Alleenstaande moeder: moe moe moe

08-07-2014 20:53 84 berichten
Alle reacties Link kopieren
xx
Ik dacht ook al, waar woon je, ik heb een dochter van dezelfde leeftijd en die is enig kind dus speelkameraadjes zijn hier altijd welkom.



Ik ben geen alleenstaande moeder, maar heb een man die depressief is, dat voelt soms erg alleen, dochter was een huilbaby en veel ziek de eerste jaren. De laatste tijd (jaar, anderhalf jaar) gaat het beter. Ze slaapt, is niet meer ziek geweest, en ik ben nog steeds moe. Nog steeds steekt dat gevoel de kop op als het flink tegenzit. Het wordt minder hoor, maar het gaat heel langzaam, het heeft er allemaal behoorlijk ingehakt. Verwacht geen wonderen van jezelf! Goed is goed, en daar komen ze ook niks mee tekort.



En er zijn al een paar aanbiedingen hier, hoewel dat misschien gek voelt, toch het proberen waard?
Medina,



Is het lekker, mensen dieper in de modder trappen?





Al die punten die jij opsomt zijn waarschijnlijk argumenten waar To zichzelf meekwelt en waarom ze het nu moeilijk vind om hulp te zoeken.



En eerlijk gezegd doe je een hoop aannames.

Misschien was er drie jaar geleden wel een man in het spel die beloofde het samen te gaan doen.

En TO zegt zelf voor dit huis te hebben gekozen omdat het betaalbaar was. Studie, wie weet was het arbeidperspectief destijds wel goed..



Heb je ook maar een begin van een vermoeden hoe moeilijk het is om als moeder te zeggen dat je het niet redt en hoe schadelijk het zou zijn voor moeder en kinderen om nu door te buffelen?
Alle reacties Link kopieren
Medina, soms lopen de dingen zoals ze lopen en is er geen keuze!!! Helaas



To is heel moe en wil hier even haar hart luchten en zit niet te wachten op oordelen veroordelen.



Steun en tips is wat we kunnen geven!
Maar TO zegt ook duidelijk dat haar ouders hebben aangegeven niet meer te willen. Vader werkt weer fulltime en moeder kan het in haar eentje niet aan. Blijkbaar is dat dus ook wel geprobeerd en hebben de ouders er gewoon geen zin meer in na de afgelopen jaren intensief te hebben geholpen. Dat is hun goed recht.



Dan is het toch weinig realistisch om te gaan roepen dat TO maar weer een beroep op hen moet doen?



Ze moet nog een half jaar overbruggen tot school, dan krijgt ze de handen meer vrij. Nog een half jaar dooorzetten dus en andere manieren zoeken om even op te laden. Investeren in een netwerk in de nieuwe woonplaats want daar gaat ze de komende jaren baat bij hebben.
Misschien zouden Tos ouders prima een dagdeel per week willen houden als ze wisten hoe hun dochter zich echt voelde. Het kan maar zo zijn dat TO zich groot houdt naar hen toe.
Haar vader werkt fulltime. Haar moeder kan het niet in haar eentje.

Zegt TO zelf.



En dan zou je de mensen die je jarenlang geholpen hebben en er even klaar mee zijn weer iets opleggen?



Ik zou toch eerst andere opties gaan bekijken en hulp vragen bij de huisarts, maatschappelijk werk, etc. en de grenzen van de ouders te respecteren. Juist omdat ze al zoveel gedaan hebben en dit weer een structurele vraag om hulp is, geen incidentele.
Geen wonder hè dat de zorg zo duur wordt...



Ik vind het knap en goed dat TO de stap naar hulp zet. Niet alleen voor haar maar ook zeker voor de kinderen. Hun belang zou voor iedereen voorop moeten staan.



En opa en oma mogen natuurlijk hun grenzen aan geven maar zullen ongetwijfeld niet willen dat hun eigen dochter instort.
Alle reacties Link kopieren
quote:blijftgewoondametje schreef op 09 juli 2014 @ 08:53:

Is het lekker, mensen dieper in de modder trappen?

Ik weet niet wat jij leest, maar ik lees dat ze zegt: "beroep doen op de ouders is geen oplossing. Zoek een andere oplossing."
Alle reacties Link kopieren
maatschappelijk werk is ook een goeie tip.

een uurtje per week van je af praten lucht al op.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
quote:blijftgewoondametje schreef op 09 juli 2014 @ 10:32:

Geen wonder hè dat de zorg zo duur wordt...



Ik vind het knap en goed dat TO de stap naar hulp zet. Niet alleen voor haar maar ook zeker voor de kinderen. Hun belang zou voor iedereen voorop moeten staan.



En opa en oma mogen natuurlijk hun grenzen aan geven maar zullen ongetwijfeld niet willen dat hun eigen dochter instort.



