Psyche
alle pijlers
Graag tips
zondag 30 april 2017 10:10
Ik zit er even niet zo lekker in. Mijn werk beheerst mijn gedachten. Vorig jaar rond deze tijd had ik veel last van hyperventilatie. Omdat ik tijdens de zomer vrij was (onderwijs) heb ik me redelijk op kunnen laden. Nu ben ik een jaar verder en ik krijg het weer zo druk dat mijn werk niet meer uit mijn gedachte gaat. Ik ben gestart met yoga en dat helpt wel iets, maar inmiddels lig ik alleen maar te dromen over werk en andere bizarre dingen. Ook word ik vaak vol adrenaline wakker, niet fijn want ik ben moe voordat de dag begint. Het ergste vind ik dat ik moeilijk kan genieten van de leuke dingen en dus niet of nauwelijks tot ontspanning kom. Ik besef dat en kan het niet keren.
Herkenbaar? Ook meegemaakt?! Ik ben op zoek naar tips. Hoe ben jij met jezelf aan de slag gegaan en wat was voor jou succesvol?
Herkenbaar? Ook meegemaakt?! Ik ben op zoek naar tips. Hoe ben jij met jezelf aan de slag gegaan en wat was voor jou succesvol?
zondag 30 april 2017 10:20
Lat lager leggen.
Niet alles hoeft perfect.
Zou dat kunnen helpen ?
Lijstjes maken...dit moet ik doen.
Als op lijstje staat hoef je er niet meer aan te denken. En kun je na gedaan werk afvinken en loslaten.
Stomweg niet aan mogen denken.
Jezelf 2 of 3x per dag moment geven van 5 a 10 minuten maximaal om te "malen/piekeren.
Daarbuiten niet.
Qua dromen geen tips behalve kijken hoe je naar bed gaat/ritueel/gedachten.
Echter..als je in dagelijks leven meer in balans bent, zul je dat in je dromen ook merken.
En klachten serieus nemen !!!
Niet alles hoeft perfect.
Zou dat kunnen helpen ?
Lijstjes maken...dit moet ik doen.
Als op lijstje staat hoef je er niet meer aan te denken. En kun je na gedaan werk afvinken en loslaten.
Stomweg niet aan mogen denken.
Jezelf 2 of 3x per dag moment geven van 5 a 10 minuten maximaal om te "malen/piekeren.
Daarbuiten niet.
Qua dromen geen tips behalve kijken hoe je naar bed gaat/ritueel/gedachten.
Echter..als je in dagelijks leven meer in balans bent, zul je dat in je dromen ook merken.
En klachten serieus nemen !!!
zondag 30 april 2017 10:43
Ja, herkenbaar.
Ik kan je helaas geen makkelijke oplossing geven. Bij mij ging het beter naarmate ik meer ervaring kreeg, en ik heb op gegeven moment toch een knop omgezet waardoor ik werk beter op het werk kon laten.
De volgende dingen hebben daaraan bijgedragen:
- Er op een constructieve manier over praten met collega's. Dus niet om te klagen, maar om te kijken hoe anderen hiermee omgaan en wat jij daarvan kunt leren. Sowieso is het fijn en belangrijk om (h)erkenning te krijgen.
- To-do-lijstjes maken. Het geeft overzicht en het afstrepen van een item geeft een goed gevoel. Je kunt hierdoor ook beter inschatten of je ook echt te veel moet doen, of dat het probleem je eigen onkunde is om los te laten. In het eerste geval: vraag een gesprek aan met je leidinggevende. In het tweede geval: zoek een manier om je gedachten en gevoel om te buigen.
- Bijvoorbeeld door een mindfulnesstraining te gaan doen. Het leert je bewust te zijn van de situatie, je lichaam, je gedachten en gevoel. Je traint jezelf om in de les met je aandacht bij de leerling te zijn, in de pauze ook echt rust te nemen, op weg naar huis te ervaren hoe de zon schijnt, en om als je vrij bent, met volle aandacht te zijn bij de leuke dingen die je doet. Dat is niet makkelijk, maar je kunt er wel beter in worden. Yoga vind ik persoonlijk ook erg fijn.
- Kijk kritisch naar je werkzaamheden en stel grenzen. Wat is noodzakelijk? Wat levert energie op? Wat kost energie? Wat kun je schrappen en waar kun je nee tegen zeggen?
- Ga iets doen als je vrij bent. Dagje weg, afspreken met mensen, sporten, een kast timmeren, mandala's kleuren: een actieve invulling van je vrije tijd zorgt dat je je aandacht simpelweg niet kunt besteden aan de toetsresultaten van klas 3 of de vervelende ouders van Sam.
- Realiseer je: je kunt maar één ding tegelijk en je tijd is niet eindeloos. Je doet wat je kan (neem ik aan), wat niet af komt of niet perfect is: jammer dan.
- Oefen met de lat lager leggen. Is aan het einde van de les iedereen nog heel en iets wijzer? Mooi zo. Leerlingen overleven het echt wel als je een keer een wat mindere les geeft.
- Daarop voortboordurend: wees een luie docent. Tijdens de les moeten de leerlingen werken. Jij schept de randvoorwaarden, maar als jij aan het einde van het uur op bent terwijl de leerlingen lekker rustig hebben kunnen 'consumeren', gaat er iets niet goed.
- Zijn het steeds dezelfde issues waar je tegenaan loopt, vaardigheden die je nog niet zo in de vingers hebt waarover je stress hebt? Kijk wat je daar concreet mee kunt doen. Zorgen maken is namelijk loze energie verbruiken, want het levert niets op.
- Gebruik je sterke punten en zoek mensen die je aanvullen. Ik houd van het ontwikkelen van nieuw lesmateriaal en ik kan goed plannen. Ik heb een hekel aan excursies regelen. Dus ik maak veel nieuwmateriaal en mijn collega regelt excursies, en we zijn allebei blij.
Ik realiseer me dat je dit niet altijd in de hand hebt, maar wees niet bang om anderen te vragen.
Ik kan je helaas geen makkelijke oplossing geven. Bij mij ging het beter naarmate ik meer ervaring kreeg, en ik heb op gegeven moment toch een knop omgezet waardoor ik werk beter op het werk kon laten.
De volgende dingen hebben daaraan bijgedragen:
- Er op een constructieve manier over praten met collega's. Dus niet om te klagen, maar om te kijken hoe anderen hiermee omgaan en wat jij daarvan kunt leren. Sowieso is het fijn en belangrijk om (h)erkenning te krijgen.
- To-do-lijstjes maken. Het geeft overzicht en het afstrepen van een item geeft een goed gevoel. Je kunt hierdoor ook beter inschatten of je ook echt te veel moet doen, of dat het probleem je eigen onkunde is om los te laten. In het eerste geval: vraag een gesprek aan met je leidinggevende. In het tweede geval: zoek een manier om je gedachten en gevoel om te buigen.
- Bijvoorbeeld door een mindfulnesstraining te gaan doen. Het leert je bewust te zijn van de situatie, je lichaam, je gedachten en gevoel. Je traint jezelf om in de les met je aandacht bij de leerling te zijn, in de pauze ook echt rust te nemen, op weg naar huis te ervaren hoe de zon schijnt, en om als je vrij bent, met volle aandacht te zijn bij de leuke dingen die je doet. Dat is niet makkelijk, maar je kunt er wel beter in worden. Yoga vind ik persoonlijk ook erg fijn.
- Kijk kritisch naar je werkzaamheden en stel grenzen. Wat is noodzakelijk? Wat levert energie op? Wat kost energie? Wat kun je schrappen en waar kun je nee tegen zeggen?
- Ga iets doen als je vrij bent. Dagje weg, afspreken met mensen, sporten, een kast timmeren, mandala's kleuren: een actieve invulling van je vrije tijd zorgt dat je je aandacht simpelweg niet kunt besteden aan de toetsresultaten van klas 3 of de vervelende ouders van Sam.
- Realiseer je: je kunt maar één ding tegelijk en je tijd is niet eindeloos. Je doet wat je kan (neem ik aan), wat niet af komt of niet perfect is: jammer dan.
- Oefen met de lat lager leggen. Is aan het einde van de les iedereen nog heel en iets wijzer? Mooi zo. Leerlingen overleven het echt wel als je een keer een wat mindere les geeft.
- Daarop voortboordurend: wees een luie docent. Tijdens de les moeten de leerlingen werken. Jij schept de randvoorwaarden, maar als jij aan het einde van het uur op bent terwijl de leerlingen lekker rustig hebben kunnen 'consumeren', gaat er iets niet goed.
- Zijn het steeds dezelfde issues waar je tegenaan loopt, vaardigheden die je nog niet zo in de vingers hebt waarover je stress hebt? Kijk wat je daar concreet mee kunt doen. Zorgen maken is namelijk loze energie verbruiken, want het levert niets op.
- Gebruik je sterke punten en zoek mensen die je aanvullen. Ik houd van het ontwikkelen van nieuw lesmateriaal en ik kan goed plannen. Ik heb een hekel aan excursies regelen. Dus ik maak veel nieuwmateriaal en mijn collega regelt excursies, en we zijn allebei blij.
Ik realiseer me dat je dit niet altijd in de hand hebt, maar wees niet bang om anderen te vragen.
What a nuanced anxiety
zondag 30 april 2017 10:48
quote:jacky74 schreef op 30 april 2017 @ 10:20:
Nee loslaten is lastig, werkdruk is te hoog en er gebeuren dingen die eigenlijk onacceptabel zijn. Er worden naar mijn idee te veel spelletjes gespeeld.
Dat is heel vervelend, als je werkomgeving eigenlijk 'onveilig' is.
Extra belangrijk om je eigen grenzen te kennen en bewaken.
Maak ook onderscheid tussen de dingen waar jij controle over hebt (je eigen lessen, je reacties op anderen, je keuzes) en waar niet (andere mensen, het management). Over die laatste dingen kun je ongetwijfeld enorm gefrustreerd raken en over piekeren, maar het levert jou niets op.
Beter steek je je energie in de taken en mensen die je wel helpen je werk goed en leuk te maken.
Nee loslaten is lastig, werkdruk is te hoog en er gebeuren dingen die eigenlijk onacceptabel zijn. Er worden naar mijn idee te veel spelletjes gespeeld.
Dat is heel vervelend, als je werkomgeving eigenlijk 'onveilig' is.
Extra belangrijk om je eigen grenzen te kennen en bewaken.
Maak ook onderscheid tussen de dingen waar jij controle over hebt (je eigen lessen, je reacties op anderen, je keuzes) en waar niet (andere mensen, het management). Over die laatste dingen kun je ongetwijfeld enorm gefrustreerd raken en over piekeren, maar het levert jou niets op.
Beter steek je je energie in de taken en mensen die je wel helpen je werk goed en leuk te maken.
What a nuanced anxiety
zondag 30 april 2017 10:50
TO je zit in een soort vicieuze cirkel. Ontspannende en genotbrengende dingen geven energie, maar je hebt de energie niet om ze te doen...
Geen oplossing hier maar een sidetrack: Maak 2 lijstjes:
1 likes en dislikes ( alles wat je leuk, mooi, lekker vindt aan de ene kant en alles wat je veracht aan de andere kant. Van kleine tot grote dingen, ook buiten jezelf)
2 wat je wilt en wat je niet wilt (spreekt voor zich. Let wel, alles wat in je opkomt van feest, lekkere sex, rust, zon, tot oorlog, luizen, poep... Ook weer twee kolommen)
Dit brengt je in een objectievere staat, ofwel leert je gaandeweg dingen (van jezelf) meer op een afstand te bekijken. Nogmaals geen oplossing, maar stukje gereedschap...
Geen oplossing hier maar een sidetrack: Maak 2 lijstjes:
1 likes en dislikes ( alles wat je leuk, mooi, lekker vindt aan de ene kant en alles wat je veracht aan de andere kant. Van kleine tot grote dingen, ook buiten jezelf)
2 wat je wilt en wat je niet wilt (spreekt voor zich. Let wel, alles wat in je opkomt van feest, lekkere sex, rust, zon, tot oorlog, luizen, poep... Ook weer twee kolommen)
Dit brengt je in een objectievere staat, ofwel leert je gaandeweg dingen (van jezelf) meer op een afstand te bekijken. Nogmaals geen oplossing, maar stukje gereedschap...
zondag 30 april 2017 11:01
quote:Emperor schreef op 30 april 2017 @ 10:35:
vervelend. zeg je makkelijk nee? je bent je eigen bewaker, als je de deuren van je huis open laat staan en vnl ja zegt kunnen mensen ook zo naar binnen lopen en pakken wat ze willen. misschien een stomme vergelijking.
vervelend. zeg je makkelijk nee? je bent je eigen bewaker, als je de deuren van je huis open laat staan en vnl ja zegt kunnen mensen ook zo naar binnen lopen en pakken wat ze willen. misschien een stomme vergelijking.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zondag 30 april 2017 11:38
Herkenbaar.
Ik heb er een paar gesprekken aan gewijd met een psycholoog om even mijn prioriteiten weer op orde te krijgen. Ik as dag en nacht met werk bezig. Zag mijn pasgeboren baby als een sta-in-de-weg. Dat kon niet, maar wist ook niet hoe het tij te keren.
Met de psycholoog kwam ik erachter dat het vooral angst was. Dat hebben we opgelost.
En nu? Mijn werk is hetzelfde, mijn baby, peuter en man zijn hetzelfde, mijn dagen zijn hetzelfde, maar ik ga er nu bijna fluitend doorheen. Heel fijn om te voelen. Ik raad je hetzelfde aan, ga eens praten met iemand om je gedachten en prioriteiten weer op orde te krijgen. Succes hoor!
Ik heb er een paar gesprekken aan gewijd met een psycholoog om even mijn prioriteiten weer op orde te krijgen. Ik as dag en nacht met werk bezig. Zag mijn pasgeboren baby als een sta-in-de-weg. Dat kon niet, maar wist ook niet hoe het tij te keren.
Met de psycholoog kwam ik erachter dat het vooral angst was. Dat hebben we opgelost.
En nu? Mijn werk is hetzelfde, mijn baby, peuter en man zijn hetzelfde, mijn dagen zijn hetzelfde, maar ik ga er nu bijna fluitend doorheen. Heel fijn om te voelen. Ik raad je hetzelfde aan, ga eens praten met iemand om je gedachten en prioriteiten weer op orde te krijgen. Succes hoor!
anoniem_183335 wijzigde dit bericht op 30-04-2017 11:40
Reden: toch te openhartig :D
Reden: toch te openhartig :D
% gewijzigd
zondag 30 april 2017 12:30
quote:Emperor schreef op 30 april 2017 @ 10:35:
vervelend. zeg je makkelijk nee? je bent je eigen bewaker, als je de deuren van je huis open laat staan en vnl ja zegt kunnen mensen ook zo naar binnen lopen en pakken wat ze willen. misschien een stomme vergelijking.Ik snap wat je bedoelt! Ik maak meestal de vergelijking met een tuin. Hoe groot is die en wie zijn er allemaal welkom?
vervelend. zeg je makkelijk nee? je bent je eigen bewaker, als je de deuren van je huis open laat staan en vnl ja zegt kunnen mensen ook zo naar binnen lopen en pakken wat ze willen. misschien een stomme vergelijking.Ik snap wat je bedoelt! Ik maak meestal de vergelijking met een tuin. Hoe groot is die en wie zijn er allemaal welkom?
zondag 30 april 2017 12:33
quote:Doreia schreef op 30 april 2017 @ 11:38:
Herkenbaar.
Ik heb er een paar gesprekken aan gewijd met een psycholoog om even mijn prioriteiten weer op orde te krijgen. Ik as dag en nacht met werk bezig. Zag mijn pasgeboren baby als een sta-in-de-weg. Dat kon niet, maar wist ook niet hoe het tij te keren.
Met de psycholoog kwam ik erachter dat het vooral angst was. Dat hebben we opgelost.
En nu? Mijn werk is hetzelfde, mijn baby, peuter en man zijn hetzelfde, mijn dagen zijn hetzelfde, maar ik ga er nu bijna fluitend doorheen. Heel fijn om te voelen. Ik raad je hetzelfde aan, ga eens praten met iemand om je gedachten en prioriteiten weer op orde te krijgen. Succes hoor!
Dank je voor je reactie. Heel stom maar de stap naar een psycholoog lijkt zo groot....
Ik weet dat er iets moet gebeuren. Ratio en gevoel komen niet meer samen. Prioriteitenlijstjes maken heb ik al gedaan. E-mail van het werk van mijn telefoon gehaald, leuke dingen gepland met collega's...... pffff maar het tij keert niet, wel soms een beetje, maar nooit volledig..... en mijn leidinggevende? Die is alleen maar met zichzelf bezig
Herkenbaar.
Ik heb er een paar gesprekken aan gewijd met een psycholoog om even mijn prioriteiten weer op orde te krijgen. Ik as dag en nacht met werk bezig. Zag mijn pasgeboren baby als een sta-in-de-weg. Dat kon niet, maar wist ook niet hoe het tij te keren.
Met de psycholoog kwam ik erachter dat het vooral angst was. Dat hebben we opgelost.
En nu? Mijn werk is hetzelfde, mijn baby, peuter en man zijn hetzelfde, mijn dagen zijn hetzelfde, maar ik ga er nu bijna fluitend doorheen. Heel fijn om te voelen. Ik raad je hetzelfde aan, ga eens praten met iemand om je gedachten en prioriteiten weer op orde te krijgen. Succes hoor!
Dank je voor je reactie. Heel stom maar de stap naar een psycholoog lijkt zo groot....
Ik weet dat er iets moet gebeuren. Ratio en gevoel komen niet meer samen. Prioriteitenlijstjes maken heb ik al gedaan. E-mail van het werk van mijn telefoon gehaald, leuke dingen gepland met collega's...... pffff maar het tij keert niet, wel soms een beetje, maar nooit volledig..... en mijn leidinggevende? Die is alleen maar met zichzelf bezig
zondag 30 april 2017 15:48
quote:jacky74 schreef op 30 april 2017 @ 12:33:
[...]
Dank je voor je reactie. Heel stom maar de stap naar een psycholoog lijkt zo groot....
Ik weet dat er iets moet gebeuren. Ratio en gevoel komen niet meer samen. Prioriteitenlijstjes maken heb ik al gedaan. E-mail van het werk van mijn telefoon gehaald, leuke dingen gepland met collega's...... pffff maar het tij keert niet, wel soms een beetje, maar nooit volledig..... en mijn leidinggevende? Die is alleen maar met zichzelf bezigMijn topic: Waar vind ik hulp?. Dan kun je even lezen hoe ik er in januari in stond.
Het heeft mij fantastisch geholpen. Echt, zoek een psycholoog die bij je past en maak een afspraak. Ik vond het erg verhelderend en in het eerste gesprek dóódeng. Maar al na 2 gesprekken was ik psychisch 10 kilo lichter en na 5 gesprekken was ik klaar en sla inmiddels zelfs een beetje door de andere kant op, naar het bijna nonchalante. Dat was voorspeld en daarna blijft de slinger van de pendule in het midden hangen en heb je de balans.
Zie het als een APK van je psyche. Niets geks aan om af en toe je gedachten en ideeen even te toetsen aan of het nog wel werkt voor je.
Doen hoor!
[...]
Dank je voor je reactie. Heel stom maar de stap naar een psycholoog lijkt zo groot....
Ik weet dat er iets moet gebeuren. Ratio en gevoel komen niet meer samen. Prioriteitenlijstjes maken heb ik al gedaan. E-mail van het werk van mijn telefoon gehaald, leuke dingen gepland met collega's...... pffff maar het tij keert niet, wel soms een beetje, maar nooit volledig..... en mijn leidinggevende? Die is alleen maar met zichzelf bezigMijn topic: Waar vind ik hulp?. Dan kun je even lezen hoe ik er in januari in stond.
Het heeft mij fantastisch geholpen. Echt, zoek een psycholoog die bij je past en maak een afspraak. Ik vond het erg verhelderend en in het eerste gesprek dóódeng. Maar al na 2 gesprekken was ik psychisch 10 kilo lichter en na 5 gesprekken was ik klaar en sla inmiddels zelfs een beetje door de andere kant op, naar het bijna nonchalante. Dat was voorspeld en daarna blijft de slinger van de pendule in het midden hangen en heb je de balans.
Zie het als een APK van je psyche. Niets geks aan om af en toe je gedachten en ideeen even te toetsen aan of het nog wel werkt voor je.
Doen hoor!
