Psyche
alle pijlers
Mening over borderline
woensdag 29 maart 2017 19:54
woensdag 29 maart 2017 22:27
Ik kom in mijn werk veel mensen met borderline tegen en ervaar het ook als een soort spectrum. De vooroordelen (manipulatief, liegen, stoken, mensen kapot maken enz. enz.) zijn naar mijn idee gebaseerd op mensen met een extreme vorm van borderline. Met die mensen is eigenlijk geen relatie mee te onderhouden, het vraagt te veel van die persoon waardoor hun gedrag extreem (en schadelijk) wordt. Het is eigenlijk heel sneu, want die mensen hebben niet voor niets zo'n ernstige vorm van borderline ontwikkeld. Maar door hun stoornis zorgen ze er zelf voor dat niemand bij ze in de buurt kan komen. En terecht, want hun gedrag is schadelijk voor de mensen om hen heen. Het trieste is, ze zijn er zelf net zo goed slachtoffer van. Maar er zijn ook genoeg mensen met borderline aan wie je dat niet zo snel zal merken of mensen die je zelfs gewoon heel gezellig vindt, zoals iemand eerder noemde over een vriendin.
Ik vind het dapper dat je probeert open te zijn en de taboe te doorberken TO. Als je nu geen problemen ervaart zou het ook kunnen dat je nu niet meer de diagnose zou krijgen.
'In veel gevallen is borderline goed te genezen' - NRC 11-11-2016
Ik vind het dapper dat je probeert open te zijn en de taboe te doorberken TO. Als je nu geen problemen ervaart zou het ook kunnen dat je nu niet meer de diagnose zou krijgen.
'In veel gevallen is borderline goed te genezen' - NRC 11-11-2016
woensdag 29 maart 2017 22:28
quote:NYC schreef op 29 maart 2017 @ 22:18:
[...]
Ah dank voor de helderheid, wat betreft deze voorbeelden. Dus eigenlijk geeft iemand die zegt "borderline" te hebben het eigenlijk daarmee zelf al, onveilige thuissituatie gekend, niet goed gehecht, (zware) problemen thuis.
Maar hoe zit het dan bij cliënten die geen enkele vorm van gezinsproblematiek hebben meegemaakt, veilig gehecht zijn etc en toch moeite hebben met reguleren van emoties? Heet het dan geen borderline meer, is het dan waarschijnlijk ook wat anders?
Niet iedereen met borderline heeft dit vanwege (een) traumatische ervaring(en). Al kan dit wel een trigger zijn geweest voor sommigen.
Het kan ook bio-chemische of genetische factoren hebben.
[...]
Ah dank voor de helderheid, wat betreft deze voorbeelden. Dus eigenlijk geeft iemand die zegt "borderline" te hebben het eigenlijk daarmee zelf al, onveilige thuissituatie gekend, niet goed gehecht, (zware) problemen thuis.
Maar hoe zit het dan bij cliënten die geen enkele vorm van gezinsproblematiek hebben meegemaakt, veilig gehecht zijn etc en toch moeite hebben met reguleren van emoties? Heet het dan geen borderline meer, is het dan waarschijnlijk ook wat anders?
Niet iedereen met borderline heeft dit vanwege (een) traumatische ervaring(en). Al kan dit wel een trigger zijn geweest voor sommigen.
Het kan ook bio-chemische of genetische factoren hebben.
woensdag 29 maart 2017 22:31
quote:tinypotato schreef op 29 maart 2017 @ 22:27:
Ik vind het dapper dat je probeert open te zijn en de taboe te doorberken TO. Als je nu geen problemen ervaart zou het ook kunnen dat je nu niet meer de diagnose zou krijgen.
[/url]Geen idee. Ik heb wel de wisselingen in emotie. Maar door VERS training en schema therapie probeer ik dit te reguleren. Het is niet altijd even makkelijk maar beter voor mezelf en mijn omgeving.
Ik vind het dapper dat je probeert open te zijn en de taboe te doorberken TO. Als je nu geen problemen ervaart zou het ook kunnen dat je nu niet meer de diagnose zou krijgen.
[/url]Geen idee. Ik heb wel de wisselingen in emotie. Maar door VERS training en schema therapie probeer ik dit te reguleren. Het is niet altijd even makkelijk maar beter voor mezelf en mijn omgeving.
woensdag 29 maart 2017 22:37
Dat zijn mooie woorden ventilator, wel bijzonder moeilijk toe te passen wanneer je slechte ervaringen hebt met borderline stoornissen. Knap dat jij zo ver bent gekomen!
Ik heb 2 borderliners gekend, de een keerde naar binnen en manipuleerde, de ander loog, Had woede uitbarstingen en manipuleerde. De 2e was duidelijk een crime om mee om te gaan, wat een frustraties leverde dat op. Ik begrijp dat het voor henzelf nog erger is, maar ik ben er niet rouwig om dat ik ze nooit meer zie of spreek.
Ik heb 2 borderliners gekend, de een keerde naar binnen en manipuleerde, de ander loog, Had woede uitbarstingen en manipuleerde. De 2e was duidelijk een crime om mee om te gaan, wat een frustraties leverde dat op. Ik begrijp dat het voor henzelf nog erger is, maar ik ben er niet rouwig om dat ik ze nooit meer zie of spreek.
woensdag 29 maart 2017 22:38
quote:sam1968 schreef op 29 maart 2017 @ 20:40:
Is borderline altijd een persoonlijkheidsstoornis?
Je hebt bijvoorbeeld OCD (OCS) maar ook de obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis.
Dat is wel een verschil volgens mij.
Ik vind etiketjes plakken niet altijd zo zinvol.
Symptomen kunnen een heel verschillende oorzaak hebben.
Daar worden nogal eens vergissingen in gemaakt.
Vooral door amateurs.
Borderline is altijd een persoonlijkheidsstoornis.
De obsessieve compulsieve stoornis is ook echt wat anders dan de obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis. Die eerste gaat over dwanggedachten en dwanghandelingen die veel tijd en ruimte in je leven innemen. Bij die laatste komen dwanggedachten/-handelingen vaak niet eens voor, maar is iemand wel heel controlerend, perfectionistisch, veeleisend aan zichzelf en vaak ook (als gevolg) hun omgeving wat ten koste gaat van plezier, relaties, efficiëntie, resultaat. Alles moet heel orderlijk, volgens de regels, 'zoals het (ethisch) hoort'.
Met diagnostiek worden inderdaad wel eens fouten gemaakt, al zijn sommige stoornissen ook moeilijk te diagnosticeren. Soms is het ook net vanuit welk invalshoek je kijkt of iets binnen het ene 'hokje' valt of het andere. Mensen met complexe problematiek krijgen ook regelmatig (tegelijk of in de loop van hun leven) een hele waslijst aan diagnoses. En we weten nog lang niet alles over psychiatrische problematiek.
Is borderline altijd een persoonlijkheidsstoornis?
Je hebt bijvoorbeeld OCD (OCS) maar ook de obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis.
Dat is wel een verschil volgens mij.
Ik vind etiketjes plakken niet altijd zo zinvol.
Symptomen kunnen een heel verschillende oorzaak hebben.
Daar worden nogal eens vergissingen in gemaakt.
Vooral door amateurs.
Borderline is altijd een persoonlijkheidsstoornis.
De obsessieve compulsieve stoornis is ook echt wat anders dan de obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis. Die eerste gaat over dwanggedachten en dwanghandelingen die veel tijd en ruimte in je leven innemen. Bij die laatste komen dwanggedachten/-handelingen vaak niet eens voor, maar is iemand wel heel controlerend, perfectionistisch, veeleisend aan zichzelf en vaak ook (als gevolg) hun omgeving wat ten koste gaat van plezier, relaties, efficiëntie, resultaat. Alles moet heel orderlijk, volgens de regels, 'zoals het (ethisch) hoort'.
Met diagnostiek worden inderdaad wel eens fouten gemaakt, al zijn sommige stoornissen ook moeilijk te diagnosticeren. Soms is het ook net vanuit welk invalshoek je kijkt of iets binnen het ene 'hokje' valt of het andere. Mensen met complexe problematiek krijgen ook regelmatig (tegelijk of in de loop van hun leven) een hele waslijst aan diagnoses. En we weten nog lang niet alles over psychiatrische problematiek.
woensdag 29 maart 2017 22:42
quote:Rockchick-007 schreef op 29 maart 2017 @ 22:31:
[...]
Geen idee. Ik heb wel de wisselingen in emotie. Maar door VERS training en schema therapie probeer ik dit te reguleren. Het is niet altijd even makkelijk maar beter voor mezelf en mijn omgeving.Wel zo gezond, dat je wisselingen in emotie hebt
[...]
Geen idee. Ik heb wel de wisselingen in emotie. Maar door VERS training en schema therapie probeer ik dit te reguleren. Het is niet altijd even makkelijk maar beter voor mezelf en mijn omgeving.Wel zo gezond, dat je wisselingen in emotie hebt
woensdag 29 maart 2017 22:52
Wat ik wel als tip wil geven, is om in extreme buiten de hulpverlening/crisisdienst/113 of whatever te benaderen en niet iemand uit je vriendenkring.
Nog niet zo lang geleden kreeg ik regelmatig berichten van iemand die het leven niet meer zag zitten (ook als ik op het werk was bijvoorbeeld) en dat was echt niet meer te doen.
Contact is ook gesneuveld.
Nog niet zo lang geleden kreeg ik regelmatig berichten van iemand die het leven niet meer zag zitten (ook als ik op het werk was bijvoorbeeld) en dat was echt niet meer te doen.
Contact is ook gesneuveld.
Je kunt méér.
woensdag 29 maart 2017 23:13
Ik ben niet heel bekend met de verschillende uitingsvormen van borderline. Maar dit is mijn ervaring met borderline. Mijn toenmalige achterbuurvrouw had dit. Ze was erg impulsief en kon ineens agressief worden naar zowel mensen als dieren. Geen verantwoordelijkheidsgevoel. Ze heeft haar honden verwaarloosd en mishandeld, waardoor 1 is gestorven. Bewust voor een kind gekozen terwijl ze in de schulden zat. Ik vind haar ongeschikt als ouder.
woensdag 29 maart 2017 23:36
quote:Moon-Alisa schreef op 29 maart 2017 @ 22:52:
Wat ik wel als tip wil geven, is om in extreme buiten de hulpverlening/crisisdienst/113 of whatever te benaderen en niet iemand uit je vriendenkring.
Nog niet zo lang geleden kreeg ik regelmatig berichten van iemand die het leven niet meer zag zitten (ook als ik op het werk was bijvoorbeeld) en dat was echt niet meer te doen.
Contact is ook gesneuveld.Dat is alleen te doen als je heel, heel goed je grenzen aan kan geven. Ik heb uiteindelijk iemand getroffen die me simpelweg gewoon wegstuurde als ik onredelijk was en 'niet normaal kon doen'. Zij weigerde verantwoordelijk gesteld te worden voor mijn gedrag (en ik heb gegild hoor, dat het háár schuld was want zíj was tenslotte toch weggegaan?!). Dat heeft zo waanzinnig hard mijn ogen geopend en was voor mij echt het keerpunt. Tot die tijd had mijn gedrag me namelijk altijd gegeven wat ik wenste en toen ineens niet meer. Voor die tijd hadden mensen me altijd zo graag willen helpen maar vergaten hun eigen grenzen waardoor het (vaak intensieve) contact dan weer sneuvelde, omdat ik ze zo gek maakte dat ze contact met mij niet meer aankonden (en mijn verlatingsangst werd daardoor alleen maar erger omdat ik daarin bevestigd werd). Met deze vrouw is het contact nooit gesneuveld en zelfs waanzinnig goed. Ik ben inmiddels getrouwd met haar zoon. En ik kan nog steeds met álles bij mijn schoonmoeder terecht, maar nooit meer zó.
Wat ik wel als tip wil geven, is om in extreme buiten de hulpverlening/crisisdienst/113 of whatever te benaderen en niet iemand uit je vriendenkring.
Nog niet zo lang geleden kreeg ik regelmatig berichten van iemand die het leven niet meer zag zitten (ook als ik op het werk was bijvoorbeeld) en dat was echt niet meer te doen.
Contact is ook gesneuveld.Dat is alleen te doen als je heel, heel goed je grenzen aan kan geven. Ik heb uiteindelijk iemand getroffen die me simpelweg gewoon wegstuurde als ik onredelijk was en 'niet normaal kon doen'. Zij weigerde verantwoordelijk gesteld te worden voor mijn gedrag (en ik heb gegild hoor, dat het háár schuld was want zíj was tenslotte toch weggegaan?!). Dat heeft zo waanzinnig hard mijn ogen geopend en was voor mij echt het keerpunt. Tot die tijd had mijn gedrag me namelijk altijd gegeven wat ik wenste en toen ineens niet meer. Voor die tijd hadden mensen me altijd zo graag willen helpen maar vergaten hun eigen grenzen waardoor het (vaak intensieve) contact dan weer sneuvelde, omdat ik ze zo gek maakte dat ze contact met mij niet meer aankonden (en mijn verlatingsangst werd daardoor alleen maar erger omdat ik daarin bevestigd werd). Met deze vrouw is het contact nooit gesneuveld en zelfs waanzinnig goed. Ik ben inmiddels getrouwd met haar zoon. En ik kan nog steeds met álles bij mijn schoonmoeder terecht, maar nooit meer zó.
woensdag 29 maart 2017 23:52
Moet heel eerlijk bekennen dat die woorden als 'daar zou ik niet mee omgaan' en 'geen relatiemateriaal' mij het gevoel geven dat ik helemaal niets waard ben. En, als ik mij slecht voel, ook wel eens denk waar ik het nog allemaal voor doe en soms liever dood ben.
(en nee dit is geen aandachttrekkerij o.i.d. maar puur dat ik op dat moment niet kan indenken dat het echt beter wordt en geen zin heb om de rest van mijn leven alleen te zijn)
ik ben trouwens iemand die het internaliseert en er anderen neit mee lastig wil vallen.
(en nee dit is geen aandachttrekkerij o.i.d. maar puur dat ik op dat moment niet kan indenken dat het echt beter wordt en geen zin heb om de rest van mijn leven alleen te zijn)
ik ben trouwens iemand die het internaliseert en er anderen neit mee lastig wil vallen.
woensdag 29 maart 2017 23:55
quote:Oddish schreef op 29 maart 2017 @ 23:52:
Moet heel eerlijk bekennen dat die woorden als 'daar zou ik niet mee omgaan' en 'geen relatiemateriaal' mij het gevoel geven dat ik helemaal niets waard ben. En, als ik mij slecht voel, ook wel eens denk waar ik het nog allemaal voor doe en soms liever dood ben.
(en nee dit is geen aandachttrekkerij o.i.d. maar puur dat ik op dat moment niet kan indenken dat het echt beter wordt en geen zin heb om de rest van mijn leven alleen te zijn)
ik ben trouwens iemand die het internaliseert en er anderen neit mee lastig wil vallen.Ik kan me dat zo goed voorstellen. Ik heb daar ook altijd veel verdriet om gehad. Als ik op internet ging zoeken over borderline, voelde ik me soms echt afgeschilderd als een monster. Dat doet zoveel pijn.
Moet heel eerlijk bekennen dat die woorden als 'daar zou ik niet mee omgaan' en 'geen relatiemateriaal' mij het gevoel geven dat ik helemaal niets waard ben. En, als ik mij slecht voel, ook wel eens denk waar ik het nog allemaal voor doe en soms liever dood ben.
(en nee dit is geen aandachttrekkerij o.i.d. maar puur dat ik op dat moment niet kan indenken dat het echt beter wordt en geen zin heb om de rest van mijn leven alleen te zijn)
ik ben trouwens iemand die het internaliseert en er anderen neit mee lastig wil vallen.Ik kan me dat zo goed voorstellen. Ik heb daar ook altijd veel verdriet om gehad. Als ik op internet ging zoeken over borderline, voelde ik me soms echt afgeschilderd als een monster. Dat doet zoveel pijn.
donderdag 30 maart 2017 00:02
quote:Oddish schreef op 29 maart 2017 @ 23:52:
Moet heel eerlijk bekennen dat die woorden als 'daar zou ik niet mee omgaan' en 'geen relatiemateriaal' mij het gevoel geven dat ik helemaal niets waard ben. En, als ik mij slecht voel, ook wel eens denk waar ik het nog allemaal voor doe en soms liever dood ben.
(en nee dit is geen aandachttrekkerij o.i.d. maar puur dat ik op dat moment niet kan indenken dat het echt beter wordt en geen zin heb om de rest van mijn leven alleen te zijn)
ik ben trouwens iemand die het internaliseert en er anderen neit mee lastig wil vallen.
Ik kan me voorstellen dat dat heel pijnlijk is.
Maar je leest hier juist ook de verhalen van borderliners die wel al geruime tijd een relatie hebben.
Ik zou proberen me daaraan op te trekken,
Moet heel eerlijk bekennen dat die woorden als 'daar zou ik niet mee omgaan' en 'geen relatiemateriaal' mij het gevoel geven dat ik helemaal niets waard ben. En, als ik mij slecht voel, ook wel eens denk waar ik het nog allemaal voor doe en soms liever dood ben.
(en nee dit is geen aandachttrekkerij o.i.d. maar puur dat ik op dat moment niet kan indenken dat het echt beter wordt en geen zin heb om de rest van mijn leven alleen te zijn)
ik ben trouwens iemand die het internaliseert en er anderen neit mee lastig wil vallen.
Ik kan me voorstellen dat dat heel pijnlijk is.
Maar je leest hier juist ook de verhalen van borderliners die wel al geruime tijd een relatie hebben.
Ik zou proberen me daaraan op te trekken,
donderdag 30 maart 2017 00:03
quote:Drackie schreef op 29 maart 2017 @ 23:55:
[...]
Ik kan me dat zo goed voorstellen. Ik heb daar ook altijd veel verdriet om gehad. Als ik op internet ging zoeken over borderline, voelde ik me soms echt afgeschilderd als een monster. Dat doet zoveel pijn. Dit gaat voor veel stoornissen op, niet alleen voor borderline.
[...]
Ik kan me dat zo goed voorstellen. Ik heb daar ook altijd veel verdriet om gehad. Als ik op internet ging zoeken over borderline, voelde ik me soms echt afgeschilderd als een monster. Dat doet zoveel pijn. Dit gaat voor veel stoornissen op, niet alleen voor borderline.
donderdag 30 maart 2017 00:03
quote:Drackie schreef op 29 maart 2017 @ 23:55:
[...]
Ik kan me dat zo goed voorstellen. Ik heb daar ook altijd veel verdriet om gehad. Als ik op internet ging zoeken over borderline, voelde ik me soms echt afgeschilderd als een monster. Dat doet zoveel pijn. Maar zo schilder je nu jezelf ook af. Dat je vroeger met je gegil en geschreeuw kreeg wat je wilde.
[...]
Ik kan me dat zo goed voorstellen. Ik heb daar ook altijd veel verdriet om gehad. Als ik op internet ging zoeken over borderline, voelde ik me soms echt afgeschilderd als een monster. Dat doet zoveel pijn. Maar zo schilder je nu jezelf ook af. Dat je vroeger met je gegil en geschreeuw kreeg wat je wilde.
donderdag 30 maart 2017 00:18
quote:Bruise schreef op 30 maart 2017 @ 00:03:
[...]
Maar zo schilder je nu jezelf ook af. Dat je vroeger met je gegil en geschreeuw kreeg wat je wilde.Nee, ben ik het niet mee eens. Maakt mij dat een monster? Werkelijk? Omdat ik door wat ik heb meegemaakt geen flauw idee had hoe ik grenzen van mensen moest aanvoelen en doodsbang was dat mensen weer weg zouden gaan? Wat je op internet leest is hard, heel erg hard. Mij gaf het het gevoel dat ik voor niemand ooit relatiemateriaal zou zijn. Immers, van borderline kom je niet meer af zeggen ze (ook al heb ik nu de diagnose niet meer omdat ik niet meer aan de kenmerken voldoe). Op internet worden borderliners vaak afgeschilderd als gevaarlijke gekken, en ik heb hele rare dingen gedaan en mensen echt pijn gedaan, maar gevaarlijk was ik niet. Hooguit voor mezelf. En ik schrijf ook over de andere kant, namelijk dat ik nu wel een fijne relatie heb en normale contacten aan kan gaan. Dat soort dingen lees je zelden of nooit (tenminste, toen ik zo diep zat ben ik die verhalen niet tegengekomen).
[...]
Maar zo schilder je nu jezelf ook af. Dat je vroeger met je gegil en geschreeuw kreeg wat je wilde.Nee, ben ik het niet mee eens. Maakt mij dat een monster? Werkelijk? Omdat ik door wat ik heb meegemaakt geen flauw idee had hoe ik grenzen van mensen moest aanvoelen en doodsbang was dat mensen weer weg zouden gaan? Wat je op internet leest is hard, heel erg hard. Mij gaf het het gevoel dat ik voor niemand ooit relatiemateriaal zou zijn. Immers, van borderline kom je niet meer af zeggen ze (ook al heb ik nu de diagnose niet meer omdat ik niet meer aan de kenmerken voldoe). Op internet worden borderliners vaak afgeschilderd als gevaarlijke gekken, en ik heb hele rare dingen gedaan en mensen echt pijn gedaan, maar gevaarlijk was ik niet. Hooguit voor mezelf. En ik schrijf ook over de andere kant, namelijk dat ik nu wel een fijne relatie heb en normale contacten aan kan gaan. Dat soort dingen lees je zelden of nooit (tenminste, toen ik zo diep zat ben ik die verhalen niet tegengekomen).
donderdag 30 maart 2017 00:21
quote:sam1968 schreef op 30 maart 2017 @ 00:07:
[...]
Maar wat wil je daarmee zeggen?
Dat is toch nog steeds verdrietig?
Dat er dus niet alleen over mensen met borderline naar gepraat wordt.
Verdrietig, ja, maar eigenlijk vooral voor de ander toch?
Een deel van de mensen met mijn stoornis is inderdaad heel erg moeilijk in de omgang. En een groot deel is best leuk.
Jammer dat je die dan niet wil leren kennen.
[...]
Maar wat wil je daarmee zeggen?
Dat is toch nog steeds verdrietig?
Dat er dus niet alleen over mensen met borderline naar gepraat wordt.
Verdrietig, ja, maar eigenlijk vooral voor de ander toch?
Een deel van de mensen met mijn stoornis is inderdaad heel erg moeilijk in de omgang. En een groot deel is best leuk.
Jammer dat je die dan niet wil leren kennen.
donderdag 30 maart 2017 00:24
quote:Bruise schreef op 30 maart 2017 @ 00:21:
Monster <> Draak <> Drackie.
Nee dar maakte je geen monster. Maar je zette jezelf neer als iemand waar niet mee te leven viel.
En dat geeft niet. Die periode heb ik ook gehad. Ik was ook gewoon echt niet fijn voor mijn omgeving.
Lange leve ziektekennis en medicatie.
Maar dat is natuurlijk wel de periode die opvalt.
Monster <> Draak <> Drackie.
Nee dar maakte je geen monster. Maar je zette jezelf neer als iemand waar niet mee te leven viel.
En dat geeft niet. Die periode heb ik ook gehad. Ik was ook gewoon echt niet fijn voor mijn omgeving.
Lange leve ziektekennis en medicatie.
Maar dat is natuurlijk wel de periode die opvalt.
