Psyche
alle pijlers
Mening over borderline
woensdag 29 maart 2017 19:54
woensdag 29 maart 2017 21:44
woensdag 29 maart 2017 21:46
quote:sam1968 schreef op 29 maart 2017 @ 20:47:
[...]
"Normale" mensen kunnen ook buitengewoon gevaarlijk, schadelijk gedrag vertonen.
Het stoort me enorm dat je mensen met een psychiatrische aandoening zo neerzet. Ik vind het stigmatiserend en onnodig.
Hier zit wat in. Mensen die open staan voor een etiket doen vaak meer aan zelfreflectie. Mensen die ik ken die zichzelf als normaal beschrijven zijn vaak het type 'afvuren uit het schuttersputje' , zeer hardnekkige meningen over de ander gebaseerd op vluchtige indrukken. Maar dat is slechts mijn ervaring tot nu toe. Ken prive ook een aantal psychologen, en ik vind het vaak niet kunnen wat vooroordelen en voor conclusies er getrokken worden over random personen met verstrekkende gevolgen in de sociale kring voor die mensen.
Overigens lijkt borderline een vorm van ptsd te zijn. Men is bezig het op de spectrum van complexe ptsd te zetten, las ik ergens.
[...]
"Normale" mensen kunnen ook buitengewoon gevaarlijk, schadelijk gedrag vertonen.
Het stoort me enorm dat je mensen met een psychiatrische aandoening zo neerzet. Ik vind het stigmatiserend en onnodig.
Hier zit wat in. Mensen die open staan voor een etiket doen vaak meer aan zelfreflectie. Mensen die ik ken die zichzelf als normaal beschrijven zijn vaak het type 'afvuren uit het schuttersputje' , zeer hardnekkige meningen over de ander gebaseerd op vluchtige indrukken. Maar dat is slechts mijn ervaring tot nu toe. Ken prive ook een aantal psychologen, en ik vind het vaak niet kunnen wat vooroordelen en voor conclusies er getrokken worden over random personen met verstrekkende gevolgen in de sociale kring voor die mensen.
Overigens lijkt borderline een vorm van ptsd te zijn. Men is bezig het op de spectrum van complexe ptsd te zetten, las ik ergens.
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
woensdag 29 maart 2017 21:46
Ik had jarenlang goed contact met iemand met borderline. Ik wist dat ze iets psychisch had en merkte dat ook wel maar vond zelf de diagnose borderline niet echt 'bij haar passen'.
Totdat ik een keer aangaf even geen tijd voor haar te hebben omdat ze erg veel aandacht vroeg al een langere tijd. Gewoon vriendelijk gezegd 'vandaag even andere dingen te doen'.
En toen ging ze lelijke dingen zeggen en nog meer aandacht zoeken.
Tja vond het toch een soort bevestiging dat ze 'het' echt heeft en was daarna ook niet meer zo happig op contact.
Totdat ik een keer aangaf even geen tijd voor haar te hebben omdat ze erg veel aandacht vroeg al een langere tijd. Gewoon vriendelijk gezegd 'vandaag even andere dingen te doen'.
En toen ging ze lelijke dingen zeggen en nog meer aandacht zoeken.
Tja vond het toch een soort bevestiging dat ze 'het' echt heeft en was daarna ook niet meer zo happig op contact.
Je kunt méér.
woensdag 29 maart 2017 21:47
Ik ken twee mensen die volgens derden "borderliners" zijn.
Die derden zijn in het ene geval o.a. een psychiatrisch verpleegkundige en in het andere geval o.a. een psychiatrisch patient.
Deze twee mensen hebben, voor zover ik weet, geen officiele diagnose van een psychiater.
Ik kan het met deze mensen goed vinden maar ik houd ze een beetje op afstand.
Ik ga er niet (meer) mee op vakantie als het ware.
Als ik ze moet beschrijven zijn ze "heftig", ze kunnen heel erg kwaad worden en flink tekeer gaan.
Ze hebben beiden geen relatie en dat snap ik wel, Dat zou mij ook te ingewikkeld zijn.
De ene (1) is heel erg zwart/wit, alles of niets, ongenuanceerd.
De ander (2) is heel erg gevoelig. Zij "voelt" allemaal dingen die ik niet voel.
Dit heeft met name betrekking op anderen.
De ander zegt niets verkeerds maar toch "voelt" (2) dat hij of zij iets zus of zo bedoelt (meestal negatief). Nummer (1) vult ook heel veel erg negatief in, maar meer met haar "hoofd".
Ik denk dat ze beiden het gevoel hebben dat ze er niet echt bijhoren en dat ze best eenzaam zijn.
Dat is zoals ik als leek denk over borderliners (die dus misschien niet eens borderliners zijn)
Ik vind het jammer dat ze geen hulp zoeken, dat weet ik wel.
Ik mag ze allebei graag.
Die derden zijn in het ene geval o.a. een psychiatrisch verpleegkundige en in het andere geval o.a. een psychiatrisch patient.
Deze twee mensen hebben, voor zover ik weet, geen officiele diagnose van een psychiater.
Ik kan het met deze mensen goed vinden maar ik houd ze een beetje op afstand.
Ik ga er niet (meer) mee op vakantie als het ware.
Als ik ze moet beschrijven zijn ze "heftig", ze kunnen heel erg kwaad worden en flink tekeer gaan.
Ze hebben beiden geen relatie en dat snap ik wel, Dat zou mij ook te ingewikkeld zijn.
De ene (1) is heel erg zwart/wit, alles of niets, ongenuanceerd.
De ander (2) is heel erg gevoelig. Zij "voelt" allemaal dingen die ik niet voel.
Dit heeft met name betrekking op anderen.
De ander zegt niets verkeerds maar toch "voelt" (2) dat hij of zij iets zus of zo bedoelt (meestal negatief). Nummer (1) vult ook heel veel erg negatief in, maar meer met haar "hoofd".
Ik denk dat ze beiden het gevoel hebben dat ze er niet echt bijhoren en dat ze best eenzaam zijn.
Dat is zoals ik als leek denk over borderliners (die dus misschien niet eens borderliners zijn)
Ik vind het jammer dat ze geen hulp zoeken, dat weet ik wel.
Ik mag ze allebei graag.
woensdag 29 maart 2017 21:50
quote:Perzina schreef op 29 maart 2017 @ 21:30:
[...]
Ik denk niet dat jij de boodschap van dat bericht begrepen hebt.
Maar ik schei hier uit. Te hoog borderline gehalte hier naar mijn smaak
Uh, ik heb wel een diagnose van een echte psychiater hoor.
En dat is geen borderline persoonlijkheidsstoornis.
[...]
Ik denk niet dat jij de boodschap van dat bericht begrepen hebt.
Maar ik schei hier uit. Te hoog borderline gehalte hier naar mijn smaak
Uh, ik heb wel een diagnose van een echte psychiater hoor.
En dat is geen borderline persoonlijkheidsstoornis.
woensdag 29 maart 2017 21:52
quote:Defietsboer schreef op 29 maart 2017 @ 21:37:
[...]
Er zijn ook mensen met borderline die opgroeien in gezinnen waarvan de ouders niet scheiden.
Klopt helemaal. Maar waar het mij dan ook met name om ging, is dat er tegenwoordig allerlei etiketjes geplakt worden die niks te maken hebben met aangeboren problemen, maar die, au fond, gewoon terug te voeren zijn op de nogal tumulteuze jeugd van de mensen, waarin ze weinig zekerheden mochten ervaren en in feite een speelbal waren tussen allerlei (gezins-)situaties in hun vroege jeugd. Nou, mensen worden wel om minder onzeker, of overgevoelig, of wat dan ook.
En dan plakken we er maar een etiketje op. Want natúúrlijk heeft Fleurtje geen probleem met haar gescheiden ouders en het constant heen en weer te moeten verhuizen tussen twee adressen, neuh, het ligt aan haar geestelijke gesteldheid. En natúúrlijk is Martijn niet zo recalcitrant omdat hij niet alleen met de nieuwe vriend van moeder moet zien te dealen, maar de helft van de tijd ook nog derde wiel aan de wagen moet gaan zitten spelen in het nieuwe gezin van vader, die inmiddels een samenwoonrelatie is aangegaan met een vrouw met twee dochters die hij dan opeens als een soort van zusjes moet zien...
Nee joh, dat verwerken kinderen allemaal vlekkeloos, en doen ze dat niet, dan hebben ze gewoon ADHD, of PD-NOS, of borderline, want tja, die problemen komen dan toch écht niet van al die nieuwe situaties waar ze mee moeten dealen, nee joh, echt niet, want dat is toch allemaal helemaal gezellig...
[...]
Er zijn ook mensen met borderline die opgroeien in gezinnen waarvan de ouders niet scheiden.
Klopt helemaal. Maar waar het mij dan ook met name om ging, is dat er tegenwoordig allerlei etiketjes geplakt worden die niks te maken hebben met aangeboren problemen, maar die, au fond, gewoon terug te voeren zijn op de nogal tumulteuze jeugd van de mensen, waarin ze weinig zekerheden mochten ervaren en in feite een speelbal waren tussen allerlei (gezins-)situaties in hun vroege jeugd. Nou, mensen worden wel om minder onzeker, of overgevoelig, of wat dan ook.
En dan plakken we er maar een etiketje op. Want natúúrlijk heeft Fleurtje geen probleem met haar gescheiden ouders en het constant heen en weer te moeten verhuizen tussen twee adressen, neuh, het ligt aan haar geestelijke gesteldheid. En natúúrlijk is Martijn niet zo recalcitrant omdat hij niet alleen met de nieuwe vriend van moeder moet zien te dealen, maar de helft van de tijd ook nog derde wiel aan de wagen moet gaan zitten spelen in het nieuwe gezin van vader, die inmiddels een samenwoonrelatie is aangegaan met een vrouw met twee dochters die hij dan opeens als een soort van zusjes moet zien...
Nee joh, dat verwerken kinderen allemaal vlekkeloos, en doen ze dat niet, dan hebben ze gewoon ADHD, of PD-NOS, of borderline, want tja, die problemen komen dan toch écht niet van al die nieuwe situaties waar ze mee moeten dealen, nee joh, echt niet, want dat is toch allemaal helemaal gezellig...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 29 maart 2017 21:53
quote:NYC schreef op 29 maart 2017 @ 21:32:
Om antwoord te geven op TO's vraag: Bij borderline denk ik aan mensen die onvoorspelbaar gedrag vertonen, mensen die zich tamelijk extreem en in felle bewoordingen uitdrukken. Misschien zelfs nog meer in hun manier van uitdrukken dan in het gedrag zelf. Het boezemt (mij in elk geval) angst in. Als ik zou weten dat mensen borderline hebben zou ik het contact waarschijnlijk zo beperkt/oppervlakkig mogelijk houden.Ik moet dan altijd denken aan dat britten ons vast borderliners vinden
https://static.independen ... 11/11/12/language-web.jpg
Om antwoord te geven op TO's vraag: Bij borderline denk ik aan mensen die onvoorspelbaar gedrag vertonen, mensen die zich tamelijk extreem en in felle bewoordingen uitdrukken. Misschien zelfs nog meer in hun manier van uitdrukken dan in het gedrag zelf. Het boezemt (mij in elk geval) angst in. Als ik zou weten dat mensen borderline hebben zou ik het contact waarschijnlijk zo beperkt/oppervlakkig mogelijk houden.Ik moet dan altijd denken aan dat britten ons vast borderliners vinden
https://static.independen ... 11/11/12/language-web.jpg
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
woensdag 29 maart 2017 21:55
quote:pejeka schreef op 29 maart 2017 @ 21:52:
[...]
Nee joh, dat verwerken kinderen allemaal vlekkeloos, en doen ze dat niet, dan hebben ze gewoon ADHD, of PD-NOS, of borderline, want tja, die problemen komen dan toch écht niet van al die nieuwe situaties waar ze mee moeten dealen, nee joh, echt niet, want dat is toch allemaal helemaal gezellig...
Ooit verdiept in de oorzaak van dergelijke stoornissen?
En ja, het is echt een verzinsel, zodat de ouders nergens verantwoordelijk voor zijn.
[...]
Nee joh, dat verwerken kinderen allemaal vlekkeloos, en doen ze dat niet, dan hebben ze gewoon ADHD, of PD-NOS, of borderline, want tja, die problemen komen dan toch écht niet van al die nieuwe situaties waar ze mee moeten dealen, nee joh, echt niet, want dat is toch allemaal helemaal gezellig...
Ooit verdiept in de oorzaak van dergelijke stoornissen?
En ja, het is echt een verzinsel, zodat de ouders nergens verantwoordelijk voor zijn.
woensdag 29 maart 2017 21:58
quote:Solomio schreef op 29 maart 2017 @ 20:29:
[...]
Dat zou kunnen hoor, ik weet het al helemaal niet precies.
Volgens mij zijn persoonlijkheidsstoornissen sowieso verworven, aangeleerd dus, dus kun je het ook weer afleren.Het is deels aanleg. Echter moet er ook sprake zijn van een traumatische ervaring waardoor de borderline ontstaan is. Ook moet zeker zijn dat het geen heftige pubergrillen zijn. Ikzelf heb lang in een situatie geleeft waarin continu ruzie was, tot mishandeling aan toe. Ik heb bijna die gehele periode alleen maar gedissocieert. Mijn brein kon het niet meer aan om die periode bewust mee te maken. Veel van mijn borderline gedrag gebeurt ook automatisch en als ik dissocieer. Dat is erg lastig om te doorbreken en echt niet zomaar afgeleert.
[...]
Dat zou kunnen hoor, ik weet het al helemaal niet precies.
Volgens mij zijn persoonlijkheidsstoornissen sowieso verworven, aangeleerd dus, dus kun je het ook weer afleren.Het is deels aanleg. Echter moet er ook sprake zijn van een traumatische ervaring waardoor de borderline ontstaan is. Ook moet zeker zijn dat het geen heftige pubergrillen zijn. Ikzelf heb lang in een situatie geleeft waarin continu ruzie was, tot mishandeling aan toe. Ik heb bijna die gehele periode alleen maar gedissocieert. Mijn brein kon het niet meer aan om die periode bewust mee te maken. Veel van mijn borderline gedrag gebeurt ook automatisch en als ik dissocieer. Dat is erg lastig om te doorbreken en echt niet zomaar afgeleert.
woensdag 29 maart 2017 21:59
quote:Flower3666 schreef op 29 maart 2017 @ 21:58:
[...]
Het is deels aanleg. Echter moet er ook sprake zijn van een traumatische ervaring waardoor de borderline ontstaan is. Ook moet zeker zijn dat het geen heftige pubergrillen zijn. Ikzelf heb lang in een situatie geleeft waarin continu ruzie was, tot mishandeling aan toe. Ik heb bijna die gehele periode alleen maar gedissocieert. Mijn brein kon het niet meer aan om die periode bewust mee te maken. Veel van mijn borderline gedrag gebeurt ook automatisch en als ik dissocieer. Dat is erg lastig om te doorbreken en echt niet zomaar afgeleert.Dit herken ik wel van mijn vriendinnen/kennissen.
[...]
Het is deels aanleg. Echter moet er ook sprake zijn van een traumatische ervaring waardoor de borderline ontstaan is. Ook moet zeker zijn dat het geen heftige pubergrillen zijn. Ikzelf heb lang in een situatie geleeft waarin continu ruzie was, tot mishandeling aan toe. Ik heb bijna die gehele periode alleen maar gedissocieert. Mijn brein kon het niet meer aan om die periode bewust mee te maken. Veel van mijn borderline gedrag gebeurt ook automatisch en als ik dissocieer. Dat is erg lastig om te doorbreken en echt niet zomaar afgeleert.Dit herken ik wel van mijn vriendinnen/kennissen.
woensdag 29 maart 2017 22:00
Ik moet zeggen dat ik ook wel herken wat Pejeka schrijft, bij mensen die ik vroeger kende. Dan vertelde ze je eerst dat ze borderline had maar later kreeg je meer inzicht in iemands achtergrond en het is mij vaak opgevallen dat mensen dan een achtergrond hadden met geweld, verslavingen, geldgebrek, schulden, misbruik etc dat je dan denkt: vind je het gek dat iemand moeite gaat krijgen met functioneren in het leven/relaties/sociaal contact?
En er zijn ook vast wel mensen die heelhuids uit problematische gezinssituaties komen en andersom ook kinderen uit uiterst gelukkige gezinnen die toch moeite hebben met het reguleren van hun emoties, maar ik heb vaak een verband gezien... Welke naam er ook aan gegeven wordt.
En er zijn ook vast wel mensen die heelhuids uit problematische gezinssituaties komen en andersom ook kinderen uit uiterst gelukkige gezinnen die toch moeite hebben met het reguleren van hun emoties, maar ik heb vaak een verband gezien... Welke naam er ook aan gegeven wordt.
woensdag 29 maart 2017 22:02
quote:sam1968 schreef op 29 maart 2017 @ 21:58:
[...]
Zo triest dit.
Als ik nu zeg, ligt vast aan jouw burn-out dat je zo reageert, is dat dan netjes? Of een beetje erg gemakkelijk en onfatsoenlijk?Mag best hoor.
[...]
Zo triest dit.
Als ik nu zeg, ligt vast aan jouw burn-out dat je zo reageert, is dat dan netjes? Of een beetje erg gemakkelijk en onfatsoenlijk?Mag best hoor.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 29 maart 2017 22:02
Ik denk niet dat pejeka het absoluut bedoeld, maar als voorbeeld van wat er vaker gebeurt. Ik ben het er wel mee eens.
En om het een stapje verder te voeren: als je kijkt naar gezinnen waar iets mis is, bijvoorbeeld seksueel misbruik. Daar is degene die roept dat 'het niet normaal is wat er gebeurt' juist degene die door de rest van het gezin wordt buitengesloten en als 'geestelijk ziek'/labiel wordt weggezet. Dat soort mechanismen zijn er ook op grotere schaal, in bedrijven, samenlevingen. Laten we dat element iig niet uit het ook verliezen. Ik zie het zo voor me dat bijvoorbeeld een klokkenluider die midden in het process zit ook weggedragen kan worden als borderliner(even naar aanleiding van een tv uitzending van laatst en hoe die mensen er aan toe waren). Ik zeg maar wat...een doet altijd alsof zo een dsm icm met persoonlijk waarneming zo absoluut is, maar een mens zit mi ingewikkelder in elkaar dan dat.
En om het een stapje verder te voeren: als je kijkt naar gezinnen waar iets mis is, bijvoorbeeld seksueel misbruik. Daar is degene die roept dat 'het niet normaal is wat er gebeurt' juist degene die door de rest van het gezin wordt buitengesloten en als 'geestelijk ziek'/labiel wordt weggezet. Dat soort mechanismen zijn er ook op grotere schaal, in bedrijven, samenlevingen. Laten we dat element iig niet uit het ook verliezen. Ik zie het zo voor me dat bijvoorbeeld een klokkenluider die midden in het process zit ook weggedragen kan worden als borderliner(even naar aanleiding van een tv uitzending van laatst en hoe die mensen er aan toe waren). Ik zeg maar wat...een doet altijd alsof zo een dsm icm met persoonlijk waarneming zo absoluut is, maar een mens zit mi ingewikkelder in elkaar dan dat.
"Dus zie je iemand lopen Met rode ogen heel bedeesd Dan weet je, haar potje is pas vol geweest."
woensdag 29 maart 2017 22:02
quote:NYC schreef op 29 maart 2017 @ 22:00:
Ik moet zeggen dat ik ook wel herken wat Pejeka schrijft, bij mensen die ik vroeger kende. Dan vertelde ze je eerst dat ze borderline had maar later kreeg je meer inzicht in iemands achtergrond en het is mij vaak opgevallen dat mensen dan een achtergrond hadden met geweld, verslavingen, geldgebrek, schulden, misbruik etc dat je dan denkt: vind je het gek dat iemand moeite gaat krijgen met functioneren in het leven/relaties/sociaal contact?
En er zijn ook vast wel mensen die heelhuids uit problematische gezinssituaties komen en andersom ook kinderen uit uiterst gelukkige gezinnen die toch moeite hebben met het reguleren van hun emoties, maar ik heb vaak een verband gezien... Welke naam er ook aan gegeven wordt.
Maar dat is toch ook logisch? Een persoonlijkheidsstoornis ontwikkelt zich in het leven en heeft vaak een slechte hechting en trauma als grondslag.
Ik begrijp de weerstand tegen een diagnose niet. Je hebt lange tijd problemen waar je niet uit komt e/o die steeds terug blijven keren. Dan wordt het onderzioht, krijgt het een naam en is het gericht te behandelen.
Ik moet zeggen dat ik ook wel herken wat Pejeka schrijft, bij mensen die ik vroeger kende. Dan vertelde ze je eerst dat ze borderline had maar later kreeg je meer inzicht in iemands achtergrond en het is mij vaak opgevallen dat mensen dan een achtergrond hadden met geweld, verslavingen, geldgebrek, schulden, misbruik etc dat je dan denkt: vind je het gek dat iemand moeite gaat krijgen met functioneren in het leven/relaties/sociaal contact?
En er zijn ook vast wel mensen die heelhuids uit problematische gezinssituaties komen en andersom ook kinderen uit uiterst gelukkige gezinnen die toch moeite hebben met het reguleren van hun emoties, maar ik heb vaak een verband gezien... Welke naam er ook aan gegeven wordt.
Maar dat is toch ook logisch? Een persoonlijkheidsstoornis ontwikkelt zich in het leven en heeft vaak een slechte hechting en trauma als grondslag.
Ik begrijp de weerstand tegen een diagnose niet. Je hebt lange tijd problemen waar je niet uit komt e/o die steeds terug blijven keren. Dan wordt het onderzioht, krijgt het een naam en is het gericht te behandelen.
woensdag 29 maart 2017 22:08
quote:MoirenPhae schreef op 29 maart 2017 @ 22:02:
[...]
Maar dat is toch ook logisch? Een persoonlijkheidsstoornis ontwikkelt zich in het leven en heeft vaak een slechte hechting en trauma als grondslag.
Ik begrijp de weerstand tegen een diagnose niet. Je hebt lange tijd problemen waar je niet uit komt e/o die steeds terug blijven keren. Dan wordt het onderzioht, krijgt het een naam en is het gericht te behandelen.Oh, ik heb op zich ook geen weerstand tegen een diagnose, ook niet als deze zich in de loop van het leven heeft ontwikkeld, maar zoals het soms wordt gebracht klinkt het alsof het een aangeboren/erfelijke aandoening is waarbij slechte hechting, trauma's, gezinsproblematiek etc er helemaal buiten staan. Zoals die ook buiten de diagnose ALS of ziekte van Duchenne ofzo staan.
[...]
Maar dat is toch ook logisch? Een persoonlijkheidsstoornis ontwikkelt zich in het leven en heeft vaak een slechte hechting en trauma als grondslag.
Ik begrijp de weerstand tegen een diagnose niet. Je hebt lange tijd problemen waar je niet uit komt e/o die steeds terug blijven keren. Dan wordt het onderzioht, krijgt het een naam en is het gericht te behandelen.Oh, ik heb op zich ook geen weerstand tegen een diagnose, ook niet als deze zich in de loop van het leven heeft ontwikkeld, maar zoals het soms wordt gebracht klinkt het alsof het een aangeboren/erfelijke aandoening is waarbij slechte hechting, trauma's, gezinsproblematiek etc er helemaal buiten staan. Zoals die ook buiten de diagnose ALS of ziekte van Duchenne ofzo staan.
woensdag 29 maart 2017 22:09
quote:MoirenPhae schreef op 29 maart 2017 @ 22:02:
[...]
Maar dat is toch ook logisch? Een persoonlijkheidsstoornis ontwikkelt zich in het leven en heeft vaak een slechte hechting en trauma als grondslag.
Ik begrijp de weerstand tegen een diagnose niet. Je hebt lange tijd problemen waar je niet uit komt e/o die steeds terug blijven keren. Dan wordt het onderzioht, krijgt het een naam en is het gericht te behandelen.
Ik denk dat bedoelt wordt dat veel "abnormaal" gedrag een normale menselijke reactie is op een moeilijke situatie.
En als je hier dan ziet hoe psychiatrisch patienten door sommigen geportretteerd worden. Dan zit je niet echt te wachten op een diagnose,,.
[...]
Maar dat is toch ook logisch? Een persoonlijkheidsstoornis ontwikkelt zich in het leven en heeft vaak een slechte hechting en trauma als grondslag.
Ik begrijp de weerstand tegen een diagnose niet. Je hebt lange tijd problemen waar je niet uit komt e/o die steeds terug blijven keren. Dan wordt het onderzioht, krijgt het een naam en is het gericht te behandelen.
Ik denk dat bedoelt wordt dat veel "abnormaal" gedrag een normale menselijke reactie is op een moeilijke situatie.
En als je hier dan ziet hoe psychiatrisch patienten door sommigen geportretteerd worden. Dan zit je niet echt te wachten op een diagnose,,.
woensdag 29 maart 2017 22:10
quote:NYC schreef op 29 maart 2017 @ 22:08:
[...]
Oh, ik heb op zich ook geen weerstand tegen een diagnose, ook niet als deze zich in de loop van het leven heeft ontwikkeld, maar zoals het soms wordt gebracht klinkt het alsof het een aangeboren/erfelijke aandoening is waarbij slechte hechting, trauma's, gezinsproblematiek etc er helemaal buiten staan. Zoals die ook buiten de diagnose ALS of ziekte van Duchenne ofzo staan.
Dat ligt helemaal aan de stoornis.
Borderline en narcisme ontwikkelen zich door trauma e.d.
Bipolaire stoornis en autisme zijn aangeboren.
(voorbeelden, de dsm staat natuurlijk wel een stuk voller).
[...]
Oh, ik heb op zich ook geen weerstand tegen een diagnose, ook niet als deze zich in de loop van het leven heeft ontwikkeld, maar zoals het soms wordt gebracht klinkt het alsof het een aangeboren/erfelijke aandoening is waarbij slechte hechting, trauma's, gezinsproblematiek etc er helemaal buiten staan. Zoals die ook buiten de diagnose ALS of ziekte van Duchenne ofzo staan.
Dat ligt helemaal aan de stoornis.
Borderline en narcisme ontwikkelen zich door trauma e.d.
Bipolaire stoornis en autisme zijn aangeboren.
(voorbeelden, de dsm staat natuurlijk wel een stuk voller).
woensdag 29 maart 2017 22:11
quote:NYC schreef op 29 maart 2017 @ 22:00:
Ik moet zeggen dat ik ook wel herken wat Pejeka schrijft, bij mensen die ik vroeger kende. Dan vertelde ze je eerst dat ze borderline had maar later kreeg je meer inzicht in iemands achtergrond en het is mij vaak opgevallen dat mensen dan een achtergrond hadden met geweld, verslavingen, geldgebrek, schulden, misbruik etc dat je dan denkt: vind je het gek dat iemand moeite gaat krijgen met functioneren in het leven/relaties/sociaal contact?
En er zijn ook vast wel mensen die heelhuids uit problematische gezinssituaties komen en andersom ook kinderen uit uiterst gelukkige gezinnen die toch moeite hebben met het reguleren van hun emoties, maar ik heb vaak een verband gezien... Welke naam er ook aan gegeven wordt.Een persoonlijkheidsstoornis ontstaat meestal (altijd?) door onveilige hechting en/of een trauma. Dan is het toch niet gek dat veel van deze mensen zo'n jeugd of verleden kennen?
Ik moet zeggen dat ik ook wel herken wat Pejeka schrijft, bij mensen die ik vroeger kende. Dan vertelde ze je eerst dat ze borderline had maar later kreeg je meer inzicht in iemands achtergrond en het is mij vaak opgevallen dat mensen dan een achtergrond hadden met geweld, verslavingen, geldgebrek, schulden, misbruik etc dat je dan denkt: vind je het gek dat iemand moeite gaat krijgen met functioneren in het leven/relaties/sociaal contact?
En er zijn ook vast wel mensen die heelhuids uit problematische gezinssituaties komen en andersom ook kinderen uit uiterst gelukkige gezinnen die toch moeite hebben met het reguleren van hun emoties, maar ik heb vaak een verband gezien... Welke naam er ook aan gegeven wordt.Een persoonlijkheidsstoornis ontstaat meestal (altijd?) door onveilige hechting en/of een trauma. Dan is het toch niet gek dat veel van deze mensen zo'n jeugd of verleden kennen?
woensdag 29 maart 2017 22:11
quote:sam1968 schreef op 29 maart 2017 @ 22:09:
[...]
Ik denk dat bedoelt wordt dat veel "abnormaal" gedrag een normale menselijke reactie is op een moeilijke situatie.
En als je hier dan ziet hoe psychiatrisch patienten door sommigen geportretteerd worden. Dan zit je niet echt te wachten op een diagnose,,.
Uh ja. En dat normaliseert weer.
Wanneer het dat niet doet zijn er dus blijvende problemen en kan er dus een stoornis aan ten grondslag liggen.
Ik zat wel te wachten op een diagnose. Ik begrijp die behoefte om het de hele wereld te vertellen niet.
[...]
Ik denk dat bedoelt wordt dat veel "abnormaal" gedrag een normale menselijke reactie is op een moeilijke situatie.
En als je hier dan ziet hoe psychiatrisch patienten door sommigen geportretteerd worden. Dan zit je niet echt te wachten op een diagnose,,.
Uh ja. En dat normaliseert weer.
Wanneer het dat niet doet zijn er dus blijvende problemen en kan er dus een stoornis aan ten grondslag liggen.
Ik zat wel te wachten op een diagnose. Ik begrijp die behoefte om het de hele wereld te vertellen niet.
woensdag 29 maart 2017 22:18
quote:MoirenPhae schreef op 29 maart 2017 @ 22:10:
[...]
Dat ligt helemaal aan de stoornis.
Borderline en narcisme ontwikkelen zich door trauma e.d.
Bipolaire stoornis en autisme zijn aangeboren.
(voorbeelden, de dsm staat natuurlijk wel een stuk voller).
Ah dank voor de helderheid, wat betreft deze voorbeelden. Dus eigenlijk geeft iemand die zegt "borderline" te hebben het eigenlijk daarmee zelf al, onveilige thuissituatie gekend, niet goed gehecht, (zware) problemen thuis.
Maar hoe zit het dan bij cliënten die geen enkele vorm van gezinsproblematiek hebben meegemaakt, veilig gehecht zijn etc en toch moeite hebben met reguleren van emoties? Heet het dan geen borderline meer, is het dan waarschijnlijk ook wat anders?
[...]
Dat ligt helemaal aan de stoornis.
Borderline en narcisme ontwikkelen zich door trauma e.d.
Bipolaire stoornis en autisme zijn aangeboren.
(voorbeelden, de dsm staat natuurlijk wel een stuk voller).
Ah dank voor de helderheid, wat betreft deze voorbeelden. Dus eigenlijk geeft iemand die zegt "borderline" te hebben het eigenlijk daarmee zelf al, onveilige thuissituatie gekend, niet goed gehecht, (zware) problemen thuis.
Maar hoe zit het dan bij cliënten die geen enkele vorm van gezinsproblematiek hebben meegemaakt, veilig gehecht zijn etc en toch moeite hebben met reguleren van emoties? Heet het dan geen borderline meer, is het dan waarschijnlijk ook wat anders?
woensdag 29 maart 2017 22:21
quote:NYC schreef op 29 maart 2017 @ 22:18:
[...]
Ah dank voor de helderheid, wat betreft deze voorbeelden. Dus eigenlijk geeft iemand die zegt "borderline" te hebben het eigenlijk daarmee zelf al, onveilige thuissituatie gekend, niet goed gehecht, (zware) problemen thuis.
Maar hoe zit het dan bij cliënten die geen enkele vorm van gezinsproblematiek hebben meegemaakt, veilig gehecht zijn etc en toch moeite hebben met reguleren van emoties? Heet het dan geen borderline meer, is het dan waarschijnlijk ook wat anders?
Geen idee, ik ben geen psychiater
Maar er kunnen natuurlijk 1000 redenen voor van alles en nog wat zijn.
En het ene is gewoon opvliegend of een kutkarakter en het ander is een stoornis als gevolg van een trauma.
[...]
Ah dank voor de helderheid, wat betreft deze voorbeelden. Dus eigenlijk geeft iemand die zegt "borderline" te hebben het eigenlijk daarmee zelf al, onveilige thuissituatie gekend, niet goed gehecht, (zware) problemen thuis.
Maar hoe zit het dan bij cliënten die geen enkele vorm van gezinsproblematiek hebben meegemaakt, veilig gehecht zijn etc en toch moeite hebben met reguleren van emoties? Heet het dan geen borderline meer, is het dan waarschijnlijk ook wat anders?
Geen idee, ik ben geen psychiater
Maar er kunnen natuurlijk 1000 redenen voor van alles en nog wat zijn.
En het ene is gewoon opvliegend of een kutkarakter en het ander is een stoornis als gevolg van een trauma.
woensdag 29 maart 2017 22:24
quote:NYC schreef op 29 maart 2017 @ 22:08:
[...]
Oh, ik heb op zich ook geen weerstand tegen een diagnose, ook niet als deze zich in de loop van het leven heeft ontwikkeld, maar zoals het soms wordt gebracht klinkt het alsof het een aangeboren/erfelijke aandoening is waarbij slechte hechting, trauma's, gezinsproblematiek etc er helemaal buiten staan. Zoals die ook buiten de diagnose ALS of ziekte van Duchenne ofzo staan.
Klopt, dat is erg vervelend. Ben je met geweld het huis uitgezet door je moeder, dan is de trigger natúúúúrlijk niet doordat je met geweld het huis uit bent gezet. Néé, de trigger, dat was toen ik een kleuter was en mijn vader niet in beeld was. (Ja, wel hulp bij gehad, maar heb het nooit als dusdanig vervelend ervaren volgens mij). Aldus mijn moeder. Dat ik sinds de dag dat ik met geweld het huis uit werd gezet nooit meer dezelfde persoon ben geweest, mijn wereldbeeld aan flarden.. Dat doet er niet toe.
Maar het zou inderdaad wel fijn zijn als mensen zich meer bewust worden van het vervelende verleden van mensen met o.a. borderline. Het heeft jaren later gewoon nog zo'n heftige impact op je leven. Niet om die mensen zielig te gaan vinden, of alles maar te moeten accepteren wat er gebeurt. Ga ik zelf ook proberen wat meer compassie te tonen naar mensen die ik vervelend vindt.
[...]
Oh, ik heb op zich ook geen weerstand tegen een diagnose, ook niet als deze zich in de loop van het leven heeft ontwikkeld, maar zoals het soms wordt gebracht klinkt het alsof het een aangeboren/erfelijke aandoening is waarbij slechte hechting, trauma's, gezinsproblematiek etc er helemaal buiten staan. Zoals die ook buiten de diagnose ALS of ziekte van Duchenne ofzo staan.
Klopt, dat is erg vervelend. Ben je met geweld het huis uitgezet door je moeder, dan is de trigger natúúúúrlijk niet doordat je met geweld het huis uit bent gezet. Néé, de trigger, dat was toen ik een kleuter was en mijn vader niet in beeld was. (Ja, wel hulp bij gehad, maar heb het nooit als dusdanig vervelend ervaren volgens mij). Aldus mijn moeder. Dat ik sinds de dag dat ik met geweld het huis uit werd gezet nooit meer dezelfde persoon ben geweest, mijn wereldbeeld aan flarden.. Dat doet er niet toe.
Maar het zou inderdaad wel fijn zijn als mensen zich meer bewust worden van het vervelende verleden van mensen met o.a. borderline. Het heeft jaren later gewoon nog zo'n heftige impact op je leven. Niet om die mensen zielig te gaan vinden, of alles maar te moeten accepteren wat er gebeurt. Ga ik zelf ook proberen wat meer compassie te tonen naar mensen die ik vervelend vindt.
