Psyche
alle pijlers
Partner met lichamelijk onverklaarde klachten
zaterdag 28 mei 2016 18:36
Mijn man is al lange tijd ziek. Een jaar of 3 geleden raakte hij overspannen, combinatie van druk werken studie ernaast, omgeving die veel geluidsoverlast en daardoor spanning gaf en zijn aard die altijd al zorgelijk en perfectionistisch was. Hij is al een jaar of twee bij een psycholoog, waar hij tevreden over is en psychiater. Er is adhd vastgesteld en hij gebruikt medicijnen daarvoor. Daarnaast trekken van persoonlijkheidsstoonissen, met name in de compulsieve richting.
Het ging beter, hij was weer volledig terug aan het werk (hij werkt 2,5 dag, voor de studie die nu al 3 jaar klaar is werkte hij 4 dagen en dat was toen ook zwaar). Echt beter en weer stressbestendig was hij nog niet, maar ik had het idee dat hij er kwam.
Maar sinds ruim een half jaar is hij weer ziek. Begon met lichamelijke klachten, benauwd, dachten dat het astma was, maar bij longarts bleek het niet zo te zijn. Enorm veel tintelingen en zenuwpijn, dus er werd gedacht aan hyperventilatie. Maar dit lijkt het ook niet te zijn: middels is hij bij diverse cesartherapeuten geweest voor ademhalingsoefeningen. Maar hierbij merken ze alleen zijn hoge spierspanning op, geen bijzonderheden bij ademhalen. De benauwdheid is inmiddels ook over en hij heeft nu vooral pijnklachten en wisselende gevoelens van verlamming. Maar alles is zo op en af. Sommige dagen of uren gaan prima en heeft hij nergens last van, kan hij sporten en vanalles doen. Maar uit het niets voelt hij verlies van kracht opkomen, strompelt naar bed of bank (als hij dit haalt, hij heeft het ook in de tuin gehad en kan dan alleen maar in het grint liggen tot het bijtekenen) en heeft intense pijn in zijn lijf, totaal geen energie om maar een vinger te bewegen. Na eten heeft hij vaak ook een beroerd gevoel en dezelfde pijn.
Hij heeft een hoge drempel naar de huisarts, maar we zijn wel twee keer gegaan, daarnaast is hij uitgebreid nagekeken door longarts en cardioloog, uitgebreid lab. Hij is verwezen naar een centrum voor onverklaarde lichamelijke klachten, maar staan in de wacht ervoor.
Aan mijzelf merk ik dat ik niet weet hoe ik ermee om moet gaan. Ik werk in de zorg en ik kan ook niet meer bedenken wat het is, behalve psychische problemen die er zo uitkomen. Er is al hulp, maar niets helpt, ik kan ook niets doen. Als ik hem vraag wat hij wil dan wil hij steun, maar praktische hulp heeft hij niet nodig zegt hij. Ik luister uren naar hen per week, door de weeks ben ik tijdelijk niet thuis ivm detachering. Hij wil kinderen heel graag, ik ook, maar weet niet hoe dat dam moet werken. Ik plemp dit maar eens hier neer, ik weet niet hoe we verder moeten behalve gewoon doorgaan en afwachten.....
Het ging beter, hij was weer volledig terug aan het werk (hij werkt 2,5 dag, voor de studie die nu al 3 jaar klaar is werkte hij 4 dagen en dat was toen ook zwaar). Echt beter en weer stressbestendig was hij nog niet, maar ik had het idee dat hij er kwam.
Maar sinds ruim een half jaar is hij weer ziek. Begon met lichamelijke klachten, benauwd, dachten dat het astma was, maar bij longarts bleek het niet zo te zijn. Enorm veel tintelingen en zenuwpijn, dus er werd gedacht aan hyperventilatie. Maar dit lijkt het ook niet te zijn: middels is hij bij diverse cesartherapeuten geweest voor ademhalingsoefeningen. Maar hierbij merken ze alleen zijn hoge spierspanning op, geen bijzonderheden bij ademhalen. De benauwdheid is inmiddels ook over en hij heeft nu vooral pijnklachten en wisselende gevoelens van verlamming. Maar alles is zo op en af. Sommige dagen of uren gaan prima en heeft hij nergens last van, kan hij sporten en vanalles doen. Maar uit het niets voelt hij verlies van kracht opkomen, strompelt naar bed of bank (als hij dit haalt, hij heeft het ook in de tuin gehad en kan dan alleen maar in het grint liggen tot het bijtekenen) en heeft intense pijn in zijn lijf, totaal geen energie om maar een vinger te bewegen. Na eten heeft hij vaak ook een beroerd gevoel en dezelfde pijn.
Hij heeft een hoge drempel naar de huisarts, maar we zijn wel twee keer gegaan, daarnaast is hij uitgebreid nagekeken door longarts en cardioloog, uitgebreid lab. Hij is verwezen naar een centrum voor onverklaarde lichamelijke klachten, maar staan in de wacht ervoor.
Aan mijzelf merk ik dat ik niet weet hoe ik ermee om moet gaan. Ik werk in de zorg en ik kan ook niet meer bedenken wat het is, behalve psychische problemen die er zo uitkomen. Er is al hulp, maar niets helpt, ik kan ook niets doen. Als ik hem vraag wat hij wil dan wil hij steun, maar praktische hulp heeft hij niet nodig zegt hij. Ik luister uren naar hen per week, door de weeks ben ik tijdelijk niet thuis ivm detachering. Hij wil kinderen heel graag, ik ook, maar weet niet hoe dat dam moet werken. Ik plemp dit maar eens hier neer, ik weet niet hoe we verder moeten behalve gewoon doorgaan en afwachten.....
zaterdag 28 mei 2016 18:40
zaterdag 28 mei 2016 18:51
Ik heb een nichtje dat al ruim twee jaar ziek is. Ze heeft koorts, continue, een hoop klachten die bij lyme lijken te horen, andere klachten die bij Qkoorts lijken te horen, weer andere dingen die aan een burn-out doen denken, ze is bij geen idee hoeveel artsen geweest en ze kunnen niks vinden.
De medische wetenschap is heel ver, maar ze weten toch nog niet álles.
Sterkte, want hij is ziek maar jij zit er ook mee natuurlijk. Zorg ervoor dat je af en toe een avondje vrij neemt, anders ga je er zelf ook aan onderdoor.
De medische wetenschap is heel ver, maar ze weten toch nog niet álles.
Sterkte, want hij is ziek maar jij zit er ook mee natuurlijk. Zorg ervoor dat je af en toe een avondje vrij neemt, anders ga je er zelf ook aan onderdoor.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
zaterdag 28 mei 2016 18:52
Hoe lang duurt de wachtlijst voor het centrum vsn onverklaarbare klachten?
Bij chronische pijn en klachten vinden er vaak ook allerlei veranderingen plaats in het brein. Een multi-disciplinaire aanpak is dan vaak wel het beste.
Tot die tijd kan je niet zoveel. Ondersteun je man, maar maak het ook niet groter dan dat het is. Hij is onderzocht door verschillende specialisten die, wanneer zij alleen naar hem kijken, niets kunnen vinden. Een paar weken langer wachten, is vervelend, maar zal waarschijnlijk de klachten niet veranderen.
In de tussentijd let ook goed op jezelf! En ga af en toe ook iets leuks doen. Niet meer uren praten met je man, je bent zijn therapeut noch zijn verzorger niet. Maak de afspraak dat je hem helpt wanneer hij daarom vraagt
Sterkte!
Bij chronische pijn en klachten vinden er vaak ook allerlei veranderingen plaats in het brein. Een multi-disciplinaire aanpak is dan vaak wel het beste.
Tot die tijd kan je niet zoveel. Ondersteun je man, maar maak het ook niet groter dan dat het is. Hij is onderzocht door verschillende specialisten die, wanneer zij alleen naar hem kijken, niets kunnen vinden. Een paar weken langer wachten, is vervelend, maar zal waarschijnlijk de klachten niet veranderen.
In de tussentijd let ook goed op jezelf! En ga af en toe ook iets leuks doen. Niet meer uren praten met je man, je bent zijn therapeut noch zijn verzorger niet. Maak de afspraak dat je hem helpt wanneer hij daarom vraagt
Sterkte!
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zaterdag 28 mei 2016 19:01
quote:Ceylon schreef op 28 mei 2016 @ 18:51:
Ik heb een nichtje dat al ruim twee jaar ziek is. Ze heeft koorts, continue, een hoop klachten die bij lyme lijken te horen, andere klachten die bij Qkoorts lijken te horen, weer andere dingen die aan een burn-out doen denken, ze is bij geen idee hoeveel artsen geweest en ze kunnen niks vinden.
De medische wetenschap is heel ver, maar ze weten toch nog niet álles.
Sterkte, want hij is ziek maar jij zit er ook mee natuurlijk. Zorg ervoor dat je af en toe een avondje vrij neemt, anders ga je er zelf ook aan onderdoor.Aanhoudende koorts klinkt inderdaad wel als Lyme. In Duitsland zijn ze verder op het gebied van Lyme, misschien zouden jullie daar eens kunnen kijken of je daar verder komt?
Ik heb een nichtje dat al ruim twee jaar ziek is. Ze heeft koorts, continue, een hoop klachten die bij lyme lijken te horen, andere klachten die bij Qkoorts lijken te horen, weer andere dingen die aan een burn-out doen denken, ze is bij geen idee hoeveel artsen geweest en ze kunnen niks vinden.
De medische wetenschap is heel ver, maar ze weten toch nog niet álles.
Sterkte, want hij is ziek maar jij zit er ook mee natuurlijk. Zorg ervoor dat je af en toe een avondje vrij neemt, anders ga je er zelf ook aan onderdoor.Aanhoudende koorts klinkt inderdaad wel als Lyme. In Duitsland zijn ze verder op het gebied van Lyme, misschien zouden jullie daar eens kunnen kijken of je daar verder komt?
zaterdag 28 mei 2016 19:04
Het kan natuurlijk stress zijn die er op deze manier uit komt. Psycho-somatische klachten heet dat.
Is er overbruggingszorg vanuit de GZ-psycholoog en de psychiater? Dan zou een 'leren luisteren naar je lichaam'-programmaatje misschien nog een optie zijn. Op die manier kan hij die 'aanvallen' misschien op tijd herkennen en zorgen dat hij op bed in elkaar stort, en niet in de tuin.
Is er overbruggingszorg vanuit de GZ-psycholoog en de psychiater? Dan zou een 'leren luisteren naar je lichaam'-programmaatje misschien nog een optie zijn. Op die manier kan hij die 'aanvallen' misschien op tijd herkennen en zorgen dat hij op bed in elkaar stort, en niet in de tuin.
zaterdag 28 mei 2016 19:24
Ik heb jarenlang soortgelijke klachten en meer. Echt ziek. Talloze onderzoeken gehad gehad maar zijn toch echt psychosomatisch. Ik denk dat jullie hier ook wel vanuit kunnen gaan als al het lichamelijke onderzocht is. Therapie kan hier echt bij helpen en vooral ook acceptatie , hoe moeilijk ook. Tintelingen zijn trouwens wel een teken van hyperventilatie, daar heb je ook een chronische vorm van. Succes.
zaterdag 28 mei 2016 19:37
Wat bij mij opkomt, zou het kunnen dat je man een hypochonder is? Want je kunt uit angst voor aandoeningen, ook last krijgen van allerlei symptomen. Stress wordt uberhaupt onderschat als ziektemaker, vind ik. Daar kun je heel erg ziek van worden. Tot aan uitvalsverschijnselen toe.
Ik denk dat je kunt zeggen bij je man, dat zijn draagkracht kleiner is dan zijn draaglast. En dan kun je echt last krijgen van allerlei verschijnselen, helaas ook echte ziekte. Als hij continue op zijn tenen moet lopen bv, kan dat een oorzaak zijn van zijn stress. Zonder dat hij dat zelf beseft.
Ik denk eerlijk gezegd, dat het vaker voorkomt bij mannen, dat psychsiche klachten uitmonden in lichamelijke. Omdat vrouwen zichzelf eerder permissie geven om emotioneel in te storten. Sterkte iig!
Ik denk dat je kunt zeggen bij je man, dat zijn draagkracht kleiner is dan zijn draaglast. En dan kun je echt last krijgen van allerlei verschijnselen, helaas ook echte ziekte. Als hij continue op zijn tenen moet lopen bv, kan dat een oorzaak zijn van zijn stress. Zonder dat hij dat zelf beseft.
Ik denk eerlijk gezegd, dat het vaker voorkomt bij mannen, dat psychsiche klachten uitmonden in lichamelijke. Omdat vrouwen zichzelf eerder permissie geven om emotioneel in te storten. Sterkte iig!
When the power of love is greater than the love of power, the world will know peace. -Bob Marley-
zaterdag 28 mei 2016 19:55
quote:Als ik hem vraag wat hij wil dan wil hij steun, maar praktische hulp heeft hij niet nodig zegt hij. Ik luister uren naar hen per week, door de weeks ben ik tijdelijk niet thuis ivm detachering. Hij wil kinderen heel graag, ik ook, maar weet niet hoe dat dam moet werken. Ik plemp dit maar eens hier neer, ik weet niet hoe we verder moeten behalve gewoon doorgaan en afwachten.....Wat je moet doen dat geeft hij al aan. Hij wil steun (dus geen wantrouwen, meningen en diagnoses), een glimlach waarschijnlijk, een aai over de bol, wat begrip. Ik zou het luisteren naar zijn klachten beperken tot één vast kwartier per dag. Het idee van kinderen lijkt mij niet erg voor de hand liggend, aangezien kinderen geen huwelijk en geen gezondheid kunnen fixen. Kinderen moeten op nummer één staan, en niet van die plaats gedrongen worden door een zieke man. Dus tenzij je rammelende eierstokken hebt en hij toezegt dat de kinderen op nummer één gaan komen, ook voor hem, zou ik nog even afwachten.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 28 mei 2016 20:30
Qua leeftijd begint de tijd wat te dringen en we willen beiden niet een jaar of drie of weet ik veel hoelang wachten met kinderen. Maar ja, ideaal is het niet.
En steunen van iemand met zoiets: ik vond het moeilijk. Als ik zelf moe ben merk ik dat ik mijn geduld weleens verlies, ik wil "gewoon" een man die kan werken, sporten, zich goed voelt en die niet zo gevoelig is voor alles. Achteraf voel ik me weer schuldig, want hij is ook ontzettend leuk en lief en we zijn al 15 jaar samen.....
En steunen van iemand met zoiets: ik vond het moeilijk. Als ik zelf moe ben merk ik dat ik mijn geduld weleens verlies, ik wil "gewoon" een man die kan werken, sporten, zich goed voelt en die niet zo gevoelig is voor alles. Achteraf voel ik me weer schuldig, want hij is ook ontzettend leuk en lief en we zijn al 15 jaar samen.....
zaterdag 28 mei 2016 20:42
Zijn vitamanine D en B12 ook gecheckt? Ik ken iemand met deels vergelijkbare klachten en zij is ook de hele molen door geweest. Diverse specialisten bezocht tot dat die het ook niet meer wisten. Uiteindelijk in het alternatieve circuit terecht gekomen (wat ook niet hielp), maar daar wel de tip gehad om vitamines te prikken. Ze had beide heel erg laag. B12 moet ze nu chronische spuiten, maar de klachten zijn wel weg.
zaterdag 28 mei 2016 20:48
quote:chirpy schreef op 28 mei 2016 @ 20:41:
Ooit van SOLK gehoord? Staat hij in de wacht voor een dergelijk centrum?
Kan jullie huisarts of zorgverzekering nog iets betekenen in wachttijd verkorten?Hij staat voor zo'n gespecialiseerd solk centrum op de lijst inderdaad. We moeten ze maar weer eens bellen hoe het zit.
Ooit van SOLK gehoord? Staat hij in de wacht voor een dergelijk centrum?
Kan jullie huisarts of zorgverzekering nog iets betekenen in wachttijd verkorten?Hij staat voor zo'n gespecialiseerd solk centrum op de lijst inderdaad. We moeten ze maar weer eens bellen hoe het zit.
