Psyche
alle pijlers
Hoe laat je een ex los?
dinsdag 6 maart 2012 17:23
Hier gaat 'ie dan toch maar. Ik hoop heel erg dat iemand tips heeft. Ik kom er gewoon even niet uit.
De 'relatie' (verhouding) met een man die me steeds wel dan weer niet wilde is nu 5 maanden geleden beëindigd. Het was een moeilijke verhouding met een moeilijke, maar ook leuke man.
En ik laat 'm gewoon niet los! Ik weet gewoon niet meer wat te doen. Op deze voet verder (mijn leven leiden, geen contact zoeken)? Wordt het dan minder (wanneer?)? Of een gesprek met 'm aangaan in de hoop dat ik het een plekje ga geven? Mezelf 'dwingen' met iemand anders het bed in te duiken??
Ik word mezelf helemaal beu op deze manier. Ik wil hier uit.
De 'relatie' (verhouding) met een man die me steeds wel dan weer niet wilde is nu 5 maanden geleden beëindigd. Het was een moeilijke verhouding met een moeilijke, maar ook leuke man.
En ik laat 'm gewoon niet los! Ik weet gewoon niet meer wat te doen. Op deze voet verder (mijn leven leiden, geen contact zoeken)? Wordt het dan minder (wanneer?)? Of een gesprek met 'm aangaan in de hoop dat ik het een plekje ga geven? Mezelf 'dwingen' met iemand anders het bed in te duiken??
Ik word mezelf helemaal beu op deze manier. Ik wil hier uit.
dinsdag 6 maart 2012 17:33
Hm, begonnen als scharrel, daarna minnaars, daarna geliefden, in totaal 2 1/2 jaar. Nee hij is niet gebonden. Maar hij voelt zich niet prettig in een intieme relatie. Heeft hij zijn leven lang gehad. Hij viel toch voor me. Hij trok aan en stootte weer af. De laatste keer dat hij weer twijfelde ben ik bij 'm opgestapt, ik kon er niet meer tegen.
Een paar keer contact gehad de laatste tijd. Hij miste mij ook en dacht opeens weer positief over het fenomeen relatie. Om doodmoe van te worden. Maar word nog moeier van mezelf, ik wil dat het me niet meer raakt, ik wil de deur sluiten. Hij gaat niet veranderen. (ook al doet hij dat wel in mijn gedachten, ik moet realistisch blijven)
Een paar keer contact gehad de laatste tijd. Hij miste mij ook en dacht opeens weer positief over het fenomeen relatie. Om doodmoe van te worden. Maar word nog moeier van mezelf, ik wil dat het me niet meer raakt, ik wil de deur sluiten. Hij gaat niet veranderen. (ook al doet hij dat wel in mijn gedachten, ik moet realistisch blijven)
dinsdag 6 maart 2012 17:47
Je verhaal is heel herkenbaar voor me. Volgens mij ben je wel op de goede weg. Het is heel moeilijk maar probeer geen contact te zoeken. Andere leuke dingen doen, nieuwe mensen ontmoeten etc. Het is rot maar heeft echt tijd nodig om te helen.
Op een dag kom je iemand tegen die net zo gek op jou is als jij op hem!
Op een dag kom je iemand tegen die net zo gek op jou is als jij op hem!
dinsdag 6 maart 2012 18:08
dinsdag 6 maart 2012 18:14
Thanx.
Alles verwijderd maar ook weer op te zoeken via internet
Misschien heb ik ook wel te veel vrije tijd en moet ik weer wat actiever op zoek naar nieuwe dingen om te doen.
Eerst eten met vriendin, ben ik de avond weer door
Maar wil dat dus eigenlijk niet nodig hebben, wil in mijn up zen kunnen zijn, zonder te piekeren dus.
Dus met hem afspreken is geen goed plan? Er zijn mensen die een weg vinden in een vriendschap na een relatie. Dan ben je elkaar niet helemaal kwijt...
Alles verwijderd maar ook weer op te zoeken via internet
Misschien heb ik ook wel te veel vrije tijd en moet ik weer wat actiever op zoek naar nieuwe dingen om te doen.
Eerst eten met vriendin, ben ik de avond weer door
Maar wil dat dus eigenlijk niet nodig hebben, wil in mijn up zen kunnen zijn, zonder te piekeren dus.
Dus met hem afspreken is geen goed plan? Er zijn mensen die een weg vinden in een vriendschap na een relatie. Dan ben je elkaar niet helemaal kwijt...
dinsdag 6 maart 2012 18:24
Lieve Angela,
No worries, allereerst. Hier kan en mag alles. Missen, gek worden van verdriet. Hoe cares dat je er "weer" mee komt. Uit ervaring weet ik hoe het voelt, heb mezelf maaaanden een soort zwijgen opgelegd dat ook niet gezond was. Voelde me een last voor anderen. Hield mijn mond als ik uit elkaar klapte van de pijn. WEER rekening houden met anderen, net als ik te veel met ex deed. Ik weet niet of dat voor jou speelt, maar wilde je dus zeggen: voel je niet bezwaard. Niet hier. Mensen die het niet interesseert lezen niet. En reageren niet. Dus wees gewoon jezelf, ok?
Ik herken het. Ik ben ook 3 jaar met ex geweest. Nu sinds juli geen contact. En dan nog het gevoel hebben dat hij maar "eventjes" weg is in plaats van een heel leven. Het is vreemd. Ik heb hierover al geschreven op andere topic bij relaties. Missen is gewoon raar. En eroverheen komen ook. Het liefste wil je dat er een knop voor is. Een, twee, drie, weg ermee. Maar ja, na 2,5 jaar en al dat heen en weer geslinger, is het geen wonder dat je je nog zo voelt. Is het een soort rollercoaster gevoel? Had je dat tijdens relatie? Dan kan het ook zo zijn dat je als het ware "af moet kicken". Klinkt gek, maar ik heb gemerkt dat het heen en weer, en het nooit weten waar je aan toe bent een manier heeft om zich in je hoofd te nestelen en daar heel veel ruimte in te nemen. Was je tijdens je relatie veel aan het nadenken over de relatie? Maakte je je veel zorgen, voelde je je onzeker en eenzaam? Afhankelijk misschien van hem? Dat kan gemakkelijk als hij zoals ik lees eigenlijk de lakens uitdeelde of jullie wat hadden of niet. Daardoor kun je gewoon als het ware "obsessed" worden met hem en de relatie, is mijn idee. Hoeft niet voor jou te gelden,maar in het boek "Het Monsterverbond" van Carolien Roodvoets staan veel van de mechanismen beschreven die je "vast" kunnen houden in een soort cirkel waarin je met hem zat. Mij heeft het wel geholpen hierover te lezen. Het relativeerde voor mij veel omdat ik door kreeg dat ik niet de enige was die er zo mee zat en nauwelijks los kwam.
Maar ja, er hoeft helemaal geen mechanisme achter te zitten, want t doet nou eenmaal pijn als een mens van wie je zoveel houdt uit je leven vertrekt. Ook al is het (verstandelijk gezien) beter.
Kom gewoon hier van je afschrijven.....no worries, er zijn hier veel mensen die je verhaal zullen herkennen. Ik had t woord voor woord kunnen schrijven
Veel plezier met je vriendin vanavond!
Groetjes en sterkte X Misia
No worries, allereerst. Hier kan en mag alles. Missen, gek worden van verdriet. Hoe cares dat je er "weer" mee komt. Uit ervaring weet ik hoe het voelt, heb mezelf maaaanden een soort zwijgen opgelegd dat ook niet gezond was. Voelde me een last voor anderen. Hield mijn mond als ik uit elkaar klapte van de pijn. WEER rekening houden met anderen, net als ik te veel met ex deed. Ik weet niet of dat voor jou speelt, maar wilde je dus zeggen: voel je niet bezwaard. Niet hier. Mensen die het niet interesseert lezen niet. En reageren niet. Dus wees gewoon jezelf, ok?
Ik herken het. Ik ben ook 3 jaar met ex geweest. Nu sinds juli geen contact. En dan nog het gevoel hebben dat hij maar "eventjes" weg is in plaats van een heel leven. Het is vreemd. Ik heb hierover al geschreven op andere topic bij relaties. Missen is gewoon raar. En eroverheen komen ook. Het liefste wil je dat er een knop voor is. Een, twee, drie, weg ermee. Maar ja, na 2,5 jaar en al dat heen en weer geslinger, is het geen wonder dat je je nog zo voelt. Is het een soort rollercoaster gevoel? Had je dat tijdens relatie? Dan kan het ook zo zijn dat je als het ware "af moet kicken". Klinkt gek, maar ik heb gemerkt dat het heen en weer, en het nooit weten waar je aan toe bent een manier heeft om zich in je hoofd te nestelen en daar heel veel ruimte in te nemen. Was je tijdens je relatie veel aan het nadenken over de relatie? Maakte je je veel zorgen, voelde je je onzeker en eenzaam? Afhankelijk misschien van hem? Dat kan gemakkelijk als hij zoals ik lees eigenlijk de lakens uitdeelde of jullie wat hadden of niet. Daardoor kun je gewoon als het ware "obsessed" worden met hem en de relatie, is mijn idee. Hoeft niet voor jou te gelden,maar in het boek "Het Monsterverbond" van Carolien Roodvoets staan veel van de mechanismen beschreven die je "vast" kunnen houden in een soort cirkel waarin je met hem zat. Mij heeft het wel geholpen hierover te lezen. Het relativeerde voor mij veel omdat ik door kreeg dat ik niet de enige was die er zo mee zat en nauwelijks los kwam.
Maar ja, er hoeft helemaal geen mechanisme achter te zitten, want t doet nou eenmaal pijn als een mens van wie je zoveel houdt uit je leven vertrekt. Ook al is het (verstandelijk gezien) beter.
Kom gewoon hier van je afschrijven.....no worries, er zijn hier veel mensen die je verhaal zullen herkennen. Ik had t woord voor woord kunnen schrijven
Veel plezier met je vriendin vanavond!
Groetjes en sterkte X Misia
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
dinsdag 6 maart 2012 18:29
PS: wat me overeind hield was het "weten" dat er mannen zullen zijn op wiens hoofd er geen haar is dat er ook maar over piekert het risico te lopen om je kwijt te raken.
Heus. Er zijn mannen die willen gewoon bij je zijn.
Zonder "maar" of twijfel.
Daar heb ik me toen in dat eerste begin aan vast gehouden.Ook al geloofde ik er niet echt wat van, toen.
Maar kijk maar eens om je heen. Sommige mannen hebben dat vanzelfsprekende: ik hoor bij haar. Dat verdienen wij ook . Dus de vraag is: zit jij te wachten op een vent die twijfelt of ie bij je wil zijn?
Liefs
Heus. Er zijn mannen die willen gewoon bij je zijn.
Zonder "maar" of twijfel.
Daar heb ik me toen in dat eerste begin aan vast gehouden.Ook al geloofde ik er niet echt wat van, toen.
Maar kijk maar eens om je heen. Sommige mannen hebben dat vanzelfsprekende: ik hoor bij haar. Dat verdienen wij ook . Dus de vraag is: zit jij te wachten op een vent die twijfelt of ie bij je wil zijn?
Liefs
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
dinsdag 6 maart 2012 18:49
Hoi,
Altijd moeilijk t einde van een relatie. Kan t me herinneren van de laatste. Daar ging ik zelf weg. Was echt nodig, vond t heerlijk om alleen te zijn, was blij dat ik bij 'm weg was en kwam niet snel over hem heen. Was een relatie van 10 jaar. Duurde 3 jaar voor ik echt vrij van 'm was. Of te wel: neem je tijd!
Gewenning
We houden van gewenning. Onze geest en ons lijf willen dat graag. Je geest went zich soms sneller aan aan iets nieuws dan je lijf. En hoe raar t ook klinkt, een vrijer gaat in je lijf zitten, in je chemie.... Daar moet je van los komen. Bij de een duurt dat langer dan bij de ander.
Neem pauze
Als je denkt dat je misschien wel een vriendschap wil houden, of t ooit nog een kans wil geven... Las een lange pauze van geen contact in voor jezelf. Stel dat je over bv. 6 maanden van nu weer eens gaat overwegen of je 'm wel weer eens zou willen zien. Tot die tijd laat je 'm gaan. Zoekt hij contact, geef hem een datum over 6 maanden waarop hij terug contact op mag nemen.
Denk daarna verder.
Zoek afleiding
Zoek leuke dingen om te doen, dingen die je bezig houden. Maar bedenk ook dat je het er rustig met vrienden over kan hebben. En zoek mensen waarmee je de dagelijkse gang van zaken kan doornemen. Zorg dat er iemand is met wie je dagelijkse beslommeringen deelt.
Wat voor mij uiteindelijk echt goud bleek te zijn was een vriendin die alleen woonde en die ook wel aanspraak wilde... Bijna iedere avond belden we elkaar. Gewoon vijf minuutjes, voor het slapen gaan, even goede nacht wensen.
Dat heeft bij mij alle eenzaamheid en ontheemdheid van t alleen zijn opgelost. Bleek zo simpel.
Altijd moeilijk t einde van een relatie. Kan t me herinneren van de laatste. Daar ging ik zelf weg. Was echt nodig, vond t heerlijk om alleen te zijn, was blij dat ik bij 'm weg was en kwam niet snel over hem heen. Was een relatie van 10 jaar. Duurde 3 jaar voor ik echt vrij van 'm was. Of te wel: neem je tijd!
Gewenning
We houden van gewenning. Onze geest en ons lijf willen dat graag. Je geest went zich soms sneller aan aan iets nieuws dan je lijf. En hoe raar t ook klinkt, een vrijer gaat in je lijf zitten, in je chemie.... Daar moet je van los komen. Bij de een duurt dat langer dan bij de ander.
Neem pauze
Als je denkt dat je misschien wel een vriendschap wil houden, of t ooit nog een kans wil geven... Las een lange pauze van geen contact in voor jezelf. Stel dat je over bv. 6 maanden van nu weer eens gaat overwegen of je 'm wel weer eens zou willen zien. Tot die tijd laat je 'm gaan. Zoekt hij contact, geef hem een datum over 6 maanden waarop hij terug contact op mag nemen.
Denk daarna verder.
Zoek afleiding
Zoek leuke dingen om te doen, dingen die je bezig houden. Maar bedenk ook dat je het er rustig met vrienden over kan hebben. En zoek mensen waarmee je de dagelijkse gang van zaken kan doornemen. Zorg dat er iemand is met wie je dagelijkse beslommeringen deelt.
Wat voor mij uiteindelijk echt goud bleek te zijn was een vriendin die alleen woonde en die ook wel aanspraak wilde... Bijna iedere avond belden we elkaar. Gewoon vijf minuutjes, voor het slapen gaan, even goede nacht wensen.
Dat heeft bij mij alle eenzaamheid en ontheemdheid van t alleen zijn opgelost. Bleek zo simpel.
woensdag 7 maart 2012 09:23
woensdag 7 maart 2012 15:13
Ik zit hier gewoon in tranen van herkenning. Het is nu sinds september uit met mijn vriend. We waren ruim twee jaar bij elkaar. En ik mis hem nog bijna elke dag. Ik probeer geen contact te zoeken, maar eens in de zoveel tijd stuur ik toch weer een berichtje. Hij wil vrienden zijn, ik zou willen dat ik dat kon, maar ik kan niet alleen vrienden zijn. Ik wil meer en ik hoop dan dat het goedkomt tussen ons, terwijl ik weet dat het niet gaat gebeuren. En dat doet zo'n pijn.
Met vrienden durf ik er niet meer goed over te praten, het is al maanden, ik zou er toch overheen moeten zijn. Kom ik weer aan, precies wat jij ook al schreef Angela.
Ik probeer me op andere dingen te richten, me bezig te houden, maar het gevoel van missen blijft maar terugkomen.
Met vrienden durf ik er niet meer goed over te praten, het is al maanden, ik zou er toch overheen moeten zijn. Kom ik weer aan, precies wat jij ook al schreef Angela.
Ik probeer me op andere dingen te richten, me bezig te houden, maar het gevoel van missen blijft maar terugkomen.
woensdag 7 maart 2012 17:14
Daar krijg ik een brok in mijn keel van. Even geen liedjes over verloren liefde.
Maar inderdaad, er wordt over geschreven en gezongen. Als je er in zit is het soms lastig relativeren. Al weet ik ergens dat het op een dag over is.
@Yasmina, wat naar voor je Ik denk wel dat je goed bezig bent, gewoon doorgaan met je leven en maar vertrouwen op de tijd die de wond laat helen.
Maar inderdaad, er wordt over geschreven en gezongen. Als je er in zit is het soms lastig relativeren. Al weet ik ergens dat het op een dag over is.
@Yasmina, wat naar voor je
Ik denk wel dat je goed bezig bent, gewoon doorgaan met je leven en maar vertrouwen op de tijd die de wond laat helen.
woensdag 7 maart 2012 17:44
Yasmina, welkom hier. Laat je tranen er gewoon zijn. Die houden wel weer op. Niet om het te bagatelliseren, maar mij hielp het om me gewoon zo te voelen zoals ik me voel. Hier kun je in ieder geval, ook naar maanden of jaren, gewoon terecht met die gevoelens. Hoe is het bij jou allemaal gegaan?
Ben juist vandaag weer beetje kwaad om mezelf. Dat ik (net als jullie laten doorschemeren, Angela en Yasmina), me vrolijker houd als ik me voel. Altijd blijven lachen, positief blijven. Ben het even zo beu. Heb gewoon behoefte om mezelf te zijn. NIet altijd maar die facade ophouden.
Anderen hebben (uit machteloosheid) inderdaad na een bepaalde tijd een houding van: wees blij. Zeker als de relatie slecht was, dan breekt zowaar een juichstemming uit in de omgeving. Althans bij mij. Een vriendin wilde zelfs dat ik ook in juichen uit zou barsten. Dat vergt dan echt wel veel zelf-vertrouwen om dan in mijn eigen gevoelens te blijven.
Tegelijkertijd wil je zelf ook verder. Dat merk ik in ieder geval in al onze berichten. Het is een worsteling om t afscheid een plek te geven. Dat gaat met horten en stoten.
Wilde gewoon even zeggen, laten we hier echt gewoon onszelf zijn. Dat muurtje is niet nodig, een neplach ook niet.
Ben juist vandaag weer beetje kwaad om mezelf. Dat ik (net als jullie laten doorschemeren, Angela en Yasmina), me vrolijker houd als ik me voel. Altijd blijven lachen, positief blijven. Ben het even zo beu. Heb gewoon behoefte om mezelf te zijn. NIet altijd maar die facade ophouden.
Anderen hebben (uit machteloosheid) inderdaad na een bepaalde tijd een houding van: wees blij. Zeker als de relatie slecht was, dan breekt zowaar een juichstemming uit in de omgeving. Althans bij mij. Een vriendin wilde zelfs dat ik ook in juichen uit zou barsten. Dat vergt dan echt wel veel zelf-vertrouwen om dan in mijn eigen gevoelens te blijven.
Tegelijkertijd wil je zelf ook verder. Dat merk ik in ieder geval in al onze berichten. Het is een worsteling om t afscheid een plek te geven. Dat gaat met horten en stoten.
Wilde gewoon even zeggen, laten we hier echt gewoon onszelf zijn. Dat muurtje is niet nodig, een neplach ook niet.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
woensdag 7 maart 2012 17:48
Yasmina,
Ik lees dat je probeert geen contact te zoeken. Misschien moet je dit juist wel doen (als je intuitief aanvoelt dat dat ook echt gaat helpen).
Ik heb 1x in de zomer vorig jaar ex echt de waarheid gezegd, over hoe ik me voelde. En dat heeft me zo geholpen om los te laten.
Je kunt ook de meer veilige weg bewandelen (want na zo n gesprek kun je je best wel rot voelen!), en hem een brief schrijven en niet versturen. Aan een ballon laten opstijgen. Ingraven, verbranden. Je zou het ook hier kunnen neerzetten, wat ja aan hem kwijt wilt delen met ons.
Wie weet helpt dat ook al....
Liefs en sterkte
Ik lees dat je probeert geen contact te zoeken. Misschien moet je dit juist wel doen (als je intuitief aanvoelt dat dat ook echt gaat helpen).
Ik heb 1x in de zomer vorig jaar ex echt de waarheid gezegd, over hoe ik me voelde. En dat heeft me zo geholpen om los te laten.
Je kunt ook de meer veilige weg bewandelen (want na zo n gesprek kun je je best wel rot voelen!), en hem een brief schrijven en niet versturen. Aan een ballon laten opstijgen. Ingraven, verbranden. Je zou het ook hier kunnen neerzetten, wat ja aan hem kwijt wilt delen met ons.
Wie weet helpt dat ook al....
Liefs en sterkte
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
woensdag 7 maart 2012 17:50
Ondernemer, heb ook beetje moeite nu naar dergelijke nummers te luisteren. Maar je hebt gelijk: er zijn er echt zooooooooooooveeel die ook in dit gevoel zitten en zaten!
Gek genoeg relativeert dat voor mij even amper wat. Het delen met mensen die er ook mee te maken hebben helpt wel!!
Thanks iig!
Gek genoeg relativeert dat voor mij even amper wat. Het delen met mensen die er ook mee te maken hebben helpt wel!!
Thanks iig!
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
woensdag 7 maart 2012 18:07
Mijn relatie was juist heel goed, dat hij niet verder wilde kwam dus als donderslag bij heldere hemel voor mij én voor de omgeving. Ik zag het echt niet aankomen en het voelt dan ook nog steeds vreselijk.
Ik heb hem nog wel een paar keer gesproken en hij weet hoeveel moeite ik er mee heb. Ik heb ook al eens een brief geschreven en ritueel verbrand. En toch zijn er nog steeds dagen als vandaag, dat ik het liefste de dekens over mijn hoofd trek en niet meer opsta.
Ik heb hem nog wel een paar keer gesproken en hij weet hoeveel moeite ik er mee heb. Ik heb ook al eens een brief geschreven en ritueel verbrand. En toch zijn er nog steeds dagen als vandaag, dat ik het liefste de dekens over mijn hoofd trek en niet meer opsta.
woensdag 7 maart 2012 18:26
Dat heb je mooi gezegd Misia. Het is af en toe al lastig genoeg je staande te houden in de buitenwereld. Laten we hier geen schijn ophouden.
En heel herkenbaar, de reacties van anderen waar je helemaal niets mee kan. En je dan nog lichtelijk schuldig voelen omdat je niet doet of voelt zoals een ander dat graag ziet.
Volgens mij vallen al heel wat frustraties weg als we minder gefrustreerd zijn over het feit dat we frustraties hebben
Ik ben erg benieuwd naar dat boek, ik kon het vandaag niet vinden in de boekhandel, ga morgen weer kijken. Lijkt me heerlijk om dit weekend wat inzicht te krijgen waardoor ik het hopelijk iets meer kan loslaten en me gesterkt voel in de beslissing geen contact met hem te zoeken.
@Yasmina. Mijn mailbox staat vol van berichten die ik naar hem heb geschreven maar niet heb verstuurd. Het helpt de woorden direct tot hem te richten. En het weerhoudt me een beetje van daadwerkelijk contact te zoeken. Misschien het proberen waard?
Lijkt me erg lastig, afscheid nemen van iemand met wie je wel een leuke relatie had. En heb je een baaldag, laat het gewoon komen. Ga lekker bankhangen of in bed liggen. Neem je rust. De kracht komt vanzelf weer terug zodat je weer dingen gaat ondernemen.
En heel herkenbaar, de reacties van anderen waar je helemaal niets mee kan. En je dan nog lichtelijk schuldig voelen omdat je niet doet of voelt zoals een ander dat graag ziet.
Volgens mij vallen al heel wat frustraties weg als we minder gefrustreerd zijn over het feit dat we frustraties hebben
Ik ben erg benieuwd naar dat boek, ik kon het vandaag niet vinden in de boekhandel, ga morgen weer kijken. Lijkt me heerlijk om dit weekend wat inzicht te krijgen waardoor ik het hopelijk iets meer kan loslaten en me gesterkt voel in de beslissing geen contact met hem te zoeken.
@Yasmina. Mijn mailbox staat vol van berichten die ik naar hem heb geschreven maar niet heb verstuurd. Het helpt de woorden direct tot hem te richten. En het weerhoudt me een beetje van daadwerkelijk contact te zoeken. Misschien het proberen waard?
Lijkt me erg lastig, afscheid nemen van iemand met wie je wel een leuke relatie had. En heb je een baaldag, laat het gewoon komen. Ga lekker bankhangen of in bed liggen. Neem je rust. De kracht komt vanzelf weer terug zodat je weer dingen gaat ondernemen.
woensdag 7 maart 2012 18:32
woensdag 7 maart 2012 18:48
Dit probleem heb ik ook. Ik heb een relatie van meer dan 3 jaar met mijn ex gehad en het is niet zo lang geleden uit gegaan. We gingen ons aan elkaar irriteren (bij hem was dit gevoel nog erger dan bij mij want ik dacht altijd: hij heeft ook goede kanten). Dit weekend ga ik met hem praten maar ik weet eigenlijk nog niet zo goed wat ik hem wil en kan zeggen. Heeft iemand tips?
woensdag 7 maart 2012 18:53
@ angela, haha, moest wel lachen: we ZIJN toch ook gefrustreerde miepen - LOL 
!!! Hoe dan ook, yep, gewoon zonder argwaan of reserves neerzetten wat we voelen lijkt mij de enige mogelijk werkende weg 
!
Hoe is t met jou vandaag? Dus vergeefs naar boek gezocht? Ik heb t mijne uit boekenkast van mijn ma, dus weet niet of ie er nog veel staat in de boekenwinkels? Misschien kun je alvast op bol.com kijken of je het wat vindt. Wacht, ik pak het er even bij en schrijf de achtertekst voor je op, dat geeft wellicht ook al wat aanknopingspunten of je er wel wat aan gaat hebben. Ik had er wel wat aan. Vanwege dat het dus geen goede relatie was.
"Waarom worden (jonge) vrouwen zo vaak aangetrokken door mannen die niet goed voor hen zijn? (......) In het Monsterverbond portreteert Roodvoets een bont gezelschap rampzalige reisgenoten op de lange reis die we gewoonlijk "het leven" noemen. Haar aandacht gaat vooral uit naar vrouwen die als het ware een abonnement hebben op verkeerd reisgezelfschap en als gevolg daarvan een relatie op drijfzand bouwen. (...) Ze nagelt 7 typen foute mannen aan de schandpaal:
- de versierder met bindingsangst
- de jaloerse en bezitterige man
- de afstandelijke en dwangmatige man
- de gewelddadige man
- de verslaafde man
- de narcistische en psychopathische man
- de seksueel perverse en dwingende man
@ Yasmina: DIKKE KNUFFEL! voor jou! Doe rustig aan. En schrijf gewoon van je af hier als je wilt. Ik snap denk ik wel hoe je je voelt!! Zou het kunnen helpen hem toch een paar duidelijke vragen te stellen, vooral het feit dat je het niet aan zag komen (dus had je ook geen aanknopingspunten waarom?) lijkt me heel erg moeilijk te handelen!!! Ik heb het 1 keer (jaren geleden) meegemaakt. Hij gaf gewoon geen reden, maakte het per telefoon uit. Ja, ook dat nog. Ik wist niet hoe ik het had en het was zo frustrerend niet te weten "waarom?"
@ Orchidee, dat hangt ervan af wat je (nog) van hem wilt. Wat betekent praten? Waarover? Wat is je insteek? Als ik 1 tip mag geven is:ga niet afwachten wat hij brengt dit weekend, maar trek je eigen plan. Ga dus na wat jij wilt: herstart? Stop? Antwoord op vragen?
Liefs Misia
PS: Sorry als ik het nog een keer zeg, maar willen jullie mijn berichten svp niet citeren in jullie berichten? Heb t idee dat sommige mensen meelezen die me kennen, en bij erg herkenbare zaken delete ik die posts daarom liever (na een tijd). Bedankt!!
Liefs Misia
!!! Hoe dan ook, yep, gewoon zonder argwaan of reserves neerzetten wat we voelen lijkt mij de enige mogelijk werkende weg !Hoe is t met jou vandaag? Dus vergeefs naar boek gezocht? Ik heb t mijne uit boekenkast van mijn ma, dus weet niet of ie er nog veel staat in de boekenwinkels? Misschien kun je alvast op bol.com kijken of je het wat vindt. Wacht, ik pak het er even bij en schrijf de achtertekst voor je op, dat geeft wellicht ook al wat aanknopingspunten of je er wel wat aan gaat hebben. Ik had er wel wat aan. Vanwege dat het dus geen goede relatie was.
"Waarom worden (jonge) vrouwen zo vaak aangetrokken door mannen die niet goed voor hen zijn? (......) In het Monsterverbond portreteert Roodvoets een bont gezelschap rampzalige reisgenoten op de lange reis die we gewoonlijk "het leven" noemen. Haar aandacht gaat vooral uit naar vrouwen die als het ware een abonnement hebben op verkeerd reisgezelfschap en als gevolg daarvan een relatie op drijfzand bouwen. (...) Ze nagelt 7 typen foute mannen aan de schandpaal:
- de versierder met bindingsangst
- de jaloerse en bezitterige man
- de afstandelijke en dwangmatige man
- de gewelddadige man
- de verslaafde man
- de narcistische en psychopathische man
- de seksueel perverse en dwingende man
@ Yasmina: DIKKE KNUFFEL! voor jou! Doe rustig aan. En schrijf gewoon van je af hier als je wilt. Ik snap denk ik wel hoe je je voelt!! Zou het kunnen helpen hem toch een paar duidelijke vragen te stellen, vooral het feit dat je het niet aan zag komen (dus had je ook geen aanknopingspunten waarom?) lijkt me heel erg moeilijk te handelen!!! Ik heb het 1 keer (jaren geleden) meegemaakt. Hij gaf gewoon geen reden, maakte het per telefoon uit. Ja, ook dat nog. Ik wist niet hoe ik het had en het was zo frustrerend niet te weten "waarom?"
@ Orchidee, dat hangt ervan af wat je (nog) van hem wilt. Wat betekent praten? Waarover? Wat is je insteek? Als ik 1 tip mag geven is:ga niet afwachten wat hij brengt dit weekend, maar trek je eigen plan. Ga dus na wat jij wilt: herstart? Stop? Antwoord op vragen?
Liefs Misia
PS: Sorry als ik het nog een keer zeg, maar willen jullie mijn berichten svp niet citeren in jullie berichten? Heb t idee dat sommige mensen meelezen die me kennen, en bij erg herkenbare zaken delete ik die posts daarom liever (na een tijd). Bedankt!!
Liefs Misia
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
woensdag 7 maart 2012 18:58