En dat de ouders instorten omdat ze al aan hebben gegeven dat ze de zorg niet meer aankunnen, dat maakt de 'de zorg' niet duurder?



Als iemand schrijft dat ze haar baan heeft opgezegd en nu klaagt dat ze geen geld heeft, krijgt ze ook te horen dat ze niet slim bezig is geweest en dat ze eerst wat anders had moeten zoeken.

Als iemand onderuit is gegaan op de fiets, maar liever voetbal kijkt dan de wond uit te wassen, dan krijgt diegene ook te horen dat ze dom is geweest en dat het gevolg is dat ze een infectie heeft.

Maar oh, er komen kinderen in het voor en dan mag er niets over verkeerde keuzes gezegd worden, dan is alles zielig en tuttuttut en koediekoedie.

Wat raar.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
En TO geeft liever haar woonplaats of omgeving niet vrij, dus het aanbod van andere forummers om de kinderen een middagje te nemen of op te komen passen gaat dan ook niet werken.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Himalaya Ik denk niet dat to ervoor heeft gekozen om alleen voor die twee kinders te moeten zorgen...Die vaders lopen gewoon weg en wij zitten ermee...
Alle reacties Link kopieren
dat is ook een hele stap, Himalaya, om op zo,n hulpaanbod in te gaan.
wij slapen nooit.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook alleenstaande moeder. Ik heb een zoon van 3. Ik woon ver van mijn familie af, dus kan ook niet zoveel beroep op ze doen. Ik heb geen tweeling, gewoon een zoontje maar daarnaast een drukke baan. Ik kan niet minder werken omdat ik anders financieel in een rot positie kom.



Hij gaat twee dagdelen naar de peuterspeelzaal. Er zijn ook dagen dat ik tegen de muren op klim. Dan is hij niet te genieten, kan zich niet vermaken, doet een enorm beroep op me en al zijn speelgoed is stom.

Vooral met dit weer slaat de verveling snel toe en geef ik toe aan filmpje kijken. Lekker met zijn twee filmpjes kijken en vaak gaat hij dan uit zichzelf spelen. Ik hang er dan lekker bij en dat vind hij al fijn.

De lat heb ik heel laag liggen eigenlijk, voorheen moest de dag perfect. Dikke doei, dan blijft er niets meer van me over. Dus ik heb me er bij neergelegd dat niet alles perfect hoeft en er zulke verveeldagen tussen mogen zitten.



Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Eens met Himalaya en gedeeltelijk met Medina. Een gedeelte overkomt je, de rest zijn je eigen keuzes.



Ik zou tegen TO willen zeggen dat een dagritme niet perfect hoeft te zijn. Zolang je kinderen warmte, eten, en de belangrijkste normen en waarden krijgen is het ok toch? Laat je niet teveel leiden door hoe een gezin er 's ochtends uit hoort te zien (netjes aan tafel enzo) Dat is écht NIET belangrijk. Wij aten vroeger ook altijd aan tafel, maar ondertussen verzuimde mijn moeder ons hele belangrijke dingen mee te geven. Dan had ik het liever omgedraaid gezien. Mijn moeder was altijd erg van het uiterlijk vertoon zonder inhoud zeg maar. Omdat dingen zo "horen". Dikke onzin natuurlijk. Denk eraan jezelf ook te verzorgen. Heb je een bad thuis? Ga daar dan in liggen met een boek als de kinderen op bed liggen. Of neem een afschuwelijk lange douche, scrubje, maskertje...





Dit topic is wel precies een voorbeeld van waarom ik er bewust voor kies om niet aan kinderen te beginnen. Pure zelfbescherming, ik hoop nooit in zo'n situatie terecht te komen. Ik heb iets teveel verhalen gehoord van vrouwen die eraan onderdoor gaan (zelfs mét vriend of man), totaal geen seksleven meer hebben en verder staat internet in meerdere talen bol van verhalen van moeders die er spijt van hebben ooit kinderen te hebben gekregen en dat enkel anoniem durven te uiten. Nee, mij niet gezien. En dat is niet om TO de grond in te trappen, dit is iets heel persoonlijks. Gelukkig denkt mijn vriend er hetzelfde over. Hmm, ik had mezelf hier Juffrouw Bulstronk moeten noemen
quote:blijftgewoondametje schreef op 09 juli 2014 @ 10:32:

Geen wonder hè dat de zorg zo duur wordt...



Ik vind het knap en goed dat TO de stap naar hulp zet. Niet alleen voor haar maar ook zeker voor de kinderen. Hun belang zou voor iedereen voorop moeten staan.



En opa en oma mogen natuurlijk hun grenzen aan geven maar zullen ongetwijfeld niet willen dat hun eigen dochter instort.

Evenmin zoals ze zelf niet willen instorten.



Dan is moeders weer oke en zijn de mantelzorgers ingestort. Maar dat maakt niet uit, blijkbaar.



Eens met Medina, Himalaya en Kindvandemelkboer.
Co-ouderschap regelen met je ex, dan heb je tenminste om de week 'n week vrij.
Alle reacties Link kopieren
Wat zijn sommige mensen naar en hardvochtig. Hoe kunnen wij nu weten hoe het zit met de vader? Zomaar kans dat TO was beloofd dat ze het samen deden. Misschien was het niet gepland en zit zij met de gebakken peren en loopt vader weg van de verantwoordelijkheid. En een tweeling is ook niet alledaags. De arbeidsmarkt is ook anders dan vier, vijf jaar geleden. Toen was er bijvoorbeeld behoefte aan beleidsmedewerkers en nu veel minder. Echt, ga je schamen voor de nare en veroordelende toon.



Ik heb weinig tips TO maar als ik jou was zou ik investeren in een netwerk (komt niet van ene op andere dag) en vacatures blijven kijken. Er komt licht als ze naar school gaan!
Als het niet gepland was, had ze 't ook niet kunnen houden natuurlijk. Als je er voor kiest een ongelukje door te zetten terwijl de verwekker afhaakt, tja, dan sta je er dus alleen voor.
Alle reacties Link kopieren
quote:valentinamaria, 8 uur geleden

dat is ook een hele stap, Himalaya, om op zo,n hulpaanbod in te gaan.





Dat geloof ik meteen hoor. Maar als je het echt niet meer aan kunt en verder geen enkel vangnet hebt, dan moet je het misschien toch maar overwegen.

De moe-moe-moe en het niet meer zien zitten zijn natuurlijk niet met een rondje om de kastanjeboom verholpen.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren
Bij veel dingen is het ook gewoon eigen schuld dikke bult maar als to helemaal instort dan zijn er wel 2 kinderen de dupe dus dat eigen schuld dikke bult verhaal ook maar voor het krijgen van kinderen op moet gaan daar ben ik het niet mee eens.



To je schrijft dat je vanwege financiële reden overweegt de peuterspeelzaal op te zeggen. Doe het niet! die rustmomentjes heb je echt, echt nodig zeker nu je aangeeft er al zo door heen te zitten.



Een tweeling van 3 is ook gewoon erg zwaar. Als ze naar school gaan krijg je meer tijd voor je zelf en wordt het vast beter.



Je ouders willen eigenlijk niet meer oppassen maar hoe zitten ze in hun geld? Misschien willen ze wel meebetalen aan een oppas voor een dagdeel.



Als ze redelijk op tijd in bed liggen kun je misschien een avond per week gaan sporten en een babyfoon bij de buren neerzetten. Zeker als ze 9 van de 10x doorslapen hebben buren daar weinig last van en zijn ze daar misschien best toe bereid.

Sporten hoeft ook niet altijd bij een dure sportschool. Bij een gymvereniging hebben ze ook vaak een groeples met wat op dat moment in is op de sportschool en veel goedkoper.
En dan mogen de ouders de knip trekken...
Alle reacties Link kopieren
Kinderen van deze leeftijd zijn gewoon heel vermoeiend. En als je er dan ook nog continu alleen voor staat, is dat niet niks. Slaap je genoeg? Gun je jezelf wat tijd&ontspanning voor jezelf?



Is er in jouw woonplaats Humanitas? Misschien kun je een vrijwilliger toegewezen krijgen van Home-Start. Dan kun je je verhaal kwijt en zo iemand kan je helpen wat meer structuur aan te brengen of wat ook maar handig is.

Je kunt evt ook bij de huisarts of op het cb om hulp vragen.



Wat mij soms wel helpt is om de dag ervoor of 's ochtends al een paar plannen te bedenken. Gewoon dingen om de dag door te komen: met de bus naar de stad, naar de speeltuin, lopend boodschappen doen, samen in bad, dat soort activiteiten. Als je een grote activiteit een beetje strategisch plant, is de dag zo om.

Het is mss ook nog een idee om je kinderen om beurten naar opa en oma te laten gaan. Met een kind heb je toch wat meer rust en dat is voor je ouders ook beter te behappen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ikbenanoniem schreef op 09 juli 2014 @ 20:53:

En dan mogen de ouders de knip trekken...



Is wel duidelijk dat jij geen kinderen hebt.

Dan zou je namelijk geweten hebben dat het soms zwaar kan zijn en dan had je ook geweten dat de meeste ouders hun kinderen niet graag zien instorten. Als jouw ouders wel van het soort zijn dat hun kind liever laat instorten dan helpen dan spijt mij dat voor jou. Dan moet je geen leuke jeugd gehad hebben.
Alle reacties Link kopieren
xx

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven