Psyche
alle pijlers
Frustratie over kinderalimenatie
woensdag 1 oktober 2014 09:48
Even op psyche gezet want ik voel me zo machteloos en boos.
Ex betaald geen of amper kinderalimentatie. Nu al sinds we uit elkaar zijn.. Soms komt er wat binnen maar meestal niet. Het LBIO heeft de zaak al volledig overgenomen! Ik weet dat uiteindelijk het geld wel komt maar het voelt zo oneerlijk en gemeen. Mijn ex gaat de weekenden wel leuke dingen doen met de kinderen, dit vind ik ook fijn voor ze, zoals twee keer uit eten, naar de Efteling, dierentuinen etc. Hij heeft ook een nieuwe auto, telefoon kleding etc etc.. Maar netjes alimentatie betalen ho maar!!
Ik ben niet afhankelijk van het geld om van te leven maar er is geen geld hier voor leuke dingen. Ik verdien iets meer dan bijstandsniveau dus de alimentatie zou betekenen dat ik ook een keer iets leuks kan doen met de kinderen en dat ik ook zomaar uit eten zou kunnen met ze, of bijvoorbeeld elke dag vlees en kaas op brood ipv pindakaas en stroop!
Ik ben even verdrietig nu en wil van me afschrijven, mijn omgeving heb ik al genoeg lastig gevallen hiermee .
Ex heeft sinds deze maand weer de kinderen opgehaald na drie maanden van stilte. Ik hou mijn mond om de vrede te bewaren en de kinderen hebben er niks mee te maken maar het is zo lastig. Ik ben laatst wel een klein beetje uitgevallen tegen de kids want ze wilde iets hebben en dat kon ik niet voor ze kopen. Toen zei de jongste dat kan papa wel. Ik heb toen gezegd dat papa ons wel een keer geld mag geven ipv een nieuwe auto te kopen..
Hier kunnen kinderen natuurlijk niet zo veel mee.
Heb mijn oudste van 10 wel uitgelegd hoe het ongeveer zit en dat het lastig is voor mama...
Iemand nog tips om hier mee om te gaan? Op sommige dagen lukt het me beter dan andere..
Ex betaald geen of amper kinderalimentatie. Nu al sinds we uit elkaar zijn.. Soms komt er wat binnen maar meestal niet. Het LBIO heeft de zaak al volledig overgenomen! Ik weet dat uiteindelijk het geld wel komt maar het voelt zo oneerlijk en gemeen. Mijn ex gaat de weekenden wel leuke dingen doen met de kinderen, dit vind ik ook fijn voor ze, zoals twee keer uit eten, naar de Efteling, dierentuinen etc. Hij heeft ook een nieuwe auto, telefoon kleding etc etc.. Maar netjes alimentatie betalen ho maar!!
Ik ben niet afhankelijk van het geld om van te leven maar er is geen geld hier voor leuke dingen. Ik verdien iets meer dan bijstandsniveau dus de alimentatie zou betekenen dat ik ook een keer iets leuks kan doen met de kinderen en dat ik ook zomaar uit eten zou kunnen met ze, of bijvoorbeeld elke dag vlees en kaas op brood ipv pindakaas en stroop!
Ik ben even verdrietig nu en wil van me afschrijven, mijn omgeving heb ik al genoeg lastig gevallen hiermee .
Ex heeft sinds deze maand weer de kinderen opgehaald na drie maanden van stilte. Ik hou mijn mond om de vrede te bewaren en de kinderen hebben er niks mee te maken maar het is zo lastig. Ik ben laatst wel een klein beetje uitgevallen tegen de kids want ze wilde iets hebben en dat kon ik niet voor ze kopen. Toen zei de jongste dat kan papa wel. Ik heb toen gezegd dat papa ons wel een keer geld mag geven ipv een nieuwe auto te kopen..
Hier kunnen kinderen natuurlijk niet zo veel mee.
Heb mijn oudste van 10 wel uitgelegd hoe het ongeveer zit en dat het lastig is voor mama...
Iemand nog tips om hier mee om te gaan? Op sommige dagen lukt het me beter dan andere..
woensdag 1 oktober 2014 10:28
Je nieuwe vlam klinkt leuk .
Zelf zou ik zeker ook duidelijk gemaakt hebben naar de kinderen dat ze hun arrogantie toch echt even in moeten perken en zulk gedrag van de kinderen niet tolereren. Dat geld niet alles is maar het gaat om goed fatsoen en gezinsaspecten, er voor elkaar zijn.
Ze vallen jou af en hemelen papa op, als je dat toelaat vind ik dat het ernstig mis gaat in de opvoeding over normen en waarden en hoe je respectvol met je ouders en mensen die het goed met je voorhebben omgaat waarbij de normen en waarden van het gezin ik toch op die kinderen zou proberen over te dragen.
Zelf zou ik zeker ook duidelijk gemaakt hebben naar de kinderen dat ze hun arrogantie toch echt even in moeten perken en zulk gedrag van de kinderen niet tolereren. Dat geld niet alles is maar het gaat om goed fatsoen en gezinsaspecten, er voor elkaar zijn.
Ze vallen jou af en hemelen papa op, als je dat toelaat vind ik dat het ernstig mis gaat in de opvoeding over normen en waarden en hoe je respectvol met je ouders en mensen die het goed met je voorhebben omgaat waarbij de normen en waarden van het gezin ik toch op die kinderen zou proberen over te dragen.
woensdag 1 oktober 2014 10:28
Het lbio neemt de alimentatie al een tijdje over, hij heeft een betalingsregeling met ze welke hij, hoe kan het ook anders, niet na komt!
Omdat ex zpp-er is kan er niet zomaar loonbeslag gelegd worden. Er is wel een deurwaarder actief en ze kijken waar ex nu voor werkt.
Godzijdank heeft ex geen pensioen opbouw maar ik wel
Omdat ex zpp-er is kan er niet zomaar loonbeslag gelegd worden. Er is wel een deurwaarder actief en ze kijken waar ex nu voor werkt.
Godzijdank heeft ex geen pensioen opbouw maar ik wel
woensdag 1 oktober 2014 10:31
Thanks paekzwart over je opmerking over waarden en normen. Dat was ook een reden waarom ik mijn kinderen (iig de oudste) heb uitgelegd hoe het ongeveer zit. En dat mama alles voor hun doet omdat ik van ze hou en er voor ze wil zijn. Daar hoort werken en kijken wat we wel en niet kunnen kopen ook bij.
over het algemeen zijn het schatten van kinderen die snel tevreden zijn met wat ze hebben. De jongste zei laatst ach mama jij bent er altijd en als papa ons echt zou missen kan hij ook wel eens zelf bellen of meer ophalen.. Echt dan breekt mijn hart
over het algemeen zijn het schatten van kinderen die snel tevreden zijn met wat ze hebben. De jongste zei laatst ach mama jij bent er altijd en als papa ons echt zou missen kan hij ook wel eens zelf bellen of meer ophalen.. Echt dan breekt mijn hart
woensdag 1 oktober 2014 10:39
quote:Paekzwart schreef op 01 oktober 2014 @ 10:23:
Man en vrouw krijgen kinderen. Ze bepalen samen wie er hoeveel werkt en wie er voor de kinderen zorgt. Een gezamenlijk geheel. Met gezamenlijke beslissingen en gezamenlijke verantwoordelijkheid hoe daarmee om te gaan in de toekomst op een eerlijke manier voor iedereen.
Vrouw verdient net iets meer dan bijstandsniveau. Man verdient ruim. En samen met hun salaris zorgen ze voor hun kinderen. Is 2x salaris voor 4 of meer personen.
Dan gaan ze uit elkaar.
Vrouw blijft achter met alle kinderen voor zo'n 7 dagen per week en moet van haar net boven bijstandsniveau alles voor de kinderen en haarzelf betalen. De eventuele extra dingen waar ze recht op heeft vervallen want daarvoor wordt door de overheid haar man aansprakelijk gehouden inzake alimentatie (kinderalimentatie/partneralimentatie).
Vrouw betaalt nu van haar net boven bijstandsniveau salaris alles voor 3 of meer personen. En ze heeft minder mogelijkheden om daarbuiten makkelijk elke baan aan te pakken omdat ze ook nog de zorg voor de kinderen heeft en ze hen bijvoorbeeld ook niet elke avond alleen kan laten zitten met een betaalde oppas. Ze heeft minder mogelijkheden om uit te gaan etc.
Man betaalt van zijn salaris alleen nog voor zichzelf. 1x in de 3 maanden heeft hij zin om zijn kinderen te halen en overlaadt hen dan met dure dingen terwijl hij nog nu extra luxe kan leven en dat ook ruimschoots doet en alle vrijheid heeft om te gaan en staan waar en wanneer hij wil terwijl de moeder van zijn kinderen de eindjes op alle mogelijke manieren aan elkaar moet knopen voor zichzelf en de kinderen omdat hij geen zin heeft de alimentatie over te maken.
Dan lijkt het me niet opvoedkundig verantwoord om je kinderen bij zo'n opmerking níet uit te leggen hoe het zit. Ze moeten leren dat mannen ook verantwoordelijkheid behoren te dragen, dat geld en luxe niet komt door je onfatsoenlijk te gedragen en alles voor jezelf te houden en dat papa het goede voorbeeld is van hoe je in het leven moet staan ook al ondervinden ze daar indirect last van.
Het kan niet zo zijn dat papa doet alsof hij dé man is die alles goed doet en lekker luxe kan leven en de kinderen respectloos zijn naar de moeder terwijl zíj degene is die voor hen de eindjes aan elkaar knoopt en voor hen zorgt.
Daarbij moet je proberen die wel met nuance te zeggen maar ik vind het niet goed als kinderen denken dat de wereld op een manier in elkaar zit die niet strookt met de werkelijkheid en ze het zorgen voor niet kunnen zien terwijl ze denken dat de luxe van papa alles is.Eens
Man en vrouw krijgen kinderen. Ze bepalen samen wie er hoeveel werkt en wie er voor de kinderen zorgt. Een gezamenlijk geheel. Met gezamenlijke beslissingen en gezamenlijke verantwoordelijkheid hoe daarmee om te gaan in de toekomst op een eerlijke manier voor iedereen.
Vrouw verdient net iets meer dan bijstandsniveau. Man verdient ruim. En samen met hun salaris zorgen ze voor hun kinderen. Is 2x salaris voor 4 of meer personen.
Dan gaan ze uit elkaar.
Vrouw blijft achter met alle kinderen voor zo'n 7 dagen per week en moet van haar net boven bijstandsniveau alles voor de kinderen en haarzelf betalen. De eventuele extra dingen waar ze recht op heeft vervallen want daarvoor wordt door de overheid haar man aansprakelijk gehouden inzake alimentatie (kinderalimentatie/partneralimentatie).
Vrouw betaalt nu van haar net boven bijstandsniveau salaris alles voor 3 of meer personen. En ze heeft minder mogelijkheden om daarbuiten makkelijk elke baan aan te pakken omdat ze ook nog de zorg voor de kinderen heeft en ze hen bijvoorbeeld ook niet elke avond alleen kan laten zitten met een betaalde oppas. Ze heeft minder mogelijkheden om uit te gaan etc.
Man betaalt van zijn salaris alleen nog voor zichzelf. 1x in de 3 maanden heeft hij zin om zijn kinderen te halen en overlaadt hen dan met dure dingen terwijl hij nog nu extra luxe kan leven en dat ook ruimschoots doet en alle vrijheid heeft om te gaan en staan waar en wanneer hij wil terwijl de moeder van zijn kinderen de eindjes op alle mogelijke manieren aan elkaar moet knopen voor zichzelf en de kinderen omdat hij geen zin heeft de alimentatie over te maken.
Dan lijkt het me niet opvoedkundig verantwoord om je kinderen bij zo'n opmerking níet uit te leggen hoe het zit. Ze moeten leren dat mannen ook verantwoordelijkheid behoren te dragen, dat geld en luxe niet komt door je onfatsoenlijk te gedragen en alles voor jezelf te houden en dat papa het goede voorbeeld is van hoe je in het leven moet staan ook al ondervinden ze daar indirect last van.
Het kan niet zo zijn dat papa doet alsof hij dé man is die alles goed doet en lekker luxe kan leven en de kinderen respectloos zijn naar de moeder terwijl zíj degene is die voor hen de eindjes aan elkaar knoopt en voor hen zorgt.
Daarbij moet je proberen die wel met nuance te zeggen maar ik vind het niet goed als kinderen denken dat de wereld op een manier in elkaar zit die niet strookt met de werkelijkheid en ze het zorgen voor niet kunnen zien terwijl ze denken dat de luxe van papa alles is.Eens
woensdag 1 oktober 2014 10:43
woensdag 1 oktober 2014 10:51
Ze kan nu nog geeneens de omgangsregeling afdwingen... hij had ze al 3 maanden niet opgehaald omdat hij er geen zin in had. Zomaar, met stilte.
Je laat je kinderen niet op de stoep achter als de deur op slot zit zeg maar als de wel verantwoordelijke ouder.
Als iemand zoiets niet wil, wordt het wel erg lastig en wil je dat voor je kinderen, een andere ouder die liever niet voor ze zorgt maar ze daar toch moeten zijn?
Je laat je kinderen niet op de stoep achter als de deur op slot zit zeg maar als de wel verantwoordelijke ouder.
Als iemand zoiets niet wil, wordt het wel erg lastig en wil je dat voor je kinderen, een andere ouder die liever niet voor ze zorgt maar ze daar toch moeten zijn?
woensdag 1 oktober 2014 10:56
woensdag 1 oktober 2014 11:01
Ik heb niet tegen de kinderen gezegd dat we dat kunnen kunnen betalen omdat papa niet betaald. Ik heb gezegd dat ik genoeg geld heb voor huis en water etc en eten, soms iets leuks doen en kleren. En dat papa dat wel lijkt te hebben maar ons ook wat moet betalen voor het eten, leuke dingen etc maar dat nu niet doet.
Wat grappig een Co ouderschap afdwingen. Je kunt mensen niet dwingen! Helemaal niet als het om omgang met de kinderen gaat. Deze omgangsregeling is al heftig voor mijn ex! En daardoor dus ook heftig voor de kinderen.
Wat grappig een Co ouderschap afdwingen. Je kunt mensen niet dwingen! Helemaal niet als het om omgang met de kinderen gaat. Deze omgangsregeling is al heftig voor mijn ex! En daardoor dus ook heftig voor de kinderen.
woensdag 1 oktober 2014 11:02
quote:Pantax schreef op 01 oktober 2014 @ 10:56:
Ja, waarom dwing je geen co-ouderschap, alimentatie, een betere baan, gratis oppas en een geslaagd huwelijk af?
Sommige dingen laten zich zo rottig dwingen hè. Zèlfs als het moet van het Viva Forum, lukt het niet altijd om van een onverantwoordelijke man een goede vader te maken.TO zit klem omdat papa er geen zin aan heeft. Gewoon 3 maanden niks van je laten horen. Lekker voorbeeld voor de kinderen. En co-ouderschap afdwingen gaat bij zo'n lapzwans ten koste van de kinderen en dat wil je als verantwoordelijkheid nemende ouder ook niet.
Ja, waarom dwing je geen co-ouderschap, alimentatie, een betere baan, gratis oppas en een geslaagd huwelijk af?
Sommige dingen laten zich zo rottig dwingen hè. Zèlfs als het moet van het Viva Forum, lukt het niet altijd om van een onverantwoordelijke man een goede vader te maken.TO zit klem omdat papa er geen zin aan heeft. Gewoon 3 maanden niks van je laten horen. Lekker voorbeeld voor de kinderen. En co-ouderschap afdwingen gaat bij zo'n lapzwans ten koste van de kinderen en dat wil je als verantwoordelijkheid nemende ouder ook niet.
woensdag 1 oktober 2014 11:03
@Meesje. Ja, dat is zo sneu. Je voedt ze op met het idee dat je alletwee van hen houdt en hoopt dat ze de goede dingen meekrijgen. Maar loyaliteit is ook lastig omdat het hun beeld vertroebeld en ze soms wellicht proberen over te compenseren en ze de kleine beetjes die hij geeft als iets groters willen zien dan het is en dan zien hoe hij het allemaal zogenaamd leuk heeft terwijl jij soms met moeite rond komt.
Het is voor hen ook lastig om daar een weg in te vinden, duidelijkheid lijkt mij dan essentieel in plaats van een verwrongen wereldbeeld waarin ze dat andere leven gaan verheerlijken en hun eigen leven gaan onderwaarderen en als frustratie dat op jou wentelen want jij bent wel in de buurt.
Alles wat je graag wilt maar maar met beetjes krijgt als zogenaamde gunst van iemand die normaal niets wil geven terwijl je om die ander geeft, werkt zelfs voor volwassenen lastig om dat in normaal perspectief te houden en niet te gaan verheerlijken. Dat is mijns inziens een zeer onverantwoordelijk perspectief van dynamiek tussen volwassenen alleen al, laat tussen tussen volwassenen en hun kinderen.
En hij zal ook vast van hen houden alleen op een wat andere manier waarvan je hoopt dat ze later niet zelf bij hun kinderen in zo'n situatie komen en gaan denken dat het zo hoort of een betere weg is maar dat sommige mensen daar wat meer moeite mee hebben maar ze beter voor de andere optie kunnen kiezen. En dat geef je ze uiteraard ook mee. Maar niet dat ze net als je ex-man zeg maar nu door deze houding bewerkstelligt als een voetveeg over jou heen proberen te lopen door te zeggen dat mag ik wel van papa hebben en daarom is hij aardig en dat jij het niet wil geven is stom.
En het is erg lastig om helemaal niets van bepaalde frustraties te laten merken als ze het andere perspectief niet weten, dan blijf je daar tegen aan lopen als zich dat meer gaat ontwikkelen. Dan blijf je onterecht beschuldigd worden van dingen waar je niets aan kan doen en blijft de ander opgehemeld worden voor dingen die hij juist nalaat. Nu duidelijk zijn voorkomt mijns inziens een hoop verkeerde verwachtingen.
Uiteraard vertel je niet alles en nuanceer je maar dit soort mannen wil ook nog wel eens als ze éénmaal verplicht worden tot alimentatie, waarbij uiteindelijk naar hun hele situatie gekeken wordt, gaan zeggen dat mama het hém moeilijk maakt.
Het is voor de kinderen natuurlijk lastig om te zien hoe hij het wel luxe heeft en makkelijk in het leven rond kan komen en ze dat bij hem wel vinden als ze dáár zijn terwijl ze nog niet alles kunnen koppelen aan hun situatie nu thuis en dat híj daar ook onderdeel van is maar het wel ergens beseffen. Je ziet dat kinderen dan vaak toch die luxe gaan overwaarderen omdat het wel erg pijnlijk is te beseffen dat hij nooit belt of hen niet ophaalt. Toch is het erkennen van de pijn en daarmee omgaan beter dan verdoezelen. En kan je op die manier juist wel nog blijven kijken naar wat er wél is ook bij hem en dat dan nog wel waarderen in plaats van allerlei rare gedachtenconstructies die uiteindelijk mensen verder weg drijft van de waarheid, eerlijkheid en de redenen waarom ze iets moeilijk vinden. Dan kom je niet meer in de buurt van een oplossing voor deze gevoelens.
Acceptatie en neutraliteit worden dan eerder vaak bereikt.
Het is voor hen ook lastig om daar een weg in te vinden, duidelijkheid lijkt mij dan essentieel in plaats van een verwrongen wereldbeeld waarin ze dat andere leven gaan verheerlijken en hun eigen leven gaan onderwaarderen en als frustratie dat op jou wentelen want jij bent wel in de buurt.
Alles wat je graag wilt maar maar met beetjes krijgt als zogenaamde gunst van iemand die normaal niets wil geven terwijl je om die ander geeft, werkt zelfs voor volwassenen lastig om dat in normaal perspectief te houden en niet te gaan verheerlijken. Dat is mijns inziens een zeer onverantwoordelijk perspectief van dynamiek tussen volwassenen alleen al, laat tussen tussen volwassenen en hun kinderen.
En hij zal ook vast van hen houden alleen op een wat andere manier waarvan je hoopt dat ze later niet zelf bij hun kinderen in zo'n situatie komen en gaan denken dat het zo hoort of een betere weg is maar dat sommige mensen daar wat meer moeite mee hebben maar ze beter voor de andere optie kunnen kiezen. En dat geef je ze uiteraard ook mee. Maar niet dat ze net als je ex-man zeg maar nu door deze houding bewerkstelligt als een voetveeg over jou heen proberen te lopen door te zeggen dat mag ik wel van papa hebben en daarom is hij aardig en dat jij het niet wil geven is stom.
En het is erg lastig om helemaal niets van bepaalde frustraties te laten merken als ze het andere perspectief niet weten, dan blijf je daar tegen aan lopen als zich dat meer gaat ontwikkelen. Dan blijf je onterecht beschuldigd worden van dingen waar je niets aan kan doen en blijft de ander opgehemeld worden voor dingen die hij juist nalaat. Nu duidelijk zijn voorkomt mijns inziens een hoop verkeerde verwachtingen.
Uiteraard vertel je niet alles en nuanceer je maar dit soort mannen wil ook nog wel eens als ze éénmaal verplicht worden tot alimentatie, waarbij uiteindelijk naar hun hele situatie gekeken wordt, gaan zeggen dat mama het hém moeilijk maakt.
Het is voor de kinderen natuurlijk lastig om te zien hoe hij het wel luxe heeft en makkelijk in het leven rond kan komen en ze dat bij hem wel vinden als ze dáár zijn terwijl ze nog niet alles kunnen koppelen aan hun situatie nu thuis en dat híj daar ook onderdeel van is maar het wel ergens beseffen. Je ziet dat kinderen dan vaak toch die luxe gaan overwaarderen omdat het wel erg pijnlijk is te beseffen dat hij nooit belt of hen niet ophaalt. Toch is het erkennen van de pijn en daarmee omgaan beter dan verdoezelen. En kan je op die manier juist wel nog blijven kijken naar wat er wél is ook bij hem en dat dan nog wel waarderen in plaats van allerlei rare gedachtenconstructies die uiteindelijk mensen verder weg drijft van de waarheid, eerlijkheid en de redenen waarom ze iets moeilijk vinden. Dan kom je niet meer in de buurt van een oplossing voor deze gevoelens.
Acceptatie en neutraliteit worden dan eerder vaak bereikt.
woensdag 1 oktober 2014 11:05
quote:Paekzwart, 12 minuten geleden
Ze kan nu nog geeneens de omgangsregeling afdwingen... hij had ze al 3 maanden niet opgehaald omdat hij er geen zin in had. Zomaar, met stilte.
Je laat je kinderen niet op de stoep achter als de deur op slot zit zeg maar als de wel verantwoordelijke ouder.
Als iemand zoiets niet wil, wordt het wel erg lastig en wil je dat voor je kinderen, een andere ouder die liever niet voor ze zorgt maar ze daar toch moeten zijn?Sorry, dat had ik niet gelezen, wat een lapzwans.
Ze kan nu nog geeneens de omgangsregeling afdwingen... hij had ze al 3 maanden niet opgehaald omdat hij er geen zin in had. Zomaar, met stilte.
Je laat je kinderen niet op de stoep achter als de deur op slot zit zeg maar als de wel verantwoordelijke ouder.
Als iemand zoiets niet wil, wordt het wel erg lastig en wil je dat voor je kinderen, een andere ouder die liever niet voor ze zorgt maar ze daar toch moeten zijn?Sorry, dat had ik niet gelezen, wat een lapzwans.
woensdag 1 oktober 2014 11:08
woensdag 1 oktober 2014 20:08
Het is een beetje ingewikkeld. We wonen apart en latten een soort sinds een tijdje. Het is alleen wel heel platonisch geworden en dat was altijd al een beetje een ding. Mijn man heeft een zeer laag libido en ik vind dat heel moeilijk. Ik neig dus erg naar scheiden. Ik twijfelde erg voor de kinderen. Maar eigenlijk wil ik gewoon niet meer. We praten erg moeilijk en we zijn zo verschillend. Het werkt alleen als ik mij aanpas aan hem en dat breekt mij zo op...
Maar schoolplein check is dus louter oriënterend
Maar schoolplein check is dus louter oriënterend
woensdag 1 oktober 2014 20:49
Nou als je al apart woont dan is de knoop door hakken wel te doen toch? En is het niet juist voor de kinderen beter dat er dan duidelijkheid komt?
Ik geloof altijd dat kinderen beter af zijn met twee gelukkigere ouders die uit elkaar zijn dan twee ongelukkige ouders die samen zijn.
Ik gun jou net zon leuke vent als die van mij nu!! Ik zal voor je mee kijken op het schoolplein staan er vast nog meer tussen
Ik geloof altijd dat kinderen beter af zijn met twee gelukkigere ouders die uit elkaar zijn dan twee ongelukkige ouders die samen zijn.
Ik gun jou net zon leuke vent als die van mij nu!! Ik zal voor je mee kijken op het schoolplein staan er vast nog meer tussen
woensdag 1 oktober 2014 21:26
Als ik de antwoorden lees van: Markovic en Anthonius, dan schaam ik me dat ik van hetzelfde geslacht ben.
Het is duidelijk dat ex-partner an TO zijn verantwoordelijkheden niet neemt als vader zijnde. Ik wil TO het advies geven niet eens te reageren op dit soort ondoordachte antwoorden.
Kinderen zijn altijd de dupe en ik vind het knap dat TO 'vader' buiten het negatieve beeld wil houden en dus daardoor nog meer, zeer onterecht, moet incasseren. Ik vind dat kinderen mogen horen dat deze vader niet zo mooi is als zij denken. Hoe moeten ze anders normen en waarden meekrijgen? Ze krijgen nu een totaal verkeerd en onterecht beeld van hun vader.
Kinderen kunnen meer aan dan we denken en hebben zelfs het recht om te weten hoe zaken daadwerkelijk in elkaar steken om zodoende hun eigen mening en keus te kunnen maken.
Succes met deze vervelende situatie en ik hoop dat 'vader' ballen krijgt en zichzelf in de spiegel gaat aankijken.
Het is duidelijk dat ex-partner an TO zijn verantwoordelijkheden niet neemt als vader zijnde. Ik wil TO het advies geven niet eens te reageren op dit soort ondoordachte antwoorden.
Kinderen zijn altijd de dupe en ik vind het knap dat TO 'vader' buiten het negatieve beeld wil houden en dus daardoor nog meer, zeer onterecht, moet incasseren. Ik vind dat kinderen mogen horen dat deze vader niet zo mooi is als zij denken. Hoe moeten ze anders normen en waarden meekrijgen? Ze krijgen nu een totaal verkeerd en onterecht beeld van hun vader.
Kinderen kunnen meer aan dan we denken en hebben zelfs het recht om te weten hoe zaken daadwerkelijk in elkaar steken om zodoende hun eigen mening en keus te kunnen maken.
Succes met deze vervelende situatie en ik hoop dat 'vader' ballen krijgt en zichzelf in de spiegel gaat aankijken.
Zonder weerstand geen verandering
