Psyche
alle pijlers
Misbruikt toen ik 8 jaar was
zondag 30 april 2017 03:30
Is er iemand die je in vertrouwen kunt nemen? Ben je al eens langs de huisarts geweest of vertrouwenspersoon?
Wat betreft jouw vragen: ik weet maar op eentje het antwoord. Met 8 jaar weet je van dit soort dingen nog niet heel veel. Ik was op 8-jarige leeftijd echt niet bewust van bepaalde mogelijkheden of bepaalde signalen herkennen. Je verwacht van jouw 8-jarige 'ik' zaken die menig volwassen vrouw nog niet op een rijtje kan krijgen als ze in een dergelijke situatie terecht komt.
Dus 'onwetend' is NIET hetzelfde als 'toch ergens vrijwillig'. In de verste verte niet.
Wat betreft jouw vragen: ik weet maar op eentje het antwoord. Met 8 jaar weet je van dit soort dingen nog niet heel veel. Ik was op 8-jarige leeftijd echt niet bewust van bepaalde mogelijkheden of bepaalde signalen herkennen. Je verwacht van jouw 8-jarige 'ik' zaken die menig volwassen vrouw nog niet op een rijtje kan krijgen als ze in een dergelijke situatie terecht komt.
Dus 'onwetend' is NIET hetzelfde als 'toch ergens vrijwillig'. In de verste verte niet.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zondag 30 april 2017 03:43
Ik denk dat Psyche de juiste categorie is voor dit onderwerp. Wat vind je er van om deze vragen met een professional te bespreken? Misschien dat je al hulp hebt, maar anders is het misschien een optie om dit verhaal bij je huisarts neer te leggen.
Om kort even antwoord te geven op je vraag: het is absoluut niet jouw schuld. Daarnaast is het ook niet vrijwillig omdat een kind van acht minderjarig is en absoluut niet kan inschatten wat de gevolgen zijn. Deze gebeurtenis staat compleet los van of jij een slim kind was of niet. (Een slim kind kan wat beter lezen of pikt rekensommetjes wat sneller op, niets van wat jij noemt.) Als iemand misbruik maakt van een ander, is dat de dader en is het zijn/haar schuld. Het is nooit de schuld van het slachtoffer.
Vaak is de dader iemand die dichtbij staat, dus misschien dat je bang bent om er met iemand over te praten, maar ik denk dat het goed is als je dit met iemand bespreekt. Misschien je ouders? (Of anders de huisarts, die heeft beroepsgeheim.)
Sterkte
Om kort even antwoord te geven op je vraag: het is absoluut niet jouw schuld. Daarnaast is het ook niet vrijwillig omdat een kind van acht minderjarig is en absoluut niet kan inschatten wat de gevolgen zijn. Deze gebeurtenis staat compleet los van of jij een slim kind was of niet. (Een slim kind kan wat beter lezen of pikt rekensommetjes wat sneller op, niets van wat jij noemt.) Als iemand misbruik maakt van een ander, is dat de dader en is het zijn/haar schuld. Het is nooit de schuld van het slachtoffer.
Vaak is de dader iemand die dichtbij staat, dus misschien dat je bang bent om er met iemand over te praten, maar ik denk dat het goed is als je dit met iemand bespreekt. Misschien je ouders? (Of anders de huisarts, die heeft beroepsgeheim.)
Sterkte
zondag 30 april 2017 03:56
quote:chocolol schreef op 30 april 2017 @ 03:43:
Ik denk dat Psyche de juiste categorie is voor dit onderwerp. Wat vind je er van om deze vragen met een professional te bespreken? Misschien dat je al hulp hebt, maar anders is het misschien een optie om dit verhaal bij je huisarts neer te leggen.
Om kort even antwoord te geven op je vraag: het is absoluut niet jouw schuld. Daarnaast is het ook niet vrijwillig omdat een kind van acht minderjarig is en absoluut niet kan inschatten wat de gevolgen zijn. Deze gebeurtenis staat compleet los van of jij een slim kind was of niet. (Een slim kind kan wat beter lezen of pikt rekensommetjes wat sneller op, niets van wat jij noemt.) Als iemand misbruik maakt van een ander, is dat de dader en is het zijn/haar schuld. Het is nooit de schuld van het slachtoffer.
Vaak is de dader iemand die dichtbij staat, dus misschien dat je bang bent om er met iemand over te praten, maar ik denk dat het goed is als je dit met iemand bespreekt. Misschien je ouders? (Of anders de huisarts, die heeft beroepsgeheim.)
Sterkte
jjjjjjj
Ik denk dat Psyche de juiste categorie is voor dit onderwerp. Wat vind je er van om deze vragen met een professional te bespreken? Misschien dat je al hulp hebt, maar anders is het misschien een optie om dit verhaal bij je huisarts neer te leggen.
Om kort even antwoord te geven op je vraag: het is absoluut niet jouw schuld. Daarnaast is het ook niet vrijwillig omdat een kind van acht minderjarig is en absoluut niet kan inschatten wat de gevolgen zijn. Deze gebeurtenis staat compleet los van of jij een slim kind was of niet. (Een slim kind kan wat beter lezen of pikt rekensommetjes wat sneller op, niets van wat jij noemt.) Als iemand misbruik maakt van een ander, is dat de dader en is het zijn/haar schuld. Het is nooit de schuld van het slachtoffer.
Vaak is de dader iemand die dichtbij staat, dus misschien dat je bang bent om er met iemand over te praten, maar ik denk dat het goed is als je dit met iemand bespreekt. Misschien je ouders? (Of anders de huisarts, die heeft beroepsgeheim.)
Sterkte
jjjjjjj
anoniem_6374917a6c3be wijzigde dit bericht op 21-02-2018 19:11
33.06% gewijzigd
zondag 30 april 2017 04:28
Hoe je jezelf moet noemen? Je bent in ieder geval slachtoffer van een ernstig misdrijf. Besef dat dit nog niet verjaard is. De verjaringstermijn voor seksueel misbruik van kinderen begint pas vanaf 18 jaar te lopen. In principe kun je nog steeds aangifte doen tegen de dader. Die keuze kun je zelf maken. Jij hebt daar de controle over.
zondag 30 april 2017 04:48
quote:Xaiandra schreef op 30 april 2017 @ 04:28:
Hoe je jezelf moet noemen? Je bent in ieder geval slachtoffer van een ernstig misdrijf. Besef dat dit nog niet verjaard is. De verjaringstermijn voor seksueel misbruik van kinderen begint pas vanaf 18 jaar te lopen. In principe kun je nog steeds aangifte doen tegen de dader. Die keuze kun je zelf maken. Jij hebt daar de controle over.Ik heb geen bewijs, ik ben 23.
Hoe je jezelf moet noemen? Je bent in ieder geval slachtoffer van een ernstig misdrijf. Besef dat dit nog niet verjaard is. De verjaringstermijn voor seksueel misbruik van kinderen begint pas vanaf 18 jaar te lopen. In principe kun je nog steeds aangifte doen tegen de dader. Die keuze kun je zelf maken. Jij hebt daar de controle over.Ik heb geen bewijs, ik ben 23.
zondag 30 april 2017 05:06
Wat jou is overkomen is een zodanig ernstig misdrijf, dat de verjaringstermijn in principe nog loopt tot je 38 jaar bent. Het bewijs is onder meer jouw getuigenis. Nogmaals, aangifte bij de politie is niet iets wat je moet doen, maar wat je kunt doen. En dat besluit hoef je ook nu nog niet te nemen, als je daar niet aan toe bent. Je kan ook te zijner tijd anoniem contact opnemen met Slachtofferhulp om hierover eerst advies te vragen.
Als je naar de huisarts gaat, die heeft beroepsgeheim. Wat betreft het medisch dossier, je kunt aan de arts aangeven dat je dit niet in je medisch dossier opgenomen wilt zien. Er zijn ook huisartsen die in dergelijke gevallen dit zelf aan de patiënt vragen.
Als je naar de huisarts gaat, die heeft beroepsgeheim. Wat betreft het medisch dossier, je kunt aan de arts aangeven dat je dit niet in je medisch dossier opgenomen wilt zien. Er zijn ook huisartsen die in dergelijke gevallen dit zelf aan de patiënt vragen.
zondag 30 april 2017 06:19
Hulp zoeken via de huisarts.
Heb je nichtjes of neefjes van 8?
Als er weer eens een verjaardag oid is observeer ze eens. Of probeer je eigen kinderfoto's uit die periode te bekijken als je dat kan.
Dan zie je zelf dat het echt nog heel jong is en dit nooit de schuld van een kind is.
Ik zou verder met je moeder bespreken dat je deze man niet meer in je omgeving wil hebben.
Als het toch moet zelf de ruimte of het huis verlaten of kort of niet meegaan naar bijv verjaardagen. Of op een ander moment gaan dan dat diegene komt.
Dit helpt jou allemaal niet, dat net doen of er niks is gebeurd.
Er is wel degelijk iets gebeurd en het is aan jou hoe je daarmee kan omgaan. De dader of je ouders bepalen dat nu niet meer.
Heb je nichtjes of neefjes van 8?
Als er weer eens een verjaardag oid is observeer ze eens. Of probeer je eigen kinderfoto's uit die periode te bekijken als je dat kan.
Dan zie je zelf dat het echt nog heel jong is en dit nooit de schuld van een kind is.
Ik zou verder met je moeder bespreken dat je deze man niet meer in je omgeving wil hebben.
Als het toch moet zelf de ruimte of het huis verlaten of kort of niet meegaan naar bijv verjaardagen. Of op een ander moment gaan dan dat diegene komt.
Dit helpt jou allemaal niet, dat net doen of er niks is gebeurd.
Er is wel degelijk iets gebeurd en het is aan jou hoe je daarmee kan omgaan. De dader of je ouders bepalen dat nu niet meer.
zondag 30 april 2017 06:34
Lieve meid, zoek alsjeblieft professionele hulp. Wat je beschrijft is heftig en als je het zo laat ben ik bang dat dit de rest van je leven op een negatieve manier gaat bepalen; dat is nu al aan de gang. Dat is de dader niet waard. Je bent niet de eerste en de enige die dit is overkomen, de gevoelens die je beschrijft zijn heel herkenbaar voor anderen bij wie hetzelfde is gebeurd. Ik wens je kracht, wijsheid en sterkte toe.
Love is the meaning of life
zondag 30 april 2017 07:29
Hallo Moon,
Er zijn lotgenoten hier op het forum en op deze pijler is een topic over dit onderwerp.
Misbruikt als kind. Het effect ervan op volwassenen deel 2.
Momenteel ligt het topic stil maar je kunt er veel lezen en zien hoe anderen omgaan met hun misbruikverleden, als je dat zou willen.
Er is ook een deel 1, wat vol staat met informatie.
Ik was de starter van dat eerste topic omdat ik zelf vijf jaar lang misbruikt ben vanaf ongeveer mijn vierde jaar. Pas toen ik 32 was ben ik gaan praten.
Dat je als klein kind op geen enkele manier schuldig bent aan wat je is overkomen moet bij jou zo te zien nog doordringen. Ik vind het vreselijk voor je dat je daar mee bezig bent maar ik herken het wel.
Ik hoop dat je je laat helpen.
Door een professional maar ook door lotgenoten. Al is het maar zodat je voelt dat je niet alleen bent.
Er zijn lotgenoten hier op het forum en op deze pijler is een topic over dit onderwerp.
Misbruikt als kind. Het effect ervan op volwassenen deel 2.
Momenteel ligt het topic stil maar je kunt er veel lezen en zien hoe anderen omgaan met hun misbruikverleden, als je dat zou willen.
Er is ook een deel 1, wat vol staat met informatie.
Ik was de starter van dat eerste topic omdat ik zelf vijf jaar lang misbruikt ben vanaf ongeveer mijn vierde jaar. Pas toen ik 32 was ben ik gaan praten.
Dat je als klein kind op geen enkele manier schuldig bent aan wat je is overkomen moet bij jou zo te zien nog doordringen. Ik vind het vreselijk voor je dat je daar mee bezig bent maar ik herken het wel.
Ik hoop dat je je laat helpen.
Door een professional maar ook door lotgenoten. Al is het maar zodat je voelt dat je niet alleen bent.
zondag 30 april 2017 07:39
Dit is op geen enkele manier jouw schuld. Zelfs al zou een kind er letterlijk om vragen (en dat doen kinderen van 8 niet) dan nog heeft zo'n smeerlap van hem of haar af te blijven. Het is een zware misdaad waar hij jouw leven mee verpest heeft.
Geloof me, ik heb een dochter van 8 die wel iets weet van de bloemetjes en de bijtjes, maar die ook in zo'n situatie totaal overdonderd zou zijn en het niet zou kunnen voorkomen. Ik hoop alleen maar dat ik haar tegen zoiets zou kunnen beschermen (wat niet altijd kan) en dat ze het meteen zou vertellen en niet 8 jaar zou wachten.
Jouw moeder snap ik echt niet. Walgelijk gewoon, geen actie ondernemen en tegen die persoon doen alsof er niks aan de hand is. Daardoor krijg jij vanzelf het idee dat het dan wel jouw schuld zal zijn.
Ik hoop dat je professionele hulp hebt of zoekt, dit verwerk je niet even alleen. Nogmaals: jij hebt hier 0,00000 % schuld aan!
Geloof me, ik heb een dochter van 8 die wel iets weet van de bloemetjes en de bijtjes, maar die ook in zo'n situatie totaal overdonderd zou zijn en het niet zou kunnen voorkomen. Ik hoop alleen maar dat ik haar tegen zoiets zou kunnen beschermen (wat niet altijd kan) en dat ze het meteen zou vertellen en niet 8 jaar zou wachten.
Jouw moeder snap ik echt niet. Walgelijk gewoon, geen actie ondernemen en tegen die persoon doen alsof er niks aan de hand is. Daardoor krijg jij vanzelf het idee dat het dan wel jouw schuld zal zijn.
Ik hoop dat je professionele hulp hebt of zoekt, dit verwerk je niet even alleen. Nogmaals: jij hebt hier 0,00000 % schuld aan!
zondag 30 april 2017 08:28
zondag 30 april 2017 08:29
Wat goed van jou dat je een topic opent. Dat is een hele dappere eerste stap! Jij was een kind, hij een volwassene. Hij zat zo enorm fout en jij bent echt alleen maar slachtoffer in deze. Een man van 8 mag zoiets NOOIT doen, er is niks dat jij kan hebben gedaan om dit voor hem goed te praten. Prent jezelf dat goed in. Feit alleen al dat jij er 15 jaar na dato nog zo mee bezig bent bewijst al dat het niet ok was, hij is een dader van een misdrijf. En je moeder heeft dit niet goed aangepakt. Waarom ben je zo bang voor een medisch dossier? Is maagdelijkheid heel belangrijk voor je? Ik denk dat hier delen een goede eerste stap is. Zijn er meer mensen in je omgeving die je in vertrouwen kunt nemen? Die jou zouden kunnen helpen om te accepteren dat je niks anders bent dan een slachtoffer zodat je van daaruit kunt gaan verwerken en boven deze dader kan komen te staan?
zondag 30 april 2017 09:00
Je kan jezelf nu geen verwijten maken als je toen de neiging had om ook ouderen buiten je ouders te gehoorzamen. Misschien was je bang en beschermden je ouders je onvoldoende.
Ouders beschermen hun kind soms niet voldoende omdat zijzelf ook bang zijn.
Daders zoeken voor hun snode plannen precies die kinderen uit waarvan ze kunnen verwachten dat die niet om hun ouders gaan gillen.
Ouders beschermen hun kind soms niet voldoende omdat zijzelf ook bang zijn.
Daders zoeken voor hun snode plannen precies die kinderen uit waarvan ze kunnen verwachten dat die niet om hun ouders gaan gillen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zondag 30 april 2017 09:04
Wat vreselijk dat je dit is overkomen To. Ik sluit me aan bij Miems: dit is een hele dappere eerste stap!
Je zou bij je huisarts alleen aan kunnen geven dat je je neerslachtig voelt en er graag eens met iemand over zou willen praten. Op die manier krijg je wel een doorverwijzing voor een psycholoog, maar hoef je je huisarts niets te vertellen.
Ik denk dat het wel erg belangrijk is dat je er met iemand over spreekt. Er heeft iemand vreselijk misbruik gemaakt van een jong kind!!!
Heel veel sterkte
Je zou bij je huisarts alleen aan kunnen geven dat je je neerslachtig voelt en er graag eens met iemand over zou willen praten. Op die manier krijg je wel een doorverwijzing voor een psycholoog, maar hoef je je huisarts niets te vertellen.
Ik denk dat het wel erg belangrijk is dat je er met iemand over spreekt. Er heeft iemand vreselijk misbruik gemaakt van een jong kind!!!
Heel veel sterkte
zondag 30 april 2017 09:15
Het is echt niet jouw schuld! Neem in ieder geval iemand in vertrouwen bij wie je je hart kunt uitstorten. Ik ben misbruikt door mijn broer toen ik 11 jaar was. Ik dacht dat ik er wel mee kon dealen door er niet meer aan te denken en net te doen alsof er niks gebeurd was. Pas toen mijn eigen kind 11 was kwam al het verdriet en boosheid er uit. Toen besefte ik pas goed dat je nog echt een kind bent op die leeftijd. Ik wil je echt aanraden om nu hulp te zoeken en niet zo lang te wachten al ik heb gedaan.
zondag 30 april 2017 09:31
Goed dat je hier je verhaal gepost hebt. Ik vind dat heel moedig van je.
Wat jou is overkomen, is heel akelig. Niet alleen de verkrachting, maar ook het er niet over praten, de dader weer zien, je moeder die in plaats van je steunt, zegt dat je hierover moet zwijgen.
Dat je gelooft dat je er om gevraagd hebt, dat je het verdiend hebt, dat het je eigen schuld was, is heel herkenbaar (ik heb zelf e.a. meegemaakt mbt misbruik) maar beslist niet de waarheid. Je wéét dit zelf ergens ook wel, want ik geloof niet dat jij nu, als volwassen vrouw, tegen een 8 jarig kind wat dit is overkomen, zou zeggen dat het haar eigen schuld is.
Het zijn van die unieke regels die alleen voor onszelf gelden.
Maar voor alle duidelijkheid: die gelden dus niet.
Je was een kind, je had beschermd moeten worden en dat is niet gebeurd. Je had liefdevol opgevangen moeten worden door je ouders, dat is niet gebeurd. En niet omdat jij een slecht, stom, stil kind was, maar omdat volwassenen nogal wat steekjes hebben laten vallen.
Mbt je walging richting seksualiteit (ook herkenbaar helaas) klinkt het voor mij alsof je in je seksuele ontwikkeling stil bent blijven staan (kinderen vinden seks vies) èn er daarnaast een extra negatieve lading op is gekomen.
Het goede nieuws is dat dit te behandelen is, het slechte nieuws is dat je daarvoor wel eerst naar de huisarts moet.
Wat je schrijft over je dossier klopt, maar wat ook zo is, is dat je dossier niet zonder jouw toestemming met iemand gedeeld mag worden.
Je hoeft bij de huisarts waarschijnlijk niet precies te vertellen wat er met je als kind is gebeurd. Ik heb toentertijd tegen mijn huisarts gezegd dat ik als kind vervelende seksuele ervaringen heb gehad en dat ik daarom naar een psycholoog doorverwezen wilde worden. Dat was voldoende (dus mijn huisarts weet verder niets).
Het is hartstikke eng allemaal, maar als je wilt dat er iets verandert, is het wel een manier waarmee je veel kans maakt dat dit lukt.
zondag 30 april 2017 09:38
Lieve Moon94,
Je bent slachtoffer van incest, aangezien het een familielid was. Met al je vragen en twijfels kun je bellen of mailen naar stichting Korrelatie. Dat is een soort kindertelefoon, maar dan voor mensen boven de 18. Ze hebben verstand van allerlei probleemsituaties, ook van incest.
Kijk maar eens hier: http://www.korrelatie.nl/ ... n-seksueel-geweld/incest/
Ik wens je veel sterkte.
Je bent slachtoffer van incest, aangezien het een familielid was. Met al je vragen en twijfels kun je bellen of mailen naar stichting Korrelatie. Dat is een soort kindertelefoon, maar dan voor mensen boven de 18. Ze hebben verstand van allerlei probleemsituaties, ook van incest.
Kijk maar eens hier: http://www.korrelatie.nl/ ... n-seksueel-geweld/incest/
Ik wens je veel sterkte.
zondag 30 april 2017 09:39
Er zijn ruim volwassen vrouwen die mishandelt en verkracht worden door hun echtgenoten. Er zijn dames die dankzij hun "geliefde" in de prostitutie belanden. Er zijn moeders die hun ogen (uit angst) sluiten terwijl hun nieuwe vriend de kinderen mishandelt en/of misbruikt. En dan denk jij dat jij als achtjarige bestand bent tegen een volwassen man? Een man die fysiek sterker is, die de volledige macht over je kan hebben door te zeggen 'als je praat vermoord ik je familie' of 'ach, als je dit vertelt gelooft niemand je' (wat in jouw geval zo bleek gezien de acties van je moeder) wat je als kind natuurlijk gelooft.
Stop met de blaam bij jezelf te leggen. Hij is de slechterik in dit verhaal en jij hierin het slachtoffer. Ga naar je ha en laat je doorverwijzen naar een psycholoog/ GGZ instelling.
Stop met de blaam bij jezelf te leggen. Hij is de slechterik in dit verhaal en jij hierin het slachtoffer. Ga naar je ha en laat je doorverwijzen naar een psycholoog/ GGZ instelling.
Kia aka brandhout voor de hel, aangenaam.
zondag 30 april 2017 10:00
Wanneer je - eindelijk soms - gaat praten dan is je afvragen wat je eigen aandeel is in het verhaal zo'n beetje het eerste wat je doet.
Hoewel je best kunt beredeneren dat het niet je eigen schuld is, het gevóel is anders en dat gevoel kan heel hardnekkig zijn.
Misschien is het een hele stap maar het is echt het beste wat je voor jezelf kunt doen; hulp zoeken bij professionals en daarbij (als je dat wil) steun van lotgenoten.
Hoewel je best kunt beredeneren dat het niet je eigen schuld is, het gevóel is anders en dat gevoel kan heel hardnekkig zijn.
Misschien is het een hele stap maar het is echt het beste wat je voor jezelf kunt doen; hulp zoeken bij professionals en daarbij (als je dat wil) steun van lotgenoten.
