Psyche
alle pijlers
Niet te bevatten - ik zou blij moeten zijn
donderdag 16 oktober 2014 16:17
Okay ... Ik ben nu 37 jaar. Ik ben sinds 2003 bezig geweest om zwanger te worden. Eerst met mijn vriend uit vorige relatie ... Die relatie liep in 2007 op de klippen. Toen sinds 2010 met de man waar ik nu mee getrouwd ben. Het lukte dus niet spontaan en in 2013 hebben we er hulp bij gezocht en liepen we bij een gynaecoloog. Ik was onbegrepen verminderd vruchtbaar: 6 IUI behandelingen en 1 mislukte IVF poging daarna een evaluatiegesprek met het nieuws dat de kans praktisch nihil is.
Toen hebben we er een dikke vette streep doorgezet. De afgelopen maanden heb ik allelei redenen bedacht waarom ik het ook wel prima vond, een verwerkingsproces doorgegaan en uiteindelijk ook wel vrede mee. Zelfs blij:
- ik zal toch geen goede moeder zijn
- in wat voor wereld zet je zo'n kind, kijk naar alle ellende in de wereld
- ik ben vrij en kan gaan en staan en doen wat ik wil
- ik heb net een nieuwe baan waar ik heel gelukkig van wordt
En nu .... Ik had deze hele week pijnlijke borsten en werd nog niet ongesteld. Zou niet weten wanneer ik het voor het laatst was. Ik hou het niet meer bij. Ik had nog wat testen liggen en ik deed er een 'voor de gein'. En wat me nog noooooit eerder is gelukt, was nu in 20 seconden duidelijk .... Een tweede streep. NEEEEEEEEE dat kan niet maar de tweede test gaf hetzelfde aan.
Paniekkkkkkkk .... Ik zou nu heel blij moeten zijn maar ik ben ernstig in de war. Daarom plaats ik het topic ook hier ... En niet bij pijler zwanger. Dat is confronterend ... Al die jaren zat ik jaloers die topics te lezen maar kon er nooit een topic plaatsen met het blijde nieuws. En ik zit nu in de knoop met mijn psyche ..... Ik hoor toch ontzettend blij te zijn??? Ik snap niets van mezelf.
Toen hebben we er een dikke vette streep doorgezet. De afgelopen maanden heb ik allelei redenen bedacht waarom ik het ook wel prima vond, een verwerkingsproces doorgegaan en uiteindelijk ook wel vrede mee. Zelfs blij:
- ik zal toch geen goede moeder zijn
- in wat voor wereld zet je zo'n kind, kijk naar alle ellende in de wereld
- ik ben vrij en kan gaan en staan en doen wat ik wil
- ik heb net een nieuwe baan waar ik heel gelukkig van wordt
En nu .... Ik had deze hele week pijnlijke borsten en werd nog niet ongesteld. Zou niet weten wanneer ik het voor het laatst was. Ik hou het niet meer bij. Ik had nog wat testen liggen en ik deed er een 'voor de gein'. En wat me nog noooooit eerder is gelukt, was nu in 20 seconden duidelijk .... Een tweede streep. NEEEEEEEEE dat kan niet maar de tweede test gaf hetzelfde aan.
Paniekkkkkkkk .... Ik zou nu heel blij moeten zijn maar ik ben ernstig in de war. Daarom plaats ik het topic ook hier ... En niet bij pijler zwanger. Dat is confronterend ... Al die jaren zat ik jaloers die topics te lezen maar kon er nooit een topic plaatsen met het blijde nieuws. En ik zit nu in de knoop met mijn psyche ..... Ik hoor toch ontzettend blij te zijn??? Ik snap niets van mezelf.
Here I am - now what are your other two wishes...
donderdag 16 oktober 2014 16:21
Wat heftig. Ik denk dat je nu echt in 'shock' bent en dat kan ik me heel goed voorstellen.
Je hebt al die tijd gehad dat je geen kinderen kon krijgen. Wat heftig.
Weet je man het al?
Houd er ook rekening mee dat je onder invloed bent door hormonen. Het is helemaal niet erg dat je even niet ontzettend blij bent. Laat het even bezinken.
Je hebt al die tijd gehad dat je geen kinderen kon krijgen. Wat heftig.
Weet je man het al?
Houd er ook rekening mee dat je onder invloed bent door hormonen. Het is helemaal niet erg dat je even niet ontzettend blij bent. Laat het even bezinken.
Het recht om gehoord te worden sluit niet automatisch het recht in om serieus genomen te worden
donderdag 16 oktober 2014 16:22
Ik denk dat je nog niet blij durft te zijn. Dit kon toch niet, dus denk je misschien wel, het zal toch nog wel misgaan.
Als alles bezonken is, ga je er echt nog wel blij mij zijn. Het is tenslotte een lang gekoesterde wens, die je misschien verdrongen is, maar dat komt wel terug.
Voor nu gefeliciteerd!
Als alles bezonken is, ga je er echt nog wel blij mij zijn. Het is tenslotte een lang gekoesterde wens, die je misschien verdrongen is, maar dat komt wel terug.
Voor nu gefeliciteerd!
donderdag 16 oktober 2014 16:25
Wat bijzonder, van harte gefeliciteerd!
Ik herken het wel een beetje, ik ben dan wel na een IVF behandeling zwanger geraakt, er zo lang naar toe geleefd, tussen hoop en wanhoop gebalanceerd en ineens komt er een kind.
Wellicht dat het komt omdat je je leven zonder kind bent gaan voorstellen en dat leven bent gaan leven... en ineens is je wereld op zijn kop. Je gaat er vast wel aan wennen, praat er veel over met je man.
wat mooi dat het jullie gegund is.
Ik herken het wel een beetje, ik ben dan wel na een IVF behandeling zwanger geraakt, er zo lang naar toe geleefd, tussen hoop en wanhoop gebalanceerd en ineens komt er een kind.
Wellicht dat het komt omdat je je leven zonder kind bent gaan voorstellen en dat leven bent gaan leven... en ineens is je wereld op zijn kop. Je gaat er vast wel aan wennen, praat er veel over met je man.
wat mooi dat het jullie gegund is.
donderdag 16 oktober 2014 16:26
Laat het even bezinken idd, zelfs vrouwen die er wel mee bezig waren kunnen een soort shock ervaren als het dan zover is...Het besef dat er dan een wezentje in je buik zit, dat je zwanger bent! ik was bij de eerste ook even verward en een vriendin van me was wel heel snel zwanger, die wilde er eerst niet eens over praten...Maar het komt goed. Maar...mocht je tot de conclusie komen dat je het toch liever niet wil, doe het dan niet, een kind beïnvloed je hele leven. Maar dat weet je zelf wel. Gefeliciteerd uiteraard!
donderdag 16 oktober 2014 16:43
Wauw, geweldig, maar wat zal je in shock zijn. Echt niet vreemd dat blijdschap niet het eerste is wat je voelt! Laat het rustig bezinken.
Mijn ouders waren allebei (!) onvruchtbaar verklaard, en toch hebben ze twee gezonde dochters op de wereld gezet. Artsen geloofde het bij de eerste (mijn zus) niet eens, 'schijnzwanger' zeiden ze, maar het was toch echt zo. Er zit weliswaar een groot leeftijdsverschil tussen mijn zus en mij, maar dat maakt niet uit toch?
Het is geweldig als het toch nog lukt terwijl je denkt dat er geen hoop meer is, maar dat je vreselijk moet wennen aan het idee, des te meer omdat je je min of meer had neergelegd bij een kindloos bestaan, is absoluut niet vreemd!
En natuurlijk: gefeliciteerd!!!
Mijn ouders waren allebei (!) onvruchtbaar verklaard, en toch hebben ze twee gezonde dochters op de wereld gezet. Artsen geloofde het bij de eerste (mijn zus) niet eens, 'schijnzwanger' zeiden ze, maar het was toch echt zo. Er zit weliswaar een groot leeftijdsverschil tussen mijn zus en mij, maar dat maakt niet uit toch?
Het is geweldig als het toch nog lukt terwijl je denkt dat er geen hoop meer is, maar dat je vreselijk moet wennen aan het idee, des te meer omdat je je min of meer had neergelegd bij een kindloos bestaan, is absoluut niet vreemd!
En natuurlijk: gefeliciteerd!!!
donderdag 16 oktober 2014 16:43
Als je al zo'n lange tijd ervan overtuigd bent geweest geen moeder te zullen worden, dan zal zulk nieuw eerder vreemd/raar zijn dan dat je er blij mee bent.
Emoties kunnen nou eenmaal niet zo makkelijk van het ene moment van een zekere rouw naar een enorme blijdschap omslaan.
Het blijde nieuws heeft tijd nodig om in te dalen.
Maar dat komt heus nog wel dus: van harte proficiat voor jou en je man!
Emoties kunnen nou eenmaal niet zo makkelijk van het ene moment van een zekere rouw naar een enorme blijdschap omslaan.
Het blijde nieuws heeft tijd nodig om in te dalen.
Maar dat komt heus nog wel dus: van harte proficiat voor jou en je man!
donderdag 16 oktober 2014 16:49
donderdag 16 oktober 2014 16:50
donderdag 16 oktober 2014 16:55
Allereerst: gefeliciteerd!
Dat je je desondanks niet blij voelt, kan ik me wel voorstellen. Ik las laatst van iemand die zei: "Ik was X-die-geen-kinderen-kon-krijgen, en ineens was ik weer X," en die vond dat ook heel verwarrend. Tel daarbij je hormonen op en... kabam. Maar die blijdschap gaat heus nog wel komen hoor.
Dat je je desondanks niet blij voelt, kan ik me wel voorstellen. Ik las laatst van iemand die zei: "Ik was X-die-geen-kinderen-kon-krijgen, en ineens was ik weer X," en die vond dat ook heel verwarrend. Tel daarbij je hormonen op en... kabam. Maar die blijdschap gaat heus nog wel komen hoor.
donderdag 16 oktober 2014 17:34
donderdag 16 oktober 2014 17:49
Super dat het toch gelukt is!! Gefeliciteerd meid.
Het is natuurlijk een shock als je gaat van kans op een kind nihil en nu naar hartstikke zwanger, maar denk dat als je de kleine eenmaal vast hebt alles op zijn plek valt.
Het is natuurlijk een shock als je gaat van kans op een kind nihil en nu naar hartstikke zwanger, maar denk dat als je de kleine eenmaal vast hebt alles op zijn plek valt.
De vastheid die je zoekt is even groot als de veranderlijkheid waar jij naar verlangt
donderdag 16 oktober 2014 17:50
Herkenbaar voor mij. Tien jaar waren we aan het proberen en toen we het aan het opgeven waren bleek ik spontaan zwanger. Al die jaren had ik er een voorstelling van gemaakt hoe het zou zijn, dat moment dat ik het zou ontdekken en aan mijn man zou vertellen. Ik stelde me voor dat we dan superblij zouden zijn en juichend door het huis zouden dansen.
In plaats daarvan zaten we zwaar gechoqueerd op de bank. Elke keer als we elkaar aankeken begonnen we te lachen om vervolgens weer doodstil naast elkaar te zitten. We wisten gewoon niet wat we moesten voelen. Ja, we waren er blij mee, maar het moest echt wel een tijd bezinken.
Dus: gefeliciteerd! en geef het de tijd.
In plaats daarvan zaten we zwaar gechoqueerd op de bank. Elke keer als we elkaar aankeken begonnen we te lachen om vervolgens weer doodstil naast elkaar te zitten. We wisten gewoon niet wat we moesten voelen. Ja, we waren er blij mee, maar het moest echt wel een tijd bezinken.
Dus: gefeliciteerd! en geef het de tijd.
