flashbacks na een scheiding

09-08-2014 18:34 2155 berichten
Een maand of zeven geleden ben ik vrij plotsklaps gescheiden. Een maand lang wilde mijn ex nadenken, nadat ik er achter kwam dat hij stiekem contact had met de vrouw met wie hij nu een relatie heeft. Na deze maand van nadenken - en verder een heel harmonieuze relatie van bijna twaalf jaar - was ik ineens alleen.



De afgelopen maanden stond ik volkomen in de survivalstand. Omdat het zo snel ging, denk ik, heb ik niet echt gerouwd. Mijn ex ging 'gewoon' weg bij onze dochter en mij en omdat het zo makkelijk leek te gaan, voor hem, durfde ik mijn enorme verdriet om dit verlies niet echt toe te laten. Ik duwde herinneringen snel weg, genoeg andere rottigheid om mee te dealen.



En nu, na zeven maanden, terwijl de ergste pijn nu wel weg zou moeten zijn, word ik echt gekweld door flashbacks van mijn huwelijk. Random herinneringen lijken het. Doorlopende beelden van twaalf jaar erg gelukkig zijn. Er zit geen enkele logica in, het is een caleidoscoop van plaatjes, filmpjes, woorden, momenten....



Zijn er mensen die dit herkennen? Dat je iemand zo verschrikkelijk mist door de beelden die je de hele dag door je onderbewuste gepresenteerd krijgt?



Ik wil mijn ex niet terug, ik heb vrede met het scheiden op zich maar word helemaal dol van de ongewenste trip down memory lane die ik continu maak.

Gisteren was het zo erg dat ik hem bijna belde. Om zijn stem even te horen, terwijl ik zelfs nooit gevraagd heb of hij het nog eens met me wilde proberen toen hij de scheiding aankondigde. Na meer dan een half jaar zou de ergste pijn toch weg moeten zijn zou je zeggen.



Vanzelfsprekend ben ik niet de enige die dit ervaart. Neem ik aan.

Hoe lang duurde dit bij jou?

Wat deed je er mee of misschien tegen?

Ik word er soms bijna fysiek onpasselijk van, kennen jullie dat?
Alle reacties Link kopieren
.
Geen ervaring, maar ik denk dat het bij het loslaten hoort, een fase van rouw die aanbreekt nu je niet meer in de survival stand staat. Dat je nu pas ruimte krijgt om echt te rouwen. En 7 maanden na een lange, gelukkige relatie is denk ik nog helemaal niet zo lang.



Heel veel sterkte
Ach lieve Eleonora. Ik wist wel dat je ging scheiden. Maar wist niets van een ander voor je ex!!



Je verwerkt het op je eigen manier. Dit is blijkbaar de jouwe. Had je dat met exen niet? Waarom vind je het erg? Een half jaar is niets na 12 jaar met een kind!!
Alle reacties Link kopieren
Geen ervaring, maar een dikke knuffel

Lijkt me eigenlijk alleen maar logisch dat deze gevoelens vroeg of laat toegelaten worden
Misschien is je brein aan het checken of al die jaren wel echt waren? Je verstand kan er niet bij dat hij voor een ander, jullie huwelijk heeft verlaten. Je zoekt misschien naar aanwijzingen waar ging het mis? Waren al die jaren een leugen?? Maar zo gaat het soms. Ook na 12 gelukkige jaren. Blijkbaar... Rouw maar rustig. Je bent aan het verwerken. Geef het wat tijd!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou eerst schrijven dat ik het niet ken, maar dat ken ik wel mijn ex en ik hebben een hele zware tijd doorgemaakt waardoor ik toen zeg maar uit stond. Toen ik er uitgestapt ben (de relatie) kwam ik bij en tot rust en kwam er steeds meer terug, momenten, dingen die gezegd zijn.

Leuk en minder leuk, het lijkt me bij het proces horen.

Ik wil je ook een hele dikke knuffel geven
Er wordt hier meer gezogen dan in de gemiddelde pornofilm.
Lief toch Het is echt heel normaal en hoort bij de verwerking. Maar wel klote natuurlijk :(
Alle reacties Link kopieren
.
Wat een rotsituatie, zeg! Je bent nog geen jaar geleden heel plots verlaten. Je schrijft zelf dat je de afgelopen maanden in de survivalstand stond. Ik denk dat er een grote kans is dat het rouwproces/de verwerking nu pas echt begint, in plaats van dat het al achter de rug zou moeten zijn.
Geen ervaring, maar wil je wel even een dikke geven. En ook 1 voor je dochter.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb hetzelfde. Nu ruim 6 maanden bij ex weg en ik ben heel heel heel heel heel heel heel blij dat ik dat besluit heb genomen. Hij ook blijkbaar want binnen een week zat hij op een datingsite en inmiddels woont hij al weer samen.



Toch blijven net als bij jou allerlei herinneringen komen. Herinneringen die ik me helemaal niet wil herinneren. Ik wil hem vergeten, dat we iets gehad hebben wil ik vergeten..... pffff
Ik ben vrijgezel, mijn schoonouders konden geen kinderen krijgen
quote:Scamp schreef op 09 augustus 2014 @ 18:56:

Ik ben wel heel erg blij je weer te zien hier. Heb je echt gemist.



Wat lief Scampie....

Ik las wel mee hoor nog.
Ik denk dat het hoort bij het 'terug' uit survivalstand komen. Ik herken het wel uit andere situaties. Ik begrijp dat het heel vervelend is, maar misschien kun je het als iets moois gaan zien. Alle mooie herinneringen die je met je ex gehad hebt zijn de basis voor je prachtige dochter. En 7 maanden is echt nog maar pas geleden he, probeer niet sneller te gaan dan je kunt lieve Leo. Ik sluit me aan bij scamp, ik ben wel heel blij je weer te zien hier, je werd gemist
Alle reacties Link kopieren
Ik ben na 13 jaar uit een relatie gestapt. Ik heb daar 4 jaar lang een schuldgevoel over gehad terwijl ik overtuigd was dat dit het beste was. Elke herinnering deed pijn. Maar geen negatieve pijn, het was pijn van een gemis van iemand waar ik intens van hield maar geen relatie meer mee wilde.

Flashbacks kan ik het niet meer noemen, zo lang is het nu geleden dat ik soms denk dat ons samen nooit is geweest.





Wat verdrietig dat je een scheiding mee moet maken op deze wijze.
quote:Wollstonecraft schreef op 09 augustus 2014 @ 18:38:

Geen ervaring, maar ik denk dat het bij het loslaten hoort, een fase van rouw die aanbreekt nu je niet meer in de survival stand staat. Dat je nu pas ruimte krijgt om echt te rouwen. En 7 maanden na een lange, gelukkige relatie is denk ik nog helemaal niet zo lang.



Heel veel sterkte



Dank je wel....

Ik realiseer me dat dit bij rouwen hoort. Zoals nu heb ik liefdesverdriet nog nooit ervaren. Meestal was ik een tijdje diepbedroefd en daarna ging het steeds beter, tot het over was.

Dit lijkt een enorme stap terug in mijn rouwproces.

Snap je wat ik bedoel?
quote:LieveSophie schreef op 09 augustus 2014 @ 18:42:

Misschien is je brein aan het checken of al die jaren wel echt waren? Je verstand kan er niet bij dat hij voor een ander, jullie huwelijk heeft verlaten. Je zoekt misschien naar aanwijzingen waar ging het mis? Waren al die jaren een leugen?? Maar zo gaat het soms. Ook na 12 gelukkige jaren. Blijkbaar... Rouw maar rustig. Je bent aan het verwerken. Geef het wat tijd!



Die vragen heb ik inderdaad de eerste maanden enorm gehad. Volgens mij heb ik dat nu achter de rug.



Blijkbaar zoekt mijn geest momenteel laatjes om herinneringen in te stoppen en moet ik ze allemaal even zien of zo voor ze opgeborgen worden.
Of je gaat nu juist heel hard. Dat je de mooie momenten weer ziet?



Hoe is je dochter eronder?
Alle reacties Link kopieren
Lieve Leo, wat goed om je weer 'ns te lezen lief mens!



De tranen springen in mijn ogen bij het lezen van je OP. Wat jij nu doormaakt dat hoort bij de rouw.



Iemand uit mijn hele naaste omgeving is niet zo lang geleden weggevallen. Dat was verdrietig, daarna ging het leven door... Totdat ik weer een foto zie, of een flard van muziek hoor. Dan krijg ik weer een stomp in de maag. Voor mij was het een jaar geleden.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
Alle reacties Link kopieren
Het zal jouw manier van verwerken zijn.



Jouw hoofd heeft nu "tijd" om één en ander te ordenen en is daar druk mee bezig.

Zo lees ik het.



Daar het mooie herinneringen zijn lijkt me zowel mooi als extra pijnlijk.

Geef jezelf de tijd.



En blijf je dan weer hier?



Wij hadden nooit veel contact maar las je altijd erg graag.



Sterkte de komende tijd!
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
Ja ik heb het ook. Ik ben net als jij 7 maanden geleden gescheiden.

De flashbacks die ik heb zijn alleen slechte en zeer verdrietige momenten. Ik had s'nachts er ook last van in de vorm van nachtmerries. Maar dat is gelukkig al beter. Mijn hersenen zijn denk ik bezig met archiveren. Elke herinnering een eigen laatje ofzo. Ik wil jou hierbij dan ook een dikke knuffel geven



Sorry zag dat ik al mosterd was bij jou opmerking over de laatjes
quote:buaya schreef op 09 augustus 2014 @ 18:58:

Wat een rotsituatie, zeg! Je bent nog geen jaar geleden heel plots verlaten. Je schrijft zelf dat je de afgelopen maanden in de survivalstand stond. Ik denk dat er een grote kans is dat het rouwproces/de verwerking nu pas echt begint, in plaats van dat het al achter de rug zou moeten zijn.



Zou je denken?

Wat een verschrikkelijk idee.....
quote:luprisaf schreef op 09 augustus 2014 @ 19:11:

Ik heb hetzelfde. Nu ruim 6 maanden bij ex weg en ik ben heel heel heel heel heel heel heel blij dat ik dat besluit heb genomen. Hij ook blijkbaar want binnen een week zat hij op een datingsite en inmiddels woont hij al weer samen.



Toch blijven net als bij jou allerlei herinneringen komen. Herinneringen die ik me helemaal niet wil herinneren. Ik wil hem vergeten, dat we iets gehad hebben wil ik vergeten..... pffff



Herkenning, over dat je je dingen helemaal niet wíl herinneren.

Echt totaal niet. Mooi of lelijk, de herinnering, liever gewoon niet. Terwijl het moet er uit natuurlijk.



Pfffff....ik had juist zo'n lekker pantser om mijn hart opgebouwd dacht ik.
Alle reacties Link kopieren
.
quote:Siepeltje schreef op 09 augustus 2014 @ 18:49:

Ik zou eerst schrijven dat ik het niet ken, maar dat ken ik wel mijn ex en ik hebben een hele zware tijd doorgemaakt waardoor ik toen zeg maar uit stond. Toen ik er uitgestapt ben (de relatie) kwam ik bij en tot rust en kwam er steeds meer terug, momenten, dingen die gezegd zijn.

Leuk en minder leuk, het lijkt me bij het proces horen.

Ik wil je ook een hele dikke knuffel geven Dank je wel Uitjelief....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven