Anders zijn dan je denkt

25-11-2014 18:10 3259 berichten
Hoe kan het als iemand telkens heel boos op je word door de dingen die je zegt maar dat je het gevoel hebt dat je eigenlijk geen hele rare dingen zegt. Kan het zijn dat sommige mensen niet door hebben hoe ze echt zijn? Is dat een stoornis, en kan je daar zelf aan werken?

En hoe kan je aan jezelf werken dat je aardiger wordt en je innerlijk veranderd?
en voor mij hoef je je ook niet in te houden. ik heb eelt op mn vingers
Alle reacties Link kopieren
Bente, wat vind je van het idee om het huis uit te gaan? Eventueel begeleid kamerwonen? Misschien denk je "daar heb ik geen geld voor", maar ik denk dat je misschien wel in aanmerking komt voor een Wajong-uitkering.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bente- schreef op 20 december 2014 @ 01:28:

Ik hoop niet dat het weer hetzelfde gaat als een paar dagen geleden.

Ik ook niet. Ik vind het dan ook een mooi moment om naar bed te gaan.

Vond ik eigenlijk net al, maar nu ga ik het ook echt doen.



Morgen weer een dag.

Welterusten allemaal.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
Alle reacties Link kopieren
quote:sabbaticalmeds schreef op 20 december 2014 @ 01:22:

[...]



Spontane genezing? Ik geloof er niet in Con





Noem je dat spontane genezing?



Een eetstoornis is veel omvattender idan enkel een eetprobleem in enge zin.

Er zijn vele vlakken die effect hebben op het kunnen loslaten van een eetstoornis, er zijn dan ook vele wegen die naar Rome leiden.

Wanneer een hoop angels eruit getrokken worden, praat ik beslist niet van spontane genezing .

Dat is keihard werken en vele stappen nemen.

Wanneer een eetstoornis zijn functie gaat verliezen, en het minder belangrijk gaat worden dan kan loslaten makkelijker worden.

Alleen dan moet je wel iets gaan doen, en dat ontbreekt in de situatie van Bente.



Bente je blijft stil staan op elk vlak, nogmaals hoe denk je dan er overheen te groeien?
quote:fluim schreef op 20 december 2014 @ 01:35:

ok meds, in een notendop. er kwamen hardere reacties en dat liep oa uit op een anonimisatie. eventuele links zijn per pb op te vragen.niks van gezien en niks aan gemist dus
quote:consuelabananahammok schreef op 20 december 2014 @ 01:38:

[...]





Noem je dat spontane genezing?



Een eetstoornis is veel omvattender idan enkel een eetprobleem in enge zin.

Er zijn vele vlakken die effect hebben op het kunnen loslaten van een eetstoornis, er zijn dan ook vele wegen die naar Rome leiden.

Wanneer een hoop angels eruit getrokken worden, praat ik beslist niet van spontane genezing .

Dat is keihard werken en vele stappen nemen.

Wanneer een eetstoornis zijn functie gaat verliezen, en het minder belangrijk gaat worden dan kan loslaten makkelijker worden.

Alleen dan moet je wel iets gaan doen, en dat ontbreekt in de situatie van Bente.



Bente je blijft stil staan op elk vlak, nogmaals hoe denk je dan er overheen te groeien?Tja dat klinkt mij veel te vaag Conny. Het gaat uiteindelijk om gedragsverandering. En dat is keihard werken en gewoon best concreet ook
Het voelt alsof ik niet wordt begrepen met alles. Ik ga maar proberen te slapen misschien dat ik er morgen anders naar kijk.
En ik denk niet dat ik over mijn eetstoornis kan groeien heb ik ook nooit gezegd maar wel over andere dingen heen groeien.
quote:Bente- schreef op 20 december 2014 @ 01:43:

Het voelt alsof ik niet wordt begrepen met alles. Ik ga maar proberen te slapen misschien dat ik er morgen anders naar kijk.

ik begrijp het ook niet B. Ik kan niet begrijpen dat je een BMI van 13 wilt bereiken en ik kan niet begrijpen dat je jezelf nu te dik vindt. Ik begrijp dat dit een ziekte is, maar ik begrijp dan weer totaal niet dat je je niet laat opnemen omdat een BMI van 13 in potentie dodelijk is. Ik begrijp er helemaal niks van dat jij denkt dat het zo'n vaart niet zal lopen.

Dus je gevoel klopt.
Medicatie heb ik het over gehad we zouden er de volgende keer nog op terug komen.

Uit huis gaan durf ik niet, zoals ik niks durf.
anders leren denken.



en er is genoeg begrip
ja ok wat meds daar schrijft kan ik ook niet begrijpen

dacht op een andere manier begrip
quote:Bente- schreef op 20 december 2014 @ 01:45:

Medicatie heb ik het over gehad we zouden er de volgende keer nog op terug komen.

Uit huis gaan durf ik niet, zoals ik niks durf.ben je bij de psychiater geweest dan?
ik ga slapen.

Slaap lekker bente, heb je die stomme ademhalingsoefening nog gedaan?
Nee psychologe maar die maakt een afspraak bij de psychiater
quote:Bente- schreef op 20 december 2014 @ 01:47:

Nee psychologe maar die maakt een afspraak bij de psychiaterGoed! hopelijk zet je dit door
je leven zal er niet ellendiger op worden als je uit huis gaat.

het is een erg grote verandering, maar daar kan je bij geholpen worden

en als ik het goed heb begrepen is begeleid wonen sowieso al beter dan de situatie waarin je nu leeft
Slaap lekker voor iedereen die gaat.
lekker slapen meds
Dat weet je niet fluim.
soms weet ik dingen wel.
maar ik snap de angst van uit huis gaan echt wel hoor. veranderingen zijn voor sommige/veel mensen doodeng en dan ben je bang dat het verschrikkelijker wordt en dat je nu in een 'vertrouwde' situatie zit en weet waar je aan toe bent

en dat weet je niet als je gaat verhuizen

maar deze situatie is een brok ellende als ik het goed begrepen heb in dit topic en dan kan het er alleen maar beter op worden. al is het maar 10%
Alle reacties Link kopieren
Wat betreft je therapeut en dat ik daarvan heb gezegd dat ze wellicht niet de juiste therapeut is.



Ik zal dat uitleggen.

Vooropgesteld dat ik van jou verhalen uitga Bente.





Ik heb een periode van 6 jaar gehad waar ik wekelijks bij een therapeut liep.

Lieve vrouw hoor.

Ik vertrouwde haar en ze was erg meelevend.

Zorgelijk ook altijd over mij, misschien haast wel betuttelend.

Als ik huilde, had ze alle begrip, als ik zei hoe moeilijk ik het had dan vond ze dat heel rot, als ik zei dat ik het niet meer wist.. Ja wist zij het eigenlijk ook niet.

Het was alsof ik bij een vriendin op de thee ging, maar dan een vriendin waar ik enorm egoïstisch alleen maar over mijzelf kon praten.

En dat deed ik, ik lulde er op los over mijn miserabele leven en vooral over alles wat fout ging, ik niet kon, niemand mij begreep etc etc.

Maar na 6( !!!) jaar dacht ik ehm.... 6 jaar en er is nog niets veranderd? Really? Is dit een cynische grap ofzo?

Ik heb moeten knocken om daar weg te kunnen ( hoe ridicuul eigenlijk) maar het lukte, en met een doorverwijzing in de pocket die met tegenzin werd afgegeven, kon ik bij een ander centrum aankloppen.

Heeft nog anderhalf jaar geduurd helaas voordat ik de wachtlijst door geworsteld was, maar soit.



Ik was binnen, en daar zat ik weer mijn verhaaltje af te steken over mijn ellendige leven en wat ik allemaal niet kon en wat niet lukte etc etc.

Alleen daar reageerde ze heel anders.



Kan je niet? Jawel hoor dan kan je wel, daar gaan we samen voor zorgen.

Lukt niet? Nee nu nog niet maar het doel is dat het wel gaat lukken dus daar gaan we aan werken.

Moeilijk? Ja, maar we doen het samen toch? Ik ben er om je daarbij te helpen.

Niet kunnen veranderen ? Ik denk dat we een hoop kunnen veranderen, leun maar even op mijn vertrouwen daarin tot je het zelf gaat voelen.



Kortom, hele andere insteek.

Veel positiever en een werkwijze die uitgaat van je kracht en die ook naar boven halen.



Je therapeut is ongetwijfeld een goede vertrouwenspersoon. Alleen ik vraag mij af, wat heb jij daar tot nu toe mee bereikt?



Nogmaals, ik ga uit van jou verhalen en wat je laat zien. Ik ben niet bij je gesprekken.

Oh en ik was echt een zeer hardnekkige client. Ik was denk ik 1 van de moeilijkste en therapie ongevoelige client die men maar voor zich kon hebben.

Tot... Iemand alles van tafel veegde en zei, ik geloof in je kom we gaan aan de slag!
Ja maar dan vergelijk je het met jouw eigen situatie van toen. Niemand hier kent mijn psychologe en het gaat niet zoals het bij jou ging.
Alle reacties Link kopieren
quote:sabbaticalmeds schreef op 20 december 2014 @ 01:42:

[...]



Tja dat klinkt mij veel te vaag Conny. Het gaat uiteindelijk om gedragsverandering. En dat is keihard werken en gewoon best concreet ook





Maar dat is het dus juist , gedragsverandering.

Punt wat ik wil maken dat je dit op vele factoren kan gaan inzetten en dat dit kan gaan leiden tot het punt waar de eetstoornis loslaten in gang gezet kan worden.



Het punt waar het bij mij lukte, was niet het meest voor de hand liggende punt.

Alleen je moet ergens beginnen, en dat probeer ik Bente de hele tijd in te laten zien.

Met helemaal niets doen, op geen enkel punt, ja dan blijft alles zoals het is.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven