Psyche
alle pijlers
Mijn moeder kijkt niet meer naar me om
donderdag 17 april 2014 19:32
Hoi,
Ik vroeg me af of er iemand enig idee heeft wat ik zou kunnen doen met mijn slechte relatie met mijn moeder.
Ik heb heel veel tips gekregen, hartstikke bedankt daarvoor, ik neem de tips serieus en ga er mee aan de slag!
Ik heb ook veel medeleven gekregen, dankjewel.
Mensen oordelen, logisch! Minder leuk, maar oké, ik denk er wel over na en probeer aan mijn minder goede punten te werken.
Ik verwijder een deel van mijn verhaal omdat ik antwoord heb gekregen op mijn vraag en ook omdat ik toch een beetje paranoïde blijf of een bekende van mij me misschien gaat herkennen in mijn verhaal.
Ik vroeg me af of er iemand enig idee heeft wat ik zou kunnen doen met mijn slechte relatie met mijn moeder.
Ik heb heel veel tips gekregen, hartstikke bedankt daarvoor, ik neem de tips serieus en ga er mee aan de slag!
Ik heb ook veel medeleven gekregen, dankjewel.
Mensen oordelen, logisch! Minder leuk, maar oké, ik denk er wel over na en probeer aan mijn minder goede punten te werken.
Ik verwijder een deel van mijn verhaal omdat ik antwoord heb gekregen op mijn vraag en ook omdat ik toch een beetje paranoïde blijf of een bekende van mij me misschien gaat herkennen in mijn verhaal.
anoniem_199053 wijzigde dit bericht op 19-04-2014 00:28
Reden: Niet meer relevant
Reden: Niet meer relevant
% gewijzigd
donderdag 17 april 2014 21:03
Ik lees dat je moeder best aardig tegen je doet, aardige dingen zegt enzo, maar dat neemt niet weg dat ze heel duidelijk al een hele tijd niet jouw belang tot haar prioriteit heeft. Dat is NIET aardig, niet liefdevol en niet wat een goede moeder zou doen!
Ik snap hoor, dat je haar blijft verdedigen. Je wilt haar zo graag, als moeder. Maar je krijgt van deze vrouw nooit waar jij naar verlangt en wat jij graag wilt. Als je kunt, zodra je er aan toe bent, zou ik gaan werken aan een manier om daar mee om te gaan. Niet meer je energie steken in een relatie met haar voor zover het lukt, maar werken aan een relatie met je zelf en de mensen om je heen die wel oprecht om je geven.
En weet je, zelfs vriendinnen die ik niet vaak zie krijgen van mij meer aandacht en liefde dan dat jij van je moeder krijgt!!
Ik snap hoor, dat je haar blijft verdedigen. Je wilt haar zo graag, als moeder. Maar je krijgt van deze vrouw nooit waar jij naar verlangt en wat jij graag wilt. Als je kunt, zodra je er aan toe bent, zou ik gaan werken aan een manier om daar mee om te gaan. Niet meer je energie steken in een relatie met haar voor zover het lukt, maar werken aan een relatie met je zelf en de mensen om je heen die wel oprecht om je geven.
En weet je, zelfs vriendinnen die ik niet vaak zie krijgen van mij meer aandacht en liefde dan dat jij van je moeder krijgt!!
donderdag 17 april 2014 21:07
Wat vreselijk naar, ik heb er geen woorden voor..
Wat ik uit je verhaal opmaak is dat je stiefvader de baas is in huis en je moeder tegen hem opkijkt; alles wat van hem is gaat voor; zijn keuzes, zijn kinderen en je moeders aandacht moet alleen op hem en zijn kinderen gericht zijn.. Niet om dit als excuus aan te dragen voor je moeders gedrag, maar misschien zou dit het een beetje kunnen verklaren. Hoe hard het ook klinkt, ik denk dat je moeder eerst haar eigen ogen moet openen voor ze weer als een moeder met jou kan omgaan. Ik weet niet of dit snel of ooit gaat gebeuren (sorry, ik weet dat het heel hard klinkt).
Ik sluit me daarom bij de anderen hier aan: richt je op de positieve mensen in je leven en op jezelf. Je doet het goed op de uni en daar mag je trots op zijn! Ik zou ook in gesprek gaan met een psycholoog zodat je deze situatie een plaatsje kan geven en er mee om kan gaan. Misschien heeft je uni een decanaat? Dat is wat minder ingrijpend dan meteen naar een psych en dan heb je sowieso iemand om mee te praten en iemand die je advies kan geven.
Heel veel sterkte
Wat ik uit je verhaal opmaak is dat je stiefvader de baas is in huis en je moeder tegen hem opkijkt; alles wat van hem is gaat voor; zijn keuzes, zijn kinderen en je moeders aandacht moet alleen op hem en zijn kinderen gericht zijn.. Niet om dit als excuus aan te dragen voor je moeders gedrag, maar misschien zou dit het een beetje kunnen verklaren. Hoe hard het ook klinkt, ik denk dat je moeder eerst haar eigen ogen moet openen voor ze weer als een moeder met jou kan omgaan. Ik weet niet of dit snel of ooit gaat gebeuren (sorry, ik weet dat het heel hard klinkt).
Ik sluit me daarom bij de anderen hier aan: richt je op de positieve mensen in je leven en op jezelf. Je doet het goed op de uni en daar mag je trots op zijn! Ik zou ook in gesprek gaan met een psycholoog zodat je deze situatie een plaatsje kan geven en er mee om kan gaan. Misschien heeft je uni een decanaat? Dat is wat minder ingrijpend dan meteen naar een psych en dan heb je sowieso iemand om mee te praten en iemand die je advies kan geven.
Heel veel sterkte
donderdag 17 april 2014 21:08
Herkenbaar verhaal. Ik ben al 51 en toen ik jouw leeftijd had, hoopte ik ook nog op contact met mijn moeder. Zij heeft ook gekozen voor haar man, mijn stiefvader dus. Hij is overleden recentelijk en ik ging gauw naar mijn moeder toe, met de hoop dat nu hij er niet meer was we eindelijk een beetje moeder/dochter zou worden. Dus niet, dat ging het nooit worden. En toen ik het huis uitging bedacht ik me dat ik nog vrienden had die altijd mij door dik en dun hebben gesteund, meer dan mijn moeder ooit zou doen.
Het gaat het niet worden, zoek hulp en wees heel blij met je opa en oma. Echte moeders kiezen voor hun kind altijd en niet voor de 2e man. Jammer voor je lonestar, maar ik begrijpt het helemaal.
Het gaat het niet worden, zoek hulp en wees heel blij met je opa en oma. Echte moeders kiezen voor hun kind altijd en niet voor de 2e man. Jammer voor je lonestar, maar ik begrijpt het helemaal.
donderdag 17 april 2014 21:08
Lieve lonespell ook al knikt jouw moeder vriendelijk, lacht ze waarschijnlijk prachtig en roept ze : goed zo.....
Ze heeft je gewoon 'weg gedaan' toen het qua leeftijd kon. Dat was echt haar keuze want zij had tegen jouw stiefvader kunnen zeggen dat hij het dak op kon. Dat deed ze niet en helaas ook een secreet kan heus vriendelijk lachen en 'goed zo' roepen. Ik snap heel goed dat dit niet is wat jij wilt lezen want jij houdt van jouw moeder. En dat jij van haar houdt vind ik echt heel logisch en vooral doen.
Maar ik weet dat er secreten bestaan die er prachtig uit zien, mooi lachen en die keurig en fatsoenlijk reageren naar de buitenwereld. Ik denk maar zo dat jouw moeder er één van is ook al houd jij heel veel van haar.
Ze heeft je gewoon 'weg gedaan' toen het qua leeftijd kon. Dat was echt haar keuze want zij had tegen jouw stiefvader kunnen zeggen dat hij het dak op kon. Dat deed ze niet en helaas ook een secreet kan heus vriendelijk lachen en 'goed zo' roepen. Ik snap heel goed dat dit niet is wat jij wilt lezen want jij houdt van jouw moeder. En dat jij van haar houdt vind ik echt heel logisch en vooral doen.
Maar ik weet dat er secreten bestaan die er prachtig uit zien, mooi lachen en die keurig en fatsoenlijk reageren naar de buitenwereld. Ik denk maar zo dat jouw moeder er één van is ook al houd jij heel veel van haar.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 17 april 2014 21:09
quote:lonespell schreef op 17 april 2014 @ 21:07:
Maar ik heb besloten dat ik hem gewoon vaker kan zien want hij woont niet ver weg en ik ben natuurlijk volwassen en kan zo vaak met hem afspreken als ik zelf wil.Gelijk heb je.
Maar ik heb besloten dat ik hem gewoon vaker kan zien want hij woont niet ver weg en ik ben natuurlijk volwassen en kan zo vaak met hem afspreken als ik zelf wil.Gelijk heb je.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 17 april 2014 21:12
Jee, ik ben hier helemaal stil van. Lieverd, het ligt niet aan jou.
Overigens herken ik heel veel in je verhaal want ik heb zo'n vader en ons verhaal komt op veel punten overeen. Mijn pa heeft ook nooit naar mij omgekeken terwijl hij altijd dikke mik is met mijn zus. Zo probeer ik al jaren een keer een afspraak met hem te maken en elke keer als het op het werkelijke afspreken aankomt hoor ik niks meer van hem. Terwijl hij bijna wekelijks bij mijn zus over de vloer komt en hier niet eens ver vandaan woont. En waar het nou aan ligt, geen idee. Heb het hem wel eens gevraagd en dan krijg ik geen antwoord.
Bizar, hè, dat ouders zo kunnen doen. Je blijft altijd je best doen maar voor wat? Nu ik zelf moeder ben snap ik hier nog minder van. Je kind hoort je alles te zijn. Daar wil je gewoon mee knuffelen, daar wil je een goede ouder voor zijn.
Zelf ben ik nog niet zo ver dat ik hiervoor een deskundige bezoek. Zou het wel moeten doen en jij ook
Sterkte meid!
Overigens herken ik heel veel in je verhaal want ik heb zo'n vader en ons verhaal komt op veel punten overeen. Mijn pa heeft ook nooit naar mij omgekeken terwijl hij altijd dikke mik is met mijn zus. Zo probeer ik al jaren een keer een afspraak met hem te maken en elke keer als het op het werkelijke afspreken aankomt hoor ik niks meer van hem. Terwijl hij bijna wekelijks bij mijn zus over de vloer komt en hier niet eens ver vandaan woont. En waar het nou aan ligt, geen idee. Heb het hem wel eens gevraagd en dan krijg ik geen antwoord.
Bizar, hè, dat ouders zo kunnen doen. Je blijft altijd je best doen maar voor wat? Nu ik zelf moeder ben snap ik hier nog minder van. Je kind hoort je alles te zijn. Daar wil je gewoon mee knuffelen, daar wil je een goede ouder voor zijn.
Zelf ben ik nog niet zo ver dat ik hiervoor een deskundige bezoek. Zou het wel moeten doen en jij ook
Sterkte meid!
donderdag 17 april 2014 21:15
donderdag 17 april 2014 21:31
En dan nog blijf je achter haar staan hè? Zo hoort het ook hoor meid. Dat noemen ze loyaliteit(conflict). Google maar eens op de kenmerken dan zal je het misschien wel het één en ander herkennen. Afijn, als jouw moeder nou ook maar voor jou loyaliteit had gevoeld hè? Loyaliteit ongeacht wat een ander zegt.
Sterkte, je komt op mij over als een krachtige persoonlijkheid. En op de een of ander manier denk ik steeds: Jij komt er wel.
Sterkte, je komt op mij over als een krachtige persoonlijkheid. En op de een of ander manier denk ik steeds: Jij komt er wel.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 17 april 2014 21:33
Lieve To,
Het lijkt of ik mijn eigen verhaal lees. Ik ben ook vanwege extreem nare stiefvader bij opa en oma gaan wonen. Amper contact met mijn moeder. Alleen via whatsapp, ze woont ook nog eens in het buitenland. Ik heb een hele hoge opleiding, maar heb ook niet het idee dat dit voor haar veel betekent. Ik mis mijn moeder ook erg, heb haar al 2 jaar niet gezien. Fijn dat jij ook gezegend bent met een lieve opa en oma. Ik woon al 14 jaar bij mijn grootouders. Misschien vind je het fijn om te schrijven? Ik merk dat veel mensen mijn situatie niet begrijpen. Je mag me een priveberichtje sturen.
Het lijkt of ik mijn eigen verhaal lees. Ik ben ook vanwege extreem nare stiefvader bij opa en oma gaan wonen. Amper contact met mijn moeder. Alleen via whatsapp, ze woont ook nog eens in het buitenland. Ik heb een hele hoge opleiding, maar heb ook niet het idee dat dit voor haar veel betekent. Ik mis mijn moeder ook erg, heb haar al 2 jaar niet gezien. Fijn dat jij ook gezegend bent met een lieve opa en oma. Ik woon al 14 jaar bij mijn grootouders. Misschien vind je het fijn om te schrijven? Ik merk dat veel mensen mijn situatie niet begrijpen. Je mag me een priveberichtje sturen.
donderdag 17 april 2014 21:41
Lieve meis, ik kan niet anders dan verdriet hebben om het grote gemis wat jij moet doormaken. Het is jouw moeder die niet weet wat het is om een moeder te zijn. Het ligt niet aan jou! Laat je dat nooit wijsmaken. Helaas voor jou zul je het een plekje moeten zien te geven dat je bent opgegroeid met een zwaar gemankeerde vrouw die jou waarschijnlijk nooit gaat geven wat je diepste verlangen is. Had je een andere moeder gehad, dan zou ze natuurlijk onvoorwaardelijk van je houden. Helaas heb je een kapot exemplaar gekregen. Eentje die ook niet te repareren is. Een vreselijk zware en harde last. Ik hoop dat je wel veel van jezelf houdt en op een dag ook iemand durft toe te laten die vreselijk veel van je houdt.
donderdag 17 april 2014 21:41
Wat naar om zoiets mee te moeten maken, jouw moeder kiest hier blijkbaar voor om je stiefvader op de eerste plaats te zetten en dat is niet goed te praten.
Je blijft altijd verlangen naar goedkeuring en liefde van je moeder maar je kunt je maar beter richten op de mensen die er wel voor je zijn, oma, opa en je vader, sommige moeders hebben het gewoon niet en daar kun jij niks aan doen maar op een gegeven moment beseffen dat het zo is en vanaf daar voor jezelf verder gaan is wel het beste, accepteren en je richten op de dingen die jij belangrijk vindt, je bent wel goed bezig zeg, maar niet meer doen voor je moeder maar voor jezelf!
En als je zelf moeder wordt slijt dat gevoel wel vind ik. Dan wordt de liefde en verantwoordelijkheid voor je gezin veel belangrijker en was het 'je jeugd' en verdwijnt het een beetje naar de achtergrond, maar ja het vormt je wel.
Je blijft altijd verlangen naar goedkeuring en liefde van je moeder maar je kunt je maar beter richten op de mensen die er wel voor je zijn, oma, opa en je vader, sommige moeders hebben het gewoon niet en daar kun jij niks aan doen maar op een gegeven moment beseffen dat het zo is en vanaf daar voor jezelf verder gaan is wel het beste, accepteren en je richten op de dingen die jij belangrijk vindt, je bent wel goed bezig zeg, maar niet meer doen voor je moeder maar voor jezelf!
En als je zelf moeder wordt slijt dat gevoel wel vind ik. Dan wordt de liefde en verantwoordelijkheid voor je gezin veel belangrijker en was het 'je jeugd' en verdwijnt het een beetje naar de achtergrond, maar ja het vormt je wel.
donderdag 17 april 2014 21:53
Zwaar, ik herken het, dit gaat een hoop tijd en energie kosten, maar laat haar gaan..neem afstand en leef jouw leven! Makkelijker gezegd dan gedaan ik weet het..ik ben nu 37 en pas sinds 2 jaar heb ik die juiste balans kunnen vinden.. Sommige moeders kunnen geen moeder zijn..of willen het niet.. Sterkte!!
donderdag 17 april 2014 21:56
TO, je kunt de meest schattig uitziende moeder met liefste glimlach hebben en dan nog kan ze een slechte moeder voor jou zijn. Een moeder zet al haar kinderen op nr.1 en niet pietje wel en jantje niet. Een goede moeder kiest voor haar kinderen boven alles en maakt keuzes die haar kinderen zo min mogelijk schaden. Een goede moeder laat haar kind voelen dat ze altijd bij haar terecht kan (in het redelijke, want verslavingen en andere extremen vergen een andere aanpak) en de keuzes die zij maakt, maakt ze juist uit liefde voor haar kind. Dingen die ik allemaal niet terughoor uit jouw post. Dus ja meid, je hebt een groot gemis en dat kan een fors gat in je hart slaan. Weet dat het niet aan jou ligt en zoek evt. Hulp voor jezelf om dit onbegrijpbare deel van je leven een plekje te geven.
donderdag 17 april 2014 22:18
Het is heel erg logisch dat je verdrietig wordt van dit gemis; dat hoort echt bij de "schade" die je is aangedaan. Je moeder zal niet goedmaken wat ze je eerder heeft onthouden; als ze het had gekund, had ze het al eerder gedaan. Jij mocht er van haar niet zijn. Neem voor jezelf de ruimte om er verdrietig over te zijn; anders gaat het ook niet over. Besef dat je er WEL mag zijn, ook als je moeder je dat gevoel niet heeft gegeven. Het is logisch als je onbewust het idee overgenomen hebt dat je er eigenlijk niet mag zijn. Je probeert dit te compenseren door vreselijk je best te doen. Je best doen is goed, maar doe het omdat je het leuk vindt; niet omdat je denkt dat het je bestaansrecht geeft. Dat heb je namelijk al 
Ik wil je even wijzen op iets dat ik geschreven heb bij een ander onderwerp (2e pagina).
Ik wil je even wijzen op iets dat ik geschreven heb bij een ander onderwerp (2e pagina).
donderdag 17 april 2014 22:29
Wat ontzettend rot voor je TO. En wat een lieve woorden en goed advies heb je gekregen.
Ik hoop dat je het niet verkeerd opvat, maar er valt mij een ding op aan je posts. Je hebt het over papa en mama in plaats van over mijn vader en moeder. Is dit een manier van jou om te benadrukken dat je hun dochter bent en dat er een band is of moet zijn?
Op een heel andere (en minder heftige) manier herken ik sommige dingen die je doormaakt. Mijn vader is een lieve man, die nooit te beroerd is om te helpen met praktische zaken en van ons houdt. Maar hij is ook een emotioneel onbereikbare man die weinig oog voor het belang van
anderen heeft. Hij is niet echt gelukkig, al zolang ik me kan herinneren niet. Ik heb heel lang geprobeerd om hem gelukkig te maken, maar dat kan ik niet. Dat kunnen mijn broer en zus en mijn moeder niet. Het ligt bij hem, niet bij ons. Ik heb wat afstand genomen. Soms zorgt afstand dat je weer kan ademen.
Ik hoop dat je het niet verkeerd opvat, maar er valt mij een ding op aan je posts. Je hebt het over papa en mama in plaats van over mijn vader en moeder. Is dit een manier van jou om te benadrukken dat je hun dochter bent en dat er een band is of moet zijn?
Op een heel andere (en minder heftige) manier herken ik sommige dingen die je doormaakt. Mijn vader is een lieve man, die nooit te beroerd is om te helpen met praktische zaken en van ons houdt. Maar hij is ook een emotioneel onbereikbare man die weinig oog voor het belang van
anderen heeft. Hij is niet echt gelukkig, al zolang ik me kan herinneren niet. Ik heb heel lang geprobeerd om hem gelukkig te maken, maar dat kan ik niet. Dat kunnen mijn broer en zus en mijn moeder niet. Het ligt bij hem, niet bij ons. Ik heb wat afstand genomen. Soms zorgt afstand dat je weer kan ademen.
I choose happy!
donderdag 17 april 2014 22:36
Je hebt al het recht op een ontbijtje met je moeder. Dat jij dit doet maakt je niet naïef. Niet meer vragen om aandacht moet denk ik voor jou een een kwestie van willen zijn. En misschien zelfs een kwestie van voelen.Omdat anderen zeggen dat het beter is om niet te vragen om haar aandacht maakt nog niet dat dit dus ook voor jou zo werkt toch? Maak je eigen keuzes en kies je eigen weg. En zoals velen al hebben gezegd is het misschien wel beter om begeleiding te gaan zoeken mocht je merken dat het zwaar voor je wordt.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
