlijke post vol vooroordelen: er is een zeer wezenlijk verschil tussen adoptie (waarbij het kind is afgestaan dus, en dus ergens 'niet welkom was' ook al heeft dat zeer goede redenen) en een kind dat bij een bewust alleenstaande moeder opgroeit, want dat kind is supergewenst.

Daarbij is het tegenwoordig meestal wel mogelijk om de donor te achterhalen, als het kind dat wil.



Ik zeg ook dat adoptie in erge situaties voor een kind het beste is maar om er als ouder bewust voor te kiezen om een kind zonder vader te laten opgroeien vind ik niet kunnen. Ook al is de donor later op te sporen. Je geeft je kind niet het juiste voorbeeld mee. Wat gaat het bijvoorbeeld denken over relaties en mannen later?

Misschien denk ik met vooroordelen maar de natuur heeft niet voor niks bepaald dat een man en een vrouw uit een vaste relatie samen kinderen krijgen en deze laten opgroeien tot volwassenen. Ik vind het gewoon onnatuurlijk om zwanger te worden van zomaar een willekeurige donor die betaald krijgt om zijn zaad in te leveren. Een kind moet ontstaan uit liefde naar mijn mening.
quote:Solomio schreef op 22 januari 2017 @ 09:25:

[...]



Het gaat niet echt goed, maar dat heeft niets met het ontbreken van een vader te maken.

Kinderen hebben allebei behoorlijk ernstig autisme, ik blijk dat ook te hebben. Daardoor is het behoorlijk pittig voor mij, maar ik geloof niet dat dat met een partner makkelijker geweest was.Zo pittig solomio! Sterkte en vertrouw op jezelf!
quote:layla1969 schreef op 22 januari 2017 @ 09:05:

Wat is dit voor vreemde opmerking?

Hoeveel huwelijken eindigen niet in een vechtscheiding waar kinderen de dupe van worden?

Hoe vaak lees je niet dat mannen liever geen kinderen hadden gehad, maar maar toegeven om de relatie te redden en amper naar hun kinderen omkijken.

Dan maar liever een bewust alleenstaande moeder.Ik lees dit vaker, maar dit is toch geen argument? Dat er schrijnende situaties bestaan, betekent toch niet dat jij je met voorbedachte rade in een soortgelijke situatie moet storten?
Alle reacties Link kopieren
quote:Wishlist schreef op 22 januari 2017 @ 09:30:

Dank je wel voor de reacties, fijn om jullie inzichten te lezen!

Het is ook absoluut niet zo dat ik nu perse kinderen wil hoor! Zoals ik al zei ben ik heel gelukkig in mijn leven en juist stabieler dan ik ooit ben geweest! En het hebben van geen relatie geeft mij rust. Ik denk ook niet dat ik daarvoor geschikt ben. Het ooit alleen moeder worden is iets wat weleens door mijn hoofd heeft gespookt, maar echt alle respect voor de mensen die daar bewust voor kiezen, denk ik ook niet dat dat de juiste keuze voor mij zal zijn sowieso nu nog niet. Ik kan me er ook prima bij neer leggen dat dit niet voor mij is weggelegd. Maar soms heel soms ga ik verder denken in de toekomst en hoop ik geen spijt hiervan te hebben. Ik ben nu nog jong het idee van ooit kinderen krijgen zou nog best eens kunnen, maar wat als ik 50 ben hoe denk ik er dan over? Door mijn droom ben ik er teveel over na gaan denken. Het is ook koffiedik kijken ik weet het! En ik weet en ik ben ook blij met hoe mijn leven er nu uitziet wel of geen gezin.Mooi verwoord wishlist. Praat je er wel eens over met single vrouwen in je omgeving? Ik denk dat veel mensen je gevoelens herkennen.
quote:Solomio schreef op 22 januari 2017 @ 09:25:

Het gaat niet echt goed, maar dat heeft niets met het ontbreken van een vader te maken.

Kinderen hebben allebei behoorlijk ernstig autisme, ik blijk dat ook te hebben. Daardoor is het behoorlijk pittig voor mij, maar ik geloof niet dat dat met een partner makkelijker geweest was.

Allereerst heel veel sterkte.



Ik denk wel dat je het mis hebt wat betreft die partner. Als je samen een kind opvoed met iemand die een betrokken, liefdevolle ouder voor zijn kind is, dan heb je zeker wel steun aan elkaar. Je kan elkaar aflossen, elkaar eens de ruimte geven om bij te tanken, als dit nodig is. Je kan met elkaar praten over je kind, zoals je met niemand anders kan, omdat je met z'n tweeen de enige ouders bent van het kind en samen het gezag draagt. Dit is een andere verhouding dan een goede vriendin of een opa/oma. Ik denk echt dat je hiermee de rol die een vader kan innemen onderschat.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 22 januari 2017 @ 09:38:

[...]



Ik lees dit vaker, maar dit is toch geen argument? Dat er schrijnende situaties bestaan, betekent toch niet dat jij je met voorbedachte rade in een soortgelijke situatie moet storten?Hoezo soortgelijk? Hoe kan je nou bewust alleenstaand moederschap vergelijken met zoiets schrijnends als een vechtscheiding?
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 09:34:

[...]





Ik zeg ook dat adoptie in erge situaties voor een kind het beste is maar om er als ouder bewust voor te kiezen om een kind zonder vader te laten opgroeien vind ik niet kunnen. Ook al is de donor later op te sporen. Je geeft je kind niet het juiste voorbeeld mee. Wat gaat het bijvoorbeeld denken over relaties en mannen later?

Misschien denk ik met vooroordelen maar de natuur heeft niet voor niks bepaald dat een man en een vrouw uit een vaste relatie samen kinderen krijgen en deze laten opgroeien tot volwassenen. Ik vind het gewoon onnatuurlijk om zwanger te worden van zomaar een willekeurige donor die betaald krijgt om zijn zaad in te leveren. Een kind moet ontstaan uit liefde naar mijn mening.Dat is ook niet voor ieder kind het geval. Neem mij als voorbeeld. Mijn ouders zijn na bijna 40 jaar samen nog steeds stapelgek op elkaar en houden zielsveel van elkaar. Een beter voorbeeld hoe een relatie hoort te zijn had ik niet kunnen hebben! En toch heb ik de slechtste keus in mannen die je maar kunt hebben en ben ik zelf ook niet goed in het hebben van een relatie.
Alle reacties Link kopieren
quote:Eleonora-1 schreef op 22 januari 2017 @ 08:08:

[...]





Want?

Kinderen kunnen niet gelukkig zijn met één ouder?Ik denk dat ie zich bedreigd voelt, dat alleenstaande vrouwen tegenwoordig meer keuzevrijheid hebben en geholpen kunnen worden met hun kinderwens.
Alle reacties Link kopieren
quote:Stjerna83 schreef op 22 januari 2017 @ 09:42:

[...]





Hoezo soortgelijk? Hoe kan je nou bewust alleenstaand moederschap vergelijken met zoiets schrijnends als een vechtscheiding?Layla begint met die vergelijking
Tjezus, wat vals
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 09:34:

[...]





Ik zeg ook dat adoptie in erge situaties voor een kind het beste is maar om er als ouder bewust voor te kiezen om een kind zonder vader te laten opgroeien vind ik niet kunnen. Ook al is de donor later op te sporen. Je geeft je kind niet het juiste voorbeeld mee. Wat gaat het bijvoorbeeld denken over relaties en mannen later?

Misschien denk ik met vooroordelen maar de natuur heeft niet voor niks bepaald dat een man en een vrouw uit een vaste relatie samen kinderen krijgen en deze laten opgroeien tot volwassenen. Ik vind het gewoon onnatuurlijk om zwanger te worden van zomaar een willekeurige donor die betaald krijgt om zijn zaad in te leveren. Een kind moet ontstaan uit liefde naar mijn mening.

Eh dat hele stuk over 'een vaste relatie' heeft de natuur niet bepaald hoor. Mensen worden ook zwanger door een ONS, of door verkrachting. Een eitje en een zaadje, dat is alles wat er nodig is, meer niet.



En 'niet het juiste voorbeeld meegeven'. Wat is dan volgens jou het juiste voorbeeld? Ik heb zo het idee dat er voor jou maar één antwoord het juiste is.
quote:Stjerna83 schreef op 22 januari 2017 @ 09:42:

Hoezo soortgelijk? Hoe kan je nou bewust alleenstaand moederschap vergelijken met zoiets schrijnends als een vechtscheiding?Wanneer je met twee personen aan een kind begint, dan is de kans een stuk groter dat tenminste een van de twee stabiel blijkt en (op alle gebieden) voor het kind zal kunnen zorgen. Daarmee bedoel ik zowel psychisch, als lichamelijk gezond blijven tijdens de kindertijd van het kind en ook financieel zorg kunnen dragen. Wanneer je met 1 persoon aan een kind begint is die kans al direct een stuk kleiner dat dit lukt. Met twee kan er nog iemand wegvallen. Je bent simpelweg kwetsbaarder. Daarnaast ontneem je je kind een vader. Als je ziet hoeveel kinderen worstelen met de vraag waar ze vandaan komen, wie hun vader is, welke eigenschappen ze misschien van hem hebben, etc. etc. Ik vind dat schrijnend ja.
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 09:34:

[...]





Ik zeg ook dat adoptie in erge situaties voor een kind het beste is maar om er als ouder bewust voor te kiezen om een kind zonder vader te laten opgroeien vind ik niet kunnen. Ook al is de donor later op te sporen. Je geeft je kind niet het juiste voorbeeld mee. Wat gaat het bijvoorbeeld denken over relaties en mannen later?

Misschien denk ik met vooroordelen maar de natuur heeft niet voor niks bepaald dat een man en een vrouw uit een vaste relatie samen kinderen krijgen en deze laten opgroeien tot volwassenen. Ik vind het gewoon onnatuurlijk om zwanger te worden van zomaar een willekeurige donor die betaald krijgt om zijn zaad in te leveren. Een kind moet ontstaan uit liefde naar mijn mening.Je hebt het over de natuur, wat onnatuurlijk is, en dat kinderen volgens jou uit liefde geboren moeten worden. Ik heb nieuws voor je, de drang om je voort te planten heeft niks met liefde te maken. Zo zijn wij, en alle andere dieren, voorgeprogrammeerd.
Alle reacties Link kopieren
quote:meaki schreef op 22 januari 2017 @ 09:45:

[...]



Ik denk dat ie zich bedreigd voelt, dat alleenstaande vrouwen tegenwoordig meer keuzevrijheid hebben en geholpen kunnen worden met hun kinderwens.Ja, en het is ook zo lekker rechtvaardig dat mannen dat niet kunnen/mogen. Ik vind het egoïsme.
Vervelend werk en gekke kleren en likdoorns en inkomensbelasting
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 09:34:

[...]





Ik zeg ook dat adoptie in erge situaties voor een kind het beste is maar om er als ouder bewust voor te kiezen om een kind zonder vader te laten opgroeien vind ik niet kunnen. Ook al is de donor later op te sporen. Je geeft je kind niet het juiste voorbeeld mee. Wat gaat het bijvoorbeeld denken over relaties en mannen later?

Misschien denk ik met vooroordelen maar de natuur heeft niet voor niks bepaald dat een man en een vrouw uit een vaste relatie samen kinderen krijgen en deze laten opgroeien tot volwassenen. Ik vind het gewoon onnatuurlijk om zwanger te worden van zomaar een willekeurige donor die betaald krijgt om zijn zaad in te leveren. Een kind moet ontstaan uit liefde naar mijn mening.

Als er ergens kinderen ontstaan uit liefde is het wel bij bewust alleenstaande moeders.



Maar goed, jouw ideeën zijn niet uniek, wel achterhaald wat mij betreft.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
quote:meaki schreef op 22 januari 2017 @ 09:57:

[...]



Je hebt het over de natuur, wat onnatuurlijk is, en dat kinderen volgens jou uit liefde geboren moeten worden. Ik heb nieuws voor je, de drang om je voort te planten heeft niks met liefde te maken. Zo zijn wij, en alle andere dieren, voorgeprogrammeerd.We zijn voorgeprogrammeerd om de hele dag te lopen in de natuur en hersens in te slaan. Doen we ook niet (meer). Voortplanten heeft allang niets meer met natuur te maken maar met (ir)rationeel gedrag.
Vervelend werk en gekke kleren en likdoorns en inkomensbelasting
Alle reacties Link kopieren
quote:Timetraveler schreef op 22 januari 2017 @ 09:48:

[...]



Eh dat hele stuk over 'een vaste relatie' heeft de natuur niet bepaald hoor. Mensen worden ook zwanger door een ONS, of door verkrachting. Een eitje en een zaadje, dat is alles wat er nodig is, meer niet.



En 'niet het juiste voorbeeld meegeven'. Wat is dan volgens jou het juiste voorbeeld? Ik heb zo het idee dat er voor jou maar één antwoord het juiste is.



Inderdaad. De maatschappij heeft bepaald dat het een huwelijk moest zijn. En daar komen we nog niet los van.



Neemt niet weg dat twee verzorgers voordelen heeft tov 1 verzorger.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven