Psyche
alle pijlers
Hoe laat je een ex los?
dinsdag 6 maart 2012 17:23
Hier gaat 'ie dan toch maar. Ik hoop heel erg dat iemand tips heeft. Ik kom er gewoon even niet uit.
De 'relatie' (verhouding) met een man die me steeds wel dan weer niet wilde is nu 5 maanden geleden beëindigd. Het was een moeilijke verhouding met een moeilijke, maar ook leuke man.
En ik laat 'm gewoon niet los! Ik weet gewoon niet meer wat te doen. Op deze voet verder (mijn leven leiden, geen contact zoeken)? Wordt het dan minder (wanneer?)? Of een gesprek met 'm aangaan in de hoop dat ik het een plekje ga geven? Mezelf 'dwingen' met iemand anders het bed in te duiken??
Ik word mezelf helemaal beu op deze manier. Ik wil hier uit.
De 'relatie' (verhouding) met een man die me steeds wel dan weer niet wilde is nu 5 maanden geleden beëindigd. Het was een moeilijke verhouding met een moeilijke, maar ook leuke man.
En ik laat 'm gewoon niet los! Ik weet gewoon niet meer wat te doen. Op deze voet verder (mijn leven leiden, geen contact zoeken)? Wordt het dan minder (wanneer?)? Of een gesprek met 'm aangaan in de hoop dat ik het een plekje ga geven? Mezelf 'dwingen' met iemand anders het bed in te duiken??
Ik word mezelf helemaal beu op deze manier. Ik wil hier uit.
woensdag 7 maart 2012 19:20
Orchidee. Dat bedoel ik. JIJ weet wat je wilt. Dat kan en moet je gewoon brengen zoals het is! En weet je, het antwoord is dan (hoe eng ook) gewoon aan hem.
Stel je voor dat hij akkoord gaat. Dat betekent dat ie echt voor je gaat! En is hoopvol goed teken. Bovendien kun jij dus dan die maanden aan jezelf werken, wat jij dus graag wilt!
Stel je voor dat hij zegt, nee sorry. Dan is dat ook gewoon zoals het is. Dat zegt je dan dat hij niet zoveel voor de relatie (nota bene, dit betekent niet voor jou) over heeft op dit moment dat hij ermee akkoord kan gaan. Nota bene: ook dan heb je wat je wilt: een paar maanden de tijd om aan jezelf te werken.
Snap je. Wees niet bang, lieverd. JIJ gaat voor wat JIJ wilt en met geen mensenmogelijkheid zal je zijn antwoord kunnen bepalen voor hem. Hoe eng is dat? SUPERENG! Maar onthoud, jij weet wat je wilt en legt dat op tafel. Is niet alleen belangrijkste nu, maar ook gewoon duidelijk. Misschien is ie er juist blij mee dat je zo helder bent erover.
Hoe dan ook. Weet wat je wilt, en ga zo t gesprek in. Als je hem verliest door wat jij nu nodig hebt, vraag je dan af hoeveel concessies je wilt doen (weer?) om de relatie te laten slagen? Want als hij niet akkoord gaat, zit t er dik in dat je gaat schipperen met wat jij wilt. Is het je dat waard?
Dat is aan jou maar brainstormen hier kan altijd, denk dat er veel wel in zelfde soort schuitje zaten.
Stel je voor dat hij akkoord gaat. Dat betekent dat ie echt voor je gaat! En is hoopvol goed teken. Bovendien kun jij dus dan die maanden aan jezelf werken, wat jij dus graag wilt!
Stel je voor dat hij zegt, nee sorry. Dan is dat ook gewoon zoals het is. Dat zegt je dan dat hij niet zoveel voor de relatie (nota bene, dit betekent niet voor jou) over heeft op dit moment dat hij ermee akkoord kan gaan. Nota bene: ook dan heb je wat je wilt: een paar maanden de tijd om aan jezelf te werken.
Snap je. Wees niet bang, lieverd. JIJ gaat voor wat JIJ wilt en met geen mensenmogelijkheid zal je zijn antwoord kunnen bepalen voor hem. Hoe eng is dat? SUPERENG! Maar onthoud, jij weet wat je wilt en legt dat op tafel. Is niet alleen belangrijkste nu, maar ook gewoon duidelijk. Misschien is ie er juist blij mee dat je zo helder bent erover.
Hoe dan ook. Weet wat je wilt, en ga zo t gesprek in. Als je hem verliest door wat jij nu nodig hebt, vraag je dan af hoeveel concessies je wilt doen (weer?) om de relatie te laten slagen? Want als hij niet akkoord gaat, zit t er dik in dat je gaat schipperen met wat jij wilt. Is het je dat waard?
Dat is aan jou maar brainstormen hier kan altijd, denk dat er veel wel in zelfde soort schuitje zaten.
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
woensdag 7 maart 2012 19:31
Ik herken alles wat jullie zeggen , ik kan het alleen allemaal niet zo mooi verwoorden als jullie.
Maar ik zit dus in precies het zelfse schuitje helaas.
Nu ongeveer een week of 6 denk ik.
De relatie was slecht, vanwege zijn drugs verslaving, dat zegt al genoeg natuurlijk.
Daarnaast verboden zijn ouders vanaf dag een onze relatie, en daar ging hoj enorm ver in mee(34 jaar...)
Op een of andere manier ben ik zo gemanipuleerd door hem , zo erg.
Dat ik compleet mezelf ben kwijt geraakt.
Van de ene op de andere dag is hij vertrokken , kreeg te horen via whats app dat hij geen leven met mij had en daarom na een weekend gebruiken maar niet meer terug kwam en werr terug ging naar zijn ouders.
Ik bleef vanuit het niks alleen achter .
Ik die mezelf kwijt is , ben nu alleen met mezelf???
Geen een nacht slaap ik .
De dagen zijn een hel voor mij, maar dan ook echt serieus.
Vandaag heb ik hem voor het eerst gesproken .
En dat kan morgen zomaar weer heel anders zijn ,maar volgens mij heeft dat me goed gedaan.
Hij leeft nog steeds in zijn junkie fantasie wereld.
Word echt niet meer wakker.
Ik zag zijn jas aan de kapstok hangen , die ik hem gegeven heb , 600 euro koste die , die ik draag 70 euro .
Zegt wel genoeg denk ik , alles maar dan ook echt alles heb ik voor hem gedaan en over gehad, maar meneer had het zo slecht met mij , met mij viel niet te leven , daarom gebruikte hij ..
Hij is nu bezig zijn leven op de rails te krijgen zegt ie.
Gaat sparen van zijn uitkering van 700 euro , daarna inschrijven voor ern huis(waarom niet 6 weken geleden al gedaan)
En heeft vanaf de dag dat hij bij mij weg is geen drugs meer gebruikt.
Sja, en daarom liep ik met mijn pinpad in mijn bh.
Nee, volgens mij heeft het mijn ogen een endje geopend .
Ik hoop het , wat een kansloos iemand waar ik elke nacht over wakker lig.
Ook ik durf niks meer te zeggen tegen vrienden of fam .
Er komt een tijd dat ik echt serieus denk ??? Waar ben ik mee bezig geweest.
Maar ik zit dus in precies het zelfse schuitje helaas.
Nu ongeveer een week of 6 denk ik.
De relatie was slecht, vanwege zijn drugs verslaving, dat zegt al genoeg natuurlijk.
Daarnaast verboden zijn ouders vanaf dag een onze relatie, en daar ging hoj enorm ver in mee(34 jaar...)
Op een of andere manier ben ik zo gemanipuleerd door hem , zo erg.
Dat ik compleet mezelf ben kwijt geraakt.
Van de ene op de andere dag is hij vertrokken , kreeg te horen via whats app dat hij geen leven met mij had en daarom na een weekend gebruiken maar niet meer terug kwam en werr terug ging naar zijn ouders.
Ik bleef vanuit het niks alleen achter .
Ik die mezelf kwijt is , ben nu alleen met mezelf???
Geen een nacht slaap ik .
De dagen zijn een hel voor mij, maar dan ook echt serieus.
Vandaag heb ik hem voor het eerst gesproken .
En dat kan morgen zomaar weer heel anders zijn ,maar volgens mij heeft dat me goed gedaan.
Hij leeft nog steeds in zijn junkie fantasie wereld.
Word echt niet meer wakker.
Ik zag zijn jas aan de kapstok hangen , die ik hem gegeven heb , 600 euro koste die , die ik draag 70 euro .
Zegt wel genoeg denk ik , alles maar dan ook echt alles heb ik voor hem gedaan en over gehad, maar meneer had het zo slecht met mij , met mij viel niet te leven , daarom gebruikte hij ..
Hij is nu bezig zijn leven op de rails te krijgen zegt ie.
Gaat sparen van zijn uitkering van 700 euro , daarna inschrijven voor ern huis(waarom niet 6 weken geleden al gedaan)
En heeft vanaf de dag dat hij bij mij weg is geen drugs meer gebruikt.
Sja, en daarom liep ik met mijn pinpad in mijn bh.
Nee, volgens mij heeft het mijn ogen een endje geopend .
Ik hoop het , wat een kansloos iemand waar ik elke nacht over wakker lig.
Ook ik durf niks meer te zeggen tegen vrienden of fam .
Er komt een tijd dat ik echt serieus denk ??? Waar ben ik mee bezig geweest.
woensdag 7 maart 2012 20:17
@Misia: Hij heeft me wel een reden gegeven waarom hij het heeft uitgemaakt: de verliefdheid was gewoon over en het houden van dat in de plaats kwam voelde meer als houden van in een vriendschap, maar niet houden van mij als vrouw/vriendin, dus niet genoeg voor een relatie. En tja, daar is gewoon niks aan te doen. Ik kan er niks tegenin brengen, argumenteren, niet boos om worden of iets veranderen. Dat maakt het zo frustrerend! Hij bleek al een tijd te twijfelen, maar heeft dus nooit iets laten merken, en ik heb het dus niet gevoeld. Waardoor ik mezelf dus weer ontzettend stom en naïef voel. Ik dacht juist dat het zo goed zat tussen ons.
@Orchidee, ik kan je alleen maar aanraden alles in het gesprek uit te spreken. Zet het desnoods vooraf puntsgewijs even voor jezelf op papier. Wie weet is het de laatste kans om alles te zeggen wat je op je hart hebt. Steeds weer contact opnemen omdat je nog met vragen zit, kan ik je uit eigen ervaring niet aanraden. Dan wordt het loslaten nog moeilijker, believe me, I know!
@Irene, het klinkt alsof je beter af bent zonder hem. Probeer vooral daar op te focussen en niet te veel te denken in 'wat als'... (dit advies moet ik mezelf ook steeds opnieuw geven).
Sterkte allemaal!
@Orchidee, ik kan je alleen maar aanraden alles in het gesprek uit te spreken. Zet het desnoods vooraf puntsgewijs even voor jezelf op papier. Wie weet is het de laatste kans om alles te zeggen wat je op je hart hebt. Steeds weer contact opnemen omdat je nog met vragen zit, kan ik je uit eigen ervaring niet aanraden. Dan wordt het loslaten nog moeilijker, believe me, I know!
@Irene, het klinkt alsof je beter af bent zonder hem. Probeer vooral daar op te focussen en niet te veel te denken in 'wat als'... (dit advies moet ik mezelf ook steeds opnieuw geven).
Sterkte allemaal!
woensdag 7 maart 2012 22:56
Hai Orchidee,
Zeker kun je hem dit vragen!! Maar verwachten kun je het niet als het uit is tussen jullie.
Als ie op je wacht en geen andere vrouw heeft, dan kunnen jullie na die maanden samen verder. Maar je kunt dat niet van hem vragen, in MIJN ogen (heb de wijsheid niet in pacht hoor), omdat HIJ dit alleen kan beslissen - of ie dat wil. Dus vragen, ja zeker! Verwachten: nee, dat kun je niet als t uit is/blijft. Dan houd je hem aan het lijntje. Als een relatie uit is betekent dat dat je gewoon weer "vrij" ben om met anderen om te gaan. Dat zou jij toch ook willen kunnen doen als het uit is? Zou jij het trekken als hij zou zeggen: Orchidee, het is uit en ik wil aan mezelf werken een paar maanden. Daarna wil ik - misschien - weer verder met je.
Tja....nee dus. Maar hoe hij ertegenaan kijkt als je zegt, dat je hem niet kwijt wilt lijkt me prima, toch? Maar probeer je ook in hem te verplaatsen.
JIJ wil hem niet kwijt, JIJ wilt niet dat hij "vreemdgaat" (wat het niet is als het uit is), maar hij dan....moet hij blijven wachten? En waarop dan?
Dat je dat gevoel van "vreemdgaan" hebt is in dat laatste geval niet aan hem om op te lossen, want feitelijk gaat hij niet vreemd als jullie relatie over is.
Dit betekent NIET dat je daarom maar een halfbakken relatie met m moet oppakken omdat je bv in paniek raakt bij de gedachte dat ie iemand anders zou ontmoeten. Dat lijkt me geen goede reden om dan maar weer samen te komen. Laat zijn beslissingen bij hem en leg alleen op tafel hoe JOUW ideale plaatje eruit ziet.
Misschien kun je dat voor jezelf omschrijven?
Zo van....als ik het allemaal kon bepalen dan:
wilde ik een paar maanden aan mezelf werken, bleef hij op me wachten, kon hij me............(ruimte geven? - ik vul hier even wat in) etc .
Nogmaals ik ken jou niet en jullie situatie niet. Als bovenstaande nergens op slaat kan dat heel goed kloppen, want heb natuurlijk amper informatie en JIJ bent de expert
! Maar als je je afvraagt wat HIJ zou (kunnen) gaan doen drijf je af van waar het je bij het gesprek eigenlijk om zou moeten gaan (voor jou): wat jij van hem wilt en de situatie ziet. Dat is wat je nu al in de hand hebt, wat hij wil: dat weet je gewoon niet! En dat is dan weer aan hem, om aan te geven wat hij wil.
Hou gewoon vast aan wat JIJ wilt. Meer kun je volgens mij niet doen nu, hoe naar en onzekermakend ook!
En ook kun je misschien nagaan waarom het uit ging?
Dat zegt toch al dat er (voor nu) onoverkomelijke problemen tussen jullie waren of zie ik dit verkeerd? Ga je daar nu niet gemakkelijk overheen? Wat waren ook alweer de redenen dat je t niet meer voor je zag? Die voelden of voelen toch zeker nog wel ergens legitiem, of niet?
Groetjes X Misia
Zeker kun je hem dit vragen!! Maar verwachten kun je het niet als het uit is tussen jullie.
Als ie op je wacht en geen andere vrouw heeft, dan kunnen jullie na die maanden samen verder. Maar je kunt dat niet van hem vragen, in MIJN ogen (heb de wijsheid niet in pacht hoor), omdat HIJ dit alleen kan beslissen - of ie dat wil. Dus vragen, ja zeker! Verwachten: nee, dat kun je niet als t uit is/blijft. Dan houd je hem aan het lijntje. Als een relatie uit is betekent dat dat je gewoon weer "vrij" ben om met anderen om te gaan. Dat zou jij toch ook willen kunnen doen als het uit is? Zou jij het trekken als hij zou zeggen: Orchidee, het is uit en ik wil aan mezelf werken een paar maanden. Daarna wil ik - misschien - weer verder met je.
Tja....nee dus. Maar hoe hij ertegenaan kijkt als je zegt, dat je hem niet kwijt wilt lijkt me prima, toch? Maar probeer je ook in hem te verplaatsen.
JIJ wil hem niet kwijt, JIJ wilt niet dat hij "vreemdgaat" (wat het niet is als het uit is), maar hij dan....moet hij blijven wachten? En waarop dan?
Dat je dat gevoel van "vreemdgaan" hebt is in dat laatste geval niet aan hem om op te lossen, want feitelijk gaat hij niet vreemd als jullie relatie over is.
Dit betekent NIET dat je daarom maar een halfbakken relatie met m moet oppakken omdat je bv in paniek raakt bij de gedachte dat ie iemand anders zou ontmoeten. Dat lijkt me geen goede reden om dan maar weer samen te komen. Laat zijn beslissingen bij hem en leg alleen op tafel hoe JOUW ideale plaatje eruit ziet.
Misschien kun je dat voor jezelf omschrijven?
Zo van....als ik het allemaal kon bepalen dan:
wilde ik een paar maanden aan mezelf werken, bleef hij op me wachten, kon hij me............(ruimte geven? - ik vul hier even wat in) etc .
Nogmaals ik ken jou niet en jullie situatie niet. Als bovenstaande nergens op slaat kan dat heel goed kloppen, want heb natuurlijk amper informatie en JIJ bent de expert
! Maar als je je afvraagt wat HIJ zou (kunnen) gaan doen drijf je af van waar het je bij het gesprek eigenlijk om zou moeten gaan (voor jou): wat jij van hem wilt en de situatie ziet. Dat is wat je nu al in de hand hebt, wat hij wil: dat weet je gewoon niet! En dat is dan weer aan hem, om aan te geven wat hij wil. Hou gewoon vast aan wat JIJ wilt. Meer kun je volgens mij niet doen nu, hoe naar en onzekermakend ook!
En ook kun je misschien nagaan waarom het uit ging?
Dat zegt toch al dat er (voor nu) onoverkomelijke problemen tussen jullie waren of zie ik dit verkeerd? Ga je daar nu niet gemakkelijk overheen? Wat waren ook alweer de redenen dat je t niet meer voor je zag? Die voelden of voelen toch zeker nog wel ergens legitiem, of niet?
Groetjes X Misia
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
woensdag 7 maart 2012 23:14
Yasmina, gadver, wat naar meis. Dan kan je inderdaad niks. Gevoelens verandert? Hm. Wat ik wel gelijk dacht trouwens is dat hij dit amper bespreekbaar maakte, of helemaal niet? Dat vind ik best erg van hem. Er is iets aan de hand en waarmee hij zeker naar je toe zou moeten komen, en in plaats daarvan lijkt hij de makkelijkste weg te kiezen. Ik bedoel hiermee dat hij je geen deelgenoot maakte van zijn gevoelens, en dat vind ik best kwalijk. Stel hij had die twijfels eerder aangekaart dan had hij ten eerste kenbaar gemaakt dit te willen aanpakken en ten tweede had hij jou de kans geboden hier iets mee te doen. Of er samen aan te werken. Want gevoelens kunnen ook veranderen als je bv geen passie meer hebt in je relatie, en die kan opgewekt worden (als je erover praat). Eventueel!! Ik zeg niet dat het zo is, wil je alleen zeggen dat ik t kwalijk teken vind dat hij je niet betrokken heeft in die gevoelens van twijfel. Als hij dat wel had gedaan had hij blijk gegeven van ballen, en een soort betrokkenheid naar jou toe. Snap je wat ik bedoel? Hij is alle stadia alleen gepasseerd, en dat gun ik je niet, een man die zo ontwijkend omgaat met problemen en zijn gevoelens! Daar hoort ie gewoon mee naar je toe te komen.. en als er dan helemaal niks meer aan te redden was in zijn ogen had hij je deelgenoot moeten maken van die stadia vanuit respect en intimiteit die jullie deelden! Echt hoor!
Blijft lastig. En gewoon SHIT!
Hoe vaak ben ik gewoon tegen de muren opgevlogen van ellende. Dan kwam er niks anders in me op dan pijn. Gewoon: auw. Ik lag in bed en voelde pijn. Dan zijn bovenstaande woorden echt niet aan de orde. Dat weet ik ook wel. Dan wil je gewoon dat t anders was.
Liefs en sterkte Misia
Blijft lastig. En gewoon SHIT!
Hoe vaak ben ik gewoon tegen de muren opgevlogen van ellende. Dan kwam er niks anders in me op dan pijn. Gewoon: auw. Ik lag in bed en voelde pijn. Dan zijn bovenstaande woorden echt niet aan de orde. Dat weet ik ook wel. Dan wil je gewoon dat t anders was.
Liefs en sterkte Misia
Until you have stood in another woman’s stilettos, you will never begin to know the year of pain she felt breaking them in. (S. L. Alder)
woensdag 7 maart 2012 23:29
Hij had een aantal weken van tevoren al laten weten dat zn gevoelens anders waren(hier zat hij eigenlijk al veel langer mee), maar dat hij t niet wilde uitmaken. En heeft het naar mijn idee niet genoeg tijd gegeven om er samen uit te komen. Toen hij het uitmaakte zei hij dat in de laatste week zijn gevoelens nog meer waren gezakt voor mij, terwijl ik juist dacht dat het iets beter ging. Ik ben hierdoor heel erg in de war en ik voel me gewoon alsof hij mij geen kans heeft gegeven. Al denk ik wel dat als t nog langer aan was geweest het misschien helemaal niet meer te redden was. (Nog meer irritaties enz..) Hij zei toen hij t uitmaakte dat hij misschien over een tijdje weer iets zou willen, dat is dan wel weer een lichtpuntje..
donderdag 8 maart 2012 18:46
Misia, hij had er inderdaad over moeten praten. Ik voel(de) me ook helemaal buitenspel gezet. Het was een feit, klaar, punt. Nu is er nog steeds pijn en ik baal ervan dat ik er niet al overheen ben, dat de pijn nog steeds op komt zetten bij vlagen. Vandaag voel ik me gelukkig al ietsje beter, doordat ik wat afleiding had. Die blijf ik ook zoeken, en hopelijk dat het dan toch nog slijt.
Orchidee, dat hij een lichtpuntje geeft maakt het misschien juist wel moeilijker voor je. Tenminste, dat zou ik wel zo ervaren. Soms krijg ik ergens ook weer hoop door, maar die is dan onterecht. Zo kwets ik mezelf steeds opnieuw. Vraag duidelijkheid aan hem! Zorg dat hij niet dat lichtpuntje geeft uit angst om je verdriet te doen, maar alleen als dat lichtpuntje voor hem er ook echt is. Aan het lijntje gehouden worden is alleen maar moeilijker.
Orchidee, dat hij een lichtpuntje geeft maakt het misschien juist wel moeilijker voor je. Tenminste, dat zou ik wel zo ervaren. Soms krijg ik ergens ook weer hoop door, maar die is dan onterecht. Zo kwets ik mezelf steeds opnieuw. Vraag duidelijkheid aan hem! Zorg dat hij niet dat lichtpuntje geeft uit angst om je verdriet te doen, maar alleen als dat lichtpuntje voor hem er ook echt is. Aan het lijntje gehouden worden is alleen maar moeilijker.
zaterdag 10 maart 2012 16:25
Egopost.
Ik keek zo uit naar dit weekend, bewust zonder afspraken, even de boel op orde krijgen in huis, administratie, in mijn hoofd. Helaas ook teveel tijd om nare dingen te denken en te voelen.
Alles wijst erop dat het zo goed is. Niet meer in die relatie waarbij ik steeds onzeker was, steeds voorzichtig, niet mezelf. Van alles proberen om hem te imponeren en niet af te schrikken.
Ik wilde koste wat kost zijn waardering, erkenning en liefde krijgen. Ik weet waar het vandaan komt. En nu toch een verdrietig moment, ik was niet goed genoeg. Dan kan ik het niet loslaten.
Gelukkig zijn er ook momenten dat ik er even niet mee bezig ben. Of me erin berust, want het is beter zo. Het is zo moeilijk af te dwingen, hoe ik me voel, dat is jammer.
Ik wil dat dit voorbij is. En tegelijkertijd wil ik niet loslaten.
Ik keek zo uit naar dit weekend, bewust zonder afspraken, even de boel op orde krijgen in huis, administratie, in mijn hoofd. Helaas ook teveel tijd om nare dingen te denken en te voelen.
Alles wijst erop dat het zo goed is. Niet meer in die relatie waarbij ik steeds onzeker was, steeds voorzichtig, niet mezelf. Van alles proberen om hem te imponeren en niet af te schrikken.
Ik wilde koste wat kost zijn waardering, erkenning en liefde krijgen. Ik weet waar het vandaan komt. En nu toch een verdrietig moment, ik was niet goed genoeg. Dan kan ik het niet loslaten.
Gelukkig zijn er ook momenten dat ik er even niet mee bezig ben. Of me erin berust, want het is beter zo. Het is zo moeilijk af te dwingen, hoe ik me voel, dat is jammer.
Ik wil dat dit voorbij is. En tegelijkertijd wil ik niet loslaten.
zondag 11 maart 2012 13:44
Hoi Angela,
Allereerst een hele dikke knuffel voor jou! Helaas kan ik me jouw gevoel perfect voorstellen. De afgelopen 4 jaar heb ik in zo'n zelfde relatie gezeten. Steeds maar dat aantrekken en afstoten, slopend en funest voor je zelfvertrouwen. Meerdere keren heeft hij de relatie verbroken. Soms voor een paar weken, ook weleens voor 2 maanden, maar altijd kwam hij weer terug. En ja, nu wist hij het zeker dat hij voor mij wilde gaan... Allemaal loze beloftes. In de tijden dat wij elkaar niet zagen zat ik ook in zak en as. Wist me geen raad, heb in die 2 maanden zonder hem zelfs mijn uiterste best gedaan om iemand anders heel leuk te vinden maar ik hield alleen mezelf voor de gek.
En nu sta ik weer op het punt om zonder hem verder te gaan. Ditmaal hoop ik dat ik sterk genoeg kan zijn om definitief met hem te breken. Hij zit weer in een periode van twijfel, weet 't allemaal niet meer. Maar ik kan er niet meer tegen, ik ga hieraan kapot. Al zie ik als een berg op tegen de tijd die nu gaat komen...
Allereerst een hele dikke knuffel voor jou! Helaas kan ik me jouw gevoel perfect voorstellen. De afgelopen 4 jaar heb ik in zo'n zelfde relatie gezeten. Steeds maar dat aantrekken en afstoten, slopend en funest voor je zelfvertrouwen. Meerdere keren heeft hij de relatie verbroken. Soms voor een paar weken, ook weleens voor 2 maanden, maar altijd kwam hij weer terug. En ja, nu wist hij het zeker dat hij voor mij wilde gaan... Allemaal loze beloftes. In de tijden dat wij elkaar niet zagen zat ik ook in zak en as. Wist me geen raad, heb in die 2 maanden zonder hem zelfs mijn uiterste best gedaan om iemand anders heel leuk te vinden maar ik hield alleen mezelf voor de gek.
En nu sta ik weer op het punt om zonder hem verder te gaan. Ditmaal hoop ik dat ik sterk genoeg kan zijn om definitief met hem te breken. Hij zit weer in een periode van twijfel, weet 't allemaal niet meer. Maar ik kan er niet meer tegen, ik ga hieraan kapot. Al zie ik als een berg op tegen de tijd die nu gaat komen...
zondag 11 maart 2012 14:29
quote:Yasmina schreef op 07 maart 2012 @ 18:07:
Mijn relatie was juist heel goed, dat hij niet verder wilde kwam dus als donderslag bij heldere hemel voor mij én voor de omgeving. Ik zag het echt niet aankomen en het voelt dan ook nog steeds vreselijk.
En toch zijn er nog steeds dagen als vandaag, dat ik het liefste de dekens over mijn hoofd trek en niet meer opsta.
dit is allemaal zo herkenbaar! Dat mijn ex het ineens uitmaakte kwam ook totaal onverwacht!
hij had 2 dagen van te voren nog gezegd dat we de ruzie die we toen hadden om een klein dingetje zouden uitpraten en dat het dan wel weer goed zou komen, dat hij zoveel voor mij voelde etc.
we zouden die dag dus samen weg gaan naar Amsterdam, hij kwam me 's ochtends ophalen en toen kreeg ik het te horen...ik was compleet overstuur natuurlijk. Hij wilde ook niet meer weg en zei dat hij z'n bed maar weer inging. Hij was echt totaal emotieloos toen en afstandelijk...ik ben toen zelf overstuur en jankend de auto uitgegaan en toen begon een zeer moeilijke periode, waarin ik de eerste tijd ook zoiets had van: hoefde ik maar nooit meer op te staan. Het voelde verschrikkelijk, want ik was nog zo verliefd en gek op hem. Het doet nog steeds pijn als ik aan die dag denk.
van hem heb ik nooit meer iets gehoord.
heel veel sterkte bij het verwerken ervan!
Mijn relatie was juist heel goed, dat hij niet verder wilde kwam dus als donderslag bij heldere hemel voor mij én voor de omgeving. Ik zag het echt niet aankomen en het voelt dan ook nog steeds vreselijk.
En toch zijn er nog steeds dagen als vandaag, dat ik het liefste de dekens over mijn hoofd trek en niet meer opsta.
dit is allemaal zo herkenbaar! Dat mijn ex het ineens uitmaakte kwam ook totaal onverwacht!
hij had 2 dagen van te voren nog gezegd dat we de ruzie die we toen hadden om een klein dingetje zouden uitpraten en dat het dan wel weer goed zou komen, dat hij zoveel voor mij voelde etc.
we zouden die dag dus samen weg gaan naar Amsterdam, hij kwam me 's ochtends ophalen en toen kreeg ik het te horen...ik was compleet overstuur natuurlijk. Hij wilde ook niet meer weg en zei dat hij z'n bed maar weer inging. Hij was echt totaal emotieloos toen en afstandelijk...ik ben toen zelf overstuur en jankend de auto uitgegaan en toen begon een zeer moeilijke periode, waarin ik de eerste tijd ook zoiets had van: hoefde ik maar nooit meer op te staan. Het voelde verschrikkelijk, want ik was nog zo verliefd en gek op hem. Het doet nog steeds pijn als ik aan die dag denk.
van hem heb ik nooit meer iets gehoord.
heel veel sterkte bij het verwerken ervan!
zondag 11 maart 2012 15:41
Ik voel me ook zo'n vreselijke zwakkeling. Waarom kan ik mezelf niet in bedwang houden?? Nou ja, ooit lach ik om deze periode?
Cke, wat naar voor je. Ik ben ook bij hem opgestapt omdat hij het voor de zoveelste keer niet meer wist. Het sloopt je.
Alleen zijn en iemand missen is beter dan in een onveilige relatie zitten, alhoewel, nu gaat het ook niet al te best met me
Ik wens je veel kracht en wijsheid toe. Iedereen trouwens.
Cke, wat naar voor je. Ik ben ook bij hem opgestapt omdat hij het voor de zoveelste keer niet meer wist. Het sloopt je.
Alleen zijn en iemand missen is beter dan in een onveilige relatie zitten, alhoewel, nu gaat het ook niet al te best met me
Ik wens je veel kracht en wijsheid toe. Iedereen trouwens.
zondag 11 maart 2012 17:23
Dankjewel voor je bemoedigende woorden Angela!
Ik herken jouw behoefte om contact met hem te hebben. In het verleden klampte ik ook elke gelegenheid aan om te bellen, ik vond altijd wel een reden. Je bent geen zwakkeling omdat je hem gebeld hebt, de drang om hem te horen is op dat moment even sterker. Volg je gevoel daarin zonder jezelf schuldig te voelen! Je ex is tenslotte degene met afwijkend gedrag.
Ik herken jouw behoefte om contact met hem te hebben. In het verleden klampte ik ook elke gelegenheid aan om te bellen, ik vond altijd wel een reden. Je bent geen zwakkeling omdat je hem gebeld hebt, de drang om hem te horen is op dat moment even sterker. Volg je gevoel daarin zonder jezelf schuldig te voelen! Je ex is tenslotte degene met afwijkend gedrag.
zondag 11 maart 2012 17:31
Ja maar wil geen stalker worden
En het liefst maak ik op hem de indruk dat het allemaal prima gaat.
Ik vrees dat hij wel gaat terugbellen, nou ja, dat zien we dan wel weer. Ik word zo moe van deze strijd! Soms denk ik dat ik 'm gewoon moet zien, dan ben ik van dit gevoel af. 5 maanden een gevecht...
Maar dit is voor jou wellicht niet best om te lezen..
En het liefst maak ik op hem de indruk dat het allemaal prima gaat.
Ik vrees dat hij wel gaat terugbellen, nou ja, dat zien we dan wel weer. Ik word zo moe van deze strijd! Soms denk ik dat ik 'm gewoon moet zien, dan ben ik van dit gevoel af. 5 maanden een gevecht...
Maar dit is voor jou wellicht niet best om te lezen..
zondag 11 maart 2012 18:41
Ik heb met hem gepraat.
Hij was alleen erg afstandelijk vond. Hij voelt zich weer goed en heeft het volgens mij wel afgesloten. Ik vroeg hem een aantal dingen maar hij zei dat hij er helemaal niet over had gedacht en dat hij niet naar t verleden wil kijken maar naar de toekomst. Hij wil niet dat ik op m wacht maar sluit niet uit dat ie nooit meer behoefte heeft om mij te zien oid.. We hebben afgesproken om alleen met elkaar contact te hebben als we dat allebei willen. Ik vond t soms gewoon lullig hoe hij deed..
Zelf heb ik n beetje de tranen in mn ogen gekregen, ook omdat hij zo afstandelijk deed. Maar ik zei dat alles goed met me zou komen. Ik heb hem niet gesmeekt bij me te blijven maar zei dat ik het allemaal heel jammer vond en dat vond hij ook. En allebei hadden we het heel erg leuk gehad maar de laatste tijd niet meer en zo ging het niet meer.
Ik weet dit allemaal en misschien is t wel goed dat hij zo afstandelijk deed maar het doet gewoon pijn dat t over is. Ik wou dat het zoals eerst was: gezellig en leuk. Dat ik naar m toe kan en lekker me geliefd voelen.
Het is zo moeilijk.....
Hij was alleen erg afstandelijk vond. Hij voelt zich weer goed en heeft het volgens mij wel afgesloten. Ik vroeg hem een aantal dingen maar hij zei dat hij er helemaal niet over had gedacht en dat hij niet naar t verleden wil kijken maar naar de toekomst. Hij wil niet dat ik op m wacht maar sluit niet uit dat ie nooit meer behoefte heeft om mij te zien oid.. We hebben afgesproken om alleen met elkaar contact te hebben als we dat allebei willen. Ik vond t soms gewoon lullig hoe hij deed..
Zelf heb ik n beetje de tranen in mn ogen gekregen, ook omdat hij zo afstandelijk deed. Maar ik zei dat alles goed met me zou komen. Ik heb hem niet gesmeekt bij me te blijven maar zei dat ik het allemaal heel jammer vond en dat vond hij ook. En allebei hadden we het heel erg leuk gehad maar de laatste tijd niet meer en zo ging het niet meer.
Ik weet dit allemaal en misschien is t wel goed dat hij zo afstandelijk deed maar het doet gewoon pijn dat t over is. Ik wou dat het zoals eerst was: gezellig en leuk. Dat ik naar m toe kan en lekker me geliefd voelen.
Het is zo moeilijk.....
zondag 11 maart 2012 19:35
Ik probeer een afscheids email in elkaar te flansen, hij belde me en het helpt niet, ik zit te huilen. Of misschien helpt het wel, ik kan zo niet langer door. Ik moet het gaan afsluiten.
Orchidee, niet wat je wilde horen Maar ook, misschien kun je op deze manier wel verder. Nadat je je verdriet een plekje hebt gegeven.
Misschien kan je een beetje vooruit plannen, zodat je de komende tijd niet teveel tijd hebt om te kniezen?
En vanavond een filmpje of zoiets? Sterkte
Orchidee, niet wat je wilde horen
Maar ook, misschien kun je op deze manier wel verder. Nadat je je verdriet een plekje hebt gegeven.Misschien kan je een beetje vooruit plannen, zodat je de komende tijd niet teveel tijd hebt om te kniezen?
En vanavond een filmpje of zoiets? Sterkte
