Partner met psyche stoornis. wat nog te verwachten

24-03-2015 12:59 7 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi, hoi



naar aanleiding van een topic in seks.

Wil ik toch ook hier even wat kwijt.



korte situatie:

partner zit jaar thuis met angstsstoornis en depressieve klachten

Ondertussen, medicatie + therapie,... situatie veel verbeterd.

intiemcontact dit jaar: 2x



Ik probeer heel veel geduld en begrip te hebben.

Natuurlijk hangt hier ook een maar aan vast.



Ze zegt dat ze zich vrij goed voeld, doet leuke dingen,

maar naar onze relatie toe, zijn we meer huisgenoten, ouders dan partners



uitgebreid knuffelen, zoenen en of eventueel vrijen zit er niet in.

Het gevoel dat de vebondenheid verbroken wordt, knaagt aan mij... iedere dag meer en meer,

Ik vermijd het onderwerp momenteel om haar alle ruimte te geven die ze nodig heeft.



ik vraag mij af hoe het verder moet?

Mag ik helemaal niets meer verwachten?
Heb je het er al met haar over gehad?
quote:Moiren_ schreef op 24 maart 2015 @ 13:02:

Heb je het er al met haar over gehad?Precies. Er is een verschil tussen iemand de ruimte geven om aan herstel te werken aan de ene kant en het onderwerp doodzwijgen aan de andere kant.
Alle reacties Link kopieren
Als je het niet trekt dan moet je het toch bespreekbaar maken. Van wat knuffelen (zonder meteen allerlei verwachtingen) kan ze zich beter voelen (komen fijne stofjes van vrij). Misschien dat ze op dit moment vooral een fijne avond met wat romantiek fijn vind. Liefde en aandacht voor haar, gewoon om haar emotioneel te verwennen.
wel eens de bijsluiter van de medicatie gelezen?

verminderde zin in seks kan een bijwerking zijn
Alle reacties Link kopieren
Vanuit eigen ervaring met depressieve klachten heeft het mij geholpen om dit te bespreken bij de therapie. Misschien is het een idee om er bijvoorbeeld samen naar toe te gaan en het onderwerp te bespreken? (mocht ze nog therapie volgen of bij een psycholoog lopen) Vanuit mijn eigen ervaring was ik in die periode erg op mezelf gericht, was er weinig ruimte voor gevoel voor anderen en voelde ik me onzeker over veel dingen. Ik was zelf minder bewust van mijn omgeving en hoe zij zich voelden, dus mogelijk dat dit bij haar ook mee kan spelen. Goed en belangrijk in ieder geval om hierin open kaart te spelen met elkaar en kijken wat er dan mogelijk is/ prettig voelt.

Externe hulp heeft mij in ieder geval veel opgeleverd!
Alle reacties Link kopieren
Klinkt al mijn relatie met mijn ex.

Die medicatie neemt de zin weg. En waar je geen behoefte aan hebt mis je ook niet.

Neem eens iets vies in gedachten. Bv een hondendrol.



Je vriendin komt thuis met een hondendrol in haar handen. Jij denkt.. Moet dat nou? Wat is dit?.

Je vriendin zegt kijk schat. Lekker voor jou meegenomen. Fijn he?

Jou reactie zal waarschijnijk zijn. Wat is daar nou lekker aan. Een hondendrol in huis is niet fijn.

Je vriendin zegt. Kijk nou schatje. Anders neem je alleen een heel klein hapje(gelijk aan knuffelen). Dat zou mij blij maken.

Jij denk ja daaag daar heb ik geen behoefte aan. Ik ga geen hap uit een hondendrol nemen omdat jij dit wil..

Dan je vriendin. Anders probeer alleen een klein likje(kusje geven)

Jij weer de zelfde gedachten.

Je vriendin probeert dit een paar keer per week.

Jou gedachten.. Of ik eet die drol op om haar gelukkig te maken. Ik moet haast wel..

Of je word steeds bozer dat je vriendin gewoonweg niet accepteerd dat jij gewoon geen behoefte hebt om een hondendrol te eten.



Waarschijnlijk in jou situatie het dus soms wel met je knuffelen zoenen of sex hebben. Dit kan 2 kanten op.

Of ze heeft het gevoel dat ze bij wijze van verkracht word. (eet de drol maar word misselijk en kotst alles uit. Verschrikkelijk dus)

Of ze moet even een drempel over en kan daarna echt genieten. (de drol blijkt achteraf toch best lekker te zijn)



Als dit laatste het geval is. Dan is de keer erop het gewoon weer een mega vieze hondendrol en zal het proces zich weer herhalen.



Mijn advies is ga samen naar een sexuoloog. Er is iets aan te doen. Voor mij en mijn Ex was het te laat. Wij waren na 6.5 jaar echt broer zus. Huisgenoten. We zijn nog steeds beste vrienden. Dat wel.



Ik hoop dat je iets aan mijn voorbeeld heb gehad. In mijn relatie was ik de vrouw die geen sex wilde.



O en please cijfer je zelf niet weg. Dit maakt een relatie evengoed kappot! Praten. Desnoods afspren 1x in de bv 2 weken. Dan ga je samen zitten en bespreekt dingen. Hoe het met haar gaat. Wat jij daarin bijdraagt. Of je daar ergens beter of anders in kunt bijdragen. En dan jij. Hoe het met jou gaat en wat zij kan doen.. Dit op een positieve manier.

Iemand die psychische klachten heeft is nog steeds een persoon. Iemand die graag een gevoel van eigenwaarde. Eigen inspraak houd. Er word al zat voor je over/afgenomen.



Nou ja zo kan ik blijven typen. Geen idee of dat kan hier maar mocht je er iets aan hebben of meer willen weten dan laat maar weten. Pb ofzo?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven