Ik kan soms zo boos worden!!!

24-07-2012 13:31 26 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik vind mezelf best een leuk mens wat meestal gezond gedrag vertoont. Naar mijn weten heb ik geen (persoonlijkheids)stoornis oid.

Toch kan ik soms zo ontzettend (ongezond) boos worden. Meestal om kleine dingen eigenlijk. Als iets niet lukt op de computer bijvoorbeeld, of als ik mijn fiets uit de schuur moet halen en ik ben al laat en dan lukt het allemaal niet, blijft de trapper in de spaken van een andere fiets hangen, die dingen. Dan kan ik soms zo kwaad worden. Die woede uit ik dan het liefst door heel hard te schreeuwen of schelden of iets kapot te maken. Ontzettend kinderachtig natuurlijk. Als ik bij anderen ben of in het openbaar kan ik mezelf ook wel inhouden. Maar als ik thuis ben dan voel ik soms zo'n woede dat ik dan echt met iets wil gooien of iets kapot wil maken. Ik schaam me er best wel voor eigenlijk.



Ik word niet gauw boos op andere mensen, heb ook niet echt een kort lontje jegens anderen, maar wel naar mezelf als ik zelf loop te klungelen of iets lukt niet of ik stoot mezelf.



Herkent iemand dit? Hoe kan ik hier mee omgaan?
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar van vriend. En die vloekt en tiert dan ook in het openbaar helaas :-s. Minder hard zijn voor jezelf en beseffen dat niet alles perfect kan lopen mss? Weet verder niet echt een tip.



Edit: daarmee wil ik niet zeggen dat je perfectionist bent trouwens, maar het loopt nu eenmaal niet altijd zoals iemand het wilt. En vriend hier is verder ook haast nooit kwaad, behalve bij momenten die jij beschrijft.
Alle reacties Link kopieren
Waarom raak je er zo van ontdaan van je eigen boosheid? Vind je dat boos zijn niet mag?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Loop je standaard een beetje op je tenen, ben je niet heel relaxed maar voelt het alsof het allemaal wel wat te veel is. Zit je toch ergens niet lekker in je vel? Voelt het als falen?
Alle reacties Link kopieren
Zolang je genoeg zelfcontrole hebt om het in te houden wanneer het moet, lijkt het met niet zo'n probleem. (tenzij je thuis opeens je dure spullen stuk gaat gooien, maar lijkt me dat je dat ook maar 1 keer doet )
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt ook erg op ongeduld.

Misschien maakt je ongeduld je zo boos?
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
Alle reacties Link kopieren
Ben trouwens wel een enorme perfectionist. Dat weet ik zelf en dat zegt iedereen ook altijd van mij.



Dat zal er op sommige momenten zeker mee te maken hebben. Maar ik ben zo snel geirriteerd. Als ik de juiste sleutel voor de achterdeur naar mijn zin niet snel genoeg kan vinden voel ik soms ook al zo'n woede opkomen. Dan schop ik het liefst even hard tegen de deur.

Enn, tuurlijk mag je wel boos zijn, maar de dingen waarvan ik zo kwaad raak en hoe ik dat dan ( het liefst) uit, vind ik niet echt gezond. Als ik dat bij iemand anders zou zien zo ik denk doe even normaal zeg, stel je niet zo aan!
Alle reacties Link kopieren
Paekzwart soms voel ik dat wel een beetje ja, alsof het allemaal een beetje veel is. Ik werk en ik studeer ernaast, ben overigens net afgestudeerd en doe nu een andere studie. Ik studeer veel en werk veel en daarnaast probeer ik ook nog een beetje sociaal te zijn. Dan vind ik (en dit vind ik ook een beetje kinderachtig van mijzelf) even naar de winkel gaan soms al teveel, en achterom lopen naar de schuur om mijn fiets te pakken ook. En als het dan allemaal tegenzit (fiets gaat er niet makkelijk uit, sleutel niet kunnen vinden) dan word ik echt zo kwaad... moet er soms ook wel een beetje om lachen maar ik vind het niet echt normaal gedrag.



Dure spullen maak ik niet kapot nee, heb ooit een telefoon tegen de muur kapot gesmeten, had ik lang voor gespaard, heb ik nog langer van gebaald. Nu breek ik pennen doormidden.
Alle reacties Link kopieren
Eindeloos, ja ongeduld heeft het ook mee te maken ja, zeker bij dingen als het niet kunnen vinden van de goede sleutel, dat soort dingen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit ook hoor, gister nog een scheld uitbarsting omdat een vlieg de hele tijd in m'n gezicht ging zitten :p



In het openbaar doe ik dit nooit maar wat ik doe als ik thuis ben moet ik toch lekker zelf weten? Moet jij ook doen!
Internagelaktisch
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik herken het. Ik kan ook zo ontzettend boos worden om van die domme dingen.



Gelukkig is het het laatste jaar een stuk minder erg geworden, sinds ik medicatie krijg voor endometriose. Van die pillen ben ik in mijn hoofd ook een stuk rustiger geworden en die houden mijn hormonen een stuk beter op de rit.



Het heeft bij mij met een stukje ongeduld te maken maar soms ook uit een stukje onmacht. Dan voel ik me zo machteloos en kan aan die dingen niets doen. Zo vlogen hier van boosheid uit onmacht vorige week de fietstassen ook nog door de tuin.......
Alle reacties Link kopieren
Tsja, ik heb dat ook wel eens.. zeker als ik al een beetje geïrriteerd ben of niet zo'n lekker dagje heb. Dan baal ik overal van en dan kan zo'n kleine irritatiepuntje me helemaal van de leg brengen. En dan kan ik woest worden! En dan het liefst inderdaad schreeuwen of ergens tegenaan schoppen. En dat doe ik wel eens, maar meestal tel ik tot tien en voel me dan een sukkel dat ik me zo kwaad maak om niets



Maar als je het mij vraagt is dit heel normaal, heel menselijk en heeft iedereen dit wel eens. Ik zou me pas achter mijn hoofd gaan krabben als je dit op dagelijks basis hebt eigenlijk.
Alle reacties Link kopieren
tess97, dat is het ja!! Onmacht!! Zo voel ik het vaak wel ja.



Gelukkig ben ik niet de enige... maakte me al bijna zorgen...

Mijn vriend heeft dit niet, altijd de rust en kalmte zelve, lacht er een keer om en gaat weer verder... wou dat ik dat ook kon.



Ik heb echter wel ooit gelezen dat als je schreeuwt/scheld als je je teen stoot het dan minder pijn doet, en voor mij werkt dat ook zo. Dus dan lijkt het legitiem
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud ben je?

Een vriend van mij had er erg last. Maar hou ouder hij werd, hoe minder zijn omgeving het accepteerde. Vrouw/vrienden/werkgever. Het wordt gezien als kinderachtig gedrag. Hij heeft uiteindelijk een coach ingeschakeld.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar.



Als ik alleen ben loop ik ook te kk'en. Niemand die het hoort.

Maar ik herken de woede als iets maar niet lukt, of even niet gaat zoals ik het wil.



Dat filmpje op het Youtube-topic over die angry guitarman, herken ik grotendeels.

Het is dat ik heel goed besef dat mijn pc en m'n iPad veel geld hebben gekost, anders hadden die allang in 1000 stukjes gekegen.
Ik herken het wel in mijn omgeving en heb het heel soms ook wel eens. Ik ben helemaal afgestapt van dingen moeten doen. En probeer zoveel mogelijk in balans te blijven en een relaxt leven te leiden omdat ik merk dat het heel veel invloed op mij heeft.



Het lijkt mij als volgt te gaan zoals ik dan zie bij mensen in mijn omgeving die er erg last van hebben als ze het al veels te druk hebben en dit is wat ik bij mijzelf ontdek.



Je doet al dingen waar je eigenlijk geen zin in hebt. Je hebt tijdnood, wil nog veel doen, het moet nu gebeuren en dat gaat allemaal nog net. Maar dan zit de trapper in de andere fiets en je denkt nee hé weer iets dat tegenzit, waardoor het allemaal nog langer duurt en ik had er al geen zin in en waarschijnlijk ook kwaadheid op jezelf omdat het je niet lukt alles makkelijker en flexibeler te laten verlopen, je het toch doet terwijl je er geen zin in hebt.



En weet je wat. Het hóeft vaak ook helemaal niet. Het is mij in de loop der jaren gelukt steeds meer dingen niet meer te "moeten" op momenten waarop ik iets eigenlijk helemaal niet wil maar dingen steeds meer te willen op momenten die mij goed uitkomen.



Bij persoon uit mijn omgeving is het ook een groot stuk onmacht. Onmacht dat bepaalde dingen niet veranderd zouden kunnen worden, deze liever anders willen zien. Eigenlijk een beetje op de grens lopen en dan is iets kleins ineens te veel. Want de grote dingen kan/wil men dan toch niet naar kijken, denkt men niet te kunnen veranderen.



Ik ben dus iemand die zoiets zelden ervaart, ben erg laconiek, kan over heel veel dingen mijn schouders ophalen maar als ik merk dat ik echt allemaal dingen aan het doen ben die ik eigenlijk niet wil en ik door energieproblemen echt oververmoeid ben, dan krijg ik dat ook. Dan kan ik om niets bijna in janken uitbarsten of kwaad worden. Dan is het gewoon net te veel en komt het er op dat moment even uit. Bij iets kleins, niet bij de grote dingen die ook spelen maar die zou je dan niet kunnen behappen.



Zolang anderen er niet echt last van hebben lijkt het mij niet zorgelijk. Het is voor mij wel een indicatie dat er meer aan de hand is en dat het leven misschien wat relaxter en leuker moet worden.
Ik heb "gewoon" geaccepteerd dat naar de winkel gaan gewoon écht soms even te veel is. Daar is niets kinderachtigs aan, dat is een kwestie van prioriteiten stellen voor mij.
Alle reacties Link kopieren
Je bent geconcentreerd denk ik, je hebt de volgorde al helemaal in je hoofd, je haalt het nét en dan plotseling word je gefrustreerd door iets stoms als een deurklink die in je mouw blijft haken of een kom chocolade die omduvelt.



Dat is een heel bekend verschijnsel. De stoicijnen hebben het het gemakkelijkst.
it's a big club and you ain't in it
Alle reacties Link kopieren
had ik ook, had ook wat te maken met faalangst bij mij, en met in hoofd zitten met een duidelijke tegenstelling tussen slagen en mislukken. Zit nog heel veel tussen en het leven is veel rijker dan dat,

een beetje liever voor mezelf en een beetje meer vertrouwen dat als ik iets niet goed doe, dat mij nog geen slecht persoon maakt en dat plannen veranderen even eigen is aan het leven als plannen maken:p
Ik herken het ook hoor. Alleen gebeurt het bij mij misschien 2x in het jaar dat ik echt explodeer. Ik voel dan ook dat het er aan zit te komen en dan kan het iets heel stoms zijn, waardoor ik ontplof. Trillende nekspieren, handen die niet stil gehouden kunnen worden, zweet breekt me uit en mijn gezicht klopt, voelt warm aan en staat strak ( allemaal van horen zeggen-;). Wel altijd thuis, nooit bij anderen en eigenlijk alleen als mijn zusje er is. Water en vuur op dat moment en zij zorgt dan net voor die ene druppel die de emmer doet overlopen, een lach of sarcastische opmerking is dan al voldoende om me gek te maken van woede. Vaak komt het door een stomme fout die ik heb gemaakt, of een laptop die weer bezig is met vastlopen, een beker die natuuuurlijk weer op dat moment uit mijn handen valt, net als ik alles schoon heb gemaakt, een net ontdekt gat in mijn legging, omdat ik ergens achter ben blijven haken een paar tellen ervoor..Pff. Achteraf schaam ik me best, maar zolang het bij die 2x in het jaar blijft, valt alles nog mee. Ze weten het ook thuis, ik loop dan al een aantal dagen me op te winden over de meest kleine dingetjes.
Alle reacties Link kopieren
Haha, ik zie dat bij mijn vriendin.



Dan wil ze haar fiets snel pakken, maar dat gaat niet (inderdaad, trappers die blijven haken ofzo).



Oplossing is: als je de woede voelt opborrelen, doe je een stapje terug, laat de woede zakken en neemt er gewoon rustig de tijd voor.
Dit herken ik wel. Ik ben ook snel geïrriteerd of boos. Ik ben ontzettend ongeduldig en als me iets niet snel genoeg gaat raak ik geïrriteerd. Als ik boos ben ben ik niet normaal boos, maar heb ik het gevoel dat ik uit elkaar kan 'knallen'. Het is niet dat ik het in het openbaar uit dus de mensen in mijn omgeving de huid vol scheld of iemand een blauw oog sla, zo ver ga ik niet Ik heb hier een cursus voor gevolgd, een zogenaamde ERT cursus waar je leert om met je emoties om te gaan. Het is meer praten en je krijgt tips bla bla. Mij werd vertelt door de begeleider van de cursus dat je na ongeveer een jaar resultaat gaat zien. Nou ben ik wel wat rustiger geworden maar ik heb ook moeten accepteren dat ik gewoon een kort lontje heb. Zo zit ik nou eenmaal in elkaar, niks aan te doen.
Alle reacties Link kopieren
quote:juicey schreef op 24 juli 2012 @ 18:54:

Dit herken ik wel. Ik ben ook snel geïrriteerd of boos. Ik ben ontzettend ongeduldig en als me iets niet snel genoeg gaat raak ik geïrriteerd. Als ik boos ben ben ik niet normaal boos, maar heb ik het gevoel dat ik uit elkaar kan 'knallen'. Het is niet dat ik het in het openbaar uit dus de mensen in mijn omgeving de huid vol scheld of iemand een blauw oog sla, zo ver ga ik niet Ik heb hier een cursus voor gevolgd, een zogenaamde ERT cursus waar je leert om met je emoties om te gaan. Het is meer praten en je krijgt tips bla bla. Mij werd vertelt door de begeleider van de cursus dat je na ongeveer een jaar resultaat gaat zien. Nou ben ik wel wat rustiger geworden maar ik heb ook moeten accepteren dat ik gewoon een kort lontje heb. Zo zit ik nou eenmaal in elkaar, niks aan te doen.



na een jaar resultaat?!

jezelf even tot de orde roepen geeft direct resultaat ^^
Alle reacties Link kopieren
Ook ik herken je woede om dingen. Ik word ook boos op mijn computer als deze niet doet wat ik wil. De enige tip die ik je kan geven is om je ongeduld zoveel mogelijk te vermijden. Dus, als je de trein moet halen, ga dan ruim op tijd weg zodat je alles op je gemak kunt doen want als je het krap-krap plant, dan zul je altijd zien dat er mensen zijn die in je weg lopen etc. Dat kun je ook doorvoeren naar andere dingen.
Alle reacties Link kopieren
Ow maar dit is zo herkenbaar! Alleen heb ik het echt de hele dag door, bij ieder klein dingetje wat niet gaat zoals het volgens mij hoort te gaan dan flip ik.



Computer die te langzaam gaat als ik snel even de bustijden moet opzoeken, iets binnen vergeten als ik net de deur op slot heb gedaan, de buurman die om elf uur nog even gaat timmeren, boodschappen doen als het druk is of iemand die links op de weg fiets en niet aan de kant gaat als ik bel en er dus rechts omheen moet en die persoon vervolgens ook nog zegt dat ik rechts niet mag inhalen.



Ik denk dat ik wel een paar keer per dag ergens boos om wordt. Geen idee hoe het komt, maar ik weet wel dat het erger is als ik aan de pil ben. Dan ben ik helemaal heel snel geirriteerd/gefrustreerd. Word er onderhand zelf ook moe van maar ik ben al geflipt voor ik er erg in heb. En ook in het openbaar....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven