Psyche
alle pijlers
Lief 'oud vrouwtje' ontmoet, wat nu?
donderdag 27 oktober 2016 13:28
Vanochtend vroeg fietste ik even snel het dorp in voor een kleine boodschap. Halverwege zag ik een oudere dame stuntelen met haar boodschappen tassen. Ik stopte en bood aan om haar te helpen en mijn aanbod nam ze direct aan. We raakten in gesprek en ze vertelde dat ze vlakbij woonde.
Ik ben bij haar binnen geweest en schrok mij een hoedje. Wat een bende!! Ze zei al "let niet op de rommel" maar dit sloeg alles. Het leek wel een museum daar binnen. Het stond er niet alleen vol met spullen, het was er ook echt vies. Ik ben bijna 3 uur bij haar geweest en ze bleek niet zo oud te zijn, maar pas 60 jaar. Ze ziet er ouder uit. Ze is behoorlijk verstrooid maar ook ontzettend lief en grappig, nadat ik van de schrik bekomen was hebben we erg leuk zitten kletsen. We hebben ook haar slaapkamer wat opgeruimd en ik heb haar bed opgemaakt. Heb aangeboden haar te komen helpen om het wat leefbaarder te maken. Dit leek haar wel fijn, zei ze. Ze heeft overigens geen koelkast en geen wasmachine. Het huisje is uit de jaren '50 en zo leeft zij ook merkte ik.
Ze heeft mij veel verteld over zichzelf. En ik zag foto's van toen zij jonger was, ze keek zo droevig ondanks de lach. Ik heb afgesproken dat ik zaterdag weer even bij haar langs ga.
Deze dame heeft mij echt geraakt en ik wil haar zo graag helpen. Maar waar te beginnen?! En heeft het überhaupt zin?
Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik ben bij haar binnen geweest en schrok mij een hoedje. Wat een bende!! Ze zei al "let niet op de rommel" maar dit sloeg alles. Het leek wel een museum daar binnen. Het stond er niet alleen vol met spullen, het was er ook echt vies. Ik ben bijna 3 uur bij haar geweest en ze bleek niet zo oud te zijn, maar pas 60 jaar. Ze ziet er ouder uit. Ze is behoorlijk verstrooid maar ook ontzettend lief en grappig, nadat ik van de schrik bekomen was hebben we erg leuk zitten kletsen. We hebben ook haar slaapkamer wat opgeruimd en ik heb haar bed opgemaakt. Heb aangeboden haar te komen helpen om het wat leefbaarder te maken. Dit leek haar wel fijn, zei ze. Ze heeft overigens geen koelkast en geen wasmachine. Het huisje is uit de jaren '50 en zo leeft zij ook merkte ik.
Ze heeft mij veel verteld over zichzelf. En ik zag foto's van toen zij jonger was, ze keek zo droevig ondanks de lach. Ik heb afgesproken dat ik zaterdag weer even bij haar langs ga.
Deze dame heeft mij echt geraakt en ik wil haar zo graag helpen. Maar waar te beginnen?! En heeft het überhaupt zin?
Heeft iemand hier ervaring mee?
donderdag 27 oktober 2016 13:32
donderdag 27 oktober 2016 13:37
Of het zin heeft moet je zelf bepalen. Ik denk dat je nogal wat op de hals haalt.
Maar ik zou eens vragen of ze nog familie heeft. Daar evt. contact mee opnemen, vind dat zij de eerste verantwoordelijkheid tot zorg hebben. Mocht ze geen familie hebben zou je evt. contact op kunnen nemen met wat zorginstanties. Zorgen dat deze dame wat hulp in huis krijgt, want blijkbaar krijgt ze het zelf niet meer geregeld.
Maar ik zou eens vragen of ze nog familie heeft. Daar evt. contact mee opnemen, vind dat zij de eerste verantwoordelijkheid tot zorg hebben. Mocht ze geen familie hebben zou je evt. contact op kunnen nemen met wat zorginstanties. Zorgen dat deze dame wat hulp in huis krijgt, want blijkbaar krijgt ze het zelf niet meer geregeld.
Lach hard, duik diep, kom terug..
donderdag 27 oktober 2016 13:41
Vraag deze vrouw in kwestie eens wat ze nu zelf eigenlijk zou willen.
Soms is een helpende hand vaak al voldoende om gemotiveerd te worden om de boel eens even gezamenlijk aan te pakken. Dan is het echt geen hoarder of zo, maar iemand die zich door de chaos gewoon niet kan concentreren op een taak. Beetje ADD achtige trekjes.
Soms is een helpende hand vaak al voldoende om gemotiveerd te worden om de boel eens even gezamenlijk aan te pakken. Dan is het echt geen hoarder of zo, maar iemand die zich door de chaos gewoon niet kan concentreren op een taak. Beetje ADD achtige trekjes.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
donderdag 27 oktober 2016 13:42
Toen ik begon met opruimen hielp ze gewoon mee trouwens. Al moest ik haar er wel een paar keer aan helpen herinneren want ze ging alweer iets anders doen, haha. Het was sneu maar ook erg grappig allemaal.
Daarom ga ik zaterdag ook weer bij haar langs, om wat meer vragen te stellen aan haar. En wellicht kan ik wat poetsen. Ze werd wel een paar keer gebeld door een vriend die haar probeerde uit te leggen waar haar sleutels lagen omdat ze die kwijt was.
Was zo blij dat ik er was want ze liet het gas aan staan, bedenk ik mij nu. Gauw uit gezet en raam open. Ik moet alles nog verwerken eigenlijk... en vraag mij af of het zin heeft om haar te helpen. Misschien helpt het haar alleen al als ik haar af en toe mee neem voor een wandelingetje zodat ze ook haar verhaal kwijt kan?
Daarom ga ik zaterdag ook weer bij haar langs, om wat meer vragen te stellen aan haar. En wellicht kan ik wat poetsen. Ze werd wel een paar keer gebeld door een vriend die haar probeerde uit te leggen waar haar sleutels lagen omdat ze die kwijt was.
Was zo blij dat ik er was want ze liet het gas aan staan, bedenk ik mij nu. Gauw uit gezet en raam open. Ik moet alles nog verwerken eigenlijk... en vraag mij af of het zin heeft om haar te helpen. Misschien helpt het haar alleen al als ik haar af en toe mee neem voor een wandelingetje zodat ze ook haar verhaal kwijt kan?
donderdag 27 oktober 2016 13:54
donderdag 27 oktober 2016 13:57
Misschien een vreemde vraag, maar kan het zijn dat ze dement is? Aangezien ze dingen vergeet/kwijt is en het gas aan liet staan. Ik zou zaterdag inderdaad vragen naar familie (en even met hen contact opnemen over de gezondheid van mevrouw en jouw intentie om te helpen) en eventueel maatschappelijk werk inschakelen. Ik denk niet dat het verstandig is om alles alleen te gaan doen. Wat anderen ook al zeggen: het is toch ook een risico voor jou (bijv. beschuldiging van diefstal), hoe goed je het ook bedoelt.
donderdag 27 oktober 2016 14:04
donderdag 27 oktober 2016 14:09
Dat ze dement is, of aan het worden is, vroeg ik mij ook af. Ze kwam warrig over inderdaad en ze vroeg ook hoe oud ik was in WOII.... Ze had het ook steeds maar over 1 bepaald ding dat ze kwijt is (geen wonder in die puinhoop).
Haar ouders zijn niet in leven en ze heeft een broer in een stad vlakbij maar die broer is gehandicapt begreep ik van haar maar hij woont wel zelfstandig. Raar vond ik dat.
Haar kleding is ernstig vervuild, net als de woning. Ze zag er oud en verdrietig uit ondanks dat ze echt een paar keer oprecht scherp uit de hoek kwam. Haar geboortedatum heb ik kunnen checken aan de hand van een ID bewijs dat ik vond.
Maar goed, uitzoeken of er hulp is ergens en de huisarts zien te achterhalen dus. Dacht er ook aan om een kaartje in de bus te doen met mijn gegevens, wellicht dat er hulp is en die dat dan leest en dan contact met mij wil opnemen. In ieder geval ga ik zaterdag bij haar langs.
Haar ouders zijn niet in leven en ze heeft een broer in een stad vlakbij maar die broer is gehandicapt begreep ik van haar maar hij woont wel zelfstandig. Raar vond ik dat.
Haar kleding is ernstig vervuild, net als de woning. Ze zag er oud en verdrietig uit ondanks dat ze echt een paar keer oprecht scherp uit de hoek kwam. Haar geboortedatum heb ik kunnen checken aan de hand van een ID bewijs dat ik vond.
Maar goed, uitzoeken of er hulp is ergens en de huisarts zien te achterhalen dus. Dacht er ook aan om een kaartje in de bus te doen met mijn gegevens, wellicht dat er hulp is en die dat dan leest en dan contact met mij wil opnemen. In ieder geval ga ik zaterdag bij haar langs.
donderdag 27 oktober 2016 14:25
Die heeft wel hulp nodig, maar de vraag is of jij voldoende kunt bieden.
Maar het lijkt me een mooie start. Dus ik zou zeker zaterdag terug gaan en kijken hoe je haar aantreft.
Dementie komt met goeie en slechte dagen, en als ze echt niemand heeft is ze erg slecht af.
Maar het lijkt me een mooie start. Dus ik zou zeker zaterdag terug gaan en kijken hoe je haar aantreft.
Dementie komt met goeie en slechte dagen, en als ze echt niemand heeft is ze erg slecht af.
Reik niet naar de hemel - maar haal hem naar je toe, Karin Bloemen.
donderdag 27 oktober 2016 14:51
quote:Dymphnatam schreef op 27 oktober 2016 @ 14:49:
Kaartje met gegevens zou ik niet doen. Voor je weet wat er precies speelt zou ik een beetje afstand houden.
Heeft zij zelf buren? Iemand bij wie je een wat duidelijker beeld van de voorgeschiedenis kunt krijgen?Ze heeft inderdaad buren. Ze woont in een appartementencomplex. Genoeg sociale controle zou je zeggen. Maar ik heb de wijkagent dus inmiddels al benaderd.
Kaartje met gegevens zou ik niet doen. Voor je weet wat er precies speelt zou ik een beetje afstand houden.
Heeft zij zelf buren? Iemand bij wie je een wat duidelijker beeld van de voorgeschiedenis kunt krijgen?Ze heeft inderdaad buren. Ze woont in een appartementencomplex. Genoeg sociale controle zou je zeggen. Maar ik heb de wijkagent dus inmiddels al benaderd.
donderdag 27 oktober 2016 14:52
quote:lilalinda schreef op 27 oktober 2016 @ 14:45:
[...]
misschien is ze haar leeftijd beetje vergeten? Ja dat zou kunnen, natuurlijk. Bij dementie gaan mensen vaak terug naar herinneringen en periodes eerder uit hun leven. Je zou niet verwachten dat ze teruggaat naar een periode die ze niet meegemaakt heeft.
[...]
misschien is ze haar leeftijd beetje vergeten? Ja dat zou kunnen, natuurlijk. Bij dementie gaan mensen vaak terug naar herinneringen en periodes eerder uit hun leven. Je zou niet verwachten dat ze teruggaat naar een periode die ze niet meegemaakt heeft.
