Burn out?

26-08-2014 19:09 15 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



waarschijnlijk is dit onderwerp er al, maar wil graag mijn verhaal doen.



2 maanden geleden zat ik in de auto want ik moest naar de verfleverancier, was lekker aan het mee zingen jullie kennen het wel, opeens tintelingen door mijn hele lichaam, zweten, hartkloppingen, ben zsm gestopt bij het tankstation maar moest toch verder dus dat ook wel gedaan maar de hele dag niet lekker geweest.

Bloedlaten prikken bij de huisarts kwam uit dat ik vitamine d tekort had, daar een kuurtje voor gehad is nu wel aangevuld.

Hartfilmpje laten maken was ook helemaal goed, maar de klachten bleven, weer naar de huisarts gegaan daar storten ik in, kon alleen maar huilen, doorverwezen naar de psycholoog en medicatie gekregen, medicatie niet gebruikt want ik hou daar niet van, psycholoog hielp wel maar ze ging in het buitenland werken dus daarmee gestopt, nu naar een maand toch meer gevraagd of ik een verwijzing kon krijgen voor de psycholoog, daar kan ik over anderhalve week pas terecht.



wat ik me nu afvraag heb ik een burnout of niet? heb veel lichamelijke klachten, zoals rugpijn, nek pijn, pijn bij mijn rechterborst af en toe het idee dat ik flauw kan vallen, allemaal rare dingen en mijn gedachtes gaan nu elke keer daar heen, bang dat het weer komt........... ik word er gek van, voel me mezelf niet, hele dag moe, nergens zin in.



Hoop dat er meer mensen zijn met deze klachten.



gr Claire
Alle reacties Link kopieren
quote:claire0410 schreef op 26 augustus 2014 @ 19:09:





Hoop dat er meer mensen zijn met deze klachten.



Nou, dat is niet erg aardig van je.
Alle reacties Link kopieren
Nee idd, maar bedoel om het mee te delen en verhalen van andere te horen
Heb je niet 'gewoon' last van paniekaanvallen/hyperventilatie (nee daarvoor hoef je niet als een dolle te ademen)
Alle reacties Link kopieren
Als je een burn out hebt dan ben je mo, ben je op, kan je niets meer.

Meezingen met de radio vind ik daar niet echt bijpassen.

Kan ´t niet iets anders zijn.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
Allereerst sterkte Claire.



Verder ben ik het met Gatti oneens. Dat meezingen was vóór ze bij de huisarts zat. Iemand kan zichzelf toch totaal voorbij lopen en daar pas bij stilstaan als een ander aan je vraagt: hoe gaat het eigenlijk met je?



Ik ben geen dokter maar vind het klinken als een heleboel spanning die er nu uit moet. Een praktische tip: ik heb ook wel eens last gehad van heftige emoties, en ging dan of iets fysieks doen (wandelen / hardlopen / zwemmen), ofwel mandala's kleuren. Niet teveel concentratie nodig, en het leidt goed af. Hoop dat het ook voor jou werkt.
Alle reacties Link kopieren
Ik sluit me aan bij larva, adem je niet verkeerd?



Of topic: Gatti hoe gaat het nu met jou?! Zie je soms hier voorbij komen en was benieuwd hoe het gaat.
Alle reacties Link kopieren
He Meesje, met mij gaat ´t een stuk beter. Heeft wel heel lang geduurd. Ik heb uiteindelijk een jaar thuis gezeten en ben uiteindelijk mijn baan kwijt geraakt. Maar ik ben in ieder geval weer een heel stuk verder dan twee jaar geleden. Vond en vind ´t wel vreselijke ervaring.

Heb ook nog niet wat anderen zeggen, dat je er sterker uitkomt. Komt misschien nog.



En met jou, gaat ´t met jou beter?
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
Alle reacties Link kopieren
Gatti, ik heb uiteindelijk driekwart jaar thuis gezeten, ook mijn baan kwijt geraakt.

Vanaf dat moment ging het beter met me, ben uit elkaar gegaan met mijn toenmalige partner, van hem kreeg ik ook geen kracht die zoog alleen maar energie.

Het is nog steeds elke dag zwaar vooral de laatste tijd. Maar dan denk ik aan die tijd terug en dat wil ik nooit meer!! Dus dan leer ik wel weer snel mijn grenzen aan te geven, wat nog steeds elke dag moeite kost omdat ik alles goed wil doen en kunnen!

Desalniettemin geef ik mijn leven een 8 nu integenstelling tot de min 8 van toen..
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar Meesje, zo voel ik 't ook.



Jammer van je relatie, maar misschien beter?
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
Alle reacties Link kopieren
ja misschien zijn het idd paniekaanvallen maar waar komt dat opeens vandaan? Kan het komen als er veel veranderingen te gelijk zijn?

Want heb mijn baan opgezegd en bij mijn vriend in de zaak gegaan, we zijn verhuisd terwijl mijn huis nog in de verkoop zit.....

Ik probeer rust te houden en afleiding te zoeken maar de gedachtes dwalen toch af of ik voel opeens weer wat en dan gaan die gedachtes weer.

Hoop dat psycholoog kan helpen
Alle reacties Link kopieren
@gatti, jammer van mijn relatie maar het is wel veel beter zo. Ook voor de kindjes. Ex doet er wel veel aan om me het leven zuur te maken. Achteraf gezien was niet mijn werk wat me heeft gesloopt maar de bodemloze put een energie die ex opzoog. Wat dat betreft was hij ons derde kind.



@to dat zijn niet echte mega verandering en zelf gekozen neem ik aan? Wat mijn burn out veroorzaakt heeft is dat ik geen grenzen aan gaf, heel veel aan andere dacht en alles helemaal goed wilde doen. Denk daarbij aan zorg voor twee kleine kinderen en een leidinggevende functie in de zorg een man die me niet steunde een huis waar ik niet wilde wonen, vader overleden, naaste familie overleden en zeer moeilijke schoonfamilie die mij niet mochten.



Misschien zijn voor jou de veranderingen wat veel geweest?! Verwacht niet te veel van een psycholoog, die maakt jou niet beter. Ze kan je wel helpen hoe je je grenzen aankan geven of waar het is mis gegaan.
Alle reacties Link kopieren
Claire vervelend !

Ik weet niet precies wat je met 'gedachten' bedoeld? Kan tenslotte vanalles zijn... Bang dat t 'fout gaat' of piekeren over vanalles of Najah kan vanalles zijn.

Ik zou een psycholoog zoeken, die ook cognitief gedragstherapeut is! Dus niet alleen maar praten, maar leren omgaan met je gedachten en ze niet je dag/leven laten bepalen!

En idd voor nu even alles wat 'moet' naast je neerleggen en even paar weken paar stappen terug! Hopelijk heb je jezelf dan snel weer op de rails:-)
Alle reacties Link kopieren
Echt heel naar voor je.

Misschien slim om even minder te denken aan een diagnose en meer aan waar je behoefte aan hebt om tot rust te komen?

Zelfs als je weet wat je hebt, is de oplossing niet hapklaar, dus misschien is het beter om je energie anders te besteden?



Sterkte!
Ik herken dit, hartkloppingen moe pijn overal maar ik moet ook belachelijk veel werken om rond te komen mijn man is arbeidsongeschikt sterfgevallen en een nare jeugd heb wel therapie gehad maar toch nog het gevoel dat ik leeggezogen word zo heb je periodes dan gaat het wel en dan weer niet ik sta min of meer alleen voor de kosten en alles werk bij een bedrijf wat vreselijk is en hongerloon dus financiele stress zieke man die alleen maar moe is en niets kan bijna dus dan wil het wel.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven