Psyche
alle pijlers
Ik weet het even niet meer
donderdag 23 maart 2017 15:49
Ik heb dwanggedachtes en dwanghandelingen. Ik ben in therapie en ben blij dat ik hulp krijg alleen ik vind het heel erg moeilijk. Moeilijk om precies te zeggen wat ik denk. Ik schaam me nog steeds en elke keer wil ik het zeggen, maar lukt het niet. Sommige gedachtes zijn zo erg dat ik het niet kan vertellen. Ik heb nu vooral verteld over gedachtes over dood en ziektes, maar ik heb ook gedachtes over seksualiteit en hier schaam ik me heel erg voor en durf er niet over te praten. Ik voel me soms eenzaam en niet mezelf.
We zijn nu bezig met het hebben over gedachtes en of het klopt wat ik denk. Ik denk namelijk dat als ik iets hardop zeg dat het ook gebeurt en dat sommige dingen geen toeval zijn. Ik denk er heel vaak overna en het maakt me bang. Ik ben ook bezig met dwanghandelingen. Ik had eerst echt dat ik dingen heel vaak moest rechtleggen en ik elke keer terug moest, maar nu is het minder en zijn mijn gedachtes erger. Als ik nu iets nog een keer wil rechtleggen omdat het niet goed voelt zeg ik: als je het nog een keer rechtlegt gebeurt er iets waar je bang voor bent. Hierdoor doe ik het niet meer. Ik vind het moeilijk uit te leggen. Ik heb het nu vaker en mag soms bijna niks meer. Als ik toch iets per ongeluk doe of het echt niet anders kan herhaal ik gedachtes omgekeerd. Ik heb ook heel erg met tijden, dus bijvoorbeeld: je mag tot 18;00 eten. Je mag pas om 20:00 naar de wc. Soms moet ik heel lang wachten en soms heb ik maar 2 minuten om iets te doen. Ik weet het niet meer en heb het gevoel dat ik niet eerlijk ben, maar misschien is het ook een soort dwang. We hebben geoefend met handen wassen en om 1x zeep te gebruiken in plaats van 4x. Alleen heb ik soms dus gedachtes als: als je nog meer zeep pakt gebeurt er iets waar je bang voor bent (verschilt per keer wat).
Ik wil het even van me afschrijven, misschien wat adviezen en herkenning?
We zijn nu bezig met het hebben over gedachtes en of het klopt wat ik denk. Ik denk namelijk dat als ik iets hardop zeg dat het ook gebeurt en dat sommige dingen geen toeval zijn. Ik denk er heel vaak overna en het maakt me bang. Ik ben ook bezig met dwanghandelingen. Ik had eerst echt dat ik dingen heel vaak moest rechtleggen en ik elke keer terug moest, maar nu is het minder en zijn mijn gedachtes erger. Als ik nu iets nog een keer wil rechtleggen omdat het niet goed voelt zeg ik: als je het nog een keer rechtlegt gebeurt er iets waar je bang voor bent. Hierdoor doe ik het niet meer. Ik vind het moeilijk uit te leggen. Ik heb het nu vaker en mag soms bijna niks meer. Als ik toch iets per ongeluk doe of het echt niet anders kan herhaal ik gedachtes omgekeerd. Ik heb ook heel erg met tijden, dus bijvoorbeeld: je mag tot 18;00 eten. Je mag pas om 20:00 naar de wc. Soms moet ik heel lang wachten en soms heb ik maar 2 minuten om iets te doen. Ik weet het niet meer en heb het gevoel dat ik niet eerlijk ben, maar misschien is het ook een soort dwang. We hebben geoefend met handen wassen en om 1x zeep te gebruiken in plaats van 4x. Alleen heb ik soms dus gedachtes als: als je nog meer zeep pakt gebeurt er iets waar je bang voor bent (verschilt per keer wat).
Ik wil het even van me afschrijven, misschien wat adviezen en herkenning?
donderdag 23 maart 2017 15:56
Wat goed dat je in therapie bent.
Schaamte speelt heel vaak bij psychische problemen. Daar zal je therapeut echt wel mee om kunnen gaan. Aan therapie beginnen is niet meteen je probleem opgelost krijgen, het kan echt een tijdje duren voor je veranderingen gaat merken. Maar heel goed dat je bent begonnen! Geef jezelf de tijd om het te leren anders te doen.
Schaamte speelt heel vaak bij psychische problemen. Daar zal je therapeut echt wel mee om kunnen gaan. Aan therapie beginnen is niet meteen je probleem opgelost krijgen, het kan echt een tijdje duren voor je veranderingen gaat merken. Maar heel goed dat je bent begonnen! Geef jezelf de tijd om het te leren anders te doen.
donderdag 23 maart 2017 16:04
Wat je goed moet weten op zulke momenten, is dat jouw gedachten niet "JIJ" zijn. Jij bent niet je gedachten, gedachten komen en gaan, dat moet je op zulke momenten herkennen en beseffen. Dat zou je misschien kunnen helpen.
Met zulke gedachten test jij jezelf onbewust, maar deze gedachten komen 'nergens' vandaan en gaan ook weer weg na een tijdje. Je zou op zulke momenten moeten stilstaan en herkennen dat het weer gebeurt. Zeg tegen jezelf; "Dit zijn mijn gedachten, maar zij zijn niet wie IK ben. Ik ben niet mijn gedachten. Ik neem nu controle over mijzelf en mijn gedachten, en niet andersom!"
Sterkte, ik hoop dat het je kan helpen!
Met zulke gedachten test jij jezelf onbewust, maar deze gedachten komen 'nergens' vandaan en gaan ook weer weg na een tijdje. Je zou op zulke momenten moeten stilstaan en herkennen dat het weer gebeurt. Zeg tegen jezelf; "Dit zijn mijn gedachten, maar zij zijn niet wie IK ben. Ik ben niet mijn gedachten. Ik neem nu controle over mijzelf en mijn gedachten, en niet andersom!"
Sterkte, ik hoop dat het je kan helpen!
donderdag 23 maart 2017 16:08
Het lijkt me heel zwaar om zo te leven, en daarom is het heel goed dat je in therapie bent!
Bepaalde dingen durf je niet te vertellen. Is het misschien een idee om die op papier te zetten en die aan je therapeut te geven? Zo weet deze toch wat er speelt, wat je denkt, maar is het misschien voor jou veel minder eng om te delen?
Veel sterkte.
Bepaalde dingen durf je niet te vertellen. Is het misschien een idee om die op papier te zetten en die aan je therapeut te geven? Zo weet deze toch wat er speelt, wat je denkt, maar is het misschien voor jou veel minder eng om te delen?
Veel sterkte.
donderdag 23 maart 2017 16:16
donderdag 23 maart 2017 16:33
donderdag 23 maart 2017 17:16
quote:JesyDoe schreef op 23 maart 2017 @ 16:17:
Is er wel eens iets erg gebeurd als je bijvoorbeeld wel voor 20:00 naar de wc ging?
Vind het moeilijk om je advies te geven maar je moet je nooit schamen voor dingen waar je niets aan kan doen. Succes.
Bedankt. Ik heb gedachtes over altijd dus het zou ook nog over 40 jaar kunnen gebeuren, dat maakt het moeilijk en daarom weet ik ook niet of er nog iets ergs gaat gebeuren omdat ik misschien iets verkeerd heb gedaan/ voor 20:00 naar de wc ben geweest. Ik herhaal wel gedachtes omgekeerd en het neemt de angst heel even weg.
Ik heb wel een aantal dingen meegemaakt zoals dat ik het over iets heb en het ineens valt, dingen weten die ik niet kon weten, wensen dat ik ziek ben en het de volgende dag was of ik dacht: "gelukkig heb ik niet...." en ik het vervolgens kreeg. Dit heeft me heel bang gemaakt en ik leer nu dat het misschien onterecht is, maar dat is heel moeilijk los te laten.
Is er wel eens iets erg gebeurd als je bijvoorbeeld wel voor 20:00 naar de wc ging?
Vind het moeilijk om je advies te geven maar je moet je nooit schamen voor dingen waar je niets aan kan doen. Succes.
Bedankt. Ik heb gedachtes over altijd dus het zou ook nog over 40 jaar kunnen gebeuren, dat maakt het moeilijk en daarom weet ik ook niet of er nog iets ergs gaat gebeuren omdat ik misschien iets verkeerd heb gedaan/ voor 20:00 naar de wc ben geweest. Ik herhaal wel gedachtes omgekeerd en het neemt de angst heel even weg.
Ik heb wel een aantal dingen meegemaakt zoals dat ik het over iets heb en het ineens valt, dingen weten die ik niet kon weten, wensen dat ik ziek ben en het de volgende dag was of ik dacht: "gelukkig heb ik niet...." en ik het vervolgens kreeg. Dit heeft me heel bang gemaakt en ik leer nu dat het misschien onterecht is, maar dat is heel moeilijk los te laten.
donderdag 23 maart 2017 17:16
quote:Honnx schreef op 23 maart 2017 @ 16:50:
Je bent al op de goede weg zie ik! Schaam je absoluut niet en maak het bespreekbaar hoe moeilijk dat ook is, uiteindelijk zal het een opluchting voor je zijn en kan je samen met je behandelaar dit aanpakken. Ik wens je veel sterkte toe! XHeel erg bedankt!
Je bent al op de goede weg zie ik! Schaam je absoluut niet en maak het bespreekbaar hoe moeilijk dat ook is, uiteindelijk zal het een opluchting voor je zijn en kan je samen met je behandelaar dit aanpakken. Ik wens je veel sterkte toe! XHeel erg bedankt!
donderdag 23 maart 2017 17:18
quote:noisekick schreef op 23 maart 2017 @ 16:33:
Goed dat je in therapie ben hoor, petje af voor jou, het lijkt me heel moeilijk om zo te moeten leven, en dat zie jij ook wel in. Dus je pakt het aan, super. Ben je nog maar kort in therapie? Schaam je niet, en stel al je vragen, en bespreek al je onzekerheden. Ik ben nu ongeveer 2 maanden in therapie!
Goed dat je in therapie ben hoor, petje af voor jou, het lijkt me heel moeilijk om zo te moeten leven, en dat zie jij ook wel in. Dus je pakt het aan, super. Ben je nog maar kort in therapie? Schaam je niet, en stel al je vragen, en bespreek al je onzekerheden. Ik ben nu ongeveer 2 maanden in therapie!
donderdag 23 maart 2017 17:18
quote:colauitblik schreef op 23 maart 2017 @ 16:16:
Geen adviezen of herkenning, maar wel een knuffel voor je. Goed dat je bezig bent met therapie, want deze gedachten maken je leven een hel. Realiseer je dat een je je bij de therapeut niet hoeft te schamen voor je gedachten en dat je er met hem/haar over kunt praten. Zet 'm op Awh bedankt! Ze zegt ook dat ik me niet hoef te schamen, maar ik blijf het moeilijk vinden
Geen adviezen of herkenning, maar wel een knuffel voor je. Goed dat je bezig bent met therapie, want deze gedachten maken je leven een hel. Realiseer je dat een je je bij de therapeut niet hoeft te schamen voor je gedachten en dat je er met hem/haar over kunt praten. Zet 'm op Awh bedankt! Ze zegt ook dat ik me niet hoef te schamen, maar ik blijf het moeilijk vinden
donderdag 23 maart 2017 17:20
quote:Ivy_Signe schreef op 23 maart 2017 @ 16:08:
Het lijkt me heel zwaar om zo te leven, en daarom is het heel goed dat je in therapie bent!
Bepaalde dingen durf je niet te vertellen. Is het misschien een idee om die op papier te zetten en die aan je therapeut te geven? Zo weet deze toch wat er speelt, wat je denkt, maar is het misschien voor jou veel minder eng om te delen?
Veel sterkte.Bedankt. Ja, ik heb het al geprobeerd, ik heb het opgeschreven en wil het geven maar iets houd me tegen en ineens schaam ik me heel erg.
Het lijkt me heel zwaar om zo te leven, en daarom is het heel goed dat je in therapie bent!
Bepaalde dingen durf je niet te vertellen. Is het misschien een idee om die op papier te zetten en die aan je therapeut te geven? Zo weet deze toch wat er speelt, wat je denkt, maar is het misschien voor jou veel minder eng om te delen?
Veel sterkte.Bedankt. Ja, ik heb het al geprobeerd, ik heb het opgeschreven en wil het geven maar iets houd me tegen en ineens schaam ik me heel erg.
donderdag 23 maart 2017 17:23
quote:SnoopyLove schreef op 23 maart 2017 @ 16:04:
Wat je goed moet weten op zulke momenten, is dat jouw gedachten niet "JIJ" zijn. Jij bent niet je gedachten, gedachten komen en gaan, dat moet je op zulke momenten herkennen en beseffen. Dat zou je misschien kunnen helpen.
Met zulke gedachten test jij jezelf onbewust, maar deze gedachten komen 'nergens' vandaan en gaan ook weer weg na een tijdje. Je zou op zulke momenten moeten stilstaan en herkennen dat het weer gebeurt. Zeg tegen jezelf; "Dit zijn mijn gedachten, maar zij zijn niet wie IK ben. Ik ben niet mijn gedachten. Ik neem nu controle over mijzelf en mijn gedachten, en niet andersom!"
Sterkte, ik hoop dat het je kan helpen!Bedankt, het lucht al wat op als ik dit lees. Ik ben zo vaak bang dat mn gedachtes wel ergens vandaan komen en denk er over na hoe het kan. Maar ik zal het proberen te zeggen en onthouden
Wat je goed moet weten op zulke momenten, is dat jouw gedachten niet "JIJ" zijn. Jij bent niet je gedachten, gedachten komen en gaan, dat moet je op zulke momenten herkennen en beseffen. Dat zou je misschien kunnen helpen.
Met zulke gedachten test jij jezelf onbewust, maar deze gedachten komen 'nergens' vandaan en gaan ook weer weg na een tijdje. Je zou op zulke momenten moeten stilstaan en herkennen dat het weer gebeurt. Zeg tegen jezelf; "Dit zijn mijn gedachten, maar zij zijn niet wie IK ben. Ik ben niet mijn gedachten. Ik neem nu controle over mijzelf en mijn gedachten, en niet andersom!"
Sterkte, ik hoop dat het je kan helpen!Bedankt, het lucht al wat op als ik dit lees. Ik ben zo vaak bang dat mn gedachtes wel ergens vandaan komen en denk er over na hoe het kan. Maar ik zal het proberen te zeggen en onthouden
donderdag 23 maart 2017 20:22
donderdag 23 maart 2017 23:12
Ik wil je even een hart onder de riem steken, verhaal is namelijk heel herkenbaar voor mij.. en ik heb mij toen heel eenzaam gevoeld omdat ik tegen niemand durfde te zeggen wat er in mij omging. Een aantal dingen die mij hebben geholpen:
- het feit dat je je schaamt is een goed teken en eigenlijk besef je je daardoor dat het gek is wat je denkt.
-niet alles wat je denkt is waar, ga even na wat je op een dag allemaal denkt. Oftewel probeer jezelf niet te serieus te nemen en het los te zien van wat jij wilt en denkt. "Jeetje wat ga ik weer aan de haal met m'n gedachtes, niet nodig, ik wil het niet en het is niet waar"
-ga vooral niet jezelf gek maken met schuldgevoelens terwijl deze niet terecht zijn. Stop met jezelf af te vragen waarom nou juist jij deze dingen denkt. Dat je het zo verschrikkelijk vindt wat je denkt is toch juist heel mooi. Je distantieert je van de gekke gedachtes die je hebt.
-ondanks dat mijn dwanggedachtes niet direct te herleiden waren tot een trauma heeft EMDR mij een hele hoop goed gedaan. Confronterend- ja Eng-ja In het begin denken jeetje moet dit mij helpen- ja. Maaaaaar heeft mij onwijs goed geholpen..!
Ik vind het rot voor je maar wil dit gezegd hebben omdat ik er zelf lange tijd mee geworsteld heb en het vervelend en eenzaam was. Later heb ik (zorgvuldig uitgekozen) vrienden besloten het te vertellen. Het klinkt nu gek maar zij konden er ook weer luchtig met mij over praten waardoor het niet zo voelde alsof ik compleet gek werd. Geloof me dat word je niet, zie het als gedachtenkortsluiting! Kan je niks aan doen behalve hulp zoeken en dat heb je gedaan, goed bezig!
- het feit dat je je schaamt is een goed teken en eigenlijk besef je je daardoor dat het gek is wat je denkt.
-niet alles wat je denkt is waar, ga even na wat je op een dag allemaal denkt. Oftewel probeer jezelf niet te serieus te nemen en het los te zien van wat jij wilt en denkt. "Jeetje wat ga ik weer aan de haal met m'n gedachtes, niet nodig, ik wil het niet en het is niet waar"
-ga vooral niet jezelf gek maken met schuldgevoelens terwijl deze niet terecht zijn. Stop met jezelf af te vragen waarom nou juist jij deze dingen denkt. Dat je het zo verschrikkelijk vindt wat je denkt is toch juist heel mooi. Je distantieert je van de gekke gedachtes die je hebt.
-ondanks dat mijn dwanggedachtes niet direct te herleiden waren tot een trauma heeft EMDR mij een hele hoop goed gedaan. Confronterend- ja Eng-ja In het begin denken jeetje moet dit mij helpen- ja. Maaaaaar heeft mij onwijs goed geholpen..!
Ik vind het rot voor je maar wil dit gezegd hebben omdat ik er zelf lange tijd mee geworsteld heb en het vervelend en eenzaam was. Later heb ik (zorgvuldig uitgekozen) vrienden besloten het te vertellen. Het klinkt nu gek maar zij konden er ook weer luchtig met mij over praten waardoor het niet zo voelde alsof ik compleet gek werd. Geloof me dat word je niet, zie het als gedachtenkortsluiting! Kan je niks aan doen behalve hulp zoeken en dat heb je gedaan, goed bezig!
vrijdag 24 maart 2017 08:47
quote:Kreukelkastje schreef op 23 maart 2017 @ 23:12:
Ik wil je even een hart onder de riem steken, verhaal is namelijk heel herkenbaar voor mij.. en ik heb mij toen heel eenzaam gevoeld omdat ik tegen niemand durfde te zeggen wat er in mij omging. Een aantal dingen die mij hebben geholpen:
- het feit dat je je schaamt is een goed teken en eigenlijk besef je je daardoor dat het gek is wat je denkt.
-niet alles wat je denkt is waar, ga even na wat je op een dag allemaal denkt. Oftewel probeer jezelf niet te serieus te nemen en het los te zien van wat jij wilt en denkt. "Jeetje wat ga ik weer aan de haal met m'n gedachtes, niet nodig, ik wil het niet en het is niet waar"
-ga vooral niet jezelf gek maken met schuldgevoelens terwijl deze niet terecht zijn. Stop met jezelf af te vragen waarom nou juist jij deze dingen denkt. Dat je het zo verschrikkelijk vindt wat je denkt is toch juist heel mooi. Je distantieert je van de gekke gedachtes die je hebt.
-ondanks dat mijn dwanggedachtes niet direct te herleiden waren tot een trauma heeft EMDR mij een hele hoop goed gedaan. Confronterend- ja Eng-ja In het begin denken jeetje moet dit mij helpen- ja. Maaaaaar heeft mij onwijs goed geholpen..!
Ik vind het rot voor je maar wil dit gezegd hebben omdat ik er zelf lange tijd mee geworsteld heb en het vervelend en eenzaam was. Later heb ik (zorgvuldig uitgekozen) vrienden besloten het te vertellen. Het klinkt nu gek maar zij konden er ook weer luchtig met mij over praten waardoor het niet zo voelde alsof ik compleet gek werd. Geloof me dat word je niet, zie het als gedachtenkortsluiting! Kan je niks aan doen behalve hulp zoeken en dat heb je gedaan, goed bezig!Lief, heel erg bedankt
Ik wil je even een hart onder de riem steken, verhaal is namelijk heel herkenbaar voor mij.. en ik heb mij toen heel eenzaam gevoeld omdat ik tegen niemand durfde te zeggen wat er in mij omging. Een aantal dingen die mij hebben geholpen:
- het feit dat je je schaamt is een goed teken en eigenlijk besef je je daardoor dat het gek is wat je denkt.
-niet alles wat je denkt is waar, ga even na wat je op een dag allemaal denkt. Oftewel probeer jezelf niet te serieus te nemen en het los te zien van wat jij wilt en denkt. "Jeetje wat ga ik weer aan de haal met m'n gedachtes, niet nodig, ik wil het niet en het is niet waar"
-ga vooral niet jezelf gek maken met schuldgevoelens terwijl deze niet terecht zijn. Stop met jezelf af te vragen waarom nou juist jij deze dingen denkt. Dat je het zo verschrikkelijk vindt wat je denkt is toch juist heel mooi. Je distantieert je van de gekke gedachtes die je hebt.
-ondanks dat mijn dwanggedachtes niet direct te herleiden waren tot een trauma heeft EMDR mij een hele hoop goed gedaan. Confronterend- ja Eng-ja In het begin denken jeetje moet dit mij helpen- ja. Maaaaaar heeft mij onwijs goed geholpen..!
Ik vind het rot voor je maar wil dit gezegd hebben omdat ik er zelf lange tijd mee geworsteld heb en het vervelend en eenzaam was. Later heb ik (zorgvuldig uitgekozen) vrienden besloten het te vertellen. Het klinkt nu gek maar zij konden er ook weer luchtig met mij over praten waardoor het niet zo voelde alsof ik compleet gek werd. Geloof me dat word je niet, zie het als gedachtenkortsluiting! Kan je niks aan doen behalve hulp zoeken en dat heb je gedaan, goed bezig!Lief, heel erg bedankt
vrijdag 24 maart 2017 09:53
quote:marijeeee schreef op 23 maart 2017 @ 20:22:
[...]
Bedankt, hoe gaat het met je?
Niet om je bang te praten maar ik heb al meerdere terugvallen gehad. Ik ben nu net weer aan het omhoog krabbelen van de laatste. Door de dwanggedachten heb ik ook last van een depressie. Heb momenteel therapie en medicatie. Uit de therapie blijkt dat veel van mijn gedachten voortkomen uit een enorm stuk onzekerheid. Ik ben heel perfectionistisch en ik ben altijd bezig met wat andere mensen van mij vinden / denken of wat ze van mij zouden kúnnen vinden / denken. Ik vul dit altijd negatief in. Met een mooi woord heet dit de 'innerlijke criticus'. En die van mij is iiiiiiets te streng
Ik merk wel dat het beter gaat nu het mooie weer weer aanbreekt en de dagen weer langer worden. Bij mij is dat blijkbaar een hele bepalende factor (heb het elk jaar even heel zwaar in de wintermaanden).
Lekker naar buiten en wandelen e.d. doet goed.
[...]
Bedankt, hoe gaat het met je?
Niet om je bang te praten maar ik heb al meerdere terugvallen gehad. Ik ben nu net weer aan het omhoog krabbelen van de laatste. Door de dwanggedachten heb ik ook last van een depressie. Heb momenteel therapie en medicatie. Uit de therapie blijkt dat veel van mijn gedachten voortkomen uit een enorm stuk onzekerheid. Ik ben heel perfectionistisch en ik ben altijd bezig met wat andere mensen van mij vinden / denken of wat ze van mij zouden kúnnen vinden / denken. Ik vul dit altijd negatief in. Met een mooi woord heet dit de 'innerlijke criticus'. En die van mij is iiiiiiets te streng
Ik merk wel dat het beter gaat nu het mooie weer weer aanbreekt en de dagen weer langer worden. Bij mij is dat blijkbaar een hele bepalende factor (heb het elk jaar even heel zwaar in de wintermaanden).
Lekker naar buiten en wandelen e.d. doet goed.
vrijdag 24 maart 2017 10:26
quote:piplala schreef op 24 maart 2017 @ 09:53:
[...]
Niet om je bang te praten maar ik heb al meerdere terugvallen gehad. Ik ben nu net weer aan het omhoog krabbelen van de laatste. Door de dwanggedachten heb ik ook last van een depressie. Heb momenteel therapie en medicatie. Uit de therapie blijkt dat veel van mijn gedachten voortkomen uit een enorm stuk onzekerheid. Ik ben heel perfectionistisch en ik ben altijd bezig met wat andere mensen van mij vinden / denken of wat ze van mij zouden kúnnen vinden / denken. Ik vul dit altijd negatief in. Met een mooi woord heet dit de 'innerlijke criticus'. En die van mij is iiiiiiets te streng
Ik merk wel dat het beter gaat nu het mooie weer weer aanbreekt en de dagen weer langer worden. Bij mij is dat blijkbaar een hele bepalende factor (heb het elk jaar even heel zwaar in de wintermaanden).
Lekker naar buiten en wandelen e.d. doet goed.Awh, wel fijn dat het nu beter gaat met het mooie weer. Ik merk ook wel dat even buiten lopen me een beetje helpt. Ik heb het ook heel erg. Wat zouden ze van me denken? Wat moet ik nu zeggen? Ik moet nu iets zeggen anders vinden ze me nog saaier. Heel vermoeiend en daarom heb ik soms ook het gevoel dat ik mezelf niet ben. Ik klap dicht en durf niks meer te zeggen, ik weet niet of hij het herkent of dat het anders is bij jou?
[...]
Niet om je bang te praten maar ik heb al meerdere terugvallen gehad. Ik ben nu net weer aan het omhoog krabbelen van de laatste. Door de dwanggedachten heb ik ook last van een depressie. Heb momenteel therapie en medicatie. Uit de therapie blijkt dat veel van mijn gedachten voortkomen uit een enorm stuk onzekerheid. Ik ben heel perfectionistisch en ik ben altijd bezig met wat andere mensen van mij vinden / denken of wat ze van mij zouden kúnnen vinden / denken. Ik vul dit altijd negatief in. Met een mooi woord heet dit de 'innerlijke criticus'. En die van mij is iiiiiiets te streng
Ik merk wel dat het beter gaat nu het mooie weer weer aanbreekt en de dagen weer langer worden. Bij mij is dat blijkbaar een hele bepalende factor (heb het elk jaar even heel zwaar in de wintermaanden).
Lekker naar buiten en wandelen e.d. doet goed.Awh, wel fijn dat het nu beter gaat met het mooie weer. Ik merk ook wel dat even buiten lopen me een beetje helpt. Ik heb het ook heel erg. Wat zouden ze van me denken? Wat moet ik nu zeggen? Ik moet nu iets zeggen anders vinden ze me nog saaier. Heel vermoeiend en daarom heb ik soms ook het gevoel dat ik mezelf niet ben. Ik klap dicht en durf niks meer te zeggen, ik weet niet of hij het herkent of dat het anders is bij jou?
vrijdag 24 maart 2017 10:27
quote:marijeeee schreef op 24 maart 2017 @ 10:26:
[...]
Awh, wel fijn dat het nu beter gaat met het mooie weer. Ik merk ook wel dat even buiten lopen me een beetje helpt. Ik heb het ook heel erg. Wat zouden ze van me denken? Wat moet ik nu zeggen? Ik moet nu iets zeggen anders vinden ze me nog saaier. Heel vermoeiend en daarom heb ik soms ook het gevoel dat ik mezelf niet ben. Ik klap dicht en durf niks meer te zeggen, ik weet niet of jij het herkent of dat het anders is bij jou?
[...]
Awh, wel fijn dat het nu beter gaat met het mooie weer. Ik merk ook wel dat even buiten lopen me een beetje helpt. Ik heb het ook heel erg. Wat zouden ze van me denken? Wat moet ik nu zeggen? Ik moet nu iets zeggen anders vinden ze me nog saaier. Heel vermoeiend en daarom heb ik soms ook het gevoel dat ik mezelf niet ben. Ik klap dicht en durf niks meer te zeggen, ik weet niet of jij het herkent of dat het anders is bij jou?
zaterdag 25 maart 2017 18:17
quote:marijeeee schreef op 24 maart 2017 @ 10:26:
[...]
Awh, wel fijn dat het nu beter gaat met het mooie weer. Ik merk ook wel dat even buiten lopen me een beetje helpt. Ik heb het ook heel erg. Wat zouden ze van me denken? Wat moet ik nu zeggen? Ik moet nu iets zeggen anders vinden ze me nog saaier. Heel vermoeiend en daarom heb ik soms ook het gevoel dat ik mezelf niet ben. Ik klap dicht en durf niks meer te zeggen, ik weet niet of hij het herkent of dat het anders is bij jou?
Bij mij is dat andersom. Ik probeer juist altijd wat te zeggen en leuk te doen. Want mensen moeten mij immers allemaal leuk en aardig vinden. Ik ben dus heel spontaan en je ziet helemaal niet aan mij hoe ik me werkelijk voel. Ik ben degene die nooit 'nee' zegt. Volgens mijn psycholoog is dat de afgelopen jaren mijn overlevingsmechanisme geweest. Op die manier kon ik doorgaan. Niemand zag iets aan mij.
Ik leer nu om nee te zeggen. Ik leer dat niet iedereen mij leuk hoeft te vinden (want wat gebeurt er als dat zo is? ....precies, niks).
Hoe en waar de dwanggedachten in dit plaatje passen zijn we nog aan het uitvogelen. Ik heb die gedachten richting mijn kinderen en naar mezelf. Waarschijnlijk is de achterliggende gedachte en angst weer: àls ik mijn dwanggedachte(n) zou uitvoeren, wat moet men dan wel niet van mij denken!?
Ik merk dat ik door de cognitieve gedragstherapie wel anders naar dingen leer te kijken. Al is het nog een hele lange weg!
[...]
Awh, wel fijn dat het nu beter gaat met het mooie weer. Ik merk ook wel dat even buiten lopen me een beetje helpt. Ik heb het ook heel erg. Wat zouden ze van me denken? Wat moet ik nu zeggen? Ik moet nu iets zeggen anders vinden ze me nog saaier. Heel vermoeiend en daarom heb ik soms ook het gevoel dat ik mezelf niet ben. Ik klap dicht en durf niks meer te zeggen, ik weet niet of hij het herkent of dat het anders is bij jou?
Bij mij is dat andersom. Ik probeer juist altijd wat te zeggen en leuk te doen. Want mensen moeten mij immers allemaal leuk en aardig vinden. Ik ben dus heel spontaan en je ziet helemaal niet aan mij hoe ik me werkelijk voel. Ik ben degene die nooit 'nee' zegt. Volgens mijn psycholoog is dat de afgelopen jaren mijn overlevingsmechanisme geweest. Op die manier kon ik doorgaan. Niemand zag iets aan mij.
Ik leer nu om nee te zeggen. Ik leer dat niet iedereen mij leuk hoeft te vinden (want wat gebeurt er als dat zo is? ....precies, niks).
Hoe en waar de dwanggedachten in dit plaatje passen zijn we nog aan het uitvogelen. Ik heb die gedachten richting mijn kinderen en naar mezelf. Waarschijnlijk is de achterliggende gedachte en angst weer: àls ik mijn dwanggedachte(n) zou uitvoeren, wat moet men dan wel niet van mij denken!?
Ik merk dat ik door de cognitieve gedragstherapie wel anders naar dingen leer te kijken. Al is het nog een hele lange weg!
zaterdag 25 maart 2017 22:06
quote:piplala schreef op 25 maart 2017 @ 18:17:
[...]
Bij mij is dat andersom. Ik probeer juist altijd wat te zeggen en leuk te doen. Want mensen moeten mij immers allemaal leuk en aardig vinden. Ik ben dus heel spontaan en je ziet helemaal niet aan mij hoe ik me werkelijk voel. Ik ben degene die nooit 'nee' zegt. Volgens mijn psycholoog is dat de afgelopen jaren mijn overlevingsmechanisme geweest. Op die manier kon ik doorgaan. Niemand zag iets aan mij.
Ik leer nu om nee te zeggen. Ik leer dat niet iedereen mij leuk hoeft te vinden (want wat gebeurt er als dat zo is? ....precies, niks).
Hoe en waar de dwanggedachten in dit plaatje passen zijn we nog aan het uitvogelen. Ik heb die gedachten richting mijn kinderen en naar mezelf. Waarschijnlijk is de achterliggende gedachte en angst weer: àls ik mijn dwanggedachte(n) zou uitvoeren, wat moet men dan wel niet van mij denken!?
Ik merk dat ik door de cognitieve gedragstherapie wel anders naar dingen leer te kijken. Al is het nog een hele lange weg!Ja ik heb het ook zo ongeveer. Het gevoel dat iedereen je leuk moet vinden. En dingen zeggen en leuk doen zodat mensen je leuker gaan vinden. Het is moeilijk uit te leggen. Ik pas me aan aan mensen soms ten koste van mezelf.
[...]
Bij mij is dat andersom. Ik probeer juist altijd wat te zeggen en leuk te doen. Want mensen moeten mij immers allemaal leuk en aardig vinden. Ik ben dus heel spontaan en je ziet helemaal niet aan mij hoe ik me werkelijk voel. Ik ben degene die nooit 'nee' zegt. Volgens mijn psycholoog is dat de afgelopen jaren mijn overlevingsmechanisme geweest. Op die manier kon ik doorgaan. Niemand zag iets aan mij.
Ik leer nu om nee te zeggen. Ik leer dat niet iedereen mij leuk hoeft te vinden (want wat gebeurt er als dat zo is? ....precies, niks).
Hoe en waar de dwanggedachten in dit plaatje passen zijn we nog aan het uitvogelen. Ik heb die gedachten richting mijn kinderen en naar mezelf. Waarschijnlijk is de achterliggende gedachte en angst weer: àls ik mijn dwanggedachte(n) zou uitvoeren, wat moet men dan wel niet van mij denken!?
Ik merk dat ik door de cognitieve gedragstherapie wel anders naar dingen leer te kijken. Al is het nog een hele lange weg!Ja ik heb het ook zo ongeveer. Het gevoel dat iedereen je leuk moet vinden. En dingen zeggen en leuk doen zodat mensen je leuker gaan vinden. Het is moeilijk uit te leggen. Ik pas me aan aan mensen soms ten koste van mezelf.
