Paniekstoornis met agorafobie en sinds kort Derealisatie

25-10-2016 10:20 8 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,



Hopelijk hebben jullie positieve verhalen over een paniekstoornis.

Ik heb helaas last van een paniekstoornis met agorafobie. Dit is in april begonnen naar aanleiding van een lange stressvolle periode.

4 jaar geleden heb ik ook veel paniekaanvallen gehad en ben hier door middel van Cognitieve gedragstherapie heel goed overheen gekomen. Tot nu…

Onlangs ben ik getrouwd en was erg bang dat op deze dag erg veel last zou hebben van mijn klachten. Gelukkig ging dit erg goed en ben erg gelukkig met mijn man. Ik dacht dat na mijn trouwdag de klachten grotendeels over zouden zijn maar dit is niet het geval.



Ik heb vanaf juni cognitieve gedragstherapie gevolgd bij een Psycholoog. Dit heeft enigszins geholpen maar ik ben er nog lang niet. Inmiddels doorverwezen naar een Psychotherapeut en over 2 weken beginnen we met EMDR.

Helaas ondervind ik nu een andere klacht naast de paniekstoornis.. derealisatie. Ik heb sinds 1,5 maand het gevoel alsof ik droom, hier word ik erg angstig van. Het is er niet 24/7 maar met vlagen. Soms dagen wel dan gaat het weer even goed en is het er ineens weer.

Ik ben zo bang dat ik in dit gevoel blijf hangen dat ik er constant mee bezig ben. Ik zou graag willen weten of er mensen zijn die hetzelfde als mij hebben gehad en grotendeels van hun klachten afgekomen zijn. De paniekaanvallen kan ik nog wel handelen (oké het is erg vervelend dat ik niet overal heen kan zonder spanning) maar dit dromerige gevoel is zo vervelend. Ik functioneer wel maar ben er niet helemaal blij.

Ik slik momenteel supplementen Magnesiumcitraat, vitamine B3, Multi vitaminen en vitamine D3 druppels.

Ik hoop dat iemand een positief verhaal heeft. En alvast bedankt.
Alle reacties Link kopieren
Waarom dacht je, dat als je trouwdag geweest was, de klachten grotendeels over zouden zijn?



Weet je waar de oorsprong ligt?



Therapie lijkt me de enige juiste oplossing....heel veel sterkte (en nog gefeliciteerd met je huwelijk!)
Je lichaam probeert je te beschermen tegen spanning, daarom heb je het gevoel dat je droomt.

Waarom dacht je dat na het trouwen het ineens weg zou zijn?

Dat is een vorm van magisch denken en heeft een valkuil, namelijk dat je geen rekening meer houdt met je zwakke plekken en je legt op die manier te veel spanning op je huwelijk.

Je hebt dan ook vrij hoge verwachtingen van dat huwelijk.

Veiligheid is betrekkelijk.



Probeer die hoge verwachtingen kwijt te raken en te accepteren dat je zwakke plekken hebt en dat dat oké is.

Alles begint bij ontspanning.

Ga actief op zoek naar ontspanning.

Sport, bewegen in de buitenlucht en sauna en dat soort van lichamelijke dingen houden je in je lichaam en in het hier en nu, massage ook.

Creativiteit, sociaal contact en veel relativeren en lachen om jezelf helpen ook.



Probeer uit die negatieve spiraal te komen door jezelf te gunnen om te ontspannen en er niet bang voor te zijn om even pas op de plaats te maken, even niet zo veel te hoeven moeten van jezelf.

Omdat je eigenlijk gewoon al oké bent.
Alle reacties Link kopieren
Dankjewel voor jullie reacties.

Ik had verwacht dat ik er na mijn bruiloft geen last meer van had omdat de spanning voor de bruiloft zou verdwijnen.

Die spanning is inderdaad weg maar het gevoel lijkt soms wel erger te zijn.

Achteraf gezien logisch dat dit niet het geval is omdat al die tijd mijn lichaam zoveel spanning heeft opgebouwd.



Ik denk dat de oorsprong ligt bij een eerdere paniekaanval. De angst om de angst. Ik ben vooral bang om erin te blijven ‘hangen’. Dat ik me voor altijd zo voel met paniek en derealisatie.

Het accepteren dat moet ik zeker gaan doen.
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend! Ik herken je klachten, al ik heb nooit zo heel erg gehad en van derealisatie was bij mij geen sprake, maar zou dit niet een onderdeel van je paniek kunnen zijn? Of juist een copingmechanisme? Belangrijk is dat je goed voor jezelf zorgt, d.w.z veel ontspanning zoeken door lekker te (gezond) koken, in bad te gaan, boeken te lezen, op tijd gaan slapen, sporten (dit helpt echt!) en vooral plezier blijven maken. Daarnaast zou ik je aan willen raden niet de onsuccesvolle verhalen van anderen te lezen; dus heel goed dat je hier om positieve ervaringen van andere vraagt!

Iedere keer dat je iets niet doet door realisatie/paniek/agorafobie wint het, dus blijf het vooral doen! Als is het met lood in je schoenen; je kan het.

Daarnaast heeft het mij heel erg geholpen andere mensen toe te vertrouwen waar ik mee zit, en dat ik bepaalde dingen zoals de bus nemen, heel spannend kon vinden en wanneer je dit deelt zul je merken dat heel veel mensen zeg; ja vervelend he, met z'n alle in de spits als sardientjes in blik! Alleen letten wij paniekpersonen daarbij nogal erg op ons lichaam, terwijl zij alleen maar denken: oeffff wat warm. Maar je zult zien; veel mensen vinden dezelfde dingen vervelend en/of spannend en ik werd dan ook echt nooit raar aan gekeken.

Ik heb ook gesprekken gehad bij een psycholoog. Dat hielp heel goed! Ik werkte daar met een angsthierarchie en wat bij mij en mijn psycholoog erg goed hielp, was werken humor en relativeren.

Ook hield ik een dagboekje bij waar ik elke dag 5 dingen op scheef die positief waren. Dat konden dingen zijn zoals ' de bus genomen naar die en die en dat ging goed' maar ook dingen zoals lekker avond gegeten.

Alle beetjes helpen, en ik heb er vertrouwen in dat de psycholoog en psychotherapeut je kunnen helpen! Veel succes en blijf in jezelf geloven! Je bent er al eens eerder uitgekomen!
Alle reacties Link kopieren
Weet je zeker dat het derealisatie is en geen hyperventilatie?
niks moet en alles mag
ik heb er ook last van gehad, derealisatie is inderdaad SUPERnaar. Ik zie het als een soort sensory overload- stand van je hersenen, als je aan je angstmax zit.

Ik ben er vanaf gekomen door antidepressiva + sporten + geen dingen vermijden + accepteren dat angst gewoon een beetje bij mij hoort (dit lukte wel pas toen de angst en derealisatie niet meer zo through the roof waren door bovenstaande aanpak). Ik kreeg op een gegeven moment ook een fijne psycholoog die zo relaxt was dat dat ook een beetje afwreef op mij geloof ik. Niet van die trucjes waar ik echt geen zak aan had (als je loopt te piekeren zeg je gewoon STOP!), maar meer zo van ok je bent bang, nou ja, life goes on. Klinkt heel nonchalant maar dat vond ik eigenlijk wel prettig. Niet te veel druk om maken. Richt je op iets anders. Zoveel als dat mogelijk is



sterkte!!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb besloten om onder Yoga te gaan, ik lees hier heel veel goede verhalen over.

Ik heb zo mijn goede en slechte dagen en ik hoop dat er meer goede dagen dan slechten dagen zullen volgen, maar hier heb ik wel vertrouwen in. Over 2 weken begin ik met EMDR en ben erg benieuwd wat dit met mij gaat doen.

Ook weet ik dat het niet zo 1,2,3 over gaat en ik het echt moet accepteren. Hier ga ik mijn best voor doen.

En we houden hoop dat de Derealisatie minder wordt of hopelijk zelfs over gaat...

Mocht het met therapie alleen niet lukken dan kan ik alsnog kijken of evt. medicatie een oplossing is voor mijn probleem.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven