32 jaar single kinderwens?

22-01-2017 07:44 97 berichten
Werd een beetje raar wakker vanmorgen, had vannacht een nogal rare droom. Ik met een dikke zwangere buik, in verwachting van een tweeling. Nog nooit zo'n droom gehad, maar maakte wel iets in mij los.

Ik had er altijd vrede mee dat de kans erin zit dat ik nooit kinderen zal gaan krijgen. Daarvoor ben ik te graag alleen, vind het heerlijk niemand om mij heen te hebben en het moet wel een heel bijzonder iemand in mijn leven komen wil dat veranderen. Ik ben ook zeker niet op zoek, en zoals mijn levensstijl nu is zal ik ook niet zo snel een man tegenkomen en dat vind ik prima.

Ik ben namelijk niet zo goed in relaties, en al helemaal niet in het vinden van een leuke lieve man. Mijn laatste 'relatie' was met een verslaafde, zwaar alcoholist. Toen ik daar een punt achter heb moeten zetten was ik alles kwijt, huis, baan en mezelf. Inmiddels plus twee jaar verder heb ik weer een fijn leven voor mezelf opgebouwd met leuke baan, leuk huis en voel ik me weer mezelf.

Maar op een relatie zit ik gewoon niet te wachten heb te weinig vertrouwen in mannen en vooral mezelf om daaraan te beginnen. Maar na zo'n droom als vannacht voel ik ook wel dat een gezinnetje toch ook wel fijn had kunnen zijn. Een leuke man, goede vader en een kindje. Ik weet het ik ben zo tegenstrijdig als de pest. (Dat is echt mijn karakter)

Ik ben ook gelukkig zo, met leuke baan, huis, liefste kat terwereld in huis, familie/vrienden en het lekker doen en laten wat ik wil. Maar soms knaagt dat gevoel van zal man, gezin ook voor mij zijn weggelegd?

Weet niet zo goed wat ik hiermee wil, gewoon even mijn verhaal kwijt denk ik.

Misschien iemand die zich hierin herkent?
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 22 januari 2017 @ 09:42:

[...]



Allereerst heel veel sterkte.



Ik denk wel dat je het mis hebt wat betreft die partner. Als je samen een kind opvoed met iemand die een betrokken, liefdevolle ouder voor zijn kind is, dan heb je zeker wel steun aan elkaar. Je kan elkaar aflossen, elkaar eens de ruimte geven om bij te tanken, als dit nodig is. Je kan met elkaar praten over je kind, zoals je met niemand anders kan, omdat je met z'n tweeen de enige ouders bent van het kind en samen het gezag draagt. Dit is een andere verhouding dan een goede vriendin of een opa/oma. Ik denk echt dat je hiermee de rol die een vader kan innemen onderschat.

Ik denk dat het voor MIJ zwaarder zou zijn geweest met een partner. Ik heb er niet voor niets voor gekozen om zonder partner door het leven te gaan.

Dat ik autisme heb weet ik pas 2,5 jaar, maar dat ik geen relatiemateriaal ben weet ik al minstens 25 jaar.



Daarbij heb ik wel een goed netwerk, dus af en toe bijtanken, of de zorg even overdragen, was zeker mogelijk.

Dat ik de verantwoordelijkheid in mijn eentje droeg en draag vind ik nog steeds heel prettig, want ik weet het toch (vrijwel) altijd beter.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
quote:Timetraveler schreef op 22 januari 2017 @ 09:48:

[...]



Eh dat hele stuk over 'een vaste relatie' heeft de natuur niet bepaald hoor. Mensen worden ook zwanger door een ONS, of door verkrachting. Een eitje en een zaadje, dat is alles wat er nodig is, meer niet.



En 'niet het juiste voorbeeld meegeven'. Wat is dan volgens jou het juiste voorbeeld? Ik heb zo het idee dat er voor jou maar één antwoord het juiste is.



Daardoor is een verkrachting ook verboden bij de wet. Verkrachting is wat ik bedoel als een van de redenen dat het niet anders kan dan alleenstaande moeder te zijn. Alleen de moeder en het kind kan hier niet zelf over beslissen.

Ik vind gewoon dat je niet zelf moet kiezen om alleenstaande ouder te zijn alleen omdat jij niet samen kunt of wilt leven met een man.

En het juiste voorbeeld vind ik een vader en een moeder die van mekaar houden en uit liefde een baby krijgen.

En in geval van solomion met een vader zou het wel makkelijker zijn jouw moeilijke situatie.

Misschien is jouw autisme er in eerste instantie zelfs de oorzaak van dat je liever alleen bleef aangezien mensen met autisme vaak moeite hebben met het onderhouden van relaties?
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 22 januari 2017 @ 09:54:

[...]



Wanneer je met twee personen aan een kind begint, dan is de kans een stuk groter dat tenminste een van de twee stabiel blijkt en (op alle gebieden) voor het kind zal kunnen zorgen. Daarmee bedoel ik zowel psychisch, als lichamelijk gezond blijven tijdens de kindertijd van het kind en ook financieel zorg kunnen dragen. Wanneer je met 1 persoon aan een kind begint is die kans al direct een stuk kleiner dat dit lukt. Met twee kan er nog iemand wegvallen. Je bent simpelweg kwetsbaarder. Daarnaast ontneem je je kind een vader. Als je ziet hoeveel kinderen worstelen met de vraag waar ze vandaan komen, wie hun vader is, welke eigenschappen ze misschien van hem hebben, etc. etc. Ik vind dat schrijnend ja.

Ik ben het deels met je eens, maar ik denk ook dat het opgroeien van een kind uit veel meer bestaat dan slechts de structuur van een moeder-vader of alleen moeder of vader. Alleen kijken naar die structuur maakt nog niet dat je kan zeggen dat het ene altijd beter is dan het andere. Er zijn zoveel factoren die meespelen. Ook wat betreft lichamelijk gezond blijven tijdens de kindertijd. Wie weet heeft een alleenstaande moeder wel een groot netwerk met broers/zussen/neefjes/nichtjes die garant kunnen staan voor de zorg van het kind. Wellicht heeft ze een broer die het kind meeneemt met zijn eigen kinderen om echte 'mannendingen' te gaan doen. Wie weet heeft het getrouwde stel geen netwerk en zijn zij compleet van elkaar afhankelijk. Of wie weet is de situatie bij beide gezinnen compleet omgekeerd, het kan allemaal.



Wat ik bedoel te zeggen is dat iedere situatie anders is, en dat vergelijken puur op het aantal ouders bij lange na niet genoeg is om uitspraken te doen over of het kind in een betere situatie opgroeit.
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 10:05:

[...]





Daardoor is een verkrachting ook verboden bij de wet. Verkrachting is wat ik bedoel als een van de redenen dat het niet anders kan dan alleenstaande moeder te zijn. Alleen de moeder en het kind kan hier niet zelf over beslissen.

Ik vind gewoon dat je niet zelf moet kiezen om alleenstaande ouder te zijn alleen omdat jij niet samen kunt of wilt leven met een man.

En het juiste voorbeeld vind ik een vader en een moeder die van mekaar houden en uit liefde een baby krijgen.

En in geval van solomion met een vader zou het wel makkelijker zijn jouw moeilijke situatie.

Misschien is jouw autisme er in eerste instantie zelfs de oorzaak van dat je liever alleen bleef aangezien mensen met autisme vaak moeite hebben met het onderhouden van relaties?

Zo blij dat jouw ouderwetse ideeën steeds zeldzamer worden.

Dat hele idee van mannetje-vrouwtje-kindje bestaat nog niet zo heel erg lang en is dus verre van 'zoals de natuur het bedoeld heeft'.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
quote:valerievaldera schreef op 22 januari 2017 @ 09:54:

[...]



Wanneer je met twee personen aan een kind begint, dan is de kans een stuk groter dat tenminste een van de twee stabiel blijkt en (op alle gebieden) voor het kind zal kunnen zorgen. Daarmee bedoel ik zowel psychisch, als lichamelijk gezond blijven tijdens de kindertijd van het kind en ook financieel zorg kunnen dragen. Wanneer je met 1 persoon aan een kind begint is die kans al direct een stuk kleiner dat dit lukt. Met twee kan er nog iemand wegvallen. Je bent simpelweg kwetsbaarder. Daarnaast ontneem je je kind een vader. Als je ziet hoeveel kinderen worstelen met de vraag waar ze vandaan komen, wie hun vader is, welke eigenschappen ze misschien van hem hebben, etc. etc. Ik vind dat schrijnend ja.



Klopt ben het hier helemaal mee eens. Alleen ben je veel kwetsbaarder dan samen.

En vind ook dat je een kind niet bewust zijn vader mag ontnemen alleen omdat jij zelf geen relatie kunt onderhouden.
Alle reacties Link kopieren
quote:valerievaldera schreef op 22 januari 2017 @ 09:54:

[...]



Wanneer je met twee personen aan een kind begint, dan is de kans een stuk groter dat tenminste een van de twee stabiel blijkt en (op alle gebieden) voor het kind zal kunnen zorgen. Daarmee bedoel ik zowel psychisch, als lichamelijk gezond blijven tijdens de kindertijd van het kind en ook financieel zorg kunnen dragen. Wanneer je met 1 persoon aan een kind begint is die kans al direct een stuk kleiner dat dit lukt. Met twee kan er nog iemand wegvallen. Je bent simpelweg kwetsbaarder. Daarnaast ontneem je je kind een vader. Als je ziet hoeveel kinderen worstelen met de vraag waar ze vandaan komen, wie hun vader is, welke eigenschappen ze misschien van hem hebben, etc. etc. Ik vind dat schrijnend ja.

Daarvan is nog maar heel weinig bekend over hoe dat is voor donorkinderen. Programma's als Spoorloos zoeken vrijwel altijd naar biologische ouders van adoptiekinderen. Daardoor bestaat nu het idee dat al die kinderen er enorme problemen mee hebben. Maar de kinderen die niet op zoek gaan zie je nooit, mss zijn dat er wel heel veel meer, ik heb geen idee iig.



Ik heb nogal wat donorkinderen om me heen, al een aantal volwassen, en ik ken er maar eentje die inmiddels haar donor een keer ontmoet heeft, de rest heeft er totaal geen behoefte aan.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 10:10:

[...]





Klopt ben het hier helemaal mee eens. Alleen ben je veel kwetsbaarder dan samen.

En vind ook dat je een kind niet bewust zijn vader mag ontnemen alleen omdat jij zelf geen relatie kunt onderhouden.Wat een nare sneer. Er zijn genoeg vrouwen die fantastische moeders zijn maar die de pech hebben dat ze geen grote liefde tegenkomen. Er zijn ook genoeg getrouwde moeders, maar dat maakt je niet direct een goede moeder. Het wel of niet hebben van een relatie zegt niks over het ouderschap of over iemands opvoedskills.
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 10:10:

[...]





Klopt ben het hier helemaal mee eens. Alleen ben je veel kwetsbaarder dan samen.

En vind ook dat je een kind niet bewust zijn vader mag ontnemen alleen omdat jij zelf geen relatie kunt onderhouden.

ALS ik al kinderen in een relatie had gekregen zouden ze ook geen vader hebben gehad, want ik val op vrouwen.

Maar ik zie niet in wat ik mijn kind onthoud doordat hij geen vader heeft. Mijn kinderen zijn heel blij dat ik ze het leven gegeven heb, dat lijkt me veel waardevoller.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 10:10:

[...]





En vind ook dat je een kind niet bewust zijn vader mag ontnemen alleen omdat jij zelf geen relatie kunt onderhouden.



Zo dan! Dat is niet eens kort door de bocht, dat is oogkleppen op en keihard rechtdoor.



Je kunt wel heel zelfvoldaan gaan zitten doen, maar niemand weet wat het leven voor hem in petto heeft.
quote:Solomio schreef op 22 januari 2017 @ 10:09:

[...]



Zo blij dat jouw ouderwetse ideeën steeds zeldzamer worden.

Dat hele idee van mannetje-vrouwtje-kindje bestaat nog niet zo heel erg lang en is dus verre van 'zoals de natuur het bedoeld heeft'.



Ah ja, en al was het 'de bedoeling'.

Ook dat zegt niks.



Ik kreeg een kind met een man en hij was een lieve vader, tot hij een ander wijfje tegenkwam om mee te paren.

Nu ziet hij zijn dochter om de week twee dagen en bemoeit zich nooit met de opvoeding.



'De bedoeling' heeft mensen er nooit van weerhouden een andere koers te gaan varen hoor.



Ik zou zijn steun heel goed kunnen gebruiken maar het zit er niet in.

Was niet 'de bedoeling' maar wel de realiteit.



En dan mag mijn dochter nog blij zijn dat ze überhaupt contact heeft met haar vader.

Menig kind ziet een van de ouders na een scheiding nauwelijks of nooit meer.

Is allemaal niet 'de bedoeling' maar gebeurt toch retevaak.



Al die kinderen hebben ook maar één ouder.

Zo gaan die dingen.
quote:Solomio schreef op 22 januari 2017 @ 09:17:

[...]



Ja, heel blij.
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 10:10:

[...]





Klopt ben het hier helemaal mee eens. Alleen ben je veel kwetsbaarder dan samen.

En vind ook dat je een kind niet bewust zijn vader mag ontnemen alleen omdat jij zelf geen relatie kunt onderhouden.

Excuse me, een relatie is nog altijd iets tussen twee mensen hoor...

Alsof dat trouwens ideaal is, een relatie.... laat me niet lachen...

Alsof het goed is voor een kind om twee gefrustreerde ouders te hebben ipv eentje die gelukkig is met zichzelf.



Er is een tijd geweest, een paar eeuwen terug, dat je als vrouw wel moest trouwen voor je uitzet en toekomst omdat je simpelweg nergens recht op had.

( en ongehuwd een kind was helemaal uit den boze, dan was je een 'gevallen vrouw')

Dan hebben we het overigens over eind 1700/begin 1800 hoor....

Tijden zijn veranderd, gelukkig...
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 10:05:

[...]





Daardoor is een verkrachting ook verboden bij de wet. Verkrachting is wat ik bedoel als een van de redenen dat het niet anders kan dan alleenstaande moeder te zijn. Alleen de moeder en het kind kan hier niet zelf over beslissen.

Ik vind gewoon dat je niet zelf moet kiezen om alleenstaande ouder te zijn alleen omdat jij niet samen kunt of wilt leven met een man.

En het juiste voorbeeld vind ik een vader en een moeder die van mekaar houden en uit liefde een baby krijgen.

Uhhhh wat? Wat een bizarre redenatie.

Dus jij ziet liever een kind opgroeien bij een moeder die niet voor het moederschap gekozen heeft, niet op een kind zat te wachten en daar mogelijk niet eens goed voor kan zorgen, een zeer traumatische ervaring gehad heeft en de vader/dader (en zijn kind?) waarschijnlijk haat.



Dat vind jij dan beter dan een alleenstaande vrouw die weloverwogen voor het moederschap kiest, daar helemaal op voorbereid is een dat kind alle liefde van de wereld geeft?



Wat een zieke gedachte
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
Alle reacties Link kopieren
En voor ons zoogdieren is de natuur ongeveer zo:



Vrouwtje is vruchtbaar, mannetje bevrucht vrouwtje en gaat voordat kind geboren wordt al op zoek naar het volgende vrouwtje om te bevruchten. De oermens ging echt niet 9 maanden wachten hoor.

Gezinnetjes bestaan dus niet, maar met een beetje geluk is er een groep of kudde.



Ik snap echt niet wat er mis is met een bewust alleenstaande moeder. Misschien zijn dat juist wel de beste en leukste moeders. Je kiest er echt niet zomaar voor.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 09:34:

[...]





Ik zeg ook dat adoptie in erge situaties voor een kind het beste is maar om er als ouder bewust voor te kiezen om een kind zonder vader te laten opgroeien vind ik niet kunnen. Ook al is de donor later op te sporen. Je geeft je kind niet het juiste voorbeeld mee. Wat gaat het bijvoorbeeld denken over relaties en mannen later?

Misschien denk ik met vooroordelen maar de natuur heeft niet voor niks bepaald dat een man en een vrouw uit een vaste relatie samen kinderen krijgen en deze laten opgroeien tot volwassenen. Ik vind het gewoon onnatuurlijk om zwanger te worden van zomaar een willekeurige donor die betaald krijgt om zijn zaad in te leveren. Een kind moet ontstaan uit liefde naar mijn mening.Wauw, gewoon zo kort door de bocht concluderen dat BAM kinderen niet uit liefde zijn ontstaan vind ik echt enorm kwetsend. Heb je je uberhaupt weleens in het onderwerp verdiept?
quote:flipje2 schreef op 22 januari 2017 @ 10:27:

[...]



Uhhhh wat? Wat een bizarre redenatie.

Dus jij ziet liever een kind opgroeien bij een moeder die niet voor het moederschap gekozen heeft, niet op een kind zat te wachten en daar mogelijk niet eens goed voor kan zorgen, een zeer traumatische ervaring gehad heeft en de vader/dader (en zijn kind?) waarschijnlijk haat.



Dat vind jij dan beter dan een alleenstaande vrouw die weloverwogen voor het moederschap kiest, daar helemaal op voorbereid is een dat kind alle liefde van de wereld geeft?



Wat een zieke gedachte



Nee tuurlijk zie ik dat niet liever!

Vind het niet fijn dat mijn woorden verdraaid worden.

Maar mocht zoiets ergs gebeuren dan is alleen blijven in dit geval wel veel beter dan met de natuurlijke vader.



In het geval van een moeder die er zelf voor kiest alleen te blijven vind ik dat het wel beter zou zijn voor het kind als de moeder een vader had die goed voor de moeder en het kind is.

Dus jullie begrijpen me denk ik verkeerd.

Ik geef gewoon de voorkeur aan een liefdevol gezin met een vader en moeder waarin een kind kan opgroeien dan aan andere situaties.



En de vrouwen die geen partner kunnen vinden, dat is inderdaad heel erg. Maar dan nog zou ik het niet ideaal vinden om dan maar alleen aan kinderen te beginnen al begrijp ik dat ze dit overwegen als hun kinderwens groot is.
Alle reacties Link kopieren
quote:flipje2 schreef op 22 januari 2017 @ 10:30:

En voor ons zoogdieren is de natuur ongeveer zo:



Vrouwtje is vruchtbaar, mannetje bevrucht vrouwtje en gaat voordat kind geboren wordt al op zoek naar het volgende vrouwtje om te bevruchten. De oermens ging echt niet 9 maanden wachten hoor.

Gezinnetjes bestaan dus niet, maar met een beetje geluk is er een groep of kudde.



Ik snap echt niet wat er mis is met een bewust alleenstaande moeder. Misschien zijn dat juist wel de beste en leukste moeders. Je kiest er echt niet zomaar voor.Alsof alle zoogdieren er een kudde op na houden. Feit is gewoon dat alleenstaande moeders er altijd geweest zijn, uit eigen keus dan wel gedwongen. En met hedendaagse technieken kunnen sommige mensen nogal problemen hebben, vooral als ze er zelf geen profijt van trekken.
fietsen varen vrouwelijk doen
Alle reacties Link kopieren
quote:MevrouwJack schreef op 22 januari 2017 @ 09:48:

[...]



