Psyche
alle pijlers
Paniek door de herbelevingen - deel V
dinsdag 11 april 2017 19:31
Hallo allemaal,
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm:
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
Eind nov 2016 opende ik een topic in verband met paniek klachten, herbelevingen en veel angsten ten gevolge van meerdere trauma's wat zich uit in (c)PTSS.
Ondertussen zijn we alweer toe aan deel 5, wat betekent dat er meer dan 12.000 berichtjes geschreven zijn
Iedereen is altijd heel erg welkom om mee te schrijven!
Heel graag zelfs, voel je vrij, er schrijven zelfs mensen mee die maar één woord herkennen (.......) tot forummers die alles herkennen; wat je achtergrond en verhaal ook is, voel je welkom!
We hopen dat iedereen respecteert dat we het topic graag een veilige plek willen houden voor alle schrijvers en meelezers
Speciaal voor iedereen die al meeschrijft: bedankt voor de afgelopen tijd, voor dit nieuwe topic, voor jullie steun en woorden, jullie begrip, geduld en wijsheid, herkenning, humor en liefde die zelfs door het beeldscherm heen voelbaar is. Dit topic betekent meer voor mij dan woorden duidelijk kunnen maken.
Als je al wat langer mee schrijft zijn de begrippen LV, ZH en MM je bekend, evenals de betekenis van iets omSnowen en ge-Pruttel.
Maar om het voor iedereen een fijn en leesbaar topic te houden hierbij een verklarende woordenlijst
in tabelvorm: | begrip | betekenis |
|---|---|
| LV | Lieve Vriendin |
| MM | Manmens |
| ZH | Zak Hooi |
| BV | Beste Vriend |
| WWD | WeggeWaaid Dakraam |
| OmSnowen | iets wat eerst een negatieve lading voor je had veranderen in iets positiefs |
| GePruttel | woorden en activiteiten die je een vrolijk, fijn gevoel bezorgen |
| Plantjesdag | een dag waarop het niet gaat. Je lichaam werkt niet en heeft liefdevolle berichtjes (via het topic of telefoon of irl), zelfzorg en mensen nodig |
| Mosdag | een dag waarop je je minder dan een plant voelt. Je zit gevangen in een waas van angst en paniek, wat ervoor zorgt dat zelfs de meest basale lichaamsfuncties niet vanzelfsprekend zijn. Er is weinig tot geen taal, wat contact maken moeilijk maakt. |
| PT | Pittige Therapie. Zorg voor, tijdens en na een PT extra goed voor jezelf  |
| ODS teken | Over De Streep teken. Een lief, warm, steunend gebaar voor iemand die dapper bezig is |
| Dansen | Een stapje vooruit, een stapje terug, het gaat niet om alleen maar vooruitgaan, je bent gewoon aan het dansen |
| nog leeg | nog leeg |
De originele post is terug te lezen in deel 1, 2 en 3.
Link naar deel 1:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen/lis ... 5#25123775
Link naar deel 2:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25448419
Link naar deel 3:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#25720379
Link naar deel 4:
psyche/paniek-door-de-herbelevingen-dee ... 9#26082179
knuffelbeertjes wijzigde dit bericht op 29-08-2017 22:41
51.76% gewijzigd
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 22 april 2017 08:13
Zal ik je dan maar vertellen dat ik wel even voor die lamp ging zitten, want kom op hoe erg kan het nou helemaal zijn (ondanks een eerdere hele nare emdr ervaring), niet zo miepen. En nu ben ik een halfjaar verder en heb nog elke dag wel een keer dezelfde herbeleving als het beeld dat in de emdr werd opgeroepen, omdat het allemaal veel en veel te snel gebeurde en het het domste is dat ik had kunnen doen dat gewoon even gaan zitten. Echt lieverd ik begrijp enorm goed dat je sneller wilt, moet van mezelf, dat je van die vreselijke herbelevingen af wilt, maar push jezelf niet tot iets wat je nog niet kan dat maakt het nog erger en dat wil je niet
Misschien een stomme vraag maar voor degenen die contact zoeken als het niet gaat, Knuff en Hanke weet ik in ieder geval, wat app je of zeg je op zo'n moment? Ik moet van de psychologe veel (echt heel veel) meer en direct gaan delen met mensen in m'n omgeving. Nu als ik heel erg getriggerd wordt vertel ik dat achteraf, of vaak zelfs als ik haar zie dagen later, wel aan m'n vriendin (ook vaak helemaal niet), maar ze wil dat ik dat veel eerder doe. En ik begrijp de redenen wel een vriendin en schoonzus hebben beiden aangegeven ervoor open te staan en dat ik altijd contact mag zoeken, maar ik weet niet wat ik dan zou moeten 'zeggen' en dan blijf ik maar weer stil.
Misschien een stomme vraag maar voor degenen die contact zoeken als het niet gaat, Knuff en Hanke weet ik in ieder geval, wat app je of zeg je op zo'n moment? Ik moet van de psychologe veel (echt heel veel) meer en direct gaan delen met mensen in m'n omgeving. Nu als ik heel erg getriggerd wordt vertel ik dat achteraf, of vaak zelfs als ik haar zie dagen later, wel aan m'n vriendin (ook vaak helemaal niet), maar ze wil dat ik dat veel eerder doe. En ik begrijp de redenen wel een vriendin en schoonzus hebben beiden aangegeven ervoor open te staan en dat ik altijd contact mag zoeken, maar ik weet niet wat ik dan zou moeten 'zeggen' en dan blijf ik maar weer stil.
Forever is a hell of a long time
zaterdag 22 april 2017 08:39
@Selune, heel veel succes vandaag! En niet om een hoog cijfer te scoren, maar om erheen te gaan en er aanwezig te zijn. Dát op zichzelf is al een hele overwinning. Er zijn en het ervaren. En daarna trots op jezelf zijn dat je dat hebt geprobeerd.
Ja, je bent ook onschuldig als je het oudste kind bent. En je kunt op elke leeftijd onschuldig zijn. Verkeerde dingen gebeuren als de één overmacht heeft op de ander en daar iets verkeerds mee doet.
Als het niet gaat met mij, stuur ik meestal een berichtje naar m'n beste vriendin en dan schrijf ik iets als "moeilijke dag vandaag" of zo. Dat is al voldoende. Ik hoef niet uit te weiden of het probleem helemaal duidelijk te maken. Het enige wat ik hoef te doen is aangeven. Daarna reageert de ander en komt er wel een gesprekje. Als ik heel angstig of down ben, komt er niet veel uit mij. Dat weten een paar vrienden wel van mij. Daarom zijn een paar woorden genoeg.
Ja, je bent ook onschuldig als je het oudste kind bent. En je kunt op elke leeftijd onschuldig zijn. Verkeerde dingen gebeuren als de één overmacht heeft op de ander en daar iets verkeerds mee doet.
Als het niet gaat met mij, stuur ik meestal een berichtje naar m'n beste vriendin en dan schrijf ik iets als "moeilijke dag vandaag" of zo. Dat is al voldoende. Ik hoef niet uit te weiden of het probleem helemaal duidelijk te maken. Het enige wat ik hoef te doen is aangeven. Daarna reageert de ander en komt er wel een gesprekje. Als ik heel angstig of down ben, komt er niet veel uit mij. Dat weten een paar vrienden wel van mij. Daarom zijn een paar woorden genoeg.
zaterdag 22 april 2017 08:41
Het scheelt ook als je weet wat je kan verdragen of wat je nodig hebt op zo'n moment.
Ik weet dat wel van mezelf. Als ik angstig/paniekerig ben, heb ik geruststelling nodig. De ander kan me helpen duidelijk te krijgen dat wat ik allemaal zit te denken, niet waar is. Daarnaast is praktische hulp fijn, bijvoorbeeld samen naar buiten gaan of samen eten.
Ik weet dat wel van mezelf. Als ik angstig/paniekerig ben, heb ik geruststelling nodig. De ander kan me helpen duidelijk te krijgen dat wat ik allemaal zit te denken, niet waar is. Daarnaast is praktische hulp fijn, bijvoorbeeld samen naar buiten gaan of samen eten.
zaterdag 22 april 2017 08:44
quote:Selune schreef op 21 april 2017 @ 22:55:
[...]Ook gehad over de paniekaanvallen en wat kleine trucjes om het minder heftig te maken, maar ze zei ook dat in deze fase het het allerbelangrijkste was de veel te hoge spanning uit de weg te gaan. En dat ik zoveel beter voor mezelf moet gaan zorgen, dat ik denk dat ik dat al doe, maar dat zij vind van niet. Dat ik teveel doorga, dat ik mezelf veel te hard aanpak en dat we dat gaan veranderen.
[...]
De psych vindt dat je beter voor jezelf moet gaan zorgen en ik sluit me bij haar aan. Je vraagt zo ontzettend veel van jezelf. Het deel van Selune wat vindt dat dit allemaal moet, wordt totaal niet begrensd door jou. Vervolgens raken andere deeltjes Selune in paniek, wat het 'sterke' deel Selune weer mateloos irriteert. Dat deel krijgt de bevestiging dat Selune niks waard is, niks kan, enzovoorts.
Ik zet het even heel scherp neer Selune en dat doe ik omdat ik denk dat er niets gaat veranderen als je deze cirkel niet doorbreekt. Je kunt m doorbreken door liever te zijn voor jezelf. Door op een rijtje te zetten wat je allemaal van jezelf vraagt. En daarna daar eens met verschillende ogen naar te kijken. Met het oog wat het volstrekt normaal (zelfs nog een beetje of heel veel te weinig) vindt, met het oog wat er van in paniek raakt, met het oog wat er moe van wordt, met het oog van je beste vriendin, enzovoorts.
Als je het rijtje hier deelt, willen er hier ook vast mensen naar kijken vanuit hun eigen 'oog'.
Naar een tentamen gaan terwijl je 100% zeker weet dat je in paniek raakt. Ik weet niet, het klinkt niet zinvol. Tenzij je het kunt zien als een oefening om om te gaan met paniek. En oprecht trots bent op jezelf als je daar bent geweest.
Anders klinkt het als een kwelling, die het cirkeltje wat ik hierboven beschrijf, rond maakt.
Mijn advies is dan ook, ga alleen als je inschat dat er een kans is dat je niet in paniek raakt, of in 'beheersbare' paniek. Ben anders nog liever voor jezelf en blijf thuis, behandel jezelf alsof je je eigen kind bent. Met heel veel liefde.
[...]Ook gehad over de paniekaanvallen en wat kleine trucjes om het minder heftig te maken, maar ze zei ook dat in deze fase het het allerbelangrijkste was de veel te hoge spanning uit de weg te gaan. En dat ik zoveel beter voor mezelf moet gaan zorgen, dat ik denk dat ik dat al doe, maar dat zij vind van niet. Dat ik teveel doorga, dat ik mezelf veel te hard aanpak en dat we dat gaan veranderen.
[...]
De psych vindt dat je beter voor jezelf moet gaan zorgen en ik sluit me bij haar aan. Je vraagt zo ontzettend veel van jezelf. Het deel van Selune wat vindt dat dit allemaal moet, wordt totaal niet begrensd door jou. Vervolgens raken andere deeltjes Selune in paniek, wat het 'sterke' deel Selune weer mateloos irriteert. Dat deel krijgt de bevestiging dat Selune niks waard is, niks kan, enzovoorts.
Ik zet het even heel scherp neer Selune en dat doe ik omdat ik denk dat er niets gaat veranderen als je deze cirkel niet doorbreekt. Je kunt m doorbreken door liever te zijn voor jezelf. Door op een rijtje te zetten wat je allemaal van jezelf vraagt. En daarna daar eens met verschillende ogen naar te kijken. Met het oog wat het volstrekt normaal (zelfs nog een beetje of heel veel te weinig) vindt, met het oog wat er van in paniek raakt, met het oog wat er moe van wordt, met het oog van je beste vriendin, enzovoorts.
Als je het rijtje hier deelt, willen er hier ook vast mensen naar kijken vanuit hun eigen 'oog'.
Naar een tentamen gaan terwijl je 100% zeker weet dat je in paniek raakt. Ik weet niet, het klinkt niet zinvol. Tenzij je het kunt zien als een oefening om om te gaan met paniek. En oprecht trots bent op jezelf als je daar bent geweest.
Anders klinkt het als een kwelling, die het cirkeltje wat ik hierboven beschrijf, rond maakt.
Mijn advies is dan ook, ga alleen als je inschat dat er een kans is dat je niet in paniek raakt, of in 'beheersbare' paniek. Ben anders nog liever voor jezelf en blijf thuis, behandel jezelf alsof je je eigen kind bent. Met heel veel liefde.
zaterdag 22 april 2017 09:24
quote:Selune schreef op 21 april 2017 @ 22:55:
[...]
Dat vind ik zo ingewikkeld. Inderdaad waar ligt de grens wanneer ben je niet meer onschuldig, wanneer ben je geen kind meer? Ben je ook onschuldig als je het oudste kind bent?
Psychologe [...] zei ook dat in deze fase het het allerbelangrijkste was de veel te hoge spanning uit de weg te gaan. En dat ik zoveel beter voor mezelf moet gaan zorgen, dat ik denk dat ik dat al doe, maar dat zij vind van niet. Dat ik teveel doorga, dat ik mezelf veel te hard aanpak en dat we dat gaan veranderen.
Ik heb een nachtje geslapen over onschuldig zijn en het oudste kind zijn, en ik kan echt geen reden bedenken waarom een oudste kind niet ook onschuldig zou zijn. (En ik ben zelf de oudste, dus ik heb serieus geprobeerd om redenen te verzinnen waarom ik wél schuldig zou zijn alleen omdat ik de oudste ben.)
Voor vandaag: heel veel sterkte. Ga er gewoon heen, zitten, en kijken wat voor tentamen het is. Probeer dat eerste uur wat vragen te beantwoorden, al was het maar om iets te doen te hebben. Let op je ademhaling: probeer naar je buik te ademen, en blaas langer uit dan je inademt, bijv 4 tellen in- en 6 tellen uitademen. Dan raak je niet zo snel in paniek. Sterkte, ik denk aan je!
Voor morgen en verder: ik ben het wel met je psychologe eens, maar de vraag is vooral hoe je dit patroon kunt doorbreken. En ook hoe er goede ondersteuning voor je kan zijn als je het gaat doorbreken, want dat lijkt me in eerste instantie misschien nog zwaarder dan zo doorgaan. Maar doorgaan hou je ook niet eeuwig vol, vrees ik.
Heel veel sterkte vandaag!
[...]
Dat vind ik zo ingewikkeld. Inderdaad waar ligt de grens wanneer ben je niet meer onschuldig, wanneer ben je geen kind meer? Ben je ook onschuldig als je het oudste kind bent?
Psychologe [...] zei ook dat in deze fase het het allerbelangrijkste was de veel te hoge spanning uit de weg te gaan. En dat ik zoveel beter voor mezelf moet gaan zorgen, dat ik denk dat ik dat al doe, maar dat zij vind van niet. Dat ik teveel doorga, dat ik mezelf veel te hard aanpak en dat we dat gaan veranderen.
Ik heb een nachtje geslapen over onschuldig zijn en het oudste kind zijn, en ik kan echt geen reden bedenken waarom een oudste kind niet ook onschuldig zou zijn. (En ik ben zelf de oudste, dus ik heb serieus geprobeerd om redenen te verzinnen waarom ik wél schuldig zou zijn alleen omdat ik de oudste ben.)
Voor vandaag: heel veel sterkte. Ga er gewoon heen, zitten, en kijken wat voor tentamen het is. Probeer dat eerste uur wat vragen te beantwoorden, al was het maar om iets te doen te hebben. Let op je ademhaling: probeer naar je buik te ademen, en blaas langer uit dan je inademt, bijv 4 tellen in- en 6 tellen uitademen. Dan raak je niet zo snel in paniek. Sterkte, ik denk aan je!
Voor morgen en verder: ik ben het wel met je psychologe eens, maar de vraag is vooral hoe je dit patroon kunt doorbreken. En ook hoe er goede ondersteuning voor je kan zijn als je het gaat doorbreken, want dat lijkt me in eerste instantie misschien nog zwaarder dan zo doorgaan. Maar doorgaan hou je ook niet eeuwig vol, vrees ik.
Heel veel sterkte vandaag!
zaterdag 22 april 2017 09:34
quote:Knuffelbeertjes schreef op 22 april 2017 @ 08:04:
Ja bij en met vriendin was heel erg fijn. Zij kent mij niet beter dan deze periode en vaak heb ik daar best veel zorgen over, maar gisteren alweer gemerkt dat we het heel leuk hebben samen. Natuurlijk ben ik onzeker omdat zij gewoon een heel lief en mooi persoon is, en ik maar ik ben, en nog steeds zo weinig te geven heb
Vannacht waren ze in m'n hoofd dan ook aan me aan het uitleggen dat ze snel genoeg van me zou hebben, ookal spreken haar woorden en daden dat tegen, lastig dus..
Het was heel fijn om met iemand te zijn die weet hoe het echt gaat, en er daarin ook echt wil zijn, en dan ook nog zelf zo'n fijn mens is
Ik heb het zo getroffen wat dat betreft
We hebben (een beetje) gefietst en gewandeld en film gekeken en gelachen en gepraat. Zelfs over de enge emdr, en dat was heel fijn.
[...]Heb het gevoel dat ik bij de volgende herbeleving erin blijf omdat ik gewoon op ben. Dit is niet vol te houden
Het voelt ook nog eens als m'n eigen schuld. Als ik even voor die lamp zou gaan zitten zou het al snel beter moeten gaan. Ik heb geweldige mensen om mij heen, een leven wat het aankan en twee kundige peuten. De enige die zo moeilijk doet ben ik
Ze klinkt als een fijne en belangstellende vriendin die om weet te gaan met mensen met problemen. Dat treft want jij bent een fijn en belangstellend persoon met wat problemen. Dus volgens mij is er best basis voor een vriendschap. En zelfs al zijn jullie maar een tijdje vriendinnen en niet voor eeuwig en de rest van je leven, dan is het nu toch een fijne vriendschap?
Dat het nu zo zwaar is, is ook de reden dat je het overdag zo rustig aan moet doen. Zodat je nog een beetje meer rust krijgt en het allemaal vol blijft houden. Je hebt het zwaar, en je doet niet moeilijk en je bent ook geen aansteller. Je moet ook niet te snel voor die lamp gaan zitten, maar misschien kun je wel aan nieuwe peut vragen (als ze terug is) of je er alvast een keer voor kunt zitten en zo alvast kunt wennen? Nog niet voor het 'echie', maar oefenen/wennen.
Ja bij en met vriendin was heel erg fijn. Zij kent mij niet beter dan deze periode en vaak heb ik daar best veel zorgen over, maar gisteren alweer gemerkt dat we het heel leuk hebben samen. Natuurlijk ben ik onzeker omdat zij gewoon een heel lief en mooi persoon is, en ik maar ik ben, en nog steeds zo weinig te geven heb
Vannacht waren ze in m'n hoofd dan ook aan me aan het uitleggen dat ze snel genoeg van me zou hebben, ookal spreken haar woorden en daden dat tegen, lastig dus..
Het was heel fijn om met iemand te zijn die weet hoe het echt gaat, en er daarin ook echt wil zijn, en dan ook nog zelf zo'n fijn mens is
Ik heb het zo getroffen wat dat betreft
We hebben (een beetje) gefietst en gewandeld en film gekeken en gelachen en gepraat. Zelfs over de enge emdr, en dat was heel fijn.
[...]Heb het gevoel dat ik bij de volgende herbeleving erin blijf omdat ik gewoon op ben. Dit is niet vol te houden
Het voelt ook nog eens als m'n eigen schuld. Als ik even voor die lamp zou gaan zitten zou het al snel beter moeten gaan. Ik heb geweldige mensen om mij heen, een leven wat het aankan en twee kundige peuten. De enige die zo moeilijk doet ben ik
Ze klinkt als een fijne en belangstellende vriendin die om weet te gaan met mensen met problemen. Dat treft want jij bent een fijn en belangstellend persoon met wat problemen. Dus volgens mij is er best basis voor een vriendschap. En zelfs al zijn jullie maar een tijdje vriendinnen en niet voor eeuwig en de rest van je leven, dan is het nu toch een fijne vriendschap?
Dat het nu zo zwaar is, is ook de reden dat je het overdag zo rustig aan moet doen. Zodat je nog een beetje meer rust krijgt en het allemaal vol blijft houden. Je hebt het zwaar, en je doet niet moeilijk en je bent ook geen aansteller. Je moet ook niet te snel voor die lamp gaan zitten, maar misschien kun je wel aan nieuwe peut vragen (als ze terug is) of je er alvast een keer voor kunt zitten en zo alvast kunt wennen? Nog niet voor het 'echie', maar oefenen/wennen.
zaterdag 22 april 2017 10:41
Goede vraag Selune. Bem blij dat je het durft te vragen.
Wat ik gemerkt heb is dat wanneer ik écht in ern herbeleving schiet ik amper kan communiceren. Een vriendin van mij vertelde dat op zulke momenten het taalcentrum in mijn hersenen verminderd actief is. Mezelf verwijten dat ik het dan zo slecht voor elkaar krijg is dus niet liefdevol en onrealistisch om anders te eisen.
Zaak is om eea vóór te zijn. Vaak bouwt de spanning zich op. Neem ik al een soort twijfelzucht en drempelvrees en opjagerij manier van denken bij mezelf waar. Dán uitreiken is key merk ik.
Op zulke momenten deel ik mijn gedachten en gevoelens. App ik bijvoorbeeld dat ik merk dat ik veel wil maar dat mijn lijf zwaar voelt. Of bel ik een vriendin of zelfhulppersoon en zeg ik dat ik twijfel of ik een bepaalde activiteit moet doen/willen...
Soms app ik dat ik dorst heb en dan reageert de ander en krijg ik een duwtje in de rug om thee te zetten.
Wat ik gemerkt heb is dat wanneer ik écht in ern herbeleving schiet ik amper kan communiceren. Een vriendin van mij vertelde dat op zulke momenten het taalcentrum in mijn hersenen verminderd actief is. Mezelf verwijten dat ik het dan zo slecht voor elkaar krijg is dus niet liefdevol en onrealistisch om anders te eisen.
Zaak is om eea vóór te zijn. Vaak bouwt de spanning zich op. Neem ik al een soort twijfelzucht en drempelvrees en opjagerij manier van denken bij mezelf waar. Dán uitreiken is key merk ik.
Op zulke momenten deel ik mijn gedachten en gevoelens. App ik bijvoorbeeld dat ik merk dat ik veel wil maar dat mijn lijf zwaar voelt. Of bel ik een vriendin of zelfhulppersoon en zeg ik dat ik twijfel of ik een bepaalde activiteit moet doen/willen...
Soms app ik dat ik dorst heb en dan reageert de ander en krijg ik een duwtje in de rug om thee te zetten.
zaterdag 22 april 2017 12:02
Ik ben gegaan. Heb het eerste uur volgehouden en ben redelijk rustig gebleven. Twee keer een paniekmoment, maar door mezelf voor te houden dat het een proeftentamen was en heel erg te focussen op m'n ademhaling ging het redelijk. Na een uur weggegaan. Tegelijk met een studiegenootje dat heel erg verdrietig was omdat het niet gelukt was. Haar getroost en gerustgesteld (en daarmee werd ik zelf ook rustiger). Nu onderweg naar huis, voorbereiden voor de vakantie en dan morgen weg (wat mee om enorm veel spanning geeft, maar wat ik ook wil).
Dank jullie voor de antwoorden hoog jullie dan contact maken. Dat vind ik erg moeilijk. Meestal voelt alles verkeerd om te zeggen, vragen, voel ik me veel teveel.
Knuff wat fijn dat je zo'n middag met je vriendin gehad hebt. Zo fijn is dat, samen alles er mogen en kunnen laten zijn
Sofie je zegt ongeveer wat mijn psychologe gisteren ook zei. Ik snap ook ergert wel dat jullie een duidelijk punt hebben, maar m'n hoofd blokkeert er ook op. Ik kan er niet (goed) op reageren, sorry.
Tobbert ik bedoel oudste denk ik anders, maar ik kan er niet goed woorden aan geven.
Dank jullie voor de antwoorden hoog jullie dan contact maken. Dat vind ik erg moeilijk. Meestal voelt alles verkeerd om te zeggen, vragen, voel ik me veel teveel.
Knuff wat fijn dat je zo'n middag met je vriendin gehad hebt. Zo fijn is dat, samen alles er mogen en kunnen laten zijn
Sofie je zegt ongeveer wat mijn psychologe gisteren ook zei. Ik snap ook ergert wel dat jullie een duidelijk punt hebben, maar m'n hoofd blokkeert er ook op. Ik kan er niet (goed) op reageren, sorry.
Tobbert ik bedoel oudste denk ik anders, maar ik kan er niet goed woorden aan geven.
Forever is a hell of a long time
zaterdag 22 april 2017 12:43
zaterdag 22 april 2017 12:55
Selune, held!
Mijn vriendin stuurt mij een niet blije smiley als ze in nood is. soms 10 keer dezelfde, ik kom er dan niet door bij haar met woorden, maar klets gewoon tegen haar aan en stuur mooie smileys terug. Zij weet dat ik haar zie en dat als het niet meer gaat, ( zij geen smileys meer stuurt ) ik naar haar toe kom. Ik heb nog nooit naar haar toe hoeven gaan, de wetenschap dat ik eraan kom als dat moet krijgt haar wat rustiger.
Smiley-meldplicht heeft ze
Mijn vriendin stuurt mij een niet blije smiley als ze in nood is. soms 10 keer dezelfde, ik kom er dan niet door bij haar met woorden, maar klets gewoon tegen haar aan en stuur mooie smileys terug. Zij weet dat ik haar zie en dat als het niet meer gaat, ( zij geen smileys meer stuurt ) ik naar haar toe kom. Ik heb nog nooit naar haar toe hoeven gaan, de wetenschap dat ik eraan kom als dat moet krijgt haar wat rustiger.
Smiley-meldplicht heeft ze
zaterdag 22 april 2017 13:03
quote:Selune schreef op 22 april 2017 @ 12:02:
[...]
Sofie je zegt ongeveer wat mijn psychologe gisteren ook zei. Ik snap ook ergert wel dat jullie een duidelijk punt hebben, maar m'n hoofd blokkeert er ook op. Ik kan er niet (goed) op reageren, sorry.
[...]
Dat geeft niet Selune, je hoeft er ook niet (goed) op te reageren. Ik vind het vervelend voor je dat je hoofd er op blokkeert, omdat dit mij zegt dat je hoofd dat wat ik zeg (nog) heel moeilijk vindt. En ik hoop voor jou dat dit anders gaat voelen.
Ik zie dat je jezelf steeds weer op het tweede, derde, tiende of honderdste plan zet, dat anderen altijd voor gaan en dat vind ik heel jammer en verdrietig voor jou.
Ik vind het heel fijn om te lezen dat je van het hele tentamengebeuren een positieve ervaring hebt weten te maken. Dat het hielp om het als een proeftentamen te zien en dat de paniek beheersbaar is gebleven.
Ik begrijp dat het inpakken nu hoofdprioriteit heeft, maar ik gun je toch ergens ook nog een momentje voor jezelf, al is het maar een kwartiertje!
Want je hebt veel van jezelf gevraagd de afgelopen dagen en ook zeker vandaag!
[...]
Sofie je zegt ongeveer wat mijn psychologe gisteren ook zei. Ik snap ook ergert wel dat jullie een duidelijk punt hebben, maar m'n hoofd blokkeert er ook op. Ik kan er niet (goed) op reageren, sorry.
[...]
Dat geeft niet Selune, je hoeft er ook niet (goed) op te reageren. Ik vind het vervelend voor je dat je hoofd er op blokkeert, omdat dit mij zegt dat je hoofd dat wat ik zeg (nog) heel moeilijk vindt. En ik hoop voor jou dat dit anders gaat voelen.
Ik zie dat je jezelf steeds weer op het tweede, derde, tiende of honderdste plan zet, dat anderen altijd voor gaan en dat vind ik heel jammer en verdrietig voor jou.
Ik vind het heel fijn om te lezen dat je van het hele tentamengebeuren een positieve ervaring hebt weten te maken. Dat het hielp om het als een proeftentamen te zien en dat de paniek beheersbaar is gebleven.
Ik begrijp dat het inpakken nu hoofdprioriteit heeft, maar ik gun je toch ergens ook nog een momentje voor jezelf, al is het maar een kwartiertje!
Want je hebt veel van jezelf gevraagd de afgelopen dagen en ook zeker vandaag!
zaterdag 22 april 2017 19:16
quote:Selune schreef op 22 april 2017 @ 08:13:
Zal ik je dan maar vertellen dat ik wel even voor die lamp ging zitten, want kom op hoe erg kan het nou helemaal zijn (ondanks een eerdere hele nare emdr ervaring), niet zo miepen. En nu ben ik een halfjaar verder en heb nog elke dag wel een keer dezelfde herbeleving als het beeld dat in de emdr werd opgeroepen, omdat het allemaal veel en veel te snel gebeurde en het het domste is dat ik had kunnen doen dat gewoon even gaan zitten. Echt lieverd ik begrijp enorm goed dat je sneller wilt, moet van mezelf, dat je van die vreselijke herbelevingen af wilt, maar push jezelf niet tot iets wat je nog niet kan dat maakt het nog erger en dat wil je niet
Bedankt voor je reactie Selune
Dit probeer ik me ook maar voor te houden... Maar het is zo dubbel.
Ik weet dat ze bij de TC's ook heel snel beginnen met de emdr.
En dat het voor heel veel mensen wel werkt...
Het is zo frustrerend dat het bij mij 'mis' is gegaan..
Ook heel frustrerend dat alleen emdr nu al angstig maakt.
Het is gewoon zo ingewikkeld allemaal, en dat frustreert me.
En om dan enige houvast daarin te vinden, wordt het al snel;
het ligt aan mij, en ik ben lastig.
Terwijl ik ook wel weet dat er de vorige keer fouten gemaakt zijn,
en dat het geen enkelvoudig trauma is, en dat er veel meer factoren meespelen.
Maar het frustreert me enorm.
Ook het idee van: die emdr gaat toch gebeuren, waarom dan zo'n lange aanloop..?
Terwijl ik wel weet dat het anders moet dan de vorige keer,
en dit dus wel echt nodig is.
Maar ik voel me zo'n kansloos geval
Zal ik je dan maar vertellen dat ik wel even voor die lamp ging zitten, want kom op hoe erg kan het nou helemaal zijn (ondanks een eerdere hele nare emdr ervaring), niet zo miepen. En nu ben ik een halfjaar verder en heb nog elke dag wel een keer dezelfde herbeleving als het beeld dat in de emdr werd opgeroepen, omdat het allemaal veel en veel te snel gebeurde en het het domste is dat ik had kunnen doen dat gewoon even gaan zitten. Echt lieverd ik begrijp enorm goed dat je sneller wilt, moet van mezelf, dat je van die vreselijke herbelevingen af wilt, maar push jezelf niet tot iets wat je nog niet kan dat maakt het nog erger en dat wil je niet
Bedankt voor je reactie Selune
Dit probeer ik me ook maar voor te houden... Maar het is zo dubbel.
Ik weet dat ze bij de TC's ook heel snel beginnen met de emdr.
En dat het voor heel veel mensen wel werkt...
Het is zo frustrerend dat het bij mij 'mis' is gegaan..
Ook heel frustrerend dat alleen emdr nu al angstig maakt.
Het is gewoon zo ingewikkeld allemaal, en dat frustreert me.
En om dan enige houvast daarin te vinden, wordt het al snel;
het ligt aan mij, en ik ben lastig.
Terwijl ik ook wel weet dat er de vorige keer fouten gemaakt zijn,
en dat het geen enkelvoudig trauma is, en dat er veel meer factoren meespelen.
Maar het frustreert me enorm.
Ook het idee van: die emdr gaat toch gebeuren, waarom dan zo'n lange aanloop..?
Terwijl ik wel weet dat het anders moet dan de vorige keer,
en dit dus wel echt nodig is.
Maar ik voel me zo'n kansloos geval
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 22 april 2017 19:34
quote:Selune schreef op 22 april 2017 @ 08:13:
Misschien een stomme vraag maar voor degenen die contact zoeken als het niet gaat, Knuff en Hanke weet ik in ieder geval, wat app je of zeg je op zo'n moment?
Hele goede vraag juist, en ook heel mooi dat er al zoveel reacties op gekomen zijn.
Zo kun je kijken of er iets tussen zit wat bij jou past,
of er je eigen draai aan geven. Als het maar iets is, wat werkt voor jou
In mijn geval; ik pak het bij verschillende mensen verschillend aan.
Omdat ik mij daar zelf beter bij voel.
Richting vriend zal ik het woord herbeleving minder snel gebruiken,
maar zeg ik eigenlijk altijd; ik heb weer beelden.
Of: het gaat mis in mijn hoofd.
Of: het lukt me even niet.
Hij weet inmiddels dan wel wat er aan de hand is,
maar ik heb hem daarin wel best veel moeten betrekken om dit voor elkaar te krijgen.
Nu zijn er steeds minder woorden nodig...
Richting m'n peuten app ik gewoon echt de situatie,
dat hebben we ook afgesproken met elkaar,
zodat ze me goed kunnen helpen.
Dus bijv. ik zat op de wc, en moest denken aan vroeger,
toen kwam de herbeleving, ik probeerde erbij te blijven,
nu zit ik op de bank en voel me uitgeput en angstig.
Richting vriendinnen app ik dat het even niet zo lekker gaat.
Het wisselt per vriendschap en moment hoeveel ik er dan verder over uitweid.
Het is alleen al fijn dat er iemand is,
eigenlijk wat Pruttel ook aangeeft, smileys zijn bij wijze van spreken dan al genoeg.
Of afleiding. Of steun. Of ideeën om ermee om te gaan (medicatie, zelfzorg, etc.).
Mijn ervaring tot dusver, en dat is helemaal niet veel,
want ik deed dit ook altijd helemaal alleen,
en vind delen nog steeds heel erg moeilijk en ingewikkeld.
Maar mijn ervaring is dat ik er op tijd bij moet zijn.
Anders hebben de gedachten het al teveel voor het zeggen.
En zij willen mij alleen voor zichzelf,
dat is een groot deel van het probleem.
Maar op tijd uitreiken is super lastig,
omdat ik het al snel bagatelliseer en uitstel,
en nog steeds vind dat ik het alleen zou moeten kunnen...
Wat mij daarin helpt is geregeld contact hebben met de mensen om mij heen.
Dus veel meer dan eerst.
Eerst maakte ik echt alleen contact als ik mijn hoofd en lichaam onder controle had.
Inmiddels oefen ik met op verschillende momenten contact maken;
als ik blij ben, maar ook als ik verdrietig ben.
Als ik fit ben, maar ook als ik wat vermoeider ben.
Als ik actief ben, maar ook als ik passiever ben.
Als ik mezelf leuk vind overkomen, maar ook als ik bang ben saai te zijn.
Door hiermee te oefenen,
ben ik erachter gekomen dat mensen niet alleen met me om willen gaan,
als het goed gaat (ik me beter voordoe dan het gaat).
Maar ook op heel veel andere momenten.
Het is nog hypothetisch hoor, de zin die ik hiervoor schreef,
maar het lijkt echt die kant op te gaan...
Maar voor mij voelt wel elk contact moment momenteel
als een enorm risico.
En elke dag, op heel veel momenten, elke keer als ik contact maak,
neem ik dat risico, zodat ik nieuwe dingen kan leren en ervaren.
Ik schrijf dit omdat het voor mij een te grote stap was om meteen te delen als het niet zou gaan.
Ik had helemaal geen ervaring met delen.
Dus vandaar dat ik het zo aanpak....
Nogmaals: kies iets wat past bij jou, dan is het altijd goed,
je kunt hierin niks fout doen (moeilijk te geloven maar echt waar)
Je weet wel welke mensen dit willen en kunnen voor jou
Dapper dat je hier over na durft te denken Selune,
ik kan me voorstellen hoe eng dat is... of niet?
En ik sluit me bij de rest van de reacties aan;
wat super knap dat je het volgehouden hebt vanmorgen
Succes met pakken, en ik hoop dat de vakantie je wat helpt
In elk geval veel meer rust te vinden...
Misschien een stomme vraag maar voor degenen die contact zoeken als het niet gaat, Knuff en Hanke weet ik in ieder geval, wat app je of zeg je op zo'n moment?
Hele goede vraag juist, en ook heel mooi dat er al zoveel reacties op gekomen zijn.
Zo kun je kijken of er iets tussen zit wat bij jou past,
of er je eigen draai aan geven. Als het maar iets is, wat werkt voor jou
In mijn geval; ik pak het bij verschillende mensen verschillend aan.
Omdat ik mij daar zelf beter bij voel.
Richting vriend zal ik het woord herbeleving minder snel gebruiken,
maar zeg ik eigenlijk altijd; ik heb weer beelden.
Of: het gaat mis in mijn hoofd.
Of: het lukt me even niet.
Hij weet inmiddels dan wel wat er aan de hand is,
maar ik heb hem daarin wel best veel moeten betrekken om dit voor elkaar te krijgen.
Nu zijn er steeds minder woorden nodig...
Richting m'n peuten app ik gewoon echt de situatie,
dat hebben we ook afgesproken met elkaar,
zodat ze me goed kunnen helpen.
Dus bijv. ik zat op de wc, en moest denken aan vroeger,
toen kwam de herbeleving, ik probeerde erbij te blijven,
nu zit ik op de bank en voel me uitgeput en angstig.
Richting vriendinnen app ik dat het even niet zo lekker gaat.
Het wisselt per vriendschap en moment hoeveel ik er dan verder over uitweid.
Het is alleen al fijn dat er iemand is,
eigenlijk wat Pruttel ook aangeeft, smileys zijn bij wijze van spreken dan al genoeg.
Of afleiding. Of steun. Of ideeën om ermee om te gaan (medicatie, zelfzorg, etc.).
Mijn ervaring tot dusver, en dat is helemaal niet veel,
want ik deed dit ook altijd helemaal alleen,
en vind delen nog steeds heel erg moeilijk en ingewikkeld.
Maar mijn ervaring is dat ik er op tijd bij moet zijn.
Anders hebben de gedachten het al teveel voor het zeggen.
En zij willen mij alleen voor zichzelf,
dat is een groot deel van het probleem.
Maar op tijd uitreiken is super lastig,
omdat ik het al snel bagatelliseer en uitstel,
en nog steeds vind dat ik het alleen zou moeten kunnen...
Wat mij daarin helpt is geregeld contact hebben met de mensen om mij heen.
Dus veel meer dan eerst.
Eerst maakte ik echt alleen contact als ik mijn hoofd en lichaam onder controle had.
Inmiddels oefen ik met op verschillende momenten contact maken;
als ik blij ben, maar ook als ik verdrietig ben.
Als ik fit ben, maar ook als ik wat vermoeider ben.
Als ik actief ben, maar ook als ik passiever ben.
Als ik mezelf leuk vind overkomen, maar ook als ik bang ben saai te zijn.
Door hiermee te oefenen,
ben ik erachter gekomen dat mensen niet alleen met me om willen gaan,
als het goed gaat (ik me beter voordoe dan het gaat).
Maar ook op heel veel andere momenten.
Het is nog hypothetisch hoor, de zin die ik hiervoor schreef,
maar het lijkt echt die kant op te gaan...
Maar voor mij voelt wel elk contact moment momenteel
als een enorm risico.
En elke dag, op heel veel momenten, elke keer als ik contact maak,
neem ik dat risico, zodat ik nieuwe dingen kan leren en ervaren.
Ik schrijf dit omdat het voor mij een te grote stap was om meteen te delen als het niet zou gaan.
Ik had helemaal geen ervaring met delen.
Dus vandaar dat ik het zo aanpak....
Nogmaals: kies iets wat past bij jou, dan is het altijd goed,
je kunt hierin niks fout doen (moeilijk te geloven maar echt waar)
Je weet wel welke mensen dit willen en kunnen voor jou
Dapper dat je hier over na durft te denken Selune,
ik kan me voorstellen hoe eng dat is... of niet?
En ik sluit me bij de rest van de reacties aan;
wat super knap dat je het volgehouden hebt vanmorgen
Succes met pakken, en ik hoop dat de vakantie je wat helpt
In elk geval veel meer rust te vinden...
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 22 april 2017 19:41
quote:SF_ schreef op 22 april 2017 @ 08:41:
Het scheelt ook als je weet wat je kan verdragen of wat je nodig hebt op zo'n moment.
Dit vind ik nog wel heel moeilijk,
en is echt iets om over na te gaan denken...
Want ik merk dat mensen er heel graag voor me willen zijn,
en hoewel dat een mysterie blijft voor mij,
zal ik dat steeds meer gaan accepteren denk ik...
Alleen merk ik ook dat mensen graag willen weten wat ze kunnen doen.
Dat vind ik zo ingewikkeld...
Omdat, als het gebeurt in contact, die mensen een soort van zwart gemaakt worden,
door mijn hoofd.
Juist als ze dingen doen die me helpen
(zoals blijven praten, contact proberen te houden, medicatie pakken,
mijn hand vastpakken, me helpen te oriënteren in het hier en nu,....)
Dus eigenlijk weet ik wel wat ze kunnen doen,
maar maakt mijn hoofd daar echt een zooitje van.
Voor mij dan weer het bewijs dat ik het beter alleen kan doen,
zodat de gedachten ook niemand kwaad kunnen doen.
Want ze zijn dan zo naar
Het scheelt ook als je weet wat je kan verdragen of wat je nodig hebt op zo'n moment.
Dit vind ik nog wel heel moeilijk,
en is echt iets om over na te gaan denken...
Want ik merk dat mensen er heel graag voor me willen zijn,
en hoewel dat een mysterie blijft voor mij,
zal ik dat steeds meer gaan accepteren denk ik...
Alleen merk ik ook dat mensen graag willen weten wat ze kunnen doen.
Dat vind ik zo ingewikkeld...
Omdat, als het gebeurt in contact, die mensen een soort van zwart gemaakt worden,
door mijn hoofd.
Juist als ze dingen doen die me helpen
(zoals blijven praten, contact proberen te houden, medicatie pakken,
mijn hand vastpakken, me helpen te oriënteren in het hier en nu,....)
Dus eigenlijk weet ik wel wat ze kunnen doen,
maar maakt mijn hoofd daar echt een zooitje van.
Voor mij dan weer het bewijs dat ik het beter alleen kan doen,
zodat de gedachten ook niemand kwaad kunnen doen.
Want ze zijn dan zo naar
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 22 april 2017 19:48
quote:Tobbert schreef op 22 april 2017 @ 09:34:
Ze klinkt als een fijne en belangstellende vriendin die om weet te gaan met mensen met problemen. Dat treft want jij bent een fijn en belangstellend persoon met wat problemen. Dus volgens mij is er best basis voor een vriendschap. En zelfs al zijn jullie maar een tijdje vriendinnen en niet voor eeuwig en de rest van je leven, dan is het nu toch een fijne vriendschap?
Dat het nu zo zwaar is, is ook de reden dat je het overdag zo rustig aan moet doen. Zodat je nog een beetje meer rust krijgt en het allemaal vol blijft houden. Je hebt het zwaar, en je doet niet moeilijk en je bent ook geen aansteller. Je moet ook niet te snel voor die lamp gaan zitten, maar misschien kun je wel aan nieuwe peut vragen (als ze terug is) of je er alvast een keer voor kunt zitten en zo alvast kunt wennen? Nog niet voor het 'echie', maar oefenen/wennen.
Mooi gezegd Tobbie, over vriendschappen.
Ook daarin moet ik nog leren vertrouwen te hebben,
en niet alles krampachtig willen controleren.
Maar er zijn wel meer aandachtspuntjes waar ik me mee bezig houd
Fijn je woorden te lezen, ze zijn geruststellend, dank je wel.
Met nieuwe peut afgesproken dat die lamp er toch elke keer staat,
het lijkt zo onschuldig, maar ondertussen.....
Dus op die manier wen ik er een beetje aan.
Ze heeft 'm ook al één keer aangedaan en de verschillende kleurtjes
en snelheden laten zien.
Op zich, als je niet zou weten waar het ding voor is,
zou het onschuldig lijken.
Maar mijn hoofd heeft er een soort hekserij van gemaakt,
waarin de lamp dan staat voor de zwarte ketel,
waar heksen al hun enge magische trucjes mee uitvoeren...
(als je de beeldspraak begrijpt, het is zo naar )
Ze klinkt als een fijne en belangstellende vriendin die om weet te gaan met mensen met problemen. Dat treft want jij bent een fijn en belangstellend persoon met wat problemen. Dus volgens mij is er best basis voor een vriendschap. En zelfs al zijn jullie maar een tijdje vriendinnen en niet voor eeuwig en de rest van je leven, dan is het nu toch een fijne vriendschap?
Dat het nu zo zwaar is, is ook de reden dat je het overdag zo rustig aan moet doen. Zodat je nog een beetje meer rust krijgt en het allemaal vol blijft houden. Je hebt het zwaar, en je doet niet moeilijk en je bent ook geen aansteller. Je moet ook niet te snel voor die lamp gaan zitten, maar misschien kun je wel aan nieuwe peut vragen (als ze terug is) of je er alvast een keer voor kunt zitten en zo alvast kunt wennen? Nog niet voor het 'echie', maar oefenen/wennen.
Mooi gezegd Tobbie, over vriendschappen.
Ook daarin moet ik nog leren vertrouwen te hebben,
en niet alles krampachtig willen controleren.
Maar er zijn wel meer aandachtspuntjes waar ik me mee bezig houd
Fijn je woorden te lezen, ze zijn geruststellend, dank je wel.
Met nieuwe peut afgesproken dat die lamp er toch elke keer staat,
het lijkt zo onschuldig, maar ondertussen.....
Dus op die manier wen ik er een beetje aan.
Ze heeft 'm ook al één keer aangedaan en de verschillende kleurtjes
en snelheden laten zien.
Op zich, als je niet zou weten waar het ding voor is,
zou het onschuldig lijken.
Maar mijn hoofd heeft er een soort hekserij van gemaakt,
waarin de lamp dan staat voor de zwarte ketel,
waar heksen al hun enge magische trucjes mee uitvoeren...
(als je de beeldspraak begrijpt, het is zo naar )
I don’t need you to light up my world.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
Just sit with me in the dark, ‘till I find the light myself.
zaterdag 22 april 2017 19:51
zaterdag 22 april 2017 20:11
quote:Selune schreef op 22 april 2017 @ 08:13:
[...]
Misschien een stomme vraag maar voor degenen die contact zoeken als het niet gaat, Knuff en Hanke weet ik in ieder geval, wat app je of zeg je op zo'n moment? Ik moet van de psychologe veel (echt heel veel) meer en direct gaan delen met mensen in m'n omgeving. Nu als ik heel erg getriggerd wordt vertel ik dat achteraf, of vaak zelfs als ik haar zie dagen later, wel aan m'n vriendin (ook vaak helemaal niet), maar ze wil dat ik dat veel eerder doe. En ik begrijp de redenen wel een vriendin en schoonzus hebben beiden aangegeven ervoor open te staan en dat ik altijd contact mag zoeken, maar ik weet niet wat ik dan zou moeten 'zeggen' en dan blijf ik maar weer stil.
Goede vraag Selune.
Ik vind dat heel moeilijk. Op momenten dat het niet goed met me gaat, sluit ik me af. Dat is mijn eerste reactie en tegenwoordig stel ik die bij mezelf ter discussie. De afspraak die ik heb gemaakt, is dat ik het in ieder geval laat weten aan mijn beste vriendin. Meestal vind ik praten te moeilijk en kies ik voor een mailtje.
Het helpt me wel. Door het mailtje te typen, krijg ik in mijn eigen hoofd al meer helder wat er aan de hand is. En mijn beste vriendin is echt een lieverd. Ze weet dat ze me niet moet bellen en dat respecteert ze ook. Ze laat wel altijd iets weten door terug te mailen en een of meerdere aapjes te sturen. Waar ik niet op hoef te reageren als ik dat niet wil. Bij haar voel ik ook echt dat dit niet hoeft, dat is fijn.
Verder ben ik hierin dus echt een waardeloos voorbeeld, want ik ben er echt echt echt niet goed in.
[...]
Misschien een stomme vraag maar voor degenen die contact zoeken als het niet gaat, Knuff en Hanke weet ik in ieder geval, wat app je of zeg je op zo'n moment? Ik moet van de psychologe veel (echt heel veel) meer en direct gaan delen met mensen in m'n omgeving. Nu als ik heel erg getriggerd wordt vertel ik dat achteraf, of vaak zelfs als ik haar zie dagen later, wel aan m'n vriendin (ook vaak helemaal niet), maar ze wil dat ik dat veel eerder doe. En ik begrijp de redenen wel een vriendin en schoonzus hebben beiden aangegeven ervoor open te staan en dat ik altijd contact mag zoeken, maar ik weet niet wat ik dan zou moeten 'zeggen' en dan blijf ik maar weer stil.
Goede vraag Selune.
Ik vind dat heel moeilijk. Op momenten dat het niet goed met me gaat, sluit ik me af. Dat is mijn eerste reactie en tegenwoordig stel ik die bij mezelf ter discussie. De afspraak die ik heb gemaakt, is dat ik het in ieder geval laat weten aan mijn beste vriendin. Meestal vind ik praten te moeilijk en kies ik voor een mailtje.
Het helpt me wel. Door het mailtje te typen, krijg ik in mijn eigen hoofd al meer helder wat er aan de hand is. En mijn beste vriendin is echt een lieverd. Ze weet dat ze me niet moet bellen en dat respecteert ze ook. Ze laat wel altijd iets weten door terug te mailen en een of meerdere aapjes te sturen. Waar ik niet op hoef te reageren als ik dat niet wil. Bij haar voel ik ook echt dat dit niet hoeft, dat is fijn.
Verder ben ik hierin dus echt een waardeloos voorbeeld, want ik ben er echt echt echt niet goed in.
zaterdag 22 april 2017 21:07
Dank jullie voor de antwoorden. Ik ben er ook echt niet goed in. Mail heel soms inderdaad wel en sinds ik de opdracht gekregen heb dingen sneller, liefst direct, te delen door ik heel erg m'n best. Ik weet alleen vaak echt geen tekst te vinden.
Knuff die lamp is ook eng. Psychologe gisteren had een boek over emdr op d'r bureau liggen (en zakdoekjes klaarstaan) en dat vond ik al heel erg moeilijk.
Pruttel wat onwijs lief van je! Dat helpt inderdaad wel. Toen ik vorig jaar heel erg diep zat en alleen stond met de kinderen Haag ik met m'n vriendin de afspraak dat als het echt niet meer zou gaan dat ik zonder uitleg de kinderen zou kunnen brengen en dat zij voor ze zou zorgen of dat nu voor een uur of een week zou zijn. Doordat ik dat wist ben ik het nooit nodig gehad, maar het idee dat het kon was enorm fijn.
Hanke zijn de stampertjes al stil?
Knuff die lamp is ook eng. Psychologe gisteren had een boek over emdr op d'r bureau liggen (en zakdoekjes klaarstaan) en dat vond ik al heel erg moeilijk.
Pruttel wat onwijs lief van je! Dat helpt inderdaad wel. Toen ik vorig jaar heel erg diep zat en alleen stond met de kinderen Haag ik met m'n vriendin de afspraak dat als het echt niet meer zou gaan dat ik zonder uitleg de kinderen zou kunnen brengen en dat zij voor ze zou zorgen of dat nu voor een uur of een week zou zijn. Doordat ik dat wist ben ik het nooit nodig gehad, maar het idee dat het kon was enorm fijn.
Hanke zijn de stampertjes al stil?
Forever is a hell of a long time
