Psyche
alle pijlers
Boos blijven op iemand
zaterdag 30 april 2016 20:51
Ik ben van nature best vergevingsgezind. Maar een persoon heeft me 5 jaar geleden zo diep gekwetst dat ik nu nog boos kan worden als ik ook maar haar naam in mijn facebookfeed. Ze vond iedereen helemaal geweldig, ondernam van alles met een hele vriendenclub, beloofde vanalles, maar begon te roddelen over je als je er niet bij was, kwam geen beloftes na en dumpte ons een voor een toen het haar uitkwam.
Herkenbaar, mensen die ooit vrienden waren maar waar je nu zelfs de naam niet meer van wil tegenkomen?
Herkenbaar, mensen die ooit vrienden waren maar waar je nu zelfs de naam niet meer van wil tegenkomen?
zaterdag 30 april 2016 21:03
Waarom? Wat brengt het jou?
Ik ben laatst weer eens iemand tegen gekomen die me werkelijk echt enorm genaaid heeft heel wat jaren geleden. Ik voelde niets, knikte en ben vriendelijk doorgelopen toen de (nu) man me aan wilde spreken. Boos voelde ik me van geen kant maar aan een gezellig "hoe is het" praatje had ik blijkbaar ook geen behoefte.
Klaar is klaar.
Ik ben laatst weer eens iemand tegen gekomen die me werkelijk echt enorm genaaid heeft heel wat jaren geleden. Ik voelde niets, knikte en ben vriendelijk doorgelopen toen de (nu) man me aan wilde spreken. Boos voelde ik me van geen kant maar aan een gezellig "hoe is het" praatje had ik blijkbaar ook geen behoefte.
Klaar is klaar.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 30 april 2016 21:19
Herkenbaar; maar het beste is gewoon om te doen alsof die persoon niet langer meer bestaat. Blokkeren op sociale media en gewoon niet meer de tijd/aandacht schenken om sowieso boos op te zijn/worden. Gewoon schrappen en doorgaan met je leven. Wanneer je er aan denkt, gelijk verder denken aan wat anders en vooral niet te lang bij stil blijven staan. Dat verdient zo'n persoon niet.
zaterdag 30 april 2016 21:29
zaterdag 30 april 2016 22:24
Klinkt als een voormalige vriendin van me. Toen ze voor de zoveelste keer met een k*tsmoes onze afspraak afzegde (liet nb haar scharrel naar mij bellen) was ik er helemaal klaar mee. Ik heb haar gelijk op alle social media geblokkeerd en haar nummer in mijn telefoon geblokkeerd. Nooit spijt van gehad, ik besteed mijn spaarzame tijd en energie liever aan echte vriendinnen.
zaterdag 30 april 2016 22:32
Ik heb haar al geblockt uiteraard, maar we hebben nogal wat gemeenschappelijke vrienden, en om die ook allemaal te blokken gaat me wat ver. Ik herken me in wat pausini zegt, en ben vooral boos omdat ik me bedrogen en financieel genaaid voel.
Terugpakken is geen optie, ik denk nog eerder dat ik van haar wil weten wat er toen in haar omging. Normaal gezien kan ik het van me af zetten, maar ik had haar te hoog zitten om het nu eenvoudig los te kunnen laten . Meestal gaat het wel, maar ik voel wel een steek als ik dingen van haar tegenkom. Het had zo anders kunnen lopen...
Terugpakken is geen optie, ik denk nog eerder dat ik van haar wil weten wat er toen in haar omging. Normaal gezien kan ik het van me af zetten, maar ik had haar te hoog zitten om het nu eenvoudig los te kunnen laten . Meestal gaat het wel, maar ik voel wel een steek als ik dingen van haar tegenkom. Het had zo anders kunnen lopen...
zaterdag 30 april 2016 23:52
Ik had het met een klasgenote van de basisschool, waarbij ik op het middelbaar ook 2 jaar nog in de klas zat. Een bazig type en erg wisselvallig. Het ene moment poeslief en het andere moment snauwde ze je af. In de brugklas profiteerde ze van anderen en had vaak iets van je nodig (huiswerk overschrijven vanwege zogenaamd geen tijd gehad, schoolspullen vergeten). Ik gaf er wel aan toe, maar tegen mijn zin. Als ik weigerde zette ze anderen tegen me op. Want dan was ik de egoïst.
In de 2e klas begon ze me samen met nog 2 andere meiden van onze oude klas te pesten. Mijn kleren, mijn gedrag, mijn werkstukken. Niks was goed aan me. Aan het eind van het jaar was heel de klas tegen me. Ik raakte overspannen en ging naar een andere school, want niemand deed er iets aan.
Ik heb haar 15 niet gesproken. Wel af en toe tegengekomen, maar niks gezegd omdat ik haar zo haatte. Vorig jaar was er een klassenreünie van de basisschool en toen groette ik haar heel afstandelijk. Ze kwam ook niet naar me toe verder. Wat me opviel is dat niemand uit zichzelf naar haar toe kwam, maar ze zelf initiatief moest nemen. Ze leek weinig veranderd. Steeds bij de leraren gaan praten zoals ze vroeger deed om in een goed blaadje te komen.
Een paar maanden later kwam ik haar tegen in mijn wijk met haar kinderen. Ze woont 1 straat verderop. Ze begon te vragen over mijn hondje wat in een buggy zat vanwege een operatie. Ik legde het kort uit. Nog even over de reünie gepraat en wat we nu deden. Ik was stomverwonderd. Nu stond ik gewoon te praten met iemand die ik zo haatte.. Ik heb haar altijd nog eens willen confronteren met haar pestgedrag maar dat kon ik niet. Zeggen wat het me gedaan had. Maar het moment was er niet. Ze deed alsof er niks aan de hand was. Echt raar was het. Maar misschien ergens wel goed. Een kleine ijsbreker. Een vriendin wordt ze nooit meer en ik zal haar niet opzoeken. Ze heeft 2 gezichten. Maar ik kan nu denken: we waren jong en waarschijnlijk heeft ze het zich toen niet beseft.
In de 2e klas begon ze me samen met nog 2 andere meiden van onze oude klas te pesten. Mijn kleren, mijn gedrag, mijn werkstukken. Niks was goed aan me. Aan het eind van het jaar was heel de klas tegen me. Ik raakte overspannen en ging naar een andere school, want niemand deed er iets aan.
Ik heb haar 15 niet gesproken. Wel af en toe tegengekomen, maar niks gezegd omdat ik haar zo haatte. Vorig jaar was er een klassenreünie van de basisschool en toen groette ik haar heel afstandelijk. Ze kwam ook niet naar me toe verder. Wat me opviel is dat niemand uit zichzelf naar haar toe kwam, maar ze zelf initiatief moest nemen. Ze leek weinig veranderd. Steeds bij de leraren gaan praten zoals ze vroeger deed om in een goed blaadje te komen.
Een paar maanden later kwam ik haar tegen in mijn wijk met haar kinderen. Ze woont 1 straat verderop. Ze begon te vragen over mijn hondje wat in een buggy zat vanwege een operatie. Ik legde het kort uit. Nog even over de reünie gepraat en wat we nu deden. Ik was stomverwonderd. Nu stond ik gewoon te praten met iemand die ik zo haatte.. Ik heb haar altijd nog eens willen confronteren met haar pestgedrag maar dat kon ik niet. Zeggen wat het me gedaan had. Maar het moment was er niet. Ze deed alsof er niks aan de hand was. Echt raar was het. Maar misschien ergens wel goed. Een kleine ijsbreker. Een vriendin wordt ze nooit meer en ik zal haar niet opzoeken. Ze heeft 2 gezichten. Maar ik kan nu denken: we waren jong en waarschijnlijk heeft ze het zich toen niet beseft.
zondag 1 mei 2016 09:46
quote:hamerhaai schreef op 30 april 2016 @ 21:57:
Je geeft die persoon te veel macht!
Vergeven zegt veel meer over jou dan die ander.Ik herken dat stukje. Maar om die ander geen macht te geven moet je accepteren en dat kan volgens mij niet als je boos bent. Dus hoe laat je het los?
Je geeft die persoon te veel macht!
Vergeven zegt veel meer over jou dan die ander.Ik herken dat stukje. Maar om die ander geen macht te geven moet je accepteren en dat kan volgens mij niet als je boos bent. Dus hoe laat je het los?
Your desire to change must be greater than you desire to stay the same
zondag 1 mei 2016 11:51
quote:Nyx- schreef op 30 april 2016 @ 22:32:
Ik heb haar al geblockt uiteraard, maar we hebben nogal wat gemeenschappelijke vrienden, en om die ook allemaal te blokken gaat me wat ver. Ik herken me in wat pausini zegt, en ben vooral boos omdat ik me bedrogen en financieel genaaid voel. Als je haar geblocked hebt, zie je toch helemaal niets meer van haar?
Ik heb haar al geblockt uiteraard, maar we hebben nogal wat gemeenschappelijke vrienden, en om die ook allemaal te blokken gaat me wat ver. Ik herken me in wat pausini zegt, en ben vooral boos omdat ik me bedrogen en financieel genaaid voel. Als je haar geblocked hebt, zie je toch helemaal niets meer van haar?
zondag 1 mei 2016 12:08
Totaal niet herkenbaar. Ben wel gepest op school maar spreek nu soms gewoon met die mensen. Dat waren toen ook nog maar kinderen hoor, jeetje echt niet goed om zo lang nog met boze (ik lees zelfs haat) gevoelens rond te lopen.
En idd soms zie ik die mensen voorbij komen op mijn fb lijn ivm gezamenlijke vrienden en een enkeling heeft me uitgenodigd vrienden te worden. Die behoefte heb ik niet maar dat is niet omdat ik boos op hun ben maar omdat ik ze feitelijk niet ken en dus niet als fb vriend wil. Net zo goed als dat ik de plaatselijke bakker niet zo accepteren bij wijze van.
En idd soms zie ik die mensen voorbij komen op mijn fb lijn ivm gezamenlijke vrienden en een enkeling heeft me uitgenodigd vrienden te worden. Die behoefte heb ik niet maar dat is niet omdat ik boos op hun ben maar omdat ik ze feitelijk niet ken en dus niet als fb vriend wil. Net zo goed als dat ik de plaatselijke bakker niet zo accepteren bij wijze van.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 1 mei 2016 12:47
@jippie: wel als iemand een foto uploadt waar zij ook op staat en ze in getagd wordt.
@IBI: de pesters van mijn schooltijd heb ik nu weinig tegen, daar heb ik onlangs op een reünie nog goed mee kunnen kletsen .
Zij en ik waren al volwassen, en ik had hele andere afwegingen gemaakt of ik bepaalde uitgaven wel of niet zou doen. Ik wil het eigenlijk ook los kunnen laten, maar het gaat zo lastig uit mijn systeem.
@IBI: de pesters van mijn schooltijd heb ik nu weinig tegen, daar heb ik onlangs op een reünie nog goed mee kunnen kletsen .
Zij en ik waren al volwassen, en ik had hele andere afwegingen gemaakt of ik bepaalde uitgaven wel of niet zou doen. Ik wil het eigenlijk ook los kunnen laten, maar het gaat zo lastig uit mijn systeem.