Psyche
alle pijlers
Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI
maandag 21 maart 2016 21:37
Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal (~15.000 berichten!) kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.
Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.
Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste vijf delen van het topic te lezen:
Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf
Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2
Deel III http://forum.viva.nl/foru ... -3/list_messages/215279/0
Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV
Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V
Maart 2016 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:
Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood
De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov
Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner
Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz
Je kunt je leven helen – Louise L. Hay
Het monsterverbod – Carolien Roodvoets
Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini
De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle
Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott
Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott
De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra
Superbrein – Deepak Chopra
Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.
Houd me vast - Dr Sue Johnson
Liefdesbang- Hannah Cuppen
Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 25 december 2016 10:38
Ha Suzy, dank voor je uitgebreide reactie!
Het grappige (of wrange) is dat we het er vaak over gehad hebben als we het om ons heen zagen gebeuren dat mensen zich heel anders gingen gedragen als ze een relatie kregen. En wij waren de eeuwige vrijgezellen daartussen. Vakanties, kerst, oud en nieuw, bij al dat soort gelegenheden hadden we altijd elkaar nog. We hadden het er weleens over hoe het zou zijn als een van ons een relatie kreeg, maar - zo blijkt nu - hoe dat in de praktijk verloopt is niet te voorspellen. Het is denk ik een soort rouw die ik nu voel. Het afsluiten van een tijdperk.
Het is sowieso altijd een vriendin geweest die weinig ondernemend is. Dat bedoel ik niet negatief, ze lijkt daar prima tevreden mee. Er was werk, er was onze vriendschap (die sommigen in onze omgeving weleens ongezond hebben genoemd vanwege de hechtheid) en verder waren er nog een paar vrienden, maar niet veel. Geen hobby's, weinig contact met familie en weinig initiatief of nieuwe dingen. Kabbelend, zou ik zeggen. En nu heeft ze dat dat dus met die vriend. Ze heeft haar werk, ze heeft haar vriend en verder nog een klein beetje vrienden en familie. Er zijn vrienden die zeggen: dit is de roze wolk, geef het tijd. Maar ik ken haar: op een nieuwe manier kabbelt haar leven nu gewoon weer verder en dat zie ik niet snel meer veranderen.
Andere vriendschappen, daar probeer ik me inderdaad meer op te richten. Ik ben hondstrouw en laat niet zo makkelijk nieuwe mensen toe. Ik heb een klein aantal vrienden en het zijn bijna allemaal vriendschappen die al heel lang duren. De meeste vrienden heb ik leren kennen als single, maar die zijn nu allang gesetteld met partner en kinderen. Bij hen zie ik dat ze bewust moeite doen om - ondanks hun gezin - hun vriendschappen te onderhouden. Ik ben van mijn oude vrienden nu de enige die vrijgezel is. Er zijn inmiddels wel twee andere, single vriendinnen bij gekomen, maar die vriendschappen zijn nog vrij jong en ze wonen allebei niet in dezelfde stad. Ik merk wel dat ik behoefte heb aan meer contact met gelijkgezinden. En ik heb behoefte aan vrienden die meer in mijn dagelijks leven zitten. Met wie je spontaan kunt afspreken. Die vrienden heb ik wel, maar daar zitten geen singles bij.
Ik ben al lang single, maar de laatste tijd vind ik het voor het eerst behoorlijk eenzaam. Het 'alleen zijn en gelukkig met jezelf' kan ik nu gewoon even wat minder goed. Ik probeer dat ook maar even te laten zijn, want ik heb er wel vertrouwen in dat dit weer over gaat. Sorry voor al mijn egoposts hier trouwens!
Het grappige (of wrange) is dat we het er vaak over gehad hebben als we het om ons heen zagen gebeuren dat mensen zich heel anders gingen gedragen als ze een relatie kregen. En wij waren de eeuwige vrijgezellen daartussen. Vakanties, kerst, oud en nieuw, bij al dat soort gelegenheden hadden we altijd elkaar nog. We hadden het er weleens over hoe het zou zijn als een van ons een relatie kreeg, maar - zo blijkt nu - hoe dat in de praktijk verloopt is niet te voorspellen. Het is denk ik een soort rouw die ik nu voel. Het afsluiten van een tijdperk.
Het is sowieso altijd een vriendin geweest die weinig ondernemend is. Dat bedoel ik niet negatief, ze lijkt daar prima tevreden mee. Er was werk, er was onze vriendschap (die sommigen in onze omgeving weleens ongezond hebben genoemd vanwege de hechtheid) en verder waren er nog een paar vrienden, maar niet veel. Geen hobby's, weinig contact met familie en weinig initiatief of nieuwe dingen. Kabbelend, zou ik zeggen. En nu heeft ze dat dat dus met die vriend. Ze heeft haar werk, ze heeft haar vriend en verder nog een klein beetje vrienden en familie. Er zijn vrienden die zeggen: dit is de roze wolk, geef het tijd. Maar ik ken haar: op een nieuwe manier kabbelt haar leven nu gewoon weer verder en dat zie ik niet snel meer veranderen.
Andere vriendschappen, daar probeer ik me inderdaad meer op te richten. Ik ben hondstrouw en laat niet zo makkelijk nieuwe mensen toe. Ik heb een klein aantal vrienden en het zijn bijna allemaal vriendschappen die al heel lang duren. De meeste vrienden heb ik leren kennen als single, maar die zijn nu allang gesetteld met partner en kinderen. Bij hen zie ik dat ze bewust moeite doen om - ondanks hun gezin - hun vriendschappen te onderhouden. Ik ben van mijn oude vrienden nu de enige die vrijgezel is. Er zijn inmiddels wel twee andere, single vriendinnen bij gekomen, maar die vriendschappen zijn nog vrij jong en ze wonen allebei niet in dezelfde stad. Ik merk wel dat ik behoefte heb aan meer contact met gelijkgezinden. En ik heb behoefte aan vrienden die meer in mijn dagelijks leven zitten. Met wie je spontaan kunt afspreken. Die vrienden heb ik wel, maar daar zitten geen singles bij.
Ik ben al lang single, maar de laatste tijd vind ik het voor het eerst behoorlijk eenzaam. Het 'alleen zijn en gelukkig met jezelf' kan ik nu gewoon even wat minder goed. Ik probeer dat ook maar even te laten zijn, want ik heb er wel vertrouwen in dat dit weer over gaat. Sorry voor al mijn egoposts hier trouwens!
zondag 25 december 2016 13:46
Skaep, ik denk dat we dat hier allemaal wel herkennen, hoor.
En je hoeft ook niet elke dag happy te zijn als single, het single bestaan is voor de meesten geen bewuste voorkeur en keuze, laat staan een doel, maar een van de omstandigheden van je bestaan van nu, een gegeven wat weliswaar niet star maar veranderlijk is, en toch weinig invloed op hebt en waar het dus op jezelf aan komt om daar iets van te maken.
We hoeven ook weer niet te doen alsof omstandigheden helemaal niks uit zouden mogen maken en je nooit momenten mag hebben dat je het daar moeite mee hebt of van zou mogen balen, net als dat mensen mét relatie en/of een zee aan andere hechte familie- en vriendenbanden óók echt niet alle dagen zielsgelukkig zijn, geen zorgen, verdriet enz meer hebben, en nooit een moment van eenzaamheid hebben. Die moeten evengoed met hun dagelijks leven en zowel fraaie als minder fijne omstandigheden dealen (en die van de ander erbij, he). Op een eenzaam moment kan dat het hoogste geluk lijken, verzekerd zijn van iig altijd iémand om je heen dus nooit meer alleen voelen staan, maar voor hetzelfde geld moeten sommigen daarvan de ander om zich heen "verdragen", vanzelfsprekend als een gewoonte, of erger.
Als singles zich een relatie voorstellen is het de aangename versie daarvan, en uitsluitend allemaal moois zou brengen, vervult/opheft wat je nu misschien mist en je alle andere omstandigheden laat verbleken, als je die voortaan sámen kunt tackelen.
Dat er ook een andere zijde aan vast zit, dat die relatie op zichzelf een hele (extra) uitdaging kan zijn, en misschien helemaal niet relaxt achterover leunen, maar ook de nodige inspanningen kan vergen, waaronder rekening houden met elkaar, elkaars omstandigheden, families, behoeften, gewoontes, wensen, enz, en elkaar ook behoorlijk in de weg kan zitten, dat weet je gewoon (nog) maar zo net niet.
Reken maar dat er evenzovele mensen mét relatie zich een happy single bestaan zouden voorstellen, hoe heerlijk die vrijheid zou zijn om lekker altijd zelf te kunnen bepalen wat je wanneer doet, zonder ergens rekening mee te hoeven houden, en wij weten ook wel dat dat niet opgaat.
Mensen met relatie hoeven anderen niet te overtuigen dat ze altijd zo gelukkig zijn of dat dat geluk alleen al daardoor bepaald zou worden, en singles hoeven zichzelf, elkaar en anderen ook niet te overtuigen dat ze altijd zo gelukkig zijn.
In beide gevallen blijft dat je zélf iets van het leven moet maken, ook in een relatie zijn er allerlei zaken en omstandigheden die je zelf te doen hebt, en uit het leven haalt, en die niemand anders voor je kan oplossen/doen, zoals werk, gezondheid, vrije tijd, relaties met anderen die je onderhoudt, enz. Je mag hopen dat je elkaar hooguit een beetje kunt bijstaan, stimuleren, motiveren qua omstandigheden van buitenaf, bij tegenslag als het leven je op de proef stelt, en daarbij de liefde onderling voor elkaar kunt behouden want ook dat gaat echt niet altijd zomaar vanzelf (zoals de meesten in vorige relaties ook ondervonden hebben).
Met deze dagen komt het aantrekkelijke van "samen willen zijn" nogal op de voorgrond, omdat wat je mist ook aan alle kanten benadrukt wordt (in de media, "niemand mag met kerst alleen zijn" en social media, tv, winkels, noem het maar.
We doen er allemaal min of meer aan mee, wensen elkaar gezellige kerstdagen, en voor sommigen ís het helemaal niet zo gezellig, zelfs pijnlijk en elk jaar weer een uitdaging met wie je die kunt doorbrengen of alleen door "moet" zien te komen (denkend aan allemaal happy stellen en happy family's aan een feestdis).
Het is niet dat die "speciale" 2 dagen (waarop het zich concentreert) leuk kunnen invullen het soort eenzaamheidsgevoelens opheffen, als die structureler zijn en het jaar rond op de achtergrond aanwezig zijn of bij anderen slechts nu en dan kunnen opspelen.
Voor de meeste singles is -als ze het voor het kiezen zouden hebben- een single leven leiden gewoon helemaal niet het bestaan zoals ze zich hadden voorgesteld of hun ideale voorkeur naar uit zou gaan, maar iets wat zo gelopen is en (als gegeven in het nu) nu eenmaal zo is, wat je overkomt, net zoals werkloos of arbeidsongeschikt worden enz niet zelfgekozen is en je niemand verwacht dat je daar blij en gelukkig mee zou hoeven te zijn.
Aan anderen spiegelen (en dan vooral jezelf vergelijken met diegenen die het zgn zo goed voor elkaar hebben) maakt het er niet beter op, als je daar dan zelf "sneu" of "zielig" bij afsteekt. Ik ben zelf ook een gezelligheidsmens en het valt heus niet altijd mee om dat als single voldoende te creeren in je eentje, maar aan de andere kant moet je het altíjd zelf gezellig zien te maken/houden, ook in een relatie en in de relaties met anderen!
Ik vier nu (na jaren niet) nu wel weer beide dagen met familie en ex-schoonfamilie (ja, ik ben zo iemand die geen draken van schoonfamilie heeft en zich verplicht voelt om dat uit te zitten, ik heb geboft daarmee, ik hoor dat vaak van singles als het over de voordelen gaat van single zijn of van een scharrel tov een "echte relatie" dat het zo fijn is om geen schoonfamilie te hebben, ik heb die ervaring dus van het tegendeel), en ik weet nog heel goed dat ik 1 of beide kerstdagen alleen doorbrengen helemaal niet eenzaam of sneu vond, oa omdat ik het oprecht heel fijn met mezelf had.
In vergelijking met die jaren heb ik nu (weer) zóveel meer en inniger affectievere relaties met anderen, en toch "dekt" dat die momenten niet dat een bepaalde eenzaamheid soms opspeelt, ook al weet je dat je terecht kunt bij anderen.
Ik was jaren terug ook heel erg op zoek naar "gelijkgestemden" en een zekere diepgang in contact met anderen, wat ik miste.
Inmiddels heb ik dat wel zo'n beetje, en brengen bestaande en nieuwe relaties (familie, vriend(inn)en en kennissen) vooral veel "warmte" en wederzijdsheid, en als ik wil of nodig heb idd zelfs op dagelijkse basis.
Dus als je daarnaar verlangt zul je dat ook echt wel (weer) gaan opbouwen, al heeft dat idd tijd nodig, het kán wel (en dan nog sta ik open voor nieuwe mensen daarbij, zie ik het niet als vanzelfsprekend of gesloten kringetje waar niemand meer bij kan of hoeft).
Als ik nu desondanks van die momenten heb, duidt dat vooral op hoe ik zelf in mijn vel zit, en dat je soms een bepaald soort intimiteit mist en dat is dan gewoon zo, dat mag, is gewoon heel normaal en menselijk, en dat kunnen al die andere relaties niet opheffen.
Dat is dan de mindere kant van het single leventje, ook al geniet je verder oprecht van de voordelige kanten daarvan (en zijn er zat mensen mét relatie waarin dat soort behoeften niet vervuld worden, het geeft geen garantie of "recht" daarop naar eigen wens, als je een geliefde hebt). Het helpt voor mij om overwegend (en soms bewust) te blijven beseffen wat er allemaal wél is en goed en fijn is/gaat, en je niet te laten overheersen door wat je momenteel mist of niét hebt.
Het mag er gewoon zijn, als minpunt, temidden van een heleboel waar je zelf wel (of iig deels) invloed op hebt en die invloed ook neemt die je hebt op je omstandigheden en je zegeningen ook blijven tellen!
Meer kun en hoef je niet te doen, dan ook in het donker naar lichtpuntjes te zoeken, of er zelf 1 te zijn, die sterren die je tenslotte alleen maar ziet als de zon onder gaat/is, en hoe onwerkelijk ook van veraf je zou denken: die lichtpuntjes blijken allemaal óók zonnen te zijn!
En je hoeft ook niet elke dag happy te zijn als single, het single bestaan is voor de meesten geen bewuste voorkeur en keuze, laat staan een doel, maar een van de omstandigheden van je bestaan van nu, een gegeven wat weliswaar niet star maar veranderlijk is, en toch weinig invloed op hebt en waar het dus op jezelf aan komt om daar iets van te maken.
We hoeven ook weer niet te doen alsof omstandigheden helemaal niks uit zouden mogen maken en je nooit momenten mag hebben dat je het daar moeite mee hebt of van zou mogen balen, net als dat mensen mét relatie en/of een zee aan andere hechte familie- en vriendenbanden óók echt niet alle dagen zielsgelukkig zijn, geen zorgen, verdriet enz meer hebben, en nooit een moment van eenzaamheid hebben. Die moeten evengoed met hun dagelijks leven en zowel fraaie als minder fijne omstandigheden dealen (en die van de ander erbij, he). Op een eenzaam moment kan dat het hoogste geluk lijken, verzekerd zijn van iig altijd iémand om je heen dus nooit meer alleen voelen staan, maar voor hetzelfde geld moeten sommigen daarvan de ander om zich heen "verdragen", vanzelfsprekend als een gewoonte, of erger.
Als singles zich een relatie voorstellen is het de aangename versie daarvan, en uitsluitend allemaal moois zou brengen, vervult/opheft wat je nu misschien mist en je alle andere omstandigheden laat verbleken, als je die voortaan sámen kunt tackelen.
Dat er ook een andere zijde aan vast zit, dat die relatie op zichzelf een hele (extra) uitdaging kan zijn, en misschien helemaal niet relaxt achterover leunen, maar ook de nodige inspanningen kan vergen, waaronder rekening houden met elkaar, elkaars omstandigheden, families, behoeften, gewoontes, wensen, enz, en elkaar ook behoorlijk in de weg kan zitten, dat weet je gewoon (nog) maar zo net niet.
Reken maar dat er evenzovele mensen mét relatie zich een happy single bestaan zouden voorstellen, hoe heerlijk die vrijheid zou zijn om lekker altijd zelf te kunnen bepalen wat je wanneer doet, zonder ergens rekening mee te hoeven houden, en wij weten ook wel dat dat niet opgaat.
Mensen met relatie hoeven anderen niet te overtuigen dat ze altijd zo gelukkig zijn of dat dat geluk alleen al daardoor bepaald zou worden, en singles hoeven zichzelf, elkaar en anderen ook niet te overtuigen dat ze altijd zo gelukkig zijn.
In beide gevallen blijft dat je zélf iets van het leven moet maken, ook in een relatie zijn er allerlei zaken en omstandigheden die je zelf te doen hebt, en uit het leven haalt, en die niemand anders voor je kan oplossen/doen, zoals werk, gezondheid, vrije tijd, relaties met anderen die je onderhoudt, enz. Je mag hopen dat je elkaar hooguit een beetje kunt bijstaan, stimuleren, motiveren qua omstandigheden van buitenaf, bij tegenslag als het leven je op de proef stelt, en daarbij de liefde onderling voor elkaar kunt behouden want ook dat gaat echt niet altijd zomaar vanzelf (zoals de meesten in vorige relaties ook ondervonden hebben).
Met deze dagen komt het aantrekkelijke van "samen willen zijn" nogal op de voorgrond, omdat wat je mist ook aan alle kanten benadrukt wordt (in de media, "niemand mag met kerst alleen zijn" en social media, tv, winkels, noem het maar.
We doen er allemaal min of meer aan mee, wensen elkaar gezellige kerstdagen, en voor sommigen ís het helemaal niet zo gezellig, zelfs pijnlijk en elk jaar weer een uitdaging met wie je die kunt doorbrengen of alleen door "moet" zien te komen (denkend aan allemaal happy stellen en happy family's aan een feestdis).
Het is niet dat die "speciale" 2 dagen (waarop het zich concentreert) leuk kunnen invullen het soort eenzaamheidsgevoelens opheffen, als die structureler zijn en het jaar rond op de achtergrond aanwezig zijn of bij anderen slechts nu en dan kunnen opspelen.
Voor de meeste singles is -als ze het voor het kiezen zouden hebben- een single leven leiden gewoon helemaal niet het bestaan zoals ze zich hadden voorgesteld of hun ideale voorkeur naar uit zou gaan, maar iets wat zo gelopen is en (als gegeven in het nu) nu eenmaal zo is, wat je overkomt, net zoals werkloos of arbeidsongeschikt worden enz niet zelfgekozen is en je niemand verwacht dat je daar blij en gelukkig mee zou hoeven te zijn.
Aan anderen spiegelen (en dan vooral jezelf vergelijken met diegenen die het zgn zo goed voor elkaar hebben) maakt het er niet beter op, als je daar dan zelf "sneu" of "zielig" bij afsteekt. Ik ben zelf ook een gezelligheidsmens en het valt heus niet altijd mee om dat als single voldoende te creeren in je eentje, maar aan de andere kant moet je het altíjd zelf gezellig zien te maken/houden, ook in een relatie en in de relaties met anderen!
Ik vier nu (na jaren niet) nu wel weer beide dagen met familie en ex-schoonfamilie (ja, ik ben zo iemand die geen draken van schoonfamilie heeft en zich verplicht voelt om dat uit te zitten, ik heb geboft daarmee, ik hoor dat vaak van singles als het over de voordelen gaat van single zijn of van een scharrel tov een "echte relatie" dat het zo fijn is om geen schoonfamilie te hebben, ik heb die ervaring dus van het tegendeel), en ik weet nog heel goed dat ik 1 of beide kerstdagen alleen doorbrengen helemaal niet eenzaam of sneu vond, oa omdat ik het oprecht heel fijn met mezelf had.
In vergelijking met die jaren heb ik nu (weer) zóveel meer en inniger affectievere relaties met anderen, en toch "dekt" dat die momenten niet dat een bepaalde eenzaamheid soms opspeelt, ook al weet je dat je terecht kunt bij anderen.
Ik was jaren terug ook heel erg op zoek naar "gelijkgestemden" en een zekere diepgang in contact met anderen, wat ik miste.
Inmiddels heb ik dat wel zo'n beetje, en brengen bestaande en nieuwe relaties (familie, vriend(inn)en en kennissen) vooral veel "warmte" en wederzijdsheid, en als ik wil of nodig heb idd zelfs op dagelijkse basis.
Dus als je daarnaar verlangt zul je dat ook echt wel (weer) gaan opbouwen, al heeft dat idd tijd nodig, het kán wel (en dan nog sta ik open voor nieuwe mensen daarbij, zie ik het niet als vanzelfsprekend of gesloten kringetje waar niemand meer bij kan of hoeft).
Als ik nu desondanks van die momenten heb, duidt dat vooral op hoe ik zelf in mijn vel zit, en dat je soms een bepaald soort intimiteit mist en dat is dan gewoon zo, dat mag, is gewoon heel normaal en menselijk, en dat kunnen al die andere relaties niet opheffen.
Dat is dan de mindere kant van het single leventje, ook al geniet je verder oprecht van de voordelige kanten daarvan (en zijn er zat mensen mét relatie waarin dat soort behoeften niet vervuld worden, het geeft geen garantie of "recht" daarop naar eigen wens, als je een geliefde hebt). Het helpt voor mij om overwegend (en soms bewust) te blijven beseffen wat er allemaal wél is en goed en fijn is/gaat, en je niet te laten overheersen door wat je momenteel mist of niét hebt.
Het mag er gewoon zijn, als minpunt, temidden van een heleboel waar je zelf wel (of iig deels) invloed op hebt en die invloed ook neemt die je hebt op je omstandigheden en je zegeningen ook blijven tellen!
Meer kun en hoef je niet te doen, dan ook in het donker naar lichtpuntjes te zoeken, of er zelf 1 te zijn, die sterren die je tenslotte alleen maar ziet als de zon onder gaat/is, en hoe onwerkelijk ook van veraf je zou denken: die lichtpuntjes blijken allemaal óók zonnen te zijn!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 25 december 2016 14:15
quote:Suzy65 schreef op 25 december 2016 @ 13:46:
Als singles zich een relatie voorstellen is het de aangename versie daarvan, en uitsluitend allemaal moois zou brengen, vervult/opheft wat je nu misschien mist en je alle andere omstandigheden laat verbleken, als je die voortaan sámen kunt tackelen.
Dat er ook een andere zijde aan vast zit, dat die relatie op zichzelf een hele (extra) uitdaging kan zijn, en misschien helemaal niet relaxt achterover leunen, maar ook de nodige inspanningen kan vergen, waaronder rekening houden met elkaar, elkaars omstandigheden, families, behoeften, gewoontes, wensen, enz, en elkaar ook behoorlijk in de weg kan zitten, dat weet je gewoon (nog) maar zo net niet.
Als ik dacht dat een relatie alleen maar mooi was, dan had ik er nu waarschijnlijk één
Ik ben me ontzettend bewust van alle vrijheid die het singlebestaan geeft en daar kan ik doorgaans ook erg van genieten. Lange tijd kon ik ook genieten van mijn eigen onafhankelijkheid. Ik heb het altijd als een voorrecht beschouwd dat ik niet bang ben om alleen te zijn en dat ik ook rustig alleen op reis ga bijvoorbeeld.
Wat ik de laatste tijd mis is een gevoel van hechting en verbondenheid met andere mensen. Ik ben misschien té onafhankelijk geworden. Het gevoel van een wederzijds houden van, speciaal zijn voor elkaar en elkaar nodig hebben. Dat zijn typisch dingen die je in een goede relatie hebt, of bijvoorbeeld met kinderen. In vriendschappen kan het ook, maar ik voel dat nu even wat minder sterk. Even plat gezegd: al mijn vrienden hebben iemand in hun leven die belangrijker voor hen is dan ik. Misschien is dat het wel.
Maar nogmaals, ik weet heel goed dat dit gevoel weer over gaat. Straks als het nieuwe jaar weer is begonnen en de dagen gaan lengen
Als singles zich een relatie voorstellen is het de aangename versie daarvan, en uitsluitend allemaal moois zou brengen, vervult/opheft wat je nu misschien mist en je alle andere omstandigheden laat verbleken, als je die voortaan sámen kunt tackelen.
Dat er ook een andere zijde aan vast zit, dat die relatie op zichzelf een hele (extra) uitdaging kan zijn, en misschien helemaal niet relaxt achterover leunen, maar ook de nodige inspanningen kan vergen, waaronder rekening houden met elkaar, elkaars omstandigheden, families, behoeften, gewoontes, wensen, enz, en elkaar ook behoorlijk in de weg kan zitten, dat weet je gewoon (nog) maar zo net niet.
Als ik dacht dat een relatie alleen maar mooi was, dan had ik er nu waarschijnlijk één
Ik ben me ontzettend bewust van alle vrijheid die het singlebestaan geeft en daar kan ik doorgaans ook erg van genieten. Lange tijd kon ik ook genieten van mijn eigen onafhankelijkheid. Ik heb het altijd als een voorrecht beschouwd dat ik niet bang ben om alleen te zijn en dat ik ook rustig alleen op reis ga bijvoorbeeld.
Wat ik de laatste tijd mis is een gevoel van hechting en verbondenheid met andere mensen. Ik ben misschien té onafhankelijk geworden. Het gevoel van een wederzijds houden van, speciaal zijn voor elkaar en elkaar nodig hebben. Dat zijn typisch dingen die je in een goede relatie hebt, of bijvoorbeeld met kinderen. In vriendschappen kan het ook, maar ik voel dat nu even wat minder sterk. Even plat gezegd: al mijn vrienden hebben iemand in hun leven die belangrijker voor hen is dan ik. Misschien is dat het wel.
Maar nogmaals, ik weet heel goed dat dit gevoel weer over gaat. Straks als het nieuwe jaar weer is begonnen en de dagen gaan lengen
zondag 25 december 2016 14:47
quote:Skaep schreef op 25 december 2016 @ 14:15:
[...]
Als ik dacht dat een relatie alleen maar mooi was, dan had ik er nu waarschijnlijk één
Ik ben me ontzettend bewust van alle vrijheid die het singlebestaan geeft en daar kan ik doorgaans ook erg van genieten. Lange tijd kon ik ook genieten van mijn eigen onafhankelijkheid. Ik heb het altijd als een voorrecht beschouwd dat ik niet bang ben om alleen te zijn en dat ik ook rustig alleen op reis ga bijvoorbeeld.
Wat ik de laatste tijd mis is een gevoel van hechting en verbondenheid met andere mensen. Ik ben misschien té onafhankelijk geworden. Het gevoel van een wederzijds houden van, speciaal zijn voor elkaar en elkaar nodig hebben. Dat zijn typisch dingen die je in een goede relatie hebt, of bijvoorbeeld met kinderen. In vriendschappen kan het ook, maar ik voel dat nu even wat minder sterk. Even plat gezegd: al mijn vrienden hebben iemand in hun leven die belangrijker voor hen is dan ik. Misschien is dat het wel.
Maar nogmaals, ik weet heel goed dat dit gevoel weer over gaat. Straks als het nieuwe jaar weer is begonnen en de dagen gaan lengen
En die gevoelens van hechting en verbondenheid betekenen misschien ook dat je daar te weinig van ervaart.
Niet streven naar dat dat gevoel weer over gaat, of weg moet oid, neem het ter harte dat je daar een streven van maakt, om daar meer van in je leven te willen en wat je daar zelf evt aan kunt doen.
Soms is dat een teken dat je niet hecht (genoeg) met jezelf (met je eigenliefde) verbonden bent, en soms ben je dat wel en heb je te weinig van die hechte bindingen met anderen.
Dat onafhankelijke gaat meer over eigenwaarde, naar mijn idee: (jezelf?) bewijzen dat je zelf kunt roeien met de riemen die je hebt, goed voor je zelfvertrouwen maar dat heeft eerder met (basis)behoeften te maken en niet zozeer met liefde en eigenliefde.
Bovendien is dat ook maar een momentopname, die vertrouwen geeft in eigen kunnen, weten wat je waard bent, en dat geeft wel houvast en toch biedt het geen bescherming bij evt toekomstige invloeden (ziekte, werkloosheid, oud en gebrekkig worden) op dat "zelf kunnen" en daar zit een angel, dat het een menselijke behoefte is om te kunnen rekenen op eoa vangnet, voor als je zelf niet meer mee zou kunnen, en op de zorgzaamheid van anderen (de staat, naasten) zou willen kunnen rekenen.
Dat is voor singles misschien lastiger dan met een liefdevolle, zorgzame partner, dat dat meer het idee van "zekerheid" geeft dat je daarop hoopt of vertrouwt dat je er onder mindere omstandigheden niet aan je lot wordt overgelaten, en dat "mag" verwachten van een partner, door dik en dun, goede en slechte tijden sámen doorstaat.
Ook dat is allang niet meer vanzelfsprekend, en is het denk ik voor iedereen belangrijk om te bouwen aan een kringetje mensen waar je een zeker gevoel aan kunt ontlenen dat ze er voor je zullen zijn in nood en jij voor hun!
Dat is een essentiele basisbehoefte van de mens en de mensheid, die zorgzaamheid voor elkaar, om te kunnen overleven in onzekere tijden, en die kans is gewoon logischerwijs groter als je (genoeg) hechte verbindingen hebt om je daar iig geen zorgen over te maken.
In deze tijd en onze samenleving gaat dat misschien niet over afhankelijk zijn van het klimaat of de oogst lukt of mislukt, maar om financiele zekerheden (die niet zo zeker zijn, zoals het sociale opvangstelsel bij ziekte, werkloosheid en ouderdom afneemt) en dan een individualistische samenleving of situatie ook zorgelijk kan zíjn, ook al kun je het (nu) prima zelf rooien.
Ik ga er voor vandaag vandoor, wens jou en iedereen een fijne kerst- of gewoon vrije dag en wie het nodig heeft een dikke
[...]
Als ik dacht dat een relatie alleen maar mooi was, dan had ik er nu waarschijnlijk één
Ik ben me ontzettend bewust van alle vrijheid die het singlebestaan geeft en daar kan ik doorgaans ook erg van genieten. Lange tijd kon ik ook genieten van mijn eigen onafhankelijkheid. Ik heb het altijd als een voorrecht beschouwd dat ik niet bang ben om alleen te zijn en dat ik ook rustig alleen op reis ga bijvoorbeeld.
Wat ik de laatste tijd mis is een gevoel van hechting en verbondenheid met andere mensen. Ik ben misschien té onafhankelijk geworden. Het gevoel van een wederzijds houden van, speciaal zijn voor elkaar en elkaar nodig hebben. Dat zijn typisch dingen die je in een goede relatie hebt, of bijvoorbeeld met kinderen. In vriendschappen kan het ook, maar ik voel dat nu even wat minder sterk. Even plat gezegd: al mijn vrienden hebben iemand in hun leven die belangrijker voor hen is dan ik. Misschien is dat het wel.
Maar nogmaals, ik weet heel goed dat dit gevoel weer over gaat. Straks als het nieuwe jaar weer is begonnen en de dagen gaan lengen
En die gevoelens van hechting en verbondenheid betekenen misschien ook dat je daar te weinig van ervaart.
Niet streven naar dat dat gevoel weer over gaat, of weg moet oid, neem het ter harte dat je daar een streven van maakt, om daar meer van in je leven te willen en wat je daar zelf evt aan kunt doen.
Soms is dat een teken dat je niet hecht (genoeg) met jezelf (met je eigenliefde) verbonden bent, en soms ben je dat wel en heb je te weinig van die hechte bindingen met anderen.
Dat onafhankelijke gaat meer over eigenwaarde, naar mijn idee: (jezelf?) bewijzen dat je zelf kunt roeien met de riemen die je hebt, goed voor je zelfvertrouwen maar dat heeft eerder met (basis)behoeften te maken en niet zozeer met liefde en eigenliefde.
Bovendien is dat ook maar een momentopname, die vertrouwen geeft in eigen kunnen, weten wat je waard bent, en dat geeft wel houvast en toch biedt het geen bescherming bij evt toekomstige invloeden (ziekte, werkloosheid, oud en gebrekkig worden) op dat "zelf kunnen" en daar zit een angel, dat het een menselijke behoefte is om te kunnen rekenen op eoa vangnet, voor als je zelf niet meer mee zou kunnen, en op de zorgzaamheid van anderen (de staat, naasten) zou willen kunnen rekenen.
Dat is voor singles misschien lastiger dan met een liefdevolle, zorgzame partner, dat dat meer het idee van "zekerheid" geeft dat je daarop hoopt of vertrouwt dat je er onder mindere omstandigheden niet aan je lot wordt overgelaten, en dat "mag" verwachten van een partner, door dik en dun, goede en slechte tijden sámen doorstaat.
Ook dat is allang niet meer vanzelfsprekend, en is het denk ik voor iedereen belangrijk om te bouwen aan een kringetje mensen waar je een zeker gevoel aan kunt ontlenen dat ze er voor je zullen zijn in nood en jij voor hun!
Dat is een essentiele basisbehoefte van de mens en de mensheid, die zorgzaamheid voor elkaar, om te kunnen overleven in onzekere tijden, en die kans is gewoon logischerwijs groter als je (genoeg) hechte verbindingen hebt om je daar iig geen zorgen over te maken.
In deze tijd en onze samenleving gaat dat misschien niet over afhankelijk zijn van het klimaat of de oogst lukt of mislukt, maar om financiele zekerheden (die niet zo zeker zijn, zoals het sociale opvangstelsel bij ziekte, werkloosheid en ouderdom afneemt) en dan een individualistische samenleving of situatie ook zorgelijk kan zíjn, ook al kun je het (nu) prima zelf rooien.
Ik ga er voor vandaag vandoor, wens jou en iedereen een fijne kerst- of gewoon vrije dag en wie het nodig heeft een dikke
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 26 december 2016 11:33
Lieve Suzy wat heb je een mooie kersttoespraak gehouden, zo noem ik het maar.
Je post over een leven als single, of als relatiehebbende. Je weet het weer treffend te omschrijven.
Gistermiddag bij mijn familie koffie gedronken, dankbaar dat dat nog kan zeker gezien de spannende ontwikkeling omtrent de gezondheid van mijn vader. Het lijkt beter met hem te gaan gelukkig al blijft zoiets natuurlijk zorgelijk, gezien de leeftijd. Je wordt geconfronteerd met het feit dat mensen niet onsterfelijk zijn. Dat het niet vanzelfsprekend is dat je oud wordt, en ondanks dat ik mijn oudste zus en een jong nichtje heb moeten verliezen aan de dood, het blijft toch schrikken.
Gisteravond mijn lieve jongen van de trein gehaald, samen lekker gegeten, en dan ben ik zo dankbaar.
Mijn lieve wijze zoon die met een boek van Michael Pilarczyk aan komt zetten, wat hij zelf aan het lezen is. Is het toeval dat ik zoveel schrijvers zie voorbijkomen die ik jou vaak heb horen noemen Suzy?
Cover, Deepak, etc. Heb er even in gelezen en staan mooie stukken in. Zoon is blijven slapen, dus hopelijk blijft hij vandaag ook nog even.
Gisteravond voelde ik me zo tevreden/ gelukkig. zoon bij me, genietend van de film Bloed Zweet en tranen.
Mijn enigste valkuil is mijn vooruit denken waardoor ik me vaak moeilijk in het Nu kan houden, maar het verschil met vroeger is dat ik het nu herken als fout.
Lieve mensen die allemaal hier nog wensen hebben, besef dat de weg er naar toe ook als plezierig wordt ervaren, en het niet zo belangrijk is wat je wilt. Maar dat je uit iedere dag iets moois kan halen , in liefde ook naar andere mensen toe.
Je post over een leven als single, of als relatiehebbende. Je weet het weer treffend te omschrijven.
Gistermiddag bij mijn familie koffie gedronken, dankbaar dat dat nog kan zeker gezien de spannende ontwikkeling omtrent de gezondheid van mijn vader. Het lijkt beter met hem te gaan gelukkig al blijft zoiets natuurlijk zorgelijk, gezien de leeftijd. Je wordt geconfronteerd met het feit dat mensen niet onsterfelijk zijn. Dat het niet vanzelfsprekend is dat je oud wordt, en ondanks dat ik mijn oudste zus en een jong nichtje heb moeten verliezen aan de dood, het blijft toch schrikken.
Gisteravond mijn lieve jongen van de trein gehaald, samen lekker gegeten, en dan ben ik zo dankbaar.
Mijn lieve wijze zoon die met een boek van Michael Pilarczyk aan komt zetten, wat hij zelf aan het lezen is. Is het toeval dat ik zoveel schrijvers zie voorbijkomen die ik jou vaak heb horen noemen Suzy?
Cover, Deepak, etc. Heb er even in gelezen en staan mooie stukken in. Zoon is blijven slapen, dus hopelijk blijft hij vandaag ook nog even.
Gisteravond voelde ik me zo tevreden/ gelukkig. zoon bij me, genietend van de film Bloed Zweet en tranen.
Mijn enigste valkuil is mijn vooruit denken waardoor ik me vaak moeilijk in het Nu kan houden, maar het verschil met vroeger is dat ik het nu herken als fout.
Lieve mensen die allemaal hier nog wensen hebben, besef dat de weg er naar toe ook als plezierig wordt ervaren, en het niet zo belangrijk is wat je wilt. Maar dat je uit iedere dag iets moois kan halen , in liefde ook naar andere mensen toe.
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
dinsdag 27 december 2016 08:38
Thanks, Nicci.
Fijn om te lezen dat je je dankbaar voelt (veel mensen proberen dat aktief te bedénken, van die tips als "bedenk 5 dingen waar je dankbaar voor bent", dat is niet hetzelfde als dat van binnenuit zo te voelen (al kan het geen kwaad natuurlijk om het alvast te denken en bij stil te staan).
Heerlijk om je zoon om je heen te hebben he? Zeker als je zo goed kunt opschieten met elkaar, hij is een stuk volwassener geworden, voor jou ook veel gelijkwaardiger gesprekspartner, jouw opvoeding werpt nu vruchten af!
Zo fijn om te lezen dat het goed met hem gaat en je zo'n goeddoordacht cadeautje heeft gegeven. Wie had gedacht dat hij zo gegroeid zou zijn in een paar jaar tijd! Daar mag je trots op zijn, ik weet zeker dat het oa dankzij jouw geduld en steun is geweest.
Hier net zo fijn momenteel, samen kerstontbijt gedaan gisterochtend en 's avonds kerstdinertje (hazenrug), moest iets zijn wat een beetje snel klaar te maken was, omdat ik tot begin van de avond naar mijn moeder was met mijn zus en zwager.
Voor zoon wat minder dat ik zo enorm verkouden was afgelopen dagen (vooral neus: niezen en snotteren) en vannacht de halve nacht heb liggen hoesten, zo'n nutteloze prikkelhoest zodra je ligt en waar niks komt (niet vanuit longen, en ook geen verstopte neus dan of zo, maar achter elkaar kriebel in de keel op niks af en hoesten maakt het alleen maar erger, zo'n vicieus gebeuren). Hij slaapt in de kamer naast mij dus dan houd ik hem ook wakker met die buien. Zodra je eruit gaat en rechtop zit is het over (en extra kussen, slokjes water enz hielpen niet. Gegoogled op middeltjes en dat heb ik precies niet in huis natuurlijk (laurierdrop, tijm, honing). Ik had vandaag lekker willen en kunnen uitslapen, had de wekker op 10 uur, heb het nog weten te rekken van 6 tot 8 ). Ben maar opgestaan en nu aan de koffie en "nergens" last meer van behalve wat snotteren, pff.
Qua je vaders gezondheid: soms zijn ze taaier dan je denkt! Mijn moeder is momenteel best in goede doen, maar zat in haar stoel te slapen toen wij aankwamen, en dan zie je hoe broos zij al geworden is, net als mijn tantes op een gegeven moment werden, kan het niet omschrijven maar opeens zie je een soort zwakkere/kwetsbare ouderdom in die ogen/uitdrukking. Ze houdt zich goed en is onderhoudend en goed "bij" gelukkig, en ja, dan ben je idd dankbaar, ook de verhalen over vroeger, zij is de enige die dat nog kan vertellen en ik luister daar graag naar.
Schoonvader is nog ouder en die veroudert nauwelijks zo op het oog, behoorlijk fit en die zie ik de 100 nog wel halen!
Allemaal dingen die niet vanzelfsprekend zijn en zeker wel dankbaar om te zijn idd!
Vooruitdenken is geen fout of zo, niet veroordelen van jezelf!
Ook dat vermogen hebben we niet voor niks gekregen, voorstellingsvermogen is beslist nuttig, zo kun je bepaalde dingen voorzien en rekening mee houden, maatregelen nemen, richting bepalen. Het is pas een valkuil als je verwacht dat iets uitkomt of als die voorstellingen juist doemdenken worden (negatieve scenario's bedenken).
Daarom is zo'n wensbord zo'n goed idee om eens heel uitgebreid te bedenken wat je zou willen komende jaren, als alles mogelijk was, he, gewoon zonder meteen allerlei tegenwerpingen van jezelf of dat wel reeel is, enz, gewoon onbelemmerd dromen.
ALs je een rijke fantasie hebt, kun je dat dus ook juist in je voordeel gebruiken!
Ook voor creativiteit (of creatieve oplossingen) heeft dat voorstellingsvermogen alleen maar voordelen!
Fijn om te lezen dat je je dankbaar voelt (veel mensen proberen dat aktief te bedénken, van die tips als "bedenk 5 dingen waar je dankbaar voor bent", dat is niet hetzelfde als dat van binnenuit zo te voelen (al kan het geen kwaad natuurlijk om het alvast te denken en bij stil te staan).
Heerlijk om je zoon om je heen te hebben he? Zeker als je zo goed kunt opschieten met elkaar, hij is een stuk volwassener geworden, voor jou ook veel gelijkwaardiger gesprekspartner, jouw opvoeding werpt nu vruchten af!
Zo fijn om te lezen dat het goed met hem gaat en je zo'n goeddoordacht cadeautje heeft gegeven. Wie had gedacht dat hij zo gegroeid zou zijn in een paar jaar tijd! Daar mag je trots op zijn, ik weet zeker dat het oa dankzij jouw geduld en steun is geweest.
Hier net zo fijn momenteel, samen kerstontbijt gedaan gisterochtend en 's avonds kerstdinertje (hazenrug), moest iets zijn wat een beetje snel klaar te maken was, omdat ik tot begin van de avond naar mijn moeder was met mijn zus en zwager.
Voor zoon wat minder dat ik zo enorm verkouden was afgelopen dagen (vooral neus: niezen en snotteren) en vannacht de halve nacht heb liggen hoesten, zo'n nutteloze prikkelhoest zodra je ligt en waar niks komt (niet vanuit longen, en ook geen verstopte neus dan of zo, maar achter elkaar kriebel in de keel op niks af en hoesten maakt het alleen maar erger, zo'n vicieus gebeuren). Hij slaapt in de kamer naast mij dus dan houd ik hem ook wakker met die buien. Zodra je eruit gaat en rechtop zit is het over (en extra kussen, slokjes water enz hielpen niet. Gegoogled op middeltjes en dat heb ik precies niet in huis natuurlijk (laurierdrop, tijm, honing). Ik had vandaag lekker willen en kunnen uitslapen, had de wekker op 10 uur, heb het nog weten te rekken van 6 tot 8 ). Ben maar opgestaan en nu aan de koffie en "nergens" last meer van behalve wat snotteren, pff.
Qua je vaders gezondheid: soms zijn ze taaier dan je denkt! Mijn moeder is momenteel best in goede doen, maar zat in haar stoel te slapen toen wij aankwamen, en dan zie je hoe broos zij al geworden is, net als mijn tantes op een gegeven moment werden, kan het niet omschrijven maar opeens zie je een soort zwakkere/kwetsbare ouderdom in die ogen/uitdrukking. Ze houdt zich goed en is onderhoudend en goed "bij" gelukkig, en ja, dan ben je idd dankbaar, ook de verhalen over vroeger, zij is de enige die dat nog kan vertellen en ik luister daar graag naar.
Schoonvader is nog ouder en die veroudert nauwelijks zo op het oog, behoorlijk fit en die zie ik de 100 nog wel halen!
Allemaal dingen die niet vanzelfsprekend zijn en zeker wel dankbaar om te zijn idd!
Vooruitdenken is geen fout of zo, niet veroordelen van jezelf!
Ook dat vermogen hebben we niet voor niks gekregen, voorstellingsvermogen is beslist nuttig, zo kun je bepaalde dingen voorzien en rekening mee houden, maatregelen nemen, richting bepalen. Het is pas een valkuil als je verwacht dat iets uitkomt of als die voorstellingen juist doemdenken worden (negatieve scenario's bedenken).
Daarom is zo'n wensbord zo'n goed idee om eens heel uitgebreid te bedenken wat je zou willen komende jaren, als alles mogelijk was, he, gewoon zonder meteen allerlei tegenwerpingen van jezelf of dat wel reeel is, enz, gewoon onbelemmerd dromen.
ALs je een rijke fantasie hebt, kun je dat dus ook juist in je voordeel gebruiken!
Ook voor creativiteit (of creatieve oplossingen) heeft dat voorstellingsvermogen alleen maar voordelen!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
dinsdag 27 december 2016 10:10
Goedemorgen Suzy, codeïne remt de hoestprikkel ook, weet alleen niet of je dat op recept alleen kan krijgen of ook bij de drogist. Fijn dat jij ook de dagen met jouw geliefden hebt kunnen doorbrengen, al zat ik daar niet over in. Ja ben heel blij en trots op hem, jij weet wat we hebben doorstaan. Hij heeft van zijn hobby zijn verdiensten kunnen maken, en ook dat wat eerst een onzekerheidsfactor leek, blijkt toch uit te komen wat ik vroeger al dacht.
Gistermiddag belandde ik ineens in een huilbui, en ik kon mijn gevoelens niet goed plaatsen. Had een leuke kerst, en so what nog een gedeelte alleen doorbrengen? Omdat ik zo verdrietig was kon ik me er niet toe zetten om wat te ondernemen, wat resulteerde dat ik daar wat in bleef hangen. Dus dat was wat minder, doordat mij rug ook nog tegenwerkte dubbele pech dus, maar goed het gaat voor nu weer wat beter.
Ik bedoel met vooruit denken Suzy, de valkuil om niet in het Nu te blijven, en dat vooruit denken is idd goed als het om dingen gaat die je moet regelen, maar bij mij zijn het monstertjes die negatieve gedachten meebrengen. Daar moet ik echt goed opletten. Maar nogmaals herken het als monstertjes, ze zijn niet welkom. En zeker kan met zoon heel goed praten, we hebben het zelfs over jou gehad nav dat boek en de dingen die beschreven worden waarin we heel veel herkennen
Zal ook eens aan zo n wensbord beginnen!
Gistermiddag belandde ik ineens in een huilbui, en ik kon mijn gevoelens niet goed plaatsen. Had een leuke kerst, en so what nog een gedeelte alleen doorbrengen? Omdat ik zo verdrietig was kon ik me er niet toe zetten om wat te ondernemen, wat resulteerde dat ik daar wat in bleef hangen. Dus dat was wat minder, doordat mij rug ook nog tegenwerkte dubbele pech dus, maar goed het gaat voor nu weer wat beter.
Ik bedoel met vooruit denken Suzy, de valkuil om niet in het Nu te blijven, en dat vooruit denken is idd goed als het om dingen gaat die je moet regelen, maar bij mij zijn het monstertjes die negatieve gedachten meebrengen. Daar moet ik echt goed opletten. Maar nogmaals herken het als monstertjes, ze zijn niet welkom. En zeker kan met zoon heel goed praten, we hebben het zelfs over jou gehad nav dat boek en de dingen die beschreven worden waarin we heel veel herkennen
Zal ook eens aan zo n wensbord beginnen!
Wie zon brengt in het leven van anderen, kan de stralen niet weghouden van zichzelf.
dinsdag 27 december 2016 21:57
Ik hoor jullie allemaal over een wensbord.
Wat bedoelen jullie precies?
Echt geknipt en geplakt met dingen wat je aanspreekt waar je naar toe wil?
Ik merk dat ik voor het eerst sinds jaren nadenk over komend jaar; in de zin van, wat wil ik voor mijzelf bereiken. Hoe wil ik mij voelen etc.
Qua innerlijk vooral. Andere jaren was ik meer met de buitenkant bezig, niet uiterlijk ofzo, maar alles mooi in plaatje laten lijken. Qua werk/studie/wonen.
Lastig om uit te leggen. Want dat waren ook dingen die ik wou en waar ik naartoe wou werken, maar meer ook omdat dat zo hoort of dat ik zo wil overkomen.
Ik hou het nu meer klein, wat wil ik voor mijzelf bereiken? Wat moet ik doen om zelf meer rust en geluk te ervaren. Hoe word ik een nog "rijker" mens. Dus meer in persoonlijke groei en ontwikkeling op emotioneel vlak denk ik.
Nja ik ben nog zoekende en las over het wensbord. Misschien helpt zoiets.
Al vind ik dat ook juist lastig, hoe geef ik zoiets vorm?
Jullie nog bezig met doelen/voornemens 2017?
Wat bedoelen jullie precies?
Echt geknipt en geplakt met dingen wat je aanspreekt waar je naar toe wil?
Ik merk dat ik voor het eerst sinds jaren nadenk over komend jaar; in de zin van, wat wil ik voor mijzelf bereiken. Hoe wil ik mij voelen etc.
Qua innerlijk vooral. Andere jaren was ik meer met de buitenkant bezig, niet uiterlijk ofzo, maar alles mooi in plaatje laten lijken. Qua werk/studie/wonen.
Lastig om uit te leggen. Want dat waren ook dingen die ik wou en waar ik naartoe wou werken, maar meer ook omdat dat zo hoort of dat ik zo wil overkomen.
Ik hou het nu meer klein, wat wil ik voor mijzelf bereiken? Wat moet ik doen om zelf meer rust en geluk te ervaren. Hoe word ik een nog "rijker" mens. Dus meer in persoonlijke groei en ontwikkeling op emotioneel vlak denk ik.
Nja ik ben nog zoekende en las over het wensbord. Misschien helpt zoiets.
Al vind ik dat ook juist lastig, hoe geef ik zoiets vorm?
Jullie nog bezig met doelen/voornemens 2017?
Choose love in everything you do! ♥
woensdag 28 december 2016 00:08
Groot wit leeg vel papier kopen posterformaat.
En stapel tijdschriften, schaar, lijm en dan plaatjes en woorden en zinnen uitknippen, of zelf bij schrijven/ tekenen, kan ook een foto zijn of ansichtkaart die je aanspreekt enz.
Kan gaan over wat je wilt hebben (kan je ideale huis, werk enz zijn, of wilt zijn, of iets waar je zelf meer van hoopt te gaan hebben bijv aan eigenschappen of ervaringen, hoe je je ideale leventje voor je ziet, welke waarden je belangrijk vindt voor jezelf, doelen, iets wat je wilt leren/kunnen, whatever jou aanspreekt, in je opkomt en je jezelf zou wensen/gunnen als alles zou kunnen.
Hier niet zozeer bezig met voornemens, maar plannen aan het maken, dingen onderzoeken, morgen ook eoa concept bekijken, gewoon meer doen en aktie ipv voornemen/nadenken wát voor aktie ik zal gaan doen, want met voornemens blijft het zo vaak daarbij en komt er niks van terecht. Te vaak zijn het dan dingen die je "eigenlijk" zou moeten doen of schrappen (en dat soms langere tijd al, en als die al langere tijd op je lijstje staan zonder dat je daar iets mee gedaan hebt, zegt Coach jezelf naar succes: skippen (die terugkerende dingen)..
Gaat hier dus vooral niet om wat moet of hoort, maar wat je wilt en wenst, jezelf (en of anderen, daar is ook ruimte voor op zo'n vel) zou gúnnen dus! En hoeft niet om 1 volgend jaar te zijn, he, kan ook meerjaren zijn (of je maakt er bijv ook eentje die een periode van de komende 5 jaar bijv beslaat).
Dan zijn het vaak niet de juiste doelen (of niet op dit moment)
En stapel tijdschriften, schaar, lijm en dan plaatjes en woorden en zinnen uitknippen, of zelf bij schrijven/ tekenen, kan ook een foto zijn of ansichtkaart die je aanspreekt enz.
Kan gaan over wat je wilt hebben (kan je ideale huis, werk enz zijn, of wilt zijn, of iets waar je zelf meer van hoopt te gaan hebben bijv aan eigenschappen of ervaringen, hoe je je ideale leventje voor je ziet, welke waarden je belangrijk vindt voor jezelf, doelen, iets wat je wilt leren/kunnen, whatever jou aanspreekt, in je opkomt en je jezelf zou wensen/gunnen als alles zou kunnen.
Hier niet zozeer bezig met voornemens, maar plannen aan het maken, dingen onderzoeken, morgen ook eoa concept bekijken, gewoon meer doen en aktie ipv voornemen/nadenken wát voor aktie ik zal gaan doen, want met voornemens blijft het zo vaak daarbij en komt er niks van terecht. Te vaak zijn het dan dingen die je "eigenlijk" zou moeten doen of schrappen (en dat soms langere tijd al, en als die al langere tijd op je lijstje staan zonder dat je daar iets mee gedaan hebt, zegt Coach jezelf naar succes: skippen (die terugkerende dingen)..
Gaat hier dus vooral niet om wat moet of hoort, maar wat je wilt en wenst, jezelf (en of anderen, daar is ook ruimte voor op zo'n vel) zou gúnnen dus! En hoeft niet om 1 volgend jaar te zijn, he, kan ook meerjaren zijn (of je maakt er bijv ook eentje die een periode van de komende 5 jaar bijv beslaat).
Dan zijn het vaak niet de juiste doelen (of niet op dit moment)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 28 december 2016 00:10
Beterschap met je rug, NIcci, entis helemaal niet gek dat je met dit soort dagen toch wat melancholischer bent, oa gezien jouw tegenvallers afgelopen jaar in relatie en je vaders gezondheid, dat komt nu dan ff boven, geeft niks.
Veel leesplezier!
Hopelijk slaap ik zometeen lekker, ben moe en wil morgen fit zijn!
Truste!
Veel leesplezier!
Hopelijk slaap ik zometeen lekker, ben moe en wil morgen fit zijn!
Truste!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
woensdag 28 december 2016 21:55
Thanks Suzy, zal eens kijken of ik wat kan maken.
Vanmiddag het boekje: Geluk is D.O.M gekocht, zag hem liggen en moest aan jou tip denken, Storm. Thanks! Al even doorgebladerd en lijkt goed.
Ben nog steeds erg blij met keuze om studie te stoppen. Ervaar rust en ruimte voor ontwikkelingen op andere vlakken.
Heb samen met vriend weekje vrij en hebben een leuke, volle agenda. Paar verplichtingen, maar erg leuk. Morgen hele dag ontspannen in sauna!
Vanmiddag het boekje: Geluk is D.O.M gekocht, zag hem liggen en moest aan jou tip denken, Storm. Thanks! Al even doorgebladerd en lijkt goed.
Ben nog steeds erg blij met keuze om studie te stoppen. Ervaar rust en ruimte voor ontwikkelingen op andere vlakken.
Heb samen met vriend weekje vrij en hebben een leuke, volle agenda. Paar verplichtingen, maar erg leuk. Morgen hele dag ontspannen in sauna!
Choose love in everything you do! ♥
donderdag 29 december 2016 13:02
Na afgelopen toch wel drukke dagen en hoesterige nachten nu gelukkig ff wat slaap in kunnen halen.
Gisteren concept bekeken en we zijn er enthousiast over!
(en de verkopers zien ons ook wel zitten, omdat we goed voorbereid waren en al verstand van hebben, en klikte met hun, ik denk dat het voor hun ook belangrijk is dat hun idee wordt voortgezet & in hun stijl ook).
Zal een heel avontuur betekenen om te gaan doen, gek om te bedenken dat het zo snel beslissen is nu, en zeg een week geleden nog we geen idee hiervan hadden (hoewel dochter en ik er al jaren op vakanties samen fantaseerden over zoiets beginnen maar dan in een warmer land zoals Spanje).
En toeval bestaat weer niet als je zoals ik in "signs"/aanwijzingen gelooft : zwager maakte eergisteren zijn kerstpakket open en zaten 2 flessen wijn in met de (totaal niet voor de hand liggende) naam van dit werk/concept!
Hier kan ik mijn aktieve, extraverte en praktische kant wel in kwijt en je komt nog eens ergens, haha, hele land door als je zou willen, veel verschillende locaties, heel veel nieuwe mensen, natuurlijk is dat voor mij ook wennen (al was ik daar al aan begonnen qua werk (erbij) waar je ook op div lokaties/ verschillende bedrijven komt).
Misschien vluchtiger contacten, maar bouw je ook een netwerk in op, als het goed is, iig heel anders en zelfs tegenovergesteld dan afgelopen jaren veelal ook nog werken thuis (die me maar matig bevielen, al maak je die muren van bladgoud) en zelf maar dingen moest verzinnen óm maar te bewegen, buiten de deur te komen en meer activiteiten in de irl buitenwereld aan te zwengelen.
Haha, en als je zoals ik van het buitenleven houdt kom je met dit werk ook zéker aan je trekken, steeds ergens anders, terwijl je ergens toch ook soort van op je eigen plek staat
Anyway, hoe wel/niet winstgevend het zal zijn is niet mijn voornaamste drive, ik broed al jaren op iets te ondernemen wat qua werkzaamheden leuk is om te doen terwijl je er je beroep van maakt, zeg maar, en niet leven om te werken of te werken puur voor het geld zonder dat je dat werk op zich fijn vindt, zodat je inkomen hebt om in je vrije tijd dan iig nog een beetje aantrekkelijk en aangenaam te kunnen leven. Dat dat een "luxeprobleem" is (en zeker op mijn leeftijd) en je dat niet zomaar voor het zeggen hebt, snap ik, maar zover je daar zelf invloed op hebt dan toch liever met (hard) werk(en) waar je plezier in hebt!
Zo snel (om)schakelen ben ik ook weer niet gewend , nx eerst eens goed overdenken en dan zoeken, nee, meteen in het diepe springen (gelukkig kan ik wel aardig goed zwemmen) en hebben we ook de nodige ervaring hierin (en vullen elkaar ook aan daarin)
Gek hoor, ineens ziet het komende jaar er heel anders uit, als dit doorgaat!
Kan het nog niet helemaal bevatten (en ben ook sloom door die pilletjes tegen de hoest denk ik, ik neem nog maar even een koffietje), maar aktie wordt het, zoveel is zeker!
Intussen is de benedenverbouwing ook weer in beweging, ik betwijfel of die aannemer na de kerstvakantie nog iets te doen heeft hier (zoon laat er geen gras over groeien!!)
Gisteren concept bekeken en we zijn er enthousiast over!
(en de verkopers zien ons ook wel zitten, omdat we goed voorbereid waren en al verstand van hebben, en klikte met hun, ik denk dat het voor hun ook belangrijk is dat hun idee wordt voortgezet & in hun stijl ook).
Zal een heel avontuur betekenen om te gaan doen, gek om te bedenken dat het zo snel beslissen is nu, en zeg een week geleden nog we geen idee hiervan hadden (hoewel dochter en ik er al jaren op vakanties samen fantaseerden over zoiets beginnen maar dan in een warmer land zoals Spanje).
En toeval bestaat weer niet als je zoals ik in "signs"/aanwijzingen gelooft : zwager maakte eergisteren zijn kerstpakket open en zaten 2 flessen wijn in met de (totaal niet voor de hand liggende) naam van dit werk/concept!
Hier kan ik mijn aktieve, extraverte en praktische kant wel in kwijt en je komt nog eens ergens, haha, hele land door als je zou willen, veel verschillende locaties, heel veel nieuwe mensen, natuurlijk is dat voor mij ook wennen (al was ik daar al aan begonnen qua werk (erbij) waar je ook op div lokaties/ verschillende bedrijven komt).
Misschien vluchtiger contacten, maar bouw je ook een netwerk in op, als het goed is, iig heel anders en zelfs tegenovergesteld dan afgelopen jaren veelal ook nog werken thuis (die me maar matig bevielen, al maak je die muren van bladgoud) en zelf maar dingen moest verzinnen óm maar te bewegen, buiten de deur te komen en meer activiteiten in de irl buitenwereld aan te zwengelen.
Haha, en als je zoals ik van het buitenleven houdt kom je met dit werk ook zéker aan je trekken, steeds ergens anders, terwijl je ergens toch ook soort van op je eigen plek staat
Anyway, hoe wel/niet winstgevend het zal zijn is niet mijn voornaamste drive, ik broed al jaren op iets te ondernemen wat qua werkzaamheden leuk is om te doen terwijl je er je beroep van maakt, zeg maar, en niet leven om te werken of te werken puur voor het geld zonder dat je dat werk op zich fijn vindt, zodat je inkomen hebt om in je vrije tijd dan iig nog een beetje aantrekkelijk en aangenaam te kunnen leven. Dat dat een "luxeprobleem" is (en zeker op mijn leeftijd) en je dat niet zomaar voor het zeggen hebt, snap ik, maar zover je daar zelf invloed op hebt dan toch liever met (hard) werk(en) waar je plezier in hebt!
Zo snel (om)schakelen ben ik ook weer niet gewend , nx eerst eens goed overdenken en dan zoeken, nee, meteen in het diepe springen (gelukkig kan ik wel aardig goed zwemmen) en hebben we ook de nodige ervaring hierin (en vullen elkaar ook aan daarin)
Gek hoor, ineens ziet het komende jaar er heel anders uit, als dit doorgaat!
Kan het nog niet helemaal bevatten (en ben ook sloom door die pilletjes tegen de hoest denk ik, ik neem nog maar even een koffietje), maar aktie wordt het, zoveel is zeker!
Intussen is de benedenverbouwing ook weer in beweging, ik betwijfel of die aannemer na de kerstvakantie nog iets te doen heeft hier (zoon laat er geen gras over groeien!!)
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
donderdag 29 december 2016 23:38
Klinkt goed Suzy, iig een heleboel mogelijkheden. Al heb ik trouwens geen idee wat je precies bedoelt qua werkgebied
Ik heb vandaag een heerlijke dag gehad. Naast het zweten, relaxen en lekker eten ook veel inspirende dingen gelezen.
Op zulke sauna dagen neem ik mij altijd voor om vaker tijdschriften en boeken te lezen. Het blijft er alleen altijd bij, al wil ik het dit keer echt meer toepassen en ook meenemen in mijn wensen voor 2017.
Had het boekje: geluk is D.O.M ook mee en erg fijn leesvoer. Leest makkelijk weg, goede voorbeelden en handige tips. Lees het lekker rustig en denk af en toe na over wat er staat en hoe ik dat kan toepassen.
Vond de tip om 4x per jaar goede voornemens te maken wel fijn. Geeft ook wat meer houvast, om nu zegmaar bezig te zijn tot bv 1april.
Laatste opgietsessie genoot ik extra, was lekker rustig opbouwend en relaxed muziekje. Vond het best bijzonder om zo met allemaal vreemden mensen, met allerlei naakte lichamen dat zo te beleven. Iedereen geniet op zijn haar eigen manier, iedereen geeft zich over, laat zichzelf zien, puur een met je zintuigen, je lijf en gevoel.
Ik ben ergens wel trots en blij met hoe ik in het leven sta. De bewustwording, voor mijzelf kiezen, zoveel mensen die dat lastig vinden of die bv op vele latere leeftijd hiermee bezig zijn. De thema's die ik belees, bespreek en interessant vind zijn diepgaandere dingen en ook zoals wij hier communiceren, de boekentips ed. dat doet niet iedereen. Toch gun ik het wel iedereen, omdat ik van mening ben dat het jezelf verrijkt, ontwikkeld etc.
Er zijn niet veel mensen in mijn omgeving die daar ook mee bezig zijn, maar het schept wel verbinding en diepgang omdaar samen over te praten. Gelukkig kan ik dat ook met vriend, vind ik erg belangrijk.
Kortom ik ben blij met waar ik nu sta, nog vollop bezig met bezinning van afgelopen jaar en nadenken en kijkend naar nieuwe jaar.
Ik heb vandaag een heerlijke dag gehad. Naast het zweten, relaxen en lekker eten ook veel inspirende dingen gelezen.
Op zulke sauna dagen neem ik mij altijd voor om vaker tijdschriften en boeken te lezen. Het blijft er alleen altijd bij, al wil ik het dit keer echt meer toepassen en ook meenemen in mijn wensen voor 2017.
Had het boekje: geluk is D.O.M ook mee en erg fijn leesvoer. Leest makkelijk weg, goede voorbeelden en handige tips. Lees het lekker rustig en denk af en toe na over wat er staat en hoe ik dat kan toepassen.
Vond de tip om 4x per jaar goede voornemens te maken wel fijn. Geeft ook wat meer houvast, om nu zegmaar bezig te zijn tot bv 1april.
Laatste opgietsessie genoot ik extra, was lekker rustig opbouwend en relaxed muziekje. Vond het best bijzonder om zo met allemaal vreemden mensen, met allerlei naakte lichamen dat zo te beleven. Iedereen geniet op zijn haar eigen manier, iedereen geeft zich over, laat zichzelf zien, puur een met je zintuigen, je lijf en gevoel.
Ik ben ergens wel trots en blij met hoe ik in het leven sta. De bewustwording, voor mijzelf kiezen, zoveel mensen die dat lastig vinden of die bv op vele latere leeftijd hiermee bezig zijn. De thema's die ik belees, bespreek en interessant vind zijn diepgaandere dingen en ook zoals wij hier communiceren, de boekentips ed. dat doet niet iedereen. Toch gun ik het wel iedereen, omdat ik van mening ben dat het jezelf verrijkt, ontwikkeld etc.
Er zijn niet veel mensen in mijn omgeving die daar ook mee bezig zijn, maar het schept wel verbinding en diepgang omdaar samen over te praten. Gelukkig kan ik dat ook met vriend, vind ik erg belangrijk.
Kortom ik ben blij met waar ik nu sta, nog vollop bezig met bezinning van afgelopen jaar en nadenken en kijkend naar nieuwe jaar.
Choose love in everything you do! ♥
vrijdag 30 december 2016 11:40
Haha, kan me voorstellen dat het vaag klinkt, Morfientje, onze gezamenlijke ervaring ligt oa in marketing & organisatie, recreatie, horeca, beurzen enz en dat komt nu goed van pas.
Heel divers qua werkzaamheden en opdrachtgevers in een (hopelijk) aantrekkende markt.
We zijn er wel uit: we gaan ervoor!
Heerlijk, zo'n relaxdagje, he? Doe ik ook regelmatig (bij hutje, maar ook hier in de buurt een abonnement op zoiets in het klein).
Nu ff te druk, zometeen bouwmaterialen halen, dit jaar ook geen tijd voor terugblikken en bezinken, voor ik het weet is het einde jaar!
Klinkt goed, meid, je kunt niet vroeg genoeg beginnen met bewust(er) leven, en je leven & levensdoelen in een groter perspectief bezien, ruim denken, een eigen levensvisie ontwikkelen juist door die uit te breiden met een bredere blik dan wat gangbaar zou zijn (qua werken-leven-welvaart die gelukkig zou maken, wat je onder "succesvol/geslaag mens" verstaat en waarin dan, en later terug kunt kijken op een leven met voldoening). Altijd goed om niet klakkeloos trends achterna te lopen, maar bij jezelf te blijven nagaan wat bij jóu past en of er nog andere perspectieven zijn, dus idd zelf te blijven nadenken, lezen, enz.
Goed bezig!
Houd dit vast als instelling, dingen ontvouwen zich dan vanzelf wel op eoa manier!
Heel divers qua werkzaamheden en opdrachtgevers in een (hopelijk) aantrekkende markt.
We zijn er wel uit: we gaan ervoor!
Heerlijk, zo'n relaxdagje, he? Doe ik ook regelmatig (bij hutje, maar ook hier in de buurt een abonnement op zoiets in het klein).
Nu ff te druk, zometeen bouwmaterialen halen, dit jaar ook geen tijd voor terugblikken en bezinken, voor ik het weet is het einde jaar!
Klinkt goed, meid, je kunt niet vroeg genoeg beginnen met bewust(er) leven, en je leven & levensdoelen in een groter perspectief bezien, ruim denken, een eigen levensvisie ontwikkelen juist door die uit te breiden met een bredere blik dan wat gangbaar zou zijn (qua werken-leven-welvaart die gelukkig zou maken, wat je onder "succesvol/geslaag mens" verstaat en waarin dan, en later terug kunt kijken op een leven met voldoening). Altijd goed om niet klakkeloos trends achterna te lopen, maar bij jezelf te blijven nagaan wat bij jóu past en of er nog andere perspectieven zijn, dus idd zelf te blijven nadenken, lezen, enz.
Goed bezig!
Houd dit vast als instelling, dingen ontvouwen zich dan vanzelf wel op eoa manier!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
vrijdag 30 december 2016 21:40
Heel veel succes met het nieuwe avontuur Suzy Klinkt heel leuk, inderdaad heerlijk om eigen baas te zijn, je dromen te volgen en verwezenlijken. Zeker als het iets is waar je enthousiast over bent en je creativiteit en andere vaardigheden in kwijt kunt! Heb er zelf ook vaak over nagedacht om iets zelf te beginnen, maar ik mis de creativiteit helaas.
Hier even in een dip(je) Wat zaken waar ik me druk over maak, maar weinig aan kan veranderen en dat frustreert en maakt boos. Voor de 3e keer op rij alleen oudejaarsavond doorbrengen...en ik weet het is maar een avond zoals alle andere avonden. Maar je hoort iedereen over plannen en feestjes, waardoor je er meer bij stil staat.
Met frisse moed het nieuwe jaar straks maar weer in.
Hier even in een dip(je) Wat zaken waar ik me druk over maak, maar weinig aan kan veranderen en dat frustreert en maakt boos. Voor de 3e keer op rij alleen oudejaarsavond doorbrengen...en ik weet het is maar een avond zoals alle andere avonden. Maar je hoort iedereen over plannen en feestjes, waardoor je er meer bij stil staat.
Met frisse moed het nieuwe jaar straks maar weer in.
zaterdag 31 december 2016 01:08
Thanks, Amy.
Zo creatief is het ook weer niet, hoor, het werk is me bekend, al is het altijd net weer ff anders en ga je er toch een eigen draai aan geven. Ik denk ook dat ik weer ff een opfriscursusje ga doen en nog een paar andere papieren halen en verder is het betaald oefenen en routine in krijgen door het gewoon te doen in de praktijk.
Wat je doet moet je dan iig goed doen, daardoor onderscheid je je, want wij zijn de enigen niet in deze markt.
Alleen met oud en nieuw? Kinderen op pad die avond?
Heb ik jaren gedaan, vanwege met name mijn hondje, en ik vond dat thuis eigenlijk voornamelijk relaxt. Hier zijn eigenlijk steeds minder feestjes heb ik het idee, stamkroegje stond ervoor open, maar te weinig animo, dus dat is niet doorgegaan!
Mensen houden hun plannen vaak tot het laatst open, zeggen niks toe, en gaan dan óf naar een onpersoonlijk groot feest waar je kaarten voor moet kopen, of juist kleinschalig met een handvol close mensen gourmetten oid en oudejaarsconference kijken.
Dit jaar zijn we met een groepje uitgenodigd bij een van ons thuis, klein feestje dus (omdat dat grotere niet doorging, toen zeiden we: "dan vieren we het toch met elkaar?" en had ook bij mij gekund.
Dat vind ik dan weer wel gezellig, met een paar mensen om wie je geeft, ik vind zo'n avond iets intiems hebben en niet geschikt voor met veel onbekenden te zijn.
Kan me voorstellen dat je gemengde gevoelens hebt is als je niet zelf gekozen hebt om zo'n avond alleen door te brengen.
Dan helpt tegen jezelf zeggen dat het een avond als alle andere is ook niet echt.
Ik ging dan tot een uur of 8 ff naar stamkroegje iedereen goede jaarwisseling wensen, dan naar huis en maakte voor mezelf toch iets lekkers (of kaasfondue oid) en dan had ik alle tijd om exschoonvader te bellen en mijn moeder, ruim voor twaalven, voor het mobiele netwerk plat lag.
En ook allemaal familie en vriendinnen alvast goede wensen smsen (daar was ik wel ff mee zoet, want niet 1 standaardsms naar iedereen tegelijk sturen, maar persoonlijk tintje) en stilstaan bij de jaarovergang: bewust terugkijken op en afscheid nemen van het voorbije jaar en vol verwachting het nieuwe jaar tegemoet zien, ik vond het juist vaak extra ontroerend moment zo met mijzelf.
En ff forummen natuurlijk
Intussen de radio aan met allemaal mooie nummers, en voor ik het wist was het dan alweer aftellen en 00.00 uur.
Dan bellen met de meest close dierbaren als dat lukte: kids, ex, paar familieleden.
Ik ging dan de volgende dag wel naar de nieuwjaarsborrels, ook prima, en kon ik daar iedereen zoenen
En soms als het knallen wat minder werd en hond wat bij gekomen was kon ik eerst nog weleens de straat op om buren gelukkig nieuwjaar te wensen, laatste jaren ging dat niet meer.
Toen ik hier net woonde ook nog zelf wel wat buren en vriendinnen hier bij mij gevraagd om na twaalven binnen te lopen.
Jij woont natuurlijk anders, dus zoiets gaat dan niet.
Het ís niet een dag als alle andere, dus jezelf dat voorhouden bagatelliseert het.
Je hoeft het ook niet heel érg te vinden, want dat is het ook weer niet.
Beter kun je het zelf op eoa manier tóch ook met jezelf speciaal maken.
Jezelf afleiden óf juist heel bewust meemaken, met beide opties vliegen die paar uurtjes om.
Het gaat natuurlijk niet om deze ene avond: als single heb je daar meer van die je alleen doorbrengt en ook als jou dat normaal gesproken prima af gaat kan dit op bijzondere dagen extra gevoelig zijn.
Toch maakt het een groot verschil hoe je ertegenaan kijkt: ik vond en vind het zelf niet sneu of eenzaam, sterker nog, ik heb vaak meer verbinding met mezelf en anderen gevoeld op oudjaar als ik alleen was dan met andere mensen om me heen.
Máák dat wensbord, maak nieuwe plannen voor komend jaar en wees extra lief voor jezelf, maak er een verwenavondje van!
Hoe dan ook, het is zo 1 januari, meestal een saaie maand (vind ik), al zal dat dit jaar anders zijn, met een nieuw doel en meteen de 2e al zakelijk overleg oa met ex, en eea in gang zetten aan rechtsvorm en andere dingen die geregeld moeten worden.
Dat boekje Geluk is D.O.M. heeft wel gelijk: Doelen, Oplaadpunten en Mensen zijn gewoon even belangrijke factoren, los van elkaar geeft het niet voldoende voldoening, kan zijn dat er ergens een disbalans zit tussen die 3 dingen en dan kun je daar je plannen of voornemens op richten.
Grappig wel: ik heb een Loesje-kalender ook weer voor komend jaar en daar staat dan bij oud en nieuw: "Goede voornemens.. ik noem ze liever experimenten" en dan bij week 1 "Het leuke van experimenten is dat ze altijd op de proef zijn".
Proberen staat vrij, een kleine verandering kan vroeg of laat al veel in gang zetten, is mijn ervaring.
En dat kan lastig te bedenken zijn, ik had dit eerder al wel eens bedacht maar niks mee gedaan en dan komt opeens zoiets voorbij.
Vorige week schreef zus nog in de kerstkaart "ben benieuwd wat er komend jaar op ons pad komt", en dit kwam soort van op ons pad (op het goede moment op de goede plek of zo), precies nu, dat kan haast geen toeval zijn.
Laat eea open, ga met open vizier komend jaar in, wie weet wat het allemaal voor goeds in petto heeft voor jou!
Zo creatief is het ook weer niet, hoor, het werk is me bekend, al is het altijd net weer ff anders en ga je er toch een eigen draai aan geven. Ik denk ook dat ik weer ff een opfriscursusje ga doen en nog een paar andere papieren halen en verder is het betaald oefenen en routine in krijgen door het gewoon te doen in de praktijk.
Wat je doet moet je dan iig goed doen, daardoor onderscheid je je, want wij zijn de enigen niet in deze markt.
Alleen met oud en nieuw? Kinderen op pad die avond?
Heb ik jaren gedaan, vanwege met name mijn hondje, en ik vond dat thuis eigenlijk voornamelijk relaxt. Hier zijn eigenlijk steeds minder feestjes heb ik het idee, stamkroegje stond ervoor open, maar te weinig animo, dus dat is niet doorgegaan!
Mensen houden hun plannen vaak tot het laatst open, zeggen niks toe, en gaan dan óf naar een onpersoonlijk groot feest waar je kaarten voor moet kopen, of juist kleinschalig met een handvol close mensen gourmetten oid en oudejaarsconference kijken.
Dit jaar zijn we met een groepje uitgenodigd bij een van ons thuis, klein feestje dus (omdat dat grotere niet doorging, toen zeiden we: "dan vieren we het toch met elkaar?" en had ook bij mij gekund.
Dat vind ik dan weer wel gezellig, met een paar mensen om wie je geeft, ik vind zo'n avond iets intiems hebben en niet geschikt voor met veel onbekenden te zijn.
Kan me voorstellen dat je gemengde gevoelens hebt is als je niet zelf gekozen hebt om zo'n avond alleen door te brengen.
Dan helpt tegen jezelf zeggen dat het een avond als alle andere is ook niet echt.
Ik ging dan tot een uur of 8 ff naar stamkroegje iedereen goede jaarwisseling wensen, dan naar huis en maakte voor mezelf toch iets lekkers (of kaasfondue oid) en dan had ik alle tijd om exschoonvader te bellen en mijn moeder, ruim voor twaalven, voor het mobiele netwerk plat lag.
En ook allemaal familie en vriendinnen alvast goede wensen smsen (daar was ik wel ff mee zoet, want niet 1 standaardsms naar iedereen tegelijk sturen, maar persoonlijk tintje) en stilstaan bij de jaarovergang: bewust terugkijken op en afscheid nemen van het voorbije jaar en vol verwachting het nieuwe jaar tegemoet zien, ik vond het juist vaak extra ontroerend moment zo met mijzelf.
En ff forummen natuurlijk
Intussen de radio aan met allemaal mooie nummers, en voor ik het wist was het dan alweer aftellen en 00.00 uur.
Dan bellen met de meest close dierbaren als dat lukte: kids, ex, paar familieleden.
Ik ging dan de volgende dag wel naar de nieuwjaarsborrels, ook prima, en kon ik daar iedereen zoenen
En soms als het knallen wat minder werd en hond wat bij gekomen was kon ik eerst nog weleens de straat op om buren gelukkig nieuwjaar te wensen, laatste jaren ging dat niet meer.
Toen ik hier net woonde ook nog zelf wel wat buren en vriendinnen hier bij mij gevraagd om na twaalven binnen te lopen.
Jij woont natuurlijk anders, dus zoiets gaat dan niet.
Het ís niet een dag als alle andere, dus jezelf dat voorhouden bagatelliseert het.
Je hoeft het ook niet heel érg te vinden, want dat is het ook weer niet.
Beter kun je het zelf op eoa manier tóch ook met jezelf speciaal maken.
Jezelf afleiden óf juist heel bewust meemaken, met beide opties vliegen die paar uurtjes om.
Het gaat natuurlijk niet om deze ene avond: als single heb je daar meer van die je alleen doorbrengt en ook als jou dat normaal gesproken prima af gaat kan dit op bijzondere dagen extra gevoelig zijn.
Toch maakt het een groot verschil hoe je ertegenaan kijkt: ik vond en vind het zelf niet sneu of eenzaam, sterker nog, ik heb vaak meer verbinding met mezelf en anderen gevoeld op oudjaar als ik alleen was dan met andere mensen om me heen.
Máák dat wensbord, maak nieuwe plannen voor komend jaar en wees extra lief voor jezelf, maak er een verwenavondje van!
Hoe dan ook, het is zo 1 januari, meestal een saaie maand (vind ik), al zal dat dit jaar anders zijn, met een nieuw doel en meteen de 2e al zakelijk overleg oa met ex, en eea in gang zetten aan rechtsvorm en andere dingen die geregeld moeten worden.
Dat boekje Geluk is D.O.M. heeft wel gelijk: Doelen, Oplaadpunten en Mensen zijn gewoon even belangrijke factoren, los van elkaar geeft het niet voldoende voldoening, kan zijn dat er ergens een disbalans zit tussen die 3 dingen en dan kun je daar je plannen of voornemens op richten.
Grappig wel: ik heb een Loesje-kalender ook weer voor komend jaar en daar staat dan bij oud en nieuw: "Goede voornemens.. ik noem ze liever experimenten" en dan bij week 1 "Het leuke van experimenten is dat ze altijd op de proef zijn".
Proberen staat vrij, een kleine verandering kan vroeg of laat al veel in gang zetten, is mijn ervaring.
En dat kan lastig te bedenken zijn, ik had dit eerder al wel eens bedacht maar niks mee gedaan en dan komt opeens zoiets voorbij.
Vorige week schreef zus nog in de kerstkaart "ben benieuwd wat er komend jaar op ons pad komt", en dit kwam soort van op ons pad (op het goede moment op de goede plek of zo), precies nu, dat kan haast geen toeval zijn.
Laat eea open, ga met open vizier komend jaar in, wie weet wat het allemaal voor goeds in petto heeft voor jou!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 31 december 2016 12:43
Kinderen op pad met vrienden, inclusief overnachten. En zo hoort het ook, zou niet anders willen!
Hond is ook wel een reden dat ik het altijd alleen 'vier'. Maar ook een verzachtend excuus voor mezelf, daar ik ook nooit gevraagd wordt Wel een aantal berichtjes, maar niet iets echt persoonlijk en stuur ook een standaard bericht terug.
Zojuist alle kerstspul opgeruimd, is een beetje symbolisch geworden op de laatste dag van het jaar. Het oude jaar 'opruimen', en morgen een grote schoonmaakronde om het nieuwe jaar met een schone lei te beginnen.
Nu het bos in met hond en dan gewoon een rustige avond met nettflix en misschien een wijntje.
Op naar 2017, fijne jaarwisselign allemaal
Hond is ook wel een reden dat ik het altijd alleen 'vier'. Maar ook een verzachtend excuus voor mezelf, daar ik ook nooit gevraagd wordt Wel een aantal berichtjes, maar niet iets echt persoonlijk en stuur ook een standaard bericht terug.
Zojuist alle kerstspul opgeruimd, is een beetje symbolisch geworden op de laatste dag van het jaar. Het oude jaar 'opruimen', en morgen een grote schoonmaakronde om het nieuwe jaar met een schone lei te beginnen.
Nu het bos in met hond en dan gewoon een rustige avond met nettflix en misschien een wijntje.
Op naar 2017, fijne jaarwisselign allemaal
zaterdag 31 december 2016 21:38
