Psyche
alle pijlers
aan de vrouw die zich suicidaal voelde
donderdag 5 mei 2016 11:34
Hey, ik weet niet waar je topic is gebleven, en je naam ook even niet meer!!
Maar je schreef dat je omgeving boos zou worden als ze weer zouden horen van je neiging jezelf iets aan te doen - je moest worden tegen gehouden.
Wij worden niet boos.
Het liefste kwam ik even bij je zitten. Zonder veel woorden.... wees welkom om je verhaal te doen.
Ik schreef net in een reactie, hoe ik me voelde vorig jaar.
Het is vreselijk die gedachten te hebben dat je jezelf wil doden. Maar geef jezelf de credits allereerst dat je hier schrijft hoe je je voelt, meis. Dat is niet niks, en doe je maar wel mooi.
Ik denk aan je vandaag, en als de hopeloosheid je overvalt kun je denken aan mij. Ik ben er nog een jaar later en ben blij dat ik niks heb gedaan met de gedachten die ik had toen.
Het is ZO makkelijk gezegd - ik weet het. En alles dat ik ga schrijven zal een cliche voelen voor je. Maar wat mij hielp was om mijn hersens niet zo serieus te nemen in die zelfmoordgedachten. Ik zei tegen mezelf: dit zal een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem zijn.....
Wat ik WEL serieus nam, was die achterliggende wanhoop.
Daar mag en moet je ruimte voor maken.
Kom maar hier, schrijven, als je wilt. Of in een ander topic hier op het forum. Er zijn er je vele voorgegaan, die in een diepe put zaten, en hier met hulp van anderen weer uitklommen of hier nog meebezig zijn.
Mocht dat niet lukken en je jezelf echt niet beter gaat voelen, ga naar een andere huisarts of -bij acute zelfmoordneiging- naar de eerste hulp van een ziekenhuis. Daar kijken ze echt niet raar van op, ze zijn er om je dan te helpen!!
Maar je schreef dat je omgeving boos zou worden als ze weer zouden horen van je neiging jezelf iets aan te doen - je moest worden tegen gehouden.
Wij worden niet boos.
Het liefste kwam ik even bij je zitten. Zonder veel woorden.... wees welkom om je verhaal te doen.
Ik schreef net in een reactie, hoe ik me voelde vorig jaar.
Het is vreselijk die gedachten te hebben dat je jezelf wil doden. Maar geef jezelf de credits allereerst dat je hier schrijft hoe je je voelt, meis. Dat is niet niks, en doe je maar wel mooi.
Ik denk aan je vandaag, en als de hopeloosheid je overvalt kun je denken aan mij. Ik ben er nog een jaar later en ben blij dat ik niks heb gedaan met de gedachten die ik had toen.
Het is ZO makkelijk gezegd - ik weet het. En alles dat ik ga schrijven zal een cliche voelen voor je. Maar wat mij hielp was om mijn hersens niet zo serieus te nemen in die zelfmoordgedachten. Ik zei tegen mezelf: dit zal een permanente oplossing voor een tijdelijk probleem zijn.....
Wat ik WEL serieus nam, was die achterliggende wanhoop.
Daar mag en moet je ruimte voor maken.
Kom maar hier, schrijven, als je wilt. Of in een ander topic hier op het forum. Er zijn er je vele voorgegaan, die in een diepe put zaten, en hier met hulp van anderen weer uitklommen of hier nog meebezig zijn.
Mocht dat niet lukken en je jezelf echt niet beter gaat voelen, ga naar een andere huisarts of -bij acute zelfmoordneiging- naar de eerste hulp van een ziekenhuis. Daar kijken ze echt niet raar van op, ze zijn er om je dan te helpen!!
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
donderdag 5 mei 2016 11:37
En ik snap je gevoel over die psychologe. Zulke uitspraken doe je niet, wie denkt ze wel niet dat ze is.
Ik snap ook dat je radeloze gevoel hierdoor verergerd omdat je je onbegrepen voelt.
Kun je bij haar stoppen?
Ik snap ook dat je radeloze gevoel hierdoor verergerd omdat je je onbegrepen voelt.
Kun je bij haar stoppen?
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
donderdag 5 mei 2016 11:38
Eindeloos heeft me gestaft....
Ik heb gevraagd in het moderator-topic of ik een nieuw topic aan mag maken waar ik dat gedeelte weg zou laten. Maar daar heb ik nog geen reactie op.
Ik had een heel lang bericht getypt, maar dat is nu weg. Ik voel me even heel erg niet welkom hier Mijn excuses dat ik mijn verhaal ergens kwijt wilde.
Ik heb gevraagd in het moderator-topic of ik een nieuw topic aan mag maken waar ik dat gedeelte weg zou laten. Maar daar heb ik nog geen reactie op.
Ik had een heel lang bericht getypt, maar dat is nu weg. Ik voel me even heel erg niet welkom hier Mijn excuses dat ik mijn verhaal ergens kwijt wilde.
donderdag 5 mei 2016 11:38
quote:misia schreef op 05 mei 2016 @ 11:37:
En ik snap je gevoel over die psychologe. Zulke uitspraken doe je niet, wie denkt ze wel niet dat ze is.
Ik snap ook dat je radeloze gevoel hierdoor verergerd omdat je je onbegrepen voelt.
Kun je bij haar stoppen?Dat was de psychologe die bij de praktijk van mijn huisarts hoort. Zij is dus degene waar mensen heen gaan ter overbrugging van wachttijd of die niet naar de GGZ doorgestuurd worden. In mijn geval was het dus overbrugging van wachttijd. Mijn eigen psycholoog is heel fijn.
En ik snap je gevoel over die psychologe. Zulke uitspraken doe je niet, wie denkt ze wel niet dat ze is.
Ik snap ook dat je radeloze gevoel hierdoor verergerd omdat je je onbegrepen voelt.
Kun je bij haar stoppen?Dat was de psychologe die bij de praktijk van mijn huisarts hoort. Zij is dus degene waar mensen heen gaan ter overbrugging van wachttijd of die niet naar de GGZ doorgestuurd worden. In mijn geval was het dus overbrugging van wachttijd. Mijn eigen psycholoog is heel fijn.
donderdag 5 mei 2016 11:44
quote:misia schreef op 05 mei 2016 @ 11:41:
Mooi!!
Dan zou ik haar opbellen morgen en uitleggen hoe slecht het precies met je gaat, is dat een optie?
Mijn psycholoog werkt maandag pas weer.
Ze weet hoe ik me voel. Ze weet van de eerdere keren. Daar praten we wel over. Maar dat is het. Ik denk eigenlijk dat als zij denkt dat er meer nodig is, dat ze wel in zou grijpen. Zij is immers de deskundige, niet?
Mooi!!
Dan zou ik haar opbellen morgen en uitleggen hoe slecht het precies met je gaat, is dat een optie?
Mijn psycholoog werkt maandag pas weer.
Ze weet hoe ik me voel. Ze weet van de eerdere keren. Daar praten we wel over. Maar dat is het. Ik denk eigenlijk dat als zij denkt dat er meer nodig is, dat ze wel in zou grijpen. Zij is immers de deskundige, niet?
donderdag 5 mei 2016 11:45
Lieve Rosanne,
Ik begrijp werkelijk niet dat mensen die het toch al enorm moeilijk hebben op deze manier worden behandelt. Als een persona non grata gedumpt worden op het moment dat ze juist even wat steun nodig hebben.
Wanneer je er behoefte toe voelt mag je mij een PB sturen. Niet alleen nu, niet alleen vandaag, maar altijd.
En dit geldt eigenlijk voor iedereen die even een klankbord zoekt.
Sterkte
Ik begrijp werkelijk niet dat mensen die het toch al enorm moeilijk hebben op deze manier worden behandelt. Als een persona non grata gedumpt worden op het moment dat ze juist even wat steun nodig hebben.
Wanneer je er behoefte toe voelt mag je mij een PB sturen. Niet alleen nu, niet alleen vandaag, maar altijd.
En dit geldt eigenlijk voor iedereen die even een klankbord zoekt.
Sterkte
Niet geschoten is altijd mis
donderdag 5 mei 2016 11:46
quote:rosanne12 schreef op 05 mei 2016 @ 11:40:
Ik vind het lief dat je de moeite neemt om dit topic te maken. Ik wil heel veel zeggen, maar ik durf niet zo goed, omdat ik denk dat het in strijd is met de huisregels van het forum.
Weet in ieder geval dat er mensen zijn die ook dachten dat t allemaal hopeloos was.
En zo wist ik dat er licht is aan het andere einde van de tunnel. OOK ALS JE DAT NIET KAN ZIEN!!
Houd je daaraan vast.
Dat je hier schrijft is dapper. En ik wil je dit zeggen, zodat je je minder onwelkom voelt.
Want er zijn veel mensen hier op het forum, die het erg zwaar hebben (gehad) en die je dan na een tijdje weer zag opkrabbelen, door onder meer de reacties...
Dat gun ik je ook.
Heb je vandaag nog iets afleidends gepland?
En zou je overwegen je vriend (of iemand anders) toch in vertrouwen te nemen, dat is denk ik een tweede belangrijke stap, naast het bellen van je psychologe....
Of is dat geen optie?
Ook heb ik wel eens gehoord van https://www.113online.nl/
Waar ze zonder oordeel naar je kunnen luisteren.
Sterkte TO, en ik hoop dat je een eigen topic mag openen als je dat wilt
Ik vind het lief dat je de moeite neemt om dit topic te maken. Ik wil heel veel zeggen, maar ik durf niet zo goed, omdat ik denk dat het in strijd is met de huisregels van het forum.
Weet in ieder geval dat er mensen zijn die ook dachten dat t allemaal hopeloos was.
En zo wist ik dat er licht is aan het andere einde van de tunnel. OOK ALS JE DAT NIET KAN ZIEN!!
Houd je daaraan vast.
Dat je hier schrijft is dapper. En ik wil je dit zeggen, zodat je je minder onwelkom voelt.
Want er zijn veel mensen hier op het forum, die het erg zwaar hebben (gehad) en die je dan na een tijdje weer zag opkrabbelen, door onder meer de reacties...
Dat gun ik je ook.
Heb je vandaag nog iets afleidends gepland?
En zou je overwegen je vriend (of iemand anders) toch in vertrouwen te nemen, dat is denk ik een tweede belangrijke stap, naast het bellen van je psychologe....
Of is dat geen optie?
Ook heb ik wel eens gehoord van https://www.113online.nl/
Waar ze zonder oordeel naar je kunnen luisteren.
Sterkte TO, en ik hoop dat je een eigen topic mag openen als je dat wilt
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
donderdag 5 mei 2016 11:50
Lieve Rosanne,
Ik heb je andere topic niet gelezen, maar...
Als tot maandag wachten te lang is, bel dan de HAP en vraag om de crisisdienst. Als ze je afschepen met een kalmerend tabletje of iets anders, bel dan een half uurtje later nogmaals en vertel dat het NIET gaat. Ze zijn dan verplicht om actie te ondernemen (protocol bij twee maal bellen met dezelfde klachten). Vertel dat je vandaag nog de crisisdienst nodig hebt, omdat je het weekend niet meer doorkomt.
Doe dit voor jezelf!
Ik heb je andere topic niet gelezen, maar...
Als tot maandag wachten te lang is, bel dan de HAP en vraag om de crisisdienst. Als ze je afschepen met een kalmerend tabletje of iets anders, bel dan een half uurtje later nogmaals en vertel dat het NIET gaat. Ze zijn dan verplicht om actie te ondernemen (protocol bij twee maal bellen met dezelfde klachten). Vertel dat je vandaag nog de crisisdienst nodig hebt, omdat je het weekend niet meer doorkomt.
Doe dit voor jezelf!
donderdag 5 mei 2016 11:50
quote:rosanne12 schreef op 05 mei 2016 @ 11:44:
[...]
Mijn psycholoog werkt maandag pas weer.
Ze weet hoe ik me voel. Ze weet van de eerdere keren. Daar praten we wel over. Maar dat is het. Ik denk eigenlijk dat als zij denkt dat er meer nodig is, dat ze wel in zou grijpen. Zij is immers de deskundige, niet?
Dat zou je denken he....
Maar dat ben JIJ. JIJ bent die deskundige.
Ik heb ook aangeklopt bij hulpverleners die niet zagen hoe ik me echt voelde, en dit ook negeerden.
Dan ben je bij de verkeerde persoon. Denk niet dat zij een betere inschatting kan maken van de situatie....dan jij!!
Niemand anders kan dit.
Dus als zij het niet serieus (genoeg) neemt dan moet je haar aangeven dat er meer nodig is. Dat je leven gevaar loopt als er niet iets anders gebeurt.
Geeft ze dan nog een lauwe reactie, is het enige wat je kunt doen een andere hulpverlener zoeken.
Daar heb je natuurlijk niet veel zin in of puf voor nu.
Maar dit gevoel krijgen dat je problemen niks voorstellen, is uiteindelijk veel ondermijnender.
[...]
Mijn psycholoog werkt maandag pas weer.
Ze weet hoe ik me voel. Ze weet van de eerdere keren. Daar praten we wel over. Maar dat is het. Ik denk eigenlijk dat als zij denkt dat er meer nodig is, dat ze wel in zou grijpen. Zij is immers de deskundige, niet?
Dat zou je denken he....
Maar dat ben JIJ. JIJ bent die deskundige.
Ik heb ook aangeklopt bij hulpverleners die niet zagen hoe ik me echt voelde, en dit ook negeerden.
Dan ben je bij de verkeerde persoon. Denk niet dat zij een betere inschatting kan maken van de situatie....dan jij!!
Niemand anders kan dit.
Dus als zij het niet serieus (genoeg) neemt dan moet je haar aangeven dat er meer nodig is. Dat je leven gevaar loopt als er niet iets anders gebeurt.
Geeft ze dan nog een lauwe reactie, is het enige wat je kunt doen een andere hulpverlener zoeken.
Daar heb je natuurlijk niet veel zin in of puf voor nu.
Maar dit gevoel krijgen dat je problemen niks voorstellen, is uiteindelijk veel ondermijnender.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
donderdag 5 mei 2016 11:59
Ik overleef dit weekend wel hoor, het is meer dat ik gewoon niet weet hoe lang dit nog gaat duren. Het is niet zo dat ik in constante suïcidale staat verkeer, dus in die zin is crisisdienst ook niet nodig hoor. Maar het 'niet hier willen zijn' zit er wel 24/7. Al jaren. En ik weet niet hoe lang dat er moet zijn, voor het oke is? Hoe lang wacht je op licht aan het einde van de tunnel? En wie zegt dat dat licht komt?
Ik ben het gewoon beu. Altijd geldproblemen, altijd veel werken en problemen met studie, altijd ziek zijn (angststoornis, later een depressie) en dat in combinatie met geldproblemen zorgt voor een steeds meer beperkt sociaal leven. Ouders die vinden dat ik het zelf moet doen. Een vriend die lief voor me is, maar ook niet weet hoe hij hier mee om moet gaan. Hij weet alles, maar ik val hem er niet steeds mee lastig, want ik wil niet dat hij mijn hulpverlener wordt. Altijd ongelukkig zijn en het leven zwaar en heftig en niet leuk vinden. Hoe lang duurt dat? Hoeveel therapie moet je daar tegenaan gooien?
Op de psycholoog waar ik nu zit, heb ik 13 maanden moeten wachten. Is bij het GGZ. Ik weet niet of ik zomaar een andere kan krijgen of dat ik dan weer maanden moet wachten.
Ik ben het gewoon beu. Altijd geldproblemen, altijd veel werken en problemen met studie, altijd ziek zijn (angststoornis, later een depressie) en dat in combinatie met geldproblemen zorgt voor een steeds meer beperkt sociaal leven. Ouders die vinden dat ik het zelf moet doen. Een vriend die lief voor me is, maar ook niet weet hoe hij hier mee om moet gaan. Hij weet alles, maar ik val hem er niet steeds mee lastig, want ik wil niet dat hij mijn hulpverlener wordt. Altijd ongelukkig zijn en het leven zwaar en heftig en niet leuk vinden. Hoe lang duurt dat? Hoeveel therapie moet je daar tegenaan gooien?
Op de psycholoog waar ik nu zit, heb ik 13 maanden moeten wachten. Is bij het GGZ. Ik weet niet of ik zomaar een andere kan krijgen of dat ik dan weer maanden moet wachten.
donderdag 5 mei 2016 12:08
Mijn psycholoog gaf ook aan dat AD in het begin de klachten vaak verergert. Dus dat ik wanneer ik aan de AD zou gaan wel een plan moest hebben over hoe ik die weken dan op zou vangen, mocht het zijn dat de klachten verergeren (want dat hoeft natuurlijk niet). En dat schrok mij zo af, dat ik het niet wilde. Ik heb geen back-up voor die momenten namelijk.
donderdag 5 mei 2016 12:10
quote:rosanne12 schreef op 05 mei 2016 @ 11:38:
Eindeloos heeft me gestaft....
Ik heb gevraagd in het moderator-topic of ik een nieuw topic aan mag maken waar ik dat gedeelte weg zou laten. Maar daar heb ik nog geen reactie op.
Ik had een heel lang bericht getypt, maar dat is nu weg. Ik voel me even heel erg niet welkom hier Mijn excuses dat ik mijn verhaal ergens kwijt wilde.
Dat mag hier niet. Praten over je zo ellendig voelen is hier verboden. Ontzettend debiel, ik heb er al heel wat mailtjes aan gewaagd.
Zolang je niet het woord dood gebruikt kom je er meestal wel mee weg.
Ontzettend veel sterkte. Zo diep in een depressie zitten voelt als meer dan uitzichtloos.
Eindeloos heeft me gestaft....
Ik heb gevraagd in het moderator-topic of ik een nieuw topic aan mag maken waar ik dat gedeelte weg zou laten. Maar daar heb ik nog geen reactie op.
Ik had een heel lang bericht getypt, maar dat is nu weg. Ik voel me even heel erg niet welkom hier Mijn excuses dat ik mijn verhaal ergens kwijt wilde.
Dat mag hier niet. Praten over je zo ellendig voelen is hier verboden. Ontzettend debiel, ik heb er al heel wat mailtjes aan gewaagd.
Zolang je niet het woord dood gebruikt kom je er meestal wel mee weg.
Ontzettend veel sterkte. Zo diep in een depressie zitten voelt als meer dan uitzichtloos.
Once you’ve accepted your flaws, no one can use them against you.
donderdag 5 mei 2016 12:11
quote:rosanne12 schreef op 05 mei 2016 @ 12:08:
Mijn psycholoog gaf ook aan dat AD in het begin de klachten vaak verergert. Dus dat ik wanneer ik aan de AD zou gaan wel een plan moest hebben over hoe ik die weken dan op zou vangen, mocht het zijn dat de klachten verergeren (want dat hoeft natuurlijk niet). En dat schrok mij zo af, dat ik het niet wilde. Ik heb geen back-up voor die momenten namelijk.Back up kan ook vaker contact zijn met de GGZ, bijvoorbeeld met een spv'er.
Mijn psycholoog gaf ook aan dat AD in het begin de klachten vaak verergert. Dus dat ik wanneer ik aan de AD zou gaan wel een plan moest hebben over hoe ik die weken dan op zou vangen, mocht het zijn dat de klachten verergeren (want dat hoeft natuurlijk niet). En dat schrok mij zo af, dat ik het niet wilde. Ik heb geen back-up voor die momenten namelijk.Back up kan ook vaker contact zijn met de GGZ, bijvoorbeeld met een spv'er.
Once you’ve accepted your flaws, no one can use them against you.
donderdag 5 mei 2016 12:13
quote:rosanne12 schreef op 05 mei 2016 @ 11:44:
[...]
Mijn psycholoog werkt maandag pas weer.
Ze weet hoe ik me voel. Ze weet van de eerdere keren. Daar praten we wel over. Maar dat is het. Ik denk eigenlijk dat als zij denkt dat er meer nodig is, dat ze wel in zou grijpen. Zij is immers de deskundige, niet?
Ik heb je eerdere topic ook gelezen, maar wist nog niet goed hoe ik moet reageren. Dat vind ik nog steeds moeilijk, maar ik je toch even laten weten dat ik het heel rot vind dat je je zo voelt. Ik weet niet of je het op dit moment kunt geloven, maar zoals je je nu voelt, kan ook weer over gaan. Toen ik me zo voelde, kon ik dat niet geloven. Maar het is echt zo.
Ik denk alleen dat je wel meer hulp nodig hebt. En dat je heel eerlijk moet gaan zijn tegen je psychologe. Vertel haar hoe je je voelt, desnoods op de voicemail of per mail. Ze kan je alleen helpen als jij eerlijk vertelt hoe je je voelt. Misschien moet je ook vaker afspreken dan eens per twee weken?
Voor nu: bel de HAP als dat nodig is! Als het op dit moment iets beter met je gaat, wat ga je dan vandaag doen om goed voor je te zorgen? En morgen? En het weekend? Hoe ga je die tijd doorkomen tot je maandag je psycholoog aan de telefoon kunt krijgen?
enne..
[...]
Mijn psycholoog werkt maandag pas weer.
Ze weet hoe ik me voel. Ze weet van de eerdere keren. Daar praten we wel over. Maar dat is het. Ik denk eigenlijk dat als zij denkt dat er meer nodig is, dat ze wel in zou grijpen. Zij is immers de deskundige, niet?
Ik heb je eerdere topic ook gelezen, maar wist nog niet goed hoe ik moet reageren. Dat vind ik nog steeds moeilijk, maar ik je toch even laten weten dat ik het heel rot vind dat je je zo voelt. Ik weet niet of je het op dit moment kunt geloven, maar zoals je je nu voelt, kan ook weer over gaan. Toen ik me zo voelde, kon ik dat niet geloven. Maar het is echt zo.
Ik denk alleen dat je wel meer hulp nodig hebt. En dat je heel eerlijk moet gaan zijn tegen je psychologe. Vertel haar hoe je je voelt, desnoods op de voicemail of per mail. Ze kan je alleen helpen als jij eerlijk vertelt hoe je je voelt. Misschien moet je ook vaker afspreken dan eens per twee weken?
Voor nu: bel de HAP als dat nodig is! Als het op dit moment iets beter met je gaat, wat ga je dan vandaag doen om goed voor je te zorgen? En morgen? En het weekend? Hoe ga je die tijd doorkomen tot je maandag je psycholoog aan de telefoon kunt krijgen?
enne..
donderdag 5 mei 2016 12:14
Als je geen back-up hebt, kun je je misschien die eerste weken vrijwillig op laten nemen? Dan kun je terugvallen op professionals. AD kunnen echt het verschil maken, als therapie niet werkt. Ik heb dit in mijn omgeving van zeer dichtbij meegemaakt. Jarenlang vechten tegen de bierkaai en niet verder komen, lijkt mij een criterium om AD te proberen. Bespreek het eens met je huisarts. En vraag hem/haar ook naar de back-up mogelijkheden. Heel belangrijk idd!
donderdag 5 mei 2016 12:15
donderdag 5 mei 2016 12:16
quote:rosanne12 schreef op 05 mei 2016 @ 12:15:
[...]
Maar dat lukt niet, want die agenda's lopen zo snel vol. Het lukt me nu niet eens om eens per week of twee weken een afspraak met mijn psycholoog te regelen.
Wat heeft jouw psycholoog voor ideeën dan?
Spv en PIT zijn hier de per direct standaard aanwezige opties.
Je hoeft het niet allemaal zelf op te lossen hè?
[...]
Maar dat lukt niet, want die agenda's lopen zo snel vol. Het lukt me nu niet eens om eens per week of twee weken een afspraak met mijn psycholoog te regelen.
Wat heeft jouw psycholoog voor ideeën dan?
Spv en PIT zijn hier de per direct standaard aanwezige opties.
Je hoeft het niet allemaal zelf op te lossen hè?
Once you’ve accepted your flaws, no one can use them against you.
donderdag 5 mei 2016 12:21
quote:KessAgain schreef op 05 mei 2016 @ 12:14:
Als je geen back-up hebt, kun je je misschien die eerste weken vrijwillig op laten nemen? Dan kun je terugvallen op professionals. AD kunnen echt het verschil maken, als therapie niet werkt. Ik heb dit in mijn omgeving van zeer dichtbij meegemaakt. Jarenlang vechten tegen de bierkaai en niet verder komen, lijkt mij een criterium om AD te proberen. Bespreek het eens met je huisarts. En vraag hem/haar ook naar de back-up mogelijkheden. Heel belangrijk idd!
Maar wie betaalt mijn rekeningen dan? Mijn stage, werk en studie loopt gewoon door.
Ik ben net uit mijn proeftijd bij mij nieuwe baan, als ik er een paar weken uitga, geloof ik niet dat ik terug hoef te komen.
Als je geen back-up hebt, kun je je misschien die eerste weken vrijwillig op laten nemen? Dan kun je terugvallen op professionals. AD kunnen echt het verschil maken, als therapie niet werkt. Ik heb dit in mijn omgeving van zeer dichtbij meegemaakt. Jarenlang vechten tegen de bierkaai en niet verder komen, lijkt mij een criterium om AD te proberen. Bespreek het eens met je huisarts. En vraag hem/haar ook naar de back-up mogelijkheden. Heel belangrijk idd!
Maar wie betaalt mijn rekeningen dan? Mijn stage, werk en studie loopt gewoon door.
Ik ben net uit mijn proeftijd bij mij nieuwe baan, als ik er een paar weken uitga, geloof ik niet dat ik terug hoef te komen.
