Psyche
alle pijlers
Mijn moeder kijkt niet meer naar me om
donderdag 17 april 2014 19:32
Hoi,
Ik vroeg me af of er iemand enig idee heeft wat ik zou kunnen doen met mijn slechte relatie met mijn moeder.
Ik heb heel veel tips gekregen, hartstikke bedankt daarvoor, ik neem de tips serieus en ga er mee aan de slag!
Ik heb ook veel medeleven gekregen, dankjewel.
Mensen oordelen, logisch! Minder leuk, maar oké, ik denk er wel over na en probeer aan mijn minder goede punten te werken.
Ik verwijder een deel van mijn verhaal omdat ik antwoord heb gekregen op mijn vraag en ook omdat ik toch een beetje paranoïde blijf of een bekende van mij me misschien gaat herkennen in mijn verhaal.
Ik vroeg me af of er iemand enig idee heeft wat ik zou kunnen doen met mijn slechte relatie met mijn moeder.
Ik heb heel veel tips gekregen, hartstikke bedankt daarvoor, ik neem de tips serieus en ga er mee aan de slag!
Ik heb ook veel medeleven gekregen, dankjewel.
Mensen oordelen, logisch! Minder leuk, maar oké, ik denk er wel over na en probeer aan mijn minder goede punten te werken.
Ik verwijder een deel van mijn verhaal omdat ik antwoord heb gekregen op mijn vraag en ook omdat ik toch een beetje paranoïde blijf of een bekende van mij me misschien gaat herkennen in mijn verhaal.
anoniem_199053 wijzigde dit bericht op 19-04-2014 00:28
Reden: Niet meer relevant
Reden: Niet meer relevant
% gewijzigd
donderdag 17 april 2014 22:36
quote:EssentialBliss schreef op 17 april 2014 @ 22:29:
Ik hoop dat je het niet verkeerd opvat, maar er valt mij een ding op aan je posts. Je hebt het over papa en mama in plaats van over mijn vader en moeder. Is dit een manier van jou om te benadrukken dat je hun dochter bent en dat er een band is of moet zijn?
Op een heel andere (en minder heftige) manier herken ik sommige dingen die je doormaakt. Mijn vader is een lieve man, die nooit te beroerd is om te helpen met praktische zaken en van ons houdt. Maar hij is ook een emotioneel onbereikbare man die weinig oog voor het belang van
anderen heeft. Hij is niet echt gelukkig, al zolang ik me kan herinneren niet. Ik heb heel lang geprobeerd om hem gelukkig te maken, maar dat kan ik niet. Dat kunnen mijn broer en zus en mijn moeder niet. Het ligt bij hem, niet bij ons. Ik heb wat afstand genomen. Soms zorgt afstand dat je weer kan ademen.
Papa en mama... Dat zeg ik altijd al, niet bewust? Ik zeg ook opa en oma ipv grootmoeder en grootvader. Is dat misschien een beetje kinderlijk om te zeggen?
En wow. Soms zorgt afstand dat je weer kunt ademen... Dat vind ik een hele goede uitspraak. In mijn geval heb ik inmiddels wel genoeg kunnen ademen maar misschien ligt dat bij mijn moeder anders
Ik hoop dat je het niet verkeerd opvat, maar er valt mij een ding op aan je posts. Je hebt het over papa en mama in plaats van over mijn vader en moeder. Is dit een manier van jou om te benadrukken dat je hun dochter bent en dat er een band is of moet zijn?
Op een heel andere (en minder heftige) manier herken ik sommige dingen die je doormaakt. Mijn vader is een lieve man, die nooit te beroerd is om te helpen met praktische zaken en van ons houdt. Maar hij is ook een emotioneel onbereikbare man die weinig oog voor het belang van
anderen heeft. Hij is niet echt gelukkig, al zolang ik me kan herinneren niet. Ik heb heel lang geprobeerd om hem gelukkig te maken, maar dat kan ik niet. Dat kunnen mijn broer en zus en mijn moeder niet. Het ligt bij hem, niet bij ons. Ik heb wat afstand genomen. Soms zorgt afstand dat je weer kan ademen.
Papa en mama... Dat zeg ik altijd al, niet bewust? Ik zeg ook opa en oma ipv grootmoeder en grootvader. Is dat misschien een beetje kinderlijk om te zeggen?
En wow. Soms zorgt afstand dat je weer kunt ademen... Dat vind ik een hele goede uitspraak. In mijn geval heb ik inmiddels wel genoeg kunnen ademen maar misschien ligt dat bij mijn moeder anders
donderdag 17 april 2014 23:00
Ten eerste, chapeau dat je het zo goed doet in het dagelijks leven ondanks de moeilijke dingen waar je doorheen ging (gaat).
Ik heb zelf een vader die niet meer omkeek naar me, maar net zoals jij ipv een oma en opa een hele lieve stiefpapa! Deze mensen hebben je niet gebaard of gemaakt en zouden alles voor je doen en laten, dat is pas onvoorwaardelijke liefde! Ik zou zeggen stort je liever daarop ipv een band te creeren met iemand die dat blijkbaar niet zoveel uitmaakt! Ik ben na jaren er mee gestopt en er valt een last van je schouders!
Ik zal nooit kunnen begrijpen hoe een ouder een kind zoiets aan kan doen, maar helaas gebeurt het wel. Heel veel sterkte verder & keep up the good work!
Ik heb zelf een vader die niet meer omkeek naar me, maar net zoals jij ipv een oma en opa een hele lieve stiefpapa! Deze mensen hebben je niet gebaard of gemaakt en zouden alles voor je doen en laten, dat is pas onvoorwaardelijke liefde! Ik zou zeggen stort je liever daarop ipv een band te creeren met iemand die dat blijkbaar niet zoveel uitmaakt! Ik ben na jaren er mee gestopt en er valt een last van je schouders!
Ik zal nooit kunnen begrijpen hoe een ouder een kind zoiets aan kan doen, maar helaas gebeurt het wel. Heel veel sterkte verder & keep up the good work!
donderdag 17 april 2014 23:01
Ik zeg papa of mama tegen mijn ouders en als ik het met mijn broer of zus over ze heb, maar tegen anderen heb ik het altijd over mijn vader en mijn moeder. Het viel me op dat jij het over papa en mama hebt en vooral in combinatie met je probleem vind ik dat opvallend. Waarmee ik niet wil zeggen dat ik het goed doe en jij niet. Misschien is het wel andersom.
Heb je in de periode dat je weinig contact had met je moeder ook emotioneel afstand genomen of zat je eigenlijk constant met je moeder in je hoofd?
Heb je in de periode dat je weinig contact had met je moeder ook emotioneel afstand genomen of zat je eigenlijk constant met je moeder in je hoofd?
I choose happy!
donderdag 17 april 2014 23:19
Echt, iedereen die heeft gereageerd: jullie hebben me erg geholpen en een hart onder de riem gestoken. Ik had dit topic aangemaakt omdat ik op internet niets kon vinden over mensen met een soortgelijke situatie of tips bij mijn soort moeder. En wauw, niet alleen advies maar zo veel empathie! Dankjewel
Ik ga maar snel slapen want morgen komt mama ontbijten en ik wil morgen ochtend nog scones maken voor bij het ontbijt.
Zal ik morgen vertellen hoe het is gegaan? Ik zal er niet te veel van verwachten maar ik hoop morgen mama iets meer inzicht te geven in mijn behoeftes om haar te zien en ik ga vragen wat zij dan graag wil (mij meer of minder zien).
Ik ga maar snel slapen want morgen komt mama ontbijten en ik wil morgen ochtend nog scones maken voor bij het ontbijt.
Zal ik morgen vertellen hoe het is gegaan? Ik zal er niet te veel van verwachten maar ik hoop morgen mama iets meer inzicht te geven in mijn behoeftes om haar te zien en ik ga vragen wat zij dan graag wil (mij meer of minder zien).
donderdag 17 april 2014 23:20
donderdag 17 april 2014 23:20
Fijn dat ze morgen komt, maar jeetje wat heftig. Eigenlijk is dat iets waar je nooit bij stil staat als je er zelf niet mee te maken hebt, ouders en onvoorwaardelijke liefde. Ik neem (nam) het voor lief. Ik kan me voorstellen dat hun gezinssituatie je nu jaloers maakt, anderzijds heel fijn voor je broertje en zusje dat zij (hopelijk) niet hetzelfde ervaren als jij.
donderdag 17 april 2014 23:43
Lieve lonespell, wat is je moeder tekort geschoten, maar wat ben jij toch een lief en bijzonder mens geworden. Er zijn al veel wijze dingen gezegd en ook ik denk dat je uiteindelijk je verwachtingen bij moet gaan stellen. Maar dat moet je pas doen als je hier zelf aan toe bent.
Kan het zo zijn dat je moeder haar schaamte en woede voor je biologische vader op jouw gericht heeft? Vergeet ze liever dat ze ooit iets met een crimineel heeft gehad, maar kan dat niet omdat jij er bent?
Jammer dat haar tweede man dan misschien niet crimineel is, maar als stiefvader toch echt wel ernstig tekort schoot.
Kan het zo zijn dat je moeder haar schaamte en woede voor je biologische vader op jouw gericht heeft? Vergeet ze liever dat ze ooit iets met een crimineel heeft gehad, maar kan dat niet omdat jij er bent?
Jammer dat haar tweede man dan misschien niet crimineel is, maar als stiefvader toch echt wel ernstig tekort schoot.
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
vrijdag 18 april 2014 02:06
quote:lonespell schreef op 17 april 2014 @ 21:17:
En ik ben het eens met iedereen die zegt dat ze mijn stiefvader eruit had moeten gooien! Ze heeft toch voor haar eigen geluk gekozen want ze zag een toekomst met hem en na haar mislukte huwelijk met papa was een nieuwe kans op huisje-boompje-beestje haar allergrootste wens.
Ik ben ook wel blij voor haar dat ze nu alles zo fijn heeft met haar man en kinderen en honden en mega huis en goede baan. Ze is echt gelukkig.
Misschien dacht ze dat op de lange termijn dit de beste keuze was. Met het idee dat ik sterk genoeg ben om mezelf te redden.
Wat ik zo apart vind: Je lijkt het logisch te vinden dat jij plaats moest maken voor haar geluk. Maar waarom kon haar geluk niet gewoon samengaan met het hebben van jou als dochter?
Een normale moeder is het gelukkigst als ze AL haar kinderen dichtbij haar hart heeft. Waarom moest jij vanaf je kleutertijd op de tweede rang zitten? Waarom zou dat bijdragen aan haar geluk? Waarom lijk jij daar zelfs een soort van begrip voor te hebben?
Het is zó krom. En dat maakt je verhaal zo schrijnend.
En als ik dan lees dat je speciaal vroeg op gaat staan om scones voor haar te bakken... weer dat pleasen.
Je moeder mag al blij zijn dat je haar überhaupt in je huis toelaat, na alles wat ze je heeft aangedaan.
Een kopje thee verdient ze niet eens, maar ze krijgt een ontbijt alsof ze de koningin is.
En ik ben het eens met iedereen die zegt dat ze mijn stiefvader eruit had moeten gooien! Ze heeft toch voor haar eigen geluk gekozen want ze zag een toekomst met hem en na haar mislukte huwelijk met papa was een nieuwe kans op huisje-boompje-beestje haar allergrootste wens.
Ik ben ook wel blij voor haar dat ze nu alles zo fijn heeft met haar man en kinderen en honden en mega huis en goede baan. Ze is echt gelukkig.
Misschien dacht ze dat op de lange termijn dit de beste keuze was. Met het idee dat ik sterk genoeg ben om mezelf te redden.
Wat ik zo apart vind: Je lijkt het logisch te vinden dat jij plaats moest maken voor haar geluk. Maar waarom kon haar geluk niet gewoon samengaan met het hebben van jou als dochter?
Een normale moeder is het gelukkigst als ze AL haar kinderen dichtbij haar hart heeft. Waarom moest jij vanaf je kleutertijd op de tweede rang zitten? Waarom zou dat bijdragen aan haar geluk? Waarom lijk jij daar zelfs een soort van begrip voor te hebben?
Het is zó krom. En dat maakt je verhaal zo schrijnend.
En als ik dan lees dat je speciaal vroeg op gaat staan om scones voor haar te bakken... weer dat pleasen.
Je moeder mag al blij zijn dat je haar überhaupt in je huis toelaat, na alles wat ze je heeft aangedaan.
Een kopje thee verdient ze niet eens, maar ze krijgt een ontbijt alsof ze de koningin is.
vrijdag 18 april 2014 08:46
Ik vind het ook zo schrijnend dat ze naar andere mensen toe doet alsof ze je eruit heeft gezet omdat je zogenaamd je broertje en zusje zou pesten. Ze weet dus dondersgoed dat het fout is wat ze heeft gedaan en 'dus' geeft ze je nog een trap na door je zwart te maken bij buitenstaanders zodat niemand haar erop aankijkt. Ik vind dat echt intens gemeen. Ik hoop ook wel dat je eerlijk tegen die mensen zegt hoe het echt zit, en niet zó loyaal bent dat je je moeder zelfs dan nog de hand boven het hoofd houdt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 18 april 2014 08:49
O, en haar antwoord dat je nog veel moet leren als je denkt dat moederliefde onvoorwaardelijk is: als er iemand is die veel moet leren, of liever gezegd allang geweten had moeten hebben, dan is zij het wel. Zij is degene die de plank compleet misslaat, niet jij.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 18 april 2014 08:54
vrijdag 18 april 2014 09:20
TO, ik wens je een fijn ontbijt toe waarin je kunt vertellen wat je op je hart ligt. Ik hoop dat je er niet teleurgesteld uitkomt, want die kans is groot. Toch vind ik het knap dat je je kwetsbaar durft op te stellen naar je moeder. Koester die oprechte kant van jezelf, ook al zul je mensen tegenkomen in je leven die die kant niet kunnen waarderen. Je bent iig trouw aan jezelf.
vrijdag 18 april 2014 12:07
Ik vind het een apart verhaal. Ook hoe je erover praat en dat mama en haar zo pleasen.
Gisteravond open je een topic over hoe je je voelt en ze je eigenlijk verwaarloosd. S avonds stuur je haar een smsje en de volgende ochtend komt ze meteen ontbijten en spreken jullie af om elkaar meer te zien EN je gaat er zelf slapen.
Maar zal aan mij liggen.
Voor degene die dit allemaal (echt) mee maken is het natuurlijk heel erg.
Gisteravond open je een topic over hoe je je voelt en ze je eigenlijk verwaarloosd. S avonds stuur je haar een smsje en de volgende ochtend komt ze meteen ontbijten en spreken jullie af om elkaar meer te zien EN je gaat er zelf slapen.
Maar zal aan mij liggen.
Voor degene die dit allemaal (echt) mee maken is het natuurlijk heel erg.
.
vrijdag 18 april 2014 12:20