Layla begint met die vergelijking



Layla zegt niet dat het 'een soortgelijke situatie' is.



Anyway, ik denk dat een kind in een liefdevol en stabiel gezin moet opgroeien. Of dat nou gaat om 1 of 4 ouders.

Vechtscheidingen zijn een ander verhaal...



Wel is het zo dat het voor sommige kinderen gewenst kan zijn om zijn genetische afkomst te kennen, daarom zijn donoren in NL tegenwoordig bij wet bekend (vanaf 16 jaar geloof ik) en veel alleenstaande moeders kiezen voor een donor+ constructie, waarbij er wordt gekozen voor een (bevriende) donor die gedurende het leven van het kind bekend is, maar geen gezag heeft.
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 10:39:

[...]





Nee tuurlijk zie ik dat niet liever!

Vind het niet fijn dat mijn woorden verdraaid worden.

Maar mocht zoiets ergs gebeuren dan is alleen blijven in dit geval wel veel beter dan met de natuurlijke vader.



In het geval van een moeder die er zelf voor kiest alleen te blijven vind ik dat het wel beter zou zijn voor het kind als de moeder een vader had die goed voor de moeder en het kind is.

Dus jullie begrijpen me denk ik verkeerd.

Ik geef gewoon de voorkeur aan een liefdevol gezin met een vader en moeder waarin een kind kan opgroeien dan aan andere situaties.



En de vrouwen die geen partner kunnen vinden, dat is inderdaad heel erg. Maar dan nog zou ik het niet ideaal vinden om dan maar alleen aan kinderen te beginnen al begrijp ik dat ze dit overwegen als hun kinderwens groot is.Je geeft er niet alleen de voorkeur aan, je veroordeelt andere vormen, dat gaat toch wel een stapje verder.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Alle reacties Link kopieren
Sorry, had mezelf gequote
quote:Solomio schreef op 22 januari 2017 @ 10:47:

[...]



Je geeft er niet alleen de voorkeur aan, je veroordeelt andere vormen, dat gaat toch wel een stapje verder.



Ik veroordeel de andere vormen niet als anderen gelukkiger zijn zonder de vader dan is dat hun keuze.

Ik zeg alleen dat ik zelf daar nooit voor zou kiezen bewust alleenstaande moeder te zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:misstwix schreef op 22 januari 2017 @ 10:53:

[...]





Ik veroordeel de andere vormen niet als anderen gelukkiger zijn zonder de vader dan is dat hun keuze.

Ik zeg alleen dat ik zelf daar nooit voor zou kiezen bewust alleenstaande moeder te zijn.Je zegt wel wat meer dan dat! Lees jezelf even terug...
Alle reacties Link kopieren
Waarom zou het niet kunnen om in je eentje aan een kind te beginnen? Als je als vrouw zijnde op een bepaalde leeftijd komt en je hebt een kinderwens maar je vind geen juiste partner of je wilt geen partner , dan vind ik het echt niet raar als je er voor kiest om in je eentje aan een kind te beginnen.

Dus als je niemand tegenkomt maar wel graag kinderen zou willen, heb je gewoon pech?
.
Alle reacties Link kopieren
Trouwens mijn ouders zijn aan kinderen begonnen en ik ben niet bepaald opgegroeid in een liefdevol gezin.

Nu is alleen mijn moeder in mijn leven en met mijn vader geen contact.

Mijn moeder was eigenlijk ook 'alleenstaand'.

Ben niets te kort gekomen
.
quote:Stjerna83 schreef op 22 januari 2017 @ 10:55:

[...]





Je zegt wel wat meer dan dat! Lees jezelf even terug...

Dat zijn geen veroordelingen maar de reden waarom ik er persoonlijk niet voor zou kiezen.

Voor mij mag iedereen zelf beslissen wat ze doen ik veroordeel niemand ik geef alleen maar aan waarom ik er niet de voorkeur aan geef en wat ik beter vind.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven