Psyche
alle pijlers
Extreem introvert en ik heb er last van
donderdag 19 januari 2017 16:43
Ik vind dit een beetje eng, om dat ik nooit eerder een topic heb geopend over mijn psyche (behalve dan over de vraag hoe therapie werkt, maar dan zonder inhoudelijk op mij zelf in te gaan), but here we go..
Ik ben erg in mij zelf gekeerd. Altijd al geweest, als kind heb ik maanden aan een stuk niets gezegd, om dat mijn innerlijk wereld gewoon zo uit gebreid is. Ouders in de stress natuurlijk...maar je ontdekt van zelf sociale constructies als je af wijkt tov het gemiddelde en ook in staat bent je wat aan te passen
Ik ben ook wel verlegen, maar ik bedoel de introvertie niet op die manier. Ik zit uren, dagen, weken in mijn hoofd. En het wordt steeds erger eigenlijk, zodanig dat de wereld om me heen me vreemd lijkt. Ik bedoel niet dat ik een psychose heb of zo, dat zeker niet. Maar het is een wereld op zich daar tussen die schedel wanden. Ik kan elk herinnering in mijn hoofd 'grijpen' en dan ben ik exact daar weer. Niets is echt lineair. Het zijn niet per se slechte herinneringen zo als met trauma's, maar gewoon, herinneringen. Het is beperkend. Terwijl in de buitenwereld iets gebeurt, gebeurt er ook iets 'voor mijn netvlies', ik kijk door 2 paar ogen, eentje uit herinnering x en eentje in real time.
Het echt problematische is dat ik continu bedenk wat mensen denken tov mij, continu parameters die fluctueren en ik continu bang ben dat als ik a doe, dan b volgt (meestal afkeuring). Ik mijd mensen, ik heb ook vrij wel niemand eigenlijk in mijn leven (meer), gewoon om dat ik voel dat ik mij niet lang meer normaal kan voor doen. Dat doe ik op mijn werk al.
Ik heb therapie, vind het een beetje onzinnig allemaal, maar ik ga wel door hoor. Het woord 'medicatie' is gevallen, maar ik wil daar toch nog even over na denken. Ik doe zeer analytisch werk, en dat extreem visuele stelt mij in staat om mijn werk goed te doen. Dat is dan een plus punt, voor de rest lijkt het me zo veel beter als die wervelwind aan plaatjes in mijn hoofd verdwijnt.
Herkent iemand dit? En wat hielp jou? Of koester je het juist? Nog maals ik vind dit best wel eng, want het is heel persoonlijk en ik vind het zelf ook best wel vaag. Misschien stel ik me gewoon aan. Ik ben ook niet goed met woorden en zeker niet om mijn plaatjes te vertalen naar woorden
Ik ben erg in mij zelf gekeerd. Altijd al geweest, als kind heb ik maanden aan een stuk niets gezegd, om dat mijn innerlijk wereld gewoon zo uit gebreid is. Ouders in de stress natuurlijk...maar je ontdekt van zelf sociale constructies als je af wijkt tov het gemiddelde en ook in staat bent je wat aan te passen
Ik ben ook wel verlegen, maar ik bedoel de introvertie niet op die manier. Ik zit uren, dagen, weken in mijn hoofd. En het wordt steeds erger eigenlijk, zodanig dat de wereld om me heen me vreemd lijkt. Ik bedoel niet dat ik een psychose heb of zo, dat zeker niet. Maar het is een wereld op zich daar tussen die schedel wanden. Ik kan elk herinnering in mijn hoofd 'grijpen' en dan ben ik exact daar weer. Niets is echt lineair. Het zijn niet per se slechte herinneringen zo als met trauma's, maar gewoon, herinneringen. Het is beperkend. Terwijl in de buitenwereld iets gebeurt, gebeurt er ook iets 'voor mijn netvlies', ik kijk door 2 paar ogen, eentje uit herinnering x en eentje in real time.
Het echt problematische is dat ik continu bedenk wat mensen denken tov mij, continu parameters die fluctueren en ik continu bang ben dat als ik a doe, dan b volgt (meestal afkeuring). Ik mijd mensen, ik heb ook vrij wel niemand eigenlijk in mijn leven (meer), gewoon om dat ik voel dat ik mij niet lang meer normaal kan voor doen. Dat doe ik op mijn werk al.
Ik heb therapie, vind het een beetje onzinnig allemaal, maar ik ga wel door hoor. Het woord 'medicatie' is gevallen, maar ik wil daar toch nog even over na denken. Ik doe zeer analytisch werk, en dat extreem visuele stelt mij in staat om mijn werk goed te doen. Dat is dan een plus punt, voor de rest lijkt het me zo veel beter als die wervelwind aan plaatjes in mijn hoofd verdwijnt.
Herkent iemand dit? En wat hielp jou? Of koester je het juist? Nog maals ik vind dit best wel eng, want het is heel persoonlijk en ik vind het zelf ook best wel vaag. Misschien stel ik me gewoon aan. Ik ben ook niet goed met woorden en zeker niet om mijn plaatjes te vertalen naar woorden
zondag 22 januari 2017 14:01
quote:Heksehazel schreef op 22 januari 2017 @ 12:38:
[...]
Dit is precies wat ik bedoelde maar ik verwoordde het blijkbaar niet goed. Het is 100% herkenbaar, en ik had er hetzelfde ongemakkelijke gevoel bij. De enige remedie die ik weet is toch dingen doen, wat Spell al veel eloquenter beschreef. Ik zeg dat makkelijk maar ik weet wat een drempel het kan zijn.
Ik heb hetzelfde, maar anders. Ik heb geen enkel probleem dingen te doen, ik heb een probleem met risico. Ik ben van nature een risiconemer en ik heb heel veel moeite om, en ook al weet ik het rationeel heel goed, mezelf qua emotie onder controle te houden en geen excessieve risico´s te nemen.
Dat gaat steeds beter, en ik heb een aantal keer flink mijn neus gestoten (ik zoek de uitdaging op de aandelenmarkten), maar het blijft altijd een zwak punt.
En zo heeft iedereen iets. Maar juist daar de uitdaging in zoeken, maakt het leven het leven waard.
[...]
Dit is precies wat ik bedoelde maar ik verwoordde het blijkbaar niet goed. Het is 100% herkenbaar, en ik had er hetzelfde ongemakkelijke gevoel bij. De enige remedie die ik weet is toch dingen doen, wat Spell al veel eloquenter beschreef. Ik zeg dat makkelijk maar ik weet wat een drempel het kan zijn.
Ik heb hetzelfde, maar anders. Ik heb geen enkel probleem dingen te doen, ik heb een probleem met risico. Ik ben van nature een risiconemer en ik heb heel veel moeite om, en ook al weet ik het rationeel heel goed, mezelf qua emotie onder controle te houden en geen excessieve risico´s te nemen.
Dat gaat steeds beter, en ik heb een aantal keer flink mijn neus gestoten (ik zoek de uitdaging op de aandelenmarkten), maar het blijft altijd een zwak punt.
En zo heeft iedereen iets. Maar juist daar de uitdaging in zoeken, maakt het leven het leven waard.
zondag 22 januari 2017 14:28
Dat gebeurt natuurlijk wel bij veel mensen: dat je vast blijft houden aan wat je het meest in de weg zit, omdat het je ook iets brengt - waarschijnlijk veiligheid.
Wat jou in de weg zit, volgens je OP, is dat je geen contact maakt met de rest van de wereld. Tegelijk voer je excuses aan: je bent anders, je bent 'minder', je bent een beelddenker, je bent intelligent, je bent lelijk... maar wat als het daar nou allemaal niet aan ligt? Dan moet je dus contact maken. En dat is eng. Eng als het mislukt, want pijnlijk. Maar ook eng als het wel lukt, want dan heb je jezelf blijkbaar al die jaren voor de gek gehouden.
Echt contact maken is gewoon moeilijk en eng. Ook voor extraverte mensen - die lullen wel lekker, maar vaak lullen ze daarmee om hun eigen kwetsbaarheden heen.
Het is moeilijk. Maar niet onmogelijk.
Wat jou in de weg zit, volgens je OP, is dat je geen contact maakt met de rest van de wereld. Tegelijk voer je excuses aan: je bent anders, je bent 'minder', je bent een beelddenker, je bent intelligent, je bent lelijk... maar wat als het daar nou allemaal niet aan ligt? Dan moet je dus contact maken. En dat is eng. Eng als het mislukt, want pijnlijk. Maar ook eng als het wel lukt, want dan heb je jezelf blijkbaar al die jaren voor de gek gehouden.
Echt contact maken is gewoon moeilijk en eng. Ook voor extraverte mensen - die lullen wel lekker, maar vaak lullen ze daarmee om hun eigen kwetsbaarheden heen.
Het is moeilijk. Maar niet onmogelijk.
zondag 22 januari 2017 14:35
quote:orkenflow schreef op 22 januari 2017 @ 14:28:
Dat gebeurt natuurlijk wel bij veel mensen: dat je vast blijft houden aan wat je het meest in de weg zit, omdat het je ook iets brengt - waarschijnlijk veiligheid.
Wat jou in de weg zit, volgens je OP, is dat je geen contact maakt met de rest van de wereld. Tegelijk voer je excuses aan: je bent anders, je bent 'minder', je bent een beelddenker, je bent intelligent, je bent lelijk... maar wat als het daar nou allemaal niet aan ligt? Dan moet je dus contact maken. En dat is eng. Eng als het mislukt, want pijnlijk. Maar ook eng als het wel lukt, want dan heb je jezelf blijkbaar al die jaren voor de gek gehouden.
Echt contact maken is gewoon moeilijk en eng. Ook voor extraverte mensen - die lullen wel lekker, maar vaak lullen ze daarmee om hun eigen kwetsbaarheden heen.
Het is moeilijk. Maar niet onmogelijk.
Ik heb nooit gezegd dat ik intelligent ben hoor, de rest heb ik wel gezegd.
Ik voel me al die dingen inderdaad, en ik vind het lastig om daar mee om te gaan, voel me soms net emotioneel een klein kind. Ik vind mensen hier erg wijze dingen zeggen, op een level twintig treden hoger dan ik zit. Dat mis ik echt in mijn ontwikkeling lijkt het wel. Intussen is het niet meer gewoon eng meer maar ik ben gewoon redelijk panisch om onder de mensen te zijn. Eerder vroeg je waar om ik dat niet op mijn werk heb, dat heb ik wel ook daar maar ja, ik moet wel anders moet ik permanent op straat leven en dat vind ik nu juist zo eng (het scheelt ook dat je daar bent om te werken, niet om elkaar leuk te vinden, en ik kan dan als er toch gepraat moet worden het meestal beperken tot werk)
Ik zit nu echt te gevangen in mijn hoofd. Van daar die poging tot therapie, al heb ik er nog weinig aan (maar goed, je moet zo iets wel langer de kans geven lijkt me). Hoe ik er uit ga komen weet ik niet, maar ik zal ook eens met de dokter er voor bellen. En intussen gezond eten en vitamientjes bij slikken, kan ook geen kwaad iig je lijf en brein een beetje te verzorgen.
Dat gebeurt natuurlijk wel bij veel mensen: dat je vast blijft houden aan wat je het meest in de weg zit, omdat het je ook iets brengt - waarschijnlijk veiligheid.
Wat jou in de weg zit, volgens je OP, is dat je geen contact maakt met de rest van de wereld. Tegelijk voer je excuses aan: je bent anders, je bent 'minder', je bent een beelddenker, je bent intelligent, je bent lelijk... maar wat als het daar nou allemaal niet aan ligt? Dan moet je dus contact maken. En dat is eng. Eng als het mislukt, want pijnlijk. Maar ook eng als het wel lukt, want dan heb je jezelf blijkbaar al die jaren voor de gek gehouden.
Echt contact maken is gewoon moeilijk en eng. Ook voor extraverte mensen - die lullen wel lekker, maar vaak lullen ze daarmee om hun eigen kwetsbaarheden heen.
Het is moeilijk. Maar niet onmogelijk.
Ik heb nooit gezegd dat ik intelligent ben hoor, de rest heb ik wel gezegd.
Ik voel me al die dingen inderdaad, en ik vind het lastig om daar mee om te gaan, voel me soms net emotioneel een klein kind. Ik vind mensen hier erg wijze dingen zeggen, op een level twintig treden hoger dan ik zit. Dat mis ik echt in mijn ontwikkeling lijkt het wel. Intussen is het niet meer gewoon eng meer maar ik ben gewoon redelijk panisch om onder de mensen te zijn. Eerder vroeg je waar om ik dat niet op mijn werk heb, dat heb ik wel ook daar maar ja, ik moet wel anders moet ik permanent op straat leven en dat vind ik nu juist zo eng (het scheelt ook dat je daar bent om te werken, niet om elkaar leuk te vinden, en ik kan dan als er toch gepraat moet worden het meestal beperken tot werk)
Ik zit nu echt te gevangen in mijn hoofd. Van daar die poging tot therapie, al heb ik er nog weinig aan (maar goed, je moet zo iets wel langer de kans geven lijkt me). Hoe ik er uit ga komen weet ik niet, maar ik zal ook eens met de dokter er voor bellen. En intussen gezond eten en vitamientjes bij slikken, kan ook geen kwaad iig je lijf en brein een beetje te verzorgen.
zondag 22 januari 2017 14:39
quote:spell68 schreef op 22 januari 2017 @ 14:01:
[...]
Ik heb hetzelfde, maar anders. Ik heb geen enkel probleem dingen te doen, ik heb een probleem met risico. Ik ben van nature een risiconemer en ik heb heel veel moeite om, en ook al weet ik het rationeel heel goed, mezelf qua emotie onder controle te houden en geen excessieve risico´s te nemen.
Dat gaat steeds beter, en ik heb een aantal keer flink mijn neus gestoten (ik zoek de uitdaging op de aandelenmarkten), maar het blijft altijd een zwak punt.
En zo heeft iedereen iets. Maar juist daar de uitdaging in zoeken, maakt het leven het leven waard.
Ik heb dat probleem met risico ook als die drempel weg is door externe factoren als drank of drugs. Dat vind ik dus ook compleet onwenselijk want ik sla dan meteen door. Hele dag gereserveerd en dan overdreven risico loos of emotioneel, die twee uitersten zijn helemaal ongemakkelijk. Liefst zou ik die drempel gewoon voor de helft verlaagd willen zien of zo.
Ik gok nog wel eens op zaken die ik imho niet kan verliezen zo als presidentsverkiezingen USA. Maar aandelen, daar heb ik weinig kaas van gegeten (in gokken kun je wel zonder veel risico en gratis offers marginale winsten behalen dmv een algoritme of handmatig alle bets te vergelijken maar daar heb ik geen zin in en voor jou is daar al helemaal geen zak aan denk ik).
[...]
Ik heb hetzelfde, maar anders. Ik heb geen enkel probleem dingen te doen, ik heb een probleem met risico. Ik ben van nature een risiconemer en ik heb heel veel moeite om, en ook al weet ik het rationeel heel goed, mezelf qua emotie onder controle te houden en geen excessieve risico´s te nemen.
Dat gaat steeds beter, en ik heb een aantal keer flink mijn neus gestoten (ik zoek de uitdaging op de aandelenmarkten), maar het blijft altijd een zwak punt.
En zo heeft iedereen iets. Maar juist daar de uitdaging in zoeken, maakt het leven het leven waard.
Ik heb dat probleem met risico ook als die drempel weg is door externe factoren als drank of drugs. Dat vind ik dus ook compleet onwenselijk want ik sla dan meteen door. Hele dag gereserveerd en dan overdreven risico loos of emotioneel, die twee uitersten zijn helemaal ongemakkelijk. Liefst zou ik die drempel gewoon voor de helft verlaagd willen zien of zo.
Ik gok nog wel eens op zaken die ik imho niet kan verliezen zo als presidentsverkiezingen USA. Maar aandelen, daar heb ik weinig kaas van gegeten (in gokken kun je wel zonder veel risico en gratis offers marginale winsten behalen dmv een algoritme of handmatig alle bets te vergelijken maar daar heb ik geen zin in en voor jou is daar al helemaal geen zak aan denk ik).
zondag 22 januari 2017 14:40
quote:strikjemetstippels schreef op 22 januari 2017 @ 13:11:
[...]
Ik kan mij niet voor stellen hoe mensen die niet mooi zijn, zich zelf wel mooi vinden. Bij voorbeeld.Mooi is maar voor een klein deel een feit (symmetrie, gulden snede, enz..) en voor een groot deel cultuur, context en associatie. Dus ik kan me dan weer niet voorstellen hoe jij denkt te kunnen aantonen dat zo iemand niet mooi IS. Misschien is die persoon prachtig, en is er iets met jouw perceptie.
[...]
Ik kan mij niet voor stellen hoe mensen die niet mooi zijn, zich zelf wel mooi vinden. Bij voorbeeld.Mooi is maar voor een klein deel een feit (symmetrie, gulden snede, enz..) en voor een groot deel cultuur, context en associatie. Dus ik kan me dan weer niet voorstellen hoe jij denkt te kunnen aantonen dat zo iemand niet mooi IS. Misschien is die persoon prachtig, en is er iets met jouw perceptie.
zondag 22 januari 2017 14:40
Ja absoluut Spell, dat voel ik net zo . Ik ben eerder een soort... hamster, ik vermijd risico's van nature en voel me het fijnst in mijn holletje (met een boek). Mijn uitdaging zit in mezelf telkens die kruimel van groei en zelfverwerkelijking voorhouden en mezelf meedogenloos uit mijn comfortzone schoppen. Ik weet dat ik het leven dan veel leuker vind, alhoewel ik nog steeds een zucht van verlichting slaak als ik thuis ben en de deur dicht doe. Overleefd. Poeh poeh
Ik vind het interessant wat je beschrijft, dat je het rationeel weet. Wat is de aantrekkingskracht van risico's nemen? Is het nieuwsgierigheid, benieuwd zijn ongeacht de uitkomst, of het feit dat je kunt winnen, of iets heel anders? Ik zou me kunnen voorstellen dat je dan ook anders kijkt naar opvattingen over moraal, die (meer) ter discussie stelt of zie ik dat verkeerd?
Ik vind het interessant wat je beschrijft, dat je het rationeel weet. Wat is de aantrekkingskracht van risico's nemen? Is het nieuwsgierigheid, benieuwd zijn ongeacht de uitkomst, of het feit dat je kunt winnen, of iets heel anders? Ik zou me kunnen voorstellen dat je dan ook anders kijkt naar opvattingen over moraal, die (meer) ter discussie stelt of zie ik dat verkeerd?
zondag 22 januari 2017 14:44
quote:orkenflow schreef op 22 januari 2017 @ 14:40:
[...]
Mooi is maar voor een klein deel een feit (symmetrie, gulden snede, enz..) en voor een groot deel cultuur, context en associatie. Dus ik kan me dan weer niet voorstellen hoe jij denkt te kunnen aantonen dat zo iemand niet mooi IS. Misschien is die persoon prachtig, en is er iets met jouw perceptie.Mwah ik denk zelf dat het grootste deel biologie is, met bepaalde extremen in bepaalde culturen (Samoa of zo). Ik vind het alleen maar fijn voor mensen die niet moeders mooiste zijn en zich mooi voelen, geloof me. Maar ik neem dat haast waar als een vogel spotter, ik zit dan te kijken en te denken 'hoe ziet die persoon zich dan in de spiegel? en kan die zich echt mooi voelen?' Het is geen oordelen verder, maar oprechte verwondering en interresse, hoe dat mechanisme dan werkt.
[...]
Mooi is maar voor een klein deel een feit (symmetrie, gulden snede, enz..) en voor een groot deel cultuur, context en associatie. Dus ik kan me dan weer niet voorstellen hoe jij denkt te kunnen aantonen dat zo iemand niet mooi IS. Misschien is die persoon prachtig, en is er iets met jouw perceptie.Mwah ik denk zelf dat het grootste deel biologie is, met bepaalde extremen in bepaalde culturen (Samoa of zo). Ik vind het alleen maar fijn voor mensen die niet moeders mooiste zijn en zich mooi voelen, geloof me. Maar ik neem dat haast waar als een vogel spotter, ik zit dan te kijken en te denken 'hoe ziet die persoon zich dan in de spiegel? en kan die zich echt mooi voelen?' Het is geen oordelen verder, maar oprechte verwondering en interresse, hoe dat mechanisme dan werkt.
zondag 22 januari 2017 14:52
quote:strikjemetstippels schreef op 22 januari 2017 @ 14:44:
[...]
Mwah ik denk zelf dat het grootste deel biologie is, met bepaalde extremen in bepaalde culturen (Samoa of zo). Ik vind het alleen maar fijn voor mensen die niet moeders mooiste zijn en zich mooi voelen, geloof me. Maar ik neem dat haast waar als een vogel spotter, ik zit dan te kijken en te denken 'hoe ziet die persoon zich dan in de spiegel? en kan die zich echt mooi voelen?' Het is geen oordelen verder, maar oprechte verwondering en interresse, hoe dat mechanisme dan werkt.
Maar iedereen heeft toch wel iets moois? In ieder geval, dat is wat ik zie als ik naar mensen kijk. Iedereen heeft wel iets leuks, iets grappigs, iets opvallends waardoor ik denk: "Wat bijzonder!"
Mooi is een lastig concept, technisch mooi is niet per se interessant of dat wat je raakt. Het kan makkelijk saai worden/zijn als het technisch 'te mooi' is. Het zit toch ergens in het geheel dat bij de meeste mensen verre van perfect is. Ik denk eerder dat dat contrast nu juist datgene benadrukt dat mooi is aan/in ons, en dan die persoon in zijn geheel aantrekkelijk maakt. Zoiets.
[...]
Mwah ik denk zelf dat het grootste deel biologie is, met bepaalde extremen in bepaalde culturen (Samoa of zo). Ik vind het alleen maar fijn voor mensen die niet moeders mooiste zijn en zich mooi voelen, geloof me. Maar ik neem dat haast waar als een vogel spotter, ik zit dan te kijken en te denken 'hoe ziet die persoon zich dan in de spiegel? en kan die zich echt mooi voelen?' Het is geen oordelen verder, maar oprechte verwondering en interresse, hoe dat mechanisme dan werkt.
Maar iedereen heeft toch wel iets moois? In ieder geval, dat is wat ik zie als ik naar mensen kijk. Iedereen heeft wel iets leuks, iets grappigs, iets opvallends waardoor ik denk: "Wat bijzonder!"
Mooi is een lastig concept, technisch mooi is niet per se interessant of dat wat je raakt. Het kan makkelijk saai worden/zijn als het technisch 'te mooi' is. Het zit toch ergens in het geheel dat bij de meeste mensen verre van perfect is. Ik denk eerder dat dat contrast nu juist datgene benadrukt dat mooi is aan/in ons, en dan die persoon in zijn geheel aantrekkelijk maakt. Zoiets.
zondag 22 januari 2017 15:08
zondag 22 januari 2017 15:09
Ik kan me trouwens wel voorstellen dat als je bewezen wil zien dat dingen op een bepaalde manier zijn voordat je ze kunt aannemen, en dat je gevoel daarin niet als afweging betrekt/wil betrekken, dat wat anderen zeggen en vinden soms van een andere wereld kan lijken te zijn. Als ik het tenminste goed begrepen heb.
Kun je het dan niet omdraaien, dat je juist van het meest positieve uitgaat en dat dan het negatieve bewezen zou moeten worden? Dat je wat opportunistischer wordt in je benadering van de wereld?
Uiteindelijk ís er maar weinig. Of er is alles, oordeelloos. Wat er tussen zit is onze interpretatie van de werkelijkheid en afspraken daarover. Maar dat is net zo min 'waar'. De structuur die je lijkt te zoeken lijkt mij gebaseerd op dat concept, niet op de werkelijkheid erachter.
Kun je het dan niet omdraaien, dat je juist van het meest positieve uitgaat en dat dan het negatieve bewezen zou moeten worden? Dat je wat opportunistischer wordt in je benadering van de wereld?
Uiteindelijk ís er maar weinig. Of er is alles, oordeelloos. Wat er tussen zit is onze interpretatie van de werkelijkheid en afspraken daarover. Maar dat is net zo min 'waar'. De structuur die je lijkt te zoeken lijkt mij gebaseerd op dat concept, niet op de werkelijkheid erachter.
zondag 22 januari 2017 15:15
quote:Heksehazel schreef op 22 januari 2017 @ 15:09:
Ik kan me trouwens wel voorstellen dat als je bewezen wil zien dat dingen op een bepaalde manier zijn voordat je ze kunt aannemen, en dat je gevoel daarin niet als afweging betrekt/wil betrekken, dat wat anderen zeggen en vinden soms van een andere wereld kan lijken te zijn. Als ik het tenminste goed begrepen heb.
Kun je het dan niet omdraaien, dat je juist van het meest positieve uitgaat en dat dan het negatieve bewezen zou moeten worden? Dat je wat opportunistischer wordt in je benadering van de wereld?
Uiteindelijk ís er maar weinig. Of er is alles, oordeelloos. Wat er tussen zit is onze interpretatie van de werkelijkheid en afspraken daarover. Maar dat is net zo min 'waar'. De structuur die je lijkt te zoeken lijkt mij gebaseerd op dat concept, niet op de werkelijkheid erachter.Daar wil ik wel heel graag naar toe, maar het is precies het om gekeerde van mijn karakter. Dat maakt het ook zo ingewikkeld. Vergelijk het maar met iemand die een probleem heeft met wiskunde en ook nog eens een IQ van 85, dat wordt wel heel erg lastig om zo iets abstracts aan te leren. Het is niet helemaal te vergelijken misschien, maar het is wel even moeilijk om iets wat je van nature niet hebt proberen aan te leren. Ik zeg dit enkel om te verduidelijken hoe het werkt bij mij, niet om een uitvlucht te zoeken. Ik heb er jaren over gedaan om toch (met knikkende knieën en kotsen toe lol) met een therapeut te bellen, en dan denk ik ook al tijd lang na over misschien medicatie. Dat na denken nou ja, heeft ook weer te maken met eerst wel willen weten hoe dat dan kan werken en helpen. Een ander vertrouwt gewoon de dokter. Geloof me, ik vind dat ook super irritant, dat het bij mij zo veel tijd kost (en dan met name alle mogelijke scenario's af werken in mijn hoofd). Ik denk me zelf tegen (en kan me heeeel goed voor stellen dat mensen denken 'Jezus DOE gewoon iets, want dat denk ik ook zelf vaak)
Ik kan me trouwens wel voorstellen dat als je bewezen wil zien dat dingen op een bepaalde manier zijn voordat je ze kunt aannemen, en dat je gevoel daarin niet als afweging betrekt/wil betrekken, dat wat anderen zeggen en vinden soms van een andere wereld kan lijken te zijn. Als ik het tenminste goed begrepen heb.
Kun je het dan niet omdraaien, dat je juist van het meest positieve uitgaat en dat dan het negatieve bewezen zou moeten worden? Dat je wat opportunistischer wordt in je benadering van de wereld?
Uiteindelijk ís er maar weinig. Of er is alles, oordeelloos. Wat er tussen zit is onze interpretatie van de werkelijkheid en afspraken daarover. Maar dat is net zo min 'waar'. De structuur die je lijkt te zoeken lijkt mij gebaseerd op dat concept, niet op de werkelijkheid erachter.Daar wil ik wel heel graag naar toe, maar het is precies het om gekeerde van mijn karakter. Dat maakt het ook zo ingewikkeld. Vergelijk het maar met iemand die een probleem heeft met wiskunde en ook nog eens een IQ van 85, dat wordt wel heel erg lastig om zo iets abstracts aan te leren. Het is niet helemaal te vergelijken misschien, maar het is wel even moeilijk om iets wat je van nature niet hebt proberen aan te leren. Ik zeg dit enkel om te verduidelijken hoe het werkt bij mij, niet om een uitvlucht te zoeken. Ik heb er jaren over gedaan om toch (met knikkende knieën en kotsen toe lol) met een therapeut te bellen, en dan denk ik ook al tijd lang na over misschien medicatie. Dat na denken nou ja, heeft ook weer te maken met eerst wel willen weten hoe dat dan kan werken en helpen. Een ander vertrouwt gewoon de dokter. Geloof me, ik vind dat ook super irritant, dat het bij mij zo veel tijd kost (en dan met name alle mogelijke scenario's af werken in mijn hoofd). Ik denk me zelf tegen (en kan me heeeel goed voor stellen dat mensen denken 'Jezus DOE gewoon iets, want dat denk ik ook zelf vaak)
zondag 22 januari 2017 15:17
quote:strikjemetstippels schreef op 22 januari 2017 @ 14:39:
[...]
Ik heb dat probleem met risico ook als die drempel weg is door externe factoren als drank of drugs. Dat vind ik dus ook compleet onwenselijk want ik sla dan meteen door. Hele dag gereserveerd en dan overdreven risico loos of emotioneel, die twee uitersten zijn helemaal ongemakkelijk. Liefst zou ik die drempel gewoon voor de helft verlaagd willen zien of zo.
Ik gok nog wel eens op zaken die ik imho niet kan verliezen zo als presidentsverkiezingen USA. Maar aandelen, daar heb ik weinig kaas van gegeten (in gokken kun je wel zonder veel risico en gratis offers marginale winsten behalen dmv een algoritme of handmatig alle bets te vergelijken maar daar heb ik geen zin in en voor jou is daar al helemaal geen zak aan denk ik).
Ik drink eigenlijk bijna niet meer en ik heb 2x geblowd, maar toen werd ik helemaal paranoia en panisch. Dus dat doe ik niet meer.
Ik heb een vriend die is ook een INTP, daarom herken ik best wel wat van jou, alhoewel hij niet thuis blijft zitten en zo, maar wel een theoretisch denker, niets kunnen zien in emoties van andere mensen, andere mensen maar simplistische figuren vinden.
Ik heb hem geleerd te beleggen en het is echt heel simpel om daar makkelijk geld mee te verdienen, maar waar ik, toen ik het concept begreep meteen begon, heeft hij maanden zitten wikken en wegen, om uiteindelijk dan toch eens te beginnen.
In no time had hij een heel risicomodel gemaakt, compleet met grafieken en weet ik wat. Maar dat vond ik niet interessant natuurlijk, maar daar ben ik nu wel van teruggekomen, want na een flink verlies heb ik wel geleerd dat we samen een ijzersterk duo zijn (dat heb ik ook met jullie broertje de ENTP). Dus het interesseert me tegenwoordig een stuk meer.
Ik heb inmiddels wel geleerd dat types als jij veel beter bij me passen, omdat ik liever concepten en ideeën bespreek dan emoties en menselijke dingetjes. Ik herken ze tegenwoordig vrij snel, maar ze zijn wel lastig te vinden, juist, omdat ze nooit de spotlights zoeken.
[...]
Ik heb dat probleem met risico ook als die drempel weg is door externe factoren als drank of drugs. Dat vind ik dus ook compleet onwenselijk want ik sla dan meteen door. Hele dag gereserveerd en dan overdreven risico loos of emotioneel, die twee uitersten zijn helemaal ongemakkelijk. Liefst zou ik die drempel gewoon voor de helft verlaagd willen zien of zo.
Ik gok nog wel eens op zaken die ik imho niet kan verliezen zo als presidentsverkiezingen USA. Maar aandelen, daar heb ik weinig kaas van gegeten (in gokken kun je wel zonder veel risico en gratis offers marginale winsten behalen dmv een algoritme of handmatig alle bets te vergelijken maar daar heb ik geen zin in en voor jou is daar al helemaal geen zak aan denk ik).
Ik drink eigenlijk bijna niet meer en ik heb 2x geblowd, maar toen werd ik helemaal paranoia en panisch. Dus dat doe ik niet meer.
Ik heb een vriend die is ook een INTP, daarom herken ik best wel wat van jou, alhoewel hij niet thuis blijft zitten en zo, maar wel een theoretisch denker, niets kunnen zien in emoties van andere mensen, andere mensen maar simplistische figuren vinden.
Ik heb hem geleerd te beleggen en het is echt heel simpel om daar makkelijk geld mee te verdienen, maar waar ik, toen ik het concept begreep meteen begon, heeft hij maanden zitten wikken en wegen, om uiteindelijk dan toch eens te beginnen.
In no time had hij een heel risicomodel gemaakt, compleet met grafieken en weet ik wat. Maar dat vond ik niet interessant natuurlijk, maar daar ben ik nu wel van teruggekomen, want na een flink verlies heb ik wel geleerd dat we samen een ijzersterk duo zijn (dat heb ik ook met jullie broertje de ENTP). Dus het interesseert me tegenwoordig een stuk meer.
Ik heb inmiddels wel geleerd dat types als jij veel beter bij me passen, omdat ik liever concepten en ideeën bespreek dan emoties en menselijke dingetjes. Ik herken ze tegenwoordig vrij snel, maar ze zijn wel lastig te vinden, juist, omdat ze nooit de spotlights zoeken.
zondag 22 januari 2017 15:20
quote:Heksehazel schreef op 22 januari 2017 @ 14:40:
Ja absoluut Spell, dat voel ik net zo . Ik ben eerder een soort... hamster, ik vermijd risico's van nature en voel me het fijnst in mijn holletje (met een boek). Mijn uitdaging zit in mezelf telkens die kruimel van groei en zelfverwerkelijking voorhouden en mezelf meedogenloos uit mijn comfortzone schoppen. Ik weet dat ik het leven dan veel leuker vind, alhoewel ik nog steeds een zucht van verlichting slaak als ik thuis ben en de deur dicht doe. Overleefd. Poeh poeh
Ik vind het interessant wat je beschrijft, dat je het rationeel weet. Wat is de aantrekkingskracht van risico's nemen? Is het nieuwsgierigheid, benieuwd zijn ongeacht de uitkomst, of het feit dat je kunt winnen, of iets heel anders? Ik zou me kunnen voorstellen dat je dan ook anders kijkt naar opvattingen over moraal, die (meer) ter discussie stelt of zie ik dat verkeerd?
Ja absoluut Spell, dat voel ik net zo . Ik ben eerder een soort... hamster, ik vermijd risico's van nature en voel me het fijnst in mijn holletje (met een boek). Mijn uitdaging zit in mezelf telkens die kruimel van groei en zelfverwerkelijking voorhouden en mezelf meedogenloos uit mijn comfortzone schoppen. Ik weet dat ik het leven dan veel leuker vind, alhoewel ik nog steeds een zucht van verlichting slaak als ik thuis ben en de deur dicht doe. Overleefd. Poeh poeh
Ik vind het interessant wat je beschrijft, dat je het rationeel weet. Wat is de aantrekkingskracht van risico's nemen? Is het nieuwsgierigheid, benieuwd zijn ongeacht de uitkomst, of het feit dat je kunt winnen, of iets heel anders? Ik zou me kunnen voorstellen dat je dan ook anders kijkt naar opvattingen over moraal, die (meer) ter discussie stelt of zie ik dat verkeerd?
zondag 22 januari 2017 15:22
quote:spell68 schreef op 22 januari 2017 @ 15:17:
[...]
Ik drink eigenlijk bijna niet meer en ik heb 2x geblowd, maar toen werd ik helemaal paranoia en panisch. Dus dat doe ik niet meer.
Ik heb een vriend die is ook een INTP, daarom herken ik best wel wat van jou, alhoewel hij niet thuis blijft zitten en zo, maar wel een theoretisch denker, niets kunnen zien in emoties van andere mensen, andere mensen maar simplistische figuren vinden.
Ik heb hem geleerd te beleggen en het is echt heel simpel om daar makkelijk geld mee te verdienen, maar waar ik, toen ik het concept begreep meteen begon, heeft hij maanden zitten wikken en wegen, om uiteindelijk dan toch eens te beginnen.
In no time had hij een heel risicomodel gemaakt, compleet met grafieken en weet ik wat. Maar dat vond ik niet interessant natuurlijk, maar daar ben ik nu wel van teruggekomen, want na een flink verlies heb ik wel geleerd dat we samen een ijzersterk duo zijn (dat heb ik ook met jullie broertje de ENTP). Dus het interesseert me tegenwoordig een stuk meer.
Ik heb inmiddels wel geleerd dat types als jij veel beter bij me passen, omdat ik liever concepten en ideeën bespreek dan emoties en menselijke dingetjes. Ik herken ze tegenwoordig vrij snel, maar ze zijn wel lastig te vinden, juist, omdat ze nooit de spotlights zoeken.
Ik ken iemand die is natuurkundige, maar die durft zijn huis niet uit. Hij verdient geld met online pokeren, en echt, die bedragen die binnen komen zijn absurd. Hoeft z'n huis dus niet uit en hij geeft het geld zelfs niet uit. Moest ik gewoon aan denken (net als de vorige keer toen je het zei op het Trump topic).
Mijn vader is meer zo als jij, die doet gewoon. Erfelijkheid is een stom iets, want ik heb dus dat precies niet geërfd maar meer het dromerige van mijn moeder + denken van vader. Dat had wel een beetje beter gekund
[...]
Ik drink eigenlijk bijna niet meer en ik heb 2x geblowd, maar toen werd ik helemaal paranoia en panisch. Dus dat doe ik niet meer.
Ik heb een vriend die is ook een INTP, daarom herken ik best wel wat van jou, alhoewel hij niet thuis blijft zitten en zo, maar wel een theoretisch denker, niets kunnen zien in emoties van andere mensen, andere mensen maar simplistische figuren vinden.
Ik heb hem geleerd te beleggen en het is echt heel simpel om daar makkelijk geld mee te verdienen, maar waar ik, toen ik het concept begreep meteen begon, heeft hij maanden zitten wikken en wegen, om uiteindelijk dan toch eens te beginnen.
In no time had hij een heel risicomodel gemaakt, compleet met grafieken en weet ik wat. Maar dat vond ik niet interessant natuurlijk, maar daar ben ik nu wel van teruggekomen, want na een flink verlies heb ik wel geleerd dat we samen een ijzersterk duo zijn (dat heb ik ook met jullie broertje de ENTP). Dus het interesseert me tegenwoordig een stuk meer.
Ik heb inmiddels wel geleerd dat types als jij veel beter bij me passen, omdat ik liever concepten en ideeën bespreek dan emoties en menselijke dingetjes. Ik herken ze tegenwoordig vrij snel, maar ze zijn wel lastig te vinden, juist, omdat ze nooit de spotlights zoeken.
Ik ken iemand die is natuurkundige, maar die durft zijn huis niet uit. Hij verdient geld met online pokeren, en echt, die bedragen die binnen komen zijn absurd. Hoeft z'n huis dus niet uit en hij geeft het geld zelfs niet uit. Moest ik gewoon aan denken (net als de vorige keer toen je het zei op het Trump topic).
Mijn vader is meer zo als jij, die doet gewoon. Erfelijkheid is een stom iets, want ik heb dus dat precies niet geërfd maar meer het dromerige van mijn moeder + denken van vader. Dat had wel een beetje beter gekund
zondag 22 januari 2017 15:36
lekker he! Ik doe nu ook wat ik het liefste doe. Op de bank liggen, snooker op de achtergrond, beetje hier reageren en van allerlei onderwerpen lezen op de laptop. Heerlijk!
Waar jij waarschijnlijk boeken leest, omdat je een onderwerp interessant vindt en het niet per definitie een concrete toepassing hoeft te hebben, lees ik alleen boeken als de inhoud me helpt een probleem op te lossen. Dat is ook het enige moment dat mijn brein werkelijk actief is. Ik denk verder zelden, ik lul alleen heel veel tegen mezelf in mijn hoofd.
Goeie vraag, ik weet het echt niet. Het is gewoon mijn natuur. Ik heb namelijk geleerd dat je veel risico´s grotendeels kunt mitigeren met kennis. Het enige risico wat ik niet kan tegengaan, is mijn eigen zwakke punten uitdagen.
Ik wil ook altijd alles weten. Als de huisarts zegt dat ik iets heb, dan krijgt ie 300 vragen. Ik google ook echt de hele dag door. En ik ben een dwarsligger.
Als jij zegt dat de oven warm is en ik hem niet moet aanraken dan krijg ik meteen een dwang om hem toch aan te raken.
Heel veel zaken in het leven (en vaak ook mensen), zijn ontzettend voorspelbaar. De aandelenmarkt is dat niet. Ik kan een perfect rationeel en met cijfers onderbouwd relaas geven, waarom een aandeel moet stijgen of dalen, maar de werkelijke actie op de aandelenmarkt is nooit logisch of rationeel en dan moet ik beslissingen nemen die rationeel tegen mijn natuur ingaan en dat is de uitdaging en die is er altijd.
Het is ook niet winnen of zo, want geld boeit me niet zo en als ik gewoon doe wat ik moet doen, dan kan ik rendementspercentages realiseren die duizelingwekkend zijn, maar ja, moet ik het wel doen hè.
Maar, ik ben 2 maanden geleden keihard gestraft en sindsdien gedraag ik me voorbeeldig en het gaat steeds makkelijker.
Wat bedoel je met opvattingen over moraal?
Maar doe je ook echt iets om zelfgroei te verwezenlijken of blijft het dan toch vaak bij voornemens?
Waar jij waarschijnlijk boeken leest, omdat je een onderwerp interessant vindt en het niet per definitie een concrete toepassing hoeft te hebben, lees ik alleen boeken als de inhoud me helpt een probleem op te lossen. Dat is ook het enige moment dat mijn brein werkelijk actief is. Ik denk verder zelden, ik lul alleen heel veel tegen mezelf in mijn hoofd.
Goeie vraag, ik weet het echt niet. Het is gewoon mijn natuur. Ik heb namelijk geleerd dat je veel risico´s grotendeels kunt mitigeren met kennis. Het enige risico wat ik niet kan tegengaan, is mijn eigen zwakke punten uitdagen.
Ik wil ook altijd alles weten. Als de huisarts zegt dat ik iets heb, dan krijgt ie 300 vragen. Ik google ook echt de hele dag door. En ik ben een dwarsligger.
Als jij zegt dat de oven warm is en ik hem niet moet aanraken dan krijg ik meteen een dwang om hem toch aan te raken.
Heel veel zaken in het leven (en vaak ook mensen), zijn ontzettend voorspelbaar. De aandelenmarkt is dat niet. Ik kan een perfect rationeel en met cijfers onderbouwd relaas geven, waarom een aandeel moet stijgen of dalen, maar de werkelijke actie op de aandelenmarkt is nooit logisch of rationeel en dan moet ik beslissingen nemen die rationeel tegen mijn natuur ingaan en dat is de uitdaging en die is er altijd.
Het is ook niet winnen of zo, want geld boeit me niet zo en als ik gewoon doe wat ik moet doen, dan kan ik rendementspercentages realiseren die duizelingwekkend zijn, maar ja, moet ik het wel doen hè.
Maar, ik ben 2 maanden geleden keihard gestraft en sindsdien gedraag ik me voorbeeldig en het gaat steeds makkelijker.
Wat bedoel je met opvattingen over moraal?
Maar doe je ook echt iets om zelfgroei te verwezenlijken of blijft het dan toch vaak bij voornemens?
zondag 22 januari 2017 15:44
quote:strikjemetstippels schreef op 22 januari 2017 @ 15:22:
[...]
Ik ken iemand die is natuurkundige, maar die durft zijn huis niet uit. Hij verdient geld met online pokeren, en echt, die bedragen die binnen komen zijn absurd. Hoeft z'n huis dus niet uit en hij geeft het geld zelfs niet uit. Moest ik gewoon aan denken (net als de vorige keer toen je het zei op het Trump topic).
Mijn vader is meer zo als jij, die doet gewoon. Erfelijkheid is een stom iets, want ik heb dus dat precies niet geërfd maar meer het dromerige van mijn moeder + denken van vader. Dat had wel een beetje beter gekund
Wat heb ik gezegd op het trump topic?
Zoals ik al zei, je ervaart de wereld zoals je hem ervaart, maar met de juiste types om je heen, niet die radicaal van je verschillen, maar die wel overeenkomsten met je hebben, maar net een andere benaderingswijze hebben, kun je je wel bewust worden van zaken (oh ja momentjes zeg maar) en met kinderstapjes een bredere scope krijgen.
Oh en ik heb een best hoog IQ, maar ik wens je veel succes met het mij uitleggen van algebra en natuurkunde. Ik kan niet abstract denken en ik snap er echt geen bal van. Ik heb de capaciteit gewoon niet.
[...]
Ik ken iemand die is natuurkundige, maar die durft zijn huis niet uit. Hij verdient geld met online pokeren, en echt, die bedragen die binnen komen zijn absurd. Hoeft z'n huis dus niet uit en hij geeft het geld zelfs niet uit. Moest ik gewoon aan denken (net als de vorige keer toen je het zei op het Trump topic).
Mijn vader is meer zo als jij, die doet gewoon. Erfelijkheid is een stom iets, want ik heb dus dat precies niet geërfd maar meer het dromerige van mijn moeder + denken van vader. Dat had wel een beetje beter gekund
Wat heb ik gezegd op het trump topic?
Zoals ik al zei, je ervaart de wereld zoals je hem ervaart, maar met de juiste types om je heen, niet die radicaal van je verschillen, maar die wel overeenkomsten met je hebben, maar net een andere benaderingswijze hebben, kun je je wel bewust worden van zaken (oh ja momentjes zeg maar) en met kinderstapjes een bredere scope krijgen.
Oh en ik heb een best hoog IQ, maar ik wens je veel succes met het mij uitleggen van algebra en natuurkunde. Ik kan niet abstract denken en ik snap er echt geen bal van. Ik heb de capaciteit gewoon niet.
zondag 22 januari 2017 15:52
quote:spell68 schreef op 22 januari 2017 @ 15:44:
[...]
Wat heb ik gezegd op het trump topic?
Zoals ik al zei, je ervaart de wereld zoals je hem ervaart, maar met de juiste types om je heen, niet die radicaal van je verschillen, maar die wel overeenkomsten met je hebben, maar net een andere benaderingswijze hebben, kun je je wel bewust worden van zaken (oh ja momentjes zeg maar) en met kinderstapjes een bredere scope krijgen.
Oh en ik heb een best hoog IQ, maar ik wens je veel succes met het mij uitleggen van algebra en natuurkunde. Ik kan niet abstract denken en ik snap er echt geen bal van. Ik heb de capaciteit gewoon niet.
Je aandelen verhaal en die vriend van je die maanden lang moest denken voor dat ie in actie schoot.
Ik bedenk me dat ik echt positief verrast kan zijn als iemand iets zegt dat dwars tegen een heersende mening in gaat, liefst erg politiek incorrect. Dan hoef ik het er nog niet 100% mee eens te zijn, maar ik geniet daar wel van (mits beetje snuggere argumentatie natuurlijk). Ik visualiseer de meningen en karakter fabriek als een hummende machine die een flatline produceert, en als er dan in eens een piek in de uitkomst ontstaat, dat vind ik fijn, dat prikkelt. In dat opzicht heb ik toch wel best interesse in anderen (dit even niet per se gerelateerd aan Spell).
[...]
Wat heb ik gezegd op het trump topic?
Zoals ik al zei, je ervaart de wereld zoals je hem ervaart, maar met de juiste types om je heen, niet die radicaal van je verschillen, maar die wel overeenkomsten met je hebben, maar net een andere benaderingswijze hebben, kun je je wel bewust worden van zaken (oh ja momentjes zeg maar) en met kinderstapjes een bredere scope krijgen.
Oh en ik heb een best hoog IQ, maar ik wens je veel succes met het mij uitleggen van algebra en natuurkunde. Ik kan niet abstract denken en ik snap er echt geen bal van. Ik heb de capaciteit gewoon niet.
Je aandelen verhaal en die vriend van je die maanden lang moest denken voor dat ie in actie schoot.
Ik bedenk me dat ik echt positief verrast kan zijn als iemand iets zegt dat dwars tegen een heersende mening in gaat, liefst erg politiek incorrect. Dan hoef ik het er nog niet 100% mee eens te zijn, maar ik geniet daar wel van (mits beetje snuggere argumentatie natuurlijk). Ik visualiseer de meningen en karakter fabriek als een hummende machine die een flatline produceert, en als er dan in eens een piek in de uitkomst ontstaat, dat vind ik fijn, dat prikkelt. In dat opzicht heb ik toch wel best interesse in anderen (dit even niet per se gerelateerd aan Spell).
zondag 22 januari 2017 16:05
quote:strikjemetstippels schreef op 22 januari 2017 @ 15:15:
[...]
Daar wil ik wel heel graag naar toe, maar het is precies het om gekeerde van mijn karakter. Dat maakt het ook zo ingewikkeld.
Ik denk dat het nog anders zit. Ik denk dat je van dat hele positief - negatief labelen af zou moeten als het gaat over feiten. Dingen zijn zoals ze zijn. Dat zijn feiten. Positief of negatief: dat is een interpretatie. Alle dingen positief labelen is even hard werken als alle dingen negatief labelen.
'Jij bent leuk' of 'jij bent niet leuk': ik denk dat je geen van beiden zou kunnen bewijzen. 'Je bent', dat is een feit (soort van), en je komt de deur niet uit, dat is ook een feit.
Maar in het idee 'alleen leuke mensen mogen de deur uit' zit nog wel een forse denkfout.
Net als in 'alleen lekkere wijven kunnen straffeloos naar de bioscoop".
[...]
Daar wil ik wel heel graag naar toe, maar het is precies het om gekeerde van mijn karakter. Dat maakt het ook zo ingewikkeld.
Ik denk dat het nog anders zit. Ik denk dat je van dat hele positief - negatief labelen af zou moeten als het gaat over feiten. Dingen zijn zoals ze zijn. Dat zijn feiten. Positief of negatief: dat is een interpretatie. Alle dingen positief labelen is even hard werken als alle dingen negatief labelen.
'Jij bent leuk' of 'jij bent niet leuk': ik denk dat je geen van beiden zou kunnen bewijzen. 'Je bent', dat is een feit (soort van), en je komt de deur niet uit, dat is ook een feit.
Maar in het idee 'alleen leuke mensen mogen de deur uit' zit nog wel een forse denkfout.
Net als in 'alleen lekkere wijven kunnen straffeloos naar de bioscoop".
zondag 22 januari 2017 16:26
quote:strikjemetstippels schreef op 22 januari 2017 @ 15:52:
[...]
Je aandelen verhaal en die vriend van je die maanden lang moest denken voor dat ie in actie schoot.
Ik bedenk me dat ik echt positief verrast kan zijn als iemand iets zegt dat dwars tegen een heersende mening in gaat, liefst erg politiek incorrect. Dan hoef ik het er nog niet 100% mee eens te zijn, maar ik geniet daar wel van (mits beetje snuggere argumentatie natuurlijk). Ik visualiseer de meningen en karakter fabriek als een hummende machine die een flatline produceert, en als er dan in eens een piek in de uitkomst ontstaat, dat vind ik fijn, dat prikkelt. In dat opzicht heb ik toch wel best interesse in anderen (dit even niet per se gerelateerd aan Spell).
Ik kan je visualisatie niet zo goed volgen, maar voor de rest herken ik het helemaal. Misschien, dat ik daarom zo snel wegloop van discussies of gesprekken die op meningen gebaseerd zijn. Het is allemaal subjectief. Dat sluit ook aan op wat ork zegt over leuk en niet leuk gevonden worden.
Maar dat is ook de reden dat ik in het voedingstopic steeds om onderbouwingen vraag. Om mijn eigen aannames uit te kunnen blijven dagen heb ik onderbouwde visies van anderen nodig, geen gescherm met wetenschappelijke artikelen.
[...]
Je aandelen verhaal en die vriend van je die maanden lang moest denken voor dat ie in actie schoot.
Ik bedenk me dat ik echt positief verrast kan zijn als iemand iets zegt dat dwars tegen een heersende mening in gaat, liefst erg politiek incorrect. Dan hoef ik het er nog niet 100% mee eens te zijn, maar ik geniet daar wel van (mits beetje snuggere argumentatie natuurlijk). Ik visualiseer de meningen en karakter fabriek als een hummende machine die een flatline produceert, en als er dan in eens een piek in de uitkomst ontstaat, dat vind ik fijn, dat prikkelt. In dat opzicht heb ik toch wel best interesse in anderen (dit even niet per se gerelateerd aan Spell).
Ik kan je visualisatie niet zo goed volgen, maar voor de rest herken ik het helemaal. Misschien, dat ik daarom zo snel wegloop van discussies of gesprekken die op meningen gebaseerd zijn. Het is allemaal subjectief. Dat sluit ook aan op wat ork zegt over leuk en niet leuk gevonden worden.
Maar dat is ook de reden dat ik in het voedingstopic steeds om onderbouwingen vraag. Om mijn eigen aannames uit te kunnen blijven dagen heb ik onderbouwde visies van anderen nodig, geen gescherm met wetenschappelijke artikelen.
zondag 22 januari 2017 17:57
quote:orkenflow schreef op 22 januari 2017 @ 16:05:
[...]
Ik denk dat het nog anders zit. Ik denk dat je van dat hele positief - negatief labelen af zou moeten als het gaat over feiten. Dingen zijn zoals ze zijn. Dat zijn feiten. Positief of negatief: dat is een interpretatie. Alle dingen positief labelen is even hard werken als alle dingen negatief labelen.
'Jij bent leuk' of 'jij bent niet leuk': ik denk dat je geen van beiden zou kunnen bewijzen. 'Je bent', dat is een feit (soort van), en je komt de deur niet uit, dat is ook een feit.
Maar in het idee 'alleen leuke mensen mogen de deur uit' zit nog wel een forse denkfout.
Net als in 'alleen lekkere wijven kunnen straffeloos naar de bioscoop".
Heb je gelijk in. Ik label overigens niet echt negatief of positief. Je kunt altijd relatief labelen, dus als je 1m50 bent ben je in Nederland gewoon klein en als je hier dan woont, dan is dat je realiteit.
Wat ik meer bedoel is 'waar om vind je me dan leuk?' om dat ik het niet zie, en dan de argumentatie er voor wil. Misschien is dat een verkapte hulp vraag, maar ik zie het meer als 'ik kan hier misschien van leren mij zelf dan ook als leuk te zien.'
Haha moest wel lachen om je 'alleen lekkere wijven kunnen straffeloos naar de bioscoop.' Ik zie dat ook zo niet, maar meer een onzekerheid waar door ik niet zo graag in de buurt van anderen ben. Misschien ga ik als ik moed heb verzameld wel eens alleen naar een film (liever art house dan blockbuster want die kijk ik wel online) of naar muziek concert, alleen.
[...]
Ik denk dat het nog anders zit. Ik denk dat je van dat hele positief - negatief labelen af zou moeten als het gaat over feiten. Dingen zijn zoals ze zijn. Dat zijn feiten. Positief of negatief: dat is een interpretatie. Alle dingen positief labelen is even hard werken als alle dingen negatief labelen.
'Jij bent leuk' of 'jij bent niet leuk': ik denk dat je geen van beiden zou kunnen bewijzen. 'Je bent', dat is een feit (soort van), en je komt de deur niet uit, dat is ook een feit.
Maar in het idee 'alleen leuke mensen mogen de deur uit' zit nog wel een forse denkfout.
Net als in 'alleen lekkere wijven kunnen straffeloos naar de bioscoop".
Heb je gelijk in. Ik label overigens niet echt negatief of positief. Je kunt altijd relatief labelen, dus als je 1m50 bent ben je in Nederland gewoon klein en als je hier dan woont, dan is dat je realiteit.
Wat ik meer bedoel is 'waar om vind je me dan leuk?' om dat ik het niet zie, en dan de argumentatie er voor wil. Misschien is dat een verkapte hulp vraag, maar ik zie het meer als 'ik kan hier misschien van leren mij zelf dan ook als leuk te zien.'
Haha moest wel lachen om je 'alleen lekkere wijven kunnen straffeloos naar de bioscoop.' Ik zie dat ook zo niet, maar meer een onzekerheid waar door ik niet zo graag in de buurt van anderen ben. Misschien ga ik als ik moed heb verzameld wel eens alleen naar een film (liever art house dan blockbuster want die kijk ik wel online) of naar muziek concert, alleen.
zondag 22 januari 2017 18:00
quote:spell68 schreef op 22 januari 2017 @ 16:26:
[...]
Ik kan je visualisatie niet zo goed volgen, maar voor de rest herken ik het helemaal. Misschien, dat ik daarom zo snel wegloop van discussies of gesprekken die op meningen gebaseerd zijn. Het is allemaal subjectief. Dat sluit ook aan op wat ork zegt over leuk en niet leuk gevonden worden.
Maar dat is ook de reden dat ik in het voedingstopic steeds om onderbouwingen vraag. Om mijn eigen aannames uit te kunnen blijven dagen heb ik onderbouwde visies van anderen nodig, geen gescherm met wetenschappelijke artikelen.Grappig, ik zoek juist als ik iets wil weten (werkzaamheid van xyz, bij voorbeeld) online en zoek alle onderzoeken die ik kan vinden, als ze maar compleet zijn (welke methode, test groep, de statistiek die is toegepast). Ik vind een link in principe niet erg, wat ik wel irritant vind (ligt meer aan mij om dat de symmetrie er dan niet is) als het van iemand komt die weinig weet van wetenschappelijk onderzoek, ik bedoel die kan jou volgende week een link geven van een ander onderzoek dat exact het tegenover gestelde beweert.
[...]
Ik kan je visualisatie niet zo goed volgen, maar voor de rest herken ik het helemaal. Misschien, dat ik daarom zo snel wegloop van discussies of gesprekken die op meningen gebaseerd zijn. Het is allemaal subjectief. Dat sluit ook aan op wat ork zegt over leuk en niet leuk gevonden worden.
Maar dat is ook de reden dat ik in het voedingstopic steeds om onderbouwingen vraag. Om mijn eigen aannames uit te kunnen blijven dagen heb ik onderbouwde visies van anderen nodig, geen gescherm met wetenschappelijke artikelen.Grappig, ik zoek juist als ik iets wil weten (werkzaamheid van xyz, bij voorbeeld) online en zoek alle onderzoeken die ik kan vinden, als ze maar compleet zijn (welke methode, test groep, de statistiek die is toegepast). Ik vind een link in principe niet erg, wat ik wel irritant vind (ligt meer aan mij om dat de symmetrie er dan niet is) als het van iemand komt die weinig weet van wetenschappelijk onderzoek, ik bedoel die kan jou volgende week een link geven van een ander onderzoek dat exact het tegenover gestelde beweert.
zondag 22 januari 2017 18:05
quote:strikjemetstippels schreef op 22 januari 2017 @ 15:15:
[...]
Daar wil ik wel heel graag naar toe, maar het is precies het om gekeerde van mijn karakter. Dat maakt het ook zo ingewikkeld. Vergelijk het maar met iemand die een probleem heeft met wiskunde en ook nog eens een IQ van 85, dat wordt wel heel erg lastig om zo iets abstracts aan te leren. Het is niet helemaal te vergelijken misschien, maar het is wel even moeilijk om iets wat je van nature niet hebt proberen aan te leren. Ik zeg dit enkel om te verduidelijken hoe het werkt bij mij, niet om een uitvlucht te zoeken. Ik heb er jaren over gedaan om toch (met knikkende knieën en kotsen toe lol) met een therapeut te bellen, en dan denk ik ook al tijd lang na over misschien medicatie. Dat na denken nou ja, heeft ook weer te maken met eerst wel willen weten hoe dat dan kan werken en helpen. Een ander vertrouwt gewoon de dokter. Geloof me, ik vind dat ook super irritant, dat het bij mij zo veel tijd kost (en dan met name alle mogelijke scenario's af werken in mijn hoofd). Ik denk me zelf tegen (en kan me heeeel goed voor stellen dat mensen denken 'Jezus DOE gewoon iets, want dat denk ik ook zelf vaak)Ik ervaar het niet als uitvlucht, eerder dat je op zoek bent naar iets dat 'klikt', wat aansluit bij jou. Mijn ervaring is, dat dat heel persoonlijk is, en dat als een ander het je (vaak per ongeluk) aangeeft dat een soort toevalstreffer is. Geen zeldzaamheid maar het moet maar net raak zijn. We kennen onszelf veel beter dan een ander, dus ook een therapeut, ooit zal kunnen. De oplossing zit in onszelf, zo cliché als dat ook mag klinken, en dan is de vraag hoe je daar komt. Als geheel zijn het meestal processen, stap voor stap. Een potje schaak tussen dat deel wat wil vasthouden aan hoe het is en een ander deel dat anders/meer/beter wil.
[...]
Daar wil ik wel heel graag naar toe, maar het is precies het om gekeerde van mijn karakter. Dat maakt het ook zo ingewikkeld. Vergelijk het maar met iemand die een probleem heeft met wiskunde en ook nog eens een IQ van 85, dat wordt wel heel erg lastig om zo iets abstracts aan te leren. Het is niet helemaal te vergelijken misschien, maar het is wel even moeilijk om iets wat je van nature niet hebt proberen aan te leren. Ik zeg dit enkel om te verduidelijken hoe het werkt bij mij, niet om een uitvlucht te zoeken. Ik heb er jaren over gedaan om toch (met knikkende knieën en kotsen toe lol) met een therapeut te bellen, en dan denk ik ook al tijd lang na over misschien medicatie. Dat na denken nou ja, heeft ook weer te maken met eerst wel willen weten hoe dat dan kan werken en helpen. Een ander vertrouwt gewoon de dokter. Geloof me, ik vind dat ook super irritant, dat het bij mij zo veel tijd kost (en dan met name alle mogelijke scenario's af werken in mijn hoofd). Ik denk me zelf tegen (en kan me heeeel goed voor stellen dat mensen denken 'Jezus DOE gewoon iets, want dat denk ik ook zelf vaak)Ik ervaar het niet als uitvlucht, eerder dat je op zoek bent naar iets dat 'klikt', wat aansluit bij jou. Mijn ervaring is, dat dat heel persoonlijk is, en dat als een ander het je (vaak per ongeluk) aangeeft dat een soort toevalstreffer is. Geen zeldzaamheid maar het moet maar net raak zijn. We kennen onszelf veel beter dan een ander, dus ook een therapeut, ooit zal kunnen. De oplossing zit in onszelf, zo cliché als dat ook mag klinken, en dan is de vraag hoe je daar komt. Als geheel zijn het meestal processen, stap voor stap. Een potje schaak tussen dat deel wat wil vasthouden aan hoe het is en een ander deel dat anders/meer/beter wil.
zondag 22 januari 2017 19:06
quote:strikjemetstippels schreef op 22 januari 2017 @ 17:57:
[...]
Heb je gelijk in. Ik label overigens niet echt negatief of positief. Je kunt altijd relatief labelen, dus als je 1m50 bent ben je in Nederland gewoon klein en als je hier dan woont, dan is dat je realiteit.
Grappig voorbeeld - ik zou mezelf namelijk beschrijven als lang. In Nederland ben ik niet extreem lang, maar in veel andere delen van de wereld wel.
quote:Wat ik meer bedoel is 'waar om vind je me dan leuk?' om dat ik het niet zie, en dan de argumentatie er voor wil. Misschien is dat een verkapte hulp vraag, maar ik zie het meer als 'ik kan hier misschien van leren mij zelf dan ook als leuk te zien.'Mijn argumenten zouden zijn: in dit topic geef je blijk van humor, je gaat in gesprek met heel verschillende mensen, en je doet aan zelfreflectie. Dat vind ik allemaal leuk.
[...]
Heb je gelijk in. Ik label overigens niet echt negatief of positief. Je kunt altijd relatief labelen, dus als je 1m50 bent ben je in Nederland gewoon klein en als je hier dan woont, dan is dat je realiteit.
Grappig voorbeeld - ik zou mezelf namelijk beschrijven als lang. In Nederland ben ik niet extreem lang, maar in veel andere delen van de wereld wel.
quote:Wat ik meer bedoel is 'waar om vind je me dan leuk?' om dat ik het niet zie, en dan de argumentatie er voor wil. Misschien is dat een verkapte hulp vraag, maar ik zie het meer als 'ik kan hier misschien van leren mij zelf dan ook als leuk te zien.'Mijn argumenten zouden zijn: in dit topic geef je blijk van humor, je gaat in gesprek met heel verschillende mensen, en je doet aan zelfreflectie. Dat vind ik allemaal leuk.
zondag 22 januari 2017 19:09
quote:strikjemetstippels schreef op 22 januari 2017 @ 18:00:
[...]
Grappig, ik zoek juist als ik iets wil weten (werkzaamheid van xyz, bij voorbeeld) online en zoek alle onderzoeken die ik kan vinden, als ze maar compleet zijn (welke methode, test groep, de statistiek die is toegepast). Ik vind een link in principe niet erg, wat ik wel irritant vind (ligt meer aan mij om dat de symmetrie er dan niet is) als het van iemand komt die weinig weet van wetenschappelijk onderzoek, ik bedoel die kan jou volgende week een link geven van een ander onderzoek dat exact het tegenover gestelde beweert.
Nou, dát bedoel ik dus. Er wordt geschermd met wetenschappelijke artikelen (vaak alleen gescreend op de titel) om een gelijk te bewijzen, niet als ondersteuning van een beredeneerde onderbouwing. En vaak is men idd ook niet behept met enige vorm van onderzoekskennis (het is overigens ook niet mijn sterke punt, vandaar dat ik het zelf liever niet gebruik).
Maar dat is, denk ik, een verschil tussen jou en mij, jij bent relatief theoretischer ingesteld en ik pragmatisch.
Als ik iets lees en het probleem is opgelost dan ben ik meteen mijn interesse kwijt.
[...]
Grappig, ik zoek juist als ik iets wil weten (werkzaamheid van xyz, bij voorbeeld) online en zoek alle onderzoeken die ik kan vinden, als ze maar compleet zijn (welke methode, test groep, de statistiek die is toegepast). Ik vind een link in principe niet erg, wat ik wel irritant vind (ligt meer aan mij om dat de symmetrie er dan niet is) als het van iemand komt die weinig weet van wetenschappelijk onderzoek, ik bedoel die kan jou volgende week een link geven van een ander onderzoek dat exact het tegenover gestelde beweert.
Nou, dát bedoel ik dus. Er wordt geschermd met wetenschappelijke artikelen (vaak alleen gescreend op de titel) om een gelijk te bewijzen, niet als ondersteuning van een beredeneerde onderbouwing. En vaak is men idd ook niet behept met enige vorm van onderzoekskennis (het is overigens ook niet mijn sterke punt, vandaar dat ik het zelf liever niet gebruik).
Maar dat is, denk ik, een verschil tussen jou en mij, jij bent relatief theoretischer ingesteld en ik pragmatisch.
Als ik iets lees en het probleem is opgelost dan ben ik meteen mijn interesse kwijt.
