Psyche
alle pijlers
Liefdesverdriet, erger is er niet..
zaterdag 26 november 2011 23:58
Ik heb liefdesverdriet, het voelt alsof er iemand dood is.
Het lijkt wel of niks meer zin heeft, ik zie het gewoon echt even helemaal niet meer zitten, de ups and downs zijn zo zwaar!
Het ene moment lijkt het leven me weer toe te lachen en het andere moment wil ik me het liefst dagenlang jankend onder mijn dekbed verstoppen..
De beslissing om te stoppen met de relatie is puur rationeel genomen, ik ben een gevoelsmens en kan het totaal niet rijmen met de gevoelens die we voor elkaar hebben.
Maar door een tal van factoren (wil er ivm herkenbaarheid niet te veel over zeggen) waaronder fundamentele verschillen, zijn we niet de juiste match voor elkaar.
Ik heb alle hulpboeken zo'n beetje wel gelezen, word eerst gelukkig met jezelf, wees lief voor jezelf, ga door met je leven, laat hem los enz enz.
Ik kan het gewoon niet, ik wil het liefst vluchten en me verstoppen maar ik neem natuurlijk altijd mezelf mee dus ik moet door.....
Ik weet alleen niet hoe....
Het lijkt wel of niks meer zin heeft, ik zie het gewoon echt even helemaal niet meer zitten, de ups and downs zijn zo zwaar!
Het ene moment lijkt het leven me weer toe te lachen en het andere moment wil ik me het liefst dagenlang jankend onder mijn dekbed verstoppen..
De beslissing om te stoppen met de relatie is puur rationeel genomen, ik ben een gevoelsmens en kan het totaal niet rijmen met de gevoelens die we voor elkaar hebben.
Maar door een tal van factoren (wil er ivm herkenbaarheid niet te veel over zeggen) waaronder fundamentele verschillen, zijn we niet de juiste match voor elkaar.
Ik heb alle hulpboeken zo'n beetje wel gelezen, word eerst gelukkig met jezelf, wees lief voor jezelf, ga door met je leven, laat hem los enz enz.
Ik kan het gewoon niet, ik wil het liefst vluchten en me verstoppen maar ik neem natuurlijk altijd mezelf mee dus ik moet door.....
Ik weet alleen niet hoe....
zondag 27 november 2011 00:01
Wat naar voor je..
Ik heb vaker gehoord en gelezen dat liefdesverdriet te vergelijken is met rouwverwerking.. Het is echt niet raar dat je je zo voelt! Heel cliché maar tijd heelt alle wonden. Ik weet niet hoe lang het geleden is intussen maar neem echt de tijd om te rouwen. Wil er niet te snel weer bovenop zijn, dan komt het later weer terug. Ben extra lief voor jezelf en je zal merken dat het slijt..
Sterkte!
Ik heb vaker gehoord en gelezen dat liefdesverdriet te vergelijken is met rouwverwerking.. Het is echt niet raar dat je je zo voelt! Heel cliché maar tijd heelt alle wonden. Ik weet niet hoe lang het geleden is intussen maar neem echt de tijd om te rouwen. Wil er niet te snel weer bovenop zijn, dan komt het later weer terug. Ben extra lief voor jezelf en je zal merken dat het slijt..
Sterkte!
zondag 27 november 2011 00:03
ja liefdesverdriet is KUT,heel erg kut.
sterkte daarmee.
Toch kan ik het niet nalaten te zeggen dat ik je topictitel heel naar vind.
...er is wel erger dan liefdesverdriet.
Veel erger zelf.
Goede vriend van mij heeft bijna een jaar geleden zijn vrouw verloren,plotseling. 46 jaar
dat is erg!
Dat is heel erg verdriet!
Liefdesverdriet slijt en gaat over (niet nu direct maar heus dat gebeurt gelukkig)
sterkte daarmee.
Toch kan ik het niet nalaten te zeggen dat ik je topictitel heel naar vind.
...er is wel erger dan liefdesverdriet.
Veel erger zelf.
Goede vriend van mij heeft bijna een jaar geleden zijn vrouw verloren,plotseling. 46 jaar
dat is erg!
Dat is heel erg verdriet!
Liefdesverdriet slijt en gaat over (niet nu direct maar heus dat gebeurt gelukkig)
zondag 27 november 2011 00:08
zondag 27 november 2011 00:08
Vervelend voor je. Ben het echter wel eens met de anderen mijn man is vorig jaar overleden en hij is 27 geworden. Het spijt me maar dat vind ik nog net wat erger dan liefdesverdriet en zo zijn er nog wel meer dingen te bedenken.
Neemt niet weg dat je nu duidelijk verdrietig bent en dat je van je af wil schrijven. Logisch en ik wens je sterkte!
Neemt niet weg dat je nu duidelijk verdrietig bent en dat je van je af wil schrijven. Logisch en ik wens je sterkte!
zondag 27 november 2011 00:19
daarom probeer ik het ook gewoon vriendelijk te zeggen.
Ik weet hoe verdomde ongelukkig je kunt zijn door liefdesverdriet.
Maarrr IBI heeft pas haar man verloren,ik een goede vriendin...dat kan ook hard aankomen om dit te lezen en volgens mij begrijpt Ruby-Ann hoe het bedoeld wordt.
Zeker niet aanvallend iig.
Ik weet hoe verdomde ongelukkig je kunt zijn door liefdesverdriet.
Maarrr IBI heeft pas haar man verloren,ik een goede vriendin...dat kan ook hard aankomen om dit te lezen en volgens mij begrijpt Ruby-Ann hoe het bedoeld wordt.
Zeker niet aanvallend iig.
zondag 27 november 2011 00:19
Ik weet dat er ergere dingen zijn, heus, ik heb ze zelfs allemaal al meegemaakt.
Maar op dit moment blijven de tranen maar stromen, mijn toekomstbeeld is in duigen gevallen en ik voel me zo ellendig!
Heb mijn stapavondje afgezegd, wil niemand zien en ik heb alleen nog maar in bed liggen huilen, ik vind het zo vreselijk zwaar!
Dit vooral omdat het gevoel van beide kanten niet over is, ik zou willen dat ik meer met mijn verstand kon redeneren maar mijn gevoel zit altijd in de weg...
Maar op dit moment blijven de tranen maar stromen, mijn toekomstbeeld is in duigen gevallen en ik voel me zo ellendig!
Heb mijn stapavondje afgezegd, wil niemand zien en ik heb alleen nog maar in bed liggen huilen, ik vind het zo vreselijk zwaar!
Dit vooral omdat het gevoel van beide kanten niet over is, ik zou willen dat ik meer met mijn verstand kon redeneren maar mijn gevoel zit altijd in de weg...
zondag 27 november 2011 00:34
Ik snap het Ruby-Ann, ik zit in dezelfde situatie ook mijn relatie is uit op rationele gronden, niet op gevoel. Ook ik heb mensen aan de dood verloren en dat is een ander soort pijn en verdriet, verdriet kan je niet vergelijken.
Ik weet wel dat liefdesverdriet, de paniek en pijn om iemand te verliezen op dat moment zelf voelt als een van de ergste pijnen die er is. Alsof je hechting aan iemand langzaam wordt losgescheurd. Dus ik begrijp de TT wel en vind men het niet zo op zichzelf moet betrekken, natuurlijk is er altijd wat ergers te bedenken.
Liefdesverdriet gaat in 99% van de gevallen gelukkig over. Veel vrienden zien, sporten, huilen als het moet maar jezelf ook vermannen af en toe en doorgaan. We hebben het niet voor niets uitgemaakt, misschien leidt ons pad naar iets beters. (zeg ik wel, maar diep in mijn hart hoop ik ook op een wonder dat het weer goed komt en alles dan wel goed zal gaan... niet reëel maar toch... )
Ik weet wel dat liefdesverdriet, de paniek en pijn om iemand te verliezen op dat moment zelf voelt als een van de ergste pijnen die er is. Alsof je hechting aan iemand langzaam wordt losgescheurd. Dus ik begrijp de TT wel en vind men het niet zo op zichzelf moet betrekken, natuurlijk is er altijd wat ergers te bedenken.
Liefdesverdriet gaat in 99% van de gevallen gelukkig over. Veel vrienden zien, sporten, huilen als het moet maar jezelf ook vermannen af en toe en doorgaan. We hebben het niet voor niets uitgemaakt, misschien leidt ons pad naar iets beters. (zeg ik wel, maar diep in mijn hart hoop ik ook op een wonder dat het weer goed komt en alles dan wel goed zal gaan... niet reëel maar toch... )
zondag 27 november 2011 00:35
Denk hier eens over na (en het is echt waar)
Je schrijft : ik kan het niet.
Ik heb ooit later geleerd:
Ik kan het niet = ik weet niet hoe ik het moet doen.
En dat is echt waar.
Je kan het wel. Probeer uit te vinden hoe je dit moet doen.
Maar blijf in jezelf geloven.
Ik hoop dat dit je wat opluchting biedt, als je dit een paar keer doorleest en laat doordringen.
Je schrijft : ik kan het niet.
Ik heb ooit later geleerd:
Ik kan het niet = ik weet niet hoe ik het moet doen.
En dat is echt waar.
Je kan het wel. Probeer uit te vinden hoe je dit moet doen.
Maar blijf in jezelf geloven.
Ik hoop dat dit je wat opluchting biedt, als je dit een paar keer doorleest en laat doordringen.
zondag 27 november 2011 01:25
quote:Ruby-Ann schreef op 26 november 2011 @ 23:58:
Ik heb alle hulpboeken zo'n beetje wel gelezen, word eerst gelukkig met jezelf, wees lief voor jezelf, ga door met je leven, laat hem los enz enz.
Ik kan het gewoon niet, ik wil het liefst vluchten en me verstoppen maar ik neem natuurlijk altijd mezelf mee dus ik moet door.....
Ik weet alleen niet hoe....
Stop met je te verzetten tegen de pijn en de sitatuatie van dit moment. Het doet verschrikkelijk zeer en laat dat er gewoon zijn. Maak vrede met hoe het nu is. Daarmee bedoel ik dat je accepteert dat het leven nu zwaar kut is en dat je daar niet tegen hoeft te vechten. Je kunt niet heen en je kunt niet terug. Je hebt alleen dit moment. Sluit daarom vrede met dat wat nu IS.
Je bent verdrietig, wanhopig, depressief.. accepteer dat het is zoals het is en probeer ook jezelf daarin te accepteren.
Huil uit, slaap, rust.. kruip in bed... doe vooral rustig aan.. Het is okee, wees gewoon geduldig met jezelf.
Je hoeft helemaal niets.. Op dit moment kun je niks veranderen. Daarom is alles nu precies zoals het zijn moet. Laat je verzet los en geef je over.
Ik heb alle hulpboeken zo'n beetje wel gelezen, word eerst gelukkig met jezelf, wees lief voor jezelf, ga door met je leven, laat hem los enz enz.
Ik kan het gewoon niet, ik wil het liefst vluchten en me verstoppen maar ik neem natuurlijk altijd mezelf mee dus ik moet door.....
Ik weet alleen niet hoe....
Stop met je te verzetten tegen de pijn en de sitatuatie van dit moment. Het doet verschrikkelijk zeer en laat dat er gewoon zijn. Maak vrede met hoe het nu is. Daarmee bedoel ik dat je accepteert dat het leven nu zwaar kut is en dat je daar niet tegen hoeft te vechten. Je kunt niet heen en je kunt niet terug. Je hebt alleen dit moment. Sluit daarom vrede met dat wat nu IS.
Je bent verdrietig, wanhopig, depressief.. accepteer dat het is zoals het is en probeer ook jezelf daarin te accepteren.
Huil uit, slaap, rust.. kruip in bed... doe vooral rustig aan.. Het is okee, wees gewoon geduldig met jezelf.
Je hoeft helemaal niets.. Op dit moment kun je niks veranderen. Daarom is alles nu precies zoals het zijn moet. Laat je verzet los en geef je over.
zondag 27 november 2011 01:32
zondag 27 november 2011 03:32
Als je het niet kúnt, dan houdt het op. Dan is dit voortaan je leven. Vooral vaak tegen jezelf zeggen dat je het niet kunt en dan lukt het ook niet.
Hoe lang was het aan?
Hoe lang is het nu uit?
Zien jullie elkaar nog?
Heb je hem op facebook/hyves etc?
Met wat meer informatie kunnen we misschien ook meer geruststellende woorden tegen je koeren.
Hoe lang was het aan?
Hoe lang is het nu uit?
Zien jullie elkaar nog?
Heb je hem op facebook/hyves etc?
Met wat meer informatie kunnen we misschien ook meer geruststellende woorden tegen je koeren.
zondag 27 november 2011 08:53
jawel, erger dan liefdesverdriet is er wel, alleen heb je daar nu even niets aan.
Ouders die zomaar hun zoon (16) verliezen, meisje van 16 die moeder verliest (ik). Maar ook daar kom je overheen. Al lijkt het niet zo op het moment dat je midden in het rouwproces zit.
Als je over een tijdje weer beter in je vel zit, kun je eens voorzichtig om je heen gaan kijken. Dan zul je merken dat de wereld nog hetzelfde is, de zon schijnt nog steeds, de aarde draait...
Ouders die zomaar hun zoon (16) verliezen, meisje van 16 die moeder verliest (ik). Maar ook daar kom je overheen. Al lijkt het niet zo op het moment dat je midden in het rouwproces zit.
Als je over een tijdje weer beter in je vel zit, kun je eens voorzichtig om je heen gaan kijken. Dan zul je merken dat de wereld nog hetzelfde is, de zon schijnt nog steeds, de aarde draait...
zondag 27 november 2011 09:20
quote:Ruby-Ann schreef op 27 november 2011 @ 00:08:
Excuses als de topictitel storend is voor sommige mensen, ik weet zelf helaas ook hoe het voelt om iemand te moeten verliezen, dat verdriet ken ik dus ook...
Waarom had je dan niet beter nagedacht voordat je deze titel koos?
Erger is er niet? Kom op zeg! Liefdesverdriet gaat echt over . . . . .
Excuses als de topictitel storend is voor sommige mensen, ik weet zelf helaas ook hoe het voelt om iemand te moeten verliezen, dat verdriet ken ik dus ook...
Waarom had je dan niet beter nagedacht voordat je deze titel koos?
Erger is er niet? Kom op zeg! Liefdesverdriet gaat echt over . . . . .
zondag 27 november 2011 09:32
Je topictitel stoort mij niet. Wat voor jou het ergste is in de wereld hoeft voor een ander niet zo te zijn. En andersom uiteraard net zo. Bovendien ligt het ook aan het moment zelf waarop je naar een probleem kijkt en de emoties die je erbij hebt.
Daar komt bij dat ik je topictitel in die zin begrijp, aangezien ik zelf ook vreselijk verdrietig ben geweest om een verloren liefde. En op dat moment was dat ook inderdaad het vreselijkste in de wereld, voor mij dan.
Anyway, ik heb net als jou alle websites met opbeurende en ook zielige verhalen gelezen, maar werd daar in de regel niet vrolijker van. Het is denk ik inderdaad wat ster89 zegt en dat je tijd nodig hebt om de breuk te verwerken. "Gewoon" verder gaan met je leven en door middel van vallen en opstaan het verdriet laten slijten.
I wish there was an easier way... *KNUFFEL*
Daar komt bij dat ik je topictitel in die zin begrijp, aangezien ik zelf ook vreselijk verdrietig ben geweest om een verloren liefde. En op dat moment was dat ook inderdaad het vreselijkste in de wereld, voor mij dan.
Anyway, ik heb net als jou alle websites met opbeurende en ook zielige verhalen gelezen, maar werd daar in de regel niet vrolijker van. Het is denk ik inderdaad wat ster89 zegt en dat je tijd nodig hebt om de breuk te verwerken. "Gewoon" verder gaan met je leven en door middel van vallen en opstaan het verdriet laten slijten.
I wish there was an easier way... *KNUFFEL*
zondag 27 november 2011 09:51
Hoi Ruby-Ann,
Ik ben het eens met Twinkle.
Niet vechten, maar je verdriet laten komen. Dan ga je een tijdje heel diep, maar op een gegeven moment voel je weer wat energie. Of krijg je weer zin om af tespreken, uit te gaan.
Dus, de woorden van Twinkle zijn beter : stop met verzetten.
Kun of wil je meer over je realtie kwijt hier? Wat is er gebeurd?
Misschien helpt het een beetje om er over te schrijven.
Oh, lees nu dat dat moeilijk wordt, in verband met herkenning.
Nou, blijf maar lekker op het forum schrijven.
Groeten van Zjena
Ik ben het eens met Twinkle.
Niet vechten, maar je verdriet laten komen. Dan ga je een tijdje heel diep, maar op een gegeven moment voel je weer wat energie. Of krijg je weer zin om af tespreken, uit te gaan.
Dus, de woorden van Twinkle zijn beter : stop met verzetten.
Kun of wil je meer over je realtie kwijt hier? Wat is er gebeurd?
Misschien helpt het een beetje om er over te schrijven.
Oh, lees nu dat dat moeilijk wordt, in verband met herkenning.
Nou, blijf maar lekker op het forum schrijven.
Groeten van Zjena
zondag 27 november 2011 10:00
Liefdesverdriet is gewoon k-u-t. Wat mij hielp: naar mensen om me heen kijken die gelukkig zijn en me bedenken dat zij ook ooit liefdesverdriet hebben gehad en hier ook overheen zijn gekomen en nu weer gelukkig zijn...En tot die tijd: huilen, leuke dingen doen, je zinnen verzetten. En dan komt er een dag dat het langzaamaan beter met je gaat...
sterkte
sterkte
zondag 27 november 2011 10:21
Goh wat een gezeik om die topictitel zeg. Iedereen snapt toch wel dat TO dit gepost heeft op een moment dat ze stuk van verdriet is en dan denk je niet na over dat soort ''kleinigheden''. Daarbij: dit is nu haar verdriet. Dit is nu haar wereld. Uiteraard voelt het dan alsof niks erger is. En liefdesverdriet kan soms heel erg diep zitten. Dan is het makkelijk gezegd: ''kop op en het gaat wel weer over''. Maar dat vind ik echt absoluut niet gepast in deze situatie.
TO: Heel veel sterkte!
TO: Heel veel sterkte!
